1 थुबाछाआ सात्कातात्ओतात सेप्खा फोङ्सुहिदा आप्फात अ़दाक्वाकोम्तारि निनाम्मादु स़ङ्कुवाल़ङ्ल़ङ लिसा।
खोन्किना मोचि म़खाराकि लुङ्दा अ़सेप्ता, खोन्कि काहुङ्चि म़छाम्सुचिकि एप्मा अ़रात्ता।
खोन्किना हाङ्युङ्खादा कायुङ्ओसोओ अ़चुचुप्ताङ्छुक्दा ह्वालिप्पा छाप्ताङाओ अ़क्तात छाप्लाखाओ अ़भोङ अ़ङ्का खाङ, खोन्कि सात्कातात सेप्माय़ङ्आ सेप्तायुङ्सा।
मोचिआ अ़क्तात अ़ऩङ्वा छाम अ़लुवा। “खानानिन ओ छाप्लाखाओ अ़भोङ कालोक खोन्कि मोसोओ अ़सेप्खाचि फोङ्मा त़खान्तिन्ओ त़मुन्येन। देकिनालो खानानिन ऩसेरिन, खोन्कि आम्नुओ स़मा हेन्खोक्वाआ खानानिन निनाम्हाङ्ओ निम्पाङ झारा भुङ्चि, य़ङ्चि, म़नाचि खोन्कि रावाचि त़खिरुम्च़म।
मोन्ग़रि थुबाछाआ मो सात्कातात्दा अ़क्तात सेप्खा फोङ्सुओ अ़ङ्का खाङ। खोन्किना चारकातात अ़ह़ङ साक्स़ङ्चिदा अ़क्तात कुलुङ्धिप्पावात्नि मुक्तुङुओ अ़ङ्का एनुङ, ओ ओवात्नि य़ङाङा, “तानिन!”
खाउग़रि खोसाआ छकातात्ओ सेप्खा फोङ्सु, मोन्ग़रि अ़ङ्का अ़धिवा लुत्लि खाराओ खाङ। नाम माक्ताङाओ फुसुवारुक्रुक्ओ तित्वा लिसा, खोन्कि लादिप्मा झारा हालापाक्पाक्ओ ह़वा लिसा।
खाउग़रि थुबाछाआ ह्वातात्ओतात सेप्खा फोङ्सु, मोन्ग़रि ह्वातात्ओतात अ़ह़ङ साक्स़ङ्आ “बाना!”नि य़ङाओ अ़ङ्का एनुङ।
खाउग़रि थुबाछाआ मो सुम्कातात्ओतात सेप्खा फोङ्सु, मोन्ग़रि सुम्कातात्ओतात अ़ह़ङ साक्स़ङ्आ “बाना!”नि य़ङाओ अ़ङ्का एनुङ। खोन्किना अ़ङ्का अ़क्तात माक्ताङाओ युक्वा खाङ। युक्वा कायुक्सोओ अ़छुक्दा अ़क्तात हाक्खा याआङा।
खाउग़रि थुबाछाआ चारकातात्ओतात सेप्खा फोङ्सु, मोग़रि चारकातात्ओतात अ़ह़ङ साक्स़ङ्आ “बाना!”नि य़ङाओ अ़ङ्का एनुङ।
खाउग़रि थुबाछाआ पाच्कातात्ओतात सेप्खा फोङ्सु, मोन्ग़रि अ़ङ्का ब़क्खाओ अ़भेन्यु लावाचि खाङ्च़ङ, मोचि निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ म़चेवाओसाआ खोन्कि अ़छ़ङ्एनान अ़चुसालुम्स़ङ म़पुवाओसाआ म़सेरुचिओ।