16 खोन्ओसा हान हेवादाङ्का लासानिन! माङ्नालोना अ़ङ्का च़क्नि खानाएदा ताङा खोन्कि अ़ङ्दोदाङ्का लोन्ओ बान्छोन्आ मो म़नाचिएदाओ अ़चुदेङ्सालाप्पादा म्हुङा।
लेन्माओ ताङ्बोप्खा बोम्सानिन, खोन्कि सेङ्लावाओ बान्छोन क़क्तानुम, मो निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ ओ।
खोन्किना य़ङ्हुप काभुङ्खान खाङ्मुनान्चिन, खोन्कि हाङ्पा येसु साम्एनान म़य़याङ्हिदा अ़चुदोदाओ अ़चुसाक्माआ मो अ़लुक।
खोक्कोसोओ अ़चुचुप्ताङ्छुक्आ सात्कातात साङ्केन्माचि म़क़क्तुङुचि, खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुदोदाङ्का ह्वालिप्पा अ़हायाआङाओ बान्छोन लोन्तायुङ्सा। खोक्कोसोओ अ़चुङाइवा अ़खोलेन लेराङाओ नाम्वा मुवाङा।
म़नाचि क़माकात्तुओ तोक्पो अ़राक्आ राङ्तुचि, खोन्कि मोचिआ मो अ़न्नुनु अ़चाअ़त्माचि काक़म निनाम्हाङ माङ्अ़हिम्सा। मेन मोचिआ अ़चुहेवाचिदाङ्का लामा खोन्कि खोक्कोसोओ अ़चुऩङ लोङ्मा म़छुन्ता।
रावा-रावाचि धेत्मा खोक्कोसोओ अ़चुदोदाङ्का अ़हास़रिओ बान्छोन लोन, खोन्कि खोक्कोसाआ काकाराओ रोलाआ मोचिएदा हाङ्काचि म़मु। खोक्कोसाआ झारा सावापोरिओ निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ्ओ च़ऱपाआ अङ्गुरा खोक्खा अ़नेप।
म़युङालाराओचि युक्वादा म़याआङाओसो अ़दोदाङ्का लोन्ताओ बान्छोन्लाम्पा म़सेरा, खोन्कि झारा कापेन साक़त्वा काचाचिआ मोसोओ अ़सा अ़चुबुक खासालो अ़चा।
पर्गामम्दाओ साम्भुङ्ओ निनाम्हाङ काफा खाना ओ य़ङ छाप्तु। ओ य़ङ्खान ह्वालिप्पा अ़हा याक्याङ्ओ बान्छोन काखुन्दाङ्का ओ।
खोन्ओसा निनाम्हाङ्ओ अ़चुखाङ्मादाङ्का खाना त़धाखाराओ, मो मित्तु, खोन्कि अ़ङ्काएदा लासाता, खोन्कि खाना बुया त़मुङुओ काचिचि मुचि। खाना अ़ङ्काएदा त़लानान्तानान्नालो अ़ङ्का खानाएदा ताङाकि आम्कुपियुङ्खा मोसोओ अ़युङ्खादाङ्का चुमुङ।
ओ य़ङ्चिओ अ़चुसालुम्स़ङ काप़ म़य़ङ्याङ, “उवा, अ़ङ्का च़क्निङा ताङाङा!” मोवात्निङा लिने। हाङ्पा येसु तानिन।
येसु म़य़ङ्याङ, “खानुम! अ़ङ्का च़क्निङा ताङाङा! ओ छाप्लाखा भोङ्दा म़छाप्ताओ खालुमाय़ङ काकाङ्चि आसिखा कातोक्चि ओ।”
साङ-साङ सोमातुक्तुङ्च़ङ, अ़ङ्का मोचि रेन्तुङ्च़ङ, खोन्कि दन्दा प़ङ्च़ङ। खोन्ओसा आम्नुओ राक पोइसानुम, खोन्कि आम्नुओ हेवाचिदाङ्का लासानिन।