3 साङ्आ निनाम्हाङ्य़ङ खालुमा य़ङ्चि खिप्तुचि, एनुचि खोन्कि मोदा छाप्याङ्ओ य़ङ्वा च़, मो आसिखा कातोक ओ, देकिनालो ग़रि च़क्दा युङ्याङ।
येसु म़य़ङा, “खानानिन्आ दानिएल निनाम्हाङ्य़ङ खाकालुलाम्पा चेप्माय़ङ कालुक चिप्माकात्तुओ सेङ्याङ्ओदा एप्याङ्ओ त़खाम।” (काखिप्चिआ ओ य़ङ अ़तुप्ने)
येसुआ य़ङ्अ़लासा, “मोछाङ ओ, मेन साङ्चिआ निनाम्हाङ्ओ अ़चुय़ङ अ़एन खोन्कि मोवात्निङा म़च़, मोचि च़लोक आलाङ्मि ओ।”
ग़रि नेक्तातायुङ्सा, मो खानानिन त़सिन्तुम्योम। हान आम्नुओ निम्पाङ दुखुप्दाङ्का थिन्मा ग़रि तादिसायुङ्सा, देकिनालो आन्कान बुया साकोङ्छ़ङ मुम्ओदाङ्का आइमित आन्लेन्मा च़लोक नेक्तातायुङ्सा।
अ़खाखुत खाराचिआ खोन्कि लेन च़क्दा ताचिआ। खोन्ओसा कुन्यामादाओ काचिचि छिरुम्च़म्कि आन्कान साम्ओ अ़बान्छुबिछु लोउम्ने।
झारा य़ङ्चिओ अ़चुलुक्माखात्मा च़क्दा ताचिआयुङ्सा। खोन्ओसा खारुच़ङ्तानुम खोन्कि आम्नुओ यामात्माओ निम्पाङ चाप्चेत्तानिन्चिन।
मेन सोमातुक्नाङ्नानिन्ओ अ़ङ्यावाचि ओ, अ़क्तात य़ङ मान्मान्केदानुम: हाङ्पा निनाम्हाङ्ओ निम्पाङ अ़क लेन अ़क हजाराकादोङ्वा, खोन्कि अ़क हजाराकादोङ अ़क लेन्वात्नि मु।
खोन्किना मोसाआ अ़ङ्का ओवात्नि अ़लोवाङ, “ओ छाप्लाखा भोङ्दाओ खालुमाय़ङ मान्सेप्दानुम, देकिनालो ओ झारा लिमा ग़रि च़क्दा ताचिआयुङ्सा।
येसु म़य़ङ्याङ “खानुम! अ़ङ्का च़क्निङा ताङाङा! झारा म़नाआ मुओवा प़मा सिरिफा अ़ङ्काएदा युङ्याङ।
ओ य़ङ्चिओ अ़चुसालुम्स़ङ काप़ म़य़ङ्याङ, “उवा, अ़ङ्का च़क्निङा ताङाङा!” मोवात्निङा लिने। हाङ्पा येसु तानिन।
अ़ङ्का च़क्नि ताङाङा। खानानिन्एदा याक्याङ्ओ आम्नुओ साकोङ्छ़ङ नुलोक क़क्तायुङ्सानुम, खोन्ओसा खानानिन त़छोसिन्ओ आम्नुओ सिरिफा साङ्आछाङ अ़खात्तुन।