41 येसु अ़चुसोम्तुक्माआ भेप्तु, खोन्कि अ़चुछुक अ़फेसाकि खो अ़नोप्ता, खोन्कि अ़लोवा, “अ़ङ्का मिन्ङाङा, खाना नुवालावा!”
म़ना मुक्लाचि म़खाचिकि खोक्कोसोओ अ़चुसाकोङ्वा मोचिओ निम्पाङ अ़चुसोम्तुक्माआ भेप्ता, देकिनालो मोचि अ़चुकाखाङ मात्द़ङ्ओ भेराचिवात्नि दुखा म़तोक्ताङाओ खोन्कि काफा मात्द़ङ्ओ म़लिसायुङ्सा।
अ़क्छा क़माधामा सारिमाआ लाउओ म़ना येसुएदा ताकि खोक्कोसोओ अ़चुबुदा अ़तुम्प़छ़क तोम्तु खोन्कि लो, “हाङ्पो, खानानिन त़मिनिन्नालो अ़ङ्का सेङ्मा त़ऱङाऩङ।”
मोन्ग़रिङा खोसोओ अ़क़माधामा सारिमाआ लेरु, खोन्कि खो नुवाखारा।
येसु म़थिन्तालोन्ताकि ह़क अ़रेन्ता, खोन्कि धियाङ्वामा अ़लोवा, “सेम्ता! छेक्तालावा!” खोन्किना ह़क छेक्ता खोन्कि मोदा झारा सेम्ताखारा।
खोन्कि खोक्कोसाआ मो मेत्छाछा छाओ अ़छुक्दा अ़क़क्ताकि अ़लोवा, “तालिता कुमि!” ओसोओ अ़तुप्माय़ङ, “छाओ, अ़ङ्का खाना लोना, पुवालोन्ता!”
धियाङ्वामाओ अ़केम्दा नावादाङ्का म़धान्तान्चिन्हिदा मो म़ना मुक्लाचि येसुआ म़खाचिकि खोक्कोसाआ मोचि सोमाम़तुक्तुचि, देकिनालो मोचि अ़चुकाखाङ मात्द़ङ्ओ भेराचिवात्नि म़मुवाङा। खोन्ओसा खोक्कोसाआ मोचि ब़द्धे य़ङ्चि चिन्मा म़पुङ्सुचि।
येसुङा निनाम्हाङ्ओ अ़चुसाम्ओ अ़लेत्माओ, खोन्कि निनाम्हाङ देत्नि म़मुयाङ येसुछाङ मोवात्निङा म़मुयाङ। झारा हेन्खामा आप्पि अ़चुसावापोरिओ य़ङ्आ अ़क़क्याङ। आन्हेवाचि येसुआ वाअ़सुवाचिआकि साम्स़रिओ निनाम्हाङ्ओ अ़चुचुप्ताङ्छुक्लिप्पा निनाम्मादु खोक्को म़युङा।
खोन्ओसा खोक्को सोमाकातुक खोन्कि सोम्कुवा मुमायु मुलो काब़क्पा म़लिसाकि निनाम्हाङ अ़ब़क्ने निकिना झारा य़ङ्चिदा अ़चुनिछाचिवात्नि लिमादोरा। मोवात्नि म़लिसाकिना खोक्को म़नाचिओ अ़चुहेवाचि लेत्मा हेन्खोक्वा काप़ म़लिसा।
आन्काओ मुलो काब़क्पा आन्माऱदामाचिदा सोमामान्तुक्कादा ऩमुनिनिन। मेन आन्कान्वात्नि खोक्को झारा य़ङ्दा हेवादा धान्मा अ़लाप्ताहिदाछाङ खोक्को हेवादा मान्धान्दान्चिन।