2 खाक्को म़नाआ ओ अ़चुप्पोचिदाङ्का अ़क्छा हेवा मुमेत्तुनालो, मोसोओ अ़पोत्दा चाचेम्खालुङ क़ङ्माकि धियाङ्वामादा वेन्मादिमा नुलोक लिओ।
मेन मोचि आन्कान्एदाङ्का अ़चुमाइसुङ अ़कात्निन्ने निम्पाङ धियाङ्वामादा खाराकि ख़ङ्य़ धोन्ता, खोन्कि बुया त़लाउओ ङा बात्तु। मोसोओ अ़दो त़होङ्सुहिदा खाना अ़क्तात रुपाओ फेक्वा त़धिरु। मो खात्तुकि आम्को खोन्कि अ़ङ्को निम्पाङ मोचि प़चि।”
चाप्चेत्तानिन्चिन, खानानिन्आ ओ अ़चुप्पाचिदाङ्का अ़क्छाछाङ अ़काचि मात्द़ङ्ओनि मान्मित्दानुम्च़म। देकिनालो अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, निनाम्मादु मोचिओ अ़चुकाफाचि अ़धुन निनाम्मादुओ अ़ङ्पापाओ अ़चुबुदा म़युङ्याङ।
ओवात्निङा निनाम्मादु कायुङ आम्नुओ पापाओछाङ ओ अ़चुप्पाचिएदा अ़क्छाछाङ अ़लुक्निन्नेनि अ़चुमित्चिऩङ मुयाङ।
म़नाओ अ़छा ना खोक्कोसोओ अ़तुक्वादा साम्कालिन्दा छाप्तावात्नि खात। मेन अ़चाअ़त्मादा छुक मो म़ना, साङ्आ म़नाओ अ़छा धान्तु। मो म़ना ना मान्लिओदे खोसोओ निम्पाङ अ़नुवाक लिसाओ।”
“साङ्आ अ़ङ्काएदा साकोङ्छ़ङ कामु ओ अ़चुप्पोचिदाङ्का अ़क्छा हेवा मुमेत्तुनालो मोसोओ अ़पोत्दा अ़धिवा चाचेम्खालुङ क़ङ्माकि धियाङ्वामादा वेन्मादिमा नुलोक लिओ।
मोचिआ अ़चाचिआकिना येसुआ सिमोन पत्रुस अ़लोवा, “युहन्नाओ अ़छा सिमोन, दि खाना अ़ङ्का ओचिदाङ्का च़लोक सोमात़तुक्ङा?” खोसाआ येसु लो, “उवा हाङ्पो, खानानिन त़सिन्तुम्योम, अ़ङ्का खानानिन सोमातुक्नानिन्ओ।” खोक्कोसाआ खो अ़लोवा, “अ़चुप्पो अ़ङ्भेराचि चान्तुचि।”
मेन अ़ङ्का ओ पाङ्चिदाङ्का खाक्कोछाङ मान्याङ्युक्तुङ्च़ङ। खोन्कि अ़ङ्को निकिना ओवाको सामाचि त़मेत्नि प़निने निम्पाङ छाप्तुङ्योङ्च़ङ्ओ माआङ। अ़ङ्का तोक्पो लिमाओ य़ङ्दाङ्का साङ्आछाङ छेक्मादाङ्का ना अ़ङ्का स़मा नुयाङ।
मान्ऱकादाचि तात्माचि निम्पाङ अ़ङ्का मान्ऱकादाचिएदा मान्ऱकादाचिवाङा लिसाङ। झाराकापाराआ झारा म़नाचि लेन्मा ऱङ्च़ङ्ने निम्पाङ अ़ङ्का झाराकापारा चुवाङ।