4 मोचि म़य़ङ, “खोक्कोसोओ अ़चुलामातामाओ हिप्माय़ङ खात्नि खारा? आन्दिवापाचि म़सुवादादाङ्काङा झारा य़ङ्चि हेन्खामा मुन्माय़ङ्ओ अ़पुङ्चिपुक्दाङ्काङा मोवात्निङा म़मुयाङ।”
देकिनालो म़नाओ अ़छा अ़चुपापाओ अ़चुसाम्दा निनाम्हाङ काफाचिएनान य़, खोन्कि मोन्ग़रि खोसाआ झारा म़नाचिआ अ़मुवाओ अ़चुकाचिवाको सिरिफा म़प़चि।
अ़नुछ्या अ़ङ्का खानानिन लोनानिन, ओदा खा-खाक्को काएप्चिदाङ्का म़नाओ अ़छा अ़हाङ्होन्दा तायाङ्ओ मान्खाङ्माङ्तारि ऩस़निन्दानिन।”
खादा साक़त्वा युङ, मोदा कापेन्माचिछाङ म़कोप्नान्चिन। मो झारासा अ़खाङ!
मेन मो अ़अ़त्पा अ़हारुक्आ, ‘अ़ङ्हाङ्पा च़क्नि अ़तानिन’नि अ़मिन्मादा मिन,
मेन ‘अ़पुङ्चिपुक्दाङ्काङा निनाम्हाङ्आ दुवाछा खोन्कि मेत्छाछा म़मुयुचि।’
देकिनालो मो लेन्चिदा ओवाको तोक्पो अ़चाअ़त्मा लि, मो निनाम्हाङ्आ हेन्खामा अ़मुयाओ अ़पुङ्चिपुक्दाङ्का आइमित्तारि मान्लियुक खोन्कि देम्खाछाङ अ़लानिन्लिनिन।
मेन मो अ़हारुक अ़मिन्मादा ‘अ़ङ्हाङ्पा च़क्नि अ़तानिन’नि मिन्कि खोसोओ अ़यावा हारुक्चि खोन्कि हारुक्माचि धात्मा, सेत्चावाचिएनान चामा खोन्कि दुङ्मा पुङ्सुनालो,
खोन्किना खोसाआ अ़तुम्प़छ़क तोम्तुकि अ़धिवाङ य़ङ्आ पारा, “हाङ्पो, ओ अ़चुहेवाआ ओचि अ़धिरुन्चिन्ने!” ओन य़ङाचिआकि खोसोओ अ़साक्मा खारा।
आन्हाङ्पा येसु म़य़हिदा खोक्कोसोओ अ़चुबुदा आन्काओ सोम्कुवा खोन्कि आन्काओ ऩङानुमा माङ्लो सिरिफाओ तोक्पो लिमा खानानिन्ङा माआङ कि?
ओवात्निओसा खानानिन्आ निनाम्हाङ्ओ अ़चुलेन च़क्नि तानेनि मिन्मादोत। मो लेन नाम्छ़ऱ मिआ ह़त्कि योङ्खात, खोन्कि नाम, लादिप्मा खोन्कि साङ्केन्माचि म़ह़त्कि म़योङ्खात।
लाउदिकियादाओ साम्भुङ्ओ निनाम्हाङ काफा खाना ओ य़ङ छाप्तु। ओ य़ङ्खान आमेन निओदाङ्का ओ, साङ सोम्कुवा मुमा खान्तुओ अ़छ़ङ सालुम्स़ङ काप़पा खोन्कि निनाम्हाङ्ओ अ़चुमुन्माय़ङ्चिदाओ हाङ्काचि कामुदाङ्का ओ।