Tότε εκείνη του είπε: «Nαι, Kύριε, αλλά και τα σκυλιά τρέφονται από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των αφεντικών τους».
Κατά Λουκάν 16:21 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου και λαχταρούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. Κι έρχονταν και τα σκυλιά κι έγλειφαν τις πληγές του. Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) και επιθυμούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα, που έπεφταν από το τραπέζι τού πλουσίου·αλλά, και τα σκυλιά, καθώς έρχονταν,έγλειφαν τις πληγές του. Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν ὁ ὁποῖος ἐπιθυμοῦσε νὰ χορτάσῃ ἀπὸ τὰ ψίχουλα ποὺ ἔπεφταν ἀπὸ τὸ τραπέζι τοῦ πλουσίου. Ἀκόμη καὶ τὰ σκυλιὰ ἐσυνείθιζαν νὰ ἔρχωνται καὶ νὰ γλύφουν τὶς πληγές του. Cata Lucan Evanghelion ke e Praxis ton Apostolon 1859 (Frangochiatika) Ke epethìmi na chortasthì apo ton psichìon ton piptòndon apo tis trapézis tu plusìu: alla ke i kines erchòmeni éghlifon tas plighas aftu. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) και προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. Έρχονταν και τα σκυλιά και του έγλειφαν τις πληγές. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) και προσπαθούσε να χορτάσει από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι του πλουσίου. Έρχονταν και τα σκυλιά και του έγλειφαν τις πληγές. Textus Receptus (Scrivener 1894) και επιθυμων χορτασθηναι απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι απελειχον τα ελκη αυτου |
Tότε εκείνη του είπε: «Nαι, Kύριε, αλλά και τα σκυλιά τρέφονται από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των αφεντικών τους».
Kι αποκρίθηκε εκείνη: «Nαι, Κύριε, όμως και τα σκυλιά τρώνε κάτω από το τραπέζι από τα ψίχουλα των παιδιών».
Yπήρχε κι ένας φτωχός που ονομαζόταν Λάζαρος, ο οποίος ήταν εγκαταλειμμένος κοντά στην αυλόπορτα του πλουσίου, με το σώμα του γεμάτο πληγές,
Kάποτε, λοιπόν, πέθανε ο φτωχός και τον μετέφεραν οι άγγελοι στην αγκαλιά του Aβραάμ. Πέθανε επίσης κι ο πλούσιος και τον έθαψαν.
Kι όταν πια χόρτασαν, λέει στους μαθητές του: «Μαζέψτε τα κομμάτια που περίσσεψαν, για να μην πάει τίποτε χαμένο».
Ακόμα και μέχρι τώρα και πεινάμε και διψάμε και χωρίς ρουχισμό μένουμε και μας δέρνουν και περιπλανιόμαστε από τόπο σε τόπο χωρίς να έχουμε μια μόνιμη κατοικία
Εργάστηκα κοπιάζοντας και μοχθώντας συνεχώς, ξαγρυπνώντας πολλές φορές, αντιμετωπίζοντας πείνα και δίψα, μένοντας νηστικός πολλές φορές, αντιμετωπίζοντας κρύο και γυμνότητα.