που το τέλος τους είναι ο χαμός. Αυτών των ανθρώπων ο θεός είναι η κοιλιά τους και τα αίσχη τους είναι το καύχημά τους! Είναι αυτοί που η προσοχή τους είναι στραμμένη στα γήινα πράγματα.
Ιούδα 1:13 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Είναι της θάλασσας άγρια κύματα, που βγάζουν σαν αφρούς τις ίδιες τους τις ντροπές. Είναι αστέρια περιπλανώμενα για τα οποία είναι διαφυλαγμένο το ζοφερό σκοτάδι για πάντα. Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) είναι άγρια κύματα της θάλασσας, που αφρίζουν τις δικές τους μορφές ντροπής· είναι αστέρια που περιπλανιούνται, για τους οποίους το βαθύ σκοτάδι είναι φυλαγμένο στον αιώνα. Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν ἄγρια κύματα τῆς θαλάσσης ποὺ βγάζουν σὰν ἀφρὸν τὰ αἴσχη των, ἀστέρια ποὺ περιπλανῶνται, διὰ τοὺς ὁποίους εἶναι φυλαγμένο γιὰ πάντα τὸ βαθὺ σκοτάδι. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Μοιάζουν με τ’ άγρια κύματα της θάλασσας, που αντί για αφρό ξεβράζουν τις ντροπές τους· με άστρα περιπλανώμενα, που τα προσμένει το παντοτινό, το ζοφερό σκοτάδι. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Μοιάζουν με τ’ άγρια κύματα της θάλασσας, που αντί για αφρό ξεβράζουν τις ντροπές τους· με άστρα περιπλανώμενα, που τα προσμένει το παντοτινό, το ζοφερό σκοτάδι. Textus Receptus (Scrivener 1894) κυματα αγρια θαλασσης επαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερες πλανηται οις ο ζοφος του σκοτους εις τον αιωνα τετηρηται Textus Receptus (Elzevir 1624) κυματα αγρια θαλασσης επαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερες πλανηται οις ο ζοφος του σκοτους εις τον αιωνα τετηρηται |
που το τέλος τους είναι ο χαμός. Αυτών των ανθρώπων ο θεός είναι η κοιλιά τους και τα αίσχη τους είναι το καύχημά τους! Είναι αυτοί που η προσοχή τους είναι στραμμένη στα γήινα πράγματα.
Απεναντίας, άνθρωποι πονηροί και απατεώνες θα σημειώσουν επιτυχίες προς το χειρότερο πλανώντας τους άλλους κι επίσης τους εαυτούς τους.
Oι άνθρωποι αυτοί είναι πηγές χωρίς νερό, σύννεφα που παρασύρονται από την ανεμοθύελλα και για τους οποίους διατηρείται το μαύρο σκοτάδι που θα διαρκεί αιώνια.
Ακόμα και τους αγγέλους εκείνους που δε διαφύλαξαν το αξίωμά τους αλλά εγκατέλειψαν το ίδιο τους το κατοικητήριο, τους έχει φυλακίσει με μόνιμα δεσμά μέσα στο σκοτάδι, για να δικαστούν τη Μεγάλη Ημέρα.
Kι ο διάβολος που τους πλανούσε ρίχτηκε στη λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού, όπου είχαν πεταχτεί και το θηρίο κι ο ψευδοπροφήτης. Εκεί θα βασανίζονται μέρα και νύχτα στους αιώνες των αιώνων!
H κληρονομιά όμως των δειλών και των απίστων και των διεφθαρμένων και των φονιάδων και των πορνών κι εκείνων που καταγίνονται με τα ναρκωτικά και των ειδωλολατρών και όλων των ψευτών είναι στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος».