Ὅταν σᾶς ὁδηγήσουν εἰς τὰς συναγωγὰς καὶ εἰς τὰς ἀρχὰς καὶ εἰς τὰς ἐξουσίας, μὴ φροντίσετε μὲ ποιόν τρόπον καὶ τί θὰ ἀπολογηθῆτε ἢ τί θὰ πῆτε,
Πράξεις Αποστόλων 22:1 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν «Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἀκοῦστέ με τώρα νὰ ἀπολογοῦμαι σ᾽ ἐσᾶς». Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Άνδρες αδελφοί και πατέρες, ακούστε την απολογία μου, που αυτή τη στιγμή κάνω προς εσάς. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου «Άνδρες αδελφοί και πατέρες, ακούστε την απολογία μου που απευθύνεται σ’ εσάς τώρα». Cata Lucan Evanghelion ke e Praxis ton Apostolon 1859 (Frangochiatika) Andhres adhelfì ke pateres, acusate me apologhùmenon tora pros esas. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) «Άντρες, αδερφοί και πατέρες! Ακούστε με τι έχω να απολογηθώ ενώπιόν σας αυτή τη στιγμή». Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) «Άντρες, αδερφοί και πατέρες! Ακούστε με τι έχω να απολογηθώ ενώπιόν σας αυτή τη στιγμή». Textus Receptus (Scrivener 1894) ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε μου της προς υμας νυν απολογιας |
Ὅταν σᾶς ὁδηγήσουν εἰς τὰς συναγωγὰς καὶ εἰς τὰς ἀρχὰς καὶ εἰς τὰς ἐξουσίας, μὴ φροντίσετε μὲ ποιόν τρόπον καὶ τί θὰ ἀπολογηθῆτε ἢ τί θὰ πῆτε,
Ἄνδρες ἀδελφοί, ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραὰμ καὶ ὅσοι μεταξύ σας εἶσθε ἐκ τῶν φοβουμένων τὸν Θεόν, σ᾽ ἐσᾶς ἐστάλη τὸ κήρυγμα τῆς σωτηρίας αὐτῆς·
Μερικοὶ ἀπὸ τὸν ὄχλον ἔσπρωξαν πρὸς τὰ ἐμπρὸς κάποιον Ἀλέξανδρον, τὸν ὁποῖον παρουσίασαν οἱ Ἰουδαῖοι. Ὁ Ἀλέξανδρος, ἀφοῦ ἔνευσε μὲ τὸ χέρι, ἤθελε νὰ ἀπολογηθῇ πρὸς τὸν λαόν.
Ὁ Παῦλος ἔρριξε τὸ βλέμμα του εἰς τὸ συνέδριον καὶ εἶπε, «Ἄνδρες ἀδελφοί, ἐγὼ ἔζησα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἕως σήμερα μὲ τελείως ἀγαθὴν συνείδησιν».
Ὅταν ὁ Παῦλος ἀντελήφθη ὅτι μία μερὶς ἦσαν Σαδδουκαῖοι καὶ ἡ ἄλλη Φαρισαῖοι, ἐφώναξε εἰς τὸ συνέδριον, «Ἄνδρες ἀδελφοί, ἐγὼ εἶμαι Φαρισαῖος, υἱὸς Φαρισαίου· διὰ τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν ἐγὼ δικάζομαι».
Τότε ὁ Παῦλος, ἀφοῦ τοῦ ἔκανε νεῦμα ὁ ἡγεμὼν νὰ μιλήσῃ, εἶπε, «Ἐπειδὴ γνωρίζω ὅτι ἀπὸ πολλὰ χρόνια εἶσαι δικαστὴς εἰς τὸ ἔθνος τοῦτο, ἀπολογοῦμαι μὲ μεγαλυτέραν προθυμίαν διὰ τὸν ἑαυτόν μου,
Τοὺς ἀπεκρίθην ὅτι δὲν εἶναι συνήθεια τῶν Ρωμαίων νὰ παραδίδουν ἕνα ἄνθρωπον εἰς θάνατον προτοῦ ὁ κατηγορούμενος ἔχῃ ἐνώπιόν του τοὺς κατηγόρους καὶ λάβῃ εὐκαιρίαν νὰ ἀπολογηθῇ διὰ τὴν κατηγορίαν.
διότι ὁ Παῦλος ἀπολογούμενος ἔλεγε, «Οὔτε κατὰ τοῦ νόμου τῶν Ἰουδαίων, οὔτε κατὰ τοῦ ναοῦ, οὔτε κατὰ τοῦ Καίσαρος ἔκανα κανένα ἁμάρτημα».
Ἐνῷ ἔλεγε αὐτὰ ὁ Παῦλος ἀπολογούμενος, ὁ Φῆστος εἶπε μὲ μεγάλην φωνήν, «Εἶσαι τρελλός, Παῦλε· τὰ πολλὰ γράμματα σὲ φέρουν στὴν τρέλλα».
Ὕστερα ἀπὸ τρεῖς ἡμέρας, ὁ Παῦλος προσκάλεσε τοὺς προύχοντας ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους· καὶ ὅταν ἐμαζεύθηκαν τοὺς εἶπε, «Ἄνδρες ἀδελφοί, ἐγὼ ποὺ δὲν ἔκανα τίποτε ἐναντίον τοῦ λαοῦ μας ἢ τῶν πατρικῶν ἐθίμων, παραδόθηκα δέσμιος ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα εἰς τὰ χέρια τῶν Ρωμαίων,
Ὁ δὲ Στέφανος εἶπε, «Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἀκούσατε. Ὁ ἔνδοξος Θεὸς ἐφανερώθηκε εἰς τὸν πατέρα μας Ἀβραάμ, ὅταν ἦτο εἰς τὴν Μεσοποταμίαν πρὶν κατοικήσῃ εἰς τὴν Χαρράν,
διότι ἀποδεικνύουν ὅτι τὸ ἔργον ποὺ ζητεῖ ὁ νόμος εἶναι γραμμένον στὶς καρδιές τους, συγχρόνως δὲ μαρτυρεῖ καὶ ἡ συνείδησίς των, καὶ αἱ σκέψεις των μεταξύ των κατηγοροῦν ἢ καὶ ἀπολογοῦνται,
Πάλιν νομίζετε ὅτι ἀπολογούμεθα σ᾽ ἐσᾶς; Μιλᾶμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ. Ὅλα δὲ αὐτά, ἀγαπητοί, διὰ τὴν οἰκοδομήν σας.
Βλέπετε, ἀκριβῶς τὸ ὅτι ἐλυπηθήκατε ὅπως θέλει ὁ Θεός, πόσην προθυμίαν ἔχει παραγάγει μέσα σας, πόσην ἀνάγκην ἀπολογίας, πόσην ἀγανάκτησιν, πόσον φόβον, πόσον πόθον, πόσον ζῆλον, πόσην ἐπιθυμίαν τιμωρίας τοῦ κακοῦ. Μὲ κάθε τρόπον ἐδείξατε ὅτι εἶσθε ἀθῶοι εἰς αὐτὴν τὴν ὑπόθεσιν.
Ἀλλ᾽ ἐκεῖνοι ποὺ κηρύττουν ἀπὸ ἀγάπην, τὸ κάνουν ἐπειδὴ γνωρίζουν ὅτι ἐγὼ ἔχω ὁρισθῆ διὰ τὴν ἀπολογίαν τοῦ εὐαγγελίου.
Εἶναι, πραγματικά, σωστὸ νὰ σκέπτωμαι ἔτσι δι᾽ ὅλους σας, διότι σᾶς ἔχω εἰς τὴν καρδιά μου, ἐσᾶς οἱ ὁποῖοι καὶ εἰς τὴν φυλάκισίν μου καὶ κατὰ τὴν ἀπολογίαν μου καὶ βεβαίωσιν τοῦ εὐαγγελίου ὑπήρξατε ὅλοι συγκοινωνοί μου τῆς χάριτος.
Κατὰ τὴν πρώτην ἀπολογίαν μου, κανεὶς δὲν μοῦ συμπαραστάθηκε, ἀλλὰ ὅλοι μὲ ἐγκατέλειψαν. Εἴθε νὰ μὴ καταλογισθῇ αὐτὸ εἰς βάρος των.
ἀλλὰ λατρεύσατε, τὸν Χριστὸν ὡς Κύριον εἰς τὶς καρδιές σας, καὶ νὰ εἶσθε πάντοτε ἕτοιμοι πρὸς ἀπολογίαν εἰς τὸν καθένα, ποὺ θὰ σᾶς ζητήσῃ λόγον διὰ τὴν ἐλπίδα ποὺ ἔχετε μέσα σας, ἀλλὰ νὰ τὸ κάνετε μὲ εὐγένειαν καὶ σεβασμόν,