Ὅταν ἄκουσε αὐτὰ ὁ Ἰησοῦς, ἐθαύμασε καὶ εἶπε εἰς ἐκείνους, ποὺ τὸν ἀκολουθοῦσαν, «Σᾶς βεβαιῶ ὅτι οὔτε εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας δὲν εὑρῆκα τόσον μεγάλην πίστην.
Κατά Ματθαίον 8:9 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Διότι καὶ ἐγώ, ποὺ εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν ἄλλων, ἔχω ὑπὸ τὰς διαταγάς μου στρατιῶτες καὶ λέγω εἰς τοῦτον «Πήγαινε», καὶ πηγαίνει καὶ εἰς τὸν ἄλλον «Ἔλα», καὶ ἔρχεται καὶ εἰς τὸν δοῦλόν μου, «Κάνε τοῦτο» καὶ τὸ κάνει». Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Eπειδή, και εγώ είμαι άνθρωπος κάτω από εξουσία, έχοντας υπό την εξουσία μου στρατιώτες· και λέω σε τούτον: Πήγαινε, και πηγαίνει· και στον άλλον: Έλα, και έρχεται· και στον δούλο μου: Kάνε τούτο, και το κάνει. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Γιατί είμαι κι εγώ κάτω από εξουσία κι έχω στρατιώτες στις διαταγές μου, και λέω στον έναν: “πήγαινε”, και πηγαίνει, και στον άλλο: “έλα”, κι έρχεται, και στο δούλο μου: “κάνε τούτο”, και το κάνει». Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Είμαι κι εγώ άνθρωπος κάτω από εξουσία, και έχω στρατιώτες στη διοίκησή μου· λέω στον ένα “πήγαινε” και πηγαίνει, και στον άλλο “έλα” και έρχεται, και στο δούλο μου “κάνε αυτό” και το κάνει». Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Είμαι κι εγώ άνθρωπος κάτω από εξουσία, και έχω στρατιώτες στη διοίκησή μου· λέω στον ένα “πήγαινε” και πηγαίνει, και στον άλλο “έλα” και έρχεται, και στο δούλο μου “κάνε αυτό” και το κάνει». Textus Receptus (Scrivener 1894) και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει Textus Receptus (Elzevir 1624) και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει |
Ὅταν ἄκουσε αὐτὰ ὁ Ἰησοῦς, ἐθαύμασε καὶ εἶπε εἰς ἐκείνους, ποὺ τὸν ἀκολουθοῦσαν, «Σᾶς βεβαιῶ ὅτι οὔτε εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας δὲν εὑρῆκα τόσον μεγάλην πίστην.
Ἀπεκρίθη ὁ ἑκατόνταρχος, «Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος διὰ νὰ μπῇς κάτω ἀπὸ τὴν στέγην μου, ἀλλὰ μόνον πὲς ἕναν λόγον καὶ θὰ θεραπευθῇ ὁ δοῦλός μου.
Καὶ ὅλοι κατελήφθησαν ἀπὸ θαυμασμόν, ὥστε νὰ συζητοῦν καὶ νὰ λέγουν, «Τί εἶναι αὐτό; Τί εἶναι ἡ νέα αὐτὴ διδασκαλία, ἀφοῦ μὲ ἐξουσίαν διατάσσει ἀκόμη καὶ τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα καὶ ὑπακούουν εἰς αὐτόν;».
Καὶ ἀφοῦ ἐστάθηκε ἐπάνω της, ἐπέπληξε τὸν πυρετὸν καὶ τὴν ἄφησε. Ἀμέσως αὐτὴ ἐσηκώθηκε καὶ τοὺς ὑπηρετοῦσε.
Διότι καὶ ἐγὼ εἶμαι ἄνθρωπος ὑποτασσόμενος εἰς ἐξουσίαν ἄλλων καὶ ἔχω ὑπὸ τὰς διαταγάς μου στρατιῶτας καὶ λέγω εἰς τοῦτον «Πήγαινε» καὶ πηγαίνει, καὶ εἰς ἄλλον «Ἔλα» καὶ ἔρχεται, καὶ εἰς τὸν δοῦλόν μου «Κάνε τοῦτο» καὶ τὸ κάνει».
Ὅταν ἐκάλεσε τοὺς δώδεκα μαθητάς του, τοὺς ἔδωκε δύναμιν καὶ ἐξουσίαν ἐπάνω εἰς ὅλα τὰ δαιμόνια καὶ νὰ θεραπεύουν ἀσθένειες·
Οἱ δοῦλοι, νὰ ὑπακούετε καθ᾽ ὅλα εἰς τοὺς κυρίους σας τοῦ κόσμου αὐτοῦ, ὄχι γιὰ τὰ μάτια, ὅπως κάνουν ὅσοι θέλουν νὰ φανοῦν ἀρεστοὶ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ μὲ εἰλικρίνειαν τῆς καρδιᾶς, φοβούμενοι τὸν Θεόν.
Οἱ δοῦλοι νὰ ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς κυρίους των, νὰ εἶναι εἰς ὅλα εὐάρεστοι, νὰ μὴν ἀντιλέγουν,