Αποκάλυψη Ιωάννου 12:4 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Καὶ ἡ οὐρά του ἔσυρε τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοὺς ἔρριξε εἰς τὴν γῆν. Ὕστερα ἐστάθηκε ὁ δράκος ἐμπρὸς εἰς τὴν γυναῖκα, ποὺ ἦτο ἑτοιμόγεννη, διὰ νὰ καταφάγῃ τὸ παιδί της, μόλις θὰ τὸ ἐγεννοῦσε. Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) και η ουρά του έσυρε το ένα τρίτο των αστεριών τού ουρανού, και τα έρριξε στη γη. Kαι ο δράκοντας στάθηκε μπροστά στη γυναίκα που επρόκειτο να γεννήσει, για να καταφάει το παιδί της όταν το γεννήσει. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Kαι είδα να σέρνει με την ουρά του το ένα τρίτο των άστρων, τα οποία και εκσφενδόνισε στη γη! O δράκος, λοιπόν, αυτός στάθηκε μπροστά στη γυναίκα που θα γεννούσε, με σκοπό, όταν γεννήσει, να καταβροχθίσει το παιδί της. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Η ουρά του έσυρε το ένα τρίτο των άστρων του ουρανού και τα έριξε στη γη. Ο δράκοντας στάθηκε μπροστά στη γυναίκα την ετοιμόγεννη, για να καταβροχθίσει το παιδί της, μόλις αυτή το γεννήσει. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Η ουρά του έσυρε το ένα τρίτο των άστρων του ουρανού και τα έριξε στη γη. Ο δράκοντας στάθηκε μπροστά στη γυναίκα την ετοιμόγεννη, για να καταβροχθίσει το παιδί της, μόλις αυτή το γεννήσει. Textus Receptus (Scrivener 1894) και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη Textus Receptus (Elzevir 1624) και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη |
Σεῖς κατάγεσθε ἀπὸ τὸν πατέρα σας, τὸν διάβολον, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατέρα σας θέλετε νὰ κάνετε. Ἐκεῖνος ἀπὸ τὴν ἀρχὴν ἦτο ἀνθρωποκτόνος καὶ δὲν στέκεται εἰς τὴν ἀλήθειαν, διότι δὲν ὑπάρχει ἀλήθεια μέσα του. Ὅταν λέγῃ ψεύδη, μιλεῖ ἀπὸ τὸν ἑαυτόν του, διότι εἶναι ψεύτης καὶ πατέρας τοῦ ψεύδους.
Νὰ εἶσθε ἐγκρατεῖς, νὰ εἶσθε ἄγρυπνοι· ὁ ἀντίδικός σας ὁ διάβολος σὰν λέων ποὺ ὠρύεται, τριγυρίζει διὰ νὰ βρῇ κάποιον νὰ τὸν καταπιῇ.
Ὕστερα ἔγινε πόλεμος εἰς τὸν οὐρανόν· ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοί του ἐπολεμοῦσαν κατὰ τοῦ δράκου. Ὁ δράκος καὶ οἱ ἄγγελοί του ἐπολέμησαν,
Καὶ ἐρρίχθηκε κάτω ὁ μεγάλος δράκος, τὸ ἀρχαῖο φίδι, ποὺ ὀνομάζεται Διάβολος καὶ Σατανᾶς, ἐκεῖνος ποὺ πλανᾶ ὁλόκληρην τὴν οἰκουμένην, ἐρρίχθηκε κάτω εἰς τὴν γῆν, καὶ μαζί του ἐρρίχθηκαν καὶ οἱ ἄγγελοί του.
Τὸ θηρίον ποὺ εἶδα, ἦτο ὅμοιον πρὸς πάρδαλιν καὶ τὰ πόδια του ἦσαν σὰν τῆς ἀρκούδας καὶ τὸ στόμα του ἦτο σὰν στόμα λιονταριοῦ, καὶ ὁ δράκος τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμίν του καὶ τὸν θρόνον του καὶ μεγάλην ἐξουσίαν.
Οἱ ἄνθρωποι προσκύνησαν τὸν δράκον διότι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν εἰς τὸ θηρίον, καὶ προσκύνησαν τὸ θηρίον καὶ ἔλεγαν, «Ποιός εἶναι ὅμοιος πρὸς τὸ θηρίον; Ποιός μπορεῖ νὰ πολεμήσῃ ἐναντίον του;».
Ὕστερα εἶδα νὰ βγαίνουν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ δράκου, ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ θηρίου καὶ ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ψευδοπροφήτου τρία ἀκάθαρτα πνεύματα ποὺ ἦσαν σὰν βάτραχοι.
Καὶ ἡ γυναῖκα ποὺ εἶδες εἶναι ἡ πόλις ἡ μεγάλη, ἡ ὁποία βασιλεύει ἐπάνω εἰς τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς».
Καὶ ἔπιασε τὸν δράκον, τὸ φίδι τὸ ἀρχαῖον, ποὺ εἶναι ὁ Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς καὶ τὸν ἔδεσε διὰ χίλια χρόνια,
Ὁ τρίτος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ ἔπεσε ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἕνα μεγάλο ἄστρον ποὺ καιότανε σὰν λαμπάδα καὶ ἔπεσε ἐπάνω εἰς τὸ τρίτον τῶν ποταμῶν καὶ ἐπάνω εἰς τὰς πηγὰς τῶν νερῶν.
Τὸ ἄστρον λέγεται Ἄψινθος. Καὶ μετεβλήθη τὸ τρίτον ἀπὸ τὰ νερὰ σὲ ἄψινθον καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους πέθαναν ἀπὸ τὰ νερά, διότι εἶχαν γίνει πικρά.
Ὁ τέταρτος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ κτυπήθηκε τὸ τρίτον τοῦ ἡλίου καὶ τὸ τρίτον τῆς σελήνης καὶ τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων, ὥστε τὸ τρίτον μέρος των νὰ σκοτισθῇ, καὶ τὸ τρίτον τῆς ἡμέρας δὲν εἶχε φῶς· ὁμοίως καὶ ἡ νύχτα.
Ὁ πρῶτος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ ἦλθε χάλαζα καὶ φωτιά, ἀνακατωμένα μὲ αἷμα, τὰ ὁποῖα ἐρρίχθηκαν εἰς τὴν γῆν· καὶ τὸ τρίτον τῆς γῆς ἐκάηκε καὶ τὸ τρίτον τῶν δένδρων ἐκάηκε καὶ κάθε χλωρὸ χορτάρι ἐκάηκε.
Ὁ δεύτερος ἄγγελος ἐσάλπισε καὶ σὰν ἕνα μεγάλο βουνὸ ποὺ καιότανε ἐρρίχθηκε εἰς τὴν θάλασσαν· καὶ ἔγινε τὸ τρίτον τῆς θαλάσσης αἷμα,
τὸ τρίτον ἀπὸ τὰ ζωντανὰ δημιουργήματα, ποὺ ἦσαν εἰς τὴν θάλασσαν, πέθαναν, καὶ τὸ τρίτον τῶν πλοίων κατεστράφηκε.
Εἶχαν οὐρὰς σὰν τῶν σκορπιῶν καὶ κεντριά, καὶ εἰς τὰς οὐράς των ἐστηρίζετο ἡ δύναμις νὰ βλάψουν τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ πέντε μῆνες.
Ἡ δύναμις τῶν ἵππων ἦτο εἰς τὸ στόμα των καὶ εἰς τὰς οὐράς των. Διότι αἱ οὐραί των, ποὺ εἶχαν κεφάλια, ἔμοιαζαν μὲ φίδια καὶ μὲ αὐτὰς ἔβλαπταν.