Ἐὰν ἀγαπᾶτε μόνον ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιάν χάριν ἔχετε; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν ἐκείνους ποὺ τοὺς ἀγαποῦν.
Α' Πέτρου 2:19 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Διότι αὐτὸ ἔχει χάριν, ἐάν, μὲ συναίσθησιν τοῦ Θεοῦ, ὑπομένῃ κανεὶς ἐνῷ ὑποφέρει ἀδίκως. Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) επειδή, αυτό είναι χάρη, το να υποφέρει κάποιος λύπες εξαιτίας τής συνείδησης προς τον Θεό, πάσχοντας άδικα. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Άλλωστε, χάρη πραγματική είναι τούτη: το να υπομένει κανείς όταν υποφέρει άδικα, προκειμένου να έχει καθαρή τη συνείδησή του απέναντι στον Θεό. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Γιατί αξία έχει το να υπομένει κανείς δοκιμασίες και να πάσχει άδικα, επειδή έχει συνείδηση της παρουσίας του Θεού. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Γιατί αξία έχει το να υπομένει κανείς δοκιμασίες και να πάσχει άδικα, επειδή έχει συνείδηση της παρουσίας του Θεού. Textus Receptus (Scrivener 1894) τουτο γαρ χαρις ει δια συνειδησιν θεου υποφερει τις λυπας πασχων αδικως Textus Receptus (Elzevir 1624) τουτο γαρ χαρις ει δια συνειδησιν θεου υποφερει τις λυπας πασχων αδικως |
Ἐὰν ἀγαπᾶτε μόνον ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιάν χάριν ἔχετε; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν ἐκείνους ποὺ τοὺς ἀγαποῦν.
Ἀλλ᾽ ὅλα αὐτὰ θὰ σᾶς τὰ κάνουν ἕνεκα τοῦ ὀνόματός μου, ἐπειδὴ δὲν ξέρουν ἐκεῖνον ποὺ μὲ ἔστειλε.
Ὅταν αὐτὸς ἔφθασε καὶ εἶδε τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ, ἐχάρηκε καὶ παρώτρυνε ὅλους νὰ παραμένουν πιστοὶ εἰς τὸν Κύριον μὲ σταθερὴ καρδιά,
Διὰ τοῦτο εἶναι ἀνάγκη νὰ ὑποτάσσεσθε ὄχι μόνον ἕνεκα τῆς ὀργῆς ἀλλὰ καὶ διὰ λόγους συνειδήσεως.
Ἀλλὰ μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ εἶμαι ἐκεῖνο ποὺ εἶμαι, καὶ ἡ χάρις του σ᾽ ἐμὲ δὲν ὑπῆρξε χωρὶς ἀποτέλεσμα, ἀλλὰ περισσότερον ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ἐκοπίασα, ὄχι ὅμως ἐγὼ ἀλλ᾽ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι μαζί μου.
Τὸ καύχημά μας εἶναι τοῦτο: ἡ μαρτυρία τῆς συνειδήσεώς μας ὅτι μὲ θείαν εὐθύτητα καὶ εἰλικρίνειαν, ὄχι μὲ κοσμικὴν σοφίαν, ἀλλὰ μὲ χάριν Θεοῦ ἐφερθήκαμε εἰς τὸν κόσμον καὶ περισσότερον σ᾽ ἐσᾶς.
Σᾶς κάνομεν δὲ γνωστήν, ἀδελφοί, τὴν χάριν τῆς γενναιοδωρίας ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς εἰς τὰς ἐκκλησίας τῆς Μακεδονίας.
Αὐτὴ εἶναι ἡ αἰτία ποὺ ὑποφέρω αὐτὰ τὰ παθήματα, ἀλλὰ δὲν ἐντρέπομαι, διότι ξέρω ἐκεῖνον εἰς τὸν ὁποῖον ἔχω πιστέψει καὶ εἶμαι πεπεισμένος, ὅτι εἶναι δυνατὸς νὰ φυλάξῃ αὐτὸ ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκα, ἕως ἐκείνην τὴν Ἡμέραν.
Ἀλλοιῶς, δὲν θὰ εἶχαν παύσει νὰ προσφέρωνται; Ἐὰν ὅσοι ὑποβάλλωνται εἰς τὴν λατρείαν αὐτὴν εἶχαν μιὰ φορὰ καθαρισθῆ, δὲν θὰ εἶχαν πλέον καμμίαν συναίσθησιν τῶν ἁμαρτιῶν των.
Διότι ποίαν ἀξίαν ἔχει τὸ νὰ δέχεσθε μὲ ὑπομονὴν ραπίσματα διὰ κακὸν ποὺ ἔχετε κάνει; Ἐὰν ὅμως κάνετε τὸ καλὸν καὶ ὑποφέρετε, ἡ ὑπομονή σας εἶναι χάρις ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Κανεὶς ἀπὸ σᾶς νὰ μὴ ὑποφέρῃ διότι ἐσκότωσε ἢ ἔκλεψε ἢ ἔκανε κακὸ ἢ δι᾽ ἀνάμιξιν εἰς ξένα πράγματα.