Παροιμίαι 27:2 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

Άσε να σε παινεύει άλλος κι όχι το στόμα σου, ξένος κι όχι τα χείλη τα δικά σου.

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

Aς σε επαινεί άλλoς, και όχι τo στόμα σoυ· ξένoς, και όχι τα χείλη σoυ.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

Άσε να σε παινεύει άλλος κι όχι το στόμα σου, ξένος κι όχι τα χείλη τα δικά σου.

Παροιμίαι 27:2 Σταυροειδείς Αναφορές

Β' Βασιλειών 10:16

«Έλα μαζί μου», του είπε, «και θα δεις το ζήλο μου για τον Κύριο».

Παροιμίαι 20:6

Πολλοί είναι που διακηρύττουν την καλοσύνη του καθένας, αλλά ποιος θα μπορέσει να ’βρει άνθρωπο αξιόπιστο;

Παροιμίαι 25:27

Μέλι πολύ να τρως, καλό δεν είναι· ούτε τιμητικό δόξες πολλές ν’ αποζητάς.

Παροιμίαι 27:3

Βαρύ είναι το λιθάρι και βαριά η άμμος· αλλά η οργή του ανόητου βαρύτερη είναι κι απ’ τα δυο.

Προς Κορινθίους Β' 10:12

Γιατί δεν τολμάμε να βάλουμε τους εαυτούς μας στο ίδιο επίπεδο ή να τους συγκρίνουμε με μερικούς που αυτοσυστήνονται. Αυτοί όμως, όταν παίρνουν ως κριτήριο και μέτρο σύγκρισης του εαυτού τους τον ίδιο τους τον εαυτό, είναι ανόητοι.

Προς Κορινθίους Β' 10:18

Γιατί άξιος δεν είναι αυτός που αυτοσυστήνεται, αλλά αυτός που τον συστήνει ο Κύριος.

Προς Κορινθίους Β' 12:11

Φέρθηκα σαν ανόητος με όσα καυχήθηκα. Εσείς με αναγκάσατε. Εσείς έπρεπε να με συστήνατε. Εγώ σε τίποτα δεν υστέρησα από αυτούς που θεωρείτε «υπεραποστόλους», κι ας μην είμαι τίποτα.