Πράξεις Αποστόλων 7:41 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Τότε επίσης ήταν που κατασκεύασαν ένα μοσχάρι και πρόσφεραν θυσία σ’ εκείνο το είδωλο· και γιόρταζαν για να τιμήσουν αυτό που είχαν φτιάξει με τα χέρια τους. Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Kαι κατά τις ημέρες εκείνες κατασκεύασαν ένα μοσχάρι, και πρόσφεραν θυσία στο είδωλο, και ευφραίνονταν στα έργα των χεριών τους. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Έτσι κατασκεύασαν ένα ομοίωμα μοσχαριού τον καιρό εκείνο, και πρόσφεραν θυσία στο είδωλο και πανηγύριζαν για τα έργα των χεριών τους. Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Καὶ κατεσκεύασαν ἕνα μόσχον τὰς ἡμέρας ἐκείνας καὶ προσέφεραν θυσίαν εἰς τὸ εἴδωλον καὶ εὐφραίνοντο εἰς τὰ ἔργα τῶν χειρῶν των. Cata Lucan Evanghelion ke e Praxis ton Apostolon 1859 (Frangochiatika) Ke cateskevasan moschon en tes imeres ekines, ke proseferan thisìan is to idholon, ke effrenondo is ta ergha ton chiròn afton. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Τότε επίσης ήταν που κατασκεύασαν ένα μοσχάρι και πρόσφεραν θυσία σ’ εκείνο το είδωλο· και γιόρταζαν για να τιμήσουν αυτό που είχαν φτιάξει με τα χέρια τους. Textus Receptus (Scrivener 1894) και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων |
Χυτό μοσχάρι κατασκεύασαν για να το προσκυνάνε, κι είπαν: “αυτός είν’ ο Θεός μας που απ’ την Αίγυπτο μας έβγαλε!” Τόση έδειξαν ασέβεια μεγάλη. Μα εσύ, απ’ την πολλή την ευσπλαχία σου, και τότε ακόμα, στην έρημο δεν τους εγκατέλειψες. Στήλη νεφέλης τους οδηγεί στο δρόμο τους τη μέρα, κι από κοντά τους δεν απομακρύνεται· το ίδιο και η στήλη της φωτιάς, που φώτιζε το δρόμο τους τη νύχτα.
Μη χαίρεσαι, Ισραήλ, και μην πανηγυρίζεις όπως οι ειδωλολάτρες! Απομακρύνθηκες απ’ το Θεό. Σ’ αρέσει να συνάζεις στ’ αλώνια του σταριού την αμοιβή της πόρνης.
Ο Κύριος λέει: «Όταν πρωτοσυνάντησα, τον Ισραήλ ήταν για με λαχταριστός, σαν τα σταφύλια στην έρημο και σαν τα πρωτογίνωτα τα σύκα στη συκιά οι πρόγονοί τους, ώριμα και γλυκά. Όμως αυτοί, μόλις έφτασαν στη Βάαλ-Φεγώρ, αφιερώθηκαν στο επαίσχυντο είδωλο κι έγιναν το ίδιο βδελυροί όπως κι εκείνο.
Ωστόσο, οι υπόλοιποι άνθρωποι, όσοι δεν εξολοθρεύτηκαν απ’ αυτές τις συμφορές, δε μετανόησαν που λάτρευαν τα είδωλα. Δεν έπαψαν να προσκυνούν τα δαιμόνια και τα χρυσά, τα ασημένια, τα χάλκινα, τα πέτρινα και τα ξύλινα είδωλα, που μήτε να βλέπουν μήτε ν’ ακούν μήτε να περπατούν μπορούν.