Έτοιμος είμαι και αρχίζω να μιλώ.
Δες, τώρα άνoιξα τo στόμα μoυ· η γλώσσα μoυ μιλάει μέσα στo στόμα μoυ.
Τελικά ο Ιώβ άνοιξε το στόμα του κι άρχισε μ’ αυτά τα λόγια να καταριέται τη μέρα που γεννήθηκε:
Ποτέ μου ν’ αμαρτήσει δεν άφηνα το στόμα μου, ζητώντας με κατάρες το χαμό του.
Τώρα λοιπόν, Ιώβ, άκου τα λόγια μου, πρόσεξε όλα όσα έχω να σου πω.
Μιλώ με ήσυχη συνείδηση, τα χείλη μου την καθαρή αλήθεια θα προφέρουν.
Τότε εκείνος άρχισε να τους διδάσκει μ’ αυτά τα λόγια: