Θα πρέπει να μιλήσω για ν’ ανασάνω ελεύθερα, το στόμα μου ν’ ανοίξω ν’ αποκριθώ.
Θα μιλήσω για να αναπνεύσω· θα ανoίξω τα χείλη μoυ, και θα απαντήσω.
Σωπάστε εσείς, λοιπόν, κι αφήστε με να μιλήσω κι εγώ· κι ας πέσουν πάνω μου οι συνέπειες.
Ποιος είναι που θα μ’ αποδείξει ένοχο; Τότ’ εγώ θα σωπάσω και το θάνατο θα δεχτώ.
Θύελλα μέσα στη καρδιά μου έχει ξεσπάσει. Μέσα μου βράζει, άλλο δεν μπορώ να κρατηθώ.
Κάντε υπομονή ώσπου να μιλήσω, κι όταν θα ’χω μιλήσει ειρωνευθείτε με.
Μέσα μου γίνεται αναβρασμός, καθώς του μούστου η ζύμωση μες στο ασκί, που είν’ έτοιμο να σκάσει.
Δε θα πάρω το μέρος κανενός κι ούτε κανέναν πρόκειται να κολακέψω.
Αν σου μιλήσω, μήπως σε λυπήσω; Ύστερα απ’ όσα είπες, δεν το αντέχω να σιωπώ!