Ιώβ 14:19 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

τα νερά τρών’ ακόμα και τις πέτρες· κι η μπόρα παρασέρνει τα χώματα της γης· παρόμοια καταστρέφεις του ανθρώπου την ελπίδα εσύ.

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

Tα νερά τρώνε τις πέτρες· oι πλημμύρες τoυς παρασύρoυν τo χώμα τής γης· έτσι, εσύ καταστρέφεις την ελπίδα τoύ ανθρώπoυ,

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

τα νερά τρών’ ακόμα και τις πέτρες· κι η μπόρα παρασέρνει τα χώματα της γης· παρόμοια καταστρέφεις του ανθρώπου την ελπίδα εσύ.

Ιώβ 14:19 Σταυροειδείς Αναφορές

Γένεσις 6:17

Κι εγώ θα φέρω κατακλυσμό νερών για να καταστρέψω κάθε σάρκινο ον, που έχει πνοή ζωής. Καθετί που υπάρχει πάνω στη γη θα πεθάνει.

Ιώβ 14:18

Βουνά γκρεμίζονται και χάνονται βράχοι απ’ τη θέση τους μετακινούνται,

Ιώβ 17:15

Πώς είναι δυνατό λοιπόν για ελπίδα να μιλά κανείς; Ποιος μπορεί να διακρίνει ακόμα κι ένα ίχνος της;

Ιώβ 19:10

Σα να ’μουν τοίχος με γκρεμίζει απ’ όλες τις μεριές και καταρρέω· σαν δέντρο ξεριζώνει την ελπίδα μου.

Ιώβ 22:16

Αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν πριν την ώρα τους και τα θεμέλια τους ο χείμαρρος τα πήρε.

Ιώβ 27:8

Τι μένει πια στον ασεβή, όταν του κόβει ο Θεός το νήμα της ζωής του;

Ιώβ 7:6

Οι μέρες μου τρέχουν πιο γρήγορα κι απ’ τη σαΐτα του αργαλειού· φεύγουν και χάνονται χωρίς καμιά ελπίδα.

Ιεζεκιήλ 37:11

«Άνθρωπε», μου είπε ο Κύριος, «αυτά τα κόκαλα συμβολίζουν τους Ισραηλίτες, οι οποίοι λένε συνεχώς ότι είναι σαν ξερά κόκαλα, ότι χάθηκε κάθε ελπίδα γι αυτούς, ότι είναι χαμένοι πια.