Higala, ang pagkadili-matinud-anon, usa gyud ka pagtipas ug pagkawala sa maayong pamatasan. Mahimo ka mawad-an sa imong kaugalingon tungod lang sa kaugalingon nimong kalipayan, nga wala gani magtagad sa grabeng kasakit nga imong mahatag sa imong kapikas.
Ang Ginoo nag-awhag nato nga magmatinud-anon ug dili magpadala sa atong mga pangibog. Unsaon man nato pagbuntog sa mga tentasyon kada adlaw? Kinahanglan nato nga ilansang sa krus ang atong mga kahuyang ug mangayo og kusog kang Jesus, labi na sa mga higayon nga kita maluya.
Mao kini ang paagi aron makabaton kita og himsog nga relasyon, lig-on nga pamilya, ug malinawong kinabuhi, nga dili maapektuhan sa mga daotang resulta sa pagkadili-matinud-anon. Himoa nga ang Ginoo mao ang imong panguna nga inspirasyon sa pagpabiling matinud-anon. Sa ingon niini, dili ka makapakyas sa Ginoo ug sa mga tawo nga nagsalig nimo.
Ayaw kalimot, higala, nga ang tanan mahimo nimo pinaagi kang Cristo(a) nga naghatag kanimo og kusog. Walay pagsulay nga dili nimo mabuntog sa iyang ngalan.
(a) Mga Taga-Filipos 4:13
Himoa ninyo nga ang panagtiayon makabaton sa pagtahod sa tanan, ug himoa ninyo nga ang higdaanan sa panagtiayon dili mahugawan, kay ang Dios mosilot gayod sa mga makihilawason ug sa mga mananapaw.
Sa ingon niini dili na sila duha kondili usa ka unod. Busa, unsay gihiusa sa Dios, ayaw ipabulag sa tawo.”
“Nakadungog kamo sa giingon, ‘Ayaw panapaw.’ Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.
Siya nga nakapanapaw walay salabotan; siya nga nagbuhat niini naglaglag sa iyang kaugalingon.
Siya nga nakapanapaw walay salabotan; siya nga nagbuhat niini naglaglag sa iyang kaugalingon. Mga samad ug kaulawan maoy iyang makuha, ug ang iyang kaulawan dili na gayod mapapas. Kay ang pangabubho maghimo sa usa ka tawo nga masuk-anon, ug dili siya maluoy sa dihang siya manimalos. Dili siya modawat ug bisan unsang bayad, o malukmay bisan pa ug daghanon nimo ang mga gasa.
Alaot kadtong magtago sa ilang pagtambag gikan sa Ginoo, nga ang mga buhat anaa sa kangitngit, ug nag-ingon, “Kinsay nakakita kanato? Kinsay nakaila kanato?”
Likayi ang salawayong pakighilawas. Ang tanang sala nga buhaton sa tawo anha sa gawas sa iyang lawas, apan ang tawong naghimo sa salawayong pakighilawas nakasala batok sa iyang kaugalingong lawas. Wala ba kamo masayod nga ang inyong lawas templo sa Espiritu Santo nga anaa kaninyo, nga inyong nabatonan gikan sa Dios? Kamo dili na inyo sa inyong kaugalingon, Wala ba kamo masayod nga ang mga balaan maghukom man unya sa kalibotan? Ug kon ang kalibotan hukman ninyo, dili ba diay kamo takos sa paghusay sa gagmay nga mga panagsumpaki? kay gipalit na kamo sa usa ka bili. Busa himayaa ninyo ang Dios pinaagi sa inyong lawas.
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
kay sila miingon kaninyo, “Sa kataposang panahon may manungha nga mga mayubiton, nagpahiuyon sa ilang dili diosnon nga mga pangibog.”
Sa diha nga napainom na sa pari ug tubig ang babaye, unya kon ang babaye naghugaw sa iyang kaugalingon ug nagluib sa iyang bana, ang tubig nga nagdala ug tunglo mosulod kaniya ug maghatag ug pait nga kasakit ug ang iyang lawas mohupong ug moun-on ang iyang taguangkan ug ang babaye mahimong usa ka tinunglo taliwala sa iyang katawhan.
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.
Kay mao kini ang kabubut-on sa Dios, ang inyong pagkabalaan: nga kamo maglikay sa salawayong pakighilawas, nga ang matag usa kaninyo mahibalo unsaon sa pagpangasawa diha sa pagkabalaan ug kadungganan, dili diha sa tinguha sa kaulag sama sa mga Gentil nga wala makaila sa Dios,
Ug miingon siya, ‘Tagoan nako gikan kanila ang akong nawong, tan-awon nako kon unsa ang ilang kataposan kay sila sukwahi nga kaliwatan, mga anak nga dili matinumanon.
Sa pagkatinuod, ingon nga ang usa ka maluibon nga asawa mobiya sa iyang bana, kamo usab nagluib kanako, O balay sa Israel, nag-ingon ang Ginoo.’ ”
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
Ug ang iyang puyopuyo nasuko kaniya ug mibiya kaniya paingon sa balay sa iyang amahan sa Betlehem sa Juda ug didto siya sulod sa upat ka bulan.
ang agalon sa maong ulipon moabot ra sa adlaw nga wala niya damha ug sa takna nga wala niya mahibaloi ug silotan siya, ug ibutang siya tipon sa mga walay pagtuo.
Anak ko, tumana ang akong mga pulong ug tipigi ang akong mga sugo uban kanimo; Unya usa ka babaye mitagbo kaniya, nagbisti sama sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog, malinglahon ug kasingkasing. Siya sabaan ug sukihan, ang iyang mga tiil dili magpuyo sa iyang balay; karon diha sa kadalanan, unya diha sa taboan, ug sa tanang dapit anaa siya nag-atang. Iyang kuptan ang lalaki ug hagkan kini, ug uban sa walay ulaw nga nawong siya moingon kaniya: “Naghalad ako ug halad sa pagkigdait, ug karong adlawa nagtuman ako sa akong mga panaad; busa karon migawas ako aron sa pagtagbo kanimo, sa pagpangita kanimo nga maikagon ug nakit-an ko ikaw. Akong gihapinan ang akong higdaanan ug mga hapin, mabulokon nga lino gikan sa Ehipto; gipahumotan nako ang akong higdaanan ug mira, aloe ug kaningag. Dali, magtagbaw kita sa gugma hangtod sa pagkabuntag; maglipay kita sa atong kaugalingon diha sa gugma. Kay ang akong bana wala sa balay; atua siya sa layong panaw. tumana ang akong mga sugo ug mabuhi ikaw, ampingi ang akong gitudlo sama sa kalimutaw sa imong mata; Nagdala siya ug usa ka bag nga salapi uban kaniya; siya mopauli sa balay sa pagtakdol sa bulan.” Pinaagi sa iyang madanihon nga mga pulong iyang danihon siya; pinaagi sa iyang mauloulohon nga pagsulti iyang pugson siya. Dihadiha mosunod siya kaniya, sama sa usa ka baka padulong sa ihawan, o sama sa laki nga usa nga nadakpan, hangtod nga ang usa ka udyong molapos sa iyang tinai; sama sa usa ka langgam nga nagdali ngadto sa lit-ag; wala siya mahibalo nga niini mag-ungaw ang iyang kinabuhi. Busa karon, mga anak ko, pamati kamo kanako, ug hatagi ug pagtagad ang mga pulong sa akong baba. Ayaw pasimanga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; ayaw pagkasaag ngadto sa iyang mga agianan; kay daghan na ang iyang gipalukapa; Oo, ang tanan nga iyang gipamatay usa ka dakong panon. Ang iyang balay mao ang dalan ngadto sa Sheol, nagpaingon ngadto sa mga lawak sa kamatayon. ibugkos kini sa imong mga tudlo, isulat kini sa papan sa imong kasingkasing.
kon kita dili matinumanon, siya magpabilin nga matinumanon kay siya dili man makalimod sa iyang kaugalingon.
Ug sultihan ko kamo, si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, nga dili tungod sa pagluib, ug unya mangasawa siya ug lain, siya nakapanapaw.”
Dili kita maghimo ug salawayong pakighilawas ingon sa gibuhat sa uban kanila, busa sulod sa usa ka adlaw 23,000 ang nangapukan kanila.
Tungod niini ang Dios mitugyan kanila diha sa tinguha sa ilang kasingkasing ngadto sa kahugawan, sa pagpakaulaw sa ilang kaugalingong mga lawas, kay ang kamatuoran mahitungod sa Dios ilang gipulihan ug bakak ug mao na hinuoy ilang gisimba ug gialagaran ang binuhat ug wala nila simbaha ug alagara ang Magbubuhat nga dalaygon hangtod sa kahangtoran! Amen. Tungod niining maong hinungdan, gitugyan sila sa Dios ngadto sa mga pangibog nga makauulaw. Ang ilang kababayen-an miilis sa ilang naandang paggawi ngadto sa paggawi nga supak sa kinaiya. Ang mga lalaki usab mibiya sa ilang naandang paggawi ngadto sa babaye ug nagpalabi diha sa ilang kaulag ngadto sa usa ug usa, ang lalaki sa isigkalalaki nagbuhat sa makauulaw, busa nahiagom sila sa balos nga angay sa ilang kasaypanan.
Apan ang salawayong pakighilawas ug ang tanang kahugaw o kahakog, kinahanglan nga dili gani mahisgotan diha kaninyo kay dili man kini angay sa mga balaan,
Inom sa tubig gikan sa kaugalingon nimong tigomanan ug tubig, mga tubig nga nagtubod gikan sa kaugalingon nimong atabay. Ikatag ba nimo ang imong mga tubod sa layong dapit, mga tuboran sa tubig diha sa kadalanan? Himoa sila nga imo lamang, ug dili alang sa mga langyaw uban kanimo. Mapanalanginan unta ang imong tuboran, ug malipay diha sa asawa sa imong pagkabatan-on, usa ka matahom nga usa, madanihon nga lagsaw. Himoa nga ang iyang dughan magtagbaw kanimo sa tanang panahon; magtagbaw unta kanunay diha sa iyang gugma. aron ikaw makabaton ug maayong panghukom, ug ang imong mga ngabil magbantay sa kahibalo. Kay ngano ba, anak ko, nga magtinguha man ikaw sa usa ka babayeng mananapaw ug mogakos sa dughan sa asawa sa laing tawo?
Sila may mga mata nga puno sa pagpanapaw ug dili matagbaw sa sala. Nagtintal sila sa mga tawong huyang. Sila adunay mga kasingkasing nga naanad sa kahakog, kaliwatan sila nga tinunglo!
Dili nako ibutang sa atubangan sa akong mga mata ang bisan unsa nga daotan. Gidumtan nako ang buhat niadtong mga nahisalaag, kini dili motapot kanako.
sa pagpalikay kanimo gikan sa daotang babaye, gikan sa danglog nga dila sa usa ka asawa sa laing tawo. Ayaw tinguhaa ang iyang kaanyag diha sa imong kasingkasing, ug ayaw pagpabihag kaniya pinaagi sa mga tabontabon sa iyang mga mata;
Kay gikan sa kasingkasing mogula ang mga daotang hunahuna, pagpatay, panapaw, salawayong pakighilawas, pangawat, pagsaksi ug bakak, pagpasipala.
“Kon ang usa ka tawo manapaw sa asawa sa laing tawo, ang mananapaw nga lalaki ug ang mananapaw nga babaye patyon.
Mao kini ang dalan sa usa ka mananapaw nga babaye: siya mokaon ug mamahid sa iyang baba, ug moingon, “Wala akoy nabuhat nga daotan.”
Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan; hatagi ako ug kadasig diha sa imong mga dalan.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba. Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa. Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo. Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon. Panalangini kadtong mga naglutos kaninyo; pag-ampo ug ayaw panunglo. Paglipay kamo duyog sa mga nalipay, hilak duyog sa mga nanghilak. Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon. Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya. Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Kay ang Ginoo nahigugma sa hustisya; siya dili mobiya sa iyang mga balaan. Ang matarong molungtad hangtod sa kahangtoran, apan ang kaliwat sa mga daotan laglagon.
Ang pagkamatarong sa matarong magpalingkawas kanila, apan ang maluibon malit-ag sa ilang daotang tinguha.
Kay kinahanglan nga dili kamo magsimba ug lain nga mga dios kay ang Ginoo, nga ang kinsang ngalan Abubhoan, abubhoan nga Dios,
Kay ang imong Magbubuhat mao ang imong bana, si Yahweh sa mga panon mao ang iyang ngalan; ug ang Balaan sa Israel mao ang imong Manunubos, siya gitawag nga Dios sa tibuok nga yuta.
Ug nakaplagan nako nga labaw pang pait kay sa kamatayon ang babaye nga ang kasingkasing mga lit-ag ug mga pukot, ug nga ang mga kamot mga posas. Siya nga nakapahimuot sa Dios makagawas gikan kaniya apan ang makasasala mabihag niya.
Buhata sa sulod nako ang hinlo nga kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ug lig-ona ang espiritu sa sulod nako.
“Kon ang imong igsoon makasala batok kanimo, lakaw, sultihi siya sa iyang sayop tali kanimo ug kaniya lamang. Kon maminaw siya kanimo, nadani nimo siya. Apan kon dili siya maminaw kanimo, pagdala ug usa o duha ka tawo uban kanimo, aron nga pinaagi sa pagpamatuod sa duha o tulo ka saksi malig-on ang matag pulong. Kon magdumili siya sa pagpaminaw kanila, isugilon ngadto sa iglesia ug kon dili gihapon siya maminaw bisan pa sa iglesia, isipa siya nga usa ka Gentil ug tigpaningil ug buhis.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon. Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.
Busa, ayaw ninyo paharia ang sala diha sa inyong may kamatayon nga lawas, aron patumanon sa mga pangibog niini. Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
Unsaon man sa usa ka batan-on nga magpabiling hinlo ang iyang dalan? Pinaagi sa pagmatngon niini sumala sa imong pulong.
Ilikay ang inyong dalan gikan kaniya, ug ayaw pagpaduol sa pultahan sa iyang balay; kay tingali unya ug ikaw maghatag sa imong kadungganan ngadto sa uban, ug sa imong mga tuig ngadto sa mga walay kaluoy;
Ako miingon mahitungod sa katawa, “Kini binuang,” ug mahitungod sa kalipay, “Unsay kapuslanan niini?”
Ang pagkamasukihon sa kasingkasing magpalayo gikan kanako; Dili nako kat-onan ang butang nga daotan.
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
hinuon ang matag tawo matintal sa diha nga madala ug madani siya sa iyang kaugalingong pangibog. Unya sa diha nga ang pagpangibog masamkon na, mahimugso ang sala, ug ang sala sa dihang mahingpit na, magdala ug kamatayon.
Siya dili labaw kanako niining balaya ug walay bisan unsa nga butang nga iyang gihikaw kanako gawas kanimo, kay ikaw mao ang iyang asawa. Busa unsaon nako paghimo niining dakong pagkadaotan ug sala batok sa Dios?”
Likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarong, pagtuo, gugma ug pakigdait, uban sa mga nagtawag sa Ginoo gikan sa putli nga kasingkasing.
Putlon unta sa Ginoo ang tanang mga ngabil nga nag-ulog-ulog, ang dila nga nagsulti ug mga dagkong pagpangandak,
Gibalita gayod nga adunay salawayong pakighilawas diha kaninyo, kanang pakighilawas nga bisan sa mga Gentil wala mahitabo, nga adunay nakigpuyo sa asawa sa iyang amahan.
“Dili ba mao kini ang pagpuasa nga akong gipili, ang paghubad sa mga higot sa pagkadaotan, ang pagtangtang sa mga pisi sa yugo, ang pagpagawas sa mga dinaogdaog, ug ang pagbali sa tanang mga yugo?
Ang panghunahuna nga anaa sa unod mosangpot sa kamatayon apan ang panghunahuna nga anaa sa Espiritu mosangpot sa kinabuhi ug kalinaw.
Ingon nga mga anak nga masinugtanon, ayaw kamo pagpahiuyon sa mga pangibog kaniadto sa wala pa kamoy kahibalo. Apan ingon nga siya nga nagtawag kaninyo balaan, kinahanglang kamo usab magbalaan sa tanan ninyong paggawi, kay nasulat man, “Kinahanglan nga kamo magbalaan, kay ako balaan man.”
“Giingon usab, ‘Si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, kinahanglang mohatag ug sulat sa pakigbulag.’ Apan sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, gawas lamang kon kini nagluib kaniya, nagtukmod kaniya sa pagpanapaw, ug ang mangasawa sa usa ka babayeng binulagan nakapanapaw.
Ang baba sa mananapaw nga babaye usa ka lawom nga gahong; siya nga gikapungtan sa Ginoo mahulog ngadto niini.
Kay kon kita magpadayon sa tinuyo nga pagpakasala human nato madawat ang kahibalo sa kamatuoran, wala nay nahibilin pa nga halad nga inihaw alang sa mga sala, kondili ang usa ka makalilisang nga pagpaabot sa hukom ug kabangis sa kalayo nga maglamoy sa mga kaaway.
“Ayaw kaibog sa balay sa imong isigkatawo. Ayaw kaibog sa asawa sa imong isigkatawo o sa iyang sulugoon nga lalaki o sa iyang sulugoon nga babaye o sa iyang baka o sa iyang asno o sa bisan unsang butang nga iya sa imong isigkatawo.”
Nahadlok ako nga inig-anha nako diha pag-usab, tingalig maulawan ako sa akong Dios diha sa inyong atubangan, ug nga masubo ako sa daghan kanila nga nagpakasala kaniadto apan wala maghinulsol sa kahugaw, sa salawayong pakighilawas ug sa pagpatuyang nga ilang gihimo.
Kon nakakaplag ikaw ug dugos, kaon lamang sa igo kanimo, kay tingali unya ug masobrahan ikaw niini ug isuka kini.
gipalig-on niya ang akong kalag. Gimandoan niya ako diha sa mga dalan sa pagkamatarong tungod ug alang sa iyang ngalan.
“Dili ang tanan nga moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo,’ makasulod sa gingharian sa langit, kondili siya nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit. Daghan unya ang moingon kanako nianang adlawa, ‘Ginoo, Ginoo, dili ba nga sa imong ngalan nagpropesiya man kami ug sa imong ngalan kami naghingilin sa mga demonyo ug nga sa imong ngalan naghimo sa daghang mga milagro?’ Ug unya sultihan ko sila, ‘Wala gayod ako makaila kaninyo, pahawa gikan kanako, kamong mga tigpamuhat ug daotan.’
Apan ako mag-ingon, pagkinabuhi kamo diha sa Espiritu ug ayaw ninyo tumana ang mga tinguha sa unod. Kay ang mga tinguha sa unod supak sa Espiritu, ug ang Espiritu supak sa unod, kay kini silang duha nagkasumpaki sa usa ug usa, aron dili kamo makahimo sa buot ninyong buhaton.
Diin ba magsukad ang mga gubat ug mga panag-away diha kaninyo? Dili ba sa inyo man nga mga pangibog nga naggubat diha sa mga bahin sa inyong lawas? Ipaubos ang inyong kaugalingon atubangan sa Ginoo ug siya magtuboy kaninyo. Mga igsoon, ayaw kamo pagdinaotay batok sa usa ug usa. Siya nga nagdaot sa usa ka igsoon o naghukom sa iyang igsoon, nagdaot sa balaod ug naghukom sa balaod. Apan kon ikaw maghukom sa balaod, dili ikaw tigbuhat sa balaod kondili maghuhukom. Usa ra ang tighatag ug balaod ug maghuhukom nga makahimo sa pagluwas ug sa paglaglag. Apan ikaw, si kinsa ka man nga nanghukom sa imong silingan? Tan-awa ra, kamo nga nag-ingon, “Karon o ugma mangadto kami nianang lungsora ug didto magpabilin kami ug usa ka tuig ug magpatigayon ug manapi,” nga wala man kamo mahibalo mahitungod sa kaugmaon. Kay unsa ba ang inyong kinabuhi? Kamo sama lamang sa aso nga sa makadiyot nagpakita ug unya nahanaw lamang. Moingon unta kamo, “Kon itugot sa Ginoo, kami mabuhi ug among buhaton kini o kana.” Apan karon nanghambog kamo sa inyong pagkaandakan. Daotan ang maong pagpangandak. Busa ngadto kaniya nga nasayod unsay maayong buhaton ug wala magbuhat niini, sala kini alang kaniya. Nangandoy kamo apan wala kamo makabaton. Nagpatay kamo ug tawo ug nasina apan wala kamo makaangkon. Nakig-away kamo ug nakiggubat. Wala kamo makabaton tungod kay wala man kamo mangayo.
Ikaw usa ka asawa nga nanapaw, nagdawat sa mga dumuduong inay sa iyang bana! Sila naghatag ug mga gasa sa tanang mga nagbaligya ug dungog, apan ikaw naghatag sa imong mga gasa ngadto sa tanan nimong nga hinigugma ug nagsuborno kanila aron sila manganha kanimo gikan sa tanang dapit alang sa imong mga pagpakighilawas.
Busa ang panghunahuna nga anaa sa unod batok sa Dios, kay sa balaod sa Dios wala kini mailalom, gani kini dili gayod mahimo, kadtong anaa sa unod dili makapahimuot sa Dios.
Ug ang tanan nga nagbaton sa maong paglaom diha kaniya nagputli sa ilang kaugalingon ingon nga siya putli man.
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Bantayi ninyo nga walay si bisan kinsa nga magbihag kaninyo pinaagi sa pilosopiya ug sa malimbongon nga pagpatuotuo sumala sa tawhanong kalagdaan nga gikabilinbilin, sumala sa mga gahom sa kalibotan ug dili sumala ni Cristo.
Tungod sa kasal-anan sa iyang kahakog ako nasuko, ako naghampak kaniya, gitagoan nako ang akong nawong ug nasuko; apan siya mipadayon pagbalik diha sa pamaagi sa iyang kaugalingong kasingkasing.
Siya nga mahigugma sa kalingawan mahimong kabos nga tawo; siya nga mahigugma sa bino ug lana dili maadunahan.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina. Apan isul-ob ninyo ang Ginoong Jesu-Cristo, ug ayaw tagda ang unod alang sa mga pangibog niini.
Ayaw ninyo kahadloki kadtong mopatay sa lawas apan dili makahimo pagpatay sa kalag apan kahadloki hinuon ninyo ang makahimo paglaglag sa kalag ug lawas didto sa imperno.
Ug ang mga iya ni Cristo Jesus naglansang sa ilang unod diha sa krus uban ang mga pangibog ug mga tinguha niini.
Ang usa ka maalamon nga tawo makakita sa katalagman ug magtago sa iyang kaugalingon; apan ang yano magpadayon ug mag-antos alang niini.
Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo. Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw,
Mga hinigugma, mangamuyo ako kaninyo ingon nga mga dumuduong ug mga langyaw, sa paglikay sa lawasnong mga pangibog nga nakig-away batok sa kalag.
Ang tanan nga nagdumot sa iyang igsoon mamumuno, ug kamo nasayod nga ang matag mamumuno walay kinabuhing dayon nga nagpabilin diha kaniya.
Kon ikaw, O Ginoo, nagtimaan pa unta sa mga kasal-anan, O Ginoo, kinsa ba ang makasugakod?
Itutok ang imong mga mata ngadto sa unahan, ug ang imong pagtutok lahos sa atubangan nimo. Pagmatngon sa agianan sa imong mga tiil, ug ang tanan nimong mga dalan malig-on. Ayaw pagliko ngadto sa tuo o ngadto sa wala; ilikay ang imong tiil gikan sa daotan.
sa tanang mga pangatarongan ug sa tanang mapahitas-ong babag nga nag-ali batok sa kahibalo sa Dios, ug nagbihag sa tanang panghunahuna aron kini magmasinugtanon kang Cristo.
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Pagtukaw ug pag-ampo kamo aron dili kamo mahisulod ngadto sa pagsulay. Sa pagkatinuod, matinguhaon ang espiritu apan luya ang lawas.”
Ikaw nga nag-ingon nga ang tawo kinahanglang dili manapaw, manapaw ba ikaw? Ikaw nga nagdumot sa mga larawan, mangawat ba ikaw sa mga templo?
Pagmatngon, mga igsoon, basin unya nga diha kaninyo adunay daotan ug dili matinuohong kasingkasing nga mibiya gikan sa buhi nga Dios. Apan pagtinambagay kamo sa usa ug usa matag adlaw, samtang matawag pa kini nga “karong adlawa,” aron wala kaninyoy magmagahi tungod sa pagpakamalimbongon sa sala.
Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.
Walay pagsulay nga miabot kaninyo nga wala masinati sa tawo. Ang Dios kasaligan, ug dili niya itugot nga kamo sulayon labaw sa inyong masarangan, apan uban sa pagsulay siya magtagana usab ug lutsanan, aron makasugakod kamo niini.
Ayaw ikiling ang akong kasingkasing ngadto sa bisan unsa nga daotan, aron sa paghago sa akong kaugaligon sa mga buhat nga daotan, kauban sa mga tawo nga nagbuhat ug kasal-anan; ug ayaw ako pakan-a sa ilang mga maayo nga pagkaon!
Kinsa ba kaninyo ang adunay kahadlok sa Ginoo ug nagtuman sa tingog sa iyang sulugoon, nga naglakaw diha sa kangitngit ug walay kahayag, apan nagsalig diha sa ngalan sa Ginoo ug naglaom diha sa iyang Dios?
Ang mata nga nagyubit sa usa ka amahan ug nagtamay sa pagtuman sa usa ka inahan dagiton sa mga uwak sa walog ug kan-on sa mga agila.
Ug karon, mga anak ko, pabilin kamo diha kaniya aron nga sa dihang ipadayag na unya siya, makabaton kita ug pagsalig ug dili maulaw kaniya inig-abot niya.
Ang balaod miabot aron pagpadaghan sa kalapasan apan diin gani midaghan ang sala, ang grasya milabi pa hinuon pagdagaya,
nga pinaagi niini kita iyang gikahatagan sa bililhon ug dagko nga mga saad, aron nga pinaagi niini kamo makaikyas gikan sa pagkadunot nga ania sa kalibotan tungod sa pangibog ug mangahimo kamong mag-aambit sa diosnong kinaiya.
Kay giluwas nimo ang akong kalag gikan sa kamatayon, ang akong mga tiil gikan sa pagkahulog, aron ako maglakaw sa atubangan sa Dios diha sa kahayag sa kinabuhi.
Ayaw pagsalig diha sa pagpanglupig, ayaw paglaom diha sa pagpangawat; kon ang mga bahandi modaghan, ayaw ibutang ang imong kasingkasing niana.
Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan.
Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang laktan, ug sa diha nga matigulang siya, dili siya mobiya gikan niini.
Ayaw kamo pagpahisalaag, “Ang daotang pakig-uban makadaot sa maayong pamatasan.”