Kategorya
105 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Kaputli
Karon, daghan kaayo mogamit sa pulong nga pagka-birhen para sa kaputli sa lawas, apan ang tinuod, ang kaputli angay unta maglakip sa kasingkasing, huna-huna, ug kalag, dili lang sa pipila ka parte sa atong lawas. Importante ang pagka-birhen sa pulong sa Ginoo, nga nag-ingon, “Apan, tungod sa kadaghan sa pagpakasala, ang matag lalaki kinahanglan adunay iyang kaugalingong asawa, ug ang matag babaye kinahanglan adunay iyang kaugalingong bana.” (1 Corinto 7:2). Busa, dili angay nga makighilawas gawas sa kaminyuon ang mga Kristohanon.
Para sa uban, ang pagka-birhen morag negatibo, samtang para sa uban, bililhon kini ug angay ampingan. Gusto sa Ginoo nga kita magmatinud-anon sa lawas, huna-huna, ug kasingkasing aron kita magkinabuhi nga balaan sa iyang atubangan.
Kay ang Dios wala magtawag kanato alang sa kahugawan, kondili sa pagkabalaan.
Kay mao kini ang kabubut-on sa Dios, ang inyong pagkabalaan: nga kamo maglikay sa salawayong pakighilawas,
Apan kon mangasawa ka man, wala ikaw makasala, ug kon ang dalaga mamana wala siya makasala. Hinuon ang mga minyo makasinati sa kasakit diha sa unod ug buot unta nako nga makalikay kamo gikan niini.
Hinuon ang tawo nga mibarog nga lig-on diha sa iyang kasingkasing, dili tungod kay siya gipugos kondili tungod kay aduna siyay katungod sa iyang kaugalingong kabubut-on ug nakahukom na sulod sa iyang kasingkasing nga dili minyoan ang iyang pangasaw-onon, kanang tawhana nagbuhat sa maayo.
Mangasawa siya ug babaye nga ulay. Sa usa ka biyuda o binulagan o sa usa ka babaye nga napasipad-an o sa usa ka babayeng nagbaligya ug dungog dili gayod siya mangasawa. Apan mangasawa siya ug ulay gikan sa iyang katawhan,
Ang dalaga maanyag kaayo nga tan-awon, ulay, wala pay lalaki nga nakatandog kaniya. Nanaog siya ngadto sa tuboran ug gipuno niya ang iyang banga ug misaka siya.
Kon ang amahan sa babaye magdumili gayod sa paghatag kaniya ngadto sa lalaki, kinahanglan nga mobayad ang lalaki sa bili nga tukma sa bugay alang sa mga ulay.
“Kon tintalon sa usa ka lalaki ang usa ka ulay nga dili sinayoran ug makigdulog kaniya, kinahanglan nga mohatag siya sa bugay alang kaniya ug kini iyang pangasaw-on. Kon ang amahan sa babaye magdumili gayod sa paghatag kaniya ngadto sa lalaki, kinahanglan nga mobayad ang lalaki sa bili nga tukma sa bugay alang sa mga ulay.
Apan ang salawayong pakighilawas ug ang tanang kahugaw o kahakog, kinahanglan nga dili gani mahisgotan diha kaninyo kay dili man kini angay sa mga balaan,
Apan ang tanang mga batan-on nga babaye nga wala makasinati ug lalaki pinaagi sa pagdulog kaniya ibilin ninyo sila nga buhi alang sa inyong kaugalingon.
“Kon ang usa ka tawo makakita ug batan-ong babaye nga ulay nga dili kaslonon ug gisakmit niya ug nakighilawas kaniya unya nakit-an sila, ang lalaki nga nakighilawas kaniya mohatag sa amahan sa batan-ong babaye ug 50 ka siklo nga plata ug siya mahimo niyang asawa kay gipanamastamasan niya siya. Dili niya siya isalikway sa tanan niyang mga adlaw.
“Kon ang usa ka tawo mangasawa unya human sa pagpakighilawas kaniya magsalikway kaniya, ug magbutangbutang kaniya ug makauulaw nga buhat ug maghatag ug daotang ngalan kaniya nga mag-ingon, ‘Kini gipangasawa nako ug sa diha nga midulog ako kaniya wala nako makaplagi kaniya ang mga ilhanan sa pagkaulay,’ ang amahan sa batan-ong babaye ug ang iyang inahan magkuha ug magdala ug mga ilhanan sa pagkaulay sa dalaga ngadto sa mga kadagkoan sa siyudad diha sa ganghaan. Ug ang amahan sa batan-ong babaye moingon sa mga kadagkoan, ‘Akong gihatag ang akong anak nga babaye niining tawhana aron maasawa ug iyang gisalikway siya. Ug ania karon, siya naghimo ug makauulaw nga pagbutangbutang kaniya nga nag-ingon, “Wala nako makaplagi sa imong anak ang ilhanan sa pagkaulay.” Apan ania ang mga ilhanan sa pagkaulay sa akong anak.’ Ug ilang bukharon ang bisti sa atubangan sa mga kadagkoan sa siyudad. Unya kuhaon sa mga kadagkoan sa lungsod ang lalaki ug ilang kastigohon siya. Ug ila siyang multahan ug usa ka gatos ka siklo nga plata ug ihatag ngadto sa amahan sa batan-ong babaye kay naghatag siya ug daotang dungog sa ulay sa Israel ug siya mahimong iyang asawa. Dili niya masalikway siya sa tanan niyang mga adlaw.
Mao kini sila ang wala mahugaw tungod sa mga babaye, kay putli man sila; mao kini sila ang mga nagsunod sa Nating Karnero bisan asa siya moadto. Kini sila gilukat gikan sa katawhan ingon nga unang mga bunga alang sa Dios ug alang sa Nating Karnero
Tukoron ko ikaw pag-usab ug ikaw matukod, O ulay nga Israel! Dayandayanan na usab nimo ang imong kaugalingon sa mga tambor nga gagmay, ug ikaw moadto sa sayaw sa mga naglipay.
Apan kon kining butanga matuod, nga ang ilhanan sa pagkaulay sa batan-ong babaye wala makaplagi, dad-on nila ang batan-ong babaye ngadto sa pultahan sa balay sa iyang amahan ug batoon siya sa mga tawo sa iyang lungsod hangtod mamatay kay nagbuhat siya ug sala ngadto sa Israel, pinaagi sa pagpakighilawas didto sa balay sa iyang amahan. Sa ingon niini, puohon ninyo ang daotan gikan sa inyong taliwala.
“Kon adunay batan-ong babaye nga ulay nga kaslonon ug ang usa ka lalaki makakita kaniya sa lungsod ug makighilawas kaniya, dad-a ninyo silang duha sa ganghaan niadtong lungsora ug batoa ninyo sila hangtod mamatay, ang batan-on nga babaye kay wala siya mosinggit sa pagpakitabang nga diha man siya sa lungsod, ug ang lalaki kay gipanamastamasan niya ang asawa sa iyang isigkatawo. Sa ingon niini puohon ninyo ang daotan gikan sa inyong taliwala.
Siya miingon sa iyang amahan, “Pasagdi nga mahimo kining butanga kanako; pasagdi ako nga mag-inusara sa duha ka bulan, aron ako molakaw ug moadto sa kabukiran, ug magbakho sa akong pagkaulay, ako ug ang akong mga kauban.” Ug siya miingon, “Lakaw.” Ug siya mipalakaw kaniya sulod sa duha ka bulan, ug siya migikan, siya ug ang iyang mga kauban, ug nagbakho sa iyang pagkaulay didto sa ibabaw sa kabukiran.
Ug ilang nakit-an diha sa mga nagpuyo sa Jabes-gilead ang upat ka gatos ka batan-ong babaye nga ulay nga wala makasinati ug lalaki pinaagi sa pagdulog kaniya, ug gidala nila sila ngadto sa kampo sa Silo nga atua sa yuta sa Canaan.
Siya nagsul-ob ug bisti nga taas nga binuktonan kay mao man kini ang bisti sa mga ulayng anak nga babaye sa hari. Busa ang sulugoon ni Amnon nagdala kang Tamar sa gawas ug gitrangkahan ang pultahan sa iyang paggula.
Busa ang iyang mga sulugoon miingon kaniya, “Ipapangita alang sa akong agalong hari ang usa ka batan-ong babaye nga ulay, ug patindogon siya sa atubangan sa hari aron mag-atiman kaniya, ug pahigdaa siya sa imong kilid aron ang akong agalong hari makabati ug kainit.” Ug karon akong agalon nga hari, ang mga mata sa tibuok Israel anaa kanimo, aron sa pagsulti kanila kon kinsa ang molingkod sa trono sa akong agalon nga hari sunod kaniya. Basin hinuon ug mahitabo nga sa diha nga ang akong agalong hari mopahulay uban sa iyang katigulangan, nga ako ug ang akong anak nga si Solomon isipon nga mga malapason.” Samtang nakigsulti pa siya sa hari, si Natan nga propeta misulod. Ug ilang gisultihan ang hari, “Ania si Natan nga propeta.” Ug sa pag-atubang niya sa hari, siya miyukbo sa atubangan sa hari ug ang iyang nawong paatubang sa yuta. Ug si Natan miingon, “Akong agalon nga hari, miingon ba ikaw, ‘Si Adonias maghari sunod kanako, ug siya molingkod sa akong trono?’ Kay milugsong siya niining adlawa ug naghalad ug mga baka ug mga pinatambok nga mga mananap ug mga karnero nga daghan kaayo ug nagdapit sa tanang mga anak nga lalaki sa hari, ug kang Joab nga tigmando sa kasundalohan ug kang Abiatar nga pari ug tan-awa, sila nangaon ug nanginom sa atubangan niya, ug nag-ingon, ‘Mabuhi ang hari nga si Adonias!’ Apan ako nga imong ulipon ug si Zadok nga pari ug si Benaias nga anak ni Jehoiada ug ang imong sulugoon nga si Solomon wala niya dapita. Gihimo na ba kining butanga sa akong agalon nga hari, ug ikaw wala magsugilon sa imong mga sulugoon kon kinsa ang molingkod sa trono sa akong agalon nga hari sunod kaniya?” Unya ang hari nga si David mitubag, “Paanhia si Batseba kanako.” Busa miadto siya sa atubangan sa hari ug mitindog sa atubangan niya. Ug ang hari nanumpa nga nag-ingon, “Ingon nga buhi ang Ginoo, nga maoy nagluwas sa akong kalag gikan sa tanang kalisdanan, Busa nangita sila ug usa ka maanyag nga dalaga sa tibuok kayutaan sa Israel ug nakakaplag kang Abisag nga Sunamihanon, ug gidala siya ngadto sa hari. ingon nga ako nanumpa kanimo pinaagi sa Ginoo, ang Dios sa Israel, nga nag-ingon, ‘Si Solomon nga imong anak maghari sunod kanako; siya molingkod sa akong trono puli kanako’ ug kini ipatuman gayod nako niining adlawa.” Unya si Batseba miyukbo nga ang nawong paatubang sa yuta, ug naghatag ug katahoran sa hari, ug miingon, “Hinaot unta nga ang akong agalon nga si Hari David mabuhi hangtod sa kahangtoran!” Ug si Hari David miingon, “Paanhia kanako si Zadok nga pari, ug si Natan nga propeta ug si Benaias nga anak ni Jehoiada.” Ug sila nangadto sa atubangan sa hari. Ug ang hari miingon kanila, “Dad-a uban kaninyo ang mga sulugoon sa inyong agalon, ug pakabay-a si Solomon nga akong anak sa akong kaugalingong mula ug dad-a siya ngadto sa ubos sa Gihon. Ug padihogi siya didto kang Zadok nga pari ug kang Natan nga propeta ingon nga hari sa Israel ug patingoga ninyo ang trumpeta ug paninggit kamo, ‘Mabuhi si Hari Solomon!’ Unya kuyogi siya balik nganhi aron molingkod sa akong trono kay siya mao ang mahimong hari nga puli kanako ug siya gitudlo nako ingon nga pangulo sa Israel ug sa Juda.” Ug si Benaias nga anak ni Jehoiada, mitubag sa hari, “Amen! Hinaot unta nga ang Ginoo, ang Dios sa akong agalon nga hari, mosulti niini. Ingon nga ang Ginoo nag-uban sa akong agalong hari, mag-uban usab unta siya kang Solomon, ug maghimo sa iyang trono nga labaw ka gamhanan kay sa trono sa akong agalong hari nga si David.” Busa si Zadok nga pari ug si Natan, nga propeta ug si Benaias nga anak ni Jehoiada, ug ang mga Keretihanon, ug ang mga Peletihanon nanglugsong, ug gipakabayo si Solomon sa mula ni Hari David ug gidala siya ngadto sa Gihon. Ug si Zadok nga pari mikuha sa sungay nga may lana didto sa tolda ug gidihogan si Solomon. Ug ilang gipatingog ang trumpeta, ug ang tibuok katawhan miingon, “Mabuhi ang hari nga si Solomon!” Ug ang dalaga maanyag kaayo, ug siya nahimong tig-atiman sa hari ug nag-alagad kaniya. Apan wala siya hilabti sa hari.
Unsaon man sa usa ka batan-on nga magpabiling hinlo ang iyang dalan? Pinaagi sa pagmatngon niini sumala sa imong pulong.
Mapanalanginan unta ang imong tuboran, ug malipay diha sa asawa sa imong pagkabatan-on, usa ka matahom nga usa, madanihon nga lagsaw. Himoa nga ang iyang dughan magtagbaw kanimo sa tanang panahon; magtagbaw unta kanunay diha sa iyang gugma.
Siya nga nakapanapaw walay salabotan; siya nga nagbuhat niini naglaglag sa iyang kaugalingon.
Ang maayo nga asawa purongpurong sa iyang bana, apan ang nagdala ug kaulawan sama sa pagkadunot sa iyang mga bukog.
Kinsay makakaplag sa usa ka maayong asawa? Siya bililhon kaayo kay sa mga alahas. Ang kasingkasing sa iyang bana nagsalig kaniya, ug siya dili makulangan ug bahandi. Siya nagbuhat kaniya ug maayo ug dili daotan, sa tanang mga adlaw sa iyang kinabuhi.
Busa ang Ginoo gayod maoy maghatag kaninyo ug usa ka ilhanan. Tan-awa, ang usa ka batan-ong babaye magsamkon, ug manganak ug usa ka batang lalaki, ug tawgon ang iyang ngalan ug Emmanuel.
Kay ingon nga ang usa ka batan-ong lalaki mangasawa ug usa ka ulay, ang imo usab nga mga anak nga lalaki mangasawa kanimo ug ingon nga ang pamanhonon maglipay diha sa iyang pangasaw-onon, ang imong Dios usab maglipay diha kanimo.
Malimot ba ang usa ka ulay sa iyang mga dayandayan, o ang usa ka pangasaw-onon sa iyang bisti? Apan ang akong katawhan nalimot kanako sa mga adlaw nga dili maihap.
“Pagbutang ug mga ilhanan sa dalan alang sa imong kaugalingon, pagbuhat ug mga timaan sa dalan alang sa imong kaugalingon; timan-i pag-ayo ang lapad nga dalan, ang dalan nga imong giagian. Balik, O ulay nga Israel, balik niining imong mga siyudad.
Dili sila mangasawa ug biyuda o kadtong gibulagan sa bana, hinuon maoy pangasaw-on nila ang mga ulay nga kaliwat sa balay sa Israel, o usa ka biyuda nga biyuda sa usa ka pari.
Pagbangutan kamo sama sa usa ka ulay nga nagbisti ug sako alang sa pamanhonon sa iyang pagkabatan-on.
Ug ang pagkatawo ni Jesu-Cristo nahitabo sa ingon niini: Sa diha nga ang iyang inahan nga si Maria kaslonon pa kang Jose, sa wala pa sila mag-ipon, nakaplagan siya nga nagsamkon pinaagi sa Espiritu Santo.
“Tan-awa, usa ka ulay magsabak ug manganak sa usa ka bata nga lalaki, ug ang iyang ngalan tawgon ug Emmanuel” (nga nagkahulogan: Ang Dios uban kanato).
“Ang gingharian sa langit ikatandi sa napulo ka dalaga nga nagdala sa ilang mga lampara ug miadto aron sa pagsugat sa pamanhonon. Ug samtang nangadto sila aron sa pagpalit, miabot ang pamanhonon ug silang mga naandam misulod uban kaniya ngadto sa kombira sa kasal ug unya ang pultahan gitak-opan. Human niini nangabot usab ang ubang mga dalaga nga nag-ingon, ‘Ginoo, ginoo, ablihi kami!’ Apan siya mitubag nga nag-ingon, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, wala ako makaila kaninyo.’ Busa pagtukaw kamo kay wala kamo mahibalo sa adlaw o sa takna.
Sa ikaunom nga bulan, ang anghel nga si Gabriel gipadala gikan sa Dios ngadto sa usa ka lungsod sa Galilea nga ginganlan ug Nazaret, ngadto sa usa ka dalagang ulay nga kaslonon sa usa ka lalaki nga ginganlan ug Jose gikan sa banay ni David. Ang ngalan sa dalagang ulay mao si Maria.
Ug diha usab si Ana, usa ka propeta nga babaye, anak ni Fanuel nga sakop sa banay ni Aser. Siya tigulang na kaayo. Nagtipon siya ug ang iyang bana sulod sa pito ka tuig sukad sa ilang pagkaminyo, unya nabiyuda siya hangtod 84 na ang iyang panuigon. Wala siya mopahawa sa Templo apan nagpadayon siya sa pagsimba adlaw ug gabii pinaagi sa pagpuasa ug pag-ampo.
Kamo nagbuhat sa gibuhat sa inyong amahan.” Ug sila miingon kaniya, “Wala kami ipanganak gikan sa salawayong pakighilawas. Usa ra ang among amahan nga mao ang Dios.”
Likayi ang salawayong pakighilawas. Ang tanang sala nga buhaton sa tawo anha sa gawas sa iyang lawas, apan ang tawong naghimo sa salawayong pakighilawas nakasala batok sa iyang kaugalingong lawas. Wala ba kamo masayod nga ang inyong lawas templo sa Espiritu Santo nga anaa kaninyo, nga inyong nabatonan gikan sa Dios? Kamo dili na inyo sa inyong kaugalingon, Wala ba kamo masayod nga ang mga balaan maghukom man unya sa kalibotan? Ug kon ang kalibotan hukman ninyo, dili ba diay kamo takos sa paghusay sa gagmay nga mga panagsumpaki? kay gipalit na kamo sa usa ka bili. Busa himayaa ninyo ang Dios pinaagi sa inyong lawas.
Karon mahitungod sa inyong gisulat, “Maayo alang sa usa ka lalaki ang dili pagpanghilabot ug babaye.” Apan kanila nga mga minyo ako nagpahimangno, dili ako, kondili ang Ginoo, nga ang asawa dili gayod mobulag sa iyang bana (apan kon siya mobulag man gayod, kinahanglang magpabilin siya nga mag-inusara o makig-uli siya sa iyang bana) ug nga ang bana dili gayod mobulag sa iyang asawa. Ngadto sa uban moingon ako, dili ang Ginoo, nga kon adunay igsoon nga may asawa nga dili magtutuo, ug siya miuyon ra nga makigpuyo kaniya, kini siya dili gayod niya bulagan. Ug kon ang usa ka babaye may bana nga dili magtutuo, ug kini siya miuyon nga makigpuyo kaniya, kini siya dili gayod niya bulagan. Kay ang bana nga dili magtutuo gibalaan pinaagi sa iyang asawa nga magtutuo, ug ang asawa nga dili magtutuo gibalaan pinaagi sa bana. Kay kon wala pa, ang inyong mga anak dili unta hinlo, apan sila karon binalaan. Apan kon ang dili magtutuo buot man mobulag, pabulaga siya kay ang bana o asawa nga magtutuo wala maulipon sa maong kaminyoon. Kay kita gitawag sa Dios ngadto sa kalinaw. Kay ikaw asawa, unsaon man nimo pagkahibalo kon maluwas ba nimo ang imong bana? Ug ikaw bana, unsaon man usab nimo pagkahibalo kon maluwas ba nimo ang imong asawa? Hinuon kinahanglang magkinabuhi ang matag usa sumala sa gibahin sa Dios sa matag usa, sumala sa pagtawag sa Ginoo sa matag usa. Busa ako nagmando diha sa tanang iglesia. Aduna bay tinuli na sa pagtawag kaniya? Ayaw ipawala ang iyang pagkatinuli. Aduna bay dili tinuli sa pagtawag kaniya? Ayaw siya ipatuli. Ang pagkatinuli walay bili ug ang pagkadili tinuli walay bili kondili ang pagtuman sa kasugoan sa Dios. Apan tungod sa mga salawayong pakighilawas, ang matag lalaki kinahanglang magbaton ug iyang kaugalingong asawa ug ang matag babaye magbaton ug iyang kaugalingong bana.
Hinuon buot ako nga ang tanang tawo mahisama unta kanako. Apan ang matag usa adunay iyang kaugalingong hiyas gikan sa Dios, ang usa alang sa usa ka matang ug ang usa alang sa lain. Alang sa mga dili minyo ug sa mga biyuda ako moingon nga maayo alang kanila nga magpabilin nga mag-inusara sama kanako. Apan kon sila dili makapugong sa ilang kaugalingon, paminyoa sila. Kay maayo pa nga maminyo kay sa magdilaab.
Karon mahitungod sa mga dili minyo, ako walay sugo gikan sa Ginoo, hinuon aniay akong hunahuna nga ihatag ingon nga tawong kasaligan tungod sa kaluoy sa Ginoo. Gihunahuna nako nga tungod sa umaabot nga kasakitan maayo na lang sa usa ka tawo nga magpabilin sa iyang kahimtang karon.
Buot unta nako nga kamo mahigawas sa mga kabalaka. Ang lalaki nga dili minyo may kabalaka alang sa mga butang sa Ginoo, kon unsaon niya sa pagpahimuot sa Ginoo; apan ang lalaking minyo adunay kabalaka sa mga butang sa kalibotan, kon unsaon niya sa pagpahimuot sa iyang asawa, busa nabahin gayod. Ug ang babayeng dili minyo ug ang ulay adunay kabalaka alang sa mga butang sa Ginoo, aron siya mabalaan diha sa lawas ug sa espiritu; apan ang babayeng minyo adunay kabalaka mahitungod sa mga butang sa kalibotan, kon unsaon niya pagpahimuot sa iyang bana.
Apan kon adunay tawo nga nagtuo nga dili na angay ang iyang lihok ngadto sa iyang hinigugma nga ulay, kon kusog gayod ang iyang pagbati ug kon gikinahanglan man gayod kini, tugoti ang maong tawo sa pagbuhat sa buot niya; paminyoa sila, kini dili sala. Hinuon ang tawo nga mibarog nga lig-on diha sa iyang kasingkasing, dili tungod kay siya gipugos kondili tungod kay aduna siyay katungod sa iyang kaugalingong kabubut-on ug nakahukom na sulod sa iyang kasingkasing nga dili minyoan ang iyang pangasaw-onon, kanang tawhana nagbuhat sa maayo. Busa ang mangasawa sa iyang hinigugma nga ulay nagbuhat sa maayo apan ang dili mangasawa nagbuhat sa labaw pa ka maayo.
Kay ako mibati ug diosnong pagpangabubho alang kaninyo, kay kamo ako na man nga gikasaad nga maasawa ngadto sa usa ka bana aron mapaila nga putling ulay ngadto kang Cristo.
Kamong mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, sama nga si Cristo nahigugma sa iglesia ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kaniya, aron iyang balaanon siya sa mahinloan na niya siya pinaagi sa paghugas kaniya ug tubig pinaagi sa pulong, aron nga sa iyang atubangan ang iglesia ikahalad diha sa iyang katahom, walay buling o kunot o bisan unsa nga sama niini, aron siya mahimong balaan ug dili masaway.
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
Kay mao kini ang kabubut-on sa Dios, ang inyong pagkabalaan: nga kamo maglikay sa salawayong pakighilawas, nga ang matag usa kaninyo mahibalo unsaon sa pagpangasawa diha sa pagkabalaan ug kadungganan, dili diha sa tinguha sa kaulag sama sa mga Gentil nga wala makaila sa Dios,
Ayaw itugot nga adunay magtamay sa imong pagkabatan-on, hinuon alang sa mga magtutuo, pagkinabuhi ingon nga panag-ingnan diha sa sinultihan, sa paggawi, sa gugma, sa pagtuo, sa kaputli.
ang mga babayeng gulang ingon nga mga inahan ug ang mga batan-ong babaye ingon nga mga igsoon diha sa tanang kaputli.
Ayaw pagdali sa pagpandong sa mga kamot o moambit sa mga sala sa uban. Pagputli sa imong kaugalingon.
Kon ang usa ka tawo magputli sa iyang kaugalingon gikan sa butang nga dili dungganan, mahimo siyang sudlanan alang sa dungganan, binalaan ug mapuslanon sa agalon sa panimalay, andam sa tanang maayong buluhaton. Likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarong, pagtuo, gugma ug pakigdait, uban sa mga nagtawag sa Ginoo gikan sa putli nga kasingkasing.
mabuot, putli, maayong moatiman sa panimalay, mapuangoron, ug masinugtanon sa ilang kaugalingong mga bana, aron ang pulong sa Dios dili mapasipalahan.
Himoa ninyo nga ang panagtiayon makabaton sa pagtahod sa tanan, ug himoa ninyo nga ang higdaanan sa panagtiayon dili mahugawan, kay ang Dios mosilot gayod sa mga makihilawason ug sa mga mananapaw.
Apan ingon nga siya nga nagtawag kaninyo balaan, kinahanglang kamo usab magbalaan sa tanan ninyong paggawi, kay nasulat man, “Kinahanglan nga kamo magbalaan, kay ako balaan man.”
Himoa nga ang inyong pagpaanyag dili pinaagi sa dayag nga pagpanindot sa buhok, sa pagsul-ob ug bulawan ug mga mahalon kaayong bisti, kondili diha hinuon sa pagkatawo nga natago sulod sa kasingkasing pinaagi nianang dili madunot nga mao ang kaaghop ug malinawon nga espiritu nga bililhon kaayo sa atubangan sa Dios.
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
Ang katahom malimbongon ug ang kaanyag kakawangan lamang, apan ang usa ka babaye nga may kahadlok sa Ginoo angayng dayegon.
Unya si Miriam, ang babayeng propeta nga igsoon ni Aaron, mikuha ug tambor, ug ang tanang mga babaye misunod kaniya nga may mga tambor ug nanayaw sila.
Sa pag-abot sa tukmang panahon, si Hana nanamkon ug nanganak ug usa ka batang lalaki nga ginganlan niya ug Samuel, tungod kay siya miingon, “Gipangayo nako kining bataa sa Ginoo.” Unya ang tawo nga si Elkana ug ang tanan sa iyang balay miadto sa Ginoo aron sa paghalad sa halad nga tinuig ug sa pagtuman sa iyang panaad. Apan si Hana wala mokuyog kay siya miingon sa iyang bana, “Inigkalutas na sa bata, dad-on nako siya aron siya ipakita sa atubangan sa Ginoo, ug didto magpabilin siya hangtod sa kahangtoran.”
Ikaw usab mahimong usa ka korona sa kaanyag diha sa kamot sa Ginoo, ug usa ka harianong purongpurong diha sa kamot sa imong Dios. Dili na gayod ikaw tawgon nga Biniyaan, o ang imong yuta tawgon pa nga Kamingawan. Apan ikaw tawgon nga Ang Akong Kalipay Anaa Kaniya, ug ang imong yuta tawgon nga Minyo; kay ang Ginoo nahimuot kanimo, ug ang imong yuta maminyo. Kay ingon nga ang usa ka batan-ong lalaki mangasawa ug usa ka ulay, ang imo usab nga mga anak nga lalaki mangasawa kanimo ug ingon nga ang pamanhonon maglipay diha sa iyang pangasaw-onon, ang imong Dios usab maglipay diha kanimo.
Buhata sa sulod nako ang hinlo nga kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ug lig-ona ang espiritu sa sulod nako.
Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.
Usa ka tanaman nga tinak-opan ang akong igsoon, akong pangasaw-onon, usa ka tanaman nga tinak-opan, tuboran nga gitakpan.
Ako nangamuyo kaninyo, O mga anak nga babaye sa Jerusalem, nga dili ninyo tugawon o pukawon ang gugma, hangtod nga kini maandam.
Ako usa ka paril, ug ang akong dughan sama sa mga tore; unya ako diha sa iyang mata sama sa usa nga nagdala ug pakigdait.
Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.
Apan sukad sa sinugdan sa kabuhatan, ‘Ang Dios nagbuhat kanila nga lalaki ug babaye.’ ‘Tungod niini, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug motipon sa iyang asawa, ug ang duha mahimong usa ka unod.’ Sa ingon niana, dili na sila duha kondili usa ka unod. Busa unsa ang gihiusa sa Dios, ayaw ipabulag sa tawo.”
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba. Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa. Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo. Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon. Panalangini kadtong mga naglutos kaninyo; pag-ampo ug ayaw panunglo. Paglipay kamo duyog sa mga nalipay, hilak duyog sa mga nanghilak. Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon. Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina. Apan isul-ob ninyo ang Ginoong Jesu-Cristo, ug ayaw tagda ang unod alang sa mga pangibog niini.
Wala ba kamo masayod nga kamo templo sa Dios ug nga ang Espiritu sa Dios nagpuyo diha kaninyo? Kon adunay moguba sa templo sa Dios, siya gub-on sa Dios. Kay ang templo sa Dios balaan, kana mao kamo.
Unsa may gikauyonan sa templo sa Dios ug sa mga diosdios? Kay kita mao ang templo sa Dios nga buhi, sumala sa giingon sa Dios, “Ako mopuyo sa sulod nila ug makig-uban kanila, ug ako mahimong ilang Dios, ug sila mahimong akong katawhan. Busa panggula kamo gikan kanila, ug bulag kamo gikan kanila, nag-ingon ang Ginoo, ug ayaw na kamo paghikap ug hugaw; unya dawaton ko kamo. Ug ako mahimong inyong amahan, ug kamo mahimong akong mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, nag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom sa Tanan.”
Gitudloan kamo sa paghukas sa inyong daang pagkatawo nga iya pa sa inyong karaang pamatasan nga nadunot tungod sa mga malimbongong kaibog, sa pagbag-o diha sa espiritu sa inyong mga salabotan, ug sa pagsul-ob sa bag-ong pagkatawo nga gibuhat sumala sa dagway sa Dios diha sa matuod nga pagmakatarong ug pagkabalaan.
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan.
Ang Dios sa pakigdait magbalaan unta kaninyo sa kinatibuk-an, ug ang inyong bug-os nga espiritu, kalag ug lawas magpabilin unta nga dili masaway inig-abot sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
kay ang Dios wala maghatag kanato ug espiritu sa katalaw kondili sa gahom ug sa gugma ug sa pagpugong sa kaugaligon.
Paningkamoti pag-ayo ang pagpakita sa imong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga iyang nahimut-an, usa ka magbubuhat nga dili maulaw, nga sa hustong paagi magpasabot sa pulong sa kamatuoran.
Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo.
Ang relihiyon nga putli ug walay buling sa atubangan sa Dios nga atong Amahan mao kini: ang pagtabang sa mga ilo ug mga biyuda diha sa ilang kalisdanan ug ang pag-amping sa kaugalingon nga dili mabulingan sa kalibotan.
Kay nahinloan na man ninyo ang inyong mga kalag pinaagi sa inyong pagkamasinugtanon sa kamatuoran ngadto sa matinud-anon nga paghigugma nga inigsoon gikan sa putli nga kinasingkasing, paghigugmaay kamo sa usa ug usa nga mainiton gayod. Kamo gipakatawo pag-usab, dili sa binhi nga madunot, kondili sa binhi nga walay pagkadunot pinaagi sa buhi ug mapadayonong pulong sa Dios,
Mga hinigugma, mangamuyo ako kaninyo ingon nga mga dumuduong ug mga langyaw, sa paglikay sa lawasnong mga pangibog nga nakig-away batok sa kalag.
aron nga magkinabuhi sa nahibilin nga panahon diha sa unod dili na sumala sa tawhanong mga pangibog kondili sumala sa kabubut-on sa Dios. Kay igo na kadtong nangaging panahon sa pagbuhat sumala sa kabubut-on sa mga Gentil, sa paggawi diha sa pagpatuyang, sa kaulag, sa paghuboghubog, sa mapatuyangong paghudyaka, sa walay hunong nga pag-inom ug dulumtanan nga pagsimba ug mga diosdios.
Busa mga hinigugma, kay nagpaabot man kamo niining mga butanga, paningkamoti gayod nga makaplagan kamo diha sa kalinaw, walay buling o hugaw.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya. Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan. Ug ang kalibotan mahanaw ug ang pangibog niini apan siya nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.
Ug ang tanan nga nagbaton sa maong paglaom diha kaniya nagputli sa ilang kaugalingon ingon nga siya putli man.
Kita nahibalo nga ang gipakatawo gikan sa Dios dili magpakasala, apan ang gipakatawo gikan sa Dios nagbantay kaniya, ug ang daotan dili makahilabot kaniya.
Maglipay ug magsadya kita ug ihatag nato kaniya ang himaya, kay ang kasal sa Nating Karnero miabot na, ug ang iyang Pangasaw-onon nakaandam na sa iyang kaugalingon, ug sa Pangasaw-onon gitugot ang pagbisti ug pino nga lino, sanag ug putli”, kay ang pino nga lino mao man ang mga matarong nga binuhatan sa mga balaan.
Ug nakita nako ang balaang siyudad, ang bag-ong Jerusalem, nga nanaog gikan sa langit gikan sa Dios, inandam sama sa usa ka pangasaw-onon nga gidayandayanan alang sa iyang pamanhonon.
Apan dinhi niini walay bisan unsa nga hugaw nga pasudlon, ang naghimo ug mga dulumtanan o bakak, kondili sila lamang nga nasulat diha sa basahon sa kinabuhi nga iya sa Nating Karnero.
Bulahan sila nga maglaba sa ilang mga bisti aron makabaton sila sa katungod sa pagpahimulos sa kahoy sa kinabuhi, ug sa pagsulod sa siyudad agi sa mga ganghaan.
Unya si Absalom nga anak ni David may usa ka igsoong babaye nga maanyag nga ginganlan ug Tamar. Ug si Amnon nga anak ni David nahigugma kaniya. Unya si Amnon miingon kang Tamar, “Dad-a ang pagkaon ngadto sa lawak aron ako mokaon gikan sa imong kamot.” Ug gikuha ni Tamar ang mga torta nga iyang gibuhat, ug gidala niya didto sa sulod ngadto sa iyang igsoon nga lalaki nga si Amnon. Apan sa gidala na niya kini duol kaniya aron sa pagkaon, iyang gikuptan siya ug miingon kaniya, “Dali, higda tupad nako, igsoon ko.” Siya mitubag kaniya nga nag-ingon, “Dili, igsoon ko, ayaw ako pugsa, kay walay butang nga ingon niana nga gibuhat dinhi sa Israel. Ayaw buhata kining mapatuyangong binuanga. Ako, asa man nako dad-a ang akong kaulaw? Ug mahitungod kanimo, ikaw mahimong sama sa usa sa mga mapatuyangon nga buang sa Israel. Busa karon, ako naghangyo kanimo, sultihi ang hari kay siya dili maghikaw kanako gikan kanimo.” Apan wala siya mamati kaniya, ug tungod kay labaw man siya ka kusgan kay kaniya, iyang gilugos siya ug midulog kaniya. Unya si Amnon nagdumot kaniya sa hilabihan gayod nga pagdumot, kay ang pagdumot nga iyang gibati batok kaniya labaw pa ka dako kay sa gugma nga iyang gibati kaniya. Ug si Amnon miingon kaniya, “Bangon ug lakaw.” Apan si Tamar miingon kaniya, “Dili mahimo, akong igsoon, kay kining imong pagpapahawa kanako ngil-ad pa kay sa uban nga imong gibuhat kanako.” Apan siya wala mamati kaniya. Unya gitawag ni Amnon ang batan-ong lalaki nga nag-alagad kaniya ug giingnan, “Papahawaa karon kining babayhana gikan kanako, ug trangkahi ang pultahan kon makagula na siya.” Siya nagsul-ob ug bisti nga taas nga binuktonan kay mao man kini ang bisti sa mga ulayng anak nga babaye sa hari. Busa ang sulugoon ni Amnon nagdala kang Tamar sa gawas ug gitrangkahan ang pultahan sa iyang paggula. Ug si Tamar nagbutang ug abo sa iyang ulo, ug gigisi niya ang bisti nga taas nga iyang gisul-ob ug iyang gibutang ang iyang kamot sa iyang ulo ug milakaw nga naghilak pag-ayo. Ug si Amnon nahasol pag-ayo ug nasakit siya tungod sa iyang igsoon nga si Tamar kay siya usa ka ulay ug lisod alang kang Amnon ang paghimo ug bisan unsa kaniya.
“Ako naghimo ug pakigsaad uban sa akong mga mata; unsaon man nako pagsud-ong sa usa ka ulay?
Ayaw tinguhaa ang iyang kaanyag diha sa imong kasingkasing, ug ayaw pagpabihag kaniya pinaagi sa mga tabontabon sa iyang mga mata;
ang imong mga igdidihog nga lana humot, ang imong ngalan sama sa lana nga gibubo; busa ang mga dalaga nahigugma kanimo.
Ako nangamuyo kaninyo, O mga anak nga babaye sa Jerusalem, tungod sa mga lagsaw nga laki o sa lagsaw nga baye sa kapatagan, nga dili ninyo tugawon o pukawon ang gugma, hangtod nga kini maandam.
Ako nangamuyo kaninyo, O mga anak nga babaye sa Jerusalem, pinaagi sa mga lagsaw nga laki o pinaagi sa mga lagsaw nga baye sa kapatagan, nga dili ninyo tugawon o pukawon ang gugma, hangtod nga kini maandam.
“Sa diha nga miagi ako kanimo pag-usab ug mitan-aw kanimo, ug nakita nako nga ikaw anaa na sa panahon sa paghigugma, ug gibuklad nako ang akong bisti sa ibabaw nimo ug gitabonan ang imong pagkahubo. Oo, ako nanumpa kanimo ug naghimo ug usa ka kasabotan uban kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios, ug ikaw nahimo nga akoa.
Apan si Daniel mihukom nga dili niya hugawan ang iyang kaugalingon sa mga lamiang pagkaon sa hari, o sa bino nga giinom sa hari, busa iyang gihangyo ang pangulo sa mga yunoko nga tugotan siya sa dili paghugaw sa iyang kaugalingon.
Apan si Jose wala makighilawas kaniya hangtod nga gipanganak ni Maria ang usa ka bata nga lalaki, ug iyang ginganlan siya ug Jesus.
Ang nakabaton sa pangasaw-onon mao ang pamanhonon. Ang higala sa pamanhonon nga nagtindog ug namati kaniya nalipay pag-ayo tungod sa tingog sa pamanhonon busa kining akong kalipay hingpit na karon.
Apan ikaw aduna pay pipila ka ngalan diha sa Sardis, nga wala maghugawhugaw sa ilang mga bisti, ug uban kanako maglakaw sila nga magsul-ob ug puti kay takos man sila niini.