Kategorya
113 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Kuwarta
Kasagaran mahuna-huna nato nga ang maayong pinansyal nagpasabot ug kadato ug daghang kabtangan. Apan, dili kana ang gitudlo sa pulong sa Ginoo.
Bisan pa man adunay mga istorya sa Bibliya bahin sa mga diosnon ug adunahan nga tawo, sama ni Abraham ug Solomon, ug mga daotan sama ni Nabal (1 Samuel 25:2-36), bisan si Cristo wala mabuhi sa kaluho, apan ang tanan niyang panginahanglan kanunayng natubag.
Ang Kasulatan nag-ingon: "Kay wala man kitay gidala dinhi sa kalibotan, ug wala usab kitay madala gikan dinhi. Busa, kon kita adunay pagkaon ug bisti, igo na kana. Kay ang mga tawo nga buot modato mangahulog sa mga pagsulay ug lit-ag, ug sa daghang binuang ug makadaot nga mga tinguha, nga magdalit kanila ngadto sa kalaglagan ug kadaotan. Kay ang gugma sa salapi mao ang gamot sa tanang kadaotan, ug tungod sa ilang tinguha niini, ang uban nahisalaag gikan sa pagtuo ug gisakit sa daghang mga kasubo." (1 Timoteo 6:7-10).
Sama sa pagpasidungog nato sa Ginoo sa ubang aspeto sa atong kinabuhi, ang pagtuman sa Ginoo sa atong pinansyal nga aspeto magdala ug panalangin ug kalinaw, ug makatabang kanato nga mas maayo nga makig-uban sa uban.
Ug kon adunay tawo nga wala magsangkap alang sa iyang mga kadugo, ilabi na sa iyang panimalay, siya naglimod sa iyang pagtuo ug labaw pa siyang daotan kay sa dili magtutuo.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Panghatag kamo ug kamo hatagan. Ang hustong takos, dinasok, tinantan ug nag-awas, ibutang ra unya diha sa inyong sabakan. Kay ang gidaghanon nga inyong ihatag mao usab unya ang gidaghanon nga inyong madawat.”
Siya nga nahigugma sa salapi dili matagbaw sa salapi o siya nga nahigugma sa bahandi dili matagbaw sa tubo. Kini kakawangan usab.
Ayaw kamo pangutang ug bisan unsa kang bisan kinsa, gawas sa paghigugma sa usa ug usa, kay ang nahigugma sa iyang isigkatawo nakatuman sa kasugoan.
Ang tanang mga butang gipakita nako kaninyo nga ang mga maluyahon kinahanglang inyong tabangan pinaagi sa samang paghago nga maghinumdom sa pulong sa Ginoong Jesus nga iyang gisulti, ‘Labaw pang bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.’ ”
Ug ang Dios makahimo sa paghatag sa tanang panalangin nga naghingapin nganha kaninyo, aron kamo makabaton kanunay ug igo sa tanang butang, madagayaon alang sa tanang maayong buhat.
Si Jesus miingon kaniya, “Kon buot kang mahingpit, lakaw, ibaligya ang imong kabtangan ug ang halin ihatag sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit; unya balik ug sunod kanako.”
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Kay ang paghigugma sa salapi mao ang gamot sa tanang pagkadaotan ug tungod sa maong pangibog may mga tawo nga nahisalaag gikan sa pagtuo ug ilang giduslak ang ilang kaugalingon sa daghang kasakit.
Siya nga manggihatagon panalanginan, kay nagpaambit siya sa iyang pan ngadto sa kabos.
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Pasidunggi ang Ginoo pinaagi sa imong katigayonan ug sa mga unang bunga sa tanan nimong abot;
Buhaton kini sa Paraon ug magpahiluna usab siya ug mga piniyalan ibabaw sa kayutaan ug sila magkuha sa ikalima nga bahin sa mga abot sa yuta sa Ehipto sulod sa pito ka tuig nga kadagaya. Ug ipatigom nila ang tanan nga makaon niining maayong mga tuig nga moabot, ug ang trigo nga moabot tigomon nila ubos sa pagbuot sa Paraon alang sa pagkaon sa kalungsoran ug kini patipigan nimo kanila. Ug ang pagkaon andamon alang sa kayutaan, tagana sa pito ka tuig nga gutom nga mahitabo sa yuta sa Ehipto aron ang yuta dili maut-ot tungod sa gutom.”
“Kon magpahulam kamo ug salapi ngadto kang bisan kinsa sa akong katawhan nga kabos nga anaa uban kanimo, ayaw kamo pagpakasama sa mga tigpahulam ngadto kaniya ug ayaw gayod pangayo ug tubo gikan kaniya.
Ang bahandi nga daling makuha magkawala, apan kadtong nagtigom sa hinayhinay magpadaghan niini.
Dad-a ninyo ang tibuok nga ikapulo ngadto sa balay nga tipiganan aron nga adunay pagkaon sa akong balay, ug pinaagi niini sulayi ninyo ako, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, kon dili ba nako buksan kaninyo ang mga tamboanan sa langit ug ibubo nako kaninyo ang nag-awas nga panalangin.
Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon.
Kay kinsa ba kaninyo, nga nagtinguha sa pagtukod ug tore nga dili una molingkod ug mag-isip sa magasto kon aduna ba siyay igong ikapahuman niini?
Bililhon nga bahandi ug lana anaa sa puluy-anan sa tawong maalamon, apan ang usa ka tawong buangbuang maglamoy niini.
pinaagi sa imong kaalam ug sa imong salabotan ikaw nakabaton ug bahandi alang sa imong kaugalingon, ug nakatigom ug bulawan ug plata sulod sa imong mga tipiganan;
Kon kamo dili kasaligan sa dili matarong nga bahandi, kinsa may mosalig kaninyo sa tinuod nga bahandi?
“Ayaw daogdaoga ang imong isigkatawo, ayaw siya kawati. Ayaw hawiri ang suhol sa mamumuo sa tibuok nga gabii hangtod sa buntag.
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.”
“Kon ang imong igsoon mahimong kabos ug dili na makabuhi sa iyang kaugalingon, tabangi siya. Magpuyo siya uban kanimo sama sa usa ka langyaw ug dumuduong. Ayaw pagdawat ug tubo gikan kaniya o bisan ganansiya, apan kahadloki ang imong Dios; aron ang imong igsoon magpuyo uban kanimo. Ayaw pagpahulam kaniya sa imong salapi nga may tubo o maghatag kaniya sa imong pagkaon aron makaganansiya.
Ang dili husto nga timbangan dulumtanan sa Ginoo, apan ang husto nga timbang maoy iyang kalipay.
Ipalayo gikan kanako ang kabakakan ug ang pagpamakak; ayaw ako hatagi ug kakabos o kadato; pakan-a ako sa pagkaon nga gikinahanglan nako, kay tingali unya ug ako mabusog, ug maglimod kanimo, ug mag-ingon, “Kinsa ba ang Ginoo?” o tingali unya ug mahimo akong kabos ug mangawat, ug magpasipala sa ngalan sa akong Dios.
Ang usa ka maayong tawo magbilin ug usa ka panulundon alang sa mga anak sa iyang mga anak, apan ang katigayonan sa mga makasasala gitigom alang sa mga matarong.
Mangawat ba ang tawo sa Dios? Apan kamo nangawat kanako ug kamo nag-ingon, ‘Giunsa namo pagpangawat kanimo?’ Sa inyong mga ikapulo ug sa mga halad. Kamo gitunglo ug usa ka tunglo kay inyo akong gikawatan, ang tibuok nga nasod kaninyo.
Si Jesus mitan-aw ug iyang nakita ang mga adunahan nga nanghulog sa ilang mga halad ngadto sa sudlanan sa salapi. Unya miingon siya kanila, “Maggubat ang nasod batok sa nasod, ug ang gingharian batok sa gingharian. Mahitabo ang kusog nga mga linog, ug sa nagkalainlaing mga dapit adunay mga gutom ug mga kamatay, ug unya may mga makalilisang nga butang ug dagkong mga ilhanan gikan sa langit. Apan sa dili pa mahitabo kining tanan, ila kamong dakpon ug lutoson, itugyan kamo ngadto sa mga sinagoga ug sa mga bilanggoan, ug kamo dad-on ngadto sa atubangan sa mga hari ug sa mga gobernador tungod sa akong ngalan. Kini mao unyay panahon alang kaninyo sa pagpamatuod. Busa ibutang sa inyong mga kasingkasing nga dili kamo maghunahunang daan kon unsay inyong ipanubag, kay ako maghatag ra unya kaninyo ug baba ug kaalam nga walay kaaway ninyo nga makasukol o makasupak. Itugyan kamo bisan gani sa inyong mga ginikanan ug mga igsoon, ug mga kaparyentihan ug mga kahigalaan, ug ang uban kaninyo ilang patyon. Ug kamo dumtan sa tanang tawo tungod sa akong ngalan, apan walay bisan usa ka buhok sa inyong ulo nga mawala. Pinaagi sa inyong pagkamalahutayon, maangkon ninyo ang inyong mga kinabuhi. Ug iyang nakita ang usa ka kabos nga biyuda nga mihulog ug duha ka sinsilyo. “Apan sa diha nga makita ninyo ang Jerusalem nga libotan sa mga kasundalohan, hibaloi nga ang iyang pagkapukan nagkaduol na. Unya sila nga anaa sa Judea, paadtoa ninyo sa kabukiran, ug sila nga anaa sa sulod sa siyudad, papahawaa sila, ug sila nga atua sa gawas sa siyudad, ayaw na pasudla. Kay kini mao ang mga adlaw sa panimalos aron matuman ang tanang nasulat. Pagkamakaluluoy gayod sa mga mabdos ug sa mga may masuso niadtong mga adlawa! Kay ang dakong kagul-anan moabot sa ibabaw sa yuta ug ang kapungot batok niining katawhan. Sila mangamatay sa sulab sa espada ug bihagon sila ngadto sa tanang kanasoran, ug ang Jerusalem tamakan sa mga Gentil hangtod matuman na ang mga panahon sa mga Gentil. “Ug aduna unyay mga ilhanan diha sa adlaw ug sa bulan ug sa kabituonan, ug diha sa yuta adunay kagul-anan ang kanasoran, maglibog tungod sa dinahunog sa dagat ug sa mga balod. Ang mga tawo panguyapan sa kahadlok ug sa pagpaabot sa mahitabo sa kalibotan, kay mauyog man unya ang mga gahom sa kalangitan. Ug unya ilang makita ang Anak sa Tawo nga moabot diha sa panganod uban sa gahom ug dakong himaya. Sa dihang magsugod na pagkahitabo kining mga butanga, tan-aw kamo sa itaas ug ihangad ninyo ang inyong mga ulo, kay ang inyong kaluwasan nagkaduol na.” Ug siya misugilon kanila ug usa ka sambingay: “Tan-awa ninyo ang kahoyng igera, ug ang tanang mga kahoy. Ug siya miingon, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kining kabos nga biyuda naghulog ug labaw pa kay kanilang tanan, Sa dihang mosalingsing na kini, inyong makita ug mahibaloan nga nagkaduol na ang ting-init. Sa samang paagi, sa pagkakita ninyo niining mga butang nga mahitabo, inyong mahibaloan nga nagkaduol na ang gingharian sa Dios. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kining kaliwatana dili mawala hangtod nga mahitabo ang tanan. Ang langit ug ang yuta mahanaw, apan ang akong mga pulong dili gayod mahanaw. “Apan kinahanglang magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basin ug ang inyong mga kasingkasing mapuno sa pagpatuyang ug sa pagkahubog ug sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabot kaninyo sa kalit, kay ingon sa lit-ag, kini moabot gayod unya sa tanang nagpuyo ibabaw sa tibuok kalibotan. Apan pagbantay kamo sa tanang panahon, nga mag-ampo nga unta makabaton kamo ug kalig-on aron sa pag-ikyas gikan niining tanang mga butang nga mahitabo ug sa pagbarog sa atubangan sa Anak sa Tawo.” Ug sa matag-adlaw nagtudlo siya sulod sa templo, apan sa gabii molakaw siya aron sa pagpahulay diha sa bungtod nga ginganlan ug Olibo. Ug ang tanang mga tawo sayong mangadto kaniya sulod sa templo aron sa pagpamati kaniya. kay silang tanan nanghulog gikan sa ilang naghingapin nga kaadunahan apan kini siya, gikan sa iyang kalisod mihatag sa tanan nga iyang panginabuhian.”
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.”
“Bulahan ang tawo nga nagsalig sa Ginoo nga ang pagsalig mao ang Ginoo. Siya sama sa kahoy nga gitanom sa daplin sa tubig, nga nagpakatay sa mga gamot niini sa daplin sa suba, ug dili mahadlok kon moabot ang kainit, kay ang mga dahon niini nagpabilin nga lunhaw, ug dili mabalaka sa tuig nga hulaw, kay dili kini mohunong sa pagpamunga.”
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
Apan hinumdomi ang Ginoo nga inyong Dios kay siya mao ang naghatag ug gahom sa pagbaton sa mga bahandi, aron mapamatud-an niya ang iyang kasabotan nga gipanumpa niya sa inyong katigulangan sama niining adlawa.
“Kon diha kaninyo adunay tawong kabos, usa sa inyong mga igsoon, diha sa bisan diin sa inyong mga lungsod sulod sa inyong yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios, ayaw pagahia ang inyong mga kasingkasing o kumkoma ang imong kamot gikan sa imong kabos nga igsoon, kondili bukhara hinuon ang inyong kamot ngadto kaniya ug pahulama siya igo sa iyang gikinahanglan, bisan unsa man kini.
“Ayaw pagpautang nga may tubo ngadto sa imong igsoon, tubo sa salapi, tubo sa pagkaon, tubo sa bisan unsang butang nga giutang nga may tubo. “Ang anak sa pinaangkan dili makasulod sa katilingban sa Ginoo. Bisan hangtod sa ikanapulo nga kaliwatan dili sila makasulod sa katilingban sa Ginoo. Ngadto sa langyaw makapautang ikaw nga may tubo apan sa imong igsoon ayaw pagpautang nga may tubo aron panalanginan ikaw sa Ginoo nga imong Dios sa tanan nimong buhaton didto sa yuta nga imong adtoan aron panag-iyahon.
Buksan sa Ginoo alang kaninyo ang iyang maayong tipiganan, ang kalangitan, aron sa paghatag ug ulan alang sa inyong yuta sa panahon niini ug aron sa pagpanalangin sa tanang buhat sa inyong mga kamot, ug magpahulam kamo ngadto sa daghang mga nasod apan dili kamo manghulam.
“Tungod kay wala kamo mag-alagad sa Ginoo nga inyong Dios uban sa kalipay ug kahinangop sa kasingkasing tungod sa kadagaya sa tanang butang busa mag-alagad kamo sa inyong mga kaaway nga ipadala sa Ginoo batok kaninyo, sa kagutom, sa kauhaw, sa kahubo ug sa pagkakulang sa tanang butang. Ug siya magbutang ug yugo nga puthaw sa inyong liog hangtod nga kamo iyang malaglag.
Buksan sa Ginoo alang kaninyo ang iyang maayong tipiganan, ang kalangitan, aron sa paghatag ug ulan alang sa inyong yuta sa panahon niini ug aron sa pagpanalangin sa tanang buhat sa inyong mga kamot, ug magpahulam kamo ngadto sa daghang mga nasod apan dili kamo manghulam. Ug ang Ginoo maghimo kaninyo nga ulo ug dili ikog. Ug kamo maibabaw lamang ug dili mailalom kon kamo motuman sa mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, nga magmatngon sa pagbuhat niini,
Ang mga bahandi ug dungog naggikan kanimo ug ikaw naghari sa tanan. Diha sa imong kamot ang gahom ug kusog ug sa imong kamot mao ang pagpadako, ug ang paghatag ug kusog sa tanan.
O Ginoo nga among Dios, kining tanan nga kadagaya nga among giandam aron sa pagtukod ug usa ka balay alang sa imong balaan nga ngalan naggikan sa imong kamot ug ang tanan imong kaugalingon.
Unya ang Dios mitubag kang Solomon, “Tungod kay kini anaa sa imong kasingkasing ug ikaw wala mangayo ug mga kabtangan, bahandi, dungog o sa kinabuhi sa nagdumot kanimo, ug wala gani mangayo ug taas nga kinabuhi kondili nangayo sa kaalam ug kahibalo alang sa imong kaugalingon, aron ikaw makamando sa akong katawhan, nga sa ibabaw nila ikaw gihimo nako nga hari, ang kaalam ug kahibalo ihatag kanimo. Hatagan ko usab ikaw ug mga bahandi, mga kabtangan, ug dungog, nga niini walay hari nga una kanimo ug walay sunod kanimo nga makabaton ug sama.”
Sa diha nga ang sugo nasangyaw, ang katawhan sa Israel naghatag ug daghan sa mga unang abot sa trigo, sa bino, sa lana, sa dugos ug sa tanang abot sa uma, ug ilang gidala ang ikapulo nga bahin sa tanang mga butang. Ang katawhan sa Israel ug sa Juda nga nagpuyo sa mga siyudad sa Juda nagdala usab sa ikapulo sa mga baka ug sa karnero, ug sa mga hinalad nga mga butang nga gigahin alang sa Ginoo nga ilang Dios ug gipamundok kini.
Si Hesekias adunay daghan kaayong bahandi ug kadungganan ug siya nagbuhat alang kaniya ug mga tipiganan alang sa plata, alang sa bulawan, alang sa mga bililhon nga bato, alang sa mga pahumot, alang sa mga taming, ug alang sa tanang nagkalainlaing mahalon nga kagamitan, mga tipiganan usab alang sa abot sa trigo, bino ug lana ug mga toril alang sa tanang nagkalainlaing mga hayop ug mga panon sa karnero. Nagtagana usab siya alang kaniya ug mga siyudad ug mga karnero ug mga baka nga daghan kaayo kay ang Dios naghatag kaniya ug dako kaayo nga katigayonan.
Iuli kanila niining adlawa ang ilang kaumahan, ang ilang kaparasan, ang ilang kaolibohan ug ang ilang mga balay ug ang tubo sa salapi, sa trigo, sa bino ug sa lana nga inyong gipaningil kanila.”
Adto sa hulmigas, ikaw nga tapolan; palandonga ang iyang mga pamaagi, ug pagmaalamon. Bisan walay labaw, pangulo o tigmando, nag-andam siya sa iyang pagkaon panahon sa ting-init, ug nagtigom sa iyang pagkaon panahon ting-ani.
Ang kamot nga tapolan maoy hinungdan sa kakabos, apan ang kamot sa kugihan makapahimong adunahan.
Ang kadato dili magpulos sa adlaw sa kaligutgot, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
Adunay naghatag nga walay pugongpugong apan midugang pa hinuon ang kaadunahan; adunay nagpugong sa iyang ihatag, ug nag-antos lamang hinuon sa kawalad-on. Ang tawo nga manggihatagon magmauswagon, ug ang nagbisibis bisibisan usab.
Diha sa tanang paghago adunay bunga, apan ang sulti lamang mohatod ngadto sa kawalad-on.
Maayo pa ang diyotay nga may pagkahadlok sa Ginoo, kay sa dakong bahandi nga inubanan sa kasamok
Siya nga hakog sa dili matarong nga ganansiya naghimo ug kasamok sa iyang panimalay, apan siya nga nagdumot sa mga suborno mabuhi.
Maayo pa ang diyotay nga pinaagi sa pagkamatarong, kay sa mga dagkong abot nga pinaagi sa dili matarong.
Ang tawo nga walay panabot maghatag ug panaad, ug mahimong garantiya sa atubangan sa iyang isigkatawo.
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Ang mga laraw sa makugihon nagpadulong ngadto sa kadagaya, apan ang matag usa nga madalidalion mosangpot lamang sa kawalad-on.
Ang usa ka maayong ngalan maoy pilion kay sa dagkong mga bahandi, ug ang kahimuot maayo pa kay sa plata o bulawan.
Siya nga nagdaogdaog sa kabos aron sa pagpadaghan sa iyang bahandi, o manghatag ngadto sa adunahan, modangat lamang ngadto sa kawalad-on.
Ayaw pag-apil kanila nga naghatag ug mga saad, nga nahimong mga garantiya alang sa mga utang. Kon ikaw walay ikabayad, nganong kuhaon man ang imong higdaanan gikan kanimo?
Ayaw paghago aron sa pag-angkon ug bahandi; pagmaalamon sa pagpugong. Sa diha nga ang imong mata magtan-aw niini, kini mawala; kay sa kalit kini makabaton ug mga pako, molupad sama sa usa ka agila paingon sa langit.
Andama ang imong buhat sa gawas, andama ang tanan alang kanimo sa uma; ug human niini tukora ang imong balay.
Hibaloi pag-ayo ang kahimtang sa imong mga karnero, ug hatagi ug pagtagad ang imong kahayopan; kay ang mga bahandi dili molungtad hangtod sa kahangtoran; ug molungtad ba ang purongpurong sa tibuok nga kaliwatan?
Ang matag tawo usab nga gihatagan sa Dios ug mga bahandi ug katigayonan ug gahom aron makapahimulos niini, ug sa pagdawat sa iyang bahin ug pagpahimulos diha sa iyang paghago—kini mao ang gasa sa Dios.
Kay ang panalipod sa kaalam sama sa panalipod sa salapi; ug ang kaayohan sa kahibalo mao nga ang kaalam manalipod niadtong naghupot niini.
Nganong maggasto man kamo sa inyong salapi alang sa dili pan, ug sa inyong hinagoan alang niadtong dili makatagbaw? Pamati kamo pag-ayo kanako, ug kaona unsay maayo, ug palipaya ang inyong kaugalingon diha sa katambok.
Sama sa buntog nga nagtapok sa mga piso nga wala niya lumlomi, mao usab siya nga nag-angkon ug mga bahandi apan dili pinaagi sa katarong; taliwala sa iyang mga adlaw, kini mobiya kaniya, ug sa iyang kataposan siya mahimong usa ka buangbuang.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
Kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan apan kawad-an sa iyang kinabuhi? O unsa may ikahatag sa tawo ingon nga bugti sa iyang kinabuhi?
“Kay ang gingharian sama sa usa ka tawo nga sa dayon na niyang langyaw, mitawag sa iyang mga ulipon ug mipiyal kanila sa iyang katigayonan. Ang usa gihatagan niya ug lima ka talanton, ang usa duha, ug ang usa, usa ka talanton, ang matag usa sumala sa iyang katakos. Unya milakaw siya. Ang nakadawat ug lima ka talanton milakaw dayon ug kini iyang gipamatigayon ug nakaganansya siya ug laing lima ka talanton. Ang nakadawat ug duha ka talanton nakaganansya usab ug laing duha ka talanton. Apan ang nakadawat ug usa ka talanton milakaw ug nagkalot sa yuta ug gilubong niya ang salapi sa iyang agalon. Unya, human sa taas nga panahon, miabot ang agalon niadtong mga ulipon ug nangayo ug husay kanila. Ang lima kanila mga buangbuang ug ang lima mga maalamon. Ug ang nakadawat ug lima ka talanton miatubang kaniya ug nagdala ug laing lima ka talanton ug miingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug lima ka talanton, ania, nakaganansya ako ug laing lima ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ug ang nakadawat ug duha ka talanton miduol usab nga nag-ingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug duha ka talanton, tan-awa, nakaganansya ako ug laing duha ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ang nakadawat usab ug usa ka talanton miduol nga nag-ingon, ‘Ginoo, nakaila ako nga ikaw usa ka tig-a nga pagkatawo, nag-ani sa dili nimo pinugas ug nanghipos sa dili nimo pinaliran. Busa nahadlok ako ug milakaw ug gilubong nako ang talanton diha sa yuta. Ania ra ang unsay imoha.’ Apan mitubag ang iyang agalon nga nag-ingon kaniya, ‘Daotan ug tapolan nga ulipon! Nasayod diay ikaw nga ako nag-ani gikan sa dili nako pinugas ug naghipos gikan sa dili nako pinaliran? Imo untang gidiposito sa bangko ang akong salapi ug unya sa akong pagpauli madawat unta nako ang unsay akoa nga may tubo. Busa kuhaa ninyo ang talanton gikan kaniya ug ihatag kana sa ulipon nga may napulo ka talanton. Kay ang matag usa nga adunay iya hatagan ug dugang pa ug makabaton siya sa kadagaya. Apan siya nga walay iya, kuhaan sa bisan unsa nga anaa kaniya. Kay ang mga buangbuang, sa pagdala nila sa ilang mga lampara, wala magbalon ug lana, Ug ilabay ninyo ang walay pulos nga ulipon ngadto sa kangitngitan sa gawas, didto ang mga tawo manghilak ug magkagot ang ilang mga ngipon.’
apan sa pagsulod na sa mga kabalaka niining panahona ug ang limbong sa mga bahandi ug ang mga kaibog alang sa ubang mga butang, sila molumos sa pulong, ug kini dili makapamunga.
Ibaligya ang inyong kabtangan, ug panghatag kamo ug limos; sangkapi ang inyong kaugalingon sa mga sudlanan sa salapi nga dili madunot, sa bahandi sa langit nga dili mahurot diin walay kawatan nga makaduol ug walay mananap nga mokutkot. Kay hain gani ang inyong bahandi, atua usab ang inyong kasingkasing.
Kay kinsa ba kaninyo, nga nagtinguha sa pagtukod ug tore nga dili una molingkod ug mag-isip sa magasto kon aduna ba siyay igong ikapahuman niini? Kay kon dili, sa diha nga ikabutang na niya ang pundasyon ug unya dili na siya makahimo sa paghuman niini, ang tanang makakita niini mosugod sa pagyagayaga kaniya Ug si Jesus misulti ngadto sa mga batid sa Balaod ug sa mga Pariseo nga nag-ingon, “Uyon ba sa Balaod o dili, ang pagpang-ayo ug masakiton panahon sa adlaw nga igpapahulay?” nga mag-ingon, ‘Kining tawhana misugod sa pagtukod apan wala makapahuman.’
“Siya nga kasaligan sa diyotay kaayong butang kasaligan usab sa daghan, ug siya nga limbongan sa diyotay kaayong butang limbongan usab sa daghan. Kon kamo dili kasaligan sa dili matarong nga bahandi, kinsa may mosalig kaninyo sa tinuod nga bahandi? Ug kon kamo dili kasaligan sa butang nga iya sa laing tawo, kinsa may mohatag kaninyo sa butang nga inyong kaugalingon?
Walay sulugoon nga makahimo pag-alagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon ang ikaduha o labanan niya ang usa ug tamayon ang ikaduha. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.”
Ug sa ilang pagkadungog niining mga butanga, si Jesus mipadayon pagsugilon ug usa ka sambingay, tungod kay siya duol na man sa Jerusalem, ug tungod kay ila mang gituohan nga ang gingharian sa Dios mopakita dihadiha. Busa miingon siya, “Usa ka tawong dungganan milakaw ngadto sa layong dapit aron pagdawat alang sa iyang kaugalingon ug usa ka gingharian, ug unya mobalik siya. Ug iyang gipatawag ang napulo sa iyang mga sulugoon, ug gihatagan niya sila ug napulo ka salapi nga plata ug giingnan sila, ‘Ipatigayon ninyo kini hangtod sa akong pagpauli.’ Apan ang iyang mga katagilungsod nagdumot kaniya, ug siya ilang gipasundan ug mga tawo aron sa pag-ingon, ‘Dili kami buot nga maoy maghari kanamo kining tawhana.’ Ug nahitabo nga sa pagpauli niya, human madawat ang gingharian, iyang gipasugoan ang maong mga sulugoon nga iyang gihatagan sa salapi sa pag-adto kaniya, aron iyang mahibaloan kon pilay ilang nakita sa pagpatigayon. Ug ang una miduol sa iyang atubangan nga nag-ingon, ‘Ginoo, ang imong usa ka salapi nga plata nadugangan ug napulo ka salapi nga plata.’ Ug siya miingon kaniya, ‘Maayo, buotan nga sulugoon! Tungod kay kasaligan ikaw sa diyotay kaayo, ihatag nako kanimo ang katungod sa pagdumala sa napulo ka siyudad.’ Ug ang ikaduha miduol nga nag-ingon, ‘Ginoo, ang imong usa ka mina nadugangan ug lima ka mina.’ Ug siya miingon kaniya, ‘Ug ikaw usab magdumala sa lima ka siyudad.’ Ug didtoy usa ka tawo nga ginganlan ug Zaqueo. Siya pangulo sa mga tigpaningil ug buhis, ug adunahan siya. Unya miduol ang usa nga nag-ingon, ‘Ginoo, ania ang imong mina, ako kining gitagoan ug giputos ug panyo kay nahadlok ako kanimo, tungod kay ikaw higpit nga pagkatawo. Ikaw nagkuha sa dili nimo binutang ug nag-ani sa dili nimo pinugas.’ Ug siya miingon kaniya, ‘Daotan nga sulugoon, pinaagi sa kaugalingon nimong sulti hukman ko ikaw! Nahibalo ka man diay unta nga ako higpit nga pagkatawo nga nagkuha sa dili nako binutang ug nag-ani sa dili nako pinugas, nganong wala man nimo idiposito ang akong salapi sa bangko, aron nga sa akong pag-uli makuha unta nako kini nga may tubo? Ug siya miingon kanila nga nagtindog sa duol, “Kuhaa kaniya ang usa ka mina, ug ihatag kana kaniya nga may napulo ka mina!’ Ug sila miingon kaniya, ‘Ginoo, siya aduna nay napulo ka mina.’ ‘Sultihan ko kamo, siya nga adunay iya hatagan ug labaw pa, apan siya nga walay iya, kuhaan sa bisan unsa nga anaa kaniya. Ug mahitungod niining akong mga kaaway nga dili buot nga ako ang maghari kanila, dad-a sila dinhi ug patya sila sa akong atubangan.’ ”
Ug ang tanang mituo nagkahiusa ug ang tanang butang gisalohan sa tanan. Ug gipamaligya nila ang ilang mga katigayonan ug mga kabtangan, ug kini ilang gibahinbahin sa tanan, sumala sa gikinahanglan ni bisan kinsa.
Walay tawo nga nakulangan diha kanila kay kutob sa may kayutaan o mga balay namaligya niini, ug ang halin ilang gidala ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles. Ang pagpang-apod-apod gihimo ngadto sa matag usa sumala sa panginahanglan ni bisan kinsa.
Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon.
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.
Kay bisan pa sa daghang pagsulay kanila sa kasakit, ang ilang naghingapin nga kalipay ug ang ilang tuman nga kakabos miawas hinoon ngadto sa hilabihan nga pagkamanggihatagon.
Kay kamo nasayod sa grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga bisan tuod siya dato, siya nahimong kabos tungod ug alang kaninyo aron nga pinaagi sa iyang kakabos kamo mahimong dato.
Karon timan-i kini: siya nga nagpugas ug diyotay moani usab ug diyotay, siya nga nagpugas ug daghan moani usab ug daghan. Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Siya nga naghatag sa binhi ngadto sa magpupugas ug sa pan aron kaonon maghatag kaninyo ug binhi ug magpadaghan niini ug magpadaghan sa mga bunga sa inyong pagkamatarong. Sa tanang butang kamo iyang padatoon ngadto sa tumang pagkamahinatagon ug makapahimo sa mga tawo nga mapasalamaton sa Dios pinaagi kanamo.
Wala ko kini isulti tungod sa akong kawalad-on, kay ako nakakat-on man sa pagpahaom sa akong kaugalingon sa bisan unsang kahimtang nga akong nahimutangan. Nasayod ako unsa ang kakabos ug unsa ang kabuhong, sa bisan unsa ug sa tanang pagkabutang, nasinati nako ang pagkabusog ug ang pagkagutom, ang kabuhong ug ang kawalad-on. Mahimo nako ang tanang butang diha kaniya nga naglig-on kanako.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
sa pagtinguha sa pagpuyo nga malinawon, sa pagbuhat sa inyong kaugalingong mga buluhaton ug sa pagbudlay ginamit ang inyong mga kamot, sumala sa among pahimangno kaninyo, aron kamo magkinabuhi nga takos ngadto sa mga tagagawas, aron wala kamoy panginahanglan.
Sa mga dato niining panahona karon, sugoa sila nga dili magpataas sa ilang kaugalingon o magbutang sa ilang paglaom diha sa walay kasigurohan nga mga bahandi, kondili diha sa Dios nga madagayaong naghatag kanato sa tanang butang alang sa atong kalipay. Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon. Sa ingon niini nagtigom sila ug bahandi alang sa ilang kaugalingon nga usa ka maayong patukoranan alang sa umaabot, aron ilang mahuptan ang tinuod nga kinabuhi.
Himoa usab nga makakat-on ang atong mga sakop sa pagbuhat kanunay sa mga maayong buhat aron sila makatabang sa mga tabangonon, ug nga dili unta sila mahimong dili mabungahon.
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
Apan kon ang usa ka igsoong lalaki o babaye walay bisti ug nakulangan sa inadlaw nga pagkaon, ug unya usa kaninyo moingon kanila, “Panglakaw kamo nga malinawon, painiti ug busga ang inyong kaugalingon,” apan wala kamo maghatag kanila sa mga kinahanglanon sa lawas, unsa may kapuslanan niini?
Tan-awa ra, kamo nga nag-ingon, “Karon o ugma mangadto kami nianang lungsora ug didto magpabilin kami ug usa ka tuig ug magpatigayon ug manapi,” nga wala man kamo mahibalo mahitungod sa kaugmaon. Kay unsa ba ang inyong kinabuhi? Kamo sama lamang sa aso nga sa makadiyot nagpakita ug unya nahanaw lamang. Moingon unta kamo, “Kon itugot sa Ginoo, kami mabuhi ug among buhaton kini o kana.”
Kamong, mga dato, panghilak ug paniyabaw kamo tungod sa mga kalisdanan nga taliabot kaninyo. Mga igsoon, ingon nga sumbanan sa pag-antos ug pagpailob, palandonga ang mga propeta nga nagsulti diha sa ngalan sa Ginoo. Tan-awa, giisip nato nga bulahan ang nag-antos. Nakadungog kamo mahitungod sa pagkamainantoson ni Job, ug nakita ninyo ang katuyoan kaniadto sa Ginoo, unsa gayod ka mapuanguron ug ka maluluy-on sa Ginoo. Apan labaw sa tanan, mga igsoon, ayaw gayod kamo panumpa, bisan pinaagi sa langit o pinaagi sa yuta, o sa bisan unsang panumpa, hinuon ang inyong Oo himoa nga Oo, ug ang inyong dili himoa nga dili, aron dili kamo mahiagom sa paghukom. Aduna ba kaninyoy nag-antos? Paampoa siya. Aduna bay malipayon? Paawita siyag pagdayeg. Aduna ba kaninyoy nasakit? Ipatawag kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia ug paampoa sila alang kaniya, maghaplas kaniya ug lana pinaagi sa ngalan sa Ginoo. Ang pag-ampo sa pagtuo mag-ayo sa masakiton, ug siya pabangonon sa Ginoo, ug kon siya nakasala man, pasayloon siya. Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan. Si Elias usa ka tawo nga sama kanato ug kinaiya, ug sa iyang pag-ampo, siya nag-ampo nga dili unta mag-ulan, ug wala kini moulan sa yuta sulod sa tulo ka tuig ug unom ka bulan. Unya siya nag-ampo pag-usab ug ang langit nagpaulan ug ang yuta naghatag sa mga abot niini. Mga igsoon ko, kon aduna kaninyoy nahisalaag gikan sa kamatuoran ug may usa nga makapabalik kaniya, Ang inyong kadato nangadunot ug ang inyong mga bisti gipangotkot sa mga mananap. hibaloi nga si bisan kinsa nga makapabalik sa makasasala gikan sa pagkahisalaag niini sa iyang dalan magluwas sa kalag niini gikan sa kamatayon ug magtabon ug daghang mga sala. Ang inyong bulawan ug salapi gitay-an, ug ang ilang taya mahimong saksi batok kaninyo, ug mag-ut-ot sa inyong unod sama sa kalayo. Kamo nagtigom ug bahandi alang sa kataposang mga adlaw.
Tan-awa, ang mga suhol nga inyong gitikas gikan sa mga mamumuo nga nag-ugmad sa inyong kaumahan nagsinggit, ug ang mga singgit sa mga nag-ani midangat sa mga dalunggan sa Ginoo sa mga panon.
Sumala sa hiyas nga nadawat sa matag usa, gamita ninyo kini alang sa usa ug usa ingon nga mga maayong piniyalan sa nagkalainlaing grasya sa Dios.
Atimana ninyo ang panon sa Dios nga anaa diha kaninyo, nga ilalom sa inyong pagbantay, dili ingon nga gipugos kamo kondili sa kinabubut-on sumala sa pagbuot sa Dios gayod, dili alang sa makauulawng pagpanapi kondili inubanan hinuon sa kadasig, dili sa pagharihari kanila nga gipiyal kaninyo kondili ingon nga mga panag-ingnan sa panon.
Hinigugma, nag-ampo ako nga ang tanan maayo alang kanimo ug nga maanaa ikaw sa maayong panglawas, ingon nga maayo ang imong kalag.
Kay ikaw nag-ingon, “Ako dato, ako mauswagon ug walay nakulang kanako;” ug wala ka mahibalo nga ikaw alaot, makaluluoy, kabos, buta ug hubo. Busa tambagan ko ikaw nga gikan kanako magpalit ikaw ug bulawan nga gilunsay sa kalayo aron madato ikaw, ug mga puting bisti nga imong ikasul-ob aron dili madayag ang pagkamakauulaw sa imong pagkahubo, ug tambal nga idapat sa imong mga mata aron ikaw makakita.
Panghatag nga madagayaon kaniya ug ang imong kasingkasing kinahanglang dili magbagulbol sa diha nga maghatag ikaw kaniya tungod kay alang niini ang Ginoo nga imong Dios magpanalangin kanimo sa tanan nimong buluhaton ug sa tanan nimong atimanon.
Ang nagsalig sa iyang mga bahandi mapukan, apan ang matarong magmauswagon sama sa lunhaw nga dahon.
Ang bahandi sa usa ka adunahan nga tawo mao ang iyang lig-on nga siyudad, ug sama sa usa ka habog nga paril diha sa iyang hunahuna.
Isalibay ang imong pan ngadto sa katubigan, kay kini imong makit-an human sa daghang mga adlaw. Kuhaa ang kasubo gikan sa imong kasingkasing, ug ipalayo ang kasakit gikan sa imong lawas, kay ang kabatan-on ug ang banagbanag sa kinabuhi kakawangan. Hatagi ug bahin ang pito, bisan ang walo, kay ikaw wala masayod kon unsa ang kadaot nga mahitabo ibabaw sa yuta.
ug si Juana, ang asawa ni Cusa nga sinaligan ni Herodes, ug si Susana, ug daghan pa nga naghatag gikan sa ilang mga katigayonan alang sa mga gikinahanglan ni Jesus ug sa iyang mga tinun-an.