Kategorya
107 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Kuwarta
Usahay, madala ta sa mga butang sa kalibutan, nalimtan nato nga ang espirituhanon mao ang molungtad hangtod sa kahangturan. Mas grabe pa gyud, maghuna-huna ta nga mas malipayon o mas bililhon ta kon daghan tag mga kabtangan o luho, ug maningkamot ta nga makabaton og dugang imbis nga palig-onon ang atong relasyon sa Ginoo, kay lahi man gyud ang iyang pagtan-aw nato.
Para sa Ginoo, ang tinuod nga bahandi nga makaayo nato mao ang espirituhanon. Usa sa mga butang nga iyang gipabilhan mao ang mapaububong kasingkasing nga nangita niya ug gusto nga mosunod sa iyang mga sugo.
Ang Ginoo ang angay nga anaa sa trono sa atong kasingkasing, Siya ra gyud. Kon atong tugotan nga adunay lain nga mopuli sa iyang lugar, nakasala ta kay nag-alagad ta sa usa ka dios-dios.
Ang Biblia nagtudlo nato nga dili ta makaalagad sa duha ka agalon. Busa, giawhag ko ikaw nga pilion gyud permi ang Ginoo. Sa iyaha, walay mawala nimo, puro ganancia.
Kay ang paghigugma sa salapi mao ang gamot sa tanang pagkadaotan ug tungod sa maong pangibog may mga tawo nga nahisalaag gikan sa pagtuo ug ilang giduslak ang ilang kaugalingon sa daghang kasakit.
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.”
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Apan sila nga maikagon nga mahimong dato mangahulog ngadto sa pagpakasala, ngadto sa laang, ngadto sa daghang binuang ug makadaot nga mga pagpangibog nga nag-unlod sa mga tawo ngadto sa pagkagun-ob ug sa pagkalaglag.
Ug ang bata nga walo na ka adlaw kinahanglang tulion, ang tanan nga lalaki sa tibuok ninyong kaliwatan nga natawo sa inyong balay o kadtong gipalit gikan kang bisan kinsa nga dumuduong nga dili imong kaliwat. Siya nga natawo sa imong balay ug siya nga inyong pinalit kinahanglang tulion. Ug ang akong kasabotan nga anaa sa inyong unod mahimong usa ka kasabotan nga walay kataposan.
Siya nga nahigugma sa salapi dili matagbaw sa salapi o siya nga nahigugma sa bahandi dili matagbaw sa tubo. Kini kakawangan usab.
Maayo pa ang diyotay nga may pagkahadlok sa Ginoo, kay sa dakong bahandi nga inubanan sa kasamok
Unya si Abraham miuyon kang Efron ug gitimbangan ni Abraham si Efron sa plata nga iyang giingon diha sa pangdungog sa mga Hitihanon, upat ka gatos ka siklo nga plata, sumala sa timbang nga gigamit sa mga tigpatigayon niadtong panahona.
Ang bahandi nga daling makuha magkawala, apan kadtong nagtigom sa hinayhinay magpadaghan niini.
Apan si Pedro miingon kaniya, “Ang imong salapi malaglag unta uban kanimo, kay ikaw naghunahuna nga mabatonan nimo ang gasa sa Dios pinaagi ug salapi!
Kon ilang makita nga daghan na ug salapi sa kahon, ang sekretaryo sa hari ug ang labawng pangulong pari moadto ug ilang ihapon ug isulod sa mga puyo ang salapi nga nakita didto sa balay sa Ginoo.
Unya si Jose nagsugo nga pun-on ang ilang mga sudlanan sa trigo ug ipauli ang salapi sa matag usa diha sa iyang sako ug hatagan sila ug balon alang sa ilang panaw. Ug kini gibuhat ngadto kanila.
Ug ang tibuok kalibotan miadto sa Ehipto aron sa pagpamalit ug trigo gikan kang Jose, kay sa tibuok nga kalibotan milukop na ang gutom.
Pagdala kamo ug duha ka pilo nga salapi ug dad-a pagbalik ang inuli nga salapi diha sa mga baba sa inyong mga sako. Tingali kadto usa ka sayop.
Ang kadato dili magpulos sa adlaw sa kaligutgot, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
Ang mga bahandi nga nakuha pinaagi sa pagkadaotan dili magpulos, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
Ang katawhan sa Israel nagbuhat usab sumala sa gisulti ni Moises kanila. Nangayo sila sa mga Ehiptohanon ug mga alahas nga plata ug mga alahas nga bulawan ug mga bisti. Ug ang Ginoo naghimo sa katawhan sa Israel nga kahimut-an sa atubangan sa mga Ehiptohanon nga sa ingon gihatagan sila kutob sa ilang gipangayo kanila. Niniing paagiha ilang gikuhaan ang mga Ehiptohanon.
“Kon magpahulam kamo ug salapi ngadto kang bisan kinsa sa akong katawhan nga kabos nga anaa uban kanimo, ayaw kamo pagpakasama sa mga tigpahulam ngadto kaniya ug ayaw gayod pangayo ug tubo gikan kaniya.
“Ayaw daogdaoga ang imong isigkatawo, ayaw siya kawati. Ayaw hawiri ang suhol sa mamumuo sa tibuok nga gabii hangtod sa buntag.
Ayaw pagdawat ug tubo gikan kaniya o bisan ganansiya, apan kahadloki ang imong Dios; aron ang imong igsoon magpuyo uban kanimo. Ayaw pagpahulam kaniya sa imong salapi nga may tubo o maghatag kaniya sa imong pagkaon aron makaganansiya.
Kay ang Ginoo nga inyong Dios magpanalangin kaninyo sumala sa iyang gisaad kaninyo, ug pagpahulam kamo sa daghang mga nasod apan ayaw kamo panghulam. Ug magmando kamo sa daghang mga nasod apan sila dili magmando kaninyo.
Panghatag nga madagayaon kaniya ug ang imong kasingkasing kinahanglang dili magbagulbol sa diha nga maghatag ikaw kaniya tungod kay alang niini ang Ginoo nga imong Dios magpanalangin kanimo sa tanan nimong buluhaton ug sa tanan nimong atimanon.
“Ayaw pagpautang nga may tubo ngadto sa imong igsoon, tubo sa salapi, tubo sa pagkaon, tubo sa bisan unsang butang nga giutang nga may tubo. “Ang anak sa pinaangkan dili makasulod sa katilingban sa Ginoo. Bisan hangtod sa ikanapulo nga kaliwatan dili sila makasulod sa katilingban sa Ginoo. Ngadto sa langyaw makapautang ikaw nga may tubo apan sa imong igsoon ayaw pagpautang nga may tubo aron panalanginan ikaw sa Ginoo nga imong Dios sa tanan nimong buhaton didto sa yuta nga imong adtoan aron panag-iyahon.
“Ayaw daogdaoga ang usa ka sinuholan nga ulipon nga kabos ug nagkinahanglan, bisan siya usa sa imong mga igsoon o usa sa mga langyaw nga anaa sa imong yuta sulod sa inyong mga lungsod. Ihatag kaniya ang iyang suhol sa adlaw nga iya kining gihagoan sa dili pa mosalop ang adlaw kay siya kabos ug ang iyang kasingkasing nagsalig niini, kay tingali unya ug mosangpit siya sa Ginoo batok kanimo ug kini mahimong sala diha kanimo.
Buksan sa Ginoo alang kaninyo ang iyang maayong tipiganan, ang kalangitan, aron sa paghatag ug ulan alang sa inyong yuta sa panahon niini ug aron sa pagpanalangin sa tanang buhat sa inyong mga kamot, ug magpahulam kamo ngadto sa daghang mga nasod apan dili kamo manghulam. Ug ang Ginoo maghimo kaninyo nga ulo ug dili ikog. Ug kamo maibabaw lamang ug dili mailalom kon kamo motuman sa mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, nga magmatngon sa pagbuhat niini,
“Tungod kay wala kamo mag-alagad sa Ginoo nga inyong Dios uban sa kalipay ug kahinangop sa kasingkasing tungod sa kadagaya sa tanang butang busa mag-alagad kamo sa inyong mga kaaway nga ipadala sa Ginoo batok kaninyo, sa kagutom, sa kauhaw, sa kahubo ug sa pagkakulang sa tanang butang. Ug siya magbutang ug yugo nga puthaw sa inyong liog hangtod nga kamo iyang malaglag.
Ang Ginoo maghimo sa tawo nga kabos ug dato; siya ang mopaubos sa tawo, siya usab ang motuboy.
Unya si Jehoas miingon sa mga pari, “Ang tanang salapi sa balaan nga mga butang nga gidala ngadto sa balay sa Ginoo, ang salapi nga gipabayad sa mga tawo, ang salapi nga gikan sa buhis sa tanang tawo ug ang salapi nga gidala sa tawo sa kinabubut-on gayod ngadto sa balay sa Ginoo,
“Apan kinsa man ako ug unsa ang akong katawhan, nga kami mahimong takos sa paghalad nga kinabubut-on sa ingon niini? Kay ang tanang butang gikan kanimo, ug gikan sa imong kaugalingon kami naghatag kanimo.
Aduna didtoy miingon, “Kami nanghulam ug salapi aron ibuhis sa hari tungod sa among kaumahan ug sa among kaparasan. Karon ang among unod sama sa unod sa among mga kaigsoonan, ang among mga anak sama sa ilang mga anak, gani gipugos namo ang among mga anak nga lalaki ug ang among mga anak nga babaye aron mahimong ulipon, ug ang uban sa among mga anak nga babaye naulipon na. Apan wala sa among gahom ang pagtabang niini kay laing mga tawo ang nanag-iya sa among kaumahan ug sa among kaparasan.”
kon ibutang nimo ang bulawan diha sa abog, ug ang bulawan sa Ofir taliwala sa mga bato sa kasapaan, ug kon ang Labing Gamhanan mao ang imong bulawan, ug ang imong bililhon nga plata,
mga tawo nga nagsalig sa ilang katigayonan, ug nangandak diha sa kadaghan sa ilang mga bahandi? Walay makalukat sa iyang kaugalingon o makahatag ngadto sa Dios sa bili sa iyang kinabuhi,
Kay makita niya nga bisan ang mga tawong maalamon mangamatay; ang buangbuang ug ang hungog managsama nga mahanaw ug magbilin sa ilang mga bahandi ngadto sa uban.
“Tan-awa ang tawo nga wala maghimo sa Dios ingon nga iyang dalangpanan, kondili misalig sa kadaghan sa iyang mga bahandi, ug nangita ug kadangpan diha iyang bahandi!”
Ayaw pagsalig diha sa pagpanglupig, ayaw paglaom diha sa pagpangawat; kon ang mga bahandi modaghan, ayaw ibutang ang imong kasingkasing niana.
Mga bahandi ug katigayonan anaa sa iyang balay ug ang iyang pagkamatarong molungtad hangtod sa kahangtoran.
Ang kamot nga tapolan maoy hinungdan sa kakabos, apan ang kamot sa kugihan makapahimong adunahan.
Adunay naghatag nga walay pugongpugong apan midugang pa hinuon ang kaadunahan; adunay nagpugong sa iyang ihatag, ug nag-antos lamang hinuon sa kawalad-on. Ang tawo nga manggihatagon magmauswagon, ug ang nagbisibis bisibisan usab.
Ang nagsalig sa iyang mga bahandi mapukan, apan ang matarong magmauswagon sama sa lunhaw nga dahon.
Diha sa balay sa matarong adunay daghang bahandi, apan ang kasamok maoy abot sa daotan.
Maayo pa ang diyotay nga pinaagi sa pagkamatarong, kay sa mga dagkong abot nga pinaagi sa dili matarong.
Nganong aduna may bili diha sa kamot ang usa ka buangbuang aron sa pagpalit ug kaalam, nga wala man siyay panghunahuna?
Ang bahandi magdala ug daghang sa mga higala, apan ang kabos biyaan sa iyang mga higala.
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Ang mga laraw sa makugihon nagpadulong ngadto sa kadagaya, apan ang matag usa nga madalidalion mosangpot lamang sa kawalad-on.
Bililhon nga bahandi ug lana anaa sa puluy-anan sa tawong maalamon, apan ang usa ka tawong buangbuang maglamoy niini.
Ang usa ka maayong ngalan maoy pilion kay sa dagkong mga bahandi, ug ang kahimuot maayo pa kay sa plata o bulawan.
Siya nga manggihatagon panalanginan, kay nagpaambit siya sa iyang pan ngadto sa kabos.
Siya nga nagdaogdaog sa kabos aron sa pagpadaghan sa iyang bahandi, o manghatag ngadto sa adunahan, modangat lamang ngadto sa kawalad-on.
Ayaw pag-apil kanila nga naghatag ug mga saad, nga nahimong mga garantiya alang sa mga utang. Kon ikaw walay ikabayad, nganong kuhaon man ang imong higdaanan gikan kanimo?
Ayaw paghago aron sa pag-angkon ug bahandi; pagmaalamon sa pagpugong. Sa diha nga ang imong mata magtan-aw niini, kini mawala; kay sa kalit kini makabaton ug mga pako, molupad sama sa usa ka agila paingon sa langit.
Ang matag tawo usab nga gihatagan sa Dios ug mga bahandi ug katigayonan ug gahom aron makapahimulos niini, ug sa pagdawat sa iyang bahin ug pagpahimulos diha sa iyang paghago—kini mao ang gasa sa Dios.
Nganong maggasto man kamo sa inyong salapi alang sa dili pan, ug sa inyong hinagoan alang niadtong dili makatagbaw? Pamati kamo pag-ayo kanako, ug kaona unsay maayo, ug palipaya ang inyong kaugalingon diha sa katambok.
Sama sa buntog nga nagtapok sa mga piso nga wala niya lumlomi, mao usab siya nga nag-angkon ug mga bahandi apan dili pinaagi sa katarong; taliwala sa iyang mga adlaw, kini mobiya kaniya, ug sa iyang kataposan siya mahimong usa ka buangbuang.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
Mahitungod niadtong nahisabod diha sa kasampinitan, kini mao kadtong nakadungog sa pulong apan ang mga kabalaka niining kalibotana ug ang gugma sa bahandi magtuok sa pulong ug kini dili makapamunga.
Kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan apan kawad-an sa iyang kinabuhi? O unsa may ikahatag sa tawo ingon nga bugti sa iyang kinabuhi?
Si Jesus miingon kaniya, “Kon buot kang mahingpit, lakaw, ibaligya ang imong kabtangan ug ang halin ihatag sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit; unya balik ug sunod kanako.” Apan sa pagkadungog sa batan-on niining pulonga, milakaw siya nga masulob-on kay daghan man siya ug katigayonan.
Ug sultihan ko pa gayod kamo, sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa lungag sa dagom kay sa usa ka dato sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
“Kay ang gingharian sama sa usa ka tawo nga sa dayon na niyang langyaw, mitawag sa iyang mga ulipon ug mipiyal kanila sa iyang katigayonan. Ang usa gihatagan niya ug lima ka talanton, ang usa duha, ug ang usa, usa ka talanton, ang matag usa sumala sa iyang katakos. Unya milakaw siya. Ang nakadawat ug lima ka talanton milakaw dayon ug kini iyang gipamatigayon ug nakaganansya siya ug laing lima ka talanton. Ang nakadawat ug duha ka talanton nakaganansya usab ug laing duha ka talanton. Apan ang nakadawat ug usa ka talanton milakaw ug nagkalot sa yuta ug gilubong niya ang salapi sa iyang agalon. Unya, human sa taas nga panahon, miabot ang agalon niadtong mga ulipon ug nangayo ug husay kanila. Ang lima kanila mga buangbuang ug ang lima mga maalamon. Ug ang nakadawat ug lima ka talanton miatubang kaniya ug nagdala ug laing lima ka talanton ug miingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug lima ka talanton, ania, nakaganansya ako ug laing lima ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ug ang nakadawat ug duha ka talanton miduol usab nga nag-ingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug duha ka talanton, tan-awa, nakaganansya ako ug laing duha ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ang nakadawat usab ug usa ka talanton miduol nga nag-ingon, ‘Ginoo, nakaila ako nga ikaw usa ka tig-a nga pagkatawo, nag-ani sa dili nimo pinugas ug nanghipos sa dili nimo pinaliran. Busa nahadlok ako ug milakaw ug gilubong nako ang talanton diha sa yuta. Ania ra ang unsay imoha.’ Apan mitubag ang iyang agalon nga nag-ingon kaniya, ‘Daotan ug tapolan nga ulipon! Nasayod diay ikaw nga ako nag-ani gikan sa dili nako pinugas ug naghipos gikan sa dili nako pinaliran? Imo untang gidiposito sa bangko ang akong salapi ug unya sa akong pagpauli madawat unta nako ang unsay akoa nga may tubo. Busa kuhaa ninyo ang talanton gikan kaniya ug ihatag kana sa ulipon nga may napulo ka talanton. Kay ang matag usa nga adunay iya hatagan ug dugang pa ug makabaton siya sa kadagaya. Apan siya nga walay iya, kuhaan sa bisan unsa nga anaa kaniya. Kay ang mga buangbuang, sa pagdala nila sa ilang mga lampara, wala magbalon ug lana, Ug ilabay ninyo ang walay pulos nga ulipon ngadto sa kangitngitan sa gawas, didto ang mga tawo manghilak ug magkagot ang ilang mga ngipon.’
apan sa pagsulod na sa mga kabalaka niining panahona ug ang limbong sa mga bahandi ug ang mga kaibog alang sa ubang mga butang, sila molumos sa pulong, ug kini dili makapamunga.
Ug si Jesus nga nagsud-ong kaniya, nahigugma kaniya ug miingon kaniya, “Kulang ikaw ug usa ka butang. Lakaw, ibaligya ang imong katigayonan ug panghatag ngadto sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit, ug unya balik dinhi ug sunod kanako.” Ang tawo naminghoy tungod sa maong pulong, ug milakaw siya nga masulob-on kay siya aduna may dakong katigayonan. Samtang milibot pagtan-aw si Jesus, miingon siya sa iyang mga tinun-an, “Pagkalisod gayod alang sa mga adunay bahandi sa pagsulod sa gingharian sa Dios!” Ug ang mga tinun-an nahibulong sa iyang mga pulong. Apan si Jesus misulti kanila pag-usab nga nag-ingon, “Mga anak, pagkalisod gayod sa pagsulod sa gingharian sa Dios! Sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa lungag sa dagom kay sa usa ka dato ang pagsulod sa gingharian sa Dios.”
Ang mga sundalo usab nangutana kaniya, “Ug kami, unsa may among buhaton?” Siya miingon kanila, “Ayaw na kamo panulis o magbutangbutang, ug kinahanglang matagbaw kamo sa inyong mga suhol.”
Panghatag kamo ug kamo hatagan. Ang hustong takos, dinasok, tinantan ug nag-awas, ibutang ra unya diha sa inyong sabakan. Kay ang gidaghanon nga inyong ihatag mao usab unya ang gidaghanon nga inyong madawat.”
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.”
Ibaligya ang inyong kabtangan, ug panghatag kamo ug limos; sangkapi ang inyong kaugalingon sa mga sudlanan sa salapi nga dili madunot, sa bahandi sa langit nga dili mahurot diin walay kawatan nga makaduol ug walay mananap nga mokutkot. Kay hain gani ang inyong bahandi, atua usab ang inyong kasingkasing.
“Siya nga kasaligan sa diyotay kaayong butang kasaligan usab sa daghan, ug siya nga limbongan sa diyotay kaayong butang limbongan usab sa daghan. Kon kamo dili kasaligan sa dili matarong nga bahandi, kinsa may mosalig kaninyo sa tinuod nga bahandi? Ug kon kamo dili kasaligan sa butang nga iya sa laing tawo, kinsa may mohatag kaninyo sa butang nga inyong kaugalingon? Walay sulugoon nga makahimo pag-alagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon ang ikaduha o labanan niya ang usa ug tamayon ang ikaduha. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.”
“Dihay usa ka tawong dato nga nagbisti ug mahalong panapton nga tapol ug pino nga lino ug nagkaon sa makabuhong nga pagkaon matag adlaw. Ug kini iyang gipatawag ug giingnan, ‘Unsa ba kining akong nadungog mahitungod kanimo? Hatagi ako ug husay sa imong pagkapiniyalan kay dili ka na mahimong piniyalan.’ Sa gawas sa iyang pultahan gibutang ang usa ka tawong kabos nga ginganlan ug Lazaro, nga nalukop sa kabahong. Ug gipangandoy ni Lazaro nga makakaon unta siya sa mga mumho nga nangatagak gikan sa lamisa sa tawong dato, ug nanuol pa gayod kaniya ang mga iro ug ilang gitilapan ang iyang mga kabahong. Unya ang tawong kabos namatay ug gidala sa mga anghel ngadto sa sabakan ni Abraham. Unya ang tawong dato namatay usab ug gilubong. Ug didto sa Hades, sa nag-antos siya sa mga kasakit, giyahat niya ang iyang mga mata ug iyang nakita si Abraham didto sa layo ug si Lazaro diha sa iyang kiliran. Siya mituaw nga nag-ingon, ‘Amahan kong Abraham, kaluy-i intawon ako, ug sugoa si Lazaro sa pagtuslob sa tumoy sa iyang tudlo diha sa tubig aron ipabugnaw sa akong dila kay ania ako sa kasakit niining nagdilaab nga kalayo.’ Apan si Abraham mitubag kaniya, ‘Anak, hinumdomi nga sa buhi pa ikaw nakadawat ka sa mga maayo nimong butang ug si Lazaro usab nakadawat sa dili maayong mga butang, apan siya gilipay karon diri, samtang ikaw anaa diha sa kasakit. Ug gawas pa niining tanan, taliwala kanamo ug kaninyo adunay usa ka dakong bung-aw aron nga sila nga buot molabang gikan diri nganha kaninyo dili makahimo ug nga walay si bisan kinsa nga makalabang gikan diha ngari kanamo.’ Ug ang dato miingon, ‘Kon mao kana, mohangyo ako kanimo, amahan, nga imo siyang paadtoon sa balay sa akong amahan, kay aduna akoy lima ka igsoong lalaki, aron iyang pasidan-an sila, basin unya ug mahianhi sila niining dapita sa kasakit.’ Apan si Abraham mitubag kaniya, ‘Atua na kanila si Moises ug ang mga propeta; papamatia sila kanila.’ Ug ang piniyalan miingon sa iyang kaugalingon, ‘Unsa may akong buhaton, kay gikuhaan na man ako sa akong agalon sa katungdanan sa pagkapiniyalan? Wala akoy igong kusog aron sa pagbugwal, ug maulaw ako sa pagpakilimos. Ug siya miingon, ‘Dili, amahan kong Abraham, apan kon adunay moadto kanila nga gikan sa mga nangamatay, maghinulsol gayod sila.’ Si Abraham mitubag kaniya, ‘Kon sila dili man mamati kang Moises ug sa mga propeta, dili usab sila mamati bisan kon may mabanhaw pa gikan sa mga patay.’ ”
Sa pagkadungog ni Jesus niini, siya miingon kaniya, “Usa pa ka butang ang imong kulang. Ibaligya ang tanan nimong katigayonan ug ihatag sa mga kabos, ug makaangkon ikaw ug bahandi didto sa langit, ug unya anhi ug sunod kanako.” Apan sa iyang pagkadungog niini, nasubo siya pag-ayo kay siya adunahan man kaayo. Sa nakita ni Jesus nga ang tawo nasubo, siya miingon, “Pagkalisod gayod sa mga adunahan sa pagsulod sa gingharian sa Dios! Kay sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa mata sa dagom kay sa usa ka adunahan sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
“Ngano nga kining pahumot wala man hinuon ibaligya ug tulo ka gatos ka denario ug ang halin ihatag sa mga kabos?” Ug ako nahibalo nga ang iyang sugo kinabuhing dayon. Busa, bisan unsay akong gisulti, gisulti nako kini sumala sa gisulti kanako sa Amahan.” Kini gisulti niya, dili tungod kay siya may kahangawa alang sa mga kabos, kondili tungod kay siya kawatan man ug kay siya mao man ang tigtipig sa sudlanan sa salapi nga ang isulod niini iyang kuhaan.
Ug gipamaligya nila ang ilang mga katigayonan ug mga kabtangan, ug kini ilang gibahinbahin sa tanan, sumala sa gikinahanglan ni bisan kinsa.
Ug ang pundok sa mga mituo nagkahiusa sa kasingkasing ug hunahuna, ug walay miingon nga iya rang kaugalingon ang bisan unsang mga butang nga iyang gipanag-iya, kondili ilang gisalohan ang tanan nilang butang. Uban sa dakong gahom, ang mga apostoles naghatag sa ilang mga pagpamatuod sa pagkabanhaw sa Ginoong Jesus, ug ang dakong grasya diha kanilang tanan. Walay tawo nga nakulangan diha kanila kay kutob sa may kayutaan o mga balay namaligya niini, ug ang halin ilang gidala ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles. Ang pagpang-apod-apod gihimo ngadto sa matag usa sumala sa panginahanglan ni bisan kinsa.
Ayaw kamo pangutang ug bisan unsa kang bisan kinsa, gawas sa paghigugma sa usa ug usa, kay ang nahigugma sa iyang isigkatawo nakatuman sa kasugoan.
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.
Kay bisan pa sa daghang pagsulay kanila sa kasakit, ang ilang naghingapin nga kalipay ug ang ilang tuman nga kakabos miawas hinoon ngadto sa hilabihan nga pagkamanggihatagon.
Kay kamo nasayod sa grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga bisan tuod siya dato, siya nahimong kabos tungod ug alang kaninyo aron nga pinaagi sa iyang kakabos kamo mahimong dato.
Karon timan-i kini: siya nga nagpugas ug diyotay moani usab ug diyotay, siya nga nagpugas ug daghan moani usab ug daghan. Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Siya nga naghatag sa binhi ngadto sa magpupugas ug sa pan aron kaonon maghatag kaninyo ug binhi ug magpadaghan niini ug magpadaghan sa mga bunga sa inyong pagkamatarong. Sa tanang butang kamo iyang padatoon ngadto sa tumang pagkamahinatagon ug makapahimo sa mga tawo nga mapasalamaton sa Dios pinaagi kanamo.
Wala ko kini isulti tungod sa akong kawalad-on, kay ako nakakat-on man sa pagpahaom sa akong kaugalingon sa bisan unsang kahimtang nga akong nahimutangan. Nasayod ako unsa ang kakabos ug unsa ang kabuhong, sa bisan unsa ug sa tanang pagkabutang, nasinati nako ang pagkabusog ug ang pagkagutom, ang kabuhong ug ang kawalad-on. Mahimo nako ang tanang butang diha kaniya nga naglig-on kanako.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
sa pagtinguha sa pagpuyo nga malinawon, sa pagbuhat sa inyong kaugalingong mga buluhaton ug sa pagbudlay ginamit ang inyong mga kamot, sumala sa among pahimangno kaninyo, aron kamo magkinabuhi nga takos ngadto sa mga tagagawas, aron wala kamoy panginahanglan.
dili palahubog, dili tigpangdapat hinuon lumo, dili palaaway, ug dili mahigugmaon ug salapi.
Ug kon adunay tawo nga wala magsangkap alang sa iyang mga kadugo, ilabi na sa iyang panimalay, siya naglimod sa iyang pagtuo ug labaw pa siyang daotan kay sa dili magtutuo.
Sa mga dato niining panahona karon, sugoa sila nga dili magpataas sa ilang kaugalingon o magbutang sa ilang paglaom diha sa walay kasigurohan nga mga bahandi, kondili diha sa Dios nga madagayaong naghatag kanato sa tanang butang alang sa atong kalipay. Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon. Sa ingon niini nagtigom sila ug bahandi alang sa ilang kaugalingon nga usa ka maayong patukoranan alang sa umaabot, aron ilang mahuptan ang tinuod nga kinabuhi.
Paminaw, hinigugma nakong mga igsoon. Dili ba gipili man sa Dios ang mga kabos dinhi sa kalibotan aron mahimong dato sa pagtuo ug mga manununod sa gingharian nga iyang gisaad sa mga nahigugma kaniya? Apan inyong gipakaulawan ang kabos nga tawo. Dili ba ang mga dato mao man ang nagdaogdaog kaninyo? Dili ba sila mao man ang nagbanlod kaninyo ngadto sa mga hukmanan?
Tan-awa ra, kamo nga nag-ingon, “Karon o ugma mangadto kami nianang lungsora ug didto magpabilin kami ug usa ka tuig ug magpatigayon ug manapi,” nga wala man kamo mahibalo mahitungod sa kaugmaon. Kay unsa ba ang inyong kinabuhi? Kamo sama lamang sa aso nga sa makadiyot nagpakita ug unya nahanaw lamang. Moingon unta kamo, “Kon itugot sa Ginoo, kami mabuhi ug among buhaton kini o kana.”
Kamong, mga dato, panghilak ug paniyabaw kamo tungod sa mga kalisdanan nga taliabot kaninyo. Mga igsoon, ingon nga sumbanan sa pag-antos ug pagpailob, palandonga ang mga propeta nga nagsulti diha sa ngalan sa Ginoo. Tan-awa, giisip nato nga bulahan ang nag-antos. Nakadungog kamo mahitungod sa pagkamainantoson ni Job, ug nakita ninyo ang katuyoan kaniadto sa Ginoo, unsa gayod ka mapuanguron ug ka maluluy-on sa Ginoo. Apan labaw sa tanan, mga igsoon, ayaw gayod kamo panumpa, bisan pinaagi sa langit o pinaagi sa yuta, o sa bisan unsang panumpa, hinuon ang inyong Oo himoa nga Oo, ug ang inyong dili himoa nga dili, aron dili kamo mahiagom sa paghukom. Aduna ba kaninyoy nag-antos? Paampoa siya. Aduna bay malipayon? Paawita siyag pagdayeg. Aduna ba kaninyoy nasakit? Ipatawag kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia ug paampoa sila alang kaniya, maghaplas kaniya ug lana pinaagi sa ngalan sa Ginoo. Ang pag-ampo sa pagtuo mag-ayo sa masakiton, ug siya pabangonon sa Ginoo, ug kon siya nakasala man, pasayloon siya. Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan. Si Elias usa ka tawo nga sama kanato ug kinaiya, ug sa iyang pag-ampo, siya nag-ampo nga dili unta mag-ulan, ug wala kini moulan sa yuta sulod sa tulo ka tuig ug unom ka bulan. Unya siya nag-ampo pag-usab ug ang langit nagpaulan ug ang yuta naghatag sa mga abot niini. Mga igsoon ko, kon aduna kaninyoy nahisalaag gikan sa kamatuoran ug may usa nga makapabalik kaniya, Ang inyong kadato nangadunot ug ang inyong mga bisti gipangotkot sa mga mananap. hibaloi nga si bisan kinsa nga makapabalik sa makasasala gikan sa pagkahisalaag niini sa iyang dalan magluwas sa kalag niini gikan sa kamatayon ug magtabon ug daghang mga sala. Ang inyong bulawan ug salapi gitay-an, ug ang ilang taya mahimong saksi batok kaninyo, ug mag-ut-ot sa inyong unod sama sa kalayo. Kamo nagtigom ug bahandi alang sa kataposang mga adlaw.
Tan-awa, ang mga suhol nga inyong gitikas gikan sa mga mamumuo nga nag-ugmad sa inyong kaumahan nagsinggit, ug ang mga singgit sa mga nag-ani midangat sa mga dalunggan sa Ginoo sa mga panon.
Atimana ninyo ang panon sa Dios nga anaa diha kaninyo, nga ilalom sa inyong pagbantay, dili ingon nga gipugos kamo kondili sa kinabubut-on sumala sa pagbuot sa Dios gayod, dili alang sa makauulawng pagpanapi kondili inubanan hinuon sa kadasig, dili sa pagharihari kanila nga gipiyal kaninyo kondili ingon nga mga panag-ingnan sa panon.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya. Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan. Ug ang kalibotan mahanaw ug ang pangibog niini apan siya nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.
Hinigugma, nag-ampo ako nga ang tanan maayo alang kanimo ug nga maanaa ikaw sa maayong panglawas, ingon nga maayo ang imong kalag.
Kay ikaw nag-ingon, “Ako dato, ako mauswagon ug walay nakulang kanako;” ug wala ka mahibalo nga ikaw alaot, makaluluoy, kabos, buta ug hubo. Busa tambagan ko ikaw nga gikan kanako magpalit ikaw ug bulawan nga gilunsay sa kalayo aron madato ikaw, ug mga puting bisti nga imong ikasul-ob aron dili madayag ang pagkamakauulaw sa imong pagkahubo, ug tambal nga idapat sa imong mga mata aron ikaw makakita.
ug tungod niini walay si bisan kinsa nga makapamalit o makapamaligya gawas niadtong adunay patik, nga mao ang ngalan sa bangis nga mananap o ang numero sa iyang ngalan.
Ug ang mga tigpatigayon sa kalibotan nanghilak ug nagminatay alang kaniya, kay wala nay mopalit sa ilang mga baligya, mga baligya nga bulawan, plata, mga mahalong bato ug mga perlas, mga pino nga lino, mga mahalong panapton nga tapol, sida, ug pula, tanang matang sa humot nga kahoy, tanang galamiton nga hinimo gikan sa tango sa elepante, tanang galamiton nga hinimo ug mahalong kahoy, ug bronsi, ug puthaw ug marmol, kaningag, mga lamas, insenso, mga pahumot, bino, lana sa olibo, pino nga harina ug trigo, mga baka ug mga karnero, mga kabayo ug mga karwahi, ug mga ulipon, nga sa ato pa, mga tawo.
Kay sulod sa usa lamang ka takna nalaglag kining tanang mga bahandi!” Ug ang tanang mga kapitan sa barko ug mga magpapanaw sa kadagatan, mga sakayanon ug ang tanan nga ang patigayon anaa sa kadagatan, nagtindog nga nagpaantaw,