Kategorya
106 Mga Bersikulo sa Bibliya Mahitungod sa Bahandi
Kon ato lang gihunahuna nga ang grasya sa Ginoo kay mga bahandi ug materyal nga butang, nasayop gyud ta. Kay murag atong giingon nga ang mga kabus wala giubanan sa Ginoo o wala Siya nakahimuot nila. Dili pud sakto nga muingon ta nga ang uban gikasab-an sa Ginoo mao nang pobre sila, samtang ang uban gibulahan mao nang dato.
Ang pulong sa Ginoo nagpakita nato og mga tawo nga matinud-anon ug masinugtanon Kaniya, bisan pa man og pobre sila. Tinuod, usahay makita nato ang koneksyon sa grasya ug bahandi, pero bisan sa kalisud ug problema, daghan pa gihapon og paagi ang Ginoo sa pagbulahan nato.
Magpasalamat kita kanunay, kay ang Ginoo nagtan-aw sa atong kasingkasing. Daghan ang modayeg ug mopasalamat sa Ginoo kon moasenso o molampos, pero ang atong kalipay ug kaayohan dapat gikan sa Ginoo, dili sa kuwarta.
Ayaw paghago aron sa pag-angkon ug bahandi; pagmaalamon sa pagpugong. Sa diha nga ang imong mata magtan-aw niini, kini mawala; kay sa kalit kini makabaton ug mga pako, molupad sama sa usa ka agila paingon sa langit.
Ug sultihan ko pa gayod kamo, sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa lungag sa dagom kay sa usa ka dato sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
“Kamong tanan nga giuhaw, dali ngari sa katubigan; ug siya nga walay salapi, dali, palit, ug kaon! Dali, palit ug bino ug gatas nga walay salapi ug walay bayad.
Nganong maggasto man kamo sa inyong salapi alang sa dili pan, ug sa inyong hinagoan alang niadtong dili makatagbaw? Pamati kamo pag-ayo kanako, ug kaona unsay maayo, ug palipaya ang inyong kaugalingon diha sa katambok.
Ang Ginoo nagpanalangin pag-ayo sa akong agalon ug nahimo siyang bantogan ug gihatagan niya siya ug mga panon sa kahayopan, ug plata ug bulawan, mga sulugoon nga lalaki ug babaye, mga kamilyo ug mga asno.
Isalibay ang imong pan ngadto sa katubigan, kay kini imong makit-an human sa daghang mga adlaw.
Kay ang kinabuhi labaw pa kay sa pagkaon, ug ang lawas labaw pa kay sa bisti. Tan-awa ninyo ang mga uwak: wala sila magpugas o mag-ani; wala silay hiposanan o kamalig, apan ang Dios nagpakaon kanila. Pagkalabaw pa gayod ninyo ug bili kay sa mga langgam!
“Ayaw kaibog sa balay sa imong isigkatawo. Ayaw kaibog sa asawa sa imong isigkatawo o sa iyang sulugoon nga lalaki o sa iyang sulugoon nga babaye o sa iyang baka o sa iyang asno o sa bisan unsang butang nga iya sa imong isigkatawo.”
wala magpahulam sa iyang salapi aron patuboan, ug wala magdawat ug suborno batok niadtong walay sala. Siya nga nagbuhat niining mga butanga dili gayod matarog.
Pagbantay kamo kay tingali unya ug moingon kamo diha sa inyong kasingkasing, ‘Ang akong gahom ug ang kusog sa akong kamot maoy naghatag kanako niini nga bahandi.’ Apan hinumdomi ang Ginoo nga inyong Dios kay siya mao ang naghatag ug gahom sa pagbaton sa mga bahandi, aron mapamatud-an niya ang iyang kasabotan nga gipanumpa niya sa inyong katigulangan sama niining adlawa.
Buksan sa Ginoo alang kaninyo ang iyang maayong tipiganan, ang kalangitan, aron sa paghatag ug ulan alang sa inyong yuta sa panahon niini ug aron sa pagpanalangin sa tanang buhat sa inyong mga kamot, ug magpahulam kamo ngadto sa daghang mga nasod apan dili kamo manghulam.
“Tungod kay wala kamo mag-alagad sa Ginoo nga inyong Dios uban sa kalipay ug kahinangop sa kasingkasing tungod sa kadagaya sa tanang butang busa mag-alagad kamo sa inyong mga kaaway nga ipadala sa Ginoo batok kaninyo, sa kagutom, sa kauhaw, sa kahubo ug sa pagkakulang sa tanang butang. Ug siya magbutang ug yugo nga puthaw sa inyong liog hangtod nga kamo iyang malaglag.
Ang Ginoo maghimo sa tawo nga kabos ug dato; siya ang mopaubos sa tawo, siya usab ang motuboy.
Ug ako maghatag usab kanimo sa wala nimo pangayoa: mga bahandi ug dungog, aron walay laing hari nga ikatandi kanimo sa tanan nimong mga adlaw.
Didto sa Jerusalem, ang hari naghimo sa plata nga sama sa mga bato, ug ang mga cedro gihimo niya nga sama kadaghan sa nga sikomoro sa Sefela.
Ang mga bahandi ug dungog naggikan kanimo ug ikaw naghari sa tanan. Diha sa imong kamot ang gahom ug kusog ug sa imong kamot mao ang pagpadako, ug ang paghatag ug kusog sa tanan.
O Ginoo nga among Dios, kining tanan nga kadagaya nga among giandam aron sa pagtukod ug usa ka balay alang sa imong balaan nga ngalan naggikan sa imong kamot ug ang tanan imong kaugalingon.
Unya ang Dios mitubag kang Solomon, “Tungod kay kini anaa sa imong kasingkasing ug ikaw wala mangayo ug mga kabtangan, bahandi, dungog o sa kinabuhi sa nagdumot kanimo, ug wala gani mangayo ug taas nga kinabuhi kondili nangayo sa kaalam ug kahibalo alang sa imong kaugalingon, aron ikaw makamando sa akong katawhan, nga sa ibabaw nila ikaw gihimo nako nga hari, ang kaalam ug kahibalo ihatag kanimo. Hatagan ko usab ikaw ug mga bahandi, mga kabtangan, ug dungog, nga niini walay hari nga una kanimo ug walay sunod kanimo nga makabaton ug sama.”
Busa si Hari Solomon milabaw sa tanang mga hari sa yuta diha sa kadato ug sa kaalam.
Si Hesekias adunay daghan kaayong bahandi ug kadungganan ug siya nagbuhat alang kaniya ug mga tipiganan alang sa plata, alang sa bulawan, alang sa mga bililhon nga bato, alang sa mga pahumot, alang sa mga taming, ug alang sa tanang nagkalainlaing mahalon nga kagamitan, mga tipiganan usab alang sa abot sa trigo, bino ug lana ug mga toril alang sa tanang nagkalainlaing mga hayop ug mga panon sa karnero. Nagtagana usab siya alang kaniya ug mga siyudad ug mga karnero ug mga baka nga daghan kaayo kay ang Dios naghatag kaniya ug dako kaayo nga katigayonan.
Dihay usa ka tawo sa yuta sa Uz nga Job ang ngalan. Kining tawhana hingpit ug matarong, mahadlokon sa Dios ug naglikay sa daotan. Wala ba ikaw magbutang ug ali libot kaniya ug sa iyang balay ug sa tanan niyang butang, sa tanang dapit? Gipanalanginan nimo ang buhat sa iyang mga kamot, ug ang iyang mga katigayonan nagkadaghan sa ibabaw sa yuta. Apan bakyawa karon ang imong kamot, ug tandoga ang tanan nga anaa kaniya, ug siya magpasipala kanimo nganha sa imong nawong.” Ang Ginoo miingon kang Satanas, “Tan-awa, ang tanan nga anaa kaniya anaa sa imong gahom, ayaw lamang siya tandoga.” Busa milakaw si Satanas gikan sa atubangan sa Ginoo. Usa niana ka adlaw samtang nangaon ug nanginom ug bino ang iyang mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye didto sa balay sa ilang kamagulangang igsoon nga lalaki, may miabot nga sinugo ngadto kang Job ug miingon, “Ang mga baka nagdaro ug ang mga asno nanibsib duol kanila, ug ang mga Sabeanhon misulong kanila, gikuha sila ug ilang gipamatay ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa espada ug ako na lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.” Samtang nagsulti pa siya, may lain na usab nga miabot ug miingon, “Ang kalayo sa Dios nahulog gikan sa langit, ug nasunog ang mga karnero ug ang mga sulugoon ug gihurot sila ug ako na lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.” Samtang nagsulti pa siya, may lain na usab nga miabot ug miingon, “Ang mga Caldeanhon naghimo ug tulo ka pundok, ug misulong sa mga kamilyo ug gidala kini, ug ilang gipamatay ang mga sulugoon pinaagi sa sulab sa espada ug ako na lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.” Samtang nagsulti pa siya, may lain na usab nga miabot ug miingon, “Ang imong mga anak nga lalaki ug ang imong mga anak nga babaye nangaon ug nanginom ug bino sa balay sa ilang kamagulangang igsoon nga lalaki, ug dihay usa ka kusog nga hangin nga miabot gikan sa kamingawan ug mihapak sa upat ka suok sa balay, ug ang mga batan-on natumbahan niini ug sila nangamatay, ug ako na lamang ang nakaikyas aron sa pagsugilon kanimo.” Ug nangatawo ngadto kaniya ang pito ka anak nga lalaki ug tulo ka anak nga babaye. Unya si Job mitindog, ug migisi sa iyang bisti, ug mikiskis sa iyang ulo ug mihapa sa yuta ug misimba. Ug siya miingon, “Hubo ako nga migula gikan sa tiyan sa akong inahan ug hubo ako nga mobalik; ang Ginoo naghatag ug ang Ginoo nagkuha. Bulahan ang ngalan sa Ginoo.” Niining tanan si Job wala makasala o magpasangil sa Ginoo ug sayop. Aduna siyay pito ka libo ka karnero, tulo ka libo ka kamilyo, lima ka gatos ka paris nga baka, ug lima ka gatos ka baye nga asno ug daghan kaayo ug mga sulugoon, mao nga kining tawhana maoy labing bantogan sa tibuok katawhan sa silangan.
Ug giuli sa Ginoo ang tanang katigayonan ni Job sa diha nga nag-ampo siya alang sa iyang mga higala. Ug ang Ginoo naghatag kang Job ug duha ka pilo kay sa napanag-iya niya kaniadto.
mga tawo nga nagsalig sa ilang katigayonan, ug nangandak diha sa kadaghan sa ilang mga bahandi? Walay makalukat sa iyang kaugalingon o makahatag ngadto sa Dios sa bili sa iyang kinabuhi,
Ayaw kahadlok sa diha nga ang usa ka tawo maadunahan, sa diha nga ang bahandi sa iyang balay mousbaw. Kay sa diha nga mamatay siya, wala siyay madala bisan unsa; ang iyang bahandi dili manaog sunod kaniya.
“Tan-awa ang tawo nga wala maghimo sa Dios ingon nga iyang dalangpanan, kondili misalig sa kadaghan sa iyang mga bahandi, ug nangita ug kadangpan diha iyang bahandi!”
Ayaw pagsalig diha sa pagpanglupig, ayaw paglaom diha sa pagpangawat; kon ang mga bahandi modaghan, ayaw ibutang ang imong kasingkasing niana.
Mga bahandi ug katigayonan anaa sa iyang balay ug ang iyang pagkamatarong molungtad hangtod sa kahangtoran.
Gawas kon ang Ginoo ang magtukod sa balay, kawang lamang ang kahago niadtong mga nagtukod niini. Gawas kon ang Ginoo ang magbantay sa siyudad, kawang lamang ang pagtukaw sa tawo nga nagbantay. Kawang lamang ang inyong sayo nga pagbangon ug dugay nga mopahulay magkaon sa pan sa kabudlay, kay siya naghatag ug pagkatulog sa iyang mga gihigugma.
Malipayon ang tawo nga makakaplag ug kaalam ug ang tawo nga makakab-ot ug pagpanabot, kay ang makuha gikan niini maayo pa kay sa makuha gikan sa plata ug ang kaayohan niini maayo pa kay sa bulawan.
Ang kadato dili magpulos sa adlaw sa kaligutgot, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
Ang nagsalig sa iyang mga bahandi mapukan, apan ang matarong magmauswagon sama sa lunhaw nga dahon.
Ang bahandi nga daling makuha magkawala, apan kadtong nagtigom sa hinayhinay magpadaghan niini.
Diha sa balay sa matarong adunay daghang bahandi, apan ang kasamok maoy abot sa daotan.
Ang bahandi sa usa ka adunahan nga tawo mao ang iyang lig-on nga siyudad, ug sama sa usa ka habog nga paril diha sa iyang hunahuna.
Ang balay ug mga bahandi gipanunod gikan sa mga amahan, apan ang usa ka maalamon nga asawa naggikan sa Ginoo.
Siya nga mahigugma sa kalingawan mahimong kabos nga tawo; siya nga mahigugma sa bino ug lana dili maadunahan.
Ang usa ka maayong ngalan maoy pilion kay sa dagkong mga bahandi, ug ang kahimuot maayo pa kay sa plata o bulawan. Papahawaa ang mayubiton, ug ang panaglalis mobiya, ug ang panag-away ug pagpakaulaw mohunong. Siya nga nahigugma sa putli nga kasingkasing ug nga ang iyang mga pulong maluluy-on, makapakighigala sa hari. Ang mga mata sa Ginoo nagbantay sa kahibalo, apan iyang gibuntog ang mga pulong sa dili matinud-anon. Ang tapolan nag-ingon, “Adunay liyon sa gawas! Patyon ako diha sa kadalanan!” Ang baba sa mananapaw nga babaye usa ka lawom nga gahong; siya nga gikapungtan sa Ginoo mahulog ngadto niini. Ang binuang nabugkos diha sa kasingkasing sa usa ka bata, apan ang bunal sa pagpanton magpalayo niini gikan kaniya. Siya nga nagdaogdaog sa kabos aron sa pagpadaghan sa iyang bahandi, o manghatag ngadto sa adunahan, modangat lamang ngadto sa kawalad-on. Ikiling ang imong igdulungog, ug pamatia ang mga pulong sa maalamon, ug pasunda ang imong kasingkasing sa akong kahibalo; kay kini makalipay kon ikaw magtipig niini diha kanimo, kon ang tanan niini andam diha sa imong mga ngabil. Aron ang imong pagsalig maanaa sa Ginoo, akong gipahibalo kini kanimo karong adlawa, nganha gayod kanimo. Ang adunahan ug ang kabos mag-usa pagtagbo; ang Ginoo mao ang nagbuhat kanila nga tanan.
kay ang mga bahandi dili molungtad hangtod sa kahangtoran; ug molungtad ba ang purongpurong sa tibuok nga kaliwatan?
Siya nga nahigugma sa salapi dili matagbaw sa salapi o siya nga nahigugma sa bahandi dili matagbaw sa tubo. Kini kakawangan usab.
Ang matag tawo usab nga gihatagan sa Dios ug mga bahandi ug katigayonan ug gahom aron makapahimulos niini, ug sa pagdawat sa iyang bahin ug pagpahimulos diha sa iyang paghago—kini mao ang gasa sa Dios.
ang tawo nga gihatagan sa Dios ug katigayonan, kabtangan ug kadungganan, aron siya dili makulangan sa tanan niyang gitinguha, apan ang Dios wala maghatag kaniya ug gahom aron pagpahimulos niini, apan ang dumuduong maoy nagpahimulos niini; kini kakawangan; kini usa ka daotan nga kasakitan.
Ug ang ilang yuta napuno sa plata ug bulawan, ug walay kataposan ang ilang mga bahandi; ang ilang yuta napuno sa mga kabayo, ug walay kataposan ang ilang mga karwahi.
Ug siya maghatag ug ulan alang sa binhi nga ipugas nimo sa yuta, ug sa trigo, ang abot sa yuta, nga mahimong tambok ug daghan kaayo. Nianang adlawa ang imong kahayopan manibsib sa dagkong mga sibsibanan.
Unya ikaw makakita ug mosidlak, ang imong kasingkasing matingala ug malipay; tungod kay ang kadagaya sa dagat dad-on nganha kanimo, ang bahandi sa mga nasod modangat kanimo.
Mao kini ang giingon sa Ginoo: “Ayaw papasigarboha ang tawong maalamon diha sa iyang kaalam, ayaw papasigarboha ang tawong kusgan diha sa iyang kusog, ayaw papasigarboha ang tawong adunahan diha sa iyang mga bahandi.
Sama sa buntog nga nagtapok sa mga piso nga wala niya lumlomi, mao usab siya nga nag-angkon ug mga bahandi apan dili pinaagi sa katarong; taliwala sa iyang mga adlaw, kini mobiya kaniya, ug sa iyang kataposan siya mahimong usa ka buangbuang.
Ilang ilabay ang ilang plata diha sa kadalanan ang ilang bulawan mahisama sa butang nga hugaw. Ang ilang plata ug ang ilang bulawan dili makaluwas kanila sa adlaw sa kaligutgot sa Ginoo. Kini dili makatagbaw sa ilang kagutom o makabusog sa ilang mga tiyan, tungod kay kini mao ang kapangdolan sa ilang pagkadaotan.
pinaagi sa imong kaalam ug sa imong salabotan ikaw nakabaton ug bahandi alang sa imong kaugalingon, ug nakatigom ug bulawan ug plata sulod sa imong mga tipiganan; pinaagi sa imong dakong kaalam diha sa patigayon; ikaw nagdugang sa imong mga bahandi ug ang imong kasingkasing nahimong mapahitas-on tungod sa imong mga bahandi—
Ang Efraim miingon, “Apan dato ako, ako nakaangkon ug katigayonan alang sa akong kaugalingon”; apan ang iyang katigayonan dili makahulip sa sala nga iyang nabuhat.
Kuhaa ang plata, kuhaa ang bulawan! Walay kataposan sa mga bahandi, o katigayonan sa tanang bililhon nga butang.
Ang Tiro nagtukod sa iyang kaugalingon ug usa ka lig-ong kuta, ug nagtapok ug plata sama sa abog, ug bulawan sama sa lapok sa kadalanan.
Dad-a ninyo ang tibuok nga ikapulo ngadto sa balay nga tipiganan aron nga adunay pagkaon sa akong balay, ug pinaagi niini sulayi ninyo ako, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, kon dili ba nako buksan kaninyo ang mga tamboanan sa langit ug ibubo nako kaninyo ang nag-awas nga panalangin.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Mahitungod niadtong nahisabod diha sa kasampinitan, kini mao kadtong nakadungog sa pulong apan ang mga kabalaka niining kalibotana ug ang gugma sa bahandi magtuok sa pulong ug kini dili makapamunga.
Kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan apan kawad-an sa iyang kinabuhi? O unsa may ikahatag sa tawo ingon nga bugti sa iyang kinabuhi?
Si Jesus miingon kaniya, “Kon buot kang mahingpit, lakaw, ibaligya ang imong kabtangan ug ang halin ihatag sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit; unya balik ug sunod kanako.” Apan sa pagkadungog sa batan-on niining pulonga, milakaw siya nga masulob-on kay daghan man siya ug katigayonan.
Unya si Jesus miingon sa iyang mga tinun-an, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga lisod sa usa ka dato ang pagsulod sa gingharian sa langit. Ug sultihan ko pa gayod kamo, sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa lungag sa dagom kay sa usa ka dato sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
“Kay ang gingharian sama sa usa ka tawo nga sa dayon na niyang langyaw, mitawag sa iyang mga ulipon ug mipiyal kanila sa iyang katigayonan. Ang usa gihatagan niya ug lima ka talanton, ang usa duha, ug ang usa, usa ka talanton, ang matag usa sumala sa iyang katakos. Unya milakaw siya. Ang nakadawat ug lima ka talanton milakaw dayon ug kini iyang gipamatigayon ug nakaganansya siya ug laing lima ka talanton. Ang nakadawat ug duha ka talanton nakaganansya usab ug laing duha ka talanton. Apan ang nakadawat ug usa ka talanton milakaw ug nagkalot sa yuta ug gilubong niya ang salapi sa iyang agalon. Unya, human sa taas nga panahon, miabot ang agalon niadtong mga ulipon ug nangayo ug husay kanila. Ang lima kanila mga buangbuang ug ang lima mga maalamon. Ug ang nakadawat ug lima ka talanton miatubang kaniya ug nagdala ug laing lima ka talanton ug miingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug lima ka talanton, ania, nakaganansya ako ug laing lima ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ug ang nakadawat ug duha ka talanton miduol usab nga nag-ingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug duha ka talanton, tan-awa, nakaganansya ako ug laing duha ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ang nakadawat usab ug usa ka talanton miduol nga nag-ingon, ‘Ginoo, nakaila ako nga ikaw usa ka tig-a nga pagkatawo, nag-ani sa dili nimo pinugas ug nanghipos sa dili nimo pinaliran. Busa nahadlok ako ug milakaw ug gilubong nako ang talanton diha sa yuta. Ania ra ang unsay imoha.’ Apan mitubag ang iyang agalon nga nag-ingon kaniya, ‘Daotan ug tapolan nga ulipon! Nasayod diay ikaw nga ako nag-ani gikan sa dili nako pinugas ug naghipos gikan sa dili nako pinaliran? Imo untang gidiposito sa bangko ang akong salapi ug unya sa akong pagpauli madawat unta nako ang unsay akoa nga may tubo. Busa kuhaa ninyo ang talanton gikan kaniya ug ihatag kana sa ulipon nga may napulo ka talanton. Kay ang matag usa nga adunay iya hatagan ug dugang pa ug makabaton siya sa kadagaya. Apan siya nga walay iya, kuhaan sa bisan unsa nga anaa kaniya. Kay ang mga buangbuang, sa pagdala nila sa ilang mga lampara, wala magbalon ug lana, Ug ilabay ninyo ang walay pulos nga ulipon ngadto sa kangitngitan sa gawas, didto ang mga tawo manghilak ug magkagot ang ilang mga ngipon.’
apan sa pagsulod na sa mga kabalaka niining panahona ug ang limbong sa mga bahandi ug ang mga kaibog alang sa ubang mga butang, sila molumos sa pulong, ug kini dili makapamunga.
Ug si Jesus nga nagsud-ong kaniya, nahigugma kaniya ug miingon kaniya, “Kulang ikaw ug usa ka butang. Lakaw, ibaligya ang imong katigayonan ug panghatag ngadto sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit, ug unya balik dinhi ug sunod kanako.” Ang tawo naminghoy tungod sa maong pulong, ug milakaw siya nga masulob-on kay siya aduna may dakong katigayonan.
Samtang milibot pagtan-aw si Jesus, miingon siya sa iyang mga tinun-an, “Pagkalisod gayod alang sa mga adunay bahandi sa pagsulod sa gingharian sa Dios!” Ug ang mga tinun-an nahibulong sa iyang mga pulong. Apan si Jesus misulti kanila pag-usab nga nag-ingon, “Mga anak, pagkalisod gayod sa pagsulod sa gingharian sa Dios! Sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa lungag sa dagom kay sa usa ka dato ang pagsulod sa gingharian sa Dios.”
Ug kadtong nangahulog sa kasampinitan, mao kadtong nakadungog apan sa ilang pagpadayon gilumsan sila sa mga kabalaka ug sa mga bahandi ug sa mga kahilayan sa kinabuhi ug ang ilang mga bunga dili mahinog.
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.” Ug iyang gisuginlan sila ug usa ka sambingay nga nag-ingon, “Ang yuta sa usa ka tawong adunahan naghatag ug daghang abot. Ug naghunahuna siya sa iyang kaugalingon nga nag-ingon, ‘Unsa may akong buhaton nga wala man akoy kahiposan sa akong mga abot?’ Ug siya miingon, ‘Mao kini ang akong buhaton: akong gub-on ang akong mga kamalig ug magtukod ako ug dagko pa, ug didto akong hiposon ang tanan nakong abot ug mga kabtangan. Ug unya moingon ako sa akong kalag, Kalag ko, ikaw adunay daghang kabtangan nga gitagana alang sa daghang katuigan. Pagpahayahay, kaon, inom ug paglipay.’ Walay tinabonan nga dili ukban o tinagoan nga dili mahibaloan. Apan ang Dios miingon kaniya, ‘Buang! Karong gabhiona ang imong kalag kuhaon gikan kanimo ug ang mga butang nga imong giandam, kang kinsa na man unya kini?’ Ingon niana ang nagpaadunahan sa iyang kaugalingon apan dili adunahan ngadto sa Dios.”
Ibaligya ang inyong kabtangan, ug panghatag kamo ug limos; sangkapi ang inyong kaugalingon sa mga sudlanan sa salapi nga dili madunot, sa bahandi sa langit nga dili mahurot diin walay kawatan nga makaduol ug walay mananap nga mokutkot. Kay hain gani ang inyong bahandi, atua usab ang inyong kasingkasing.
Walay sulugoon nga makahimo pag-alagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon ang ikaduha o labanan niya ang usa ug tamayon ang ikaduha. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.”
Sa pagkadungog ni Jesus niini, siya miingon kaniya, “Usa pa ka butang ang imong kulang. Ibaligya ang tanan nimong katigayonan ug ihatag sa mga kabos, ug makaangkon ikaw ug bahandi didto sa langit, ug unya anhi ug sunod kanako.” Apan sa iyang pagkadungog niini, nasubo siya pag-ayo kay siya adunahan man kaayo.
Sa nakita ni Jesus nga ang tawo nasubo, siya miingon, “Pagkalisod gayod sa mga adunahan sa pagsulod sa gingharian sa Dios! Kay sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa mata sa dagom kay sa usa ka adunahan sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
Si Juan mitubag, “Walay tawo nga makadawat ug bisan unsa gawas sa ihatag kaniya gikan sa langit.
Ayaw kamo paghago alang sa pagkaon nga mahanaw ra kondili alang sa pagkaon nga molungtad ngadto sa kinabuhing dayon nga ihatag kaninyo sa Anak sa Tawo kay diha kaniya ang Dios nga Amahan nagpatik sa iyang timaan.”
“Ngano nga kining pahumot wala man hinuon ibaligya ug tulo ka gatos ka denario ug ang halin ihatag sa mga kabos?” Ug ako nahibalo nga ang iyang sugo kinabuhing dayon. Busa, bisan unsay akong gisulti, gisulti nako kini sumala sa gisulti kanako sa Amahan.” Kini gisulti niya, dili tungod kay siya may kahangawa alang sa mga kabos, kondili tungod kay siya kawatan man ug kay siya mao man ang tigtipig sa sudlanan sa salapi nga ang isulod niini iyang kuhaan.
Ug gipamaligya nila ang ilang mga katigayonan ug mga kabtangan, ug kini ilang gibahinbahin sa tanan, sumala sa gikinahanglan ni bisan kinsa.
Walay tawo nga nakulangan diha kanila kay kutob sa may kayutaan o mga balay namaligya niini, ug ang halin ilang gidala ug gibutang sa tiilan sa mga apostoles. Ang pagpang-apod-apod gihimo ngadto sa matag usa sumala sa panginahanglan ni bisan kinsa.
O nagsalig ba ikaw sa kadagaya sa iyang kaayo ug pagkamainantoson ug pagkamapailobon? Wala ba ikaw masayod nga ang kaayo sa Dios alang man sa pagdala kanimo ngadto sa paghinulsol?
O, pagkalalom sa kadagaya ug sa kaalam ug kahibalo sa Dios! Pagkadili matugkad sa iyang mga hukom ug pagkadili matukib sa iyang mga paagi!
tungod kay diha kaniya kamo nahimong adunahan sa tanang mga butang, sa tanang pagpamulong ug sa tanang kahibalo.
Kay kinsa bay naghimo kanimo nga lahi? Ug unsa bay anaa kanimo nga wala nimo madawat? Ug kon ikaw nakadawat, nganong manghambog man ikaw nga daw wala makadawat? Karon kay natagbaw na man kamo, nangadato na kamo! Kamo naghari nga wala kami! Kon naghari pa lang gayod unta kamo, maghari unta kami uban kaninyo!
Sa unang adlaw sa matag semana, ang matag usa kaninyo kinahanglang maggahin ug magtigom sumala sa iyang pag-uswag, aron nga inig-abot nako diha dili na kinahanglan mag-amot pa.
Kay bisan pa sa daghang pagsulay kanila sa kasakit, ang ilang naghingapin nga kalipay ug ang ilang tuman nga kakabos miawas hinoon ngadto sa hilabihan nga pagkamanggihatagon.
Kay kamo nasayod sa grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga bisan tuod siya dato, siya nahimong kabos tungod ug alang kaninyo aron nga pinaagi sa iyang kakabos kamo mahimong dato.
Karon timan-i kini: siya nga nagpugas ug diyotay moani usab ug diyotay, siya nga nagpugas ug daghan moani usab ug daghan. Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon. Ug ang Dios makahimo sa paghatag sa tanang panalangin nga naghingapin nganha kaninyo, aron kamo makabaton kanunay ug igo sa tanang butang, madagayaon alang sa tanang maayong buhat.
Siya nga naghatag sa binhi ngadto sa magpupugas ug sa pan aron kaonon maghatag kaninyo ug binhi ug magpadaghan niini ug magpadaghan sa mga bunga sa inyong pagkamatarong. Sa tanang butang kamo iyang padatoon ngadto sa tumang pagkamahinatagon ug makapahimo sa mga tawo nga mapasalamaton sa Dios pinaagi kanamo.
Diha kang Cristo naangkon nato ang pagkatinubos pinaagi sa iyang dugo, ang kapasayloan alang sa atong mga kalapasan, sumala sa kadato sa grasya sa Dios nga iyang gibubo nganhi kanato. Kay diha sa tanang kaalam ug pagpanabot,
Kanako, bisan tuod ug labing ubos sa tanang mga balaan, gihatag ang maong grasya aron akong iwali ngadto sa mga Gentil ang dili matugkad nga mga bahandi ni Cristo,
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Mihukom ang Dios sa pagpaila ngadto kanila unsa ka dako sa himaya sa maong misteryo alang sa mga Gentil, nga si Cristo nga mao ang paglaom sa himaya anaa kaninyo.
Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
Sa mga dato niining panahona karon, sugoa sila nga dili magpataas sa ilang kaugalingon o magbutang sa ilang paglaom diha sa walay kasigurohan nga mga bahandi, kondili diha sa Dios nga madagayaong naghatag kanato sa tanang butang alang sa atong kalipay. Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon. Sa ingon niini nagtigom sila ug bahandi alang sa ilang kaugalingon nga usa ka maayong patukoranan alang sa umaabot, aron ilang mahuptan ang tinuod nga kinabuhi.
nga iyang gibubo nga naghingapin nganhi kanato pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Manluluwas, aron kita himoong matarong pinaagi sa iyang grasya ug mahimong mga manununod diha sa paglaom sa kinabuhing dayon.
Kay kamo may kaluoy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga sakmitan sa inyong katigayonan, kay inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labaw pa ka maayong bahandi ug nga kini molungtad.
ug ang dato diha sa pagpaubos kaniya, kay sama sa mga bulak sa tanom, siya mahanaw. Kay ang adlaw mosidlak sa hilabihang kainit ug ang tanom malaya ug ang kabulakan mangatagak ug ang ilang katahom mahanaw. Sa ingon usab niana, ang tawong dato mahanaw diha sa iyang mga pamaagi.
Kamong, mga dato, panghilak ug paniyabaw kamo tungod sa mga kalisdanan nga taliabot kaninyo. Mga igsoon, ingon nga sumbanan sa pag-antos ug pagpailob, palandonga ang mga propeta nga nagsulti diha sa ngalan sa Ginoo. Tan-awa, giisip nato nga bulahan ang nag-antos. Nakadungog kamo mahitungod sa pagkamainantoson ni Job, ug nakita ninyo ang katuyoan kaniadto sa Ginoo, unsa gayod ka mapuanguron ug ka maluluy-on sa Ginoo. Apan labaw sa tanan, mga igsoon, ayaw gayod kamo panumpa, bisan pinaagi sa langit o pinaagi sa yuta, o sa bisan unsang panumpa, hinuon ang inyong Oo himoa nga Oo, ug ang inyong dili himoa nga dili, aron dili kamo mahiagom sa paghukom. Aduna ba kaninyoy nag-antos? Paampoa siya. Aduna bay malipayon? Paawita siyag pagdayeg. Aduna ba kaninyoy nasakit? Ipatawag kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia ug paampoa sila alang kaniya, maghaplas kaniya ug lana pinaagi sa ngalan sa Ginoo. Ang pag-ampo sa pagtuo mag-ayo sa masakiton, ug siya pabangonon sa Ginoo, ug kon siya nakasala man, pasayloon siya. Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan. Si Elias usa ka tawo nga sama kanato ug kinaiya, ug sa iyang pag-ampo, siya nag-ampo nga dili unta mag-ulan, ug wala kini moulan sa yuta sulod sa tulo ka tuig ug unom ka bulan. Unya siya nag-ampo pag-usab ug ang langit nagpaulan ug ang yuta naghatag sa mga abot niini. Mga igsoon ko, kon aduna kaninyoy nahisalaag gikan sa kamatuoran ug may usa nga makapabalik kaniya, Ang inyong kadato nangadunot ug ang inyong mga bisti gipangotkot sa mga mananap. hibaloi nga si bisan kinsa nga makapabalik sa makasasala gikan sa pagkahisalaag niini sa iyang dalan magluwas sa kalag niini gikan sa kamatayon ug magtabon ug daghang mga sala. Ang inyong bulawan ug salapi gitay-an, ug ang ilang taya mahimong saksi batok kaninyo, ug mag-ut-ot sa inyong unod sama sa kalayo. Kamo nagtigom ug bahandi alang sa kataposang mga adlaw.
Kay ikaw nag-ingon, “Ako dato, ako mauswagon ug walay nakulang kanako;” ug wala ka mahibalo nga ikaw alaot, makaluluoy, kabos, buta ug hubo. Busa tambagan ko ikaw nga gikan kanako magpalit ikaw ug bulawan nga gilunsay sa kalayo aron madato ikaw, ug mga puting bisti nga imong ikasul-ob aron dili madayag ang pagkamakauulaw sa imong pagkahubo, ug tambal nga idapat sa imong mga mata aron ikaw makakita.