Kategorya
147 Mga Bersikulo sa Biblia: Pagbisita sa mga Binilanggo
Ang Hebreo 13:3 nag-ingon: Hinumdumi ang mga binilanggo, nga daw kamo usab binilanggo uban kanila; ug ang mga ginamaltrato, nga daw kamo usab anaa sa lawas. Pamalandonga kini, higala.
Ang pagbisita sa mga binilanggo usa ka buhat sa kalooy ug gugma nga nagpakita sa kasingkasing nga susama sa kang Ginoo. Kasingkasing nga dili bastabasta mobaliwala sa panginahanglan sa uban, kondili andam mohatag og paglaum sa mga dapit diin daghan ang naghunahuna nga dili sila takus sa pasaylo. Unsa kahay imong gibati kon ikaw ang anaa sa ilang kahimtang?
Dili lang kini pagpakita og suporta, higala, kondili usa usab ka higayon aron mohatag og kalinaw ug kausaban. Daghan sa mga naa sa prisohan ang nanginahanglan og suporta—emosyonal, espirituwal, ug praktikal—aron makabangon pag-usab. Grabe ang ilang mga pakigbisog sa sulod, ug usahay, ang pagpakamatay na lang ang ilang nakitang solusyon tungod sa grabeng pagbasol. Ug dinhi, isip mga anak sa Ginoo, kinahanglan natong dad-an og kahayag kining mga dapita diin ang kangitngit nagtuo nga nagmando sa hunahuna ug emosyon sa mga tawo.
Importante nga atong hinumdoman nga ang Biblia nagpahinumdom kanato nga kitang tanan makasasala ug nanginahanglan sa grasya sa Ginoo. Sa pagdala nato og pulong sa pagdasig ngadto sa mga binilanggo, atong gipahinumdom nga bisan kadtong nakasala adunay higayon nga matubos ug makakaplag sa pasaylo sa Ginoo. Dili ba kini usa ka butang nga angay natong ipasalamat?
Ug ang pinakaimportante nga angay nimong hinumduman sa pagbisita sa mga binilanggo, higala, mao nga kita mga saksi sa mga istorya sa kausaban. Tuohi ako, ang imong pulong makatandog bisan sa kinatig-an nga kasingkasing. Kini nga mga tawo mahimong makakita sa Ginoo ug mausab ang ilang kinabuhi hangtod sa hangtod. Nindot kaayo pamalandongon, di ba?
Giawhag ko ikaw karon nga mahimong kabahin sa mga tawo nga nagtinguha og mas maayong kalibutan ug mga tawo nga nabag-o ngadto sa Ginoo. Apil ta, higala!
Hinumdomi ninyo sila nga anaa sa bilanggoan, ingon nga daw nabilanggo usab kamo uban kanila, ug sila usab nga gidagmalan, kay kamo anaa man usab sa lawas.
Kay kamo may kaluoy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga sakmitan sa inyong katigayonan, kay inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labaw pa ka maayong bahandi ug nga kini molungtad.
Ang Espiritu sa Ginoong Dios ania kanako, tungod kay gidihogan ako sa Ginoo aron sa pagdala sa maayong balita ngadto sa mga sinakit; ako gipaanhi niya aron sa pagbugkos sa mga nadugmok nga kasingkasing, aron sa pagmantala sa kagawasan sa mga binihag, ug sa pag-abli sa bilanggoan alang sa mga ginapos;
aron sa pagpabuka sa mga mata nga buta, aron sa pagpagula sa mga binilanggo gikan sa bilanggoan, gikan sa bilanggoan niadtong naglingkod diha sa kangitngit.
“Ang Espiritu sa Ginoo ania kanako, iya akong gidihogan aron sa pagwali sa Maayong Balita ngadto sa mga kabos. Gipadala niya ako aron sa pagpahibalo sa kagawasan alang sa mga binilanggo ug sa pagpahiuli sa panan-aw sa mga buta, sa paghatag ug kagawasan ngadto sa mga dinaogdaog,
hubo ako ug inyo akong gibistihan, nasakit ako ug inyo akong giduaw, nabilanggo ako ug inyo akong giadto.’
Unya sa iyang nasinyasan sila sa kamot aron mohilom, iyang gisugilon kanila kon giunsa sa Ginoo pagpagawas kaniya gikan sa bilanggoan. Ug siya miingon, “Isugilon ninyo kini kang Santiago ug sa kaigsoonan.” Ug siya mibiya ug miadto sa laing dapit.
nga nagpahamtang sa hustisya alang sa mga dinaogdaog; nga naghatag ug pagkaon sa mga gigutom. Ang Ginoo nagpahigawas sa mga binilanggo;
aron sa pagpamati sa agulo sa binilanggo, aron sa pagpalingkawas niadtong mga sinilotan sa kamatayon,
Unya may mitungha nga usa ka anghel sa Ginoo, ug midan-ag ang usa ka kahayag sulod sa bilanggoan. Ug si Pedro iyang gipikpik sa kilid ug iyang gipukaw nga nag-ingon, “Bangon ug pagdali.” Ug ang mga kadena natangtang gikan sa mga kamot ni Pedro.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
“Nianang adlawa, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, balion nako ang yugo gikan sa ilang liog, ug bugtoon nako ang ilang mga gapos ug ang mga langyaw dili na maghimong ulipon kanila.
aron sa pagpabuka sa mga mata nga buta, aron sa pagpagula sa mga binilanggo gikan sa bilanggoan, gikan sa bilanggoan niadtong naglingkod diha sa kangitngit.
Ang kahoy sa kapatagan mohatag sa iyang bunga ug ang yuta mohatag sa iyang abot. Sila magpuyo nga layo sa kakuyaw diha sa ilang yuta, ug sila makaila nga ako mao ang Ginoo sa diha nga balion na nako ang mga babag sa ilang yugo, ug luwason sila gikan sa kamot niadtong nag-ulipon kanila.
Kay ang Ginoo namati sa mga nanginahanglan, ug wala magtamay sa iyang katawhan nga nabilanggo.
Busa si Pedro gibilanggo. Apan gihimo sa iglesia alang kaniya ang mainiton nga pag-ampo ngadto sa Dios.
Hatagi ug hustisya ang kabos ug ang mga wala nay amahan; labani ang katungod sa mga sinakit ug sa nanginahanglan.
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Ang relihiyon nga putli ug walay buling sa atubangan sa Dios nga atong Amahan mao kini: ang pagtabang sa mga ilo ug mga biyuda diha sa ilang kalisdanan ug ang pag-amping sa kaugalingon nga dili mabulingan sa kalibotan.
Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon.
Ang uban naglingkod diha sa kangitngit ug sa hilabihang kangiob, mga binilanggo nga anaa sa kasakit ug sa mga puthaw, kay sila misukwahi sa mga pulong sa Dios, mitamay sa tambag sa Labing Halangdon. Ang ilang mga kasingkasing naluya tungod sa kahago; nasukamod sila ug walay usa nga mitabang kanila. Unya sila mituaw ngadto sa Ginoo sa ilang kagul-anan, ug siya miluwas kanila sa ilang kalisdanan; siya mikuha kanila gikan sa kangitngit ug sa hilabihang kangiob, ug mibugto sa ilang mga gapos. Papasalamata sila sa Ginoo tungod sa iyang gugmang walay paglubad, tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo! Kay gilumpag niya ang mga pultahan nga bronsi, ug gipangbali ang mga trangka nga puthaw.
Naghulat ako nga mapailobon sa Ginoo; siya namati kanako ug gidungog ang akong pagtuaw. Wala nako tagoi ang imong pagluwas sulod sa akong kasingkasing, nagsulti ako sa imong pagkamatinud-anon ug sa imong kaluwasan; wala nako tagoi ang imong gugmang walay paglubad ug ang imong kamatuoran gikan sa dako nga katilingban. Ayaw ihikaw ang imong kaluoy gikan kanako, O Ginoo; himoa nga ang imong gugmang walay paglubad ug pagkamatinud-anon manalipod kanako sa kanunay! Kay dili maihap ang mga kadaotan nga naglibot kanako; ang akong mga kasal-anan milukob kanako, hangtod nga dili na ako makakita; daghan pa sila kay sa mga buhok sa akong ulo, ang akong kasingkasing nagluya kanako. Mahimuot unta ikaw, O Ginoo, sa pagluwas kanako; O Ginoo, pagdali sa pagtabang kanako. Himoa nga maulawan ug magubot sila nga mga nagtinguha sa akong kinabuhi aron sa paglaglag niini; pasiboga sila ug pakaulawi sila nga nagtinguha sa akong kadaot! Palisanga sila tungod sa ilang kaulawan, sila nga nag-ingon kanako, “Aha, Aha!” Magmaya ug maglipay unta ang tanan nga nangita kanimo; ang tanan nga nahigugma sa imong kaluwasan moingon unta kanunay, “Gamhanan ang Ginoo!” Mahitungod kanako, kabos ako ug nagkinahanglan, apan ang Ginoo naghunahuna kanako. Ikaw mao ang akong magtatabang ug akong manluluwas; ayaw paglangan, O akong Dios! Gikuha niya ako gikan sa usa ka mingaw nga gahong, gikan sa kalapokan, ug gipahimutang niya ang akong mga tiil ibabaw sa bato, gilig-on niya ang akong mga lakang.
Tahora ninyo ang tanang tawo. Higugmaa ninyo ang kaigsoonan. Kahadloki ninyo ang Dios. Tahora ninyo ang hari.
Bukha ang imong baba alang sa amang, alang sa mga katungod sa tanan nga biniyaan. Bukha ang imong baba, paghukom diha sa pagkamatarong, panalipdi kanunay ang mga katungod sa kabos ug nanginahanglan.
“Dili ba mao kini ang pagpuasa nga akong gipili, ang paghubad sa mga higot sa pagkadaotan, ang pagtangtang sa mga pisi sa yugo, ang pagpagawas sa mga dinaogdaog, ug ang pagbali sa tanang mga yugo? Dili ba kini mao ang pagpaambit sa imong pan ngadto sa gigutom, ug pagdala sa kabos nga walay balay ngadto sa imong balay; sa diha nga ikaw makakita sa hubo, imo siyang bistihan, ug nga ikaw dili magtago gikan sa imong kaugalingon nga kadugo?
Apan ang usa ka Samarianhon, sa iyang pagpanaw, miabot sa nahimutangan sa tawo ug sa iyang pagkakita kaniya, naluoy siya. Ug siya miduol kaniya ug gibugkosan ang iyang mga samad, gibuboan ug lana ug bino, unya iyang gipasakay sa iyang hayop ug gidala siya ngadto sa usa ka balay abotanan, ug giatiman niya siya.
Kay kamo, mga igsoon, gitawag ngadto sa kagawasan. Apan lamang ayaw ninyo gamita ang inyong kagawasan ingon nga kahigayonan sa unod, kondili pinaagi sa gugma alagari ninyo ang usa ug usa.
Busa kita nga mga lig-on kinahanglang motabang pagpas-an sa mga kaluyahon sa mga huyang, ug dili magpahimuot sa atong kaugalingon.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Luwasa kadtong gipangdala ngadto sa kamatayon; pugngi kadtong nangapandol paingon sa ihawan.
Apan sa dihang maghatag ikaw ug kombira, maoy dapita ang mga kabos, ang mga bakol, ang mga piang, ang mga buta, ug mabulahan ikaw tungod kay sila dili man makabalos kanimo. Balosan ka ra unya sa panahon nga banhawon ang mga matarong.”
Unya sila mituaw ngadto sa Ginoo sa ilang kagul-anan, ug siya miluwas kanila sa ilang kalisdanan; siya mikuha kanila gikan sa kangitngit ug sa hilabihang kangiob, ug mibugto sa ilang mga gapos. Papasalamata sila sa Ginoo tungod sa iyang gugmang walay paglubad, tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo! Kay gilumpag niya ang mga pultahan nga bronsi, ug gipangbali ang mga trangka nga puthaw.
Bulahan siya nga nagtagad sa mga kabos; ang Ginoo magluwas kaniya sa adlaw sa kalisdanan; Apan ikaw, O Ginoo, kaluy-i ako ug patindoga ako, aron panimaslan nako sila. Pinaagi niini maila nako nga ikaw nahimuot kanako, tungod kay ang akong kaaway dili man makadaog batok kanako. Apan ikaw nagsapnay kanako tungod sa akong kaligdong, ug nagpahimutang kanako diha sa imong atubangan hangtod sa kahangtoran. Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, gikan sa walay kataposan ngadto sa walay kataposan! Amen ug Amen. ang Ginoo manalipod kaniya, ug mag-atiman kaniya nga mabuhi; mabulahan siya diha sa yuta; dili nimo siya itugyan ngadto sa kabubut-on sa iyang mga kaaway. Ang Ginoo magpalig-on kaniya diha sa iyang higdaanan sa kasakit; diha sa iyang sakit ayohon nimo ang tanan niyang balatian.
Apan nianang pagkatungang gabii, si Pablo ug si Silas nag-ampo ug nag-awit ug mga alawiton ngadto sa Dios ug ang mga binilanggo naminaw kanila. Ug sa kalit dihay usa ka kusog nga linog, nga tungod niana natay-og ang mga patukoranan sa bilanggoan ug dihadiha naabli ang tanang pultahan ug natangtang ang mga kadena sa matag usa. Sa pagmata sa bantay sa bilanggoan ug sa iyang pagkakita nga naabli na ang mga pultahan sa bilanggoan, milanit siya sa iyang espada ug magpakamatay na unta siya sa pagdahom nga nakaikyas na ang mga binilanggo. Apan si Pablo misinggit kaniya sa kusog nga tingog nga nag-ingon, “Ayaw pagbuhat ug daotan sa imong kaugalingon kay ania ra kaming tanan!” Ug siya nangayo ug suga ug midali pagsulod, ug mihapa nga nagkurog sa atubangan ni Pablo ug ni Silas. Buot ni Pablo nga si Timoteo mouban kaniya, busa gidala niya siya ug gituli tungod sa mga Judio nga didto niadtong mga dapita, kay silang tanan nahibalo nga ang iyang amahan usa ka Grego. Ug iyang gidala sila sa gawas ug giingnan, “Mga ginoo, unsa may kinahanglan nakong buhaton aron maluwas ako?” Ug sila miingon, “Tuo sa Ginoong Jesus ug maluwas ka, ikaw ug ang imong panimalay.” Ug ang pulong sa Ginoo ilang gisulti kaniya ug sa tanang diha sa iyang balay. Ug gikuha niya sila sa maong takna sa kagabhion ug gihunaran ang ilang mga samad, ug gibautismohan dayon siya ug ang iyang tibuok panimalay. Ug gidala niya sila sa iyang balay, ug gidulotan sila ug pagkaon ug uban sa iyang tibuok panimalay siya nalipay nga siya mituo sa Dios.
kon ibubo nimo ang imong kalag ngadto sa gigutom ug tagbawon ang tinguha sa mga sinakit, ang imong kahayag mosubang sa kangitngitan, ug ang imong kadulom mahimong sama sa kaudtohan.
Kuhaa ako gikan sa bilanggoan, aron ako makapasalamat sa imong ngalan! Ang mga matarong maglibot kanako kay ikaw maghimo kanako nga madagayaon.
Siya mitubag kanila, “Kadtong adunay duha ka buok bisti, kinahanglang maghatag niadtong walay iya, ug siya nga adunay pagkaon, kinahanglang magbuhat sa sama niini.”
Hinaot nga ang Ginoo maghatag ug kaluoy sa panimalay ni Onesiforo, kay sa makadaghan iya akong gidasig. Wala niya ikaulaw ang akong pagkabilanggo, hinuon sa iyang pag-abot diri sa Roma gipangita niya ako sa makugihon gayod ug nakit-an niya ako.
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Busa sa inyong pagpanglakaw himoang mga tinun-an ang tanang kanasoran, nga magbautismo kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo, Ug didtoy usa ka dakong linog kay dihay anghel sa Ginoo nga mikunsad gikan sa langit ug miadto ug iyang giligid ang bato ug milingkod niini. nga magtudlo kanila sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo, ug tan-awa, ako mag-uban kaninyo kanunay hangtod sa kataposan sa kapanahonan.”
Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
Kon ang usa ka bahin mag-antos, ang tanan magdungan sa pag-antos; kon ang usa ka bahin pasidunggan, ang tanan magdungan sa paglipay.
Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Gikan sa mga kahiladman nagtuaw ako kanimo, O Ginoo! Ginoo, pamatia ang akong tingog! Papamatia ang imong mga dalunggan sa tingog sa akong mga pagpangamuyo!
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Apan sa pagkadungog ni Jesus niini siya miingon, “Ang mga maayo ug lawas wala magkinahanglan ug mananambal kondili ang mga masakiton.
Apan kon ang usa ka igsoong lalaki o babaye walay bisti ug nakulangan sa inadlaw nga pagkaon, ug unya usa kaninyo moingon kanila, “Panglakaw kamo nga malinawon, painiti ug busga ang inyong kaugalingon,” apan wala kamo maghatag kanila sa mga kinahanglanon sa lawas, unsa may kapuslanan niini?
Kay bisan tuod ug ako gawasnon gikan sa tanan, nagpaulipon ako sa tanan aron makabig unta nako ang labaw pa ka daghan. Kon alang sa uban dili ako apostol, apan alang kaninyo apostol gayod ako, kay kamo mao man ang selyo sa akong pagka-apostol sa Ginoo. Ngadto sa mga Judio ako nahimong ingon nga Judio aron makabig nako ang mga Judio; ngadto sa mga nailalom sa Balaod ako nahimong ingon nga nailalom sa Balaod, bisan tuod ug ako dili ilalom sa Balaod, aron makabig ko ang mga nailalom sa Balaod. Ngadto kanila nga walay Balaod, ako nahimong ingon nga walay Balaod, bisan tuod ug ako dili ingon nga walay Balaod sa Dios apan nailalom sa Balaod ni Cristo, aron makabig nako sila nga walay balaod. Ngadto sa mga huyang, nahimo akong huyang aron makabig nako ang mga huyang. Ako nahimong tanang butang ngadto sa tanang tawo, aron nga sa bisan unsang paagi maluwas unta nako ang pipila kanila.
Ug sa pagkawas ni Jesus ngadto sa mamala, nakita niya ang usa ka dakong panon sa mga tawo ug siya naluoy kanila ug iyang giayo ang ilang mga masakiton.
Buot lamang nila nga among hinumdoman ang mga kabos, nga maoy butang nga akong gikaikagan sa pagbuhat.
Itugyan ngadto sa Ginoo ang imong palas-anon, ug siya mag-agak kanimo; dili gayod niya itugot nga matarog ang matarong.
Siya naghatag ug gahom niadtong naluya, ug kaniya nga walay kabaskog nagdugang siya ug kusog.
Unya mitubag siya kanila, “Lakaw ug suginli ninyo si Juan sa inyong nakita ug nadungog: ang mga buta nakakita, ang mga bakol nakalakaw, ang mga sanlahon nahinlo, ang mga bungol nakabati na, ang mga patay gibanhaw ug ang mga kabos gisangyawan na sa Maayong Balita.
Ug human kamo makaantos sa makadiyot, ang Dios sa tanang grasya nga nagtawag kaninyo ngadto sa iyang dayon nga himaya diha kang Cristo, mao gayod ang mangunay sa pagpahiuli, paglig-on, pagpabaskog ug pagpahimutang kaninyo.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Ug kami nag-awhag kaninyo, mga igsoon, pahimangnoi ang mga tapolan, dasiga ang mga maulawon, tabangi ang mga luya, pagpailob sa tanan.
Duol kanako, kamong tanan nga nagbudlay ug nabug-atan ug papahulayon ko kamo. Pas-ana ninyo ang akong yugo ug pagtuon kamo gikan kanako kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. aron sa pag-ingon kaniya, “Ikaw ba kadtong moanhi, o magpaabot pa ba kami ug lain?” Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang akong palas-anon.”
Akong gihisgotan si Rahab ug ang Babilonia uban niadtong mga nakaila kanako; ang Filistia usab ug ang Tiro, uban sa Etiopia “Kini siya natawo didto,” sila miingon.
Ang Ginoo nagbantay sa mga dumuduong, siya nagtuboy sa mga biyuda ug sa mga wala nay amahan; apan ang dalan sa mga daotan iyang gilaglag.
O Ginoo, ikaw magpatalinghog sa tinguha sa mapaubsanon; ikaw maglig-on sa ilang kasingkasing, ikaw magkiling sa imong igdulungog
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
“Sultihan ko kamo, akong mga higala, ayaw kamo kahadlok nila nga mopatay sa lawas ug human niana wala nay lain pang mahimo. Kamo usab kinahanglang mag-andam kay ang Anak sa Tawo moabot sa takna nga wala ninyo paabota.” Ug si Pedro miingon, “Ginoo, nagsugilon ka ba niining sambingaya alang kanamo o alang sa tanan?” Ug ang Ginoo mitubag, “Kinsa man diay ang kasaligan ug maalamon nga piniyalan nga tugyanan sa iyang agalon sa pagdumala sa iyang panimalay, sa paghatag kanila sa ilang bahin sa pagkaon sa hustong panahon? Bulahan kadtong ulipon nga sa pag-abot sa iyang agalon maabtan nga nagbuhat sa ingon. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga itugyan sa agalon ngadto sa maong ulipon ang tanan niyang kabtangan. Apan kon ang maong ulipon moingon sa iyang kaugalingon, ‘Dugay pang moabot ang akong agalon,’ ug unya mosugod siya sa pagpamunal sa mga sulugoong lalaki ug babaye, ug sa pagkaon ug pag-inom ug paghubog; ang agalon sa maong ulipon moabot ra sa adlaw nga wala niya damha ug sa takna nga wala niya mahibaloi ug silotan siya, ug ibutang siya tipon sa mga walay pagtuo. Ug ang maong ulipon nga nahibalo sa pagbuot sa iyang agalon apan wala mag-andam o wala magbuhat sumala sa iyang pagbuot, mahiagom sa daghan nga pagbunal. Apan siya nga wala mahibalo niini ug nagbuhat ug butang nga angay sa pagbunal, mahiagom sa diyotay nga pagbunal. Ang matag usa nga gihatagan ug daghan, daghan ang pangitaon gikan kaniya; ug siya nga gitugyanan sa mga tawo ug daghan, labaw pa nga paninglan nila ug daghan. “Ako mianhi aron sa pagbutang ug kalayo sa kalibotan ug maayo unta ug nahaling na kini! Apan pasidan-an ko kamo kon kinsay angay ninyong kahadlokan: kahadloki siya nga, human mopatay, may gahom sa pagtambog ngadto sa imperno; oo, sultihan ko kamo, kahadloki siya!
Tungod kay siya nagbutang sa iyang gugma kanako, luwason nako siya; ipahiluna nako siya sa itaas tungod kay nakaila siya sa akong ngalan. Sa diha nga magtawag siya kanako, ako motubag kaniya; ubanan nako siya diha sa kalisdanan, luwason nako siya ug akong pasidunggan.
Tungod kang Cristo kami mga pinadala, sama nga ang Dios naghangyo pinaagi kanamo. Alang kang Cristo, naghangyo kami kaninyo, pasig-uli kamo ngadto sa Dios.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Kay ang Dios dili daotan nga tungod niana kalimtan na lamang niya ang inyong buhat ug ang gugma nga inyong gipadayag alang kaniya pinaagi sa inyong pag-alagad sa mga balaan, sama sa inyo pa gihapong gibuhat.
Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon.
Siya nga naghatag sa kabos dili makulangan, apan ang molingiw sa iyang mga mata makabaton ug daghang pagtunglo.
Ikaw ang akong tagoanan; panalipdan nimo ako gikan sa kasamok; libotan nimo ako sa mga singgit sa kaluwasan. Selah
Bisan pa ug ako naglakaw taliwala sa kasamok, imong gipanalipdan ang akong kinabuhi, imong gituy-od ang imong kamot batok sa kapungot sa akong mga kaaway ug ang imong tuong kamot nagluwas kanako.
“Ang nagdawat kaninyo nagdawat kanako ug ang nagdawat kanako nagdawat sa nagpadala kanako.
Walay usa kanato nga nagkinabuhi alang sa iyang kaugalingon, ug walay usa kanato nga mamatay alang sa iyang kaugalingon. Kon kita buhi, nabuhi kita alang sa Ginoo; ug kon kita mamatay, mamatay kita alang sa Ginoo; sa ingon niana, buhi kita o patay, iya kita sa Ginoo.
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab.
Gikalipay nako karon ang akong mga pag-antos tungod ug alang kaninyo, ug dinhi sa akong lawas akong gihingpit ang mga kasakit nga nakulang sa mga pag-antos ni Cristo alang sa iyang lawas nga mao ang iglesia
Amahan sa mga wala nay amahan ug tigpanalipod sa mga biyuda ang Dios nga anaa sa iyang balaang puluy-anan.
“Ayaw kahadlok, gamayng panon, kay gikahimuot sa inyong Amahan ang paghatag kaninyo sa gingharian.
nga tungod niini ako nag-antos bisan ngadto sa pagkaginapos sama sa usa ka tigbuhat ug daotan. Apan ang pulong sa Dios dili ginapos.
moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
Ayaw ihikaw ang maayo gikan kanila nga may katungod niini kon anaa sa imong gahom ang pagbuhat niini.
Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.”
Batan-on ako kaniadto ug karon tigulang na ako, apan wala ako makakita sa matarong nga gibiyaan, o ang iyang anak magpakilimos ug pan.
Ug sultihan ko usab kamo nga kon ang duha kaninyo mag-uyon dinhi sa yuta mahitungod sa bisan unsa nga ilang pangayoon, alang kanila buhaton kini sa akong Amahan nga anaa sa langit. Ug gitawag ni Jesus ang usa ka gamayng bata ngadto kaniya ug gipatindog niya kini sa ilang taliwala. Kay diin may duha o tulo nga nagkatigom sa akong ngalan, anaa ako sa ilang taliwala.”
sa paghatag ngadto sa nagsubo didto sa Zion— sa paghatag kanila ug purongpurong nga bulak inay abo, lana sa kalipay inay pagsubo, bisti sa pagdayeg inay luya nga espiritu; aron sila tawgon nga mga dagkong kahoy sa pagkamatarong, ang gitanom sa Ginoo, aron siya himayaon.
“Inig-abot unya sa Anak sa Tawo uban sa iyang himaya ug sa tanang mga anghel kuyog kaniya, siya molingkod diha sa iyang mahimayaong trono. Ug diha sa iyang atubangan tigomon ang tanang kanasoran ug iyang lainon ang usa gikan sa usa, sama nga ang tigbantay sa mga hayop maglain sa mga karnero gikan sa mga kanding. Ug iyang tiponon ang mga karnero diha sa iyang tuo, apan ang mga kanding diha sa iyang wala. Unya ang Hari moingon kanila nga diha sa iyang tuo, ‘Duol ngari, kamong mga dinayeg sa akong Amahan, dawata ninyo ang gingharian nga gitagana alang kaninyo sukad pa sa pagkatukod sa kalibotan. Kay gigutom ako ug inyo akong gipakaon, giuhaw ako ug inyo akong gipainom, dumuduong ako ug inyo akong giabiabi, hubo ako ug inyo akong gibistihan, nasakit ako ug inyo akong giduaw, nabilanggo ako ug inyo akong giadto.’ Unya motubag kaniya ang mga matarong nga mag-ingon, ‘Ginoo, kanus-a ba kami makakita kanimo nga gigutom ug amo kang gipakaon, o giuhaw ug amo kang gipainom? Ug kanus-a ba kami makakita kanimo nga dumuduong ug amo kang giabiabi, o hubo ug amo kang gibistihan? Ug kanus-a ba kami makakita kanimo nga nasakit o nabilanggo ug amo kang giduaw?’ apan ang mga maalamon nagbalon ug lana sinulod sa laing sudlanan uban sa ilang mga lampara. Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’ “Unya ang Hari moingon kanila nga diha sa iyang wala, ‘Pahawa gikan kanako, kamong mga tinunglo, ngadto sa kalayong walay kataposan nga gitagana alang sa yawa ug sa iyang mga anghel, kay ako gigutom ug wala ninyo ako pakan-a, ako giuhaw ug wala ninyo ako paimna, ako dumuduong ug wala ninyo ako abiabiha, ako hubo ug wala ninyo ako bistihi, ako masakiton ug binilanggo ug wala ninyo ako duawa.’ Ug motubag usab sila nga mag-ingon, ‘Ginoo, kanus-a ba kami makakita kanimo nga gigutom o giuhaw o dumuduong o hubo o masakiton o binilanggo, ug nga wala ikaw namo alagari?’ Unya motubag siya kanila nga mag-ingon, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gihikaw ninyo kini ngadto sa usa niining labing ubos, gihikaw usab kini ninyo kanako.’ Ug sila moadto sa silot nga dayon apan ang mga matarong ngadto sa kinabuhing dayon.”
Andama intawon ang imong gugmang walay paglubad aron sa paghupay kanako, sumala sa imong pulong alang sa imong alagad.
Siya nga nagdaogdaog sa kabos nagtamay sa iyang Magbubuhat, apan siya nga may kaluoy sa nanginahanglan nagtahod kaniya.
Ug ang Dios makahimo sa paghatag sa tanang panalangin nga naghingapin nganha kaninyo, aron kamo makabaton kanunay ug igo sa tanang butang, madagayaon alang sa tanang maayong buhat.
Busa pagdinasigay kamo ug lig-ona ninyo ang usa ug usa, sama sa inyong gibuhat karon.
gipadala niya ang iyang pulong ug giayo sila, ug iyang giluwas sila gikan sa ilang pagkalaglag.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Padayon sa inyong inigsoon nga paghigugmaay. Kita adunay usa ka halaran diin ang mga nag-alagad sa tolda walay katungod sa pagkaon. Kay ang mga lawas sa mga mananap nga ang dugo gidala sa labawng pangulong pari ngadto sa dapit nga balaan ingon nga halad alang sa sala, gisunog didto sa gawas sa kampo. Sa ingon niini si Jesus usab nag-antos didto sa gawas sa ganghaan aron sa pagbalaan sa katawhan pinaagi sa kaugalingon niyang dugo. Busa mangadto kita kaniya sa gawas sa kampo, nga magpas-an sa mga pagtamay kaniya. Kay dinhi sa kalibotan wala kitay siyudad nga molungtad, hinuon kita nangita niadtong siyudad nga umaabot. Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan. Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios. Pagmasinugtanon kamo sa inyong mga pangulo, ug pagpailalom kamo kanila, kay sila nagtukaw alang sa inyong mga kalag, ingon nga sila mga tawo nga unya maghatag ug husay, aron ang ilang buluhaton himoon nila uban sa kalipay, dili uban sa kasubo, kay kini dili man makahatag kaninyo ug kaayohan. Pag-ampo kamo alang kanamo, kay kami masaligon nga kami nagbaton ug maayong tanlag, nagtinguha sa pagkinabuhi nga dungganan sa tanang butang. Giawhag ko kamo sa labaw pa ka mainiton nga inyo kining himoon aron ako mahibalik diha kaninyo sa labing madali. Ayaw ninyo kalimti ang pag-abiabi sa mga dumuduong, kay pinaagi niini adunay nakaalagad ug mga anghel nga wala lang nila hibaloi. Karon hinaot nga ang Dios sa kalinaw nga nagbanhaw sa atong Ginoong Jesus, ang dakong magbalantay sa mga karnero, pinaagi sa dugo sa dayon nga kasabotan, magsangkap unta kaninyo sa tanang maayong butang aron kamo makatuman sa iyang kabubut-on. Magbuhat unta siya diha kaninyo sa makapahimuot sa iyang pagtan-aw, pinaagi kang Jesu-Cristo, nga kaniya anaa ang himaya hangtod sa kahangtoran. Amen. Maghangyo ako kaninyo, mga igsoon, sa pagpailob niining akong tambag, kay mubo ra kining akong sulat. Hibaloi ninyo nga ang atong igsoon nga si Timoteo gibuhian na. Kon siya mahiuli man sa dili madugay, uban kaniya ako makigkita kaninyo. Ipangumosta kami sa tanan ninyong mga pangulo ug sa tanang mga balaan. Sila nga mga taga-Italia nangumosta kaninyo. Ang grasya mag-uban kaninyong tanan. Amen. Hinumdomi ninyo sila nga anaa sa bilanggoan, ingon nga daw nabilanggo usab kamo uban kanila, ug sila usab nga gidagmalan, kay kamo anaa man usab sa lawas.
Kay ang tibuok nga Balaod natingob diha sa usa ka sugo, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
Bulahan siya nga nagtagad sa mga kabos; ang Ginoo magluwas kaniya sa adlaw sa kalisdanan;
Karon, sa imong paghunahuna, hain man niining tulo ang nagpakita nga silingan sa tawo nga nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan?” Siya mitubag, “Kadtong nagpakita ug kaluoy.” Ug si Jesus miingon kaniya, “Lakaw ug buhata usab kana.”
Sa akong tingog mituaw ako ngadto sa Ginoo, uban sa akong tingog nangamuyo ako sa Ginoo, gibubo nako ang akong mulo sa atubangan niya, gisugid nako ang akong kaguol sa iyang atubangan.
namatud-an nga maayo ug binuhatan, kon nagmatuto ug mga anak, nagpakita sa pagkamaabiabihon, nanghugas sa mga tiil sa mga balaan, nagtabang sa mga nagkalisodlisod, ug nagmakugihon sa pagbuhat ug maayo sa tanang paagi.
Ang kabalaka nga anaa sa kasingkasing sa usa ka tawo maoy magpasubo kaniya, apan ang usa ka maayong pulong makapahimo kaniya nga malipayon.
Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Cristo? Ang pag-antos ba o ang kasakitan o ang paglutos o ang gutom o ang kahubo o ang katalagman o ang espada ba? Ingon sa nasulat, “Tungod kanimo gipamatay kami sa tibuok nga adlaw; giisip kami nga daw mga karnero nga ihawonon.” Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato. Kay misalig ako nga bisan kamatayon, o kinabuhi, o mga anghel o mga kadagkoan o mga butang karon o mga butang nga umaabot o mga gahom, o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Mao kini ang naghupay kanako sa akong kagul-anan, kay ang imong pulong naghatag kanako ug kinabuhi.
sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Kay ako nagsulti pinaagi sa grasya nga gihatag kanako ngadto sa matag usa kaninyo sa dili paghunahuna ug labaw sa angay ninyo nga hunahunaon mahitungod sa inyong kaugalingon, kondili sa paghunahuna uban sa kaligdong sibo sa gidak-on sa pagtuo nga gihatag sa Dios sa matag usa.
Ug kon nakasabot pa unta kamo sa kahulogan niini, ‘Kaluoy ang akong gitinguha, dili ang halad,’ dili unta ninyo pakasad-on ang mga walay sala.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo,
Busa kon aduna may pagdasig diha kang Cristo, kon aduna may pagkadinasig sa gugma, kon aduna may pakig-ambitay diha sa Espiritu, kon aduna may pagbinatiay ug pagkinaluy-anay, aron nga diha sa ngalan ni Jesus ang tanang tawo moluhod didto sa langit, dinhi sa yuta ug sa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magsugid nga Ginoo si Jesu-Cristo alang sa pagdayeg sa Dios nga Amahan. Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog, kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot. Buhata ninyo ang tanang butang sa walay pagbagulbol o pagpakiglalais, aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan, nga nagpadayon sa pagtanyag sa pulong alang sa kinabuhi, aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako mapasigarbohon nga ako wala diay magdagan nga walay pulos o maghago nga walay pulos. Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan. Sa ingon, kinahanglang maglipay usab kamo ug maglipay uban kanako. Naglaom ako diha sa Ginoong Jesus nga sa dili madugay akong ipadala si Timoteo nganha kaninyo aron malipay usab ako sa pagkahibalo sa mga butang mahitungod kaninyo. hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna. Kay walay lain nga sama kanako ug hunahuna nga sa tinuod mahangawa alang kaninyo. Silang tanan nagpangita sa mga butang sa ilang kaugalingon, dili sa mga butang ni Jesu-Cristo. Apan kamo nasayod sa katakos ni Timoteo, kon giunsa niya sa pag-alagad uban kanako diha sa buluhaton sa Maayong Balita, ingon sa usa ka anak nga nag-alagad sa iyang amahan. Busa naglaom ako sa pagpadala dayon kaniya sa dihang masuta na nako kon unsa ang mahitabo kanako, ug ako nagsalig sa Ginoo nga sa dili madugay moanha usab ako. Naghunahuna ako nga kinahanglang paanhaon nako diha kaninyo si Epafrodito nga akong igsoon ug kaubang magbubuhat ug kaubang sundalo ug inyong sinugo ug tig-atiman sa akong mga kinahanglanon, kay siya naghandom kaninyong tanan ug naguol kay kamo nakadungog man nga siya nasakit. Sa pagkatinuod, siya nasakit nga nag-ungaw sa kamatayon. Apan ang Dios naluoy kaniya ug dili lamang kaniya ra kondili kanako usab, aron ako dili aboton sa daghang mga kaguol. Busa ako labaw pang nagtinguha sa pagpaanha kaniya diha aron kamo malipay sa pagkakita kaniya pag-usab, ug aron ako dili na kaayo mabalaka. Busa dawata siya ninyo diha sa Ginoo uban sa tanang kalipay ug pasidunggi ninyo ang maong mga tawo, Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Dili ba kini mao ang pagpaambit sa imong pan ngadto sa gigutom, ug pagdala sa kabos nga walay balay ngadto sa imong balay; sa diha nga ikaw makakita sa hubo, imo siyang bistihan, ug nga ikaw dili magtago gikan sa imong kaugalingon nga kadugo? Unya ang imong kahayag mosidlak sama sa kabuntagon, ug ang imong kaayohan modangat pagdali; ang imong pagkamatarong mag-una kanimo; ang himaya sa Ginoo maoy magbantay sa imong likod.
Busa ngadto kaniya nga nasayod unsay maayong buhaton ug wala magbuhat niini, sala kini alang kaniya.
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Ug si bisan kinsa nga mohatag ug bisan usa na lang ka baso nga bugnawng tubig aron ipainom sa usa niining ubos nakong mga tinun-an tungod kay siya usa ka tinun-an, sa pagkatinuod sultihan ko kamo, dili gayod siya kawad-an sa iyang ganti.”
Ayaw ako isalikway sa panahon sa pagkatigulang; ayaw ako biyai sa diha nga ang akong kusog maluya na.
Mahitungod sa tawo nga luya ug pagtuo, dawata ninyo siya, dili sa pakiglalis bahin sa mga katarongan.
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Unya motubag siya kanila nga mag-ingon, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gihikaw ninyo kini ngadto sa usa niining labing ubos, gihikaw usab kini ninyo kanako.’
Ug kining tanan gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto kaniya pinaagi kang Cristo, ug naghatag kanamo sa buluhaton sa pagpasig-uli
Gipas-an gayod niya ang atong kasakitan ug gipas-an ang atong mga kasub-anan; apan siya giila nato nga binunalan, gihampak sa Dios ug sinakit.
Busa pagdinawatay kamo sa usa ug usa ingon nga si Cristo midawat kaninyo, alang sa himaya sa Dios.
“Ayaw kamo panghukom aron dili kamo hukman. O kon kini mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin? Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya! Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta. “Sulod kamo agi sa sigpit nga ganghaan kay lapad ang ganghaan ug sayon ang dalan nga padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nanulod agi niini. Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini. “Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob. Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan? Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga. Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga. Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo. Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat.
Mibangon ako sa wala pa mobanagbanag ug mituaw ako; naglaom ako diha sa imong mga pulong.
Sa pagkakita sa Ginoo sa biyuda, siya naluoy kaniya ug miingon kaniya, “Ayaw na paghilak.” Unya siya miduol ug mihikap sa lungon, ug ang mga nagyayong niini mihunong. Ug siya miingon, “Dong, ingnon ko ikaw, bangon!” Ug ang tawo nga namatay mibangon ug milingkod ug misugod sa pagsulti. Ug gihatag siya ni Jesus ngadto sa iyang inahan.
Ug si Jesus milibot sa tanang mga lungsod ug mga balangay, nagtudlo sulod sa ilang mga sinagoga ug nagwali sa Maayong Balita mahitungod sa gingharian ug nag-ayo sa tanang mga sakit ug balatian. Sa nakita niya ang panon sa katawhan, naluoy siya kanila kay sila nangalibog ug makaluluoy sama sa mga karnero nga walay tigbantay.
Gipasalamatan nako ang akong Dios diha sa tanan nakong paghandom kaninyo. nga nakabaton sa samang pakigbisog nga inyo kaniadtong nakita kanako, ug inyo karong nadungog nga anaa kanako. Sa tanan nakong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay nag-ampo uban sa kalipay, mapasalamaton tungod sa inyong pagpakig-ambit diha sa Maayong Balita sukad sa unang adlaw hangtod karon.
Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya, apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing ug ang akong bahin hangtod sa kahangtoran.
Unya ikaw motawag ug ang Ginoo motubag; ikaw motuaw ug siya moingon, Ania ako. “Kon imong kuhaon gikan sa imong taliwala ang yugo, ang pagtulisok sa tudlo ug ang pagsulti ug ngil-ad,