Kategorya
112 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Kalulot
Ang kabuotan usa ka bunga sa Espiritu Santo. Makita nato diha ang Iyang kaayo sa pagpasaylo ug pagpakita sa Iyang gugma kay maloloy-on man ang Ginoo ug andam Siya mopasaylo sa mga sala sa mga tinuod nga maghinubog. Ang Iyang kabuotan makahimo sa paggiya, pagdasig, ug pagtabang kanato sa mga panahon sa kalisud. Sama ni David sa Salmo, dili ko maluya kay nakita ko ang kabuotan sa Ginoo.
Tungod sa kabuotan sa Ginoo kanato ug sa Iyang pagpuno nato sa Iyang mga grasya, mangayo kita Kaniya nga Iya kitang hulmahon aron mahimong repleksyon Niya dinhi sa kalibutan. Kinahanglan sa katawhan nga makita nila ang Ginoo dili lang sa mga pulong, kondili usa ka Dios sa gugma, pagpahiuli, pagbag-o, ug pagpasaylo.
Ikaw ug ako gitawag aron magmabuotan sa tanan, dili base sa ilang pagtratar kanato, kondili sumala sa pagtratar ni Cristo kanato. Sama sa giingon sa Efeso 4:32, “Magmabination kamo ang usa sa usa, magmaluluy-on, magpinasayloay kamo ang usa sa usa, sama nga gipasaylo usab kamo sa Dios diha kang Cristo.”
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
Ipakita kanako ang usa ka ilhanan sa imong kaluoy, aron sila nga nagdumot kanako makakita niini ug maulawan, tungod kay ikaw, Ginoo, nagtabang kanako ug naghupay kanako.
Ug siya miingon, “Akong paagion ang tanan nakong kaayo diha sa imong atubangan ug ipadayag nako diha sa imong atubangan ang akong ngalan, ‘Yahweh,’ ug ako magmapuangoron niadtong buot nakong hatagan ug puangod ug magpakita ako ug kaluoy niadtong buot nakong kaluy-an.”
Gipakita na niya kanimo, O tawo, kon unsa ang maayo; unsa ba ang gikinahanglan sa Ginoo kanimo kondili ang pagbuhat sa hustisya ug ang gugmang walay paglubad ug ang paglakaw nga mapaubsanon uban sa imong Dios?
Ikaw naghatag sa imong maayong Espiritu aron sa pagtudlo kanila ug wala maghikaw sa mana gikan sa ilang baba, ug naghatag kanila sa tubig alang sa ilang kauhaw.
O pagpasalamat kamo sa Ginoo kay siya maayo man; kay ang iyang gugmang walay paglubad nagpadayon hangtod sa kahangtoran!
O nagsalig ba ikaw sa kadagaya sa iyang kaayo ug pagkamainantoson ug pagkamapailobon? Wala ba ikaw masayod nga ang kaayo sa Dios alang man sa pagdala kanimo ngadto sa paghinulsol?
Ang Ginoo maayo, lig-on nga salipdanan sa adlaw sa kasamok; siya makaila kanila nga modangop kaniya.
Ang tawo nga maluluy-on nagbuhat ug maayo sa iyang kaugalingon, apan ang bangis nga tawo nagpasakit sa iyang kaugalingon.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
dili magbalos ug daotan sa daotan o magbalos ug pasipala sa pagpasipala kondili magpanalangin hinuon kay alang niini kamo gitawag aron makaangkon ug panalangin.
Ug ang Dios makahimo sa paghatag sa tanang panalangin nga naghingapin nganha kaninyo, aron kamo makabaton kanunay ug igo sa tanang butang, madagayaon alang sa tanang maayong buhat.
Apan higugmaa ang inyong mga kaaway ug buhata ang maayo ug pahulam sa walay pagpaabot ug bisan unsa, ug dako unya ang inyong ganti, ug kamo mahimong mga anak sa Labing Halangdon kay siya maluluy-on man bisan sa mga tawong dili mapasalamaton ug sa mga daotan.
Busa, kon kamo, nga mga daotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, dili ba labaw pa ang inyong langitnong Amahan nga mohatag sa Espiritu Santo ngadto sa mga nangayo kaniya?”
Ang kaayo ug kaluoy magpadayon gayod uban kanako sa tanang mga adlaw sa akong kinabuhi, ug magpuyo ako sa balay sa Ginoo hangtod sa kahangtoran.
Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo.
Siya nga magsunod sa pagkamatarong ug sa pagkamaluluy-on makakaplag sa kinabuhi ug kadungganan.
Hinumdomi ang imong kaluoy, O Ginoo, ug ang imong gugmang walay paglubad, kay kini sukad pa sa kakaraanan. Ayaw hinumdomi ang mga sala sa akong pagkabatan-on o ang akong mga kalapasan; sumala sa imong gugmang walay paglubad, hinumdomi ako, tungod ug alang sa imong kaayo, O Ginoo!
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Kay maayo ang tanang binuhat sa Dios, ug walay ipasalikway kon gidawat kini uban sa pagpasalamat,
Apan sa gipadayag na ang pagkamaluluy-on sa Dios nga atong Manluluwas ug ang iyang gugma alang sa mga tawo, kita iyang giluwas, dili tungod sa mga binuhatan nga atong nahimo diha sa pagkamatarong, kondili tungod sa iyang kaluoy, pinaagi sa paghugas ngadto sa bag-ong pagkatawo ug sa pagbag-o pinaagi sa Espiritu Santo
Kay ikaw, O Ginoo, maayo, ug mapasayloon, ug madagayaon sa gugmang walay paglubad alang sa tanan nga nagsangpit kanimo.
Ang Ginoo maayo sa tanan ug ang iyang kaluoy anaa sa ibabaw sa tanan niyang mga binuhat.
sa kaputli, sa kahibalo, sa pagpailob, sa pagkamaluluy-on, sa Espiritu Santo, sa matuod nga gugma,
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Ayaw ihikaw ang maayo gikan kanila nga may katungod niini kon anaa sa imong gahom ang pagbuhat niini. Ayaw pag-ingon sa imong silingan, “Lakaw ug anhi pag-usab, ugma ihatag nako kini”—sa diha nga ikaw aduna na niini.
Siya nga nagtamay sa iyang isigkatawo nakasala, apan malipayon siya nga maluluy-on sa mga kabos.
Ug ang ulipon sa Ginoo kinahanglan nga dili palaaway kondili maaghop ngadto sa tanan, maayong motudlo, mainantoson.
Ang matag usa kanato kinahanglang magpahimuot sa atong isigkatawo alang sa iyang kaayohan aron siya malig-on.
Matngoni nga wala kaninyoy magbalos ug daotan sa daotan, hinuon tinguhaa ninyo sa kanunay ang pagbuhat ug maayo ngadto sa usa ug usa ug ngadto sa tanan.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Siya nagbuka sa iyang baba uban ang kaalam, ug ang pagtudlo sa pagkamaayo anaa sa iyang dila.
Apan ang usa ka Samarianhon, sa iyang pagpanaw, miabot sa nahimutangan sa tawo ug sa iyang pagkakita kaniya, naluoy siya. Ug siya miduol kaniya ug gibugkosan ang iyang mga samad, gibuboan ug lana ug bino, unya iyang gipasakay sa iyang hayop ug gidala siya ngadto sa usa ka balay abotanan, ug giatiman niya siya.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon. Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran, moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
Apan kon ang usa ka igsoong lalaki o babaye walay bisti ug nakulangan sa inadlaw nga pagkaon, ug unya usa kaninyo moingon kanila, “Panglakaw kamo nga malinawon, painiti ug busga ang inyong kaugalingon,” apan wala kamo maghatag kanila sa mga kinahanglanon sa lawas, unsa may kapuslanan niini?
tun-i ang pagbuhat ug maayo; pangitaa ang hustisya, badlonga ang pagpangdaogdaog, panalipdi ang wala nay amahan, labani ang biyuda.
Kay kita iyang mga binuhat, gihimo diha kang Cristo Jesus alang sa mga maayong buhat nga giandam nang daan sa Dios aron nga niini magkinabuhi kita.
Dayega ang Ginoo! O pagpasalamat kamo sa Ginoo, kay siya maayo; kay ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran!
Ang usa ka tawo nga matarong nagtamod sa kinabuhi sa iyang mananap, apan ang kaluoy sa daotan bangis.
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.
Sumala sa hiyas nga nadawat sa matag usa, gamita ninyo kini alang sa usa ug usa ingon nga mga maayong piniyalan sa nagkalainlaing grasya sa Dios. Ang magsulti, kinahanglan magsulti ingon sa pulong sa Dios; ang mag-alagad, kinahanglan mag-alagad sumala sa katakos nga gihatag sa Dios, aron nga sa tanang butang ang Dios mahimaya pinaagi kang Jesu-Cristo. Iya ang himaya ug ang paggahom hangtod sa kahangtoran. Amen.
Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Gibukhad niya ang iyang kamot ngadto sa mga kabos, ug gitunol ang iyang mga kamot ngadto sa mga nanginahanglan.
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
Pangalagad kamo uban sa maayong kabubut-on ingon nga alang sa Ginoo ug dili alang sa mga tawo kay kamo nasayod nga ang tanang maayo nga gibuhat ni bisan kinsa, mao usab ang balos nga iyang madawat gikan sa Ginoo, ulipon man siya o gawasnon.
Kay ang Ginoo maayo; ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran, ug ang iyang pagkamatinumanon ngadto sa tanang kaliwatan.
Kay gigutom ako ug inyo akong gipakaon, giuhaw ako ug inyo akong gipainom, dumuduong ako ug inyo akong giabiabi, hubo ako ug inyo akong gibistihan, nasakit ako ug inyo akong giduaw, nabilanggo ako ug inyo akong giadto.’
Ang Ginoo maluluy-on ug puno sa grasya, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad.
Siya nga manggihatagon panalanginan, kay nagpaambit siya sa iyang pan ngadto sa kabos.
Papasalamata sila sa Ginoo tungod sa iyang gugmang walay paglubad, tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo! Kay gitagbaw niya ang giuhaw ug ang gigutom gibuhong niya sa mga maayong butang.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat,
Ug si bisan kinsa nga mohatag ug bisan usa na lang ka baso nga bugnawng tubig aron ipainom sa usa niining ubos nakong mga tinun-an tungod kay siya usa ka tinun-an, sa pagkatinuod sultihan ko kamo, dili gayod siya kawad-an sa iyang ganti.”
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong.
Daghang mga tawo magpahayag sa iyang kaugalingong pagkamaunongon, apan kinsay makakaplag ug usa ka matinumanon nga tawo?
Busa, ako nga binilanggo diha sa Ginoo, naghangyo kaninyo nga unta magkinabuhi kamo nga takos gayod sa tawag nga alang niini gitawag kamo, Siya nga nanaog, siya usab ang misaka sa ibabaw, saylo pa sa tanang kalangitan, aron mapuno niya ang tanang mga butang. Ug ang iyang mga gasa mao nga ang uban mahimong mga apostoles, ang uban mga propeta, ang uban mga ebanghilista, ang uban mga pastor ug mga magtutudlo, aron sa pagsangkap sa mga balaan alang sa buhat sa pagpangalagad, alang sa paglig-on sa lawas ni Cristo, hangtod makakab-ot kitang tanan ngadto sa pagkahiniusa sa pagtuo ug sa kahibalo mahitungod sa Anak sa Dios, ug ngadto sa kahamtong sa pagkatawo, sa sukod sa gidak-on sa kahingpitan ni Cristo, aron kita dili magpabilin nga mga bata nga mapadpad ngadto nganhi ug madala sa matag hangin sa doktrina pinaagi sa kaigmat ug lipatlipat sa mga tawo nga batid sa pagmugnag kasaypanan. Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo. Gikan kaniya ang tibuok lawas, ingon nga natakdo ug nasumpay pinaagi sa matag lutahan nga nagdugtong niini; sumala sa paglihok sa matag bahin, motubo ang lawas ngadto sa paglig-on sa iyang kaugalingon diha sa gugma. Busa ako moingon ug magpamatuod niini tungod sa Ginoo, nga kinahanglan dili na kamo magkinabuhi sama sa mga Gentil diha sa pagkawalay hinungdan sa ilang panghunahuna, kay gingitngitan man ang ilang pagpanabot, nahimulag gikan sa kinabuhi sa Dios tungod sa pagkawalay kahibalo nila, tungod sa kagahi sa ilang kasingkasing. Sila nawad-an na sa pagbati ug mitugyan sa ilang kaugalingon ngadto sa pagpatuyang, hangol sa pagbuhat sa tanang matang sa kahugawan. uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma,
Kay nahinloan na man ninyo ang inyong mga kalag pinaagi sa inyong pagkamasinugtanon sa kamatuoran ngadto sa matinud-anon nga paghigugma nga inigsoon gikan sa putli nga kinasingkasing, paghigugmaay kamo sa usa ug usa nga mainiton gayod.
Siya mitubag kanila, “Kadtong adunay duha ka buok bisti, kinahanglang maghatag niadtong walay iya, ug siya nga adunay pagkaon, kinahanglang magbuhat sa sama niini.”
Siya magpasibsib sa iyang panon sama sa usa ka tigbantay sa karnero, siya nagtigom sa mga nating karnero diha sa iyang bukton, magkugos kanila diha sa iyang dughan, ug malumong maggiya niadtong adunay mga gagmay.
Ang mga mata sa tanan nagtan-aw kanimo; ug ikaw naghatag kanila sa ilang pagkaon sa tukmang panahon. Imong gibukhad ang imong kamot, imong gitagbaw ang tinguha sa tanang butang nga buhi.
Siya nahigugma sa pagkamatarong ug sa hustisya; ang yuta puno sa gugmang walay paglubad sa Ginoo.
Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon. Sa ingon niini nagtigom sila ug bahandi alang sa ilang kaugalingon nga usa ka maayong patukoranan alang sa umaabot, aron ilang mahuptan ang tinuod nga kinabuhi.
Pagkadako gayod sa imong kaayo nga gitagana nimo sa mga may kahadlok kanimo, ug giandam nimo alang kanila nga midangop kanimo, sa atubangan sa mga anak sa katawhan!
Ang makalipay nga mga pulong sama sa dugos, tam-is alang sa kalag ug makapalig-on sa mga bukog.
Tungod niining maong hinungdan kami sa kanunay nag-ampo alang kaninyo, nga unta ang atong Dios maghimo kaninyong takos sa iyang pagtawag kaninyo, ug siya maghingpit sa tanang maayong tinguha ug paningkamot sa pagtuo pinaagi sa iyang gahom,
Usa ka bag-ong sugo ang akong ihatag kaninyo, nga kamo maghigugmaay sa usa ug usa sama nga gihigugma ko kamo aron maghigugmaay usab kamo sa usa ug usa. Tungod niini ang tanang tawo mahibalo nga kamo akong mga tinun-an kon kamo maghigugmaay sa usa ug usa.”
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Maayo alang sa tawo nga magpakita ug kalooy ug magpahulam, nga maghimo sa iyang mga buhat uban ang hustisya.
Kay kamo, mga igsoon, gitawag ngadto sa kagawasan. Apan lamang ayaw ninyo gamita ang inyong kagawasan ingon nga kahigayonan sa unod, kondili pinaagi sa gugma alagari ninyo ang usa ug usa. Kay ang tibuok nga Balaod natingob diha sa usa ka sugo, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
“Nakadungog kamo nga kini giingon, ‘Higugmaa ang imong silingan ug dumti ang imong kaaway.’ Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
Ang Ginoo puno sa grasya ug maluluy-on, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad.
Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon.
Ibaligya ang inyong kabtangan, ug panghatag kamo ug limos; sangkapi ang inyong kaugalingon sa mga sudlanan sa salapi nga dili madunot, sa bahandi sa langit nga dili mahurot diin walay kawatan nga makaduol ug walay mananap nga mokutkot. Kay hain gani ang inyong bahandi, atua usab ang inyong kasingkasing.
Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon.
Apan kon maghatag ikaw ug limos, ayaw pahibaloa ang wala nimong kamot sa gibuhat sa tuo nimong kamot Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang mga tanom sa kaumahan nga karon buhi pa apan ugma ilabay na ngadto sa hudno, dili ba labaw pa kamong bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig? Busa ayaw na kamo kabalaka nga mag-ingon, ‘Unsay among kaonon?’ o ‘Unsay among imnon?’ o ‘Unsay among ibisti?’ Kay ang mga Gentil nagtinguha niining tanan ug ang inyong langitnong Amahan nasayod nga kamo nagkinahanglan niining tanan. Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo. “Busa ayaw na kamo kabalaka mahitungod sa ugma, kay ang ugma may kabalaka sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa usa ka adlaw ang iyang kaugalingong suliran. aron matago ang imong limos ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Ug ngadto kaniya, nga pinaagi sa gahom nga naglihok sulod kanato makahimo ug labaw pa gayod kay sa tanan natong gipangayo ug gihunahuna, kaniya maanaa ang himaya diha sa iglesia ug diha kang Cristo Jesus ngadto sa tanang mga kaliwatan hangtod sa kahangtoran. Amen.
Hisgotan nako ang gugmang walay paglubad sa Ginoo, ang mga pagdayeg sa Ginoo, sumala sa tanan nga gihatag sa Ginoo kanato, ug ang dakong kaayo alang sa balay ni Israel, nga iyang gihatag kanila sumala sa iyang kaluoy, sumala sa kadagaya sa iyang gugmang walay paglubad.
Ang kahayag sa mga mata naglipay sa kasingkasing, ug ang mga maayong balita nagpalig-on sa mga bukog.
Sa pagkadungog ni Jesus niini, siya miingon kaniya, “Usa pa ka butang ang imong kulang. Ibaligya ang tanan nimong katigayonan ug ihatag sa mga kabos, ug makaangkon ikaw ug bahandi didto sa langit, ug unya anhi ug sunod kanako.”
O pagpasalamat sa Ginoo kay siya maayo man kay ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran.
Ang kabalaka nga anaa sa kasingkasing sa usa ka tawo maoy magpasubo kaniya, apan ang usa ka maayong pulong makapahimo kaniya nga malipayon.
Mga hinigugma, maghigugmaay kita sa usa ug usa kay ang gugma iya sa Dios, ug siya nga nahigugma gipakatawo sa Dios ug nakaila sa Dios.
“Mao kini ang akong sugo, nga kinahanglang maghigugmaay kamo sa usa ug usa sama nga ako nahigugma kaninyo. Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala.
Apan ikaw, O Ginoo, Dios nga maluluy-on ug puno sa grasya, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad ug sa pagkamatinumanon.
Tungod niining butanga, himoa ninyo ang tanang paningkamot aron nga sa inyong pagtuo modugang ang kaligdong, ug sa kaligdong ang kahibalo, ug sa kahibalo ang pagpugong sa kaugalingon, ug sa pagpugong sa kaugalingon ang pagkamalahutayon, ug sa pagkamalahutayon ang pagkadiosnon, ug sa pagkadiosnon ang pagbati nga inigsoon, ug sa pagbati nga inigsoon ang gugma.
Tan-awa, ang mga anak mao ang panulundon gikan sa Ginoo, ang bunga sa taguangkan mao ang ganti.
Ayaw itugot nga ang pagkamaunongon ug pagkamatinumanon mobiya kanimo; ihigot kini sa imong liog, isulat kini sa papan sa imong kasingkasing. Ayaw pagpakig-away sa usa ka tawo sa walay hinungdan, kon siya wala makahimo ug kadaot kanimo. Ayaw kasinahi ang tawo nga bangis ug ayaw pagpili sa bisan unsa sa iyang pamaagi; kay ang tawo nga sukwahi usa ka dulumtanan sa Ginoo, apan ang matarong anaa sa iyang pagsalig. Ang pagtunglo sa Ginoo anaa sa balay sa daotan, apan iyang panalanginan ang puluy-anan sa matarong. Ngadto sa mga mayubiton, siya mayubiton, apan ngadto sa mga mapaubsanon siya magpakita ug grasya. Ang mga maalamon makapanunod ug dungog, ang mga buang magpasidungog sa kaulawan. Busa makakita ikaw ug grasya ug maayong pagpanabot sa atubangan sa Dios ug sa tawo.
Ang tanang mga butang gipakita nako kaninyo nga ang mga maluyahon kinahanglang inyong tabangan pinaagi sa samang paghago nga maghinumdom sa pulong sa Ginoong Jesus nga iyang gisulti, ‘Labaw pang bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.’ ”
Ang lana ug ang pahumot makalipay sa kasingkasing, apan ang kalag gidugmok sa kagul-anan.
Ang relihiyon nga putli ug walay buling sa atubangan sa Dios nga atong Amahan mao kini: ang pagtabang sa mga ilo ug mga biyuda diha sa ilang kalisdanan ug ang pag-amping sa kaugalingon nga dili mabulingan sa kalibotan.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Ang usa ka higala mahigugma sa tanang panahon, ug ang usa ka igsoon natawo alang sa kalisdanan.