Kategorya
161 Mga Bersikulo sa Hugot nga Pagtuo sa Diyos
Naay mga higayon nga ang atong mga pangandoy ug mga butang nga atong gipangita, labi na sa atong tawhanong kinaiya, mogawas sa lain-laing paagi: dili mapugngan nga mga kahinam sa lawas, sobra nga pagpangita sa kalipayan, o walay pugong-pugong nga pagpatuyang sa materyal nga mga butang. Apan, ang Biblia nagtudlo nato nga mangayo ug tabang kang Jesus aron makontrol nato ang atong kaugalingon ug tugotan ang Espiritu Santo nga mogiya kanato.
Daghan kaayong mga bersikulo sa Biblia nga nag-awhag nato nga pugngan ang atong mga pangandoy sa lawas. Sa sulat ni Pablo ngadto sa mga taga-Roma, giingnan ta nga dili nato sundon ang atong mga pangandoy sa lawas, kondili magkinabuhi kita nga gipangulohan sa Espiritu. Gisultihan sab ta sa Dios sa iyang pulong nga importante ang pagdisiplina sa atong lawas ug hunahuna.
Sa 1 Corinto 9:27, si Pablo miingon, "Apan gibuntog ko ang akong lawas ug giulipon ko kini, aron human ko makapangaral sa uban, ako mismo dili unta isalikway." Kini nagpakita nga kinahanglan gyud ta nga magpabiling lig-on sa atong pagtuo ug batokan ang mga tintasyon.
Kabalo ta nga kon mosunod ta sa atong mga pangandoy sa lawas, mosangpot kini sa pagbuhat ug daotan sa atubangan sa Ginoo. Makababag kini sa atong relasyon sa Dios ug sa uban. Mahimo kitang hakog ug mangita lang sa atong kaugalingong kalipayan, nga wala magtagad sa mga sangputanan o sa epekto niini sa atong espirituhanong kinabuhi.
Mao nga importante nga kanunay natong susihon ang atong mga lihok ug katuyoan, ug maningkamot nga magkinabuhi sumala sa mga sugo sa Dios. Ang yawe sa pagdaog mao ang pagsunod sa kabubut-on sa Dios ug pagtugot sa Iyang Espiritu nga mausab ang atong kinabuhi. Pinaagi sa pag-ampo ug pagtuon sa Biblia, mas makontrol nato ang atong kaugalingon ug mas maayo ang atong pagkinabuhi.
Ug ang mga iya ni Cristo Jesus naglansang sa ilang unod diha sa krus uban ang mga pangibog ug mga tinguha niini.
Ingon nga ang lagsaw nangandoy sa tubig sa kasapaan, ang akong kalag usab nangandoy kanimo, O Dios. Sama sa usa ka makamatay nga samad sa akong lawas, ang akong mga kaaway nagtamay kanako, samtang nagpadayon sila sa pag-ingon kanako, “Hain man ang imong Dios?” Ngano nga nagsubo man ikaw, O akong kalag, ug nganong nahasol man ikaw sa sulod nako? Laom sa Dios; kay magdayeg ako pag-usab kaniya, ang akong magtatabang ug akong Dios. Ang akong kalag giuhaw sa Dios, sa Dios nga buhi. Kanus-a ba ako moadto ug moatubang sa Dios?
Kay samtang diha pa kita sa unod, ang atong makasasala nga pangibog nga pinaagi sa Balaod naglihok sulod sa atong lawas aron mamunga ngadto sa kamatayon.
Apan kon sila dili makapugong sa ilang kaugalingon, paminyoa sila. Kay maayo pa nga maminyo kay sa magdilaab.
O Dios, ikaw mao ang akong Dios, nangita ako kanimo, ang akong kalag giuhaw kanimo; ang akong unod nangandoy kanimo, sama sa usa ka yuta nga uga ug mingaw diin walay tubig.
Unya sa diha nga ang pagpangibog masamkon na, mahimugso ang sala, ug ang sala sa dihang mahingpit na, magdala ug kamatayon.
Ang akong kalag gihidlaw, Oo, nangandoy sa mga hawanan sa Ginoo; ang akong kasingkasing ug ang akong unod nag-awit nga malipayon ngadto sa Dios nga buhi.
aron nga magkinabuhi sa nahibilin nga panahon diha sa unod dili na sumala sa tawhanong mga pangibog kondili sumala sa kabubut-on sa Dios.
Tungod niining maong hinungdan, gitugyan sila sa Dios ngadto sa mga pangibog nga makauulaw. Ang ilang kababayen-an miilis sa ilang naandang paggawi ngadto sa paggawi nga supak sa kinaiya.
Ug si Jesus miingon kaniya, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok nimong kasingkasing ug sa tibuok nimong kalag ug sa tibuok nimong salabotan.
nagtudlo kanato sa pagbiya sa pagkadili diosnon ug sa mga pangibog nga kalibotanon ug sa pagkinabuhi nga mapinugnganon sa kaugalingon, matarong ug diosnon niining panahona karon,
Buot akong makaila kaniya ug sa gahom sa iyang pagkabanhaw ug sa pagpakig-ambit sa iyang mga kasakit, nga mahisama kaniya sa iyang kamatayon
Ang usa ka malinawon nga kasingkasing naghatag ug kinabuhi sa unod, apan ang kasina mao ang nagdunot sa kabukogan.
Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo.
Si Elias usa ka tawo nga sama kanato ug kinaiya, ug sa iyang pag-ampo, siya nag-ampo nga dili unta mag-ulan, ug wala kini moulan sa yuta sulod sa tulo ka tuig ug unom ka bulan.
Sa tibuok nakong kasingkasing nangita ako kanimo; ayaw itugot nga ako mahisalaag gikan sa imong kasugoan! Makasabot ako labaw sa mga tigulang, tungod kay gituman nako ang imong mga lagda. Gipugngan nako ang akong mga tiil gikan sa tanang dalan nga daotan, aron nga ako makatuman sa imong pulong. Wala ako motipas gikan sa imong mga tulumanon kay ikaw man ang nagtudlo kanako. Pagkatam-is gayod sa imong mga pulong sa akong pagtilaw, tam-is pa kay sa dugos diha sa akong baba! Pinaagi sa imong mga lagda nakabaton ako ug salabotan; tungod niini gidumtan nako ang tanang paagi nga sayop. Ang imong pulong suga sa akong mga tiil, ug kahayag sa akong agianan. Nakapanumpa ako ug gipamatud-an nako kini, nga ako magbantay sa matarong nimong mga tulumanon. Gisakit ako sa hilabihan gayod; hatagi akog kinabuhi, O Ginoo, sumala sa imong pulong! Dawata, ang akong halad sa pagdayeg, O Ginoo, ug tudloi ako sa imong mga tulumanon. Ang akong kinabuhi ania kanunay sa akong kamot, apan wala nako kalimti ang imong Balaod. Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.
Naugtas ang akong kalag tungod sa pagpangandoy nako sa imong mga tulumanon sa tanang panahon.
dili diha sa tinguha sa kaulag sama sa mga Gentil nga wala makaila sa Dios,
Gituy-od nako ang akong mga kamot nganha kanimo; ang akong kalag giuhaw kanimo sama sa yuta nga uga. Selah
Diin ba magsukad ang mga gubat ug mga panag-away diha kaninyo? Dili ba sa inyo man nga mga pangibog nga naggubat diha sa mga bahin sa inyong lawas?
Diha sa dalan sa imong mga paghukom, O Ginoo, kami naghulat kanimo; ang imong ngalan nga halandomon mao ang tinguha sa among kalag.
Nangayo kamo apan wala makadawat niini tungod kay sayop man ang inyong pagpangayo, aron lamang usik-usikan alang sa inyong mga pangibog.
Likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarong, pagtuo, gugma ug pakigdait, uban sa mga nagtawag sa Ginoo gikan sa putli nga kasingkasing.
Ug kon walay pagtuo dili gayod mahimo ang pagpahimuot kaniya. Kay si bisan kinsa nga moduol sa Dios kinahanglang motuo nga siya anaa ug nga siya magganti sa mga nangita kaniya.
Ug misunod ang laing anghel, ang ikaduha, nga nag-ingon, “Nagun-ob, nagun-ob na ang bantogang Babilonia, ang babaye nga mao ang nagpainom sa tanang kanasoran sa bino sa kaulag sa iyang pagkamakihilawason.”
hinuon ang matag tawo matintal sa diha nga madala ug madani siya sa iyang kaugalingong pangibog.
Imong gipakita kanako ang dalan sa kinabuhi; diha sa imong atubangan anaa ang kahingpitan sa kalipay; diha sa imong tuong kamot anaa ang kalipay nga walay kataposan.
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
Kauban nila, kitang tanan nagkinabuhi kaniadto diha sa mga pangibog sa atong unod, mga masinugtanon sa mga pangandoy sa unod ug sa hunahuna, ug busa sa kinaiya mga anak kita sa kaligutgot sama sa uban.
Kini labaw nga tinguhaon kay sa bulawan, Oo, bisan sa daghang bulawan nga lunsay; tam-is usab kay sa dugos ug sa mga tinulo sa dugos sa udlan. Dugang pa, ang imong sulugoon gitambagan pinaagi niini; ang pagtuman niini adunay dakong balos.
kay sila miingon kaninyo, “Sa kataposang panahon may manungha nga mga mayubiton, nagpahiuyon sa ilang dili diosnon nga mga pangibog.”
Busa gitugyan nako sila ngadto sa kagahi sa ilang kasingkasing, sa pagsunod sa ilang kaugalingong katuyoan.
Kay ang gugma ni Cristo nagpugong kanamo, tungod kay kami naghukom man sa ingon niini, nga may usa nga nagpakamatay alang sa tanan busa ang tanan nangamatay.
labi na gayod ang mga nagkinabuhi sumala sa unod diha sa makahugaw nga kaulag ug ang mga nagsalikway sa awtoridad. Sila mapangahason ug mapahitas-on, walay kahadlok sa pagpasipala sa mga halangdon,
Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
sama sa mga bata nga bag-o pang nahimugso, tinguhaa ninyo ang espirituhanong gatas nga walay sagol, aron nga pinaagi niini kamo motubo ngadto sa kaluwasan,
Kay dili nako ikaulaw ang Maayong Balita, kay kini mao ang gahom sa Dios alang sa kaluwasan sa matag usa nga nagtuo, ngadto sa Judio una sa tanan ug unya ngadto sa Grego usab.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
Dayega ang Ginoo, O akong kalag; ug ang tanan nga ania sa sulod nako, dayega ang balaan niyang ngalan! Dili siya magbuhat sumala sa atong mga kasal-anan, o magbalos kanato sumala sa atong mga kalapasan. Kay ingon nga ang kalangitan anaa sa taas ibabaw sa yuta, mao usab kadako ang iyang gugmang walay paglubad ngadto kanila nga may kahadlok kaniya; sama sa gilay-on sa silangan gikan sa kasadpan, mao usab ang gilay-on sa iyang pagpahimulag kanato gikan sa atong mga kalapasan. Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya. Kay siya nahibalo sa atong kahimtang; nahinumdom siya nga kita mga abog lamang. Mahitungod sa tawo, ang iyang mga adlaw sama sa balili, siya naglambo sama sa bulak sa kapatagan; kay ang hangin moagi ibabaw niini ug kini mahanaw ug ang dapit nga gitugkan niini dili na makaila. Apan ang gugmang walay paglubad sa Ginoo naggikan sa walay sinugdan hangtod sa walay kataposan ngadto kanila nga may kahadlok kaniya, ug ang iyang pagkamatarong ngadto sa mga anak sa mga anak; ngadto kanila nga nagtuman sa iyang kasabotan ug nahinumdom sa pagbuhat sa iyang kasugoan. Gipahimutang sa Ginoo ang iyang trono didto sa kalangitan, ug ang iyang gingharian naggahom ibabaw sa tanan. Dayega ang Ginoo, O akong kalag, ug ayaw kalimti ang tanan niyang kaayohan,
Ipaduol ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, ug dili ngadto sa pagpausbaw sa kaugalingon. Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan; hatagi ako ug kadasig diha sa imong mga dalan.
Tungod niana gihigugma nako ang imong kasugoan labaw kay sa bulawan, labaw kay sa inulay nga bulawan. Busa gimandoan nako ang akong mga lakang pinaagi sa imong mga lagda, ug gidumtan nako ang tanang paagi nga sayop.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan, Kay sila nagpanton kanato sulod sa mubong panahon lamang sumala sa ilang gipakamaayo, apan siya nagpanton kanato alang sa atong kaayohan, aron kita makaambit sa iyang pagkabalaan. Sa pagkakaron, ang tanang pagpanton daw dili makalipay, hinuon makaguol kini, apan sa kaulahian kini mamunga ug kalinaw ug katarong ngadto kanila nga namatuto pinaagi niini. Busa iisa ang inyong gikapoy nga mga kamot ug lig-ona ang inyong nagkurog nga mga tuhod, ug tul-ira ang dalan sa inyong mga tiil, aron ang mga nabakol dili mainutil, kondili mamaayo hinuon. Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo. Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw, nga walay bisan kinsa nga mahimong makihilawason o dili diosnon sama kang Esau, nga ang katungod sa pagkapanganay gipabayloan ug pagkaon. Kay kamo nasayod nga sa kaulahian, sa dihang gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway, kay wala na siya makakita ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa mga luha. Kay kamo wala modangat ngadto sa mahikap, sa nagdilaab nga kalayo ug sa kangitngit ug sa kangiob ug sa bagyo ug sa tunog sa trumpeta ug sa tingog nga ang mga pulong nag-aghat sa mga naminaw sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan ug dugang nga mga pulong. nga magtutok kang Jesus, ang nagpasiugda ug ang mohingpit sa atong pagtuo. Tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan, giantos niya ang krus sa walay pagsapayan sa kaulaw niini ug karon naglingkod siya diha sa tuo sa trono sa Dios.
Paduol kamo sa Dios ug siya mopaduol kaninyo. Mga makasasala, hugasi ang inyong mga kamot, ug putlia ang inyong mga kasingkasing, kamong mga maduhaduhaon!
Kinsa may akoa nga anaa sa langit gawas kanimo? Ug walay bisan unsa dinhi sa ibabaw sa yuta nga akong gitinguha gawas kanimo. Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya, apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing ug ang akong bahin hangtod sa kahangtoran.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
ako nalipay sa pagbuhat sa imong kabubut-on, O akong Dios; ang imong balaod ania sulod sa akong kasingkasing.”
Salig sa Ginoo sa tibuok nimong kasingkasing ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabotan. Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, ug siya magtul-id sa imong mga agianan.
Pasidunggan nako ang imong kasugoan nga akong gihigugma, ug pamalandongan nako ang imong mga lagda.
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
O Ginoo, nahigugma ako sa balay nga imong puluy-anan, ug sa dapit diin magpuyo ang imong himaya.
Wala ba kamo masayod nga sa usa ka lumba ang tanang apil sa lumba modagan, apan usa ra ang makadawat sa ganti? Busa dagan aron kamo makadawat sa ganti.
Kay alang kanako ang pagkinabuhi mao si Cristo, ug ang pagkamatay maoy pagdaog.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
Luwasa ako, O akong Dios, gikan sa kamot sa daotan, gikan sa kamot sa dili matarong ug walay puangod nga tawo.
kon ibubo nimo ang imong kalag ngadto sa gigutom ug tagbawon ang tinguha sa mga sinakit, ang imong kahayag mosubang sa kangitngitan, ug ang imong kadulom mahimong sama sa kaudtohan.
Ang Ginoo nahigugma niadtong nagdumot sa daotan; siya nagbantay sa kinabuhi sa iyang mga balaan; siya nagluwas kanila gikan sa kamot sa mga daotan.
Pagkatam-is gayod sa imong mga pulong sa akong pagtilaw, tam-is pa kay sa dugos diha sa akong baba!
Ako nahigugma sa mga nahigugma kanako; ug kadtong nagkugi sa pagpangita kanako makakaplag kanako.
aron kamo magkinabuhi nga takos sa Ginoo, hingpit nga kahimut-an niya, magmabungahon sa tanang mga maayong buhat ug magtubo sa kahibalo mahitungod sa Dios.
Gihigugma nako ang Ginoo, kay siya nagpatalinghog sa akong tingog ug sa akong mga pangaliyupo. Ako nagtuo, bisan ako nagsulti, “Gisakit ako sa hilabihan gayod”; sa hinanali ako nakaingon, “Ang tanang tawo bakakon.” Unsa man ang akong igasa sa Ginoo sa tanan niyang kaayo kanako? Akong iisa ang kupa sa kaluwasan, ug sangpiton nako ang ngalan sa Ginoo. magbayad ako sa akong mga panaad sa Ginoo, diha sa atubangan sa tanan niyang katawhan. Bililhon sa panan-aw sa Ginoo ang kamatayon sa iyang mga balaan. O Ginoo, ako imong alagad. Ako imong alagad, anak sa imong alagad nga babaye. Gihubad nimo ang akong mga gapos. Akong ihalad kanimo ang halad sa pasalamat, ug magsangpit ako sa ngalan sa Ginoo. Magbayad ako sa akong mga panaad sa Ginoo diha sa atubangan sa tanan niyang katawhan, diha sa mga hawanan sa balay sa Ginoo, sa taliwala nimo, O Jerusalem. Dayega ang Ginoo! Tungod kay iyang gikiling kanako ang iyang igdulungog, busa magsangpit ako kaniya samtang ako buhi pa.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Ang nahigugma sa iyang amahan o inahan labaw kanako, dili takos kanako, ug ang nahigugma sa iyang anak nga lalaki o anak nga babaye labaw kanako, dili takos kanako, ug ang wala magpas-an sa iyang krus ug wala magsunod kanako, dili takos kanako. Ang mangita sa iyang kinabuhi mawad-an niini, apan ang mawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako, makakaplag hinuon niini.
ang akong kalag naghulat sa Ginoo, labaw sa mga tawong nagtukaw alang sa kabuntagon, labaw sa mga tawong nagtukaw alang sa kabuntagon.
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Gikan sa mga kahiladman nagtuaw ako kanimo, O Ginoo! Ginoo, pamatia ang akong tingog! Papamatia ang imong mga dalunggan sa tingog sa akong mga pagpangamuyo!
Usa ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo, nga akong pangitaon; nga makapuyo ako sa balay sa Ginoo sa tanang mga adlaw sa akong kinabuhi, aron sa pagsud-ong sa katahom sa Ginoo, ug sa pagpakisayod diha sa iyang Templo.
nga magtudlo kanila sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo, ug tan-awa, ako mag-uban kaninyo kanunay hangtod sa kataposan sa kapanahonan.”
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat. Ug ang kalinaw sa Dios nga milapaw sa tanang pagpanabot, magbantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus.
Magpasalamat ako kanimo, O Ginoo, uban sa tibuok nakong kasingkasing; sa atubangan sa mga diosdios mag-awit ako kanimo ug mga pagdayeg; magyukbo ako paatubang sa imong Templo nga balaan ug magpasalamat sa imong ngalan tungod sa imong gugmang walay paglubad ug sa imong pagkamatinumanon; kay gibayaw nimo labaw sa tanan ang imong ngalan ug ang imong pulong. Sa adlaw nga ako nagsangpit, ikaw mitubag kanako, ang kusog sa akong kalag imong gilig-on.
Kay ang mga mata sa Ginoo nagtan-aw ngadto-nganhi sa tibuok yuta aron sa pagpakita sa iyang gahom alang kanila nga ang mga kasingkasing putli ngadto kaniya. Naghimo ikaw ug binuang tungod niini. Busa sukad karon ikaw aduna nay mga gubat.”
ug ang paglaom dili mopakyas kanato kay ang gugma sa Dios gikabubo man nganhi sa atong mga kasingkasing pinaagi sa Espiritu Santo nga gikahatag nganhi kanato.
Apan ako mag-awit mahitungod sa imong gahom; mag-awit ako ug kusog mahitungod sa imong gugmang walay paglubad sa kabuntagon. Kay ikaw mao ang akong panalipod ug dalangpanan sa adlaw sa akong kalisdanan.
Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.
Ang pagkahadlok sa Ginoo mao ang sinugdanan sa kaalam; ang tanan nga nagbuhat niini adunay maayong salabotan! Ang pagdayeg kaniya molungtad hangtod sa kahangtoran!
Busa pagpaubos kamo ilalom sa gamhanang kamot sa Dios, aron kamo iyang ituboy unya sa gitakda nga panahon. Itugyan ngadto kaniya ang inyong tanang kabalaka, kay siya nag-atiman man kaninyo.
Kay ang iyang kasuko makadiyot lamang, ug ang iyang kaluoy alang sa tibuok kinabuhi. Ang paghilak mopabilin sa kagabhion, apan ang kalipay moabot uban sa kabuntagon.
Ang Espiritu sa Ginoong Dios ania kanako, tungod kay gidihogan ako sa Ginoo aron sa pagdala sa maayong balita ngadto sa mga sinakit; ako gipaanhi niya aron sa pagbugkos sa mga nadugmok nga kasingkasing, aron sa pagmantala sa kagawasan sa mga binihag, ug sa pag-abli sa bilanggoan alang sa mga ginapos;
Dayega ang Ginoo! Bulahan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo, nga nalipay sa hilabihan diha sa iyang mga sugo!
aron nga sumala sa iyang naghingapin nga himaya, itugot unta niya nga malig-on kamo sa gahom pinaagi sa iyang Espiritu diha sa kinasuloran sa inyong pagkatawo, ug aron si Cristo magpuyo diha sa inyong mga kasingkasing pinaagi sa pagtuo, aron kamo, ingon nga mga pinagamot ug pinasukad diha sa gugma, makabaton unta ug gahom sa pagsabot uban sa tanang mga balaan, kon unsa ang gilapdon ug ang gitas-on ug ang gihabogon ug ang giladmon, ug sa pagkahibalo sa gugma ni Cristo nga milabaw sa tanang kaalam aron mapuno kamo sa bug-os nga kahingpitan sa Dios.
Siya magtuman sa tinguha sa tanan nga may kahadlok kaniya, siya usab mamati sa ilang pagtuaw ug magluwas kanila.
“Hilom kamo ug ilha ninyo nga ako mao ang Dios. Gibayaw ako taliwala sa mga nasod, gibayaw ako dinhi sa yuta!”
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Sa diha nga ikaw molatas sa katubigan ako mag-uban kanimo, ug sa mga kasapaan, kini dili makalapaw kanimo; sa diha nga ikaw maglakaw latas sa kalayo, ikaw dili masunog ug ang kalayo dili maglamoy kanimo.
Bisan kon ang mga pangulo manglingkod ug maglaraw batok kanako, ang imong alagad mamalandong sa imong mga lagda.
Mga igsoon, ang tinguha sa akong kasingkasing ug ang akong pag-ampo ngadto sa Dios alang kanila mao nga mangaluwas unta sila.
Gipahiluna nako kanunay ang Ginoo diha sa akong atubangan; tungod kay anaa siya sa akong tuong kamot, ako dili matarog. Busa nagmaya ang akong kasingkasing ug naglipay ang akong kalag; ang akong lawas magpuyo usab nga layo sa kakuyaw.
Duol kanako, kamong tanan nga nagbudlay ug nabug-atan ug papahulayon ko kamo. Pas-ana ninyo ang akong yugo ug pagtuon kamo gikan kanako kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. aron sa pag-ingon kaniya, “Ikaw ba kadtong moanhi, o magpaabot pa ba kami ug lain?” Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang akong palas-anon.”
Dili ba nimo kami hatagan pag-usab ug kinabuhi aron ang imong katawhan maglipay diha kanimo?
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon,
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya. Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan. Ug ang kalibotan mahanaw ug ang pangibog niini apan siya nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.
Bantayan nako kanunay ang imong Balaod hangtod sa kahangtoran; ug ako maglakaw nga gawasnon kay ako nangita man sa imong mga lagda.
Kamong mga kaliwat sa bitin! Unsaon man ninyo pagsultig maayo nga mga daotan man kamo? Kay gikan sa kapuno sa kasingkasing mosulti ang baba.
Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
Andama intawon ang imong gugmang walay paglubad aron sa paghupay kanako, sumala sa imong pulong alang sa imong alagad.
Itugot nga ang mga pulong sa akong baba ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing, mahimong kahimut-an diha sa imong panan-aw, O Ginoo, akong bato ug akong manunubos.
Apan palipaya kadtong tanan nga midangop kanimo, sa kanunay pasinggita sila sa kalipay; panalipdi sila aron nga ang nahigugma sa imong ngalan maglipay diha kanimo.
Pakigbisog diha sa maayong pakigbisog sa pagtuo. Hupti ang kinabuhing dayon nga niini gitawag ikaw ug niini ikaw naghimo ug maayong pagsugid sa atubangan sa daghang mga saksi.
Salig kamo kaniya sa tanan nga panahon, mga katawhan; ibubo ninyo ang inyong kasingkasing sa atubangan niya; ang Dios mao ang dalangpanan alang kanato. Selah
Sa dihang daghan kaayo ang akong gihunahuna, ang imong mga paghupay nakapalipay sa akong kalag.
Siya naghatag ug gahom niadtong naluya, ug kaniya nga walay kabaskog nagdugang siya ug kusog. Usa ka tingog nga nagsinggit, “Andama ninyo sa kamingawan ang dalan sa Ginoo, himoang tul-id diha sa kamingawan ang usa ka lapad nga dalan alang sa atong Dios. Bisan ang mga batan-on mangaluya ug kapoyon, ug ang mga batan-on mangapukan sa hilabihang kakapoy; apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Pagkatahom gayod sa imong puluy-anan, O Ginoo sa mga panon! Kay ang usa ka adlaw diha sa imong mga hawanan maayo pa kay sa usa ka libo sa gawas niini. Palabihon nako nga mahimong tigbantay sa pultahan sa balay sa akong Dios, kay sa pagpuyo diha sa mga tolda sa pagkadaotan. Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong. O Ginoo sa mga panon, bulahan ang tawo nga nagsalig kanimo! Ang akong kalag gihidlaw, Oo, nangandoy sa mga hawanan sa Ginoo; ang akong kasingkasing ug ang akong unod nag-awit nga malipayon ngadto sa Dios nga buhi.
Kay ikaw, O Ginoo, mao ang akong paglaom, ang akong pagsalig, O Ginoo, sukad pa sa akong pagkabatan-on. Diha kanimo nagsalig ako gikan sa akong pagkatawo; ikaw mao ang nagkuha kanako gikan sa taguangkan sa akong inahan. Ang akong pagdayeg magpadayon nga alang kanimo.
O dali kamo, magsimba ug mangyukbo kita; mangluhod kita sa atubangan sa Ginoo nga atong Magbubuhat!
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato?
Tungod kay ang imong gugmang walay paglubad labaw pa ka maayo kay sa kinabuhi, ang akong mga ngabil magdayeg kanimo.
Anak ko, ayaw kalimti ang akong gitudlo, apan ipatuman sa imong kasingkasing ang akong kasugoan; unya ang imong mga kamalig mapuno tungod sa kadaghan, ug ang imong mga pug-anan mag-awas sa bag-ong bino. Anak ko, ayaw tamaya ang pagpanton sa Ginoo o maluya ikaw sa iyang pagbadlong, kay ang Ginoo magbadlong kaniya nga iyang gihigugma, ingon sa usa ka amahan ngadto sa anak nga iyang gikahimut-an. Malipayon ang tawo nga makakaplag ug kaalam ug ang tawo nga makakab-ot ug pagpanabot, kay ang makuha gikan niini maayo pa kay sa makuha gikan sa plata ug ang kaayohan niini maayo pa kay sa bulawan. Siya bililhon pa kay sa mga alahas, ug walay butang nga imong gitinguha nga ikatandi kaniya. Ang taas nga mga adlaw anaa sa iyang tuo nga kamot; diha sa iyang wala nga kamot anaa ang mga bahandi ug kadungganan. Ang iyang mga dalan mga dalan sa kahimut-anan, ug ang tanan niyang mga agianan pakigdait. Siya usa ka kahoy sa kinabuhi ngadto kanila nga nagkupot kaniya; malipayon ang naghupot kaniya. Ang Ginoo pinaagi sa kaalam nagtukod sa kalibotan; pinaagi sa pagpanabot iyang gipahiluna ang kalangitan; kay ang gitas-on sa mga adlaw ug mga tuig sa kinabuhi ug daghan nga kaayohan ihatag nila kanimo.
Nagpadayon ako paingon sa dag-anan alang sa ganti sa langitnong pagtawag sa Dios diha kang Cristo Jesus.
Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
Paghilom diha sa Ginoo ug paghulat nga mapailobon kaniya; ayaw kaguol tungod kaniya nga nagmauswagon sa iyang dalan, tungod sa tawo nga naghimo ug daotan nga mga laraw.
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Ang mga mapahitas-on nagyubit kanako sa hilabihan, apan wala ako mobulag gikan sa imong Balaod.
Dalaygon ang Ginoo, nga sa matag adlaw nagpas-an kanato; ang Dios mao ang atong kaluwasan. Selah
Kay ang tanan nga maggikan sa Dios magbuntog sa kalibotan ug ang pagdaog nga nagbuntog sa kalibotan mao kini, ang atong pagtuo.
Sulod ngadto sa iyang mga ganghaan uban ang pagpasalamat, ug ngadto sa iyang mga hawanan uban ang pagdayeg. Pagpasalamat ngadto kaniya, dayega ang iyang ngalan.
Busa tungod kay gihimo man kitang matarong pinaagi sa pagtuo, kita may pagkigdait na uban sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo. Kay kon sa dihang mga kaaway pa kita sa Dios, kita gipasig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak, labaw pa karon nga napasig-uli na kita, luwason kita pinaagi sa iyang kinabuhi. Ug dili lamang kay kini ra, kondili nga nagmalipayon usab kita diha sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi kaniya nadawat nato karon ang pasig-uli. Busa ingon nga ang sala misulod sa kalibotan pinaagi sa usa ka tawo ug ang kamatayon pinaagi sa sala, nga tungod niini ang kamatayon mikuyanap ngadto sa tanang tawo kay ang tanan nakasala man— hinuon ang sala diha na sa kalibotan sa wala pa ang Balaod, apan ang sala dili isipon diin wala ang Balaod. Hinuon, sukad kang Adan hangtod kang Moises, ang kamatayon naghari sa katawhan, bisan pa sa mga tawo nga ang mga sala dili sama sa paglapas ni Adan, nga maoy usa ka sumbanan kaniya nga umaabot. Apan ang gasa nga walay bayad dili sama sa kalapasan. Kay kon daghan ang nangamatay tungod sa sala sa usa ka tawo, labaw pa nga midagaya ngadto sa daghan ang grasya sa Dios ug ang gasa diha sa maong grasya niadtong usa ka tawo nga si Jesu-Cristo. Ug ang gasa nga walay bayad dili sama sa sangpotan sa sala niadtong usa ka tawo. Kay ang hukom niadtong usa ka paglapas nagdala ug silot, apan ang walay bayad nga gasa alang sa daghang kasal-anan nagdala ug pagmatarong. Kon tungod sa paglapas sa usa ka tawo naghari ang kamatayon tungod sa maong tawo, labaw pang maghari diha sa kinabuhi kadtong makadawat sa madagayaong grasya ug sa gasa sa katarong pinaagi kang Jesu-Cristo. Busa ingon nga ang sala sa usa ka tawo misangpot sa pagkahinukman sa tanang mga tawo, mao usab ang matarong nga buhat sa usa ka tawo misangpot sa paghimong matarong sa kinabuhi alang sa tanan. Kay ingon nga pinaagi sa pagkamasinupakon sa usa ka tawo daghan ang nahimong makasasala, mao usab nga pinaagi sa pagkamasinugtanon sa usa ka tawo daghan ang gihimong matarong. Pinaagi kaniya nakabaton kita ug kaagian pinaagi sa pagtuo paingon niining maong grasya nga atong gibarogan ug kita nagmalipayon sa atong paglaom sa pag-ambit sa himaya sa Dios.
Mga igsoon, kay aduna man kitay pagsalig nga makasulod sa Dapit nga Balaan pinaagi sa dugo ni Jesus, Kon mao pa, dili ba gihunong na unta ang paghalad niini? Kon ang mga magsisimba nahinlo pa sa makausa ug sa dayon, wala na unta silay pagbati sa pagkaanaa pa sa ilang mga sala. pinaagi sa bag-o ug buhi nga agianan nga iyang gibuksan alang kanato lahos sa tabil, nga sa ato pa, pinaagi sa iyang lawas, ug kay kita aduna may bantogang pari nga nagdumala sa balay sa Dios, busa manuol kita sa Dios uban ang matinud-anon nga kasingkasing uban sa hingpit nga kasigurohan sa pagtuo, human mahinlo ang atong mga kasingkasing pinaagi sa pagbisibis gikan sa daotan nga tanlag ug human mahugasi ang atong mga lawas sa lunsay nga tubig.
Lingia ako ug kaluy-a ako, sumala sa imong naandan nga buhaton niadtong mga nahigugma sa imong ngalan.
Ipaduol ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, ug dili ngadto sa pagpausbaw sa kaugalingon.
sa paghatag ngadto sa nagsubo didto sa Zion— sa paghatag kanila ug purongpurong nga bulak inay abo, lana sa kalipay inay pagsubo, bisti sa pagdayeg inay luya nga espiritu; aron sila tawgon nga mga dagkong kahoy sa pagkamatarong, ang gitanom sa Ginoo, aron siya himayaon.
Sa tungang gabii mobangon ako sa pagdayeg kanimo tungod sa imong mga tulumanon nga matarong.
Ang ngalan sa Ginoo maoy usa ka lig-ong tore; ang matarong modagan ngadto niini ug maluwas.
Ang Dios sa pailob ug pagdasig maghatag unta kaninyong tanan ug pagsinabtanay sa usa ug usa sumala kang Cristo Jesus,
Busa kon aduna may pagdasig diha kang Cristo, kon aduna may pagkadinasig sa gugma, kon aduna may pakig-ambitay diha sa Espiritu, kon aduna may pagbinatiay ug pagkinaluy-anay, aron nga diha sa ngalan ni Jesus ang tanang tawo moluhod didto sa langit, dinhi sa yuta ug sa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magsugid nga Ginoo si Jesu-Cristo alang sa pagdayeg sa Dios nga Amahan. Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog, kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot. Buhata ninyo ang tanang butang sa walay pagbagulbol o pagpakiglalais, aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan, nga nagpadayon sa pagtanyag sa pulong alang sa kinabuhi, aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako mapasigarbohon nga ako wala diay magdagan nga walay pulos o maghago nga walay pulos. Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan. Sa ingon, kinahanglang maglipay usab kamo ug maglipay uban kanako. Naglaom ako diha sa Ginoong Jesus nga sa dili madugay akong ipadala si Timoteo nganha kaninyo aron malipay usab ako sa pagkahibalo sa mga butang mahitungod kaninyo. hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Kini labaw nga tinguhaon kay sa bulawan, Oo, bisan sa daghang bulawan nga lunsay; tam-is usab kay sa dugos ug sa mga tinulo sa dugos sa udlan.
Busa kami wala maluya. Ug bisan tuod nagkahugo na ang gawas nga bahin sa among pagkatawo, ang among pagkatawo sa sulod gibag-o sa matag adlaw.
Naghulat ako sa Ginoo, ang akong kalag naghulat, ug sa iyang pulong naglaom ako; ang akong kalag naghulat sa Ginoo, labaw sa mga tawong nagtukaw alang sa kabuntagon, labaw sa mga tawong nagtukaw alang sa kabuntagon.
Naghangyo ako sa tibuok nakong kasingkasing alang sa imong kaluoy; kaluy-i ako sumala sa imong pulong.
Apan kon kita naglakaw diha sa kahayag, ingon nga siya anaa sa kahayag, kita may pakig-ambitay sa usa ug usa, ug ang dugo ni Jesus nga iyang Anak naghinlo kanato gikan sa tanang sala.
Ang mga mata sa tanan nagtan-aw kanimo; ug ikaw naghatag kanila sa ilang pagkaon sa tukmang panahon. Imong gibukhad ang imong kamot, imong gitagbaw ang tinguha sa tanang butang nga buhi.
Ang akong dila mag-awit mahitungod sa imong pulong kay ang tanan nimong mga sugo matarong.
Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo.
Ang tanang daotan sa yuta gisalikway nimo sama sa taya; busa gihigugma nako ang imong mga pagpamatuod.