Kategorya
55 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa mga Instrumento sa Musika
Mao pud, idayeg ko ikaw gamit ang salterio, O Dios ko; kantahan ko ikaw sa kamatuoran gamit ang alpa, O Balaan sa Israel. (Salmo 71:22) Sukad pa sa una, ang tawo nagpahayag sa iyang mga emosyon pinaagi sa kanta ug musika. Sa mga kasulatan, atong makita nga si Dios nalipay sa musika. Ang Dios nag-ingon sa Salmo 50:23: “Ang nagahalad ug pagdayeg nagapasangin kanako; Ug kaniya nga nagtul-id sa iyang dalan, akong ipakita ang kaluwasan sa Dios.”
Pinaagi sa Dios nga kita makadawat og inspirasyon, talento, ug kaalam aron makakat-on og usa ka kahanas. Dili kay natawo na kitang adunay gasa, apan si Jesus ang naghatag kanato og lain-laing mga gasa aron molambo dinhi sa kalibutan. Ug wala nay mas maayo pa nga ikaw, nga nasayod sa kaayo sa Dios kanimo, nga imong ihalad kaniya ang tanan nimong nahibaloan. Ang pagdayeg ug pagsimba dili lang kay pagkanta. Ang pagsimba usa ka pagtubag sa gugma sa Dios kanimo ug mahimo nimo kini gamit ang imong tibuok lawas. Naa’y nagsayaw, naglukso-lukso, nagsinggit, naghapa, ug naa pud ang naghatag og harmoniya sa tanan.
Busa, importante kaayo nga ihalad nimo ang imong kinabuhi sa Dios aron matag higayon nga motugtog ka og instrumento, ang maong tunog makapahimuot sa atubangan sa Amahan. Bantayi ang imong kasingkasing, nga ang imong tinuod nga motibasyon mao ang pagdayeg sa Makagagahum ug dili ang pagpangita og pag-ila gikan sa mga tawo. Ihatag ang himaya sa Dios sa tanan nimong buhaton ug mahimong usa ka sudlanan nga iyang ikalipay sa pagpamati kanimo.
Ug hinumdomi, labaw sa tanan, nga ang tanan nimong kahibalo ug kahanas gikan kang Jesus. Busa, magpabilin nga matinud-anon ug andam sa pagbuhat og maayo.
Ipadayeg kanila ang iyang ngalan uban sa pagsayaw, mag-awit kaniya pinaagi sa gagmay nga tambor ug sa alpa!
Moawit ako ug bag-ong alawiton kanimo, O Dios; sa alpa nga may napulo ka kuwedras magtugtog ako alang kanimo,
Dayega siya uban sa tambor ug pagsayaw; dayega siya uban ang mga tulunggon nga may kuwerdas ug sa plawta!
Patingoga ang trumpeta sa bag-ong subang sa bulan, sa pagtakdol sa bulan, sa atong adlaw sa kasaulogan.
Panghugyaw kamo sa kalipay ngadto sa Ginoo, tibuok nga yuta; palanoga ang pag-awit sa kalipay, pag-awit ug mga pagdayeg!Pag-awit ug mga pagdayeg ngadto sa Ginoo uban sa lira, uban sa lira ug sa tingog sa alawiton!Uban sa mga trumpeta ug tingog sa sungay, panghugyaw kamo sa tingog nga malipayon sa atubangan sa Hari, ang Ginoo!
Sa diha nga miabot na siya, iyang gipatingog ang trumpeta didto sa kabungtoran sa Efraim. Ug ang katawhan sa Israel milugsong uban kaniya gikan sa kabungtoran, ug siya ang nangulo kanila.
Magdayeg usab ako kanimo uban sa alpa, tungod sa imong pakamatinumanon, O akong Dios; kanimo mag-awit ako ug mga pagdayeg uban sa lira, O Balaan sa Israel.
Ang kasadya sa mga gagmayng tambor mihunong; ang kabanha niadtong nagkalipay miundang, ang kalipay sa alpa mihunong.
Dayega siya uban sa mga piyangpiyang nga magtunog; dayega siya uban sa lanog nga mga piyangpiyang!
Dayega ang Ginoo uban sa lira; pag-awit kamo ug mga pagdayeg ngadto kaniya uban sa alpa nga may napulo ka kwerdas!
Dayega siya uban sa tingog sa trumpeta; dayega siya uban sa lira ug alpa!Dayega siya uban sa tambor ug pagsayaw; dayega siya uban ang mga tulunggon nga may kuwerdas ug sa plawta!Dayega siya uban sa mga piyangpiyang nga magtunog; dayega siya uban sa lanog nga mga piyangpiyang!
Unya sa namatikdan sa mga tawo ang mga dalugdog ug mga kilat ug ang tingog sa trumpeta ug nakita ang bukid nga nag-aso, ang mga tawo nangahadlok ug nangurog ug nagtindog sa layo.
Unya si David ug ang tibuok Israel nagsadya sa atubangan sa Dios sa tibuok nilang kusog uban sa mga awit, mga lira, mga alpa, mga tambor, mga piyangpiyang ug mga trumpeta.
Uban sa mga trumpeta ug tingog sa sungay, panghugyaw kamo sa tingog nga malipayon sa atubangan sa Hari, ang Ginoo!
Ug gihimo sa hari ang mga kahoy nga almug ingon mga haligi sa balay sa Ginoo ug alang sa balay sa hari, mga lira ug mga alpa alang sa mga mag-aawit. Walay sama sa mga kahoy nga almug nga nakita hangtod niining adlawa.
Busa gidala sa tibuok Israel ang sudlanan sa kasabotan sa Ginoo uban sa pagsinggit ug sa tingog sa sungay, sa mga trumpeta ug sa mga piyangpiyang, ug nagtugtog ug lanog nga honi pinaagi sa mga alpa ug mga lira.
Si David ug ang tibuok banay sa Israel naghudyaka sa atubangan sa Ginoo uban sa tanan nilang kusog, uban ang mga alawiton, mga lira, mga alpa, mga tambor mga kastanyeta ug mga piyangpiyang.
Sa pagkabuntag sa ikatulong adlaw, may mga dalugdog ug mga kilat ug baga nga panganod didto sa ibabaw sa bukid ug hilabihan ka kusog nga tingog sa trumpeta, nga tungod niana ang tanang katawhan didto sa kampo nangurog.
Sila nanumpa ngadto sa Ginoo pinaagi sa usa ka kusog nga tingog ug pinaagi sa pagsinggit ug sa mga trumpeta ug sa mga sungay.
Unya moadto ako sa halaran sa Dios, ngadto sa Dios nga akong dakong kalipay; ug magdayeg ako kanimo uban sa lira, O Dios, akong Dios.
Aduna silay lira ug alpa, tambor, plawta ug bino sa ilang mga kasaulogan, apan wala nila panumbalinga ang mga buhat sa Ginoo o makita ang gihimo sa iyang mga kamot.
Sa panahon sa paghalad sa paril sa Jerusalem, ilang gipangita ang mga Levihanon sa tanan nilang mga dapit, aron sa pagdala kanila ngadto sa Jerusalem, aron sa pagsaulog sa paghalad uban sa kasadya, inubanan sa mga pagpasalamat ug sa pag-awit uban sa mga piyangpiyang, mga alpa ug mga lira.
Nakita nila ang imong mga pagpanaw, O Dios, ang mga pagpanaw sa akong Dios, sa akong Hari, ngadto sa balaang puluy-anan—ang mga mag-aawit nag-una, ang mga tigtugtog nagsunod, sa taliwala nila ang mga dalaga nga nagtugtog sa mga gagmayng tambor:
Si Asaf mao ang pangulo, ug sunod kaniya mao si Zacarias, si Jeiel, si Semiramot, si Jehiel, si Matitias, si Eliab, si Benaias, si Obed-edom, si Jeiel nga mao ang tigtugtog sa mga alpa ug sa mga lira. Si Asaf mao ang tigtugtog sa mga piyangpiyang,ug si Benaias ug Jahasiel nga mga pari mao ang magpatingog sa mga trumpeta sa kanunay atubangan sa sudlanan sa kasabotan sa Dios.
Unya si David misugo sa mga pangulo sa mga Levihanon sa pagtudlo sa ilang mga kaigsoonan ingon nga mga mag-aawit, uban sa mga tulunggon, sa mga alpa, sa mga lira ug sa mga piyangpiyang, aron sa pagpatugbaw sa tingog sa kalipay.
Unya patingoga ug kusog ang trumpeta sa ikanapulo nga adlaw sa ikapito nga bulan, sa Adlaw sa Pagtabon sa Sala, patingoga ninyo ang trumpeta ngadto sa tibuok ninyong yuta.
Dayega ang Ginoo uban sa lira; pag-awit kamo ug mga pagdayeg ngadto kaniya uban sa alpa nga may napulo ka kwerdas!Ang among kalag naghulat sa Ginoo; siya mao ang among tabang ug taming.Ang among kasingkasing nalipay diha kaniya, kay nagsalig kami sa iyang balaan nga ngalan.Himoa nga ang imong gugmang walay paglubad, O Ginoo, maania kanamo, ingon nga kami naglaom kanimo.Pag-awit kamo ngadto kaniya ug usa ka bag-ong alawiton; ayoha ninyo pagtugtog ang mga kuwerdas uban sa kusog nga tingog.
Ngano nga mikagiw man ikaw sa tago ug gitikasan nimo ako ug wala nimo ako pahibaloa aron nga ako magpagikan unta kanimo nga may kalipay ug mga pag-awit uban ang tambol ug alpa?
Maayo gayod ang pagpasalamat ngadto sa Ginoo, ang pag-awit ug mga pagdayeg sa imong ngalan, O Labing Halangdon;Apan gibayaw nimo ang akong sungay sama sa sungay sa ihalas nga baka; gidihogan nimo ako ug bag-o nga lana.Ang akong mga mata nakakita sa pagkapukan sa akong mga kaaway; ang akong mga dalunggan nakadungog sa kapildihan sa mga daotan nga nakigbatok kanako.Ang matarong molambo sama sa palmera, ug motubo sama sa cedro sa Lebanon.Sila gitanom diha sa balay sa Ginoo; milambo sila diha sa mga hawanan sa atong Dios.Namunga gihapon sila diha sa katigulangon; napuno sila sa duga ug lunhaw gihapon,aron sa pagpadayag nga ang Ginoo matarong; siya mao ang akong bato, ug walay bisan unsa nga pagkadili matarong diha kaniya.ang pagpadayag sa imong gugma nga walay paglubad sa kabuntagon, ug sa imong pagkamatinumanon sa kagabhion,uban sa tulunggon nga may napulo ka kuwerdas ug sa alpa, uban sa huni sa lira.
Katungdanan sa mga tigpatingog sa trumpeta ug sa mga mag-aawit ang pagpatugbaw sa ilang tingog nga maghiusa sa pagdayeg ug pagpasalamat sa Ginoo, ug sa diha nga napatugbaw na ang awit uban sa mga trumpeta ug sa mga piyangpiyang ug sa ubang mga tulunggon sa pagdayeg sa Ginoo, “Kay siya maayo, kay ang iyang gugmang walay paglubad nagpadayon hangtod sa kahangtoran,” ang balay, ang balay sa Ginoo nalukop sa panganod,nga tungod niana ang mga pari wala na makapadayon sa pag-alagad tungod sa panganod kay ang himaya sa Ginoo milukop man sa balay sa Dios.
Ang akong kasingkasing dili matarog, O Dios! Mag-awit ako, ug maghimo ug huni sa pagdayeg! Pagmata, akong kalag!Kinsa ba ang modala kanako ngadto sa siyudad nga kinutaan? Kinsa ba ang motultol kanako ngadto sa Edom?Wala ba ikaw magsalikway kanamo, O Dios? Ikaw wala mogula, O Dios, uban sa among kasundalohan.Hatagi kami ug tabang batok sa kaaway, kay kawang lamang ang tabang sa tawo!Uban sa Dios makabuhat kami nga maisogon; siya mao ang moyatak sa among mga kaaway.Pagmata, alpa ug lira! Akong pukawon ang kaadlawon!
Unya si Miriam, ang babayeng propeta nga igsoon ni Aaron, mikuha ug tambor, ug ang tanang mga babaye misunod kaniya nga may mga tambor ug nanayaw sila.Ug si Miriam miawit alang kanila, “Pag-awit kamo sa Ginoo, kay siya midaog nga mahimayaon; ang kabayo ug ang nagkabayo niini gipangtambog ngadto sa dagat.”
Si Heman ug si Jeduton adunay mga trumpeta ug mga piyangpiyang alang sa musika ug sa pagpatugtog sa balaang awit. Ang mga anak nga lalaki ni Jeduton gibutang didto sa ganghaan.
Human niana, lakaw ngadto sa Gibeat-elohim diin atua didto ang kampo sa kasundalohan sa mga Filistihanon ug unya sa imong pag-abot didto sa siyudad, ikaw makatagbo ug usa ka panon sa propeta nga nanglugsong gikan sa habog nga dapit nga nagdala ug alpa, tambor, plawta ug lira diha kanila nga nagpropesiya.
ug ang tanang Levihanon nga mga mag-aawit, sila si Asaf, si Heman, si Jedutun, ang ilang mga anak nga lalaki ug mga kadugo nga nagbisti ug mga pino nga lino, uban sa mga piyangpiyang, mga alpa ug mga lira, nagtindog dapit sa silangan nga bahin sa halaran uban ang 120 ka pari nga tigpatingog ug trumpeta,Katungdanan sa mga tigpatingog sa trumpeta ug sa mga mag-aawit ang pagpatugbaw sa ilang tingog nga maghiusa sa pagdayeg ug pagpasalamat sa Ginoo, ug sa diha nga napatugbaw na ang awit uban sa mga trumpeta ug sa mga piyangpiyang ug sa ubang mga tulunggon sa pagdayeg sa Ginoo, “Kay siya maayo, kay ang iyang gugmang walay paglubad nagpadayon hangtod sa kahangtoran,” ang balay, ang balay sa Ginoo nalukop sa panganod,
Ug ang tibuok katawhan nanungas sunod kaniya, ug ang katawhan nagpatingog sa mga plawta, ug nagmaya uban sa dakong kalipay, nga tungod niana ang yuta natay-og tungod sa ilang kabanha.
ang mga mag-aawit nag-una, ang mga tigtugtog nagsunod, sa taliwala nila ang mga dalaga nga nagtugtog sa mga gagmayng tambor:
Dayega ang Ginoo! Dayega ang Dios diha sa iyang balaang puluy-anan; dayega siya diha sa iyang gamhanang kalangitan!Dayga siya tungod sa iyang mga buhat nga gamhanan; dayega siya sumala sa hilabihan niyang pagkagamhanan!
Sa panahon sa paghalad sa paril sa Jerusalem, ilang gipangita ang mga Levihanon sa tanan nilang mga dapit, aron sa pagdala kanila ngadto sa Jerusalem, aron sa pagsaulog sa paghalad uban sa kasadya, inubanan sa mga pagpasalamat ug sa pag-awit uban sa mga piyangpiyang, mga alpa ug mga lira.Ug ang mga anak nga lalaki sa mga mag-aawit nagtigom gikan sa kapatagan nga naglibot sa Jerusalem ug ang gikan sa mga balangay sa mga Netofatihanon.
Ang Ginoo moluwas kanako. ug kami mag-awit inubanan sa mga tulunggon nga may kuwerdas sa tanan nga mga adlaw sa among kinabuhi diha sa balay sa Ginoo.
Unya ang Ginoo magpakita ibabaw kanila, ug ang iyang udyong mokilab sama sa kilat; ang Ginoong Dios mopatingog sa trumpeta, ug mokuyog sa mga alimpulos sa habagatan.
Ug sa nakuha na niya ang basahong linukot, ang upat ka buhing binuhat ug ang 24 ka kadagkoan mihapa sa atubangan sa Nating Karnero, ang matag usa nagkupot ug alpa ug mga bulawang panaksan nga puno sa insenso, nga mao ang mga pag-ampo sa mga balaan. Ug nag-awit sila sa usa ka bag-ong awit nga nag-ingon, “Takos ikaw sa pagkuha sa basahong linukot ug sa pagbukas sa mga silyo niini, kay ikaw mao man ang gipatay ug pinaagi sa imong dugo gilukat nimo ang mga tawo alang sa Dios, gikan sa tanang kabanayan ug pinulongan ug katawhan ug kanasoran,
upat ka libo ang mga tigbantay sa ganghaan ug upat ka libo ang maghatag ug pagdayeg sa Ginoo pinaagi sa mga tulunggon nga akong gibuhat alang sa pagdayeg.”
Gibutangan niya ug bag-ong awit ang akong baba, awit sa pagdayeg ngadto sa atong Dios. Daghan ang makakita niini ug mahadlok, ug mosalig sila sa Ginoo.
Busa dayegon ko ikaw samtang buhi pa ako; magbayaw ako sa akong mga kamot ug magtawag sa imong ngalan.
Mahitungod sa katahom sa himaya sa imong pagkahalangdon, ug sa imong mga buhat nga kahibulongan, mamalandong ako.
Ipakpak ang inyong mga kamot, kamong tanang mga katawhan! Panghugyaw kamo ngadto sa Dios uban sa kusog nga awit sa kalipay!
Silang tanan ilalom sa pagdumala sa ilang amahan sa musika diha sa balay sa Ginoo, uban sa mga piyangpiyang, mga alpa ug mga lira alang sa pag-alagad diha sa balay sa Dios. Si Asaf, si Jedutun ug si Heman ilalom sa pagmando sa hari.Ang gidaghanon nila 288 uban sa ilang mga kaigsoonan nga gibansay sa pag-awit alang sa Ginoo, ang tanan mga batid.
Adunay panahon alang sa tanang butang, ug panahon alang sa tanang katuyoan ilalom sa langit:Nakita nako ang buhat nga gihatag sa Dios sa mga anak sa mga tawo aron sila maghago niini.Gihimo niya nga matahom ang tanang butang sa panahon niini. Gibutang usab niya ang pagsabot sa nangagi ug sa umaabot diha sa sulod sa ilang kasingkasing, apan bisan pa niana dili siya makatugkad sa buhat nga nahimo sa Dios gikan sa sinugdan hangtod sa kataposan.Ako nasayod nga walay lain nga maayo alang kanila, kay sa paglipay ug sa pagbuhat sa labing maayo samtang buhi pa sila;ug nga kini gasa sa Dios ngadto sa tawo nga ang matag usa kinahanglang mokaon ug moinom, ug maglipay diha sa tanan niyang paghago.Ako nasayod nga bisan unsa ang buhaton sa Dios, molungtad kini hangtod sa kahangtoran; walay ikadugang niini, o makuhaan kini sa bisan unsa; ang Dios nagbuhat sa ingon aron ang mga tawo mahadlok gayod sa iyang atubangan.Ang anaa, diha na; ang umaabot pa, diha na; ug gipangita sa Dios kadtong miagi na. Dugang pa, nakita nako ilalom sa adlaw nga diha sa dapit sa hustisya, dihay pagkadaotan, ug diha sa dapit sa pagkamatarong, dihay kasal-anan.Ako miingon diha sa akong kasingkasing, ang Dios maghukom sa matarong ug sa daotan, kay nagtakda siya ug panahon alang sa tanang katuyoan ug alang sa tanang buhat.Ako miingon diha sa akong kasingkasing mahitungod sa mga anak sa mga tawo nga ang Dios nagsulay kanila, aron ipakita kanila nga sila mga mananap lamang.Kay ang dangatan sa mga anak sa mga tawo ug ang dangatan sa mga mananap managsama; ingon nga mamatay ang usa, mamatay usab ang usa. Silang tanan managsama ug gininhawa, ug ang tawo dili labaw sa mga mananap; kay ang tanan kakawangan man.panahon sa pagkatawo, ug panahon sa pagkamatay; panahon sa pagtanom, ug panahon sa pag-ibot niadtong natanom;Ang tanan moadto sa usa lamang ka dapit; ang tanan gikan sa abog, ug sa abog ang tanan mopauli pag-usab.Kinsay nasayod kon ang espiritu sa tawo mosaka sa itaas ug ang espiritu sa mananap manaog ngadto sa yuta?Busa akong nakita nga wala nay laing maayo kay sa usa ka tawo nga maglipay diha sa iyang mga buhat, kay kini mao ang iyang bahin. Kinsay makadala kaniya aron sa pagtan-aw kon unsay mahitabo sunod kaniya?panahon sa pagpatay, ug panahon sa pag-ayo; panahon sa paglumpag, ug panahon sa pagtukod;panahon sa paghilak, ug panahon sa pagkatawa; panahon sa pagbangutan, ug panahon sa pagsayaw;