Higala, ilha na nato ang pagkadako sa Dios. Dayega nato Siya sa Iyang dili maihap nga mga buhat. Ibayaw nato ang Iyang gahom sa atong kinabuhi. Sa pagsubang sa adlaw ug sa pagsalop niini, dayegon nato Siya. Kanunay unta nga magaawit ang atong mga ngabil alang sa atong Ginoo, kay natawo kita aron paghatag og himaya Kaniya. Siya angayan sa atong kinabuhi. Angayan nga ihatag nato ang atong kaugalingon sa Iyang tiilan.
Importante kaayo ang pagdayeg ug pag-ampo, kay mahimo kitang sama sa atong gidayeg. Kon magpokus kita sa pagdayeg sa Dios, makighiusa kita Kaniya ug mabalik nato ang atong tinuod nga pagkatawo, ang pagkahimong sama sa Iyang dagway. Kita mahimong Iyang hulagway dinhi sa kalibutan.
Maningkamot kita nga mahimong tinuod nga mga magdadayeg, kay ang pagdayeg usa ka paagi sa pagkinabuhi nga naglakip sa tanan natong pagkatawo—sa atong mga pulong, buhat, hunahuna, ug pagbati. Ang kinatibuk-an nakong kinabuhi kinahanglan ihalad ngadto sa Dios.
Ang tanan nga may gininhawa magdayeg sa Ginoo! Aleluya! Dalaygon ang Ginoo! (Salmo 150:6)
Magpasalamat ako sa Ginoo sumala sa iyang pagkamatarong, ug mag-awit ako ug pagdayeg sa ngalan sa Ginoo nga Labing Halangdon.
Kinahanglan nga mag-alagad kamo sa Ginoo nga inyong Dios ug ako magpanalangin sa inyong pan ug sa inyong tubig ug kuhaon nako ang sakit gikan kaninyo.
“Walay laing balaan sama sa Ginoo, walay lain gawas kanimo; walay laing bato sama sa atong Dios.
Kay gamhanan ang Ginoo ug takos gayod nga dayegon pag-ayo, ug siya kahadlokan labaw sa tanang mga dios.
Dayegon nako ang Ginoo sa tanang mga panahon; ang pagdayeg kaniya anaa kanunay sa akong baba.
Kanimo naggikan ang akong pagdayeg taliwala sa dakong katilingban; akong tumanon ang akong mga saad atubangan sa mga may kahadlok kaniya.
Dungog ug kahalangdon anaa sa iyang atubangan; kusog ug kalipay anaa sa iyang dapit.
Pag-awit ngadto sa Ginoo ug usa ka bag-ong awit, ang pagdayeg kaniya gikan sa kinatumyan sa yuta! Padahunoga ang kadagatan ug ang tanan nga anaa niini, ang kapuloan ug ang mga nagpuyo niini.
Dayega ninyo ang atong Dios, O mga katawhan, himoa nga madungog ang tingog sa pagdayeg kaniya,
Ang Ginoo mao ang akong kusog ug akong awit, ug siya nahimo nga akong kaluwasan; kini mao ang akong Dios, ug ako magdayeg kaniya, ang Dios sa akong katigulangan, ug pasidunggan nako siya.
Ug gikan sa trono miabot ang usa ka tingog nga nagsinggit, “Dayega ninyo ang atong Dios, kamong tanan nga iyang mga ulipon, kamo nga may kahadlok kaniya, mga dili inila ug mga bantogan.”
aron nga ang akong kalag mag-awit ug pagdayeg kanimo, ug dili magpakahilom. O Ginoo nga akong Dios, magpasalamat ako kanimo hangtod sa kahangtoran.
O pagpasalamat kamo sa Ginoo kay siya maayo man; kay ang iyang gugmang walay paglubad nagpadayon hangtod sa kahangtoran!
Magmaya ako ug maglipay diha kanimo; mag-awit ako sa pagdayeg sa imong ngalan, O Labing Halangdon.
O dali kamo, magsimba ug mangyukbo kita; mangluhod kita sa atubangan sa Ginoo nga atong Magbubuhat!
Magpasalamat ako kanimo, O Ginoo, taliwala sa mga katawhan, ug kanimo mag-awit ako sa mga pagdayeg taliwala sa mga nasod.
Dalaygon ang Ginoo, nga sa matag adlaw nagpas-an kanato; ang Dios mao ang atong kaluwasan. Selah
Dayegon ko ikaw, akong Dios ug Hari, ug dayegon nako ang imong ngalan hangtod sa kahangtoran.
Magpasalamat ako ngadto sa Ginoo sa tibuok nakong kasingkasing; isugilon nako ang tanan nimong mga buhat nga katingalahan.
Ang akong mga ngabil naglitok ug pagdayeg kay ikaw nagtudlo man kanako sa imong mga lagda.
Ug nadungog nako ang tanang binuhat nga anaa sa langit ug sa yuta ug sa ilalom sa yuta ug anaa sa dagat, ug ang tanan nga diha niini, nga nag-ingon, “Ngadto kaniya nga naglingkod sa trono ug ngadto sa Nating Karnero ang pagdayeg ug ang kadungganan ug ang himaya ug ang gahom hangtod sa kahangtoran!”
Apan ang takna taliabot, ug karon mao na, nga ang tinuod nga mga magsisimba magsimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran, kay kini sila mao ang gipangita sa Amahan nga magsimba kaniya. Ang Dios espiritu ug ang mga magsimba kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.”
Ang naghatag ug pasalamat ingon nga iyang halad nagpasidungog kanako; kaniya nga nagmatngon sa iyang dalan ipakita nako ang kaluwasan sa Dios.”
Busa karon, kami nagpasalamat kanimo, among Dios, ug nagdayeg sa imong mahimayaong ngalan.
Dayega ang Ginoo, O akong kalag; ug ang tanan nga ania sa sulod nako, dayega ang balaan niyang ngalan!
Apan ako uban sa tingog sa pagpasalamat maghalad kanimo; unsay akong gipanaad akong bayran. Ang pagluwas iya sa Ginoo!”
Unya ang akong dila magsulti mahitungod sa imong pagkamatarong ug sa pagdayeg kanimo sa tibuok nga adlaw.
Busa ikaw gamhanan gayod, O Ginoong Dios, kay walay sama kanimo o adunay laing Dios gawas kanimo, sumala sa tanan nga among nadungog sa among mga dalunggan.
Gibutangan niya ug bag-ong awit ang akong baba, awit sa pagdayeg ngadto sa atong Dios. Daghan ang makakita niini ug mahadlok, ug mosalig sila sa Ginoo.
Gamhanan ang Ginoo ug takos gayod nga dayegon, ug ang iyang pagkagamhanan dili gayod matukib.
Karon bayawon ang akong ulo ibabaw sa akong mga kaaway nga naglibot kanako, ug diha sa iyang tolda maghalad ako ug mga halad uban ang kalipay; mag-awit ako ug maghimo ug huni ngadto sa Ginoo.
aron dayegon ang iyang mahimayaong grasya nga sa walay bayad iyang gihatag kanato pinaagi sa Pinalangga.
O Ginoo, ikaw mao ang akong Dios; pasidunggan ko ikaw, dayegon nako ang imong ngalan; kay naghimo ikaw ug mga butang nga katingalahan, mga laraw sa dugay na nga panahon, kasaligan ug matuod.
Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan.
Isulti usab, “Luwasa kami, O Dios sa among kaluwasan, ug tigoma kami ug luwasa gikan sa mga kanasoran, aron makapasalamat kami sa imong balaan nga ngalan, ug maghimaya diha sa pagdayeg kanimo.
paghalad ug usa ka halad sa pagpasalamat gikan niadtong may patubo, ug pagsangyaw ug mga halad nga kinabubut-on ug ipahibalo kini; kay mao kini ang buot ninyong buhaton, O katawhan sa Israel!” nag-ingon ang Ginoong Dios.
Apan nianang pagkatungang gabii, si Pablo ug si Silas nag-ampo ug nag-awit ug mga alawiton ngadto sa Dios ug ang mga binilanggo naminaw kanila.
Ang Dios espiritu ug ang mga magsimba kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.”
Ang pagdayeg gitagana kanimo, O Dios, diha sa Zion; ug nganha kanimo himoon ang mga panaad,
Pagsinultihay kamo ginamit ang mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon, mag-awit ug magtugtog nga magdayeg sa Ginoo uban sa bug-os ninyong kasingkasing.
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Mangadto kita sa iyang atubangan uban ang pagpasalamat; maghimo kita ug usa ka malipayong hugyaw alang kaniya uban ang mga alawiton sa pagdayeg!
Sa diha nga nagsugod sila sa pag-awit ug sa pagdayeg, ang Ginoo nagbutang ug tigpangatang batok sa mga tawo sa Amon, sa Moab ug sa bukid sa Seir nga miabot batok sa Juda, ug nangalaglag sila.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Magpasalamat ako ngadto sa Ginoo sa tibuok nakong kasingkasing; isugilon nako ang tanan nimong mga buhat nga katingalahan. Ug kadtong nakaila sa imong ngalan mosalig kanimo, kay ikaw, O Ginoo, wala mobiya niadtong mga nangita kanimo. Pag-awit kamo ug mga pagdayeg ngadto sa Ginoo nga nagpuyo sa Zion! Isugilon taliwala sa mga katawhan ang iyang mga buhat! Kay siya nga manimalos tungod sa dugo mahinumdom kanila; siya dili malimot sa pagtuaw sa mga sinakit. Kaluy-i ako, O Ginoo! Tan-awa ang akong kalisdanan gikan kanila nga nagdumot kanako, O ikaw nga nagtuboy kanako gikan sa mga ganghaan sa kamatayon, aron ipahayag nako ang tanan nga pagdayeg kanimo, diha sa mga ganghaan sa anak nga babaye sa Zion, ako maglipay diha sa imong pagluwas. Ang mga nasod nangahulog sa gahong nga ilang gibuhat; sa pukot nga ilang gitagoan, nagapos ang ilang kaugalingong tiil. Ang Ginoo nagpaila sa iyang kaugalingon, nagpahamtang siya ug paghukom; ang daotan nalit-ag sa buhat sa iyang kaugalingong mga kamot. Higgaion. Selah Ang mga daotan mangadto sa Sheol, ang tanang nasod nga nalimot sa Dios. Kay ang nanginahanglan sa kanunay dili kalimtan, ug ang paglaom sa mga kabos dili mawala sa dayon. Tindog, O Ginoo! Ayaw itugot nga ang tawo modaog; pahukmi ang mga nasod sa imong atubangan! Magmaya ako ug maglipay diha kanimo; mag-awit ako sa pagdayeg sa imong ngalan, O Labing Halangdon.
sa paghatag ngadto sa nagsubo didto sa Zion— sa paghatag kanila ug purongpurong nga bulak inay abo, lana sa kalipay inay pagsubo, bisti sa pagdayeg inay luya nga espiritu; aron sila tawgon nga mga dagkong kahoy sa pagkamatarong, ang gitanom sa Ginoo, aron siya himayaon.
Ipahinungod ngadto sa Ginoo ang himaya nga angay sa iyang ngalan; pagdala ug usa ka halad ug duol sa iyang atubangan! Simbaha ang Ginoo diha sa balaang katahom;
Ang tanang mga nasod nga imong gibuhat moduol ug mosimba sa atubangan nimo, O Ginoo, ug maghimaya sila sa imong ngalan.
Kawang lamang ang ilang pagsimba kanako kay ilang gitudlo ingon nga doktrina ang mga lagda sa tawo.’ ”
Pag-awit ug mga pagdayeg ngadto sa Dios, pag-awit ug mga pagdayeg! Pag-awit ug mga pagdayeg ngadto sa atong Hari, pag-awit ug mga pagdayeg! Kay ang Dios mao ang Hari sa tibuok kalibotan; pag-awit kamo ug mga pagdayeg pinaagi sa salmo.
Kay kita mao ang mga tinuli, kita nagsimba sa Espiritu sa Dios, ug nagpasigarbo diha kang Cristo Jesus ug wala magsalig sa unod.
Karon ang Ginoo mao ang Espiritu, ug asa gani ang Espiritu sa Ginoo, anaa usab ang kagawasan. Ug kitang tanan, nga dili tinabonan ang nawong, sa nagsud-ong kita sa himaya sa Ginoo sama diha sa salamin, giusab kita ngadto sa pagkasama sa iyang dagway gikan sa himaya ngadto sa himaya kay kini gikan man sa Ginoo, ang Espiritu.
Patindoga ang Dios, patibulaaga ang iyang mga kaaway; pakagiwa usab gikan sa iyang atubangan kadtong nagdumot kaniya! ang imong panon nakakaplag ug puluy-anan didto; ikaw, O Dios, nagtagana gikan sa imong kaayo alang sa mga kabos. Ang Ginoo naghatag sa mando; dako ang panon sa mga nagsangyaw sa balita: “Ang mga hari sa kasundalohan, nangagiw sila, nangagiw sila!” Ang kababayen-an nga nahibilin sa balay nagbahin sa inilog, bisan ug nagpabilin sila sa mga toril sa karnero, ang mga pako sa salampati nga gisapawan ug plata ang mga dagang niini sa dalag nga bulawan. Sa dihang gipatibulaag sa Labing Gamhanan ang mga hari didto, nag-ulan ug yelo sa Zalmon. O gamhanang bukid, bukid sa Basan; bukid nga daghan ug mga bungtod, ang bukid sa Basan! Ngano nga nagtan-aw kamo uban ang kasina, O bukid nga daghan ug mga bungtod, sa bukid nga gitinguha sa Dios alang sa iyang puluy-anan, diin ang Ginoo magpuyo niini hangtod sa kahangtoran? Uban sa gamhanang karwahi, 20,000, liboan ka libo, ang Ginoo miabot gikan sa Sinai ngadto sa balaang puluy-anan. Ikaw miadto sa itaas, mipagula sa mga binihag, nagdawat ka ug mga gasa gikan sa mga tawo, bisan gikan sa mga masinupakon, aron ang Ginoo nga Dios magpuyo uban kanila. Dalaygon ang Ginoo, nga sa matag adlaw nagpas-an kanato; ang Dios mao ang atong kaluwasan. Selah Ingon nga ang aso mapalid, papahawaa sila; ingon nga ang talo matunaw atubangan sa kalayo, wagtanga ang mga daotan gikan sa atubangan sa Dios. Ang atong Dios usa ka Dios sa kaluwasan, ug ngadto sa Dios nga Ginoo, iya ang kagawasan gikan sa kamatayon. Apan ang Dios maghampak sa ulo sa iyang mga kaaway, ang buhokon nga ulo niadtong naglakaw diha sa iyang kasal-anan. Ang Ginoo nag-ingon, “Dad-on nako sila pagbalik gikan sa Basan, dad-on nako sila pagbalik gikan sa kahiladman sa dagat, aron mahumol nimo ang imong tiil diha sa dugo, aron ang mga dila sa imong mga iro makabaton sa ilang bahin gikan sa imong mga kaaway.” Nakita nila ang imong mga pagpanaw, O Dios, ang mga pagpanaw sa akong Dios, sa akong Hari, ngadto sa balaang puluy-anan— ang mga mag-aawit nag-una, ang mga tigtugtog nagsunod, sa taliwala nila ang mga dalaga nga nagtugtog sa mga gagmayng tambor: “Dayega ninyo ang Dios diha sa dakong katilingban, ang Ginoo, O kamo nga gikan sa tuboran sa Israel!” Anaa si Benjamin, ang labing gamay nila, nag-una, ang mga pangulo sa Juda ug ang ilang pundok, ang mga pangulo sa Zabulon, ang mga pangulo sa Neftali. Gamita ang imong gahom, O Dios; ipakita ang imong kusog, O Dios, ikaw nga nagbuhat alang kanamo. Tungod sa imong Templo didto sa Jerusalem, ang mga hari nagdala ug mga gasa nganha kanimo. Apan palipaya ang mga matarong; pamayaa sila sa atubangan sa Dios; pamayaa sila uban sa kalipay!
Pag-awit ug mga pagdayeg ngadto sa Ginoo, O kamo nga iyang mga balaan, ug pagpasalamat sa iyang balaan nga ngalan.
Dayega ang Ginoo! Awiti ang Ginoo ug bag-ong alawiton, pagdayeg kaniya diha sa katilingban sa mga matinumanon! Pamayaa si Israel diha sa iyang Magbubuhat, palipaya ang mga anak sa Zion diha sa ilang Hari. Ipadayeg kanila ang iyang ngalan uban sa pagsayaw, mag-awit kaniya pinaagi sa gagmay nga tambor ug sa alpa!
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Ang Dios sa pailob ug pagdasig maghatag unta kaninyong tanan ug pagsinabtanay sa usa ug usa sumala kang Cristo Jesus, aron diha sa hiniusa nga tingog magdungan kamo sa paghimaya sa Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Makapito sa usa ka adlaw, ako nagdayeg kanimo, tungod sa imong matarong nga mga tulumanon.
Apan alang kanako, maayo ang pagpaduol ngadto sa Dios; Ang Ginoo nga Dios gihimo nako nga akong dalangpanan, aron isugilon nako ang tanan nimong mga buhat.
O Ginoo nga among Ginoo, pagkahalangdon sa imong ngalan diha sa tibuok nga yuta! Gibutang nimo ang imong himaya sa ibabaw sa kalangitan. Gikan sa baba sa mga gagmayng bata ug sa mga masuso gipahimutang nimo ang kalig-on tungod sa mga nakigbatok kanimo aron mapahilom nimo ang kaaway ug ang tigpanimalos.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.