Kategorya
110 Mga Bersikulo sa Balaang Kasulatan Bahin sa Balay sa Ginoo
Ang balay sa Ginoo, akong higala, dangpanan nato kini, luwas kita dinhi, ug puno sa kalipay. Dinhi nato Siya mailhan, tudloan, ug andamon para sa atong misyon dinhi sa kalibutan. Busa, angay gyud nato kining pangandaman ug ampingan kay dinhi Siya nagpuyo.
Ang Ginoo ang atong labing dakong bahandi, busa kinahanglan kitang mahimong maayong tinugyanan sa tanan Niyang gihatag. Hinaut nga kanunay kitang moduol sa Iyang balay uban ang pagtahod, kay balaan kini nga lugar ug dinhi nagpuyo ang Iyang himaya.
Sama sa giingon ni David: "Kay labi pang maayo ang usa ka adlaw sa imong mga sawang kay sa usa ka libo sa gawas niini. Labi pa kong mopili nga mahimong usa ka bantay sa pultahan sa balay sa akong Dios, kay sa pagpuyo sa mga tolda sa kadautan." (Salmo 84:10).
O Ginoo, nahigugma ako sa balay nga imong puluy-anan, ug sa dapit diin magpuyo ang imong himaya.
Usa ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo, nga akong pangitaon; nga makapuyo ako sa balay sa Ginoo sa tanang mga adlaw sa akong kinabuhi, aron sa pagsud-ong sa katahom sa Ginoo, ug sa pagpakisayod diha sa iyang Templo.
Kay ang usa ka adlaw diha sa imong mga hawanan maayo pa kay sa usa ka libo sa gawas niini. Palabihon nako nga mahimong tigbantay sa pultahan sa balay sa akong Dios, kay sa pagpuyo diha sa mga tolda sa pagkadaotan.
Wala ba kamo masayod nga kamo templo sa Dios ug nga ang Espiritu sa Dios nagpuyo diha kaninyo? Kon adunay moguba sa templo sa Dios, siya gub-on sa Dios. Kay ang templo sa Dios balaan, kana mao kamo.
Ug nahadlok siya ug miingon, “Pagkamakalilisang niining dapita! Kini walay lain kondili ang balay sa Dios ug kini mao gayod ang ganghaan sa langit.”
Unya nakamata si Jacob gikan sa iyang pagkatulog ug miingon, “Ang Ginoo ania gayod niining dapita ug ako wala mahibalo niini.” Ug nahadlok siya ug miingon, “Pagkamakalilisang niining dapita! Kini walay lain kondili ang balay sa Dios ug kini mao gayod ang ganghaan sa langit.”
sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Unya kining batoha nga akong gipatindog ingon nga usa ka haligi mahimong balay sa Dios. Ug sa tanan nga imong gihatag kanako, ihatag gayod nako ang ikapulo kanimo.”
“Ang una sa mga unang abot sa inyong yuta kinahanglang dad-on ngadto sa balay sa Ginoo nga inyong Dios. “Ayaw pabukali ang nating kanding diha sa gatas sa inahan niini.
Unya mitindog ang mga pangulo sa mga panimalay sa mga katigulangan sa Juda ug sa Benjamin, ang mga pari ug ang mga Levihanon, ang matag usa nga ang espiritu gidasig sa Dios sa pag-adto aron sa pagtukod pag-usab sa balay sa Ginoo nga anaa sa Jerusalem.
kon malangan man ako, ikaw mahibalo na unsaon sa paggawi diha sa sulod sa panimalay sa Dios nga mao ang iglesia sa buhi nga Dios, ang haligi ug patukoranan sa kamatuoran.
Ug miingon siya kanila, “Nasulat, ‘Ang akong balay tawgon nga balay ampoanan,’ apan gihimo ninyo kini nga langob sa mga tulisan.”
apan si Cristo ingon nga Anak matinumanon sa pagdumala sa balay niya. Ug kita mao ang iyang balay kon huptan nato pag-ayo ang atong pagsalig sa garbo sa atong paglaom.
Apan ang Labing Halangdon wala magpuyo sa mga balay nga hinimo sa mga kamot; sumala sa giingon sa propeta,
(Kay ang matag balay aduna gayoy nagtukod, apan ang nagtukod sa tanang mga butang mao ang Dios.)
Pabuhata sila ug usa ka balaang puluy-anan alang kanako aron makapuyo ako sa ilang taliwala.
Gawas kon ang Ginoo ang magtukod sa balay, kawang lamang ang kahago niadtong mga nagtukod niini. Gawas kon ang Ginoo ang magbantay sa siyudad, kawang lamang ang pagtukaw sa tawo nga nagbantay.
Ang kaayo ug kaluoy magpadayon gayod uban kanako sa tanang mga adlaw sa akong kinabuhi, ug magpuyo ako sa balay sa Ginoo hangtod sa kahangtoran.
“Apan tinuod ba gayod nga ang Dios magpuyo dinhi sa kalibotan? Tan-awa, ang langit ug ang kinahabogan nga langit dili makaigo kanimo, unsa pa kaubos kining balay nga akong gitukod! Apan ikaw nagtagad sa pag-ampo sa imong alagad ug sa iyang pagpakiluoy, O Ginoo, nga akong Dios; pamati sa pagsangpit ug sa pag-ampo nga giampo sa imong sulugoon sa imong atubangan niining adlawa, aron ang imong mga mata mabuka unta sa adlaw ug sa gabii nganhi niining balaya, ang dapit nga imong giingon, ‘Ang akong ngalan atua didto,’ aron mamati ikaw sa pag-ampo nga gihalad sa imong sulugoon nganhi niining dapita. Ug ang tanang kadagkoan sa Israel miadto, ug gidala sa mga pari ang sudlanan sa kasabotan. Ug pamatia ang pagpakiluoy sa imong sulugoon ug sa imong katawhan nga Israel, sa diha nga sila mag-ampo nganhi niining dapita, Oo, pamati diha sa langit nga imong puluy-anan ug sa dihang makadungog ikaw, pasayloa kami.
“Ikaw sa imong gugmang walay paglubad nagmando sa katawhan nga imong gilukat; gitultolan nimo sila pinaagi sa imong kusog ngadto sa imong balaang puluy-anan.
kini akong dad-on ngadto sa akong bukid nga balaan, ug himoon nako sila nga malipayon diha sa akong balay nga ampoanan; ang ilang mga halad nga sinunog ug ang ilang mga halad nga inihaw dawaton nako sa ibabaw sa akong halaran, kay ang akong balay tawgon nga usa ka balay nga ampoanan alang sa tanang mga katawhan.
Unya siya miingon sa mga namaligya ug mga salampati, “Kuhaa ninyo gikan dinhi kining mga butanga! Ayaw ninyo himoang taboan ang balay sa akong Amahan.” Ug ang iyang mga tinun-an nahinumdom nga kini nasulat, “Ang mainitong pagbati alang sa imong balay maglamoy kanako.”
Paghilom, tanang katawhan, sa atubangan sa Ginoo, kay siya nahigmata gikan sa iyang balaan nga puluy-anan.
Bantayi ang imong mga lakang kon ikaw moadto sa balay sa Dios; ang pagduol aron sa pagpamati maayo pa kay sa paghalad ug inihaw sa mga buangbuang, kay wala sila masayod nga sila nagbuhat ug daotan.
Pagkatahom gayod sa imong puluy-anan, O Ginoo sa mga panon! Kay ang usa ka adlaw diha sa imong mga hawanan maayo pa kay sa usa ka libo sa gawas niini. Palabihon nako nga mahimong tigbantay sa pultahan sa balay sa akong Dios, kay sa pagpuyo diha sa mga tolda sa pagkadaotan. Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong. O Ginoo sa mga panon, bulahan ang tawo nga nagsalig kanimo! Ang akong kalag gihidlaw, Oo, nangandoy sa mga hawanan sa Ginoo; ang akong kasingkasing ug ang akong unod nag-awit nga malipayon ngadto sa Dios nga buhi.
Sulod ngadto sa iyang mga ganghaan uban ang pagpasalamat, ug ngadto sa iyang mga hawanan uban ang pagdayeg. Pagpasalamat ngadto kaniya, dayega ang iyang ngalan.
Karon ang akong mga mata mabuka ug ang akong mga dalunggan mamati sa pag-ampo nga gihimo dinhi niining dapita. Kay karon akong gipili ug gibalaan kining balaya, aron ang akong ngalan maatua didto hangtod sa kahangtoran, ang akong mga mata ug ang akong kasingkasing maatua didto sa tanang panahon.
Busa, kamo karon dili na mga langyaw ug mga dumuduong, kondili mga katagilungsod na sa mga balaan ug mga sakop na sa panimalay sa Dios. Kaniadto kamo nagkinabuhi sumala sa pamaagi niining kalibotana, sumala sa kagamhanan sa kahanginan, sa espiritu nga karon mao ang naglihok diha sa mga tawong masupilon. Kamo mga tinukod ibabaw sa patukoranan nga mao ang mga apostoles ug mga propeta, nga niini si Jesu-Cristo mao ang bato nga patukoranan. Diha kaniya ang tibuok nga tinukod nausa ug mitubo ngadto sa usa ka templo nga balaan diha sa Ginoo, ug diha kaniya kamo usab gitukod aron mahimong puluy-anan sa Dios pinaagi sa Espiritu.
Ug ang inyong kaugalingon usab, ingon nga mga buhi nga bato, ipahimo ninyong espirituhanon nga balay, alang sa balaan nga pagkapari, aron sa paghalad ug espirituhanong mga halad nga kahimut-an sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo.
Sa dihang nahinumdom ako niini ang akong kasingkasing naguol pag-ayo: giunsa nako pag-uban sa panon sa katawhan, ug sa pagpangulo kanila sa pagpanglakaw ngadto sa balay sa Dios, uban sa tingog sa kalipay ug pagpasalamat, usa ka dakong panon nga nagsaulog.
Ang Ginoo miingon kaniya, “Gidungog nako ang imong pag-ampo ug ang imong pangamuyo nga imong gihimo sa akong atubangan, gibalaan na nako kining maong balay nga imong gitukod ug gibutang didto ang akong ngalan hangtod sa kahangtoran. Ang akong mga mata ug ang akong kasingkasing atua didto kanunay.
Unya matag adlaw sa mag-usa sila pagtambong didto sa Templo, ug sa pagpikaspikas sa pan diha sa ilang kabalayan, nagsalo sila sa pagpangaon nga may kasadya ug manggihatagon nga mga kasingkasing, nagdayeg sa Dios ug nakapahimuot sa tanang tawo. Ug ang Dios nagdugang ug mga linuwas sa ilang gidaghanon matag adlaw.
Apan ako, diha sa kadagaya sa imong gugmang walay paglubad, mosulod sa imong balay; diha sa pagkahadlok kanimo, magsimba ako atubangan sa imong Templo nga balaan.
Apan sa dihang miabot na si Cristo ingon nga labawng pari sa maayong mga butang nga nangabot na, agi sa labaw ka dako ug labaw ka hingpit nga tolda, nga dili hinimo ug kamot, sa ato pa, dili iya sa yutan-ong kabuhatan, siya sa makausa ug sa wala nay pagsubli misulod sa Balaang Dapit, nga nagdala dili sa dugo sa mga kanding ug sa mga nating baka kondili sa iyang kaugalingong dugo ug sa ingon niana nahimo niya ang pagtubos nga dayon.
“Apan mopuyo ba gayod ang Dios uban sa tawo dinhi sa yuta? Tan-awa, ang langit ug ang kinatas-ang langit dili makapaigo kanimo, unsa pa kaha kining balay nga akong gitukod! Bisan pa niini tagda ang pag-ampo sa imong alagad ug ang iyang pangamuyo, O Ginoo nga akong Dios, nga mamati sa pagtuaw ug sa pag-ampo nga giampo sa imong alagad sa imong atubangan, Ako nagtukod alang kanimo ug usa ka matahom nga balay, usa ka dapit nga imong puy-an hangtod sa kahangtoran.” ug nga ang imong mga mata mabuka unta adlaw ug gabii nganhi niining balaya, ang dapit nga imong gisaad nga imong pahilunaan sa imong ngalan, nga ikaw mamati sa pag-ampo nga isulti sa imong alagad nga mag-atubang niining dapita. Ug pamatia ang mga pangamuyo sa imong alagad ug sa imong katawhan nga Israel, sa diha nga sila mag-ampo paatubang niining dapita. Oo, pamati gikan sa langit nga imong puluy-anan ug sa diha nga ikaw makadungog, magpasaylo ka.
“Busa bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong maalamon nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa bato. Mibundak ang ulan ug miabot ang mga baha ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya apan kadto wala mapukan kay natukod man ibabaw sa bato.
Kay panahon na nga sugdan ang pagtuman sa hukom diha sa balay sa Dios; ug kon kini magsugod man kanato, unsa man kahay dangatan sa mga tawo nga wala magtuman sa Maayong Balita sa Dios?
Ang imong mga lagda kasaligan gayod; ang pagkabalaan angay sa imong balay, O Ginoo, hangtod sa kahangtoran.
Unya ang panganod mitabon sa tolda nga tagboanan ug ang himaya sa Ginoo milukop sa Tolda. Si Moises wala makahimo sa pagsulod sa tolda nga tagboanan, kay ang panganod nagpabilin sa ibabaw niini ug ang himaya sa Ginoo milukop sa Tolda.
Wala ba kamo masayod nga ang inyong lawas templo sa Espiritu Santo nga anaa kaninyo, nga inyong nabatonan gikan sa Dios? Kamo dili na inyo sa inyong kaugalingon,
Apan ang takna taliabot, ug karon mao na, nga ang tinuod nga mga magsisimba magsimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran, kay kini sila mao ang gipangita sa Amahan nga magsimba kaniya. Ang Dios espiritu ug ang mga magsimba kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.”
Mosulod ako sa imong balay uban ang mga halad nga sunogon, magtuman ako kanimo sa akong mga panaad,
Kining balaya nga gitawag sa akong ngalan, nahimo bang usa ka tagoanan sa mga tulisan sa inyong mga mata? Ako gayod nakakita niini, nag-ingon ang Ginoo.
“Lakaw ug sultihi ang akong alagad nga si David, ‘Kini mao ang gisulti sa Ginoo: Buhatan ba nimo ako ug usa ka balay nga akong kapuy-an? Wala ako makapuyo sa usa ka balay sukad sa adlaw nga gidala nako ang mga anak sa Israel gikan sa Ehipto hangtod niining adlawa apan nagbalhinbalhin ako pagpuyo diha sa mga tolda. Sa tanang dapit diin ako mibalhin uban sa tanang katawhan sa Israel, misulti ba ako ug usa ka pulong ngadto sa bisan kinsa sa mga maghuhukom sa Israel, nga akong gisugo sa pagbantay sa akong katawhan nga Israel, nga nag-ingon, “Nganong wala ako ninyo tukori ug usa ka balay nga cedro?” ’
Ang katawhan sa Israel, ang mga pari ug ang mga Levihanon ug ang uban nga mga nahiuli nga binihag, nagsaulog sa paghalad niining balay sa Dios uban sa kalipay.
Dugang pa niini, dugang sa tanan nakong gitagana alang sa balaang balay, ako adunay bahandi nga akong kaugalingon, bulawan ug plata, ug tungod sa akong gugma sa balay sa akong Dios, gihatag nako kini sa balay sa akong Dios,
Kay ang katawhan sa Israel ug ang mga anak ni Levi magdala sa amot nga trigo, sa bino ug sa lana, ngadto sa mga lawak, diin didto ang mga sudlanan sa balaang puluy-anan, ug ang mga pari nga nag-alagad, ug ang mga tigbantay sa pultahan, ug ang mga mag-aawit. Dili namo pasagdan ang balay sa among Dios.
ug siya miingon kanila, “Pamati kamo kanako mga Levihanon! Karon balaana ninyo ang inyong kaugalingon ug balaana ang balay sa Ginoo, ang Dios sa inyong mga katigulangan, ug ipagawas ang kahugawan gikan sa balaang dapit.
Tungod ug alang sa panimalay sa Ginoo nga atong Dios, akong pangitaon ang imong kaayohan.
Ug sa dihang makita sa tibuok nga katawhan ang haligi nga panganod diha sa pultahan sa Tolda, ang tibuok nga katawhan motindog ug mosimba, ang matag usa diha sa pultahan sa iyang tolda.
Pamati karon kay ang Ginoo nagpili kanimo sa pagtukod ug usa ka balay alang sa balaang puluy-anan, pagmakusganon ug buhata kini.”
Kay ang pagkamainiton alang sa imong balay milukop kanako, ug ang mga pagpakaulaw nila nga nagpakaulaw kanimo ania madakdak kanako.
Ug nangadto sila, ang matag usa nga gitandog sa iyang kasingkasing ug ang matag usa nga gidasig sa iyang espiritu, ug nagdala sa halad alang sa Ginoo nga gamiton alang sa tolda nga tagboanan ug alang sa tanan nga mga pagpangalagad ug alang sa mga balaan nga bisti.
Tumana ninyo ang akong mga adlaw nga igpapahulay ug tahora ninyo ang akong balaang dapit. Ako mao ang Ginoo.
Ug siya miingon kanila, “Nganong nangita man kamo kanako? Wala ba kamo mahibalo nga kinahanglang anhi gayod ako sa balay sa akong Amahan?”
Ug sa paggula sa mga pari gikan sa balaang dapit, ang balay sa Ginoo nalukop sa panganod, mao nga ang mga pari wala makahimo sa pag-alagad tungod sa panganod kay ang balay sa Ginoo napuno sa himaya sa Ginoo.
Busa unsa man, mga igsoon? Inigtigom ninyo, ang matag-usa andam na nga may alawiton, may pagtulun-an, may pinadayag, may laing pinulongan, o hubad sa kahulogan niini. Ipahimo ang tanan alang sa pagpalig-on.
Mga igsoon, kay aduna man kitay pagsalig nga makasulod sa Dapit nga Balaan pinaagi sa dugo ni Jesus, Kon mao pa, dili ba gihunong na unta ang paghalad niini? Kon ang mga magsisimba nahinlo pa sa makausa ug sa dayon, wala na unta silay pagbati sa pagkaanaa pa sa ilang mga sala. pinaagi sa bag-o ug buhi nga agianan nga iyang gibuksan alang kanato lahos sa tabil, nga sa ato pa, pinaagi sa iyang lawas, ug kay kita aduna may bantogang pari nga nagdumala sa balay sa Dios, busa manuol kita sa Dios uban ang matinud-anon nga kasingkasing uban sa hingpit nga kasigurohan sa pagtuo, human mahinlo ang atong mga kasingkasing pinaagi sa pagbisibis gikan sa daotan nga tanlag ug human mahugasi ang atong mga lawas sa lunsay nga tubig.
Tam-is ang atong pagsultihanay; sa balay sa Dios nagkuyog kita sa pagpanglakaw uban sa panon.
Tan-awa, ako magtukod ug usa ka balay alang sa ngalan sa Ginoo nga akong Dios, ug kini ihalad alang kaniya, alang sa pagsunog sa insenso nga humot diha sa iyang atubangan ug sa paghalad kanunay sa pan nga ibutang sa atubangan sa Dios ug alang sa mga halad nga sunogon buntag ug hapon, sa mga adlaw nga igpapahulay, ug sa mga bag-ong subang sa bulan, ug sa mga gitakdang kasaulogan sa Ginoo nga among Dios. Kini usa ka tulumanon sa Israel hangtod sa kahangtoran.
Magbayad ako sa akong mga panaad sa Ginoo diha sa atubangan sa tanan niyang katawhan, diha sa mga hawanan sa balay sa Ginoo, sa taliwala nimo, O Jerusalem. Dayega ang Ginoo!
Maghimo ako ug kasabotan sa pakigdait uban kanila. Kini mahimo nga usa ka kasabotan nga walay kataposan uban kanila, ug panalanginan nako sila ug padaghanon, ug ipahiluna nako ang akong balaan nga puluy-anan sa taliwala nila hangtod sa kahangtoran. Ang akong puluy-anan mag-uban kanila; ug ako mahimo nga ilang Dios, ug sila mahimo nga akong katawhan.
Ug mopuyo ako uban sa katawhan sa Israel ug mahimo ako nga ilang Dios. Ug sila makaila nga ako mao ang Ginoo nga ilang Dios, nga nagkuha kanila gikan sa yuta sa Ehipto aron mopuyo ako uban kanila. Ako ang Ginoo nga ilang Dios.
Duol kamo, dayega ang Ginoo, kamong tanan nga mga alagad sa Ginoo, nga nagbarog sa kagabhion diha sa balay sa Ginoo. Bayawa ninyo ang inyong mga kamot ngadto sa balaang puluy-anan, ug dayga ang Ginoo!
Ang akong mga karnero mamati sa akong tingog ug ako nakaila kanila ug sila nagsunod kanako. Ako naghatag kanila ug kinabuhing dayon ug sila dili gayod malaglag, ug walay si bisan kinsa nga makaagaw kanila gikan sa akong kamot. Ang akong Amahan nga maoy naghatag kanila ngari kanako dako pa kay sa tanan, ug walay si bisan kinsa nga makahimo sa pag-agaw kanila gikan sa kamot sa Amahan.
Bulahan ang tawo nga imong gipili ug paduolon kanimo aron magpuyo diha sa imong hawanan! Mangabusog kami sa kaayohan sa imong balay, ang imong balaan nga Templo!
Unya siya miingon kanako, “Kini mao ang pulong sa Ginoo ngadto kang Zerubabel: Dili pinaagi sa kusog o pinaagi sa gahom, kondili pinaagi sa akong Espiritu, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
Mahitabo sa ulahing mga adlaw nga ang bukid sa balay sa Ginoo ipahiluna ingon nga kinahabogan sa kabukiran, ug ituboy ibabaw sa kabungtoran; ug ang tanang kanasoran mag-ambahan ngadto kaniya. Nianang adlawa isalibay sa mga tawo ang ilang mga diosdios nga plata ug ang mga diosdios nga bulawan, nga gibuhat nila aron simbahon, ngadto sa mga ilaga ug sa mga kabog, aron mosulod sa mga langob sa mga bato, ug sa mga liki sa mga pangpang, gikan sa atubangan sa pagkamakalilisang sa Ginoo ug gikan sa himaya sa iyang pagkahalangdon, sa diha nga siya motindog aron sa paglisang sa yuta. Biyai ninyo ang tawo nga ang gininhawa anaa sa iyang ilong; kay sa unsa man siya isipon? Daghang mga katawhan ang mangadto ug mag-ingon, “Dali kamo, mangadto kita sa bukid sa Ginoo, ngadto sa balay sa Dios ni Jacob, aron tudloan niya kita sa iyang mga dalan, ug manglakaw kita sa iyang mga agianan.” Kay gikan sa Zion mogula ang balaod ug ang pulong sa Ginoo gikan sa Jerusalem.
Papuy-a ako diha sa imong puluy-anan hangtod sa kahangtoran! Modangop ako diha sa silonganan sa imong mga pako. Selah.
Karon ibutang ang inyong hunahuna ug ang inyong kasingkasing sa pagpangita sa Ginoo nga inyong Dios. Pangandam kamo ug tukora ninyo ang balaang puluy-anan sa Ginoo nga Dios aron madala ang sudlanan sa kasabotan sa Ginoo ug ang mga balaang sudlanan sa Dios ngadto sa balay nga tukoron sa ngalan sa Ginoo.”
Ug sultihan ko ikaw, nga ikaw mao si Pedro ug sa ibabaw niining bato tukoron nako ang akong iglesia ug ang mga ganghaan sa Hades dili gayod makabuntog niini.
Karon, O akong Dios, himoa nga ang imong mga mata mabuka ug ang imong mga dalunggan mamati sa pag-ampo gikan niining dapita.
Tungas kamo sa bungtod ug pagdala ug kahoy ug tukora ang balay aron ako mahimuot niini ug nga ako makita diha sa akong himaya, nag-ingon ang Ginoo.
Mao kini sila ang mga mag-aawit, mga pangulo sa mga panimalay sa mga katigulangan sa mga Levihanon, nga nagpuyo sa mga lawak sa Templo nga walay laing buluhaton, kay sila nagbuhat sa ilang katungdanan adlaw ug gabii.
Ug sa diha nga ang mga nagtukod mipahiluna sa patukoranan sa Templo sa Ginoo, ang mga pari nga nagsul-ob sa ilang mga bisti miduol nga may mga trumpeta, ug ang mga Levihanon, ang mga kaliwat ni Asaf, may mga piyangpiyang, aron sa pagdayeg sa Ginoo sumala sa sugo ni David nga hari sa Israel. Nagtubagtubag sila sa pag-awit, nagdayeg ug naghatag ug mga pasalamat ngadto sa Ginoo, “Kay siya maayo, kay ang iyang gugmang walay paglubad nagpadayon hangtod sa kahangtoran ngadto sa Israel.” Ug ang tibuok katawhan misinggit sa kusog nga tingog, sa dihang nagdayeg sila sa Ginoo, tungod kay napahimutang na man ang sukaranan sa balay sa Ginoo.
Busa gitinguha nako nga sa tanang dapit ang mga lalaki mag-ampo nga magbayaw ug mga kamot nga balaan nga walay kasuko o pakiglalis.
Dayega ang Ginoo! Dayega ang Dios diha sa iyang balaang puluy-anan; dayega siya diha sa iyang gamhanang kalangitan!
Kay tagoan man niya ako diha sa iyang puluy-anan sa adlaw sa kasamok; tagoan niya ako ilalom sa tabil sa iyang tolda, ituboy niya ako ibabaw sa usa ka bato.
Ug wala akoy nakitang templo sa siyudad, kay ang templo niini mao man ang Ginoong Dios nga Makagagahom sa Tanan ug ang Nating Karnero.
Samtang ang himaya sa Ginoo misulod Templo agi sa ganghaan nga nag-atubang sa silangan, ang Espiritu mibayaw kanako ug gidala ako ngadto sa sulod nga hawanan, ug ang himaya sa Ginoo milukop sa Templo.
“Mahitungod niining balay nga imong gitukod, kon ikaw maglakaw diha sa akong mga lagda ug magtuman sa akong mga tulumanon, ug magbantay sa tanan nakong mga sugo ug maglakaw diha niini, lig-onon nako ang akong pulong uban kanimo nga akong gisulti kang David nga imong amahan. Ug ako magpuyo uban sa mga anak ni Israel, ug dili nako biyaan ang akong katawhan nga Israel.”
Busa si Moises mihatag ug sugo ug gipahibalo kini sa tibuok nga kampo, “Walay lalaki o babaye nga maghimo pa ug dugang nga paghalad alang sa balaang puluy-anan.” Busa ang katawhan gipugngan sa pagdala ug mga halad. Kay ang galamiton nga diha kanila igo alang sa pagbuhat sa tanang buluhaton ug labaw pa.
Siya magtukod ug usa ka balay alang kanako ug ako maglig-on sa iyang trono hangtod sa kahangtoran.
Apan ang Labing Halangdon wala magpuyo sa mga balay nga hinimo sa mga kamot; sumala sa giingon sa propeta, ‘Ang langit maoy akong trono, ug ang yuta maoy tumbanan sa akong mga tiil. Unsang balaya ang inyong tukoron alang kanako, nag-ingon ang Ginoo, o unsa ang dapit nga akong pahulayanan?
Namalandong kami sa imong gugmang walay paglubad, O Dios, diha sa taliwala sa imong Templo.
Nanudlo siya ug miingon kanila, “Dili ba nasulat man, ‘Ang akong balay tawgon ug balay nga ampoanan alang sa tanang mga nasod’? Apan kini gihimo ninyong tagoanan sa mga tulisan.”
Busa kon mokaon kamo o moinom o magbuhat sa bisan unsa, buhata ninyo kining tanan aron sa paghimaya sa Dios.
Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa atong mga katigulangan nga nagpahiluna sa maong butang nga sama niini diha sa kasingkasing sa hari, sa paghimong matahom sa balay sa Ginoo nga atua sa Jerusalem
Sa dihang nahuman si Solomon sa iyang pag-ampo, may kalayo nga miabot gikan sa langit, ug milamoy sa halad nga sunogon ug sa mga inihaw ug ang himaya sa Ginoo milukop sa Templo. Sa ika-23 nga adlaw sa ikapito nga bulan, iyang gipaadto ang katawhan ngadto sa ilang mga pinuy-anan, malipayon ug nagmaya sa kasingkasing tungod sa kaayo nga gipakita sa Ginoo kang David ug kang Solomon ug sa Israel nga iyang katawhan. Sa ingon niana nahuman ni Solomon ang balay sa Ginoo ug ang balay sa hari; ang tanan nga giplano ni Solomon nga buhaton diha sa balay sa Ginoo, ug sa iyang kaugalingong balay iyang gihuman nga malamposon. Unya ang Ginoo mipakita kang Solomon sa pagkagabii ug miingon kaniya, “Nadungog nako ang imong pag-ampo, ug nagpili ako niining dapita alang sa akong kaugalingon ingon nga usa ka balay sa paghalad. Kon tak-opan nako ang mga langit aron walay ulan, o sugoon ang dulon sa paglamoy sa yuta, o magpadala ug kamatay taliwala sa akong katawhan, kon ang akong katawhan nga gitawag sa akong ngalan magpaubos sa ilang kaugalingon ug mag-ampo ug mangita sa akong nawong ug motalikod gikan sa ilang mga daotang pamaagi, ako mamati gikan sa langit ug magpasaylo sa ilang mga sala ug mag-ayo sa ilang yuta. Karon ang akong mga mata mabuka ug ang akong mga dalunggan mamati sa pag-ampo nga gihimo dinhi niining dapita. Kay karon akong gipili ug gibalaan kining balaya, aron ang akong ngalan maatua didto hangtod sa kahangtoran, ang akong mga mata ug ang akong kasingkasing maatua didto sa tanang panahon. Mahitungod kanimo, kon ikaw maglakaw sa akong atubangan ingon nga si David nga imong amahan naglakaw, magbuhat sa tanan nga akong gisugo kanimo ug magtuman sa akong mga lagda ug sa akong mga tulumanon, lig-onon nako ang trono sa imong gingharian, ingon nga ako naghimo ug kasabotan uban kang David nga imong amahan, nga nag-ingon, ‘Walay makawang kanimo nga usa ka tawo aron maghari sa Israel.’ “Apan kon kamo motipas ug mobiya sa akong mga lagda ug mga sugo nga akong gihatag kaninyo, ug moadto ug mag-alagad sa laing mga dios ug magsimba kanila, Ang mga pari wala makasulod sa balay sa Ginoo, tungod kay ang himaya sa Ginoo milukop sa balay sa Ginoo.
Buksi alang kanako ang mga ganghaan sa pagkamatarong aron ako mosulod niini ug magpasalamat sa Ginoo. Pasultiha ang Israel, “Ang iyang gugmang walay paglubad molungtad hangtod sa kahangtoran.” Mao kini ang ganghaan sa Ginoo; ang mga matarong mosulod agi niini.
Unya ang Ginoo miingon kang Moises, “Pagkuha ug mga humot nga panakot, stakti, onika ug galbanum, mga humot nga panakot uban sa lunsay nga insenso. Ang matag usa kinahanglang sama ug timbang. Ug pagbuhat ug usa ka insenso nga humot, nga sama pagkasagol sa gibuhat sa tigbuhat ug pahumot nga tinimplahan ug asin, lunsay ug balaan. Ang uban niini dugmoka nga pino kaayo ug ibutang kini sa atubangan sa pagpamatuod sa tolda nga tagboanan diin adto ako makigkita kanimo. Kini mahimo nga labing balaan alang kaninyo. Ang insenso nga imong buhaton sumala sa mga sagol, ayaw buhata alang sa inyong kaugalingon. Kini mahimo nga balaan alang kaninyo ngadto sa Ginoo. Si bisan kinsa nga magbuhat ug sama niini aron gamiton ingon nga pahumot, kinahanglan nga ipahimulag gikan sa iyang katawhan.”
Busa ako nagtinguha sa pagtukod ug usa ka balay alang sa ngalan sa Ginoo nga akong Dios, sumala sa gisulti sa Ginoo kang David nga akong amahan, ‘Ang imong anak nga akong ibutang sa trono puli kanimo mao ang magtukod sa balay alang sa akong ngalan.’
ug miingon kanila, “Kini nasulat, ‘Ang akong balay tawgon nga balay ampoanan, apan kini gihimo ninyong tagoanan sa mga tulisan.”
Ug ang himaya sa Ginoo mikayab gikan sa mga kerubin ngadto sa tugkaran sa balay ug ang balay nalukop sa panganod ug ang hawanan napuno sa kasilaw sa himaya sa Ginoo.
Hinumdomi ako, O akong Dios, mahitungod niini, ug ayaw papasa ang akong mga maayong buhat nga akong nahimo alang sa balay sa akong Dios ug alang sa iyang buluhaton.
Sa tuig nga namatay si hari Uzias, nakita nako ang Ginoo nga naglingkod sa usa ka trono, taas ug tinuboy; ug ang iyang mga bisti milukop sa Templo. Pakubali ang kasingkasing niining katawhan, ug sampongi ang ilang mga dalunggan, ug tak-opi ang ilang mga mata; tingali unya ug makakita sila pinaagi sa ilang mga mata, ug makadungog pinaagi sa ilang mga dalunggan, ug makasabot sila pinaagi sa ilang kasingkasing, ug mangakabig ug mamaayo sila.” Unya miingon ako, “Hangtod kanus-a O Ginoo?” Ug siya miingon, “Hangtod nga ang mga siyudad mahimong kamingawan ug walay magpuyo, ug ang mga kabalayan walay tawo, ug ang yuta mahimong biniyaan sa hingpit, ug ipalayo sa Ginoo ang mga tawo, ug ang mga dapit nga biniyaan modaghan taliwala sa yuta. Bisan pa ug adunay ikanapulo nga bahin nga mahibilin niini, kini ut-oton pag-usab, sama sa mga dagkong kahoy nga mahibilin ang tuod kon kini putlon.” Ang balaan nga binhi mao ang tuod niini. Sa ibabaw niya diha ang mga serapin, ang matag usa may unom ka pako: sa duha gitabonan niya ang iyang nawong, ug sa duha gitabonan ang iyang mga tiil ug sa duha siya naglupad. Ug ang usa mitawag sa usa ug miingon, “Balaan, balaan, balaan ang Ginoo sa mga panon, ang tibuok nga yuta napuno sa iyang himaya.” Ang mga bisagra sa mga pultahan nauyog sa iyang tingog nga nagtawag, ug ang balay napuno sa aso.
Sa balay sa akong Amahan adunay daghang puluy-anan. Kon dili pa kini mao, moingon ba ako kaninyo nga moadto ako aron sa pag-andam ug luna alang kaninyo?
Karon, akong anak, ang Ginoo mag-uban kanimo aron molampos ikaw sa pagtukod sa balay sa Ginoo nga imong Dios sumala sa iyang gisulti mahitungod kanimo.
Maayo gayod ang pagpasalamat ngadto sa Ginoo, ang pag-awit ug mga pagdayeg sa imong ngalan, O Labing Halangdon; Apan gibayaw nimo ang akong sungay sama sa sungay sa ihalas nga baka; gidihogan nimo ako ug bag-o nga lana. Ang akong mga mata nakakita sa pagkapukan sa akong mga kaaway; ang akong mga dalunggan nakadungog sa kapildihan sa mga daotan nga nakigbatok kanako. Ang matarong molambo sama sa palmera, ug motubo sama sa cedro sa Lebanon. Sila gitanom diha sa balay sa Ginoo; milambo sila diha sa mga hawanan sa atong Dios. Namunga gihapon sila diha sa katigulangon; napuno sila sa duga ug lunhaw gihapon, aron sa pagpadayag nga ang Ginoo matarong; siya mao ang akong bato, ug walay bisan unsa nga pagkadili matarong diha kaniya. ang pagpadayag sa imong gugma nga walay paglubad sa kabuntagon, ug sa imong pagkamatinumanon sa kagabhion,
Unsa man ang akong igasa sa Ginoo sa tanan niyang kaayo kanako? Akong iisa ang kupa sa kaluwasan, ug sangpiton nako ang ngalan sa Ginoo. magbayad ako sa akong mga panaad sa Ginoo, diha sa atubangan sa tanan niyang katawhan.
Apan kini mao ang kasabotan nga akong buhaton uban sa balay sa Israel human niadtong mga adlawa, nag-ingon ang Ginoo: Ibutang nako ang akong balaod sulod kanila ug isulat kini diha sa ilang mga kasingkasing; ug ako mahimo nga ilang Dios, ug sila mahimo nga akong katawhan.
usa ka alagad sulod sa dapit nga balaan ug sa tinuod nga tolda nga gipatindog sa Ginoo ug dili sa tawo.
Siya nga magmadaogon, akong himoon nga haligi diha sa Templo sa akong Dios, ug dili na siya mogula niini, ug isulat nako diha kaniya ang ngalan sa akong Dios, ug ang ngalan sa siyudad sa akong Dios, ang bag-ong Jerusalem nga manaog gikan sa langit gikan sa akong Dios, ug ang akong bag-o nga ngalan.