Ang Ginoo nag-ingon sa iyang pulong nga "kon diin ang duha o tulo magtigom sa akong ngalan, atua ako didto uban kanila" (Mateo 18:20). Ang pag-ampo importante kaayo sa kinabuhi sa matuohon, sama sa makina nga nagpadagan sa sakyanan ug sa tubig nga naghatag kinabuhi sa atong lawas. Usahay, malisod ang pag-ampo nga mag-inusara, apan nindot kaayo kon gilibutan ka sa mga tawo nga moawhag nimo sa pag-ampo, nga makapukaw sa imong gugma sa Ginoo.
Sa kinabuhi, makakita tag lain-laing klase sa mga tawo: kadtong mopahilayo nato sa Ginoo ug modala nato sa dautang dalan, ug kadtong mopaduol nato sa iyang presensya ug mopauswag sa atong kinabuhi. Pangitaa kadtong imong kauban sa pag-ampo nga gawasnon ngadto sa Ginoo, diin imong mabubo ang imong kasingkasing ug mopaubog sa imong kaugalingon sa iyang atubangan samtang nagsangpit sa iyang kabubut-on.
Gamhanan ang pag-ampo sa matarong, hunua kon unsa kahay mahitabo kon mag-ampo ang daghang mga matarong nga manag-uban! Sigurado nga ang presensya sa Ginoo mopadayag, ipakita niya ang iyang himaya sa dapit diin gitawag ang iyang ngalan. Kon gibati nimo nga nawad-an ka og kadasig, nasubo, ug nawad-an og paglaom, adto sa balay sa Ginoo ug pag-ampo uban sa imong mga kaigsuonan sa pagtuo, kay ang Ginoo mobuhat og mga dakong butang.
Ang pag-ampo nga manag-uban mopaligaya sa espiritu, mopalambo sa panaghiusa, ug molig-on sa relasyon sa lawas ni Kristo. Usahay, ayaw pag-inusara; duol kadtong imong gibati nga layo ug dapita sila sa pag-ampo. Malipay kanimo si Jesus ug mopahiyom sa gugma tungod nimo.
Ang pag-ampo nga imong gipaambit sa imong pamilya, mga higala, ug mga kaigsuonan nagtugot sa atong Ginoo nga maanaa ug mopadayag sa iyang gahom sa ilang kinabuhi; nadungog niya ang maong pagsangpit. Nalipay ang Ginoo kon siya gipangita nga manag-uban ug maghiusa sa pagdayeg kaniya. Pangitaa karon ang imong pamilya o mga higala aron magdayeg sa atong Magbubuhat.
Kini silang tanan nagpadayon sa paghiusa sa pag-ampo, kauban sa mga babaye ug kang Maria nga inahan ni Jesus ug sa iyang mga igsoong lalaki.
Unya motawag kamo kanako, ug moduol ug mag-ampo kamo kanako, ug ako mamati kaninyo. Kamo mangita kanako ug makakaplag kanako; sa diha nga kamo mangita kanako uban sa tibuok ninyong kasingkasing,
Sa diha nga magpakitabang ang mga matarong, ang Ginoo mamati, ug magluwas kanila gikan sa tanan nilang mga kagul-anan.
Busa si Pedro gibilanggo. Apan gihimo sa iglesia alang kaniya ang mainiton nga pag-ampo ngadto sa Dios.
Sila migahin sa ilang kaugalingon sa mga pagtudlo sa mga apostoles, ug sa pagpakig-ambitay, sa pagpikaspikas sa pan ug diha sa mga pag-ampo.
Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan.
kon ang akong katawhan nga gitawag sa akong ngalan magpaubos sa ilang kaugalingon ug mag-ampo ug mangita sa akong nawong ug motalikod gikan sa ilang mga daotang pamaagi, ako mamati gikan sa langit ug magpasaylo sa ilang mga sala ug mag-ayo sa ilang yuta.
Ug sultihan ko usab kamo nga kon ang duha kaninyo mag-uyon dinhi sa yuta mahitungod sa bisan unsa nga ilang pangayoon, alang kanila buhaton kini sa akong Amahan nga anaa sa langit. Ug gitawag ni Jesus ang usa ka gamayng bata ngadto kaniya ug gipatindog niya kini sa ilang taliwala. Kay diin may duha o tulo nga nagkatigom sa akong ngalan, anaa ako sa ilang taliwala.”
Pagtukaw ug pag-ampo kamo aron dili kamo mahisulod ngadto sa pagsulay. Sa pagkatinuod, matinguhaon ang espiritu apan luya ang lawas.”
Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan
“Sa inyong pag-ampo, ayaw paggamit ug daghang mga pulong nga walay kapuslanan, ingon sa gihimo sa mga Gentil kay sila nagdahom nga pamation sila tungod sa daghan nilang mga pulong.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
Kon kamo magpabilin kanako ug ang akong mga pulong magpabilin kaninyo, pangayo kamo ug bisan unsa nga buot ninyo, ug himoon kini alang kaninyo.
Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya!
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo.
Ang kataposan sa tanang butang nagkaduol na, busa batoni ninyo ang maayong panghunahuna ug maayong panimuot alang sa mga pag-ampo.
Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita ngadto sa trono sa grasya, aron makadawat ug kaluoy ug makakaplag ug grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.
Ug sa ilang pagkadungog niini, nagdungan sila sa pagpatugbaw sa ilang mga tingog ngadto sa Dios ug miingon, “Gamhanang Ginoo, nga mao ang nagbuhat sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa tanang butang nga anaa niini,
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat.
Ug bisan unsay inyong pangayoon pinaagi sa akong ngalan, buhaton nako kini aron ang Amahan mapasidunggan diha sa Anak. Kon mangayo kamo ug bisan unsa pinaagi sa akong ngalan, kini akong buhaton.
ug siya miingon kanila, “Nganong natulog man kamo? Bangon ug pag-ampo aron dili kamo mahisulod ngadto sa pagsulay.”
Ug ang atong nabatonang pagsalig kaniya mao kini, nga kon mangayo kita ug bisan unsa sumala sa iyang kabubut-on, siya mamati gayod kanato.
Ug sa ilang pagkadungog niini, nagdungan sila sa pagpatugbaw sa ilang mga tingog ngadto sa Dios ug miingon, “Gamhanang Ginoo, nga mao ang nagbuhat sa langit ug sa yuta ug sa dagat ug sa tanang butang nga anaa niini, nga pinaagi sa baba sa among amahan nga si David nga imong alagad, nagsulti pinaagi sa Espiritu Santo, ‘Ngano bang nasuko man ang mga Gentil, ug ang mga tawo naghunahuna ug mga walay pulos nga butang? Ang mga hari sa kalibotan nagpahiluna, ug ang mga pangulo nagtigom batok sa Ginoo ug batok sa iyang Mesias.’ Kay sa pagkatinuod, dinhi niining siyudad adunay nagkatigom batok sa imong balaang alagad nga si Jesus nga imong gidihogan—si Herodes ug si Poncio Pilato uban sa mga Gentil ug sa mga tawo sa Israel aron sa pagbuhat sa bisan unsa nga gitakda nang daan nga mahitabo sumala sa buhat sa imong kamot ug sa imong plano. Ug karon, Ginoo, tan-awa ang ilang mga pagpanghulga ug itugot sa imong mga alagad ang pagsulti sa imong pulong uban sa tanang kaisog, Busa gidakop nila sila ug gibutang sa bilanggoan hangtod sa pagkasunod adlaw, kay gabii na man kadto. samtang magtuyhad ikaw sa imong kamot aron sa pagpang-ayo, ug ang mga milagro ug mga kahibulongan mahimo pinaagi sa ngalan sa imong balaang alagad nga si Jesus.” Ug sa nakaampo na sila, nauyog ang dapit diin sila natigom ug silang tanan napuno sa Espiritu Santo ug nagsulti sa pulong sa Dios nga may kaisog.
Nangayo kamo apan wala makadawat niini tungod kay sayop man ang inyong pagpangayo, aron lamang usik-usikan alang sa inyong mga pangibog.
Ug ang atong nabatonang pagsalig kaniya mao kini, nga kon mangayo kita ug bisan unsa sumala sa iyang kabubut-on, siya mamati gayod kanato. Ug kon nasayod man kita nga siya mamati gayod kanato bisan unsay atong pangayoon, kita nasayod nga ato nang nabatonan ang gipangayo kaniya.
Sa nag-ampo si Jesus didto sa usa ka dapit, sa pag-undang niya, usa sa iyang mga tinun-an miingon kaniya, “Ginoo, tudloi kami sa pag-ampo, ingon nga si Juan nagtudlo usab sa iyang mga tinun-an.”
Kamo usab nga mga bana, sa dihang magpuyo kamo uban sa inyong mga asawa sumala sa kahibalo, ingon nga siya binuhat nga huyang kay kanimo, pasidunggi siya ingon nga isigkamanununod sa gasa sa kinabuhi, aron dili kababagan ang inyong mga pag-ampo.
Sa nag-ampo si Jesus didto sa usa ka dapit, sa pag-undang niya, usa sa iyang mga tinun-an miingon kaniya, “Ginoo, tudloi kami sa pag-ampo, ingon nga si Juan nagtudlo usab sa iyang mga tinun-an.” Kay ang tanan nga mangayo makadawat, ug ang mangita makakaplag, ug alang kaniya nga manuktok ablihan. Ug kinsa bang amahana diha kaninyo nga kon ang iyang anak mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin inay isda, o kon mangayo siya ug itlog, hatagan hinuon niya ug tanga? Busa, kon kamo, nga mga daotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, dili ba labaw pa ang inyong langitnong Amahan nga mohatag sa Espiritu Santo ngadto sa mga nangayo kaniya?” Ug si Jesus nagpagula sa usa ka demonyo nga amang ug sa dihang migula na ang demonyo, ang tawong amang misulti, ug ang panon sa mga tawo nahibulong. Apan ang uban kanila miingon, “Nagpagula siya sa mga demonyo pinaagi kang Beelzebul, ang pangulo sa mga demonyo.” Ug ang uban, aron sa pagsulay, nangayo kaniya ug ilhanan gikan sa langit. Apan siya nga nahibalo sa ilang hunahuna, miingon kanila, “Ang tanang gingharian nga nabahin batok sa iyang kaugalingon malaglag ug ang balay nga nabahin maguba. Ug kon si Satanas nabahin batok sa iyang kaugalingon, unsaon man pagbarog sa iyang gingharian, kay nag-ingon man kamo nga ako nagpagula sa mga demonyo pinaagi kang Beelzebul? Ug kon nagpagula man ako sa mga demonyo pinaagi kang Beelsebul, pinaagi ba kang kinsa ang inyong mga anak nagpagula kanila? Busa sila mao ang mahimo ninyong mga maghuhukom. Ug siya miingon kanila, “Sa inyong pag-ampo, ingnon ninyo: “Amahan, unta balaanon ang imong ngalan. Paanhia ang imong gingharian.
Ug miadto siya sa mga tinun-an ug iyang nakita sila nga nangatulog ug siya miingon kang Pedro, “Dili ba diay kamo makatukaw sulod sa usa ka takna uban kanako? Pagtukaw ug pag-ampo kamo aron dili kamo mahisulod ngadto sa pagsulay. Sa pagkatinuod, matinguhaon ang espiritu apan luya ang lawas.”
Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem: “Mouswag unta sila nga nahigugma kanimo! Ang kalinaw maanaa unta sa sulod sa imong mga paril ug ang kasigurohan sa sulod sa imong mga tore!” Tungod ug alang sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, moingon ako, “Ang kalinaw maanaa unta sulod nimo!” Tungod ug alang sa panimalay sa Ginoo nga atong Dios, akong pangitaon ang imong kaayohan.
Ug ang tanang butang nga inyong pangayoon pinaagi sa pag-ampo madawat ninyo kon aduna kamoy pagtuo.”
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Gipasalamatan nako ang akong Dios diha sa tanan nakong paghandom kaninyo. nga nakabaton sa samang pakigbisog nga inyo kaniadtong nakita kanako, ug inyo karong nadungog nga anaa kanako. Sa tanan nakong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay nag-ampo uban sa kalipay, mapasalamaton tungod sa inyong pagpakig-ambit diha sa Maayong Balita sukad sa unang adlaw hangtod karon.
Unya gisuginlan sila ni Jesus ug usa ka sambingay aron pagpaila nga kinahanglang mag-ampo sila kanunay ug dili maluya.
Naghangyo ako kaninyo, mga igsoon, pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo ug pinaagi sa gugma sa Espiritu, sa pagpanglimbasog uban kanako diha sa mga pag-ampo ngadto sa Dios tungod ug alang kanako,
Paglipay kamo sa kanunay, pag-ampo kamo sa walay paghunong, pagpasalamat kamo sa tanang higayon kay kini mao ang kabubut-on sa Dios diha kang Cristo Jesus alang kaninyo.
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat. Ug ang kalinaw sa Dios nga milapaw sa tanang pagpanabot, magbantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus.
Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.”
Apan ako naghangyo kaninyo, mga igsoon, pinaagi sa ngalan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga unta kamong tanan magkauyon ug diha kaninyo walay pagkabahin, kondili mausa unta hinuon kamo diha sa samang hunahuna ug samang panabot.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Kamo usab motabang pinaagi sa pag-ampo alang kanamo, aron daghan ang magpasalamat alang kanamo tungod sa panalangin nga nadawat namo agig tubag sa daghang mga pag-ampo.
Samtang nagsimba sila sa Ginoo ug nagpuasa, ang Espiritu Santo miingon, “Igahin kanako si Bernabe ug si Saulo alang sa buluhaton nga niini gitawag nako sila.” sulod sa mga 450 ka tuig. Ug human niana, iyang gihatagan sila ug mga maghuhukom hangtod kang Samuel nga propeta. Unya nangayo sila ug hari ug ang Dios mihatag kanila kang Saul nga anak ni Kish, usa ka tawo sa banay ni Benjamin, sulod sa 40 ka tuig. Ug sa gipapahawa na siya sa Dios, gituboy niya si David aron mahimo nilang hari, nga gipamatud-an niya nga nag-ingon, ‘Diha kang David nga anak ni Jesse, nakakita ako ug tawo nga nahiuyon sa akong kasingkasing, siya magbuhat sa tanan nakong mga pagbuot.’ Gikan sa kaliwat niining tawhana, ang Dios nagdala ngadto sa Israel ug Manluluwas nga mao si Jesus, sumala sa iyang gisaad. Sa wala pa siya moabot, si Juan nagwali sa bautismo sa paghinulsol ngadto sa tanang tawo sa Israel. Ug sa hapit na matapos si Juan sa iyang buluhaton, siya miingon, ‘Kinsa man ako sa inyong hunahuna? Dili ako mao siya, apan human kanako adunay moabot, nga sa mga sandalyas sa iyang mga tiil dili ako takos sa paghubad.’ “Mga igsoon, mga anak sa kaliwatan ni Abraham ug kamo nga mga mahadlokon sa Dios, nganhi kanato gipadala ang mensahe niining maong kaluwasan. Kay ang mga nagpuyo sa Jerusalem ug ang ilang mga pangulo, tungod kay wala man sila makaila kaniya ug wala makasabot sa mga gisulti sa mga propeta nga gibasa matag adlaw nga igpapahulay, nagtuman niini pinaagi sa paghukom kaniya. Bisan pa nga wala silay ikasumbong batok kaniya nga angay sa kamatayon, gihangyo nila si Pilato nga ipapatay siya. Ug sa ila nang natuman ang tanang nasulat mahitungod kaniya, gikuha nila siya gikan sa kahoy ug gibutang sa usa ka lubnganan. Unya human sila makapuasa ug makaampo, ilang gipandong ang ilang mga kamot kanila ug gipagikan sila.
Apan ikaw, sa dihang mag-ampo ka, sulod sa imong lawak ug takpi ang pultahan ug pag-ampo sa imong Amahan nga anaa sa tago ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Ug sa nakatudlo na sila ug mga kadagkoan alang kanila diha sa matag iglesia, pinaagi sa pag-ampo ug mga pagpuasa, ilang gitugyan sila ngadto sa Ginoo nga ilang gituohan.
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Kay ikaw, O Ginoo, maayo, ug mapasayloon, ug madagayaon sa gugmang walay paglubad alang sa tanan nga nagsangpit kanimo.
Karon, una sa tanan, ako nag-awhag nga ang mga pangamuyo, mga pag-ampo, mga paghangyo, ug mga pagpasalamat kinahanglang himoon alang sa tanang tawo, kondili pinaagi sa mga maayong buhat, ingon nga maoy angay sa mga babayeng nagpaila sa pagkadiosnon. Ang babaye kinahanglang magkat-on diha sa kahilom uban sa tanang pagkamasinugtanon. Dili ako motugot nga ang babaye magtudlo o magbuot sa mga lalaki, kinahanglang magpakahilom siya. Kay si Adan mao ang una nga gibuhat, unya si Eva ug si Adan wala malimbongi kondili ang babaye mao ang gilimbongan ug nahimong malinapason. Apan ang babaye maluwas pinaagi sa iyang pagpanganak kon siya magpadayon diha sa pagtuo ug gugma ug pagkabalaan inubanan sa kaligdong. alang sa mga hari ug sa tanang anaa sa taas nga katungdanan, aron kita magkinabuhi nga husay ug malinawon, diosnon ug matinahoron sa tanang paagi.
Tungod niining maong hinungdan kami sa kanunay nag-ampo alang kaninyo, nga unta ang atong Dios maghimo kaninyong takos sa iyang pagtawag kaninyo, ug siya maghingpit sa tanang maayong tinguha ug paningkamot sa pagtuo pinaagi sa iyang gahom,
Sa gabii ug sa buntag ug sa udto ako magmulo ug mag-agulo, ug pamation niya ang akong tingog.
Sa diha nga magtawag siya kanako, ako motubag kaniya; ubanan nako siya diha sa kalisdanan, luwason nako siya ug akong pasidunggan.
Sa ingon usab nga paagi, ang Espiritu motabang kanato sa atong kaluyahon kay kita wala man mahibalo unsay angay nga iampo, apan ang Espiritu gayod mangamuyo alang kanato sa mga pag-agulo nga dili malitok sa mga pulong. Ug siya nga nagsusi sa mga kasingkasing nasayod kon unsa ang hunahuna sa Espiritu, kay ang Espiritu mangamuyo man sumala sa kabubut-on sa Dios alang sa mga balaan.
Paduol kamo sa Dios ug siya mopaduol kaninyo. Mga makasasala, hugasi ang inyong mga kamot, ug putlia ang inyong mga kasingkasing, kamong mga maduhaduhaon!
Sulod ngadto sa iyang mga ganghaan uban ang pagpasalamat, ug ngadto sa iyang mga hawanan uban ang pagdayeg. Pagpasalamat ngadto kaniya, dayega ang iyang ngalan.
Ug tungod kay kamo mga anak man, ang Dios mipadala sa Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing nga nagtuaw, “Abba! Amahan!”