Kategorya
119 Mga Bersikulo sa Biblia: Pag-ampo para sa Uban
Higala, ang labing maayong paagi sa pagpakita og gugma kay pinaagi sa pag-ampo para sa tanan nga anaa sa imong palibot. Mas bililhon ang imong pag-ampo kaysa liboan ka mga pulong gikan sa imong kaugalingong abilidad.
Kon mag-ampo ka para sa uban, mas masabtan nimo ang ilang mga kalisdanan, mabati ang ilang kasakit ug mga kabug-at, ug ang imong espiritu mohumok hangtod sa punto nga mohilak ka sa atubangan sa Ginoo alang kanila. Nindot kaayo sa pamati ang kalinaw nga moabut sa imong kalag human sa pag-ampo.
Kon mag-ampo ka para sa uban, nag-ampo ka usab para sa imong kaugalingon, ug kini makapahimuot sa Dios kay nag-focus ka sa kaayohan sa uban imbes sa imong kaugalingon. Ang Biblia nagtudlo nato sa Efeso 6:18 nga mag-ampo kanunay para sa tanang mga balaan.
Importante gyud nga ipadayon nato ang pag-ampo para sa kaayohan sa uban. Kon dili ka motabang og ampo para sa uban, nagpasabot nga wala ka nagbuhat og maayo, sama sa gitudlo sa Biblia nato. Kon importante nimo ang usa ka tawo, ang labing maayo nga imong mahimo kay ang pag-ampo alang kaniya ngadto sa Ginoo.
Sugdi karon ang pagka-intercesor, ug salig nga ang imong pag-ampo makalihok sa langit. Makaluwas kag kinabuhi, makabalik og panag-uyon sa mga pamilya, makadala og kapasayloan, ug makaabot sa mga nangawala pinaagi lang sa pagpangayo sa kalooy ni Jesus.
Busa, isulti ang inyong mga sala sa usag usa ug iampo ang usag usa aron mamaayo kamo. Ang pag-ampo sa matarong gamhanan ug epektibo (Santiago 5:16).
“Sa inyong pag-ampo, ayaw paggamit ug daghang mga pulong nga walay kapuslanan, ingon sa gihimo sa mga Gentil kay sila nagdahom nga pamation sila tungod sa daghan nilang mga pulong.
Apan ikaw, sa dihang mag-ampo ka, sulod sa imong lawak ug takpi ang pultahan ug pag-ampo sa imong Amahan nga anaa sa tago ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Ug kon nasayod man kita nga siya mamati gayod kanato bisan unsay atong pangayoon, kita nasayod nga ato nang nabatonan ang gipangayo kaniya.
Hinuon papangayoa siya diha sa pagtuo, sa walay pagduhaduha, kay siya nga nagduhaduha sama sa balod sa dagat nga gitulod ug gikusokuso sa hangin.
Ug bisan unsay inyong pangayoon pinaagi sa akong ngalan, buhaton nako kini aron ang Amahan mapasidunggan diha sa Anak.
Kini silang tanan nagpadayon sa paghiusa sa pag-ampo, kauban sa mga babaye ug kang Maria nga inahan ni Jesus ug sa iyang mga igsoong lalaki.
Oo, ako usab maglipay kay ako nasayod nga pinaagi sa inyong mga pag-ampo ug sa tabang sa Espiritu ni Jesu-Cristo, kini mosangpot ra alang sa akong kagawasan.
Busa kami nagpuasa ug nagpakiluoy sa among Dios tungod niini, ug siya namati sa among hangyo.
Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
Ug sa matag higayon nga kamo motindog aron sa pag-ampo, kon aduna kamoy kayugot batok kang bisan kinsa, pasayloa siya aron ang inyong Amahan nga anaa sa langit mopasaylo usab kaninyo sa inyong mga kalapasan.”
Busa si Pedro gibilanggo. Apan gihimo sa iglesia alang kaniya ang mainiton nga pag-ampo ngadto sa Dios.
Sangpita ako ug ako motubag kanimo ug magsugilon kanimo sa dagko ug mga tinago nga mga butang nga wala nimo mahibaloi.
Usa ka bag-ong sugo ang akong ihatag kaninyo, nga kamo maghigugmaay sa usa ug usa sama nga gihigugma ko kamo aron maghigugmaay usab kamo sa usa ug usa.
Paglipay kamo sa kanunay, pag-ampo kamo sa walay paghunong, pagpasalamat kamo sa tanang higayon kay kini mao ang kabubut-on sa Dios diha kang Cristo Jesus alang kaninyo.
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat. Ug ang kalinaw sa Dios nga milapaw sa tanang pagpanabot, magbantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus.
Karon, una sa tanan, ako nag-awhag nga ang mga pangamuyo, mga pag-ampo, mga paghangyo, ug mga pagpasalamat kinahanglang himoon alang sa tanang tawo, kondili pinaagi sa mga maayong buhat, ingon nga maoy angay sa mga babayeng nagpaila sa pagkadiosnon. Ang babaye kinahanglang magkat-on diha sa kahilom uban sa tanang pagkamasinugtanon. Dili ako motugot nga ang babaye magtudlo o magbuot sa mga lalaki, kinahanglang magpakahilom siya. Kay si Adan mao ang una nga gibuhat, unya si Eva ug si Adan wala malimbongi kondili ang babaye mao ang gilimbongan ug nahimong malinapason. Apan ang babaye maluwas pinaagi sa iyang pagpanganak kon siya magpadayon diha sa pagtuo ug gugma ug pagkabalaan inubanan sa kaligdong. alang sa mga hari ug sa tanang anaa sa taas nga katungdanan, aron kita magkinabuhi nga husay ug malinawon, diosnon ug matinahoron sa tanang paagi.
Naghangyo ako kaninyo, mga igsoon, pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo ug pinaagi sa gugma sa Espiritu, sa pagpanglimbasog uban kanako diha sa mga pag-ampo ngadto sa Dios tungod ug alang kanako,
Busa sukad sa adlaw sa among pagkadungog niini, wala kami mohunong sa pag-ampo alang kaninyo ug sa pagpangamuyo nga unta mapuno kamo sa kahibalo mahitungod sa iyang kabubut-on diha sa tanang espirituhanong kaalam ug pagpanabot,
Gipasalamatan nako ang akong Dios diha sa tanan nakong paghandom kaninyo. nga nakabaton sa samang pakigbisog nga inyo kaniadtong nakita kanako, ug inyo karong nadungog nga anaa kanako. Sa tanan nakong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay nag-ampo uban sa kalipay, mapasalamaton tungod sa inyong pagpakig-ambit diha sa Maayong Balita sukad sa unang adlaw hangtod karon.
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Sa gabii ug sa buntag ug sa udto ako magmulo ug mag-agulo, ug pamation niya ang akong tingog.
Kon may makakita nga ang iyang igsoon nakahimo ug sala nga dili makamatay, kinahanglan nga maghangyo siya ug ang Dios maghatag kaniya ug kinabuhi ngadto kanila nga nakahimo ug sala nga dili makamatay. Adunay sala nga makamatay; wala ako mag-ingon nga mag-ampo siya alang niini.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Sa diha nga magpakitabang ang mga matarong, ang Ginoo mamati, ug magluwas kanila gikan sa tanan nilang mga kagul-anan.
Tagdon niya ang pag-ampo sa mga nanginahanglan, ug dili niya isalikway ang ilang pag-ampo.
Ug sultihan ko usab kamo nga kon ang duha kaninyo mag-uyon dinhi sa yuta mahitungod sa bisan unsa nga ilang pangayoon, alang kanila buhaton kini sa akong Amahan nga anaa sa langit. Ug gitawag ni Jesus ang usa ka gamayng bata ngadto kaniya ug gipatindog niya kini sa ilang taliwala. Kay diin may duha o tulo nga nagkatigom sa akong ngalan, anaa ako sa ilang taliwala.”
Padayon diha sa pag-ampo, magtukaw samtang maghimo niini uban sa pagpasalamat. Ug pag-ampo kamo alang kanamo usab, nga unta ang Dios magbukas kanamo ug ganghaan alang sa pulong, aron pagsugilon sa misteryo ni Cristo, nga tungod niini ako karon nahimong binilanggo, aron ipadayag nako kini ingon nga kinahanglan nakong isulti.
Hinumdomi ninyo sila nga anaa sa bilanggoan, ingon nga daw nabilanggo usab kamo uban kanila, ug sila usab nga gidagmalan, kay kamo anaa man usab sa lawas.
Kamo usab motabang pinaagi sa pag-ampo alang kanamo, aron daghan ang magpasalamat alang kanamo tungod sa panalangin nga nadawat namo agig tubag sa daghang mga pag-ampo.
Dugang pa, ipahilayo unta kini gikan kanako nga ako makasala batok sa Ginoo pinaagi sa paghunong sa pag-ampo alang kaninyo, ug ako magtudlo kaninyo sa maayo ug sa matarong nga dalan.
Itugot nga ang akong pag-ampo isipon nga insenso sa imong atubangan, ug ang pagbayaw sa akong mga kamot ingon nga halad inihaw sa kahaponon!
apan nag-ampo ako alang kanimo, nga unta dili maluya ang imong pagtuo, apan sa dihang mahibalik na ikaw, lig-ona ang imong mga igsoon.”
Pamatia ang hangyo nga matarong, O Ginoo; tagda ang akong pagtuaw! Dungga ang akong pag-ampo nga gikan sa dili malimbongon nga ngabil! Gitakpan nila ang ilang kasingkasing gikan sa pagkaluoy; pinaagi sa ilang baba nagsulti sila nga mapahitas-on. Gisunodsunod nila ako; karon naglibot sila kanako; sila nagtutok sa ilang mga mata aron sa pagtumba kanako sa yuta. Sama sila sa liyon nga naghinamhinam sa pagkuniskunis, sama sa batan-on nga liyon nga nag-atang diha sa tago. Tindog, O Ginoo, atubanga sila, buntoga sila! Luwasa ang akong kalag gikan sa daotan pinaagi sa imong espada, gikan sa mga tawo, pinaagi sa imong kamot, O Ginoo, gikan sa mga tawo nga ang bahin sa kinabuhi iya sa kalibotan. Mapuno unta ang ilang tiyan sa unsay imong gitagana alang kanila; makabaton unta ang ilang mga anak ug labaw pa; magbilin unta sila alang sa ilang mga bata. Alang kanako, magsud-ong ako sa imong nawong diha sa pagkamatarong; sa diha nga mahigmata ako, matagbaw ako sa pagsud-ong sa imong dagway. Patunghaa ang hukom alang kanako gikan kanimo! Patan-awa ang imong mga mata sa matarong!
kon ang akong katawhan nga gitawag sa akong ngalan magpaubos sa ilang kaugalingon ug mag-ampo ug mangita sa akong nawong ug motalikod gikan sa ilang mga daotang pamaagi, ako mamati gikan sa langit ug magpasaylo sa ilang mga sala ug mag-ayo sa ilang yuta.
Busa pag-ampo kamo sa Ginoo sa anihonon nga magpadala unta siya ug mga mamumuo ngadto sa iyang anihon.”
Ang atong Dios usa ka Dios sa kaluwasan, ug ngadto sa Dios nga Ginoo, iya ang kagawasan gikan sa kamatayon.
wala ako moundang sa pagpasalamat tungod kaninyo, ug naglakip kaninyo sa akong mga pag-ampo nga unta ang Dios sa atong Ginoong Jesu-Cristo, ang mahimayaong Amahan, maghatag kaninyo sa espiritu sa kaalam ug sa pagpadayag diha sa kahibalo mahitungod kaniya, ingon nga gilamdagan ang mga mata sa inyong kasingkasing, aron inyong masayran kon unsa ang paglaom diha sa iyang pagtawag kaninyo, kon unsa ang mga bahandi sa iyang mahimayaong panulundon diha sa mga balaan,
Pamatia, O Ginoo, ang akong pag-ampo, tagda ang tuaw sa akong mga pangaliyupo. Sa adlaw sa akong kalisdanan magsangpit ako kanimo, kay ikaw motubag kanako.
Nagpasalamat ako sa Dios nga akong gisimba sama sa gibuhat sa akong katigulangan, uban sa hinlo nga tanlag ingon nga ako walay hunong sa paghinumdom kanimo diha sa akong mga pag-ampo adlaw ug gabii.
Buhata sa sulod nako ang hinlo nga kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ug lig-ona ang espiritu sa sulod nako. Ayaw ako isalikway gikan sa imong atubangan, ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako. Ibalik kanako ang kalipay sa imong kaluwasan, ug agaka ako diha sa masinugtanon nga espiritu.
Kay saksi nako ang Dios nga akong gialagaran sa bug-os nakong espiritu diha sa Maayong Balita sa iyang Anak, nga sa walay pag-undang gilakip ko kamo kanunay sa akong mga pag-ampo,
Mibangon ako sa wala pa mobanagbanag ug mituaw ako; naglaom ako diha sa imong mga pulong. Nagmata ako sa wala pa ang mga pagtukaw sa kagabhion, aron ako mamalandong sa imong saad.
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
Unya gisuginlan sila ni Jesus ug usa ka sambingay aron pagpaila nga kinahanglang mag-ampo sila kanunay ug dili maluya.
Sa tibuok nakong kasingkasing nangita ako kanimo; ayaw itugot nga ako mahisalaag gikan sa imong kasugoan!
Kon ang usa ka bahin mag-antos, ang tanan magdungan sa pag-antos; kon ang usa ka bahin pasidunggan, ang tanan magdungan sa paglipay.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
Tungod niini hatagan nako siya ug usa ka bahin uban sa bantogan, ug siya magbahin sa inilog uban sa kusgan; tungod kay iyang gibubo ang iyang kalag ngadto sa kamatayon, ug giisip uban sa mga malapason; bisan pa niini gipas-an niya ang sala sa daghan ug naghimo ug pagpangamuyo alang sa mga malapason.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Ako nahisalaag sama sa usa ka nawala nga karnero; pangitaa ang imong alagad, kay wala nako kalimti ang imong kasugoan.
Nga nag-ampo kami nga mainiton gayod sa gabii ug sa adlaw nga unta kami makakita sa inyong nawong ug makasangkap sa nakulang sa inyong pagtuo.
Pamatia ang akong pag-ampo, O Ginoo patalinghugi ang akong mga pangaliyupo diha sa imong pagkamatinumanon; sa imong pagkamatarong tubaga ako.
Mga anak ko, nga gikasakitan nako pag-usab hangtod nga si Cristo mahulma diha sa sulod ninyo!
Ang usa ka higala mahigugma sa tanang panahon, ug ang usa ka igsoon natawo alang sa kalisdanan.
ug gikan kaniya makadawat kita sa bisan unsa nga atong pangayoon kay kita nagtuman man sa iyang mga sugo ug nagbuhat sa makapahimuot kaniya.
unsa ba ang tawo nga ikaw matinagdanon man kaniya ug ang anak sa tawo nga ikaw mag-atiman man kaniya? Kay gibuhat nimo siya nga ubos ug diyotay kay sa Dios ug gipurongpurongan nimo siya uban sa himaya ug dungog.
Pagtukaw ug pag-ampo kamo aron dili kamo mahisulod ngadto sa pagsulay. Sa pagkatinuod, matinguhaon ang espiritu apan luya ang lawas.”
Mga igsoon, ang tinguha sa akong kasingkasing ug ang akong pag-ampo ngadto sa Dios alang kanila mao nga mangaluwas unta sila.
Apan nianang pagkatungang gabii, si Pablo ug si Silas nag-ampo ug nag-awit ug mga alawiton ngadto sa Dios ug ang mga binilanggo naminaw kanila. Ug sa kalit dihay usa ka kusog nga linog, nga tungod niana natay-og ang mga patukoranan sa bilanggoan ug dihadiha naabli ang tanang pultahan ug natangtang ang mga kadena sa matag usa.
Pamatia ang akong pagtuaw, O Dios, patalinghogi ang akong pag-ampo; gikan sa kinatumyan sa yuta nagtuaw ako kanimo, sa diha nga ang akong kasingkasing luya na. Dad-a ako ngadto sa bato nga habog pa kay kanako;
Aduna ba kaninyoy nasakit? Ipatawag kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia ug paampoa sila alang kaniya, maghaplas kaniya ug lana pinaagi sa ngalan sa Ginoo.
Dayega ang Ginoo, O akong kalag; ug ang tanan nga ania sa sulod nako, dayega ang balaan niyang ngalan! Dili siya magbuhat sumala sa atong mga kasal-anan, o magbalos kanato sumala sa atong mga kalapasan. Kay ingon nga ang kalangitan anaa sa taas ibabaw sa yuta, mao usab kadako ang iyang gugmang walay paglubad ngadto kanila nga may kahadlok kaniya; sama sa gilay-on sa silangan gikan sa kasadpan, mao usab ang gilay-on sa iyang pagpahimulag kanato gikan sa atong mga kalapasan. Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya. Kay siya nahibalo sa atong kahimtang; nahinumdom siya nga kita mga abog lamang. Mahitungod sa tawo, ang iyang mga adlaw sama sa balili, siya naglambo sama sa bulak sa kapatagan; kay ang hangin moagi ibabaw niini ug kini mahanaw ug ang dapit nga gitugkan niini dili na makaila. Apan ang gugmang walay paglubad sa Ginoo naggikan sa walay sinugdan hangtod sa walay kataposan ngadto kanila nga may kahadlok kaniya, ug ang iyang pagkamatarong ngadto sa mga anak sa mga anak; ngadto kanila nga nagtuman sa iyang kasabotan ug nahinumdom sa pagbuhat sa iyang kasugoan. Gipahimutang sa Ginoo ang iyang trono didto sa kalangitan, ug ang iyang gingharian naggahom ibabaw sa tanan. Dayega ang Ginoo, O akong kalag, ug ayaw kalimti ang tanan niyang kaayohan,
Sa kanunay nagpasalamat kami sa Dios, ang Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, sa dihang mag-ampo kami alang kaninyo,
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato? Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
Sa diha nga magtawag siya kanako, ako motubag kaniya; ubanan nako siya diha sa kalisdanan, luwason nako siya ug akong pasidunggan.
Kay kining tanan tungod ug alang kaninyo aron nga samtang ang grasya modagaya ngadto sa daghan pang mga tawo, kini makapadagaya unta sa mga pasalamat ngadto sa himaya sa Dios.
Ang kasingkasing sa hari diha sa kamot sa Ginoo sama sa mga bul-og sa tubig; palikoon niya kini bisan asa nga buot niya.
Ayaw hinumdomi ang mga sala sa akong pagkabatan-on o ang akong mga kalapasan; sumala sa imong gugmang walay paglubad, hinumdomi ako, tungod ug alang sa imong kaayo, O Ginoo!
Sa kanunay nagpasalamat kami sa Dios tungod kaninyong tanan, kanunay namo kamong gilakip sa among mga pag-ampo,
Apan ako, O Ginoo, nagtuaw nganha kanimo; sa pagkabuntag ang akong pag-ampo modangat sa atubangan nimo.
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo. Kay ang tanan nga mangayo makadawat ug ang mangita makakaplag ug alang kaniya nga manuktok ablihan ang pultahan.
Ug gikan kaniya nabatonan nato kining maong sugo, nga ang nahigugma sa Dios kinahanglan nga mahigugma usab sa iyang igsoon.
Kay misalig ako nga bisan kamatayon, o kinabuhi, o mga anghel o mga kadagkoan o mga butang karon o mga butang nga umaabot o mga gahom, o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.”
Gikan sa mga kahiladman nagtuaw ako kanimo, O Ginoo! Ginoo, pamatia ang akong tingog! Papamatia ang imong mga dalunggan sa tingog sa akong mga pagpangamuyo!
Ug ayaw kuhaa sa hingpit ang pulong sa kamatuoran gikan sa akong baba; kay ang akong paglaom anaa sa imong mga tulumanon.
kay ang mga hinagiban sa among pakiggubat dili man unodnon kondili gamhanan tungod sa Dios aron sa paglumpag sa mga kuta, sa tanang mga pangatarongan ug sa tanang mapahitas-ong babag nga nag-ali batok sa kahibalo sa Dios, ug nagbihag sa tanang panghunahuna aron kini magmasinugtanon kang Cristo.
kay diha kang Cristo Jesus kamong tanan nahimo na man nga mga anak sa Dios pinaagi sa pagtuo. Kay ang tanan kaninyo nga gibautismohan ngadto kang Cristo nagsul-ob kang Cristo.
Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Sa akong kagul-anan nagsangpit ako sa Ginoo; ngadto sa akong Dios nagpakitabang ako. Gikan sa iyang Templo, nadungog niya ang akong tingog, ug ang akong pagtuaw ngadto kaniya midangat sa iyang mga dalunggan.
Sa ingon niana, uban sa pagsalig manuol kita ngadto sa trono sa grasya, aron makadawat ug kaluoy ug makakaplag ug grasya nga makatabang kanato sa panahon sa pagpanginahanglan.
Nakaingon ako diha sa akong sa kakurat, “Gipapahawa ako gikan sa imong panan-aw.” Apan gidungog nimo ang akong mga pangaliyupo sa diha nga nagpakitabang ako kanimo.
Gihigugma nako ang Ginoo, kay siya nagpatalinghog sa akong tingog ug sa akong mga pangaliyupo. Ako nagtuo, bisan ako nagsulti, “Gisakit ako sa hilabihan gayod”; sa hinanali ako nakaingon, “Ang tanang tawo bakakon.” Unsa man ang akong igasa sa Ginoo sa tanan niyang kaayo kanako? Akong iisa ang kupa sa kaluwasan, ug sangpiton nako ang ngalan sa Ginoo. magbayad ako sa akong mga panaad sa Ginoo, diha sa atubangan sa tanan niyang katawhan. Bililhon sa panan-aw sa Ginoo ang kamatayon sa iyang mga balaan. O Ginoo, ako imong alagad. Ako imong alagad, anak sa imong alagad nga babaye. Gihubad nimo ang akong mga gapos. Akong ihalad kanimo ang halad sa pasalamat, ug magsangpit ako sa ngalan sa Ginoo. Magbayad ako sa akong mga panaad sa Ginoo diha sa atubangan sa tanan niyang katawhan, diha sa mga hawanan sa balay sa Ginoo, sa taliwala nimo, O Jerusalem. Dayega ang Ginoo! Tungod kay iyang gikiling kanako ang iyang igdulungog, busa magsangpit ako kaniya samtang ako buhi pa.
Kon ang usa ka tawo maglingiw sa iyang dalunggan gikan sa pagpamati sa Balaod bisan ang iyang pag-ampo dulumtanan.
ug alang kanako usab aron unta ihatag ngari kanako ang mga igsusulti aron mosulti ako uban sa kaisog, aron ipahibalo ang misteryo sa Maayong Balita. “Tahora ang imong amahan ug inahan,” kini mao ang unang sugo nga may saad, Tungod niini ako nahimong usa ka tinugyanan nga kinadenahan aron pinaagi niini ako magmaisogon, ingon nga gikinahanglan sa akong pagsulti.
Dalaygon ang Dios nga wala magsalikway sa akong pag-ampo o maghikaw kanako sa iyang gugma nga walay paglubad!
Nangumosta kaninyo si Epafras, nga usa sa mga kauban ninyo ug ulipon ni Cristo Jesus, sa kanunay gayod mainiton siya nga naglakip kaninyo sa iyang mga pag-ampo aron kamo magbarog nga hingpit ug may kasigurohan diha sa tibuok nga kabubut-on sa Dios.
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Tungod sa akong kalisdanan misangpit ako sa Ginoo; mitubag kanako ang Ginoo ug gibutang niya ako sa dapit nga lapad.
Ug ang atong nabatonang pagsalig kaniya mao kini, nga kon mangayo kita ug bisan unsa sumala sa iyang kabubut-on, siya mamati gayod kanato.
Pag-ampo kamo alang kanamo, kay kami masaligon nga kami nagbaton ug maayong tanlag, nagtinguha sa pagkinabuhi nga dungganan sa tanang butang.
Ug human kamo makaantos sa makadiyot, ang Dios sa tanang grasya nga nagtawag kaninyo ngadto sa iyang dayon nga himaya diha kang Cristo, mao gayod ang mangunay sa pagpahiuli, paglig-on, pagpabaskog ug pagpahimutang kaninyo.
Sa diha nga magsud-ong ako sa imong kalangitan, sa buhat sa imong mga tudlo, sa bulan ug sa mga bituon nga imong gipahiluna; unsa ba ang tawo nga ikaw matinagdanon man kaniya ug ang anak sa tawo nga ikaw mag-atiman man kaniya?
Ug giuli sa Ginoo ang tanang katigayonan ni Job sa diha nga nag-ampo siya alang sa iyang mga higala. Ug ang Ginoo naghatag kang Job ug duha ka pilo kay sa napanag-iya niya kaniadto.
Pinaagi sa bug-os nga pag-ampo ug pagpangamuyo, pag-ampo diha sa Espiritu sa tanang panahon. Alang niini, kinahanglang magtukaw kamo uban sa bug-os nga pagkamapadayonon ug sa pangamuyo alang sa tanang mga balaan
Karon, una sa tanan, ako nag-awhag nga ang mga pangamuyo, mga pag-ampo, mga paghangyo, ug mga pagpasalamat kinahanglang himoon alang sa tanang tawo,
Sa ingon usab nga paagi, ang Espiritu motabang kanato sa atong kaluyahon kay kita wala man mahibalo unsay angay nga iampo, apan ang Espiritu gayod mangamuyo alang kanato sa mga pag-agulo nga dili malitok sa mga pulong. Ug siya nga nagsusi sa mga kasingkasing nasayod kon unsa ang hunahuna sa Espiritu, kay ang Espiritu mangamuyo man sumala sa kabubut-on sa Dios alang sa mga balaan.
Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan.
Kon kamo magpabilin kanako ug ang akong mga pulong magpabilin kaninyo, pangayo kamo ug bisan unsa nga buot ninyo, ug himoon kini alang kaninyo.
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat.