Kategorya
105 Mga Bersikulo sa Bibliya Mahitungod sa Diborsyo
Sukad pa sa sinugdanan sa kalibutan, ang pamilya naa na sa hunahuna sa Ginoo. Wala nay mas labaw pa kaanindot kaysa sa paghiusa sa kaminyoon ug pagtukod og panimalay nga bisan pa sa mga kalisdanan, magpabiling lig-on diha sa bato nga si Kristo Hesus.
Karon, daw lisod na ang pagtuman sa "hangtod kamatayon magbulag kanato." Daghan ang nag-isip nga ang diborsyo mao ang solusyon sa ilang mga problema, nga wala magtagad sa gahom sa Espiritu Santo nga motabang nato aron magka-sinabtanay.
Ang diborsyo nagpasabot og pagkabungkag, kawala’y paglaum, ug kasubo sa kasingkasing sa atong Magbubuhat. Dili Niya gusto nga maagian nato kini, kondili ang pagsunod sa Iyang pulong.
Ang yawa kontra sa plano sa Ginoo para kanato ug gusto niya nga gub-on kini. Karon, naandan na ang diborsyo, ug naa pay uban nga wala na motuo sa kaminyoon tungod sa mga sakit nga ilang naagian.
Apan hinumdomi, ang kalampusan sa tanan natong buhaton gikan sa Ginoo, dili sa atong kaugalingong kusog o abilidad, kondili sa grasya sa Espiritu Santo.
Bisan wala ko masayod sa imong naagian, nasayod ko nga si Hesus eksperto sa pagpahiuli sa nawala ug sa pag-usab sa kinabuhi. Tuohi ang plano sa Ginoo ug hatagi Siya og higayon nga ayuhon ug hilwayon ang inyong mga kasingkasing, ug magsulat og bag-ong istorya sa inyong kinabuhi.
Salig kang Hesus, kay ang tanan nga pagsulay gikinahanglan aron mahimong sama Kaniya ug makat-on sa paghigugma sama sa Iyang paghigugma kanato.
Ang Genesis 2:24 nag-ingon, "Busa, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug moipon sa iyang asawa, ug sila mahimong usa ka lawas." Wala sa plano sa Ginoo ang diborsyo, sama sa giingon sa Mateo 19:6, "Busa, dili na sila duha, kondili usa. Busa, ang gihiusa sa Dios, dili angay buwagon sa tawo."
Duol kang Hesus, ibalik ang imong panimalay, ang pamilya nga imong gipaningkamutang tipigan, ug pangayo sa tinuod nga tinubdan sa gugma nga hatagan ka sa gugma nga gikinahanglan aron makita nga ang tanan posible.
Ug dihay mga Pariseo nga miduol aron sa pagsulay kaniya nga nag-ingon, “Uyon ba sa Balaod alang sa usa ka tawo ang pagbulag niya sa iyang asawa sa bisan unsang hinungdan?” Apan daghan ang nag-una nga unya maulahi ug ang naulahi mag-una. Siya mitubag nga nag-ingon, “Wala ba kamo makabasa nga ang nagbuhat kanila sa sinugdan nagbuhat kanila nga lalaki ug babaye, ug miingon, ‘Tungod niini biyaan sa lalaki ang iyang amahan ug inahan ug makigtipon sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa?’ Sa ingon niini dili na sila duha kondili usa ka unod. Busa, unsay gihiusa sa Dios, ayaw ipabulag sa tawo.” Sila miingon kaniya, “Nganong nagsugo man si Moises sa paghatag ug sulat sa pakigbulag ug sa pagbulag kaniya?” Siya miingon kanila, “Tungod sa kagahi ninyo ug kasingkasing, gitugotan na lang kamo niya sa pagbulag sa inyong asawa, apan sa sinugdan dili kini ingon niana. Ug sultihan ko kamo, si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, nga dili tungod sa pagluib, ug unya mangasawa siya ug lain, siya nakapanapaw.”
“Kay gidumtan nako ang pagpakigbulag, nag-ingon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, ug ang pagtabon ug kabangis sa iyang bisti, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon. Busa pagbantay kamo sa inyong kaugalingon ug ayaw kamo pagmaluibon.”
“Giingon usab, ‘Si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, kinahanglang mohatag ug sulat sa pakigbulag.’ Apan sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, gawas lamang kon kini nagluib kaniya, nagtukmod kaniya sa pagpanapaw, ug ang mangasawa sa usa ka babayeng binulagan nakapanapaw.
Ngadto sa uban moingon ako, dili ang Ginoo, nga kon adunay igsoon nga may asawa nga dili magtutuo, ug siya miuyon ra nga makigpuyo kaniya, kini siya dili gayod niya bulagan. Ug kon ang usa ka babaye may bana nga dili magtutuo, ug kini siya miuyon nga makigpuyo kaniya, kini siya dili gayod niya bulagan. Kay ang bana nga dili magtutuo gibalaan pinaagi sa iyang asawa nga magtutuo, ug ang asawa nga dili magtutuo gibalaan pinaagi sa bana. Kay kon wala pa, ang inyong mga anak dili unta hinlo, apan sila karon binalaan. Apan kon ang dili magtutuo buot man mobulag, pabulaga siya kay ang bana o asawa nga magtutuo wala maulipon sa maong kaminyoon. Kay kita gitawag sa Dios ngadto sa kalinaw.
“Tungod niining maong hinungdan, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug makig-usa siya sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa ka unod.”
Apan kanila nga mga minyo ako nagpahimangno, dili ako, kondili ang Ginoo, nga ang asawa dili gayod mobulag sa iyang bana
(apan kon siya mobulag man gayod, kinahanglang magpabilin siya nga mag-inusara o makig-uli siya sa iyang bana) ug nga ang bana dili gayod mobulag sa iyang asawa.
Maluwas ikaw gikan sa babayeng mananapaw, gikan sa asawa sa laing tawo pinaagi sa iyang maayo nga mga pulong, nga nagbiya sa kauban sa iyang pagkabatan-on ug nalimot sa kasabotan sa iyang Dios;
Ug siya miingon kanila, “Si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa ug unya mangasawa ug lain, nakapanapaw siya batok sa iyang unang asawa, ug kon siya mao ang mobulag sa iyang bana ug unya mamana ug lain, nakapanapaw siya.”
Kamo usab nga mga bana, sa dihang magpuyo kamo uban sa inyong mga asawa sumala sa kahibalo, ingon nga siya binuhat nga huyang kay kanimo, pasidunggi siya ingon nga isigkamanununod sa gasa sa kinabuhi, aron dili kababagan ang inyong mga pag-ampo.
Tungod niini, ang babayeng minyo nabugkos sa Balaod ngadto sa iyang bana samtang buhi pa kini. Apan kon mamatay ang iyang bana, siya nakalingkawas na gikan sa Balaod mahitungod sa bana. Karon, kon maoy akong gibuhat ang butang nga wala nako tinguhaa, dili na ako mao ang nagbuhat niini kondili ang sala nga nagpuyo sa sulod nako. Busa nasuta nako kini ingon nga usa ka balaod, nga sa dihang buot na nakong buhaton ang matarong, ang daotan magpaduol kanako. Kay sa kinasuloran sa akong pagkatawo gikalipay nako ang balaod sa Dios, apan dinhi sa mga bahin sa akong lawas nakita nako ang laing balaod nga nakig-away batok sa balaod sa akong salabotan ug naghimo kanako nga binihag ngadto sa balaod sa sala nga nagpuyo sulod sa mga bahin sa akong lawas. Alaot ako nga tawo! Kinsay moluwas kanako gikan niining lawas nga iya sa kamatayon? Salamat sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo! Busa pinaagi sa akong salabotan ako gayod nag-alagad sa balaod sa Dios apan diha sa akong lawas ako nag-alagad sa balaod sa sala. Sumala niini, siya isipon nga mananapaw kon makigpuyo siya ug laing lalaki samtang buhi pa ang iyang bana. Apan kon mamatay ang iyang bana, makalingkawas na siya sa maong balaod ug kon mamana siya ug lain dili siya usa ka mananapaw.
Busa gibuhat sa Dios ang tawo sumala sa iyang kaugalingong dagway, sumala sa dagway sa Dios gibuhat niya sila, lalaki ug babaye iyang gibuhat sila. Ug gipanalanginan sila sa Dios, ug ang Dios miingon kanila, “Sanay kamo ug panaghan, ug lukpa ang yuta ug dumalaha kini ug kamo ang maggahom ibabaw sa mga isda sa dagat, ug sa mga langgam sa kalangitan, ug sa tanan nga buhing binuhat nga naglihok sa ibabaw sa yuta.”
Ang asawa nabugkos ngadto sa iyang bana samtang kini magpabilin nga buhi. Apan kon ang bana mamatay, siya may kagawasan sa pagpamana kang bisan kinsa nga buot niya, diha lamang sa Ginoo.
Himoa ninyo nga ang panagtiayon makabaton sa pagtahod sa tanan, ug himoa ninyo nga ang higdaanan sa panagtiayon dili mahugawan, kay ang Dios mosilot gayod sa mga makihilawason ug sa mga mananapaw.
Ug sultihan ko kamo, si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, nga dili tungod sa pagluib, ug unya mangasawa siya ug lain, siya nakapanapaw.”
Alang sa mga dili minyo ug sa mga biyuda ako moingon nga maayo alang kanila nga magpabilin nga mag-inusara sama kanako. Apan kon sila dili makapugong sa ilang kaugalingon, paminyoa sila. Kay maayo pa nga maminyo kay sa magdilaab.
Mapanalanginan unta ang imong tuboran, ug malipay diha sa asawa sa imong pagkabatan-on, usa ka matahom nga usa, madanihon nga lagsaw. Himoa nga ang iyang dughan magtagbaw kanimo sa tanang panahon; magtagbaw unta kanunay diha sa iyang gugma.
“Sa diha nga ang usa ka tawo magpili ug asawa ug mangasawa kaniya, unya kon kini wala makapahimuot kaniya tungod kay may nakaplagan siya nga dili maayo sa maong babaye, magsulat siya kaniya ug sulat sa pagpakigbulag ug ihatag niya kini sa iyang kamot ug papahawaon siya gikan sa iyang balay. “Sa diha nga magpahulam ikaw sa imong isigkatawo sa bisan unsang paagi sa paghulam, ayaw pag-adto sa iyang balay aron sa pagkuha sa garantiya. Tindog sa gawas ug ang tawo nga imong gipahulam magdala sa garantiya nganha kanimo. Ug kon siya usa ka tawong kabos, ayaw pagkatulog uban sa iyang garantiya. Iuli kaniya ang garantiya sa dihang mosalop ang adlaw aron matulog siya sa iyang bisti ug magpanalangin kanimo. Ug kini mahimong pagkamatarong alang kanimo sa atubangan sa Ginoo nga imong Dios. “Ayaw daogdaoga ang usa ka sinuholan nga ulipon nga kabos ug nagkinahanglan, bisan siya usa sa imong mga igsoon o usa sa mga langyaw nga anaa sa imong yuta sulod sa inyong mga lungsod. Ihatag kaniya ang iyang suhol sa adlaw nga iya kining gihagoan sa dili pa mosalop ang adlaw kay siya kabos ug ang iyang kasingkasing nagsalig niini, kay tingali unya ug mosangpit siya sa Ginoo batok kanimo ug kini mahimong sala diha kanimo. “Ang mga amahan kinahanglang dili patyon tungod sa mga anak, o ang mga anak patyon tungod sa mga amahan. Ang matag usa patyon tungod sa iyang kaugalingong sala. “Ayaw tuisa ang hustisya nga angay sa langyaw o sa mga wala nay amahan o kuhaon ang bisti sa biyuda ingon nga garantiya. Apan kinahanglan nga imong hinumdoman nga naulipon ikaw didto sa Ehipto ug gikan didto gilukat ikaw sa Ginoo nga imong Dios. Busa nagsugo ako kanimo sa pagbuhat niini. “Sa diha nga mag-ani ikaw sa imong mga uhay sa imong uma ug nakalimot ikaw sa usa ka bugkos nga uhay didto sa uma, ayaw pagbalik aron sa pagkuha niini, kini iya na sa langyaw, sa wala nay amahan ug sa biyuda aron panalanginan ikaw sa Ginoo nga imong Dios sa tanang buhat sa imong mga kamot. Ug kon molakaw siya ug maasawa sa laing lalaki Sa dihang mag-uyog ikaw sa imong mga olibo, ayaw sublii pagpanguha ang mga sanga; kini alang na sa langyaw, sa wala nay amahan ug sa biyuda. Sa diha nga manguha ikaw sa mga bunga sa imong parasan, ayaw kini hagdawi pagkahuman, kini alang sa langyaw, sa wala nay amahan ug sa biyuda. Hinumdomi nga naulipon ikaw didto sa yuta sa Ehipto busa nagsugo ako kanimo sa pagbuhat niini. ug ang ikaduhang bana masilag kaniya ug magsulat kaniya ug sulat sa pagpakigbulag ug ihatag kini sa iyang kamot ug papahawaon niya siya sa iyang balay o kon mamatay ang ikaduhang bana nga mikuha kaniya aron maasawa siya, ang iyang unang bana nga naghingilin kaniya dili makakuha kaniya pag-usab aron maasawa human siya mahugawi, kay kini dulumtanan sa atubangan sa Ginoo, ug ayaw dad-i ug sala ang yuta nga gihatag kanimo sa Ginoo nga imong Dios ingon nga panulundon.
Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.
Ug miingon ang Ginoong Dios, “Dili maayo nga ang tawo mag-inusara; buhatan nako siya ug kaabag nga angay kaniya.”
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna. Kay walay lain nga sama kanako ug hunahuna nga sa tinuod mahangawa alang kaninyo. Silang tanan nagpangita sa mga butang sa ilang kaugalingon, dili sa mga butang ni Jesu-Cristo. Apan kamo nasayod sa katakos ni Timoteo, kon giunsa niya sa pag-alagad uban kanako diha sa buluhaton sa Maayong Balita, ingon sa usa ka anak nga nag-alagad sa iyang amahan. Busa naglaom ako sa pagpadala dayon kaniya sa dihang masuta na nako kon unsa ang mahitabo kanako, ug ako nagsalig sa Ginoo nga sa dili madugay moanha usab ako. Naghunahuna ako nga kinahanglang paanhaon nako diha kaninyo si Epafrodito nga akong igsoon ug kaubang magbubuhat ug kaubang sundalo ug inyong sinugo ug tig-atiman sa akong mga kinahanglanon, kay siya naghandom kaninyong tanan ug naguol kay kamo nakadungog man nga siya nasakit. Sa pagkatinuod, siya nasakit nga nag-ungaw sa kamatayon. Apan ang Dios naluoy kaniya ug dili lamang kaniya ra kondili kanako usab, aron ako dili aboton sa daghang mga kaguol. Busa ako labaw pang nagtinguha sa pagpaanha kaniya diha aron kamo malipay sa pagkakita kaniya pag-usab, ug aron ako dili na kaayo mabalaka. Busa dawata siya ninyo diha sa Ginoo uban sa tanang kalipay ug pasidunggi ninyo ang maong mga tawo, Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Ang kaalam sa mga babaye maglig-on sa iyang balay, apan ang binuang sa iyang kamot magbungkag niini.
Dili nako ibutang sa atubangan sa akong mga mata ang bisan unsa nga daotan. Gidumtan nako ang buhat niadtong mga nahisalaag, kini dili motapot kanako.
Ug si Jesus miingon kanila, “Ang mga tawo niining panahona karon nangasawa ug namana. Apan ang giisip nga mga angayang makaabot niadtong panahona ug sa pagkabanhaw gikan sa mga patay, sila dili na mangasawa o mamana. Sila dili na mamatay tungod kay mahisama na man sila sa mga anghel, ug mga anak sila sa Dios, ingon nga mga anak sa pagkabanhaw.
Ug ang gusok nga gikuha sa Ginoong Dios gikan sa tawo gibuhat niya nga usa ka babaye, ug iyang gidala siya ngadto sa lalaki. Ug ang tawo miingon, “Ania ra gayod ang bukog sa akong mga bukog, ug unod sa akong unod, siya nganlan nga Babaye, kay gikuha siya gikan sa Lalaki.”
Gawas kon ang Ginoo ang magtukod sa balay, kawang lamang ang kahago niadtong mga nagtukod niini. Gawas kon ang Ginoo ang magbantay sa siyudad, kawang lamang ang pagtukaw sa tawo nga nagbantay.
Mga asawa, pagpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong mga bana, ingon nga maoy angay diha sa Ginoo.
Hinuon, alang sa matag usa ka lalaki diha kaninyo, kinahanglang mahigugma gayod sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon ug ang asawa kinahanglang magtahod sa iyang bana.
Ang pangulo sa iglesia kinahanglan nga dili salawayon, bana sa usa ka asawa, mapinugnganon sa kaugalingon, buotan, ligdong, maabiabihon, maayo sa pagpanudlo,
Ug sultihan ko usab kamo nga kon ang duha kaninyo mag-uyon dinhi sa yuta mahitungod sa bisan unsa nga ilang pangayoon, alang kanila buhaton kini sa akong Amahan nga anaa sa langit. Ug gitawag ni Jesus ang usa ka gamayng bata ngadto kaniya ug gipatindog niya kini sa ilang taliwala. Kay diin may duha o tulo nga nagkatigom sa akong ngalan, anaa ako sa ilang taliwala.”
Unya si Isaac midala kaniya ngadto sa tolda ni Sarah nga iyang inahan. Ug giminyoan niya si Rebecca ug siya naasawa ni Isaac ug gihigugma niya si Rebecca. Busa si Isaac nahupay human sa kamatayon sa iyang inahan.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Siya nga makakaplag ug asawa nakakaplag sa maayong butang, ug makaangkon ug kahimuot gikan sa Ginoo.
Siya mitubag nga nag-ingon, “Wala ba kamo makabasa nga ang nagbuhat kanila sa sinugdan nagbuhat kanila nga lalaki ug babaye, ug miingon, ‘Tungod niini biyaan sa lalaki ang iyang amahan ug inahan ug makigtipon sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa?’
Kamong mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, sama nga si Cristo nahigugma sa iglesia ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kaniya, aron iyang balaanon siya sa mahinloan na niya siya pinaagi sa paghugas kaniya ug tubig pinaagi sa pulong,
Hinuon, diha sa Ginoo ang babaye dili makahimo nga wala ang lalaki o makahimo ang lalaki nga wala ang babaye. Kay ingon nga ang babaye gibuhat gikan sa lalaki, mao usab ang lalaki natawo gikan sa babaye. Ug ang tanang mga butang gikan sa Dios.
Biya sa daotan, ug buhata ang maayo; aron magpuyo ikaw hangtod sa kahangtoran. Kay ang Ginoo nahigugma sa hustisya; siya dili mobiya sa iyang mga balaan. Ang matarong molungtad hangtod sa kahangtoran, apan ang kaliwat sa mga daotan laglagon.
Kay sa pagkabanhaw dili na sila mangasawa o mamana pa, kondili mahisama na sila sa mga anghel didto sa langit.
Kahadloki ninyo ang Ginoo nga inyong Dios. Alagari siya ug pakighiusa kaniya ug panumpa pinaagi sa iyang ngalan.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Busa si Jacob nag-alagad sulod sa pito ka tuig alang kang Raquel ug kini daw pipila lamang ka adlaw tungod sa iyang gugma alang kaniya.
Maayo pa nga magpuyo diha sa suok sa atop sa balay, kay sa sulod sa balay kauban sa usa ka babaye nga palaaway.
“Kon adunay tawo nga moari kanako ug dili siya magdumot sa iyang kaugalingong amahan ug inahan ug asawa ug mga anak ug mga igsoong lalaki ug mga igsoong babaye, oo, ug bisan sa iyang kaugalingong kinabuhi, dili siya mahimong akong tinun-an.
Ang bana kinahanglan nga magtuman sa iyang katungdanan ngadto sa iyang asawa ug ang asawa usab ngadto sa iyang bana. ug kadtong mga naghilak ingon nga wala maghilak kadtong mga naglipay ingon nga wala maglipay, ug kadtong mga namalit ingon nga walay mga kabtangan, ug kadtong mga nagpahimulos sa kalibotan, ingon nga wala magpahimulos niini. Kay ang dagway niining kalibotana lumalabay lamang. Buot unta nako nga kamo mahigawas sa mga kabalaka. Ang lalaki nga dili minyo may kabalaka alang sa mga butang sa Ginoo, kon unsaon niya sa pagpahimuot sa Ginoo; apan ang lalaking minyo adunay kabalaka sa mga butang sa kalibotan, kon unsaon niya sa pagpahimuot sa iyang asawa, busa nabahin gayod. Ug ang babayeng dili minyo ug ang ulay adunay kabalaka alang sa mga butang sa Ginoo, aron siya mabalaan diha sa lawas ug sa espiritu; apan ang babayeng minyo adunay kabalaka mahitungod sa mga butang sa kalibotan, kon unsaon niya pagpahimuot sa iyang bana. Ako nagsulti niini alang sa inyong kaayohan, dili sa pagpugong kaninyo, kondili alang sa mga butang nga angay ug aron mahingpit gayod ang inyong pag-alagad sa Ginoo. Apan kon adunay tawo nga nagtuo nga dili na angay ang iyang lihok ngadto sa iyang hinigugma nga ulay, kon kusog gayod ang iyang pagbati ug kon gikinahanglan man gayod kini, tugoti ang maong tawo sa pagbuhat sa buot niya; paminyoa sila, kini dili sala. Hinuon ang tawo nga mibarog nga lig-on diha sa iyang kasingkasing, dili tungod kay siya gipugos kondili tungod kay aduna siyay katungod sa iyang kaugalingong kabubut-on ug nakahukom na sulod sa iyang kasingkasing nga dili minyoan ang iyang pangasaw-onon, kanang tawhana nagbuhat sa maayo. Busa ang mangasawa sa iyang hinigugma nga ulay nagbuhat sa maayo apan ang dili mangasawa nagbuhat sa labaw pa ka maayo. Ang asawa nabugkos ngadto sa iyang bana samtang kini magpabilin nga buhi. Apan kon ang bana mamatay, siya may kagawasan sa pagpamana kang bisan kinsa nga buot niya, diha lamang sa Ginoo. Kay ang asawa dili mao ang magbuot sa kaugalingon niyang lawas kondili ang iyang bana, sama nga ang bana dili magbuot sa kaugalingon niyang lawas kondili ang iyang asawa. Apan labaw pa siyang malipayon kon magpabilin siya sa iyang kahimtang sumala sa akong hunahuna, ug ako nagtuo nga ako usab nakabaton sa Espiritu sa Dios. Ayaw hikawi ang usa ug usa gawas kon magsabot kamo alang sa usa ka panahon, aron sa paggahin ug panahon sa pag-ampo, ug pagduol na usab kamo aron dili kamo matintal ni Satanas tungod sa kakulang ninyo ug pagpugong sa kaugalingon.
“Busa bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong maalamon nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa bato. Mibundak ang ulan ug miabot ang mga baha ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya apan kadto wala mapukan kay natukod man ibabaw sa bato. Apan si bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug dili magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong buangbuang nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa balas. Mibundak ang ulan ug miabot ang mga baha, ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya ug kadto napukan ug dako kaayo ang iyang pagkapukan.”
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
O dayega ang Ginoo uban kanako, ug maghiusa kita sa pagbayaw sa iyang ngalan! Gipangita nako ang Ginoo, ug gitubag niya ako, ug giluwas niya ako gikan sa tanan nakong mga kahadlok.
Ang tubag nga malumo makapahupay sa kasuko, apan ang pulong nga hait makapahagit sa kasuko.
Mao lamang nga magkinabuhi kamo nga takos sa Maayong Balita mahitungod kang Cristo, aron nga bisan kon moanha ako ug makigkita kaninyo o wala ako diha, madunggan unta nako mahitungod kaninyo nga kamo nagbarog diha sa usa ka espiritu, nga uban sa usa ka hunahuna maghiusa sa pagpaningkamot diha sa pagtuo sa Maayong Balita,
Ug nakita sa Dios ang tanang butang nga iyang gihimo, ug tan-awa, kini maayo kaayo. Dihay kagabhion ug dihay kabuntagon, ikaunom nga adlaw.
Kinsay makakaplag sa usa ka maayong asawa? Siya bililhon kaayo kay sa mga alahas. Ang kasingkasing sa iyang bana nagsalig kaniya, ug siya dili makulangan ug bahandi. Siya nagbuhat kaniya ug maayo ug dili daotan, sa tanang mga adlaw sa iyang kinabuhi.
Ang imong mga mata nakakita sa akong lawas nga wala pa maumol, diha sa imong basahon nasulat ang tanan niini, ang mga adlaw nga natakda alang kanako, sa diha nga wala pay usa niini.
Ang Dios sa pailob ug pagdasig maghatag unta kaninyong tanan ug pagsinabtanay sa usa ug usa sumala kang Cristo Jesus, aron diha sa hiniusa nga tingog magdungan kamo sa paghimaya sa Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Apan ikaw, O tawo sa Dios, pahilayo niining mga butanga; paningkamoti ang pagkamalahutayon, pagkadiosnon, pagtuo, paghigugma, pagkamainantoson, pagkaaghop. Pakigbisog diha sa maayong pakigbisog sa pagtuo. Hupti ang kinabuhing dayon nga niini gitawag ikaw ug niini ikaw naghimo ug maayong pagsugid sa atubangan sa daghang mga saksi.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon. Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran, moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Ang maayo nga asawa purongpurong sa iyang bana, apan ang nagdala ug kaulawan sama sa pagkadunot sa iyang mga bukog.
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat. Ug ang kalinaw sa Dios nga milapaw sa tanang pagpanabot, magbantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus.
Bulahan ang tanan nga may kahadlok sa Ginoo, nga naglakaw subay sa iyang mga dalan! Magkaon ikaw sa bunga sa kabudlay sa imong mga kamot; magmalipayon ikaw, ug magmaayo kini alang kanimo. Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa.
Kay ang imong Magbubuhat mao ang imong bana, si Yahweh sa mga panon mao ang iyang ngalan; ug ang Balaan sa Israel mao ang imong Manunubos, siya gitawag nga Dios sa tibuok nga yuta.
Mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, ug ayaw ninyo sila daogdaoga. Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta. Mga anak, pagmasinugtanon kamo sa inyong mga ginikanan sa tanang mga butang, kay kini makapahimuot sa Ginoo.
Sa Dios lamang naghulat sa hilom ang akong kalag; gikan kaniya ang akong kaluwasan. Ayaw pagsalig diha sa pagpanglupig, ayaw paglaom diha sa pagpangawat; kon ang mga bahandi modaghan, ayaw ibutang ang imong kasingkasing niana. Ang Dios nagsulti sa makausa; makaduha ako makadungog niini: nga ang gahom iya sa Dios; ug nganha kanimo, O Ginoo, imo ang gugmang walay paglubad. Kay ikaw nagbalos sa tawo sumala sa iyang buhat. Siya lamang mao ang akong bato ug ang akong kaluwasan, ang akong salipdanan; dili gayod ako matarog.
Ug gipanalanginan sila sa Dios, ug ang Dios miingon kanila, “Sanay kamo ug panaghan, ug lukpa ang yuta ug dumalaha kini ug kamo ang maggahom ibabaw sa mga isda sa dagat, ug sa mga langgam sa kalangitan, ug sa tanan nga buhing binuhat nga naglihok sa ibabaw sa yuta.”
Ang pagdumot naghatag ug kasamok, apan ang gugma nagtabon sa tanang mga kalapasan.
O Ginoo ang akong kasingkasing dili palabilabihon, ang akong mga mata dili mapahitas-on; wala ako magbaton ug mga butang nga hilabihan ra ka dagko ug hilabihan ka katingalahan alang kanako. Apan akong gihupay ug gipahilom ang akong kalag, sama sa usa ka gilutas nga bata diha sa iyang inahan; sama sa usa ka gilutas nga bata mao usab ang akong kalag.
Kay adunay mga yunoko nang daan sukad pa sa ilang pagkahimugso ug adunay mga yunoko nga gihimong yunoko sa mga tawo ug adunay nahimong yunoko sa ilang kaugalingong kabubut-on tungod sa gingharian sa langit. Ang makahimo pagdawat niini, padawata niini.”
Isalikway ninyo ang tanang kayugot ug kasuko ug kapungot ug mga pagsingka ug pagpasipala lakip ang tanang kadaotan, apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Kamo usab nga mga asawa, pagmasinugtanon kamo sa inyong kaugalingong mga bana, aron nga kon aduna man kanilay wala magtuo sa pulong, basin pa ug sa walay pagsulti madani pinaagi sa gawi sa ilang mga asawa, Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini. Kay ang mga mata sa Ginoo anaa sa mga matarong, ug ang iyang mga dalunggan sa ilang mga pangamuyo. Apan ang nawong sa Ginoo batok sa mga nagbuhat ug daotan.” Kinsa may makahimo ug kadaot kaninyo kon magmainiton kamo sa pagbuhat sa maayo? Apan kon paantoson man kamo tungod sa inyong pagbuhat ug matarong, bulahan kamo. Ayaw kamo kahadlok sa ilang pagpanghadlok o ayaw kahasol. Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo. Hinuon buhata ninyo kini uban sa kalumo ug pagtahod, ug pagbaton kamo ug hinlo nga tanlag aron nga sa dihang magsulti sila ug daotan kaninyo, maulawan hinuon sila nga nagbugalbugal sa inyong maayong kagawian diha kang Cristo. Kay labi pang maayo ang pag-antos tungod sa pagbuhat ug matarong, kon kini pagbuot man sa Dios, kay sa pag-antos tungod sa pagbuhat ug daotan. Kay si Cristo usab namatay sa makausa tungod sa mga sala, ang matarong alang sa mga dili matarong, aron kamo iyang madala ngadto sa Dios, ingon nga gipatay siya diha sa lawas apan gibuhi diha sa espiritu. Ug niini siya miadto ug nagwali ngadto sa mga espiritu nga gibilanggo, sa diha nga makita nila ang inyong matinahoron ug putli nga gawi.
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Pinaagi sa imong mga lagda nakabaton ako ug salabotan; tungod niini gidumtan nako ang tanang paagi nga sayop.
Kon ang mga pamaagi sa usa ka tawo makapahimuot sa Ginoo, iyang himoon bisan ang iyang mga kaaway nga makigdait kaniya.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
Kay wala niya tamaya o kasilagi ang kagul-anan sa sinakit; wala usab niya tagoa ang iyang nawong gikan kaniya, apan nagpatalinghog siya sa diha nga nagtuaw siya ngadto kaniya.
Apan kon sila dili makapugong sa ilang kaugalingon, paminyoa sila. Kay maayo pa nga maminyo kay sa magdilaab.
hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo.
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
Ug ayaw kamo paghubog sa bino, kay kana maoy pagpatuyang; hinuon magpapuno kamo sa Espiritu. Pagsinultihay kamo ginamit ang mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon, mag-awit ug magtugtog nga magdayeg sa Ginoo uban sa bug-os ninyong kasingkasing. Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios. Sa tanang higayon magpasalamat kamo ngadto sa Dios nga Amahan tungod sa tanang mga butang, diha sa ngalan sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Busa ingon nga inyong gidawat kaniadto si Cristo Jesus nga Ginoo, pagkinabuhi kamo diha kaniya, pinagamot ug pinatubo diha kaniya ug gilig-on diha sa pagtuo, ingon nga gitudloan kamo niini, nag-awas sa pagpasalamat.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Ang imong asawa mahisama sa mabungahon nga paras, sulod sa imong panimalay Ang imong mga anak mahisama sa mga saha nga olibo, libot sa imong lamisa. Tan-awa, sa ingon niini panalanginan ang tawo nga may kahadlok sa Ginoo.
“Ang matag usa nga mobulag sa iyang asawa ug mangasawa ug lain, nakapanapaw, ug ang mangasawa sa babayeng gibulagan sa bana, nakapanapaw.
Apan kanila nga mga minyo ako nagpahimangno, dili ako, kondili ang Ginoo, nga ang asawa dili gayod mobulag sa iyang bana (apan kon siya mobulag man gayod, kinahanglang magpabilin siya nga mag-inusara o makig-uli siya sa iyang bana) ug nga ang bana dili gayod mobulag sa iyang asawa.
Apan kon ang dili magtutuo buot man mobulag, pabulaga siya kay ang bana o asawa nga magtutuo wala maulipon sa maong kaminyoon. Kay kita gitawag sa Dios ngadto sa kalinaw.
Apan sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, gawas lamang kon kini nagluib kaniya, nagtukmod kaniya sa pagpanapaw, ug ang mangasawa sa usa ka babayeng binulagan nakapanapaw.
Sa ingon niini dili na sila duha kondili usa ka unod. Busa, unsay gihiusa sa Dios, ayaw ipabulag sa tawo.”
Tungod niini, ang babayeng minyo nabugkos sa Balaod ngadto sa iyang bana samtang buhi pa kini. Apan kon mamatay ang iyang bana, siya nakalingkawas na gikan sa Balaod mahitungod sa bana.
Siya miingon kanila, “Tungod sa kagahi ninyo ug kasingkasing, gitugotan na lang kamo niya sa pagbulag sa inyong asawa, apan sa sinugdan dili kini ingon niana.
Tungod niini, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug sa iyang inahan, ug motipon siya sa iyang asawa, ug sila mahimong usa ka unod.