Kategorya
119 Mga Bersikulo Bahin sa Pagsupak sa Dios
Higala, ang Dios gamhanan ug angay natong tahuron. Sa iyang presensya, mangurog ang kabukiran, ug walay rebelde nga makalingkawas sa iyang kasuko. Ang ngalan sa Ginoo dili matarug. Wala’y sama sa iyang gahum.
Busa, tan-awa ang imong kaugalingon. Kung naa may daotan sa imong kasingkasing, pangayo og pasaylo sa Dios. Matarong ug maloloy-on siya. Ayaw supaka ang iyang pulong ug kabubut-on kay dili ka mouswag dinhi sa kalibutan kon mosukol ka niya.
Karon na ang panahon para makipag-uli kaniya. Ablihi ang imong kasingkasing ug paubsi ang imong kaugalingon sa iyang atubangan. Ang mapaubsanong kasingkasing dili niya isalikway.
Ilha siya sa tanan nimong mga lakang, ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong kaalam. Salig sa Dios ug ayaw pagpagarbo. Kon dili, madaot ang imong kalag ug mosukol ka sa nagbuhat ug naghatag kanimo og kinabuhi.
Hinumdumi, perpekto ang mga dalan sa Dios ug padulong kini sa kinabuhing walay katapusan. Apan ang mga dalan sa tawo daotan ug padulong sa kamatayon.
Busa mao kini ang giingon sa Ginoo, ‘Kuhaon ko ikaw gikan sa yuta. Niini gayong tuiga mamatay ikaw, tungod kay naglitok ikaw ug pagsupil batok sa Ginoo.’ ”
Ang Dios naghatag ug panimalay sa mga nag-inusara; siya nagpagula sa mga binilanggo ngadto sa kauswagan; apan ang mga masinupakon magpuyo sa uga nga yuta.
Ug si Samuel miingon, “Aduna bay dakong kalipay ang Ginoo diha sa mga halad nga sunogon ug sa mga inihaw kay sa pagtuman sa tingog sa Ginoo? Timan-i, ang pagtuman labaw pang maayo kay sa inihaw, ug ang pagpamati kay sa tambok sa mga laking karnero. Kay ang pagsupil sama sa sala sa pagpanag-an, ug ang pagkagahig ulo sama sa sala sa pagsimba sa mga diosdios. Tungod kay imong gisalikway ang pulong sa Ginoo, siya usab magsalikway kanimo sa imong pagkahari.”
Apan kini nga katawhan adunay gahi ug masukihon nga kasingkasing; sila mitipas ug nangawala.
Apan ang maong propeta o ang maong tighubad sa mga damgo kinahanglang patyon tungod kay siya nagtudlo ug pagsukol batok sa Ginoo nga inyong Dios nga nagkuha kaninyo gikan sa yuta sa Ehipto ug naglukat kaninyo gikan sa balay sa kaulipnan, aron sa pagpabiya kaninyo sa dalan nga gipalaktan kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Busa puoha ninyo ang daotan gikan sa inyong taliwala.
“Si Aaron itipon na sa iyang katawhan, kay dili siya makasulod sa yuta nga akong gihatag sa katawhan sa Israel, tungod kay nagmasupilon kamo sa akong pulong didto sa katubigan sa Meriba.
Kon kamo mahadlok sa Ginoo ug mag-alagad kaniya ug mamati sa iyang tingog ug dili mosupil sa sugo sa Ginoo, ug kon kamo ug ang hari usab nga mangulo ibabaw kaninyo mosunod sa Ginoo nga inyong Dios, mamaayo ang inyong kahimtang. Apan kon dili kamo mamati sa tingog sa Ginoo, hinuon mosukol kamo batok sa sugo sa Ginoo, ang kamot sa Ginoo makigbatok kaninyo ug sa inyong hari.
“Alaot ang masukihon nga mga anak,” nag-ingon ang Ginoo, “nga nagbuhat sa ilang gilaraw, apan dili akoa; ug nga nakig-abin sa uban, apan dili sa akong espiritu, aron ang sala ilang madugangan ug laing sala;
Ang Ginoo miingon kang Moises, “Nakita nako kining katawhan, ug kini usa ka katawhan nga tikig ug liog.
Apan lamang, ayaw kamo pagpakigbatok sa Ginoo. Ug ayaw kahadlok sa katawhan nianang yutaa kay sila pan alang kanato. Ang ilang mga panalipod kuhaon gikan kanila, ug ang Ginoo uban kanato busa ayaw sila kahadloki.”
Hinumdomi ug ayaw kalimti kon giunsa ninyo pagpasuko ang Ginoo nga inyong Dios didto sa kamingawan, sukad sa adlaw nga kamo migula gikan sa yuta sa Ehipto hangtod nga miabot kamo niining dapita, nagmasupilon kamo batok sa Ginoo.
Hukmi sila nga sad-an, O Dios; ipalaang sila sa ilang kaugalingong laraw; tungod sa kadaghan sa ilang mga kalapasan isalikway sila, kay misupil man sila batok kanimo.
Apan sila misupil, ug nagpaguol sa iyang balaan nga Espiritu; busa siya nahimo nga ilang kaaway, ug siya gayod mao ang nakig-away batok kanila.
“Ug sila manggula, ug manan-aw sa mga patayng lawas sa mga tawo nga misupil kanako; kay ang ilang ulod dili mamatay, ang ilang kalayo dili mapalong, ug sila mahimong dulumtanan sa tanang tawo.”
Ang imong pagkadaotan maoy magpanton kanimo, ug ang imong pagbalik sa pagpakasala magbadlong kanimo. Hibaloi ug tan-awa nga daotan ug pait kini alang kanimo ang pagbiya nimo sa Ginoo nga imong Dios; ang pagkahadlok kanako wala diha kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios sa mga panon.
ug dili unta sila mahisama sa ilang mga katigulangan, usa ka sukihan ug masinupakon nga kaliwatan, usa ka kaliwatan nga ang kasingkasing dili mahimutang, nga ang espiritu wala magmatinumanon sa Dios.
“Ang Ginoo anaa sa matarong kay ako misukol batok sa iyang pulong; apan pamati, kamong tanan nga katawhan, ug sud-onga ang akong kasubo; ang akong mga ulay ug ang akong mga batan-ong lalaki nahimong mga binihag.
Sama sa mga tigbantay sa usa ka uma sila makigbatok libot kaniya, tungod kay siya misupil kanako, nag-ingon ang Ginoo.
apan ang inyong mga kasal-anan maoy nakapahimulag kaninyo ug sa inyong Dios, ug ang inyong mga sala nakapatago sa iyang nawong gikan kaninyo, nga tungod niana siya dili makadungog.
Ang Samaria magpas-an sa iyang sala kay siya misukol sa iyang Dios; sila mangapukan pinaagi sa espada, ang ilang mga bata dugmokon, ug ang ilang mga babaye nga mabdos yasyasan.
Hinloan nako sila gikan sa tanan nilang pagkasad-an batok kanako, ug pasayloon nako ang tanang pagkasad-an nila ug pagsupil batok kanako.
Kay nahibalo ako kon unsa kamo ka masupilon ug ka gahi ug ulo. Tan-awa, samtang ako buhi pa uban kaninyo karong adlawa, nagmasupilon kamo batok sa Ginoo; unsa pa kaha human sa akong kamatayon!
Ayaw kamo pagpalimbong ni bisan kinsa sa bisan unsang paagi kay kadtong adlawa dili pa moabot hangtod nga mahitabo una ang pagsupil, ug mapadayag ang tawo nga malapason sa balaod, ang anak sa kalaglagan,
Ang inyong mga kasal-anan maoy nakapahanaw niini, ug ang inyong mga sala maoy nakapugong sa kaayohan gikan kaninyo.
Busa ang nakigbatok sa mga anaa sa kagahom misukol batok sa tinukod sa Dios, ug ang mosukol mahiagom sa hukom sa silot.
Angkona lamang ang imong kasal-anan, nga ikaw misupil batok sa Ginoo nga imong Dios, ug nagsabwag sa imong mga pagpahimuot ngadto sa mga langyaw ilalom sa matag lunhawng kahoy, ug wala nimo pamatia ang akong tingog, nag-ingon ang Ginoo.
Kay ang pagsupil sama sa sala sa pagpanag-an, ug ang pagkagahig ulo sama sa sala sa pagsimba sa mga diosdios. Tungod kay imong gisalikway ang pulong sa Ginoo, siya usab magsalikway kanimo sa imong pagkahari.”
Apan sila misupil kanako, ug wala mamati kanako. Ang matag usa kanila wala magsalibay sa mga dulumtanang butang nga gisud-ong sa ilang mga mata o mibiya sa mga diosdios sa Ehipto. “Unya ako naghunahuna nga ibubo nako ang akong kaligutgot diha kanila ug ihurot ang akong kasuko batok kanila taliwala sa yuta sa Ehipto.
naglapas ug naglimod sa Ginoo, ug mibiya gikan sa pagsunod sa among Dios, nagsulti ug pagpanglupig ug pagsupil, naghunahuna ug nagsulti ug mga pulong nga bakak gikan sa kasingkasing.
Ang tawong daotan mangita lamang ug kagubot, ug ang usa ka bangis nga sinugo ipadala batok kaniya.
Apan ang balay sa Israel misupil kanako didto sa kamingawan. Sila wala maglakaw diha sa akong mga lagda, hinuon gisalikway nila ang akong mga tulumanon, nga pinaagi sa pagtuman niini ang tawo mabuhi, ug ang akong mga adlawng igpapahulay gipasipad-an nila pag-ayo. “Unya ako naghunahuna nga ibubo nako ang akong kaligutgot kanila didto sa kamingawan aron sa pagpuo kanila.
Ug siya miingon kanako, “Anak sa tawo, ipadala ko ikaw ngadto sa katawhan sa Israel, ngadto sa nasod sa masupilon, nga misupil batok kanako, sila ug ilang mga katigulangan nakasala batok kanako hangtod niining adlawa.
Sa makadaghan giluwas niya sila, apan sila nagmasinupakon diha sa ilang katuyoan, ug sila gipaubos tungod sa ilang kalapasan.
Sa Ginoo nga among Dios, iya ang mga kaluoy ug ang pagpasaylo tungod kay kami misukol man kaniya,
Busa ang panghunahuna nga anaa sa unod batok sa Dios, kay sa balaod sa Dios wala kini mailalom, gani kini dili gayod mahimo,
Gibuklad nako ang akong mga kamot sa tibuok nga adlaw ngadto sa usa ka katawhan nga masupilon, nga naglakaw sa usa ka dalan nga dili maayo, sunod sa ilang kaugalingong mga hunahuna;
“Bisan pa niana sila nagmasupilon ug misukol batok kanimo ug gisalikway sa ilang likod ang imong balaod ug gipamatay ang imong mga propeta nga nagpasidaan kanila aron sa pagpabalik kanila nganha kanimo ug sila nagbuhat ug dagkong pagpasipala.
“Apan wala kamo motungas, hinuon misupak kamo sa sugo sa Ginoo nga inyong Dios. Ug nagbagulbol kamo diha sa inyong mga tolda ug miingon, ‘Kay gidumtan man kita sa Ginoo, gikuha niya kita gikan sa yuta sa Ehipto aron itugyan kita ngadto sa kamot sa mga Amorihanon aron sa paglaglag kanato.
Pamati, O kalangitan, ug patalinghog, O yuta; kay ang Ginoo nagsulti, “Nag-atiman ug nagmatuto ako ug mga anak apan sila misupil kanako.
“Mahitungod sa pulong nga imong gisulti kanamo pinaagi sa ngalan sa Ginoo, dili kami mamati kanimo. Apan buhaton namo ang tanan nga among gipaanad, ang pagsunog ug insenso alang sa rayna sa langit, ug pagtagay ug halad nga ilimnon alang kaniya, sama sa among gihimo, kami ug ang among mga katigulangan, ang among mga hari ug ang among mga prinsipe, sa mga siyudad sa Juda ug sa kadalanan sa Jerusalem kay kami kaniadto daghan ug pagkaon, ug miuswag, ug wala makakita ug kadaotan.
Kay kon ang mga anghel wala saylo-i sa Dios sa diha nga nakasala sila, apan gitambog hinuon sila ngadto sa imperno ug gibalhog ngadto sa mga lungib sa kangitngit ug gitagana hangtod sa pagpanghukom,
Apan sila nagpadayon sa pagbugalbugal sa mga sinugo sa Dios ug gitamay ang iyang mga pulong ug nagbugalbugal sa iyang mga propeta hangtod nga ang kapungot sa Ginoo misilaob batok sa iyang katawhan, hangtod nga wala nay mahimo.
Ang akong katawhan nangalaglag tungod sa kakulang sa kahibalo, tungod kay imong gisalikway ang kahibalo, gisalikway ko ikaw gikan sa pagkapari nganhi kanako. Ug kay imong gikalimtan ang balaod sa imong Dios, kalimtan usab nako ang imong mga anak.
Busa ngano man nga kining katawhan sa Jerusalem mitalikod ngadto sa dayong pagkadalin-as? Sila mitapot sa limbong, nagdumili sila sa pagbalik.
Apan sa diha nga ang maghuhukom namatay, sila mibalik ug nagbuhat ug labi pang ngil-ad kay sa ilang katigulangan, sa pagsunod sa ilang mga dios, sa pag-alagad kanila ug sa pagyukbo kanila. Sila wala mohunong sa ilang mga buhat o sa ilang pagkagahi.
Lakaw ngadto sa yuta diin nag-agas ang gatas ug dugos apan ako dili motungas uban kaninyo kay tingali unya ug puohon ko kamo diha sa dalan, kay kamo katawhan nga tikig ug liog.”
“Apan ang akong katawhan wala mamati sa akong tingog, ang Israel dili buot kanako. Busa gitugyan nako sila ngadto sa kagahi sa ilang kasingkasing, sa pagsunod sa ilang kaugalingong katuyoan.
Apan sila wala mamati, o magkiling sa ilang mga dalunggan, kondili naglakaw sa ilang kaugalingong mga tambag ug sa kagahi sa daotan nilang kasingkasing, ug misibog ug wala mopadayon.
Apan wala sila mamati ug nagpagahi hinuon sa ilang mga ulo sama sa ilang katigulangan nga wala motuo sa Ginoo nga ilang Dios. Ilang gisalikway ang iyang mga lagda ug ang iyang kasabotan nga iyang gihimo uban sa ilang katigulangan ug ang iyang mga pagpasidaan nga gihatag kanila. Nagsimba sila sa mga diosdios ug nangahimo silang bakakon, ug misunod sa mga nasod nga naglibot kanila, nga mahitungod niini ang Ginoo nagsugo kanila nga dili sila magbuhat sama kanila.
kami nakasala ug nakahimo ug sayop ug nagbuhat ug daotan ug misukol, mitalikod sa imong mga sugo ug sa imong mga tulumanon.
Ikaw wala makadungog, ikaw wala mahibalo, gikan pa kaniadto ang imong dalunggan wala maablihi. Kay ako nasayod nga ikaw magbudhi gayod, ug gitawag nga usa ka masupilon gikan pa sa pagkahimugso.
Alaot sila, kay sila nahisalaag gikan kanako! Ang kalaglagan alang kanila kay sila misupil batok kanako! Lukaton unta nako sila, apan sila nagsulti ug bakak batok kanako.
Apan ang mga anak misupil kanako. Sila wala maglakaw diha sa akong mga lagda ug wala magmatngon sa pagtuman sa akong mga tulumanon, nga pinaagi sa pagtuman niini ang tawo mabuhi. Gipasipad-an nila ang akong mga adlawng igpapahulay. “Unya ako naghunahuna nga ibubo nako ang akong kaligutgot diha kanila ug ihurot ang akong kasuko batok kanila didto sa kamingawan.
Kon ang usa ka tawo maglingiw sa iyang dalunggan gikan sa pagpamati sa Balaod bisan ang iyang pag-ampo dulumtanan.
Sila namalik sa mga kasal-anan sa ilang mga katigulangan, nga midumili sa pagpamati sa akong mga pulong. Sila misunod sa laing mga dios aron sa pag-alagad kanila. Ang balay sa Israel ug ang balay sa Juda naglapas sa akong kasabotan nga gibuhat nako uban sa ilang mga katigulangan.
Kay nahibalo ako nga human sa akong kamatayon magbuhat gayod kamo ug daotan ug motipas kamo sa dalan nga akong gisugo kaninyo. Ug moabot kaninyo ang daotan sa umaabot nga mga adlaw tungod kay buhaton ninyo ang daotan diha sa panan-aw sa Ginoo, sa pagpasuko kaniya tungod sa buhat sa inyong mga kamot.”
Apan dunganon paglaglag ang mga masupilon ug mga makasasala, ug kadtong nagsalikway sa Ginoo ut-oton.
Wala kamo mamati o mokiling sa inyong mga dalunggan aron sa pagpamati, bisan pa ug ang Ginoo nagpadayon sa pagpadala nganha kaninyo sa tanan niyang mga sulugoon nga propeta sa pag-ingon, ‘Pamiya kamo karon, ang matag usa kaninyo gikan sa iyang daotang pamaagi, ug sayop nga mga binuhatan ug pamuyo kamo sa yuta nga gihatag sa Ginoo kaninyo ug sa inyong mga katigulangan, sukad sa kakaraanan ug hangtod sa kahangtoran;
Sa makadaghan sila misupil batok kaniya didto sa kamingawan, ug mipasubo kaniya didto sa kamingawan!
Kining daotang katawhan, nga nagdumili sa pagpamati sa akong mga pulong, nga mapugsanon nga nagsunod sa ilang kasingkasing ug nagsunod sa laing mga dios aron sa pag-alagad kanila ug sa pagsimba kanila, mahisama niining bakos, nga dili na magpulos alang sa bisan unsa.
Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Tungod kay ikaw nalimot kanako, ug gisalikway nimo ako sa imong likod, busa antosa ang mga sangpotanan sa imong kalaw-ay ug pagkamakihilawason.”
Ug ang Ginoo miingon: “Tungod kay sila mibiya sa akong balaod nga akong gibutang sa ilang atubangan, ug wala magtuman sa akong tingog, o maglakaw subay niini, apan mapugsanon hinuon silang misunod sa ilang kasingkasing ug nagsunod sa mga Baal, ingon sa gitudlo kanila sa ilang mga katigulangan.
Ang among katigulangan, sa dihang didto sila sa Ehipto, wala makasabot sa kahibulongan nimong mga buhat; wala sila mahinumdom sa kadagaya sa imong gugmang walay paglubad, kondili nagmasukihon batok sa Labing Halangdon, didto sa Dagat nga Pula.
Kay sila usa ka masupilon nga katawhan, bakakon nga mga anak, mga anak nga dili mamati sa pahimangno sa Ginoo,
Sukad sa mga adlaw sa inyong mga katigulangan kamo mitipas gikan sa akong mga lagda ug wala magtuman niini. Pamalik kamo kanako ug ako mobalik nganha kaninyo, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon. Apan kamo miingon, ‘Unsaon man namo pagbalik?’
Gisalikway nimo ako, nag-ingon ang Ginoo, nagpadayon ikaw sa pagsibog; busa gituy-od nako ang akong kamot batok kanimo ug gilaglag ko ikaw; gikapoyan na ako sa pagpakita ug kaluoy.
Ang buangbuang nag-ingon diha sa iyang kasingkasing, “Walay Dios.” Dunot sila, nagbuhat ug mga buhat nga dulumtanan, walay si bisan kinsa nga nagbuhat ug maayo.
Nagdumili sila sa pagsugot, ug wala maghunahuna sa mga katingalahan nga imong gihimo taliwala kanila, apan gipatikig nila ang ilang liog ug nagtudlo ug usa ka pangulo aron sa pagbalik ngadto sa ilang pagkaulipon sa Ehipto. Apan ikaw usa ka Dios nga andam sa pagpasaylo, mapuangoron ug maluluy-on, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad ug wala mobiya kanila.
Tungod kay ako nagtawag, ug kamo nagdumili, akong gituy-od ang akong kamot ug walay usa nga nagtagad, ug gisalikway ninyo ang tanan nakong tambag ug dili buot sa akong pagbadlong, ako usab mokatawa sa inyong katalagman; ako magtamay sa diha nga aboton kamo ug kalisang,
Ug ang Ginoo miingon, “Tungod kay kini nga katawhan nagpaduol kanako pinaagi sa ilang baba ug nagpasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan gipalayo nila ang ilang kasingkasing gikan kanako, ug ang ilang kahadlok kanako usa ka sugo sa mga tawo nga naandang gitudlo;
Ilang gipaatubang kanako ang ilang likod ug dili ang ilang nawong, ug bisan kon nagpadayon ako sa pagtudlo kanila, wala sila mamati aron sa pagdawat sa pahimangno.
Apan sila nagdumili sa pagpamati ug mipaliso sa mga gahi nga abaga, ug gisampongan ang ilang mga dalunggan aron sila dili makadungog. Ang ilang mga kasingkasing ilang gipagahi sama sa bato, kay tingali unya ug makadungog sila sa balaod ug sa mga pulong nga gipadala sa Ginoo sa mga panon pinaagi sa iyang Espiritu pinaagi sa unang mga propeta. Busa ang dakong kaligutgot miabot gikan sa Ginoo sa mga panon.
Busa ingon nga ang dila sa kalayo maglamoy sa dagami, ug ingon nga ang uga nga balili masunog diha sa siga, ang ila usab nga gamot madunot, ug ang ilang putot mawala sama sa abog; tungod kay ilang gisalikway ang balaod sa Ginoo sa mga panon, ug gitamay ang pulong sa Balaan sa Israel.
Bisan pa niana nagpadayon ako sa pagpadala kaninyo sa tanan nakong mga alagad nga mga propeta, sa pag-ingon, ‘Ayaw buhata kining dulomtanan nga butang nga akong gidumtan!’ Apan wala sila mamati o magpakiling sa ilang dalunggan aron sa pagtalikod gikan sa ilang pagkadaotan ug dili magsunog ug insenso ngadto sa laing mga dios.
Kay ang mga tawo unya mahigugmaon sa ilang kaugalingon, mahigugmaon sa salapi, mapahitas-on, hambogiro, bugalbugalon, masinupakon sa mga ginikanan, walay igabalos, dili diosnon, walay pagbati, walay kaluoy, tigbutangbutang, mapatuyangon, bangis, madinumtanon sa maayo, mabudhion, madalidalion, garboso, mahigugmaon sa kahilayan inay mahigugmaon sa Dios,
ug tungod kay ngil-ad pa ang inyong nabuhat kay sa inyong mga katigulangan, kay kamong tanan nagsunod sa inyong gahi ug daotan nga kabubut-on, nagdumili sa pagpamati kanako;
Apan ang panimalay sa Israel dili mamati kanimo kay sila dili mamati kanako, kay ang tibuok panimalay sa Israel gahi ug agtang ug tig-a ug kasingkasing.
“Apan sila miingon, ‘Kawang lamang kana! Sundon namo ang among kaugalingong mga plano, ug ang matag usa kanamo magbuhat sumala sa kagahi sa iyang kasingkasing nga daotan.’
kay bisan ug nahibalo sila sa Dios, wala nila siya pasidunggi ingon nga Dios o magpasalamat sila kaniya, hinuon ang ilang pangatarongan nahimong walay hinungdan ug gingitngitan ang ilang walay buot nga kasingkasing. Nagpakaaron-ingon sila nga maalamon apan nahimo hinuon nga mga buangbuang, ug ang himaya sa dili mamatay nga Dios ilang gipulihan ug mga larawan nga sama sa tawo nga may kamatayon ug sa mga langgam ug sa mga mananap nga upat ang tiil ug sa mga binuhat nga nagkamang.
Adunay dalan nga daw matarong alang sa usa ka tawo, apan ang kataposan niini mao ang dalan ngadto sa kamatayon.
samtang giingon, “Karong adlawa, inigkadungog ninyo sa iyang tingog, ayaw ninyo pagahia ang inyong mga kasingkasing sama niadtong pagsupil nila.”
Kini sila, bisan nasayod sa balaod sa Dios nga ang naghimo niining maong mga butang angay nga patyon, wala lamang maghimo niini kondili miuyon usab kanila nga nagbuhat niini.
“Siya nga nagpatay ug usa ka baka sama kaniya nga nagpatay ug usa ka tawo; siya nga naghalad ug usa ka nating karnero sama kaniya nga naglunggo sa liog sa usa ka iro; siya nga naghalad ug halad nga pagkaon sama kaniya nga naghalad ug dugo sa baboy; siya nga naghalad ug insenso alang sa paghandom sama kaniya nga nagpanalangin ug usa ka diosdios. Kini sila nagpili sa ilang kaugalingong mga pamaagi, ug ang ilang kalag nahimuot sa ilang kaugalingong mga dulumtanan; ako usab magpili ug kasakitan alang kanila, ug magdala sa ilang mga kahadlok nganha kanila; tungod kay sa diha nga ako nagtawag, walay mitubag, sa diha nga ako misulti, sila wala mamati; apan gihimo nila ang unsay daotan sa akong mga mata, ug gipili kadtong wala nako kahimut-i.”
Sila kanunayng nag-ingon ngadto sa mga nagtamay sa pulong sa Ginoo, ‘Maayo kini alang kaninyo,’ ug ngadto sa tanan nga hugot nga nagsunod sa kaugalingon niyang kasingkasing, sila miingon, ‘Walay kadaot nga modangat kaninyo.’ ”
Kay kon kita magpadayon sa tinuyo nga pagpakasala human nato madawat ang kahibalo sa kamatuoran, wala nay nahibilin pa nga halad nga inihaw alang sa mga sala, kondili ang usa ka makalilisang nga pagpaabot sa hukom ug kabangis sa kalayo nga maglamoy sa mga kaaway.
Ug siya misinggit ngadto sa tawo sa Dios nga miabot gikan sa Juda, “Mao kini ang gipamulong sa Ginoo, ‘Tungod kay imo man nga gisupak ang pulong sa Ginoo ug wala magtuman sa sugo nga gisugo kanimo sa Ginoo nga imong Dios, hinuon mibalik ikaw ug mikaon ug pan ug miinom ug tubig diha sa dapit nga iyang gisulti kanimo, “Dili ka mokaon ug pan o moinom ug tubig,” ang imong lawas dili makasulod sa lubnganan sa imong katigulangan.’ ”
“Apan mitambok ang Jesurun ug nanindak; mitambok ikaw, midako ikaw, mihapsay ikaw. Unya mibiya siya sa Dios nga nagbuhat kaniya, ug gitamay niya ang Bato sa iyang kaluwasan.
Ang mga hari sa yuta nagpahiluna sa ilang kaugalingon, ug ang mga nagmando nagkasabot batok sa Ginoo ug sa iyang dinihogan, nga nag-ingon, “Bugtoon nato ang ilang mga kadena ug isalibay nato ang ilang mga higot.”
Ang yuta nahugawan pinaagi sa mga nagpuyo niini, tungod kay ilang gilapas ang mga balaod, gisupak ang mga lagda, giguba ang kasabotan nga walay kataposan.
Misulti ako kanimo diha sa imong pagkamauswagon, apan ikaw nag-ingon, ‘Dili ako mamati.’ Kini mao ang imong pamaagi sukad sa imong pagkabatan-on nga wala ikaw magtuman sa akong tingog.
Ingna sila, ‘Ingon nga ako buhi, nag-ingon ang Ginoong Dios, ako walay kalipay sa kamatayon sa tawong daotan, apan nga unta motalikod ang daotan gikan sa iyang pamaagi ug mabuhi. Biya kamo, biya gikan sa inyong daotan nga mga pamaagi kay ngano man nga magpakamatay kamo, O balay sa Israel?’
Unya ang Espiritu sa Dios mikunsad kang Zacarias nga anak ni Jehoiada nga pari ug siya mitindog ibabaw sa katawhan ug miingon kanila, “Kini mao ang giingon sa Dios, ‘Nganong naglapas man kamo sa mga sugo sa Ginoo, aron dili na hinuon kamo magmauswagon? Tungod kay inyong gibiyaan ang Ginoo, siya mibiya kaninyo.’ ”
Wala nila tumana ang kasabotan sa Dios, hinuon nagdumili sa paglakaw sumala sa iyang Balaod.
O Ginoo, wala ba magtan-aw sa kamatuoran ang imong mga mata? Ikaw naghampak kanila apan wala sila mobati ug kasubo; ikaw nag-ut-ot kanila apan sila nagdumili sa pagdawat sa pagsaway. Ilang gihimo nga ang ilang mga nawong gahi pa kay sa bato; nagdumili sila sa paghinulsol.
Ug miingon si Moises, “Ang Ginoo maghatag kaninyo ug unod aron kaonon sa pagkagabii, ug sa pagkabuntag pan hangtod kamo mabusog, kay siya nakadungog man sa mga bagulbol nga batok kaniya. Unsa ba kami? Ang inyong mga pagbagulbol dili batok kanamo, kondili batok sa Ginoo.”
Ug karon tungod kay inyong gibuhat kining tanang mga butanga, nag-ingon ang Ginoo, ug sa dihang misulti ako kaninyo, wala kamo mamati ug sa diha nga mitawag ako kaninyo, wala kamo motubag,
Adunay unom ka butang nga gidumtan sa Ginoo, pito ang dulumtanan niya: mapahitas-ong mga mata, bakakon nga dila, ug mga kamot nga nag-ula ug dugo nga walay sala, kasingkasing nga naglaraw ug daotan, mga tiil nga tulin nga modagan ngadto sa daotan, usa ka bakakon nga saksi nga nagsulti ug mga bakak, ug usa ka tawo nga nagpugas ug kasamok diha sa mga kaigsoonan.
Ang taya niini mao ang hugaw nga pagkalaw-ay. Tungod kay gihinloan ko na unta ikaw ug ikaw wala mahinlo, gikan sa imong pagkahugaw dili na gayod mahinlo pa hangtod nga matagbaw ako sa akong kasuko nganha kanimo.
kay ang akong katawhan nakahimo ug duha ka kadaotan: sila mibiya kanako, ang tuboran sa mga tubig nga buhi, ug nagkalot ug mga tigomanan ug tubig alang sa ilang kaugalingon, mga tigomanan ug tubig nga may liki nga dili kasudlan ug tubig.
Naghimo siya ug daotan tungod kay wala niya ibutang ang iyang kasingkasing sa pagpangita sa Ginoo.
Ngano ba nga hampakon pa kamo? Nganong nagpadayon kamo sa pagsupil? Ang tibuok nga ulo masakiton, ug ang tibuok nga kasingkasing nagluya.
Sa hilabihan gayod gihugawan nila ang ilang kaugalingon, sama sa mga adlaw sa Gibea; hinumdoman niya ang ilang pagkadaotan, silotan niya ang ilang kasal-anan.
Tungod sa kasal-anan sa iyang kahakog ako nasuko, ako naghampak kaniya, gitagoan nako ang akong nawong ug nasuko; apan siya mipadayon pagbalik diha sa pamaagi sa iyang kaugalingong kasingkasing.
“Gihatagan ko usab kamo ug kahinlo sa ngipon diha sa tanan ninyong mga siyudad, ug kanihit sa pan sa tanan ninyong mga dapit, apan wala kamo mobalik kanako,” nag-ingon ang Ginoo. “Ug gipugngan usab nako ang ulan gikan kaninyo, sa dihang aduna pay tulo ka bulan hangtod sa ting-ani; ako nagpadala ug ulan sa usa ka siyudad, ug wala magpadala ug ulan sa laing siyudad; ang usa ka uma gipaulanan, ug ang uma nga wala paulani nalaya; tungod niini, duha o tulo ka siyudad ang naabot ngadto sa usa ka siyudad aron sa pag-inom ug tubig, ug wala mangatagbaw; apan bisan pa niana, kamo wala mobalik kanako,” nag-ingon ang Ginoo.
Puohon nako gikan sa inyong taliwala ang mga masupilon ug kadtong nagpakasala batok kanako. Dad-on nako sila ngadto sa gawas sa yuta nga ilang gipuy-an, apan dili sila makasulod sa yuta sa Israel, ug kamo makaila nga ako mao ang Ginoo.
“Mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, ang Dios sa Israel: Nagpadala ako niining siyudara ug sa tanang mga lungsod niini, sa tanang kadaot nga akong gibungat batok niini tungod kay gipatikig nila ang ilang mga liog, nagdumili sa pagpamati sa akong mga pulong.”
Ang mga tawong maalamon pakaulawan, sila mangalisang ug pamihagon; tan-awa, ilang gisalikway ang pulong sa Ginoo, unsa nga kaalam ang anaa kanila?
Apan wala kamo mamati kanako, nag-ingon ang Ginoo, aron mahagit ninyo ako sa pagkasuko tungod sa mga buhat sa inyong mga kamot ngadto sa inyong kaugalingon nga kadaot.
“Apan kon kamo dili motuman sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios o magbantay sa pagbuhat sa tanan niyang mga sugo ug sa iyang mga lagda nga akong gisugo kaninyo niining adlawa, kining tanang tunglo moabot kaninyo ug modangat kaninyo.
Ayaw na kamo karon pagpatikig sa inyong liog sama sa inyong mga katigulangan kondili itugyan ninyo ang inyong kaugalingon ngadto sa Ginoo ug pangadto kamo sa iyang balaan nga puluy-anan nga iyang gibalaan hangtod sa kahangtoran, ug alagari ang Ginoo nga inyong Dios aron ang iyang bangis nga kasuko mopalayo gikan kaninyo.
Batok sa usa ka mapasipalahon nga nasod paadtoon nako siya, ug batok sa katawhan sa akong kaligutgot ako magsugo kaniya, sa pagkuha sa inilog ug sa pag-agaw sa sinakmit, ug aron sila tumban sama sa lapok sa mga dalan.
Unya sila magtuaw sa Ginoo, apan siya dili motubag kanila; magtago siya sa iyang nawong gikan kanila nianang panahona, tungod kay gihimo nila nga daotan ang ilang mga buhat.
Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Tungod sa tulo ka kalapasan sa Juda ug tungod sa upat, dili nako bakwion ang silot; tungod kay gisalikway nila ang balaod sa Ginoo, ug wala magtuman sa iyang mga lagda, apan ang ilang kabakakan nagpahisalaag kanila, nga mao ang gisubay sa ilang mga katigulangan.