Ang pagluib, paglapas kini sa saad, ug kini makapaguol ug makapasubo gyud sa tawo nga gilubngan. Karon, mura nag naandan na lang ang pagkadili-matinud-anon, labi na sa panahon nga daw nawala na ang respeto ug pagkamaunungon. Murag gisultihan ta sa kalibutan nga ang pagkamatinud-anon karaan na, pero kini makapasubo sa Ginoo.
Ning mga panahona nga puno sa peligro, ang pagpaduol sa Espiritu Santo mao lang gyud ang paagi aron malikayan ang mga tentasyon ug pag-atake sa kaaway. Ang pagkadili-matinud-anon sala sa atubangan sa Ginoo, sala sab kini sa imong kapikas ug ni Jesus. Kinahanglan ampingan nato ang atong kasingkasing, mata, ug dunggan. Likayi ang mga dalan nga padulong sa kalaglagan, ug pangayo og tabang kung matintal ka sa pagluib.
Ang kaminyoon gi-establisar sa Ginoo hangtod kamatayon, dili hangtod sa panlimbong o plano sa yawa. Kung matintal ka nga moluib, duol sa Ginoo, pangayo og pasaylo, ug pangayo og tabang sa mga hamtong sa pagtuo nga maka-ampo para nimo. Mao kini ang paagi aron imong masinati ang gamhanang presensya sa Espiritu Santo, nga makaluwas sa imong kinabuhi ug sa imong relasyon.
“Nakadungog kamo sa giingon, ‘Ayaw panapaw.’ Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.
Siya nga nakapanapaw walay salabotan; siya nga nagbuhat niini naglaglag sa iyang kaugalingon.
Ug sultihan ko kamo, si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, nga dili tungod sa pagluib, ug unya mangasawa siya ug lain, siya nakapanapaw.”
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag,
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.
Kay ang mga ngabil sa babayeng mananapaw nagpatulo ug dugos, ug ang iyang pagpanulti danglog kay sa lana; apan sa kataposan siya pait sama sa panyawan, hait sama sa usa ka espada nga duhay sulab. Ang iyang mga tiil nagpaingon ngadto sa kamatayon; ang iyang mga lakang nagsubay sa agianan padulong sa Sheol;
Kay gikan sa kasingkasing mogula ang mga daotang hunahuna, pagpatay, panapaw, salawayong pakighilawas, pangawat, pagsaksi ug bakak, pagpasipala.
Ug siya miingon kanila, “Si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa ug unya mangasawa ug lain, nakapanapaw siya batok sa iyang unang asawa, ug kon siya mao ang mobulag sa iyang bana ug unya mamana ug lain, nakapanapaw siya.”
Ayaw pasimanga ang imong kasingkasing ngadto sa iyang mga dalan; ayaw pagkasaag ngadto sa iyang mga agianan; kay daghan na ang iyang gipalukapa; Oo, ang tanan nga iyang gipamatay usa ka dakong panon. Ang iyang balay mao ang dalan ngadto sa Sheol, nagpaingon ngadto sa mga lawak sa kamatayon.
Buhata sa sulod nako ang hinlo nga kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ug lig-ona ang espiritu sa sulod nako. Ayaw ako isalikway gikan sa imong atubangan, ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako.
Ug nakaplagan nako nga labaw pang pait kay sa kamatayon ang babaye nga ang kasingkasing mga lit-ag ug mga pukot, ug nga ang mga kamot mga posas. Siya nga nakapahimuot sa Dios makagawas gikan kaniya apan ang makasasala mabihag niya.
“Unsaon nako sa pagpasaylo kanimo? Ang imong mga anak mitalikod kanako, ug nanumpa pinaagi niadtong dili mga dios. Sa diha nga gipakaon nako sila hangtod sa pagkabusog, sila nanapaw hinuon ug nagpanon ngadto sa mga balay sa mga babaye nga nagbaligya sa ilang dungog. Sila mga maayong pagkagalam nga mga laking kabayo nga higal, ang matag usa nagbahihi alang sa asawa sa iyang silingan.
Gikaibgan nila ang mga kaumahan ug giilog kini; ug ang mga balay ug gisakmit kini; ilang gidaogdaog ang usa ka tawo ug giilog ang iyang balay, ang tawo ug ang iyang panulundon.
Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan; hatagi ako ug kadasig diha sa imong mga dalan.
Siya mitubag nga nag-ingon, “Wala ba kamo makabasa nga ang nagbuhat kanila sa sinugdan nagbuhat kanila nga lalaki ug babaye, ug miingon, ‘Tungod niini biyaan sa lalaki ang iyang amahan ug inahan ug makigtipon sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa?’ Sa ingon niini dili na sila duha kondili usa ka unod. Busa, unsay gihiusa sa Dios, ayaw ipabulag sa tawo.”
Tungod niini, ang babayeng minyo nabugkos sa Balaod ngadto sa iyang bana samtang buhi pa kini. Apan kon mamatay ang iyang bana, siya nakalingkawas na gikan sa Balaod mahitungod sa bana. Karon, kon maoy akong gibuhat ang butang nga wala nako tinguhaa, dili na ako mao ang nagbuhat niini kondili ang sala nga nagpuyo sa sulod nako. Busa nasuta nako kini ingon nga usa ka balaod, nga sa dihang buot na nakong buhaton ang matarong, ang daotan magpaduol kanako. Kay sa kinasuloran sa akong pagkatawo gikalipay nako ang balaod sa Dios, apan dinhi sa mga bahin sa akong lawas nakita nako ang laing balaod nga nakig-away batok sa balaod sa akong salabotan ug naghimo kanako nga binihag ngadto sa balaod sa sala nga nagpuyo sulod sa mga bahin sa akong lawas. Alaot ako nga tawo! Kinsay moluwas kanako gikan niining lawas nga iya sa kamatayon? Salamat sa Dios pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo! Busa pinaagi sa akong salabotan ako gayod nag-alagad sa balaod sa Dios apan diha sa akong lawas ako nag-alagad sa balaod sa sala. Sumala niini, siya isipon nga mananapaw kon makigpuyo siya ug laing lalaki samtang buhi pa ang iyang bana. Apan kon mamatay ang iyang bana, makalingkawas na siya sa maong balaod ug kon mamana siya ug lain dili siya usa ka mananapaw.
Kay tan-awa, sila nga nagpalayo kanimo mangahanaw; gilaglag nimo silang tanan nga malimbongon kanimo.
Ikaw usa ka asawa nga nanapaw, nagdawat sa mga dumuduong inay sa iyang bana! Sila naghatag ug mga gasa sa tanang mga nagbaligya ug dungog, apan ikaw naghatag sa imong mga gasa ngadto sa tanan nimong nga hinigugma ug nagsuborno kanila aron sila manganha kanimo gikan sa tanang dapit alang sa imong mga pagpakighilawas. Busa lahi ikaw sa uban nga mga babaye sa imong mga pagpakighilawas. Walay mihangyo kanimo sa pagpakighilawas, ikaw maoy naghatag ug suhol kay wala may suhol nga gihatag kanimo, busa lahi ka.
Maluwas ikaw gikan sa babayeng mananapaw, gikan sa asawa sa laing tawo pinaagi sa iyang maayo nga mga pulong, nga nagbiya sa kauban sa iyang pagkabatan-on ug nalimot sa kasabotan sa iyang Dios;
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya. Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Mao kini ang dalan sa usa ka mananapaw nga babaye: siya mokaon ug mamahid sa iyang baba, ug moingon, “Wala akoy nabuhat nga daotan.”
Kay ang Ginoo nagtawag kanimo sama sa usa ka asawa nga biniyaan ug sinakit diha sa espiritu, sama sa usa ka asawa sa pagkabatan-on, sa diha nga siya gisalikway, nag-ingon ang imong Dios.
Busa, ang naghunahuna nga siya nagbarog angay nga magbantay kay tingali unya ug mapukan siya.
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina.
Ang matarong nga tawo molikay sa daotan, apan ang dalan sa daotan nagpahisalaag kanila.
Dili nako ibutang sa atubangan sa akong mga mata ang bisan unsa nga daotan. Gidumtan nako ang buhat niadtong mga nahisalaag, kini dili motapot kanako.
Ang mga daotan naglanit sa espada ug nagbingat sa ilang pana aron sa pagpukan sa kabos ug sa nanginahanglan, sa pagpatay niadtong naglakaw sa katarong;
Hinuon ayaw tugoti nga aduna kaninyoy mag-antos ingon nga mamumuno o kawatan o tigbuhat ug daotan o mahilabtanon sa ubang mga tawo,
Kay kon kita magpadayon sa tinuyo nga pagpakasala human nato madawat ang kahibalo sa kamatuoran, wala nay nahibilin pa nga halad nga inihaw alang sa mga sala,
“Ayaw kaibog sa balay sa imong isigkatawo. Ayaw kaibog sa asawa sa imong isigkatawo o sa iyang sulugoon nga lalaki o sa iyang sulugoon nga babaye o sa iyang baka o sa iyang asno o sa bisan unsang butang nga iya sa imong isigkatawo.”
Apan kamo, paduol ngari, kamong mga anak sa babayeng tigsalamangka, kaliwat sa mananapaw ug sa babayeng nagbaligya sa dungog.
pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok,
Apan karon ako nagsulat kaninyo nga dili kamo makigkauban kang bisan kinsa nga nagpakaigsoon nga makihilawason o hakog o tigsimbag mga diosdios o tigpasipala o palahubog o tikasan, dili gayod bisan sa pagpakigsalo kaniya sa pagpangaon.
Apan ngadto sa daotan ang Dios nag-ingon: “Unsay katungod nimo sa pagpahayag sa akong kalagdaan, o sa pagdawat sa akong kasabotan diha sa imong mga ngabil? Kay ikaw nagdumot sa pagpanton ug nagsalikway sa akong mga pulong sa imong likod.
Bisan diha sa imong hunahuna ayaw tungloha ang hari, o diha sa imong higdaanan tunglohon ang dato; kay ang langgam sa kalangitan magdala sa imong tingog, ug kadtong adunay mga pako mosugilon sa maong butang.
Ug dihay mga Pariseo nga miduol aron sa pagsulay kaniya nga nag-ingon, “Uyon ba sa Balaod alang sa usa ka tawo ang pagbulag niya sa iyang asawa sa bisan unsang hinungdan?” Apan daghan ang nag-una nga unya maulahi ug ang naulahi mag-una. Siya mitubag nga nag-ingon, “Wala ba kamo makabasa nga ang nagbuhat kanila sa sinugdan nagbuhat kanila nga lalaki ug babaye, ug miingon, ‘Tungod niini biyaan sa lalaki ang iyang amahan ug inahan ug makigtipon sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa?’ Sa ingon niini dili na sila duha kondili usa ka unod. Busa, unsay gihiusa sa Dios, ayaw ipabulag sa tawo.” Sila miingon kaniya, “Nganong nagsugo man si Moises sa paghatag ug sulat sa pakigbulag ug sa pagbulag kaniya?” Siya miingon kanila, “Tungod sa kagahi ninyo ug kasingkasing, gitugotan na lang kamo niya sa pagbulag sa inyong asawa, apan sa sinugdan dili kini ingon niana. Ug sultihan ko kamo, si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, nga dili tungod sa pagluib, ug unya mangasawa siya ug lain, siya nakapanapaw.”
Apan kanila nga mga minyo ako nagpahimangno, dili ako, kondili ang Ginoo, nga ang asawa dili gayod mobulag sa iyang bana (apan kon siya mobulag man gayod, kinahanglang magpabilin siya nga mag-inusara o makig-uli siya sa iyang bana) ug nga ang bana dili gayod mobulag sa iyang asawa.
“Kay gidumtan nako ang pagpakigbulag, nag-ingon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, ug ang pagtabon ug kabangis sa iyang bisti, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon. Busa pagbantay kamo sa inyong kaugalingon ug ayaw kamo pagmaluibon.”
Tungod niini, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug sa iyang inahan, ug motipon siya sa iyang asawa, ug sila mahimong usa ka unod.
Sa ingon niini dili na sila duha kondili usa ka unod. Busa, unsay gihiusa sa Dios, ayaw ipabulag sa tawo.”
Kamo usab nga mga bana, sa dihang magpuyo kamo uban sa inyong mga asawa sumala sa kahibalo, ingon nga siya binuhat nga huyang kay kanimo, pasidunggi siya ingon nga isigkamanununod sa gasa sa kinabuhi, aron dili kababagan ang inyong mga pag-ampo.
Gawas kon ang Ginoo ang magtukod sa balay, kawang lamang ang kahago niadtong mga nagtukod niini. Gawas kon ang Ginoo ang magbantay sa siyudad, kawang lamang ang pagtukaw sa tawo nga nagbantay.
Ang Ginoo manalipod sa tanan nga nahigugma kaniya apan ang tanang mga daotan iyang laglagon.
Kay ang iyang kasuko makadiyot lamang, ug ang iyang kaluoy alang sa tibuok kinabuhi. Ang paghilak mopabilin sa kagabhion, apan ang kalipay moabot uban sa kabuntagon.
hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna. Kay walay lain nga sama kanako ug hunahuna nga sa tinuod mahangawa alang kaninyo. Silang tanan nagpangita sa mga butang sa ilang kaugalingon, dili sa mga butang ni Jesu-Cristo. Apan kamo nasayod sa katakos ni Timoteo, kon giunsa niya sa pag-alagad uban kanako diha sa buluhaton sa Maayong Balita, ingon sa usa ka anak nga nag-alagad sa iyang amahan. Busa naglaom ako sa pagpadala dayon kaniya sa dihang masuta na nako kon unsa ang mahitabo kanako, ug ako nagsalig sa Ginoo nga sa dili madugay moanha usab ako. Naghunahuna ako nga kinahanglang paanhaon nako diha kaninyo si Epafrodito nga akong igsoon ug kaubang magbubuhat ug kaubang sundalo ug inyong sinugo ug tig-atiman sa akong mga kinahanglanon, kay siya naghandom kaninyong tanan ug naguol kay kamo nakadungog man nga siya nasakit. Sa pagkatinuod, siya nasakit nga nag-ungaw sa kamatayon. Apan ang Dios naluoy kaniya ug dili lamang kaniya ra kondili kanako usab, aron ako dili aboton sa daghang mga kaguol. Busa ako labaw pang nagtinguha sa pagpaanha kaniya diha aron kamo malipay sa pagkakita kaniya pag-usab, ug aron ako dili na kaayo mabalaka. Busa dawata siya ninyo diha sa Ginoo uban sa tanang kalipay ug pasidunggi ninyo ang maong mga tawo, Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
“Giingon usab, ‘Si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, kinahanglang mohatag ug sulat sa pakigbulag.’ Apan sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, gawas lamang kon kini nagluib kaniya, nagtukmod kaniya sa pagpanapaw, ug ang mangasawa sa usa ka babayeng binulagan nakapanapaw.
Ngadto sa uban moingon ako, dili ang Ginoo, nga kon adunay igsoon nga may asawa nga dili magtutuo, ug siya miuyon ra nga makigpuyo kaniya, kini siya dili gayod niya bulagan. Ug kon ang usa ka babaye may bana nga dili magtutuo, ug kini siya miuyon nga makigpuyo kaniya, kini siya dili gayod niya bulagan. Kay ang bana nga dili magtutuo gibalaan pinaagi sa iyang asawa nga magtutuo, ug ang asawa nga dili magtutuo gibalaan pinaagi sa bana. Kay kon wala pa, ang inyong mga anak dili unta hinlo, apan sila karon binalaan. Apan kon ang dili magtutuo buot man mobulag, pabulaga siya kay ang bana o asawa nga magtutuo wala maulipon sa maong kaminyoon. Kay kita gitawag sa Dios ngadto sa kalinaw.
“Tungod niining maong hinungdan, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug makig-usa siya sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa ka unod.”
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Mapanalanginan unta ang imong tuboran, ug malipay diha sa asawa sa imong pagkabatan-on,
Siya mitubag nga nag-ingon, “Wala ba kamo makabasa nga ang nagbuhat kanila sa sinugdan nagbuhat kanila nga lalaki ug babaye, ug miingon, ‘Tungod niini biyaan sa lalaki ang iyang amahan ug inahan ug makigtipon sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa?’
Itugot nga ang mga pulong sa akong baba ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing, mahimong kahimut-an diha sa imong panan-aw, O Ginoo, akong bato ug akong manunubos.
Ang pagdumot naghatag ug kasamok, apan ang gugma nagtabon sa tanang mga kalapasan.
Maayo pa ang pagkaon nga utanon diin anaa ang gugma, kay sa pinatambok nga baka nga inubanan ug pagdumot.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Siya miingon kanila, “Tungod sa kagahi ninyo ug kasingkasing, gitugotan na lang kamo niya sa pagbulag sa inyong asawa, apan sa sinugdan dili kini ingon niana.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Kon isugid nato ang atong mga sala, siya kasaligan ug matarong nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug maghinlo kanato gikan sa tanang pagkadili matarong.
Walay pagsulay nga miabot kaninyo nga wala masinati sa tawo. Ang Dios kasaligan, ug dili niya itugot nga kamo sulayon labaw sa inyong masarangan, apan uban sa pagsulay siya magtagana usab ug lutsanan, aron makasugakod kamo niini.
Kinsay makakaplag sa usa ka maayong asawa? Siya bililhon kaayo kay sa mga alahas. Ang kasingkasing sa iyang bana nagsalig kaniya, ug siya dili makulangan ug bahandi. Siya nagbuhat kaniya ug maayo ug dili daotan, sa tanang mga adlaw sa iyang kinabuhi.
“Pangayo ug kamo hatagan, pangita ug kamo makakaplag, panuktok, ug ang pultahan ablihan alang kaninyo.
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
Siya nga makakaplag ug asawa nakakaplag sa maayong butang, ug makaangkon ug kahimuot gikan sa Ginoo.
Ang asawa nabugkos ngadto sa iyang bana samtang kini magpabilin nga buhi. Apan kon ang bana mamatay, siya may kagawasan sa pagpamana kang bisan kinsa nga buot niya, diha lamang sa Ginoo.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat. Ug ang kalinaw sa Dios nga milapaw sa tanang pagpanabot, magbantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus.
Ako nahisalaag sama sa usa ka nawala nga karnero; pangitaa ang imong alagad, kay wala nako kalimti ang imong kasugoan.
Unya si Isaac midala kaniya ngadto sa tolda ni Sarah nga iyang inahan. Ug giminyoan niya si Rebecca ug siya naasawa ni Isaac ug gihigugma niya si Rebecca. Busa si Isaac nahupay human sa kamatayon sa iyang inahan.
Sa diha nga ikaw molatas sa katubigan ako mag-uban kanimo, ug sa mga kasapaan, kini dili makalapaw kanimo; sa diha nga ikaw maglakaw latas sa kalayo, ikaw dili masunog ug ang kalayo dili maglamoy kanimo.
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon. Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.
Kay sa pagkabanhaw dili na sila mangasawa o mamana pa, kondili mahisama na sila sa mga anghel didto sa langit.
Ang Espiritu tin-awng nagpahayag nga sa ulahing mga panahon adunay mamiya gikan sa pagtuo, nga magtagad sa mga malimbongon nga espiritu ug sa mga pagtulun-an sa mga demonyo,
ang buhat sa matag usa mailhan ra unya kay ang Adlaw magpadayag niini nga pinaagi sa kalayo mailhan kini, ug ang kalayo magsulay sa buhat sa matag usa.
Ug kay wala man nila hunahunaa nga kinahanglan ang pagbaton ug kahibalo sa Dios, ang Dios mitugyan kanila ngadto sa salawayong panghunahuna, sa pagbuhat sa mga butang nga dili angay.
Kay ang imong Magbubuhat mao ang imong bana, si Yahweh sa mga panon mao ang iyang ngalan; ug ang Balaan sa Israel mao ang imong Manunubos, siya gitawag nga Dios sa tibuok nga yuta.
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Himoa ninyo nga ang panagtiayon makabaton sa pagtahod sa tanan, ug himoa ninyo nga ang higdaanan sa panagtiayon dili mahugawan, kay ang Dios mosilot gayod sa mga makihilawason ug sa mga mananapaw.
Apan sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga mobulag sa iyang asawa, gawas lamang kon kini nagluib kaniya, nagtukmod kaniya sa pagpanapaw, ug ang mangasawa sa usa ka babayeng binulagan nakapanapaw.
“Ang matag usa nga mobulag sa iyang asawa ug mangasawa ug lain, nakapanapaw, ug ang mangasawa sa babayeng gibulagan sa bana, nakapanapaw.
kay ang usa ka babaye nga nagbaligya sa iyang dungog mahimong suholan ug usa ka buok pan apan ang babayeng mananapaw mangita sa bililhon nga kinabuhi sa usa ka tawo.
Likayi ang salawayong pakighilawas. Ang tanang sala nga buhaton sa tawo anha sa gawas sa iyang lawas, apan ang tawong naghimo sa salawayong pakighilawas nakasala batok sa iyang kaugalingong lawas.
Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.
Ayaw pagdulog sa pagpakighilawas sa asawa sa imong isigkatawo ug sa paghugaw sa imong kaugalingon uban kaniya.
“Kon ang usa ka tawo makaplagan nga nakighilawas sa usa ka babayeng minyo, silang duha mangamatay, ang lalaki nga nakigdulog sa babaye ug ang babaye. Sa ingon niini puohon ninyo ang daotan gikan sa Israel.
Nakita niya nga alang sa tanang pagpanapaw niadtong maluibon nga Israel, gipalakaw ko siya uban sa sulat sa pakigbulag. Apan ang iyang malinglahong igsoon nga Juda wala mahadlok, hinuon siya usab miadto ug nagkighilawas.
Ikaw nakighilawas sa mga Ehiptohanon nga imong mga silingan nga puno sa kaulag, ug gipadaghan nimo ang imong pagpakighilawas aron paghagit kanako sa pagkasuko.