Kategorya
104 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagka-Arogante
Nakasulat diha sa Biblia nga ang Ginoo nagatan-aw gikan sa halayo sa mga mapagarbuhon. Dili gayud kini makapahimuot sa Ginoo. Daghan ang ingon ani, morag sila na ang nasayod sa tanan ug gusto nila kontrolado ang tanan. Kung mapagarbuhon ka, dili nimo makita ang imong kaugalingong mga sayop. Mas makita nimo ang sayop sa uban ug dili nimo makita ang imoha.
Aron maluwas ka niining makadaot nga batasan, kinahanglan imong ilhon ang Ginoo sa tanan nimong gibuhat. Ipaubos ang imong kaugalingon sa iyang atubangan ug isulti nga nagsalig ka Kaniya. Ayaw pagsalig sa imong kaugalingong kusog ug abilidad. Hinumdumi nga tungod sa Iyang grasya ug gugma kaya nimo ang tanan. Sa higayon nga imong buhaton kini, ang Iyang gugma motabon kanimo, mobag-o sa imong panghunahuna, ug himuon ka nga bag-ong binuhat, sama sa Iyang dagway.
Pagpaubos sa gamhanang kamot sa Ginoo, ug sa Iyang panahon, Iya kang ipataas ug ibutang sa dapit nga Iyang giandam para kanimo didto sa kahangturan.
Ang matag usa nga mapahitas-on dulumtanon sa Ginoo; dili gayod mahimo nga dili siya silotan.
ug si bisan kinsa nga magpataas sa iyang kaugalingon ipaubos ug si bisan kinsa nga magpaubos sa iyang kaugalingon ipataas.
Kay bisan ug halangdon pa ang Ginoo, siya nagtagad sa mga ubos ug kahimtang, apan ang mapalabilabihon naila na niya gikan pa sa layo.
Tungod sa garbo sa iyang pagbati ang daotan wala mangita kaniya; ang tanan niyang panghunahuna, “Walay Dios.”
Sa dili pa ang pagkalaglag mapahitas-on ang kasingkasing sa tawo, apan ang pagkamapaubsanon nag-una sa kadungganan.
Ang garbo mag-una sa pagkalaglag, ug ang mapahitas-ong espiritu sa dili pa ang pagkapukan.
Ang mapahitas-on nga mga mata ug ang kasingkasing nga mapalabilabihon, nga mao ang lampara sa daotan, sala.
Ang garbo sa tawo magdala kaniya ngadto sa ubos, apan siya nga mapaubsanon sa espiritu makabaton ug kadungganan.
Ayaw pagmaalamon sa imong kaugalingong mga mata; kahadloki ang Ginoo, ug palayo gikan sa daotan.
Ayaw pagpagarbo mahitungod sa ugma, kay ikaw wala mahibalo kon unsay madala sa usa ka adlaw.
Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon.
Ang mapahitas-ong panan-aw sa tawo ipaubos, ug ang garbo sa katawhan ipaubos, ug ang Ginoo lamang maoy pasidunggan nianang adlawa.
O Ginoo ang akong kasingkasing dili palabilabihon, ang akong mga mata dili mapahitas-on; wala ako magbaton ug mga butang nga hilabihan ra ka dagko ug hilabihan ka katingalahan alang kanako.
Kay kon adunay maghunahuna nga siya mahinungdanon bisan siya walay bili, siya naglimbong sa iyang kaugalingon.
Kay ako nagsulti pinaagi sa grasya nga gihatag kanako ngadto sa matag usa kaninyo sa dili paghunahuna ug labaw sa angay ninyo nga hunahunaon mahitungod sa inyong kaugalingon, kondili sa paghunahuna uban sa kaligdong sibo sa gidak-on sa pagtuo nga gihatag sa Dios sa matag usa.
Apan siya naghatag ug dugang pa nga grasya, busa ang kasulatan nag-ingon, “Ang Dios nagsanta sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya naghatag ug grasya.”
Kamo usab nga mga batan-on, pagmasinugtanon kamo sa mga kadagkoan. Ug kamong tanan, pagsul-ob sa pagkamapaubsanon ngadto sa usa ug usa, kay “Ang Dios mobatok sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya maghatag ug grasya.”
“Siya nga magpasigarbo, papasigarboha siya mahitungod sa Ginoo.” Kay ang tawo nga nagdayeg sa iyang kaugalingon dili mao ang kahimut-an, kondili ang tawo hinuon nga gidayeg sa Ginoo.
Busa ang garbo mao ang ilang kuwentas; ang pagpanglupig nagtabon kanila sama sa usa ka bisti.
Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Labawng maayo ang kataposan sa usa ka butang kay sa sinugdan niini; ug ang mapailobon diha sa espiritu maayo pa kay sa mapahitas-on diha sa espiritu. Ayaw kasuko dayon, kay ang kasuko nagpuyo diha sa sabakan sa mga buangbuang.
Unya ako misulti kaninyo ug wala kamo mamati, hinuon misupak kamo sa sugo sa Ginoo ug mapangahason kamo nga mitungas sa kabungtoran.
“Kinsa ang imong gihagit ug gipasipalahan? Batok kang kinsa ba ikaw nagpatugbaw sa imong tingog ug nagpataas sa imong mga mata? Batok sa Balaan sa Israel!
madumtanon sila sa Dios, mayubiton, mapahitas-on, tigpanghambog, tigmugna ug daotan, masupilon sa mga ginikanan,
Nakakita ba ikaw ug usa ka tawo nga maalamon sa iyang kaugalingong mga mata? Aduna pay paglaom ang buangbuang kay kaniya.
Labawng maayo ang kataposan sa usa ka butang kay sa sinugdan niini; ug ang mapailobon diha sa espiritu maayo pa kay sa mapahitas-on diha sa espiritu.
Ang magbutangbutang sa iyang silingan diha sa tago laglagon nako. Ang mapahitas-on nga tinan-awan ug ang mapalabilabihon nga kasingkasing dili nako maantos.
Tungod sa pagkamapahitas-on, ang gahi ug ulo maghimo ug kasamok, apan kanila nga magpatambag anaa ang kaalam.
Ang mga pulong sa baba sa tawo nga maalamon magpasidungog kaniya, apan ang mga ngabil sa usa ka buangbuang maglamoy kaniya. Ang sinugdan sa mga pulong sa iyang baba binuang, ug ang kataposan sa iyang pakigsulti daotan nga kabuang.
Ang mga mapahitas-on nagyubit kanako sa hilabihan, apan wala ako mobulag gikan sa imong Balaod.
Ang mga mapahitas-on nagkalot ug mga gahong alang kanako, mga tawo nga wala magsubay sa imong Balaod.
Kon ikaw nagbinuang, nagpasidungog sa imong kaugalingon, o kon ikaw naglaraw ug daotan, ibutang ang imong kamot sa imong baba.
Busa, ang naghunahuna nga siya nagbarog angay nga magbantay kay tingali unya ug mapukan siya.
Silotan nako ang kalibotan tungod sa ilang pagkadaotan, ang mga daotan tungod sa ilang kasal-anan; pahunongon nako ang garbo sa mga mapahitas-on, ug ipaubos nako ang pagkamahitas-on sa mga walay kaluoy.
“Ako batok kanimo, O ikaw nga mapagarbohon, nag-ingon ang Ginoong Dios sa mga panon; kay miabot na ang imong adlaw, ang panahon sa akong pagsilot kanimo.
ug nagtuo sa imong kaugalingon nga ikaw tigtultol sa mga buta, kahayag sa mga anaa sa kangitngit,
Dili kita magpagarbo sa atong kaugalingon o maghagit sa usa ug usa o masina ang usa batok sa usa.
Maayo pa ang pagkamapaubsanon sa espiritu uban sa mga kabos kay sa pagbahin sa inilog uban sa mga mapahitas-on.
Mga mapahitas-on nga mga tawo nagtago ug lit-ag alang kanako, ug pinaagi sa mga pisi nagbukhad sila ug pukot, sa daplin sa agianan nagbutang sila ug mga laang alang kanako. Selah
Ang dalan sa usa ka buangbuang matarong sa iyang kaugalingong mga mata, apan ang maalamon nga tawo mamati ug tambag.
Didto sila nagsinggit apan wala siya motubag, tungod sa pagkamapahitas-on sa mga tawong daotan. Ang Dios dili gayod magpatalinghog sa mga singgit nga kawang lamang, o tagdon kini sa Labing Gamhanan.
Bunali ang usa ka mayubiton ug ang yano makakat-on sa pagkamaalamon; badlonga ang tawo nga may panabot, ug siya makaangkon sa kahibalo.
Tungod sa sala sa ilang baba, sa mga pulong sa ilang mga ngabil, malit-ag unta sila diha sa ilang garbo. Kay ang panunglo ug pagpamakak nga ilang gipamulong,
Ikaw miingon diha sa imong sa kasingkasing, ‘Ako mokayab ngadto sa langit, ibabaw sa mga bituon sa Dios, ako magpahimutang sa akong trono sa itaas, ako maglingkod sa bungtod nga tigomanan, sa kinatumyang dapit sa amihanan. Mokayab ako sa ibabaw sa mga kahitas-an sa kapanangoran, himoon nako ang akong kaugalingon nga sama sa Labing Halangdon.’
Ayaw paglipay sa diha nga ang imong kaaway mapukan, ug ayaw pamayaa ang imong kasingkasing sa diha nga siya mapandol; kay tingali unyag ang Ginoo makakita niini ug dili mahimuot, ug ipalayo ang iyang kasuko gikan kaniya.
Kinsa ba diha kaninyo ang maalamon ug masinaboton? Pinaagi sa iyang maayong paggawi kinahanglang magpakita siya sa iyang binuhatan diha sa kaaghop sa kaalam.
uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma,
Nag-ingon ako sa mga mapagarbohon, “Ayaw na pagpasigarbo,” ug sa daotan, “Ayaw na iisa ang inyong sungay; ayaw ninyo iisa sa itaas ang inyong sungay; o magsulti uban sa pinatikig nga liog.”
Ang hakog nga tawo naghagit ug away, apan siya nga nagsalig sa Ginoo magmauswagon.
nga naghari pinaagi sa iyang gahom hangtod sa kahangtoran, nga ang mga mata naniid sa mga nasod. Ayaw papasigarboha sa ilang kaugalingon ang mga masinupakon. Selah
Kay kinsa bay naghimo kanimo nga lahi? Ug unsa bay anaa kanimo nga wala nimo madawat? Ug kon ikaw nakadawat, nganong manghambog man ikaw nga daw wala makadawat?
Ang imong kasingkasing mapagarbohon tungod sa imong katahom; gidaot nimo ang imong kaalam tungod ug alang sa imong katahom. Gilabay ko ikaw ngadto sa yuta; gihukasan ko ikaw sa atubangan sa mga hari, aron sila motan-aw kanimo.
Kay ang Ginoo sa mga panon adunay adlaw batok sa tanang mapagarbohon ug mapahitas-on, batok sa tanang tinuboy ug halangdon;
Putlon unta sa Ginoo ang tanang mga ngabil nga nag-ulog-ulog, ang dila nga nagsulti ug mga dagkong pagpangandak,
Kinahanglan nga siya dili bag-o pang nakabig, kay tingali unya ug magpagarbo siya ug mahulog ngadto sa paghukom sa yawa.
Ang Ginoo magbungkag sa balay sa mapahitas-on, apan panalipdan ang utlanan sa biyuda.
Si kinsa ba ikaw nga maghukom sa sulugoon sa lain? Sa atubangan sa iyang agalon siya anha mobarog o mapukan. Ug siya pabarogon kay ang Dios makahimo man sa pagpatindog kaniya.
“Pagmatngon kamo nga ang inyong maayong binuhatan dili ninyo himoon atubangan sa mga tawo aron lamang makita nila kini, kay sa ingon niana wala kamoy ganti gikan sa inyong Amahan nga anaa sa langit.
Siya nga nagsalig sa iyang kaugalingong kasingkasing usa ka buangbuang, apan siya nga naglakaw sa kaalam ipalingkawas.
Ang tanang daotan sa yuta gisalikway nimo sama sa taya; busa gihigugma nako ang imong mga pagpamatuod.
Bulahan ang tawo nga naghimo sa Ginoo nga iyang pagsalig, nga dili magtagad sa mga mapahitas-on, bisan sa mga nahisalaag sa pagsunod sa mga diosdios.
Ang maalamon sa kasingkasing mamati sa mga sugo, apan ang buangbuang nga nagpataka ug tabi mosangpot sa kalaglagan.
Ang ganti sa pagkamapaubsanon ug pagkahadlok sa Ginoo mao ang mga bahandi ug kadungganan ug kinabuhi.
Tinuod kana. Sila gipamali tungod sa ilang pagkadili matinuohon, apan mibarog ka tungod sa imong pagtuo. Apan ayaw pagpagarbo, hinuon pagmahadlokon.
Busa pagpaubos kamo ilalom sa gamhanang kamot sa Dios, aron kamo iyang ituboy unya sa gitakda nga panahon.
Nagbugkos sila ug mga bug-at nga palas-anon nga lisod dad-on ug ila kining gisangon sa abaga sa mga tawo apan sila mismo dili buot motandog niini pinaagi sa ilang tudlo.
Nagbungat sila ug mapahitas-ong mga pulong, nangandak ang tanang mga tigbuhat ug daotan. Gidugmok nila ang imong katawhan, O Ginoo, ug gisakit ang imong panulundon.
Ang pagkahadlok sa Ginoo maoy pahimangno diha sa kaalam, ug ang pagkamapaubsanon mag-una sa kadungganan.
O Ginoo ang akong kasingkasing dili palabilabihon, ang akong mga mata dili mapahitas-on; wala ako magbaton ug mga butang nga hilabihan ra ka dagko ug hilabihan ka katingalahan alang kanako. Apan akong gihupay ug gipahilom ang akong kalag, sama sa usa ka gilutas nga bata diha sa iyang inahan; sama sa usa ka gilutas nga bata mao usab ang akong kalag.
Alaot kadtong mga maalamon diha sa ilang kaugalingong mga mata, ug mga utokan diha sa ilang kaugalingong panan-aw!
Ang sulti sa buangbuang usa ka bunal alang sa iyang likod apan ang mga ngabil sa maalamon manalipod kanila.
Apan ang mga mapaubsanon manag-iya sa yuta, ug maglipay sa ilang kaugalingon diha sa kadagaya sa kauswagan.
Ayaw pagpalabi sa pagpakamatarong o magpalabi sa pagpakamaalamon; nganong laglagon man nimo ang imong kaugalingon? Ayaw pagpalabi sa pagpakadaotan, o sa pagpakabuang. Nganong magpakamatay man ikaw sa dili pa ang imong panahon?
Ayaw dayega ang imong kaugalingon diha sa atubangan sa hari, o magtindog diha sa dapit sa mga dagkong tawo; kay maayo nga sultihan ikaw, “Saka ngari,” kay sa ibutang ikaw sa ubos diha sa atubangan sa pangulo. Unsay nakita sa imong mga mata
Papamatud-i sa matag usa ang iyang kaugalingong binuhatan, ug ang iyang pagpasigarbo diha lamang sa iyang kaugalingon, ug dili sa laing tawo.
Ang mga tawo nga ubos ug kahimtang usa lamang ka gininhawa, ang mga tawo nga taas ug kahimtang usa lamang ka lamat; diha sa mga timbangan, sila mosaka; sila gaan pa kay sa gininhawa.
Nakakita ba ikaw ug usa ka tawo nga madalidalion sa iyang mga pulong? Aduna pay paglaom alang sa usa ka buangbuang kay kaniya.
Naglaraw ang daotan batok sa matarong, ug nagkagot ang iyang mga ngipon tungod kaniya; apan ang Ginoo nagkatawa sa daotan kay siya nakakita nga umaabot ang iyang adlaw.
Ang pagkahadlok sa Ginoo maoy pagdumot sa daotan. Ang garbo ug ang pagkamapahitas-on ug ang daotan nga pamaagi ug ang daotan nga mga pulong akong gidumtan.
Apan kamo nanghambog ug wala hinuon maguol aron unta nga ang nagbuhat niini kuhaon gikan kaninyo.
Ang pagkamatarong magbantay kaniya nga ang dalan matarong, apan ang sala maglaglag sa daotan.
Ayaw kahadlok sa diha nga ang usa ka tawo maadunahan, sa diha nga ang bahandi sa iyang balay mousbaw. Kay sa diha nga mamatay siya, wala siyay madala bisan unsa; ang iyang bahandi dili manaog sunod kaniya.
Kay ako nagsulti pinaagi sa grasya nga gihatag kanako ngadto sa matag usa kaninyo sa dili paghunahuna ug labaw sa angay ninyo nga hunahunaon mahitungod sa inyong kaugalingon, kondili sa paghunahuna uban sa kaligdong sibo sa gidak-on sa pagtuo nga gihatag sa Dios sa matag usa. Kay sama nga diha sa usa ka lawas adunay daghang mga bahin, ug ang tanang mga bahin dili managsama ug buluhaton, mao usab kita, bisan daghan, usa ra kita ka lawas diha kang Cristo, ug ang matag usa kanato kabahin sa usa ug usa.
Dulumtanan alang sa mga hari ang pagbuhat ug daotan, kay ang trono natukod pinaagi sa pagkamatarong.
Ayaw usab kamo pagpatawag nga mga agalon kay kamo adunay usa lamang ka agalon, ang Cristo. Ang labing dako kaninyo, mahimong inyong sulugoon ug si bisan kinsa nga magpataas sa iyang kaugalingon ipaubos ug si bisan kinsa nga magpaubos sa iyang kaugalingon ipataas.
Siya nga namati sa pahimangno anaa sa dalan paingon sa kinabuhi, apan siya nga nagsalikway sa pagbadlong nasaag.
Kon sila mamati ug mag-alagad kaniya, ilang gihingpit ang ilang mga adlaw diha sa kauswagan, ug ang ilang katuigan diha sa kahimuot.
Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.”
Ang makalipay nga mga pulong sama sa dugos, tam-is alang sa kalag ug makapalig-on sa mga bukog.
Patungloha sila, apan ikaw magpanalangin! Pakaulawi ang misulong kanako; malipay unta ang imong alagad!
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
bisan pa ug ang iyang pagdumot matabonan ug limbong, ang iyang pagkadaotan madayag diha sa katilingban.
Kay kini mao ang giingon sa taas ug sa Usa nga halangdon nga nagpuyo sa walay kataposan, nga ang ngalan Balaan: “Ako nagpuyo sa habog ug balaan nga dapit, ug uban usab kaniya nga may mahinulsolon ug mapaubsanon nga espiritu, aron sa pagpabuhi sa espiritu sa mapaubsanon, ug aron sa pagpabuhi sa kasingkasing sa mahinulsolon.
Ang garbo mag-una sa pagkalaglag, ug ang mapahitas-ong espiritu sa dili pa ang pagkapukan. Maayo pa ang pagkamapaubsanon sa espiritu uban sa mga kabos kay sa pagbahin sa inilog uban sa mga mapahitas-on.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon.
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.