Kategorya
117 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Paghambog
Higala, paminawa niining akong isulti. Ang Ginoo mipili sa mga butang nga ubos ug gitamay niining kalibutan, ang mga butang nga daw walay bili, aron iyang pagawson ang mga butang nga daw gamhanan. 1 Corinto 1.28-29 Mao ni aron walay bisan kinsa nga makapagarbo sa iyang atubangan.
Matag adlaw sa atong kinabuhi, kinahanglan natong hinumduman nga nagkinahanglan kita sa Ginoo. Nagkinahanglan kita sa Iyang gugma ug kalooy. Kay ang tawo nga nagpagarbo sa iyang kaugalingon, nagtuo nga kaya niya ang tanan sa iyang kaugalingong kusog. Nagasalig siya sa iyang abilidad ug kahanas.
Gusto sa Ginoo nga kita, Iyang mga anak, mabuhi nga walay garbo. Kay ang mapahitas-on, Iyang gilay-an. Apan ang mga tawo nga nahibalo nga dili sila mabuhi kung wala Siya, Iyang gihatagan ug grasya.
Kung mobati ka nga gusto nimong ipataas ang imong kaugalingon, hinumdomi unsay imong kahimtang kaniadto, sa wala pa nimo mailhi ang Ginoo. Tan-awa ang mga maayong butang nga Iyang gibuhat para kanimo. Ihatag Kaniya ang tanang himaya ug pasidungog. Kay kaniadto, kangitngit ka. Apan karon, gisidlak-an ka sa Iyang kahayag.
Busa, ayaw gayud pagpagarbo sa bisan unsa. Kay ang tanan nga anaa kanimo, ang tanan nga ikaw karon, tungod sa Iyang grasya nga midagayday sa imong kinabuhi. Daghan kaayong salamat sa Ginoo!
Ayaw na pagsulti sa hilabihan nga pagkamapahitas-on, ayaw pagulaa gikan sa imong baba ang pagkagarboso; kay ang Ginoong Dios sa kahibalo, ug pinaagi kaniya ang mga buhat gitimbang.
aron nga sumala sa nasulat, “Ang magpasigarbo, pagpasigarboha diha sa Ginoo.”
Ayaw pagpagarbo mahitungod sa ugma, kay ikaw wala mahibalo kon unsay madala sa usa ka adlaw.
Ang garbo mag-una sa pagkalaglag, ug ang mapahitas-ong espiritu sa dili pa ang pagkapukan.
Kay kon adunay maghunahuna nga siya mahinungdanon bisan siya walay bili, siya naglimbong sa iyang kaugalingon.
Apan siya nga nagpasigarbo, papasigarboha niini, nga siya nakasabot ug nakaila kanako, nga ako mao ang Ginoo nga nagbuhat sa gugmang walay paglubad, sa hustisya ug sa pagkamatarong dinhi sa yuta, kay niining mga butanga ako mahimuot, nag-ingon ang Ginoo.”
Unya naunsa na man ang atong pagpagarbo? Gisalikway na! Sa unsang balaod? Sa mga buhat ba? Dili, hinuon pinaagi sa balaod sa pagtuo.
Kay kon kamo gipasigarbo nako kaniya, wala ako maulawi; tungod niini apan kay tinuod man ang tanan namong gisulti mahitungod kaninyo, busa nasuta nga matuod ang among pagpasigarbo ngadto kang Tito.
Ang mga ubos ug kahimtang ug ang mga sinalikway sa kalibotan gipili sa Dios, bisan ang mga walay bili aron ang mga bililhon nga butang mahimong walay kapuslanan, aron dili makapasigarbo ang tanang tawo diha sa atubangan sa Dios.
Kay ako nagsulti pinaagi sa grasya nga gihatag kanako ngadto sa matag usa kaninyo sa dili paghunahuna ug labaw sa angay ninyo nga hunahunaon mahitungod sa inyong kaugalingon, kondili sa paghunahuna uban sa kaligdong sibo sa gidak-on sa pagtuo nga gihatag sa Dios sa matag usa.
Busa walay usa nga angayng magpasigarbo diha sa mga tawo kay inyo ang tanang mga butang,
Padayega ang laing tawo kanimo ug dili ang imong kaugalingong baba; usa ka langyaw, ug dili ang imong kaugalingong mga ngabil.
Apan dili lang unta mahitabo kanako ang pagpasigarbo gawas sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi niini, ang kalibotan gilansang sa krus alang kanako, ug ako alang sa kalibotan.
Wala kami magpasigarbo lapaw sa among sukod diha sa mga hinagoan sa ubang tawo. Hinuon ang among paglaom mao nga sa diha nga magtubo ang inyong pagtuo, modako unta ang luna sa among paghago diha kaninyo,
Kay ang daotan nagpasigarbo sa mga pangandoy sa iyang kasingkasing ug ang tawong hakog nagtunglo ug nagsalikway sa Ginoo.
Sama sa mga panganod ug sa hangin nga walay ulan ang usa ka tawo nga nanghambog sa gasa nga wala niya ihatag.
Ikaw nga nagpasigarbo diha sa Balaod, magpakaulaw ba ikaw sa Dios pinaagi sa paglapas sa Balaod?
Ayaw pagdalidali sa imong baba, o padalidalion ang imong kasingkasing sa pagsulti ug usa ka pulong atubangan sa Dios, kay ang Dios atua sa langit, ug ikaw anaa sa yuta, busa diyotaya lamang ang imong mga pulong.
Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Mao kini ang giingon sa Ginoo: “Ayaw papasigarboha ang tawong maalamon diha sa iyang kaalam, ayaw papasigarboha ang tawong kusgan diha sa iyang kusog, ayaw papasigarboha ang tawong adunahan diha sa iyang mga bahandi.
Ang mapahitas-on nga mga mata ug ang kasingkasing nga mapalabilabihon, nga mao ang lampara sa daotan, sala.
apan siya miingon kanako, “Ang akong grasya igo alang kanimo kay ang akong gahom gihingpit diha sa kaluyahon.” Sa ingon niana, labaw nakong gikalipay ang pagpasigarbo tungod sa akong mga kaluyahon aron ang gahom ni Cristo molandong nganhi kanako.
madumtanon sila sa Dios, mayubiton, mapahitas-on, tigpanghambog, tigmugna ug daotan, masupilon sa mga ginikanan,
Kay kon si Abraham nahimo pang matarong tungod sa iyang mga binuhatan, aduna unta siyay ikapasigarbo, apan dili sa atubangan sa Dios.
Busa ang garbo mao ang ilang kuwentas; ang pagpanglupig nagtabon kanila sama sa usa ka bisti.
Siya nga nagsalig sa iyang kaugalingong kasingkasing usa ka buangbuang, apan siya nga naglakaw sa kaalam ipalingkawas.
Papamatud-i sa matag usa ang iyang kaugalingong binuhatan, ug ang iyang pagpasigarbo diha lamang sa iyang kaugalingon, ug dili sa laing tawo.
Ug ang hari sa Israel mitubag, “Sultihi siya, ‘Ayaw papagarboha sa iyang kaugalingon siya nga nagbakos sa iyang hinagiban ingon kaniya nga naghukas niana.’ ”
Nag-ingon ako sa mga mapagarbohon, “Ayaw na pagpasigarbo,” ug sa daotan, “Ayaw na iisa ang inyong sungay;
Ang mapahitas-ong panan-aw sa tawo ipaubos, ug ang garbo sa katawhan ipaubos, ug ang Ginoo lamang maoy pasidunggan nianang adlawa.
Ang matag usa nga mapahitas-on dulumtanon sa Ginoo; dili gayod mahimo nga dili siya silotan.
Busa ang dila usab usa ka gamayng bahin sa lawas, ug nagpasigarbo sa mga dagkong butang. Unsa ka dako sa lasang nga masunog sa usa ka gamayng kalayo! Ug ang dila usa ka kalayo. Sa mga bahin sa atong lawas, ang dila maoy usa ka kalibotan sa pagkadaotan nga naghugaw sa tibuok lawas ug nagduslit sa tibuok kinaiyahan, ug dinuslitan ug kalayo sa imperno.
Kamo usab nga mga batan-on, pagmasinugtanon kamo sa mga kadagkoan. Ug kamong tanan, pagsul-ob sa pagkamapaubsanon ngadto sa usa ug usa, kay “Ang Dios mobatok sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya maghatag ug grasya.”
Ayaw kahadlok sa diha nga ang usa ka tawo maadunahan, sa diha nga ang bahandi sa iyang balay mousbaw. Kay sa diha nga mamatay siya, wala siyay madala bisan unsa; ang iyang bahandi dili manaog sunod kaniya.
Ang sulti sa buangbuang usa ka bunal alang sa iyang likod apan ang mga ngabil sa maalamon manalipod kanila.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog.
Kay tungod sa grasya kamo nangaluwas pinaagi sa pagtuo ug kini dili gikan kaninyo, kini gasa sa Dios— dili tungod sa mga binuhatan aron walay bisan kinsa nga magpasigarbo.
Dili ingon nga kami nangahas sa pagpakig-ingon o sa pagpakigtandi kanila nga nagdayeg sa ilang kaugalingon, apan sila nga nagsinukdanay sa ilang kaugalingon ug nagtinandiay sa ilang kaugalingon—sila dili maalamon.
Dili kita magpagarbo sa atong kaugalingon o maghagit sa usa ug usa o masina ang usa batok sa usa.
Sa dili pa ang pagkalaglag mapahitas-on ang kasingkasing sa tawo, apan ang pagkamapaubsanon nag-una sa kadungganan.
Daghan ang mga plano sa kasingkasing sa usa ka tawo, apan ang katuyoan sa Ginoo mao ang molungtad.
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon.
ug si bisan kinsa nga magpataas sa iyang kaugalingon ipaubos ug si bisan kinsa nga magpaubos sa iyang kaugalingon ipataas.
Busa kita nga mga lig-on kinahanglang motabang pagpas-an sa mga kaluyahon sa mga huyang, ug dili magpahimuot sa atong kaugalingon.
Ang magbutangbutang sa iyang silingan diha sa tago laglagon nako. Ang mapahitas-on nga tinan-awan ug ang mapalabilabihon nga kasingkasing dili nako maantos.
Tungod sa pagkamapahitas-on, ang gahi ug ulo maghimo ug kasamok, apan kanila nga magpatambag anaa ang kaalam.
Ang garbo sa tawo magdala kaniya ngadto sa ubos, apan siya nga mapaubsanon sa espiritu makabaton ug kadungganan.
Ang Ginoo sa mga panon maoy nagtinguha niini, aron mabulingan ang garbo sa tanang himaya, aron mahimong salawayon ang tanang halangdon sa yuta.
Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Kay kinsa bay naghimo kanimo nga lahi? Ug unsa bay anaa kanimo nga wala nimo madawat? Ug kon ikaw nakadawat, nganong manghambog man ikaw nga daw wala makadawat?
Mahimo unta nga amang ang mga ngabil nga bakakon, nga nagsulti ug panamastamas batok sa matarong uban sa garbo ug pagtamay.
Ang dalan sa usa ka buangbuang matarong sa iyang kaugalingong mga mata, apan ang maalamon nga tawo mamati ug tambag.
Kay ang tanan nga nagpataas sa iyang kaugalingon, ipaubos, ug ang nagpaubos sa iyang kaugalingon, ipataas.”
Kay ang mga tawo unya mahigugmaon sa ilang kaugalingon, mahigugmaon sa salapi, mapahitas-on, hambogiro, bugalbugalon, masinupakon sa mga ginikanan, walay igabalos, dili diosnon,
Ayaw kaguol tungod sa mga daotan, ayaw kasina niadtong mga tigbuhat ug sayop! Kay sa dili madugay ang mga daotan mangawala; bisan ug susihon nimo pag-ayo ang iyang dapit, siya wala na didto. Apan ang mga mapaubsanon manag-iya sa yuta, ug maglipay sa ilang kaugalingon diha sa kadagaya sa kauswagan. Naglaraw ang daotan batok sa matarong, ug nagkagot ang iyang mga ngipon tungod kaniya; apan ang Ginoo nagkatawa sa daotan kay siya nakakita nga umaabot ang iyang adlaw. Ang mga daotan naglanit sa espada ug nagbingat sa ilang pana aron sa pagpukan sa kabos ug sa nanginahanglan, sa pagpatay niadtong naglakaw sa katarong; ang ilang espada molagbas sa ilang kaugalingong kasingkasing, ug ang ilang pana mangabali. Maayo pa ang diyotay nga anaa sa matarong kay sa kadagaya sa daghan nga makasasala. Kay ang mga bukton sa mga daotan balion; apan ang Ginoo magsapnay sa mga matarong. Ang Ginoo nahibalo sa mga adlaw sa mga dili masaway, ug ang ilang panulundon magpabilin hangtod sa kahangtoran; dili sila maulawan sa mga panahon nga daotan, sa mga adlaw sa gutom sila may kadagaya. Kay sa dili madugay putlon sila sama sa balili, ug mangalaya sama sa lunhaw nga mga sagbot.
Kon ikaw nagbinuang, nagpasidungog sa imong kaugalingon, o kon ikaw naglaraw ug daotan, ibutang ang imong kamot sa imong baba.
“Pagmatngon kamo nga ang inyong maayong binuhatan dili ninyo himoon atubangan sa mga tawo aron lamang makita nila kini, kay sa ingon niana wala kamoy ganti gikan sa inyong Amahan nga anaa sa langit.
Ang mga mapahitas-on nagyubit kanako sa hilabihan, apan wala ako mobulag gikan sa imong Balaod.
Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon.
Ang pagkahadlok sa Ginoo maoy pagdumot sa daotan. Ang garbo ug ang pagkamapahitas-on ug ang daotan nga pamaagi ug ang daotan nga mga pulong akong gidumtan.
Kining pagpasigarbo ninyo dili maayo. Wala ba kamo masayod nga ang diyotay nga patubo mopatubo sa tibuok nga minasa?
Kay sa dihang magsulti sila ug mga pagpanghambog, pinaagi sa mapatuyangong kahidlaw sa lawas nangdani sila sa mga tawo nga hapit na makalingkawas gikan sa nagkinabuhi sa kasaypanan.
kini siya nagpagarbo sa iyang kaugalingon, wala siyay nahibaloan kondili nagkabuang sa mga pagpakiglantugi ug pagpakiglalis nga mosangpot sa kasina, pagbahinbahin, pagsulti ug pagdaot sa uban, daotan nga mga katahap,
Ayaw paglipay sa diha nga ang imong kaaway mapukan, ug ayaw pamayaa ang imong kasingkasing sa diha nga siya mapandol; kay tingali unyag ang Ginoo makakita niini ug dili mahimuot, ug ipalayo ang iyang kasuko gikan kaniya.
Alaot kadtong mga maalamon diha sa ilang kaugalingong mga mata, ug mga utokan diha sa ilang kaugalingong panan-aw!
kay sama siya sa tawo nga nag-isip diha sa iyang kasingkasing, “Kaon ug inom!” siya moingon kanimo; apan ang iyang kasingkasing wala diha kanimo.
Kay bisan ug halangdon pa ang Ginoo, siya nagtagad sa mga ubos ug kahimtang, apan ang mapalabilabihon naila na niya gikan pa sa layo.
“Ayaw kamo panghukom aron dili kamo hukman. O kon kini mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin? Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya! Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta. “Sulod kamo agi sa sigpit nga ganghaan kay lapad ang ganghaan ug sayon ang dalan nga padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nanulod agi niini. Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini. “Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob. Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan? Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga. Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga. Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo. Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat.
Apan kon kamo magpinahitay ug magtinukbanay sa usa ug usa, pagbantay kamo nga dili kamo mahurot pinaagi sa usa ug usa.
Busa, biniyaan ang tanang pagkadaotan ug ang tanang panglimbong ug pagpakaaron-ingnon ug kasina ug ang tanang pagpangdaot sa dungog,
Nakakita ba ikaw ug usa ka tawo nga madalidalion sa iyang mga pulong? Aduna pay paglaom alang sa usa ka buangbuang kay kaniya.
Sa tibuok adlaw gidaot nila ang akong mga pulong; ang tanan nilang mga hunahuna batok kanako alang sa kadaotan.
Tan-awa, kini mao ang mga daotan, anaa kanunay sa kaharuhay, sila miuswag sa mga bahandi.
Ang pagdumot naghatag ug kasamok, apan ang gugma nagtabon sa tanang mga kalapasan.
ug nag-ingon sila, “Ang Ginoo dili makakita; ang Dios ni Jacob dili makamatikod.” Palandonga ninyo, kamong mga kinahungogan sa katawhan! Mga buangbuang, kanus-a ba kamo magmaalamon?
Ug miingon siya, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, gawas kon magbag-o kamo ug mangahimong sama sa mga gagmayng bata, dili gayod kamo makasulod sa gingharian sa langit. Apan wala siya mosugot ug sa iyang paglakaw gipabilanggo kini hangtod nga makabayad sa utang. Ug sa pagkakita sa ubang mga ulipon sa nahitabo, nasubo sila pag-ayo ug nangadto sila sa ilang agalon ug gisuginlan nila siya sa tanang nahitabo. Busa ang iyang agalon mipatawag kaniya ug giingnan siya, ‘Daotan nga ulipon! Gipasaylo ko ikaw sa tanan nimong utang kay nagpakiluoy man ikaw kanako. Dili ba nga angay usab unta ikaw nga maluoy sa imong isigkaulipon ingon nga ako naluoy kanimo?’ Ug sa kasuko gitugyan siya sa iyang agalon ngadto sa mga tigkastigo hangtod nga makabayad siya sa tanan niyang utang. Ingon usab niana ang buhaton kaninyo sa akong Amahan nga langitnon kon ang matag usa kaninyo dili mopasaylo sa inyong igsoon gikan sa inyong kasingkasing.” Busa si bisan kinsa nga magpaubos sa iyang kaugalingon sama niining gamayng bata, siya mahimong labing dako sa gingharian sa langit.
Kon kita mag-ingon nga wala kitay sala, gilimbongan nato ang atong kaugalingon ug wala kanato ang kamatuoran.
Maayo pa ang pagkamapaubsanon sa espiritu uban sa mga kabos kay sa pagbahin sa inilog uban sa mga mapahitas-on.
Si kinsa ba ikaw nga maghukom sa sulugoon sa lain? Sa atubangan sa iyang agalon siya anha mobarog o mapukan. Ug siya pabarogon kay ang Dios makahimo man sa pagpatindog kaniya.
Ang Ginoo magbungkag sa balay sa mapahitas-on, apan panalipdan ang utlanan sa biyuda.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo.
Ang makalipay nga mga pulong sama sa dugos, tam-is alang sa kalag ug makapalig-on sa mga bukog.
Ang mga mapahitas-on nagmugna ug bakak batok kanako, apan sa tibuok nakong kasingkasing nagtuman ako sa imong mga lagda;
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Kining tanang mga butanga gibuhat sa akong kamot, busa kining tanang mga butanga akoa, nag-ingon ang Ginoo. Apan kini mao ang tawo nga akong tan-awon, siya nga mapaubsanon ug mahinulsolon sa espiritu, ug nagkurog tungod sa akong pulong.
Busa kon mokaon kamo o moinom o magbuhat sa bisan unsa, buhata ninyo kining tanan aron sa paghimaya sa Dios.
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko,
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab. Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo. Tan-awa unsa ka dagko sa agi sa mga letra niining akong pagsulat kaninyo pinaagi sa akong kaugalingong kamot. Sila nga nagtinguha sa paghimo ug maayong pagpasundayag sa unod mao ang buot magpugos kaninyo sa pagpatuli ug kini aron lamang nga sila dili lutoson tungod sa krus ni Cristo. Kay bisan gani silang mga tinuli wala man magsubay sa Balaod apan sila naninguha nga kamo magpatuli aron ilang ipasigarbo ang inyong unod. Apan dili lang unta mahitabo kanako ang pagpasigarbo gawas sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi niini, ang kalibotan gilansang sa krus alang kanako, ug ako alang sa kalibotan. Kay dili ang pagkatinuli o ang pagkadili tinuli mao ang may bili, kondili ang pagkabag-ong binuhat. Ang kalinaw ug kaluoy maanaa unta sa tanan nga nagkinabuhi subay niining maong lagda sa Israel sa Dios. Sukad karon, ayaw na ako ipasamok ni bisan kinsa kay gidala nako sa akong lawas ang mga timaan ni Jesus. Ang grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo mag-uban sa inyong espiritu, mga igsoon. Amen. Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Ayaw dayega ang imong kaugalingon diha sa atubangan sa hari, o magtindog diha sa dapit sa mga dagkong tawo; kay maayo nga sultihan ikaw, “Saka ngari,” kay sa ibutang ikaw sa ubos diha sa atubangan sa pangulo. Unsay nakita sa imong mga mata
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
Ang adunahan nga tawo maalamon sa iyang kaugalingong mga mata, apan ang kabos nga tawo nga may panabot magsusi.
Ikaw nga nagpasigarbo diha sa Balaod, magpakaulaw ba ikaw sa Dios pinaagi sa paglapas sa Balaod? Kay sumala sa nasulat, “Tungod kaninyo ang ngalan sa Dios gipasipad-an taliwala sa mga Gentil.”
Apan ang tanan nilang buhat gihimo aron lamang sa pagpasundayag ngadto sa mga tawo kay gipadak-an nila ang ilang mga pilakterya diha sa ilang ulo ug bukton ug gipatas-an nila ang ilang mga borlas sa sidsid sa ilang mga bisti. Ug gusto kaayo sila sa mga pinasidunggang dapit sa mga kombira ug sa labing maayong mga lingkoranan sa mga sinagoga ug sa mga pagyukbo kanila diha sa mga merkado ug sa dihang tawgon silag, “Rabi,” sa mga tawo.
Ngano nga nagpagarbo ikaw, O gamhanang tawo, sa kadaotan nga gihimo batok sa mga diosnon? Sa tibuok nga adlaw ikaw naglaraw ug daotan. Ang imong dila sama sa hait nga labaha, ikaw nga nagbuhat nga malimbongon. Gihigugma nimo ang daotan labaw sa maayo, ug ang pagbakak labaw sa pagsulti sa kamatuoran. Selah
Ang kasuko sa usa ka buangbuang mahibaloan dayon, apan ang usa ka maalamong tawo dili manumbaling sa pagpakaulaw kaniya.
Apan pagtinambagay kamo sa usa ug usa matag adlaw, samtang matawag pa kini nga “karong adlawa,” aron wala kaninyoy magmagahi tungod sa pagpakamalimbongon sa sala.
Nganong tan-awon man nimo ang puling nga anaa sa mata sa imong igsoon ug wala hinuon nimo tagda ang troso nga anaa sa kaugalingon nimong mata? O unsaon man nimo pag-ingon sa imong igsoon, ‘Ambi, kuhaon nako ang puling gikan sa imong mata,’ nga anaa may troso sa kaugalingon nimong mata? Tigpakaaron-ingnon! Kuhaa una ang troso gikan sa kaugalingon nimong mata ug unya makakita ka na pag-ayo aron sa pagkuha sa puling gikan sa mata sa imong igsoon.
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
Busa nganong maghukom ka man sa imong igsoon? O nganong magtamay ka man sa imong igsoon? Kitang tanan moatubang ra unya sa hukmanan sa Dios;
Apan siya naghatag ug dugang pa nga grasya, busa ang kasulatan nag-ingon, “Ang Dios nagsanta sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya naghatag ug grasya.”
Tungod sa garbo sa iyang pagbati ang daotan wala mangita kaniya; ang tanan niyang panghunahuna, “Walay Dios.”
Ayaw kamo pagpahisalaag, “Ang daotang pakig-uban makadaot sa maayong pamatasan.” Pagmaugdang kamo, pagmatarong ug ayaw na kamo pagpakasala kay ang uban walay kahibalo mahitungod sa Dios. Gisulti ko kini aron maulaw kamo.
Ayaw patalinghogi ang tanang mga pulong nga gisulti sa mga tawo kay tingali unya ug makadungog ikaw sa imong sulugoon nga magtunglo kanimo; ang imong kasingkasing nasayod nga ikaw gayod sa makadaghan nagtunglo sa uban.
Siya nga hinay sa pagkasuko adunay dakong pagpanabot, apan ang madalidalion sa pagkasuko nagpasidungog sa kabuang.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Ang hakog nga tawo naghagit ug away, apan siya nga nagsalig sa Ginoo magmauswagon.