Kategorya
120 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Pagbiaybiay/Pagyubit
Sa atong pagpanaw dinhi sa kalibutan, makatilaw gyud ta og mga butang nga makahatag nato og kalipay, apan duna poy mga higayon nga mobati ta og kasubo ug kamingaw. Bisan si Hesus, ang labing hingpit ug maayo nga tawo nga naglakaw dinhi sa yuta, nakaagi pod og mga pagsulay. Gitraydor siya, gitamay, gisalikway, ug gibugalbugalan. Apan bisan pa niini, wala gyud mausab ang iyang gugma para kanato. Imbis nga tunglohon ta niya, gihigugma ta niya sa walay kinutuban ug nangamuyo pa gani siya sa Amahan nga pasayloon ta sa atong mga sala.
Daghan gyud ang motintal sa pagpasakit ug pagdaot nimo, ug basin bugalbugalan pa gani ka, ang imong mga pangandoy, o ang imong mga plano. Tingali dunay mga higayon nga mobati ka og kaluya ug gusto na lang mawala tungod sa kaulaw. Apan gusto ko nga ipaabot kini nimo karon aron dasigon ka. Bisan pa og dunay mga kataw-an nimo, hinumdomi kanunay unsay panghuna-huna sa Ginoo bahin nimo. Para niya, ikaw usa ka bililhon nga binuhat, ug ang iyang pulong nag-ingon, "Siya magayubit sa mga mayubiton, apan siya magahatag ug grasya ngadto sa mga mapainubsanon." (Proverbio 3:34).
Ayaw kabalaka sa ilang isulti o buhaton. Dili pasagdan sa Ginoo ang mga daotan. Salig sa iyang pulong, dangop kaniya, ug tugoti ang iyang gamhanang kamot nga mopanalipod nimo gikan sa tanan nimong mga kaaway. Ayaw pagpadaog sa plano sa kaaway nga mohadlok nimo; hinumdomi nga mahimo nimo ang tanan diha kang Kristo nga nagapalig-on kanimo, ug diha sa iyang ngalan, ikaw labaw pa sa usa ka mananaog.
“Hangtod kanus-a ba, kamo nga mga yano, mahigugma sa pagkayano? Hangtod kanus-a ba ang mga mayubiton mahimuot sa ilang pagyubit ug ang mga buangbuang magdumot sa kahibalo? Tagda ang akong pagbadlong; tan-awa, ibubo nako ang akong espiritu kaninyo; akong ipahibalo ang akong mga pulong nganha kaninyo.
“Hangtod kanus-a ba, kamo nga mga yano, mahigugma sa pagkayano? Hangtod kanus-a ba ang mga mayubiton mahimuot sa ilang pagyubit ug ang mga buangbuang magdumot sa kahibalo?
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Ngadto sa mga mayubiton, siya mayubiton, apan ngadto sa mga mapaubsanon siya magpakita ug grasya.
O Ginoo, gilimbongan nimo ako ug ako nalimbongan; ikaw kusgan kay kanako, ug ikaw mipatigbabaw. Nahimo ako nga kataw-anan sa tibuok nga adlaw; ang tanan nagbiaybiay kanako.
ako nahimong kataw-anan sa tanang mga katawhan, ug ilang alawiton sa pagbugalbugal sa tibuok nga adlaw.
Sa ilang pagkadungog mahitungod sa pagkabanhaw sa mga patay, ang uban nagbugalbugal apan ang uban miingon, “Maminaw ra kami kanimo pag-usab mahitungod niini.”
Una sa tanan kinahanglan nga inyong mahibaloan nga sa ulahing mga adlaw adunay mga mabiaybiayon nga manungha, magkinabuhi sumala sa ilang kaugalingong kahidlaw
Siya nga magbadlong sa usa ka mayubiton maulawan lamang, ug siya nga magsaway sa usa ka tawo nga daotan mahiagom sa kadaot. Ayaw badlonga ang usa ka mayubiton kay kasilagan ikaw niya; badlonga ang usa ka tawong maalamon, ug siya mahigugma kanimo.
Ang maalamon sa kasingkasing mamati sa mga sugo, apan ang buangbuang nga nagpataka ug tabi mosangpot sa kalaglagan.
Ug samtang si Pablo nanalipod sa iyang kaugalingon, si Festo miingon sa kusog nga tingog, “Nagsalimoang ka, Pablo. Ang imong daghang nakat-onan nakapabuang kanimo.”
Siya nga nagtago sa pagdumot adunay bakakon nga mga ngabil, ug siya nga nagsulti ug usa ka butangbutang usa ka buangbuang.
Samtang nagtungas si Jesus paingon sa Jerusalem, iyang gidala sa daplin ang napulo ug duha ka tinun-an ug diha sa dalan siya miingon kanila, “Tan-awa, nagtungas kita padulong sa Jerusalem ug ang Anak sa Tawo itugyan ngadto sa mga pangulong pari ug sa mga eskriba, ug hukman nila siya sa kamatayon ug itugyan ngadto sa mga Gentil aron bugalbugalan ug bunalan ug ilansang sa krus apan sa ikatulo nga adlaw banhawon siya.”
Ug gipakuyog ni Jesus kaniya ang napulo ug duha ug giingnan niya sila, “Tan-awa, nagpadulong kita sa Jerusalem ug matuman na ang tanang butang nga gisulat sa mga propeta mahitungod sa Anak sa Tawo.
Siya nga nagtamay sa iyang isigkatawo walay kaalam, apan ang tawo nga may panabot naghilom.
“Apan karon giduladulaan nila ako, niadtong mga tawo nga batan-on pa kay kanako, nga ang mga amahan akong giayran sa pagpakig-uban sa mga iro sa akong kahayopan.
Ang usa ka maalamon nga anak mamati sa pahimangno sa iyang amahan, apan ang mayubiton dili mamati sa pagbadlong.
Unya ang mga tawo nga nagbantay kang Jesus mibiaybiay ug mibun-og kaniya, ug ilang gitabonan ang iyang mata ug gipangutana siya, “Tag-ana! Kinsa ang misumbag kanimo?” Ug daghan ang mga pulong nga ilang gisulti batok kaniya, sa pagpasipala kaniya.
Ang usa ka mayubiton mangita sa kaalam ug mapakyas, apan ang kahibalo sayon alang kaniya nga may pagpanabot.
Nahimo akong hisgotanan sa mga naglingkod sa ganghaan, ug nahimong awit sa mga palahubog.
Ug si Herodes, uban sa iyang mga sundalo, mitamay ug mibiaybiay kaniya, ug sa nasul-oban na siya ug mahalon nga bisti, gipadala siya ni Herodes balik kang Pilato.
Mao usab ang mga pangulong pari, nagbugalbugal sila kaniya, nagsultianay sa usa ug usa uban sa mga eskriba, nga nag-ingon, “Giluwas niya ang uban apan dili siya makahimo pagluwas sa iyang kaugalingon. Ang Cristo, ang Hari sa Israel, pakanaoga karon gikan nianang krus aron makakita kita ug makatuo.” Ug ang mga gilansang sa krus uban kaniya nagbugalbugal usab kaniya.
Siya nga nagtamay sa iyang isigkatawo nakasala, apan malipayon siya nga maluluy-on sa mga kabos.
Ug ang mga tawo nagtindog nga nagtan-aw, apan ang mga pangulo nagbugalbugal kaniya, nga nag-ingon, “Giluwas niya ang uban, ipaluwas niya ang iyang kaugalingon kon siya mao man ang Cristo sa Dios, ang iyang Pinili!”
Ang pagbadlong motidlom ngadto sa usa ka tawo nga may panabot kay sa usa ka gatos ka hapak ngadto sa usa ka buangbuang.
Ang usa ka buangbuang walay kalipay diha sa pagpanabot, apan diha lamang sa pagpahayag sa iyang hunahuna.
Papahawaa ang mayubiton, ug ang panaglalis mobiya, ug ang panag-away ug pagpakaulaw mohunong.
Bunali ang usa ka mayubiton ug ang yano makakat-on sa pagkamaalamon; badlonga ang tawo nga may panabot, ug siya makaangkon sa kahibalo.
“Mayubiton” ang ngalan sa garboso, mapahitas-on nga tawo, nga magbuhat uban sa mapahitas-ong garbo.
Siya nga magyubit sa kabos nagtamay sa iyang Magbubuhat; ang malipay sa katalagman dili mahimo nga dili silotan.
Ang mata nga nagyubit sa usa ka amahan ug nagtamay sa pagtuman sa usa ka inahan dagiton sa mga uwak sa walog ug kan-on sa mga agila.
Ang usa ka walay hinungdan nga saksi magbiaybiay sa katarongan ug ang baba sa daotan maglamoy sa kasal-anan. Ang mga paghukom andam alang sa mga mayubiton, ug ang mga pagbunal alang sa bukobuko sa mga buangbuang.
Kay sama sa piti-piti sa mga tunok ilalom sa usa ka kolon, mao usab ang pagkatawa sa buangbuang; kini kakawangan usab.
Kay ang bangis modangat ngadto sa pagkawala, ug ang mabiaybiayon mohunong, ug kadtong tanan nga nag-atang sa pagbuhat ug daotan puohon,
Busa karon ayaw pagbiaybiay, kay tingali unya ug ang inyong mga bugkos himoon nga lig-on; kay ako nakadungog ug usa ka sugo sa kalaglagan gikan sa Ginoong Dios sa mga panon, ibabaw sa tibuok nga yuta.
kay sila miingon kaninyo, “Sa kataposang panahon may manungha nga mga mayubiton, nagpahiuyon sa ilang dili diosnon nga mga pangibog.”
Bulahan ang tawo nga wala maglakaw subay sa tambag sa mga daotan, o magtindog diha sa dalan sa mga makasasala, o maglingkod sa mga lingkoranan sa mga mayubiton;
Kon ikaw maalamon, ikaw maalamon alang sa imong kaugalingon; kon ikaw magyubit, ikaw lamang ang mag-antos niini.
Ang tanan nga makakita kanako magbugalbugal kanako; manghiwi sila, maglingolingo sila sa ilang mga ulo;
‘Tan-aw, kamong mga mayubiton, katingala ug pangalaglag, kay sa inyong mga adlaw nagbuhat ako ug usa ka buhat, buhat nga dili gayod ninyo tuohan, bisan pa kon adunay magsugilon niini kaninyo.’ ”
Naglaraw ang daotan batok sa matarong, ug nagkagot ang iyang mga ngipon tungod kaniya; apan ang Ginoo nagkatawa sa daotan kay siya nakakita nga umaabot ang iyang adlaw.
Sa diha nga ako nagpaubos sa akong kaugalingon uban ang pagpuasa, nahimo kining kaulawan kanako. Sa diha nga gihimo nako ang sako nga akong bisti, ako nahimo nga usa ka pagya nila. Nahimo akong hisgotanan sa mga naglingkod sa ganghaan, ug nahimong awit sa mga palahubog.
Dugay na kaayo nga ang among kalag napuno na sa mga pagyubit niadtong anaa sa kasayon, sa pagtamay sa mga mapahitas-on.
Sama sa gabon sa ting-init o ulan sa ting-ani, ang kadungganan dili angay sa usa ka buangbuang.
Usa ka latos alang sa kabayo, usa ka busal alang sa asno ug usa ka bunal alang sa likod sa mga buangbuang.
Ayaw tubaga ang usa ka buangbuang sumala sa iyang binuang, kay tingali unya ug ikaw mahisama usab kaniya. Tubaga ang usa ka buangbuang sumala sa iyang binuang, kay tingali unya ug mahimo siyang maalamon sa iyang kaugalingong mga mata.
Apan sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga masuko batok sa iyang igsoon, mahiagom sa hukom, ug si bisan kinsa nga moingon, ‘Kuwanggol ka!’ manubag ngadto sa Sanhedrin, ug si bisan kinsa nga moingon, ‘Buang ka!’ mahiagom sa kalayo sa imperno.
Unya sa nakalukong sila ug korona nga tunokon, ila kining gisul-ob sa iyang ulo ug gipakupot siya ug baston nga bagakay sa iyang tuo nga kamot. Nagluhod sila sa iyang atubangan sa pagbugalbugal kaniya, ug nag-ingon, “Mabuhi ang Hari sa mga Judio!”
Samtang milibot pagtan-aw si Jesus, miingon siya sa iyang mga tinun-an, “Pagkalisod gayod alang sa mga adunay bahandi sa pagsulod sa gingharian sa Dios!”
“Bulahan kamo sa dihang dumtan kamo sa mga tawo, ug sa dihang isalikway kamo nila ug bugalbugalan, ug isalikway ang inyong ngalan ingon nga daotan tungod sa Anak sa Tawo!
Ug ang mga Pariseo nga mga mahigugmaon sa salapi, nakadungog niining tanan ug sila mibugalbugal kaniya.
Busa nganong maghukom ka man sa imong igsoon? O nganong magtamay ka man sa imong igsoon? Kitang tanan moatubang ra unya sa hukmanan sa Dios;
Kay ang mensahe sa krus binuang alang sa mga nagkalaglag apan alang kanato nga nangaluwas, kini ang gahom sa Dios.
Kami mga buang tungod kang Cristo apan kamo mga maalamon diha kang Cristo. Kami mga huyang, apan kamo mga kusgan. Kamo mga pinasidunggan apan kami mga tinamay.
Apan kon si Cristo gisangyaw nga siya nabanhaw gikan sa mga patay, unsaon man sa pipila kaninyo sa pag-ingon nga walay pagkabanhaw sa mga patay? Kon walay pagkabanhaw sa mga patay, bisan si Cristo wala diay usab mabanhaw; ug kon si Cristo wala mabanhaw, kawang lamang ang among pagsangyaw ug kawang lamang usab ang inyong pagtuo.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon. Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.
Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw.
Himoa kanunay nga madanihon ang inyong pagpamulong, tinimplahan ug asin, aron inyong mahibaloan kon unsaon ninyo pagtubag kang bisan kinsa.
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko, Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay, kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios.
Mga igsoon, ayaw kamo pagdinaotay batok sa usa ug usa. Siya nga nagdaot sa usa ka igsoon o naghukom sa iyang igsoon, nagdaot sa balaod ug naghukom sa balaod. Apan kon ikaw maghukom sa balaod, dili ikaw tigbuhat sa balaod kondili maghuhukom. Usa ra ang tighatag ug balaod ug maghuhukom nga makahimo sa pagluwas ug sa paglaglag. Apan ikaw, si kinsa ka man nga nanghukom sa imong silingan?
Siya nga nagpadala ug usa ka mensahe pinaagi sa kamot sa usa ka buangbuang nagputol sa iyang mga tiil ug nag-inom sa kabangis.
Siya nga maglibotlibot sa pagpanglibak nagbutyag sa mga tinagoan; busa ayaw pagpakigkauban niadtong magsulti ug binuang.
Gihimo nimo kami nga yam-iranan sa among mga silingan, yubitonon ug talamayon sa mga naglibot kanamo. Gihimo nimo kami nga usa ka sanglitanan taliwala sa mga nasod, usa ka kataw-anan taliwala sa mga katawhan.
Tungod sa sala sa ilang baba, sa mga pulong sa ilang mga ngabil, malit-ag unta sila diha sa ilang garbo. Kay ang panunglo ug pagpamakak nga ilang gipamulong,
Tungod sa ilang dila laglagon niya sila; ang tanan nga makakita kanila maglingolingo sa ilang mga ulo.
Sa diha nga gihimo nako ang sako nga akong bisti, ako nahimo nga usa ka pagya nila. Nahimo akong hisgotanan sa mga naglingkod sa ganghaan, ug nahimong awit sa mga palahubog.
Ang mga mapahitas-on nagyubit kanako sa hilabihan, apan wala ako mobulag gikan sa imong Balaod.
Ayaw paglaraw ug daotan batok sa imong silingan nga nagpuyo nga masaligon tupad kanimo. Ayaw itugot nga ang pagkamaunongon ug pagkamatinumanon mobiya kanimo; ihigot kini sa imong liog, isulat kini sa papan sa imong kasingkasing. Ayaw pagpakig-away sa usa ka tawo sa walay hinungdan, kon siya wala makahimo ug kadaot kanimo.
Adunay tawo nga ang mga hinanali nga pulong sama sa pagduslak sa usa ka espada, apan ang dila sa maalamon magdala ug kaayohan.
Palayo gikan sa buangbuang, kay diha kaniya ikaw walay makita nga mga pulong sa kahibalo.
Ang mga ngabil sa buangbuang magdala ug panagbingkil, ug ang iyang baba magpanawag ug pagbunal. Ang baba sa usa ka buangbuang maoy iyang kalaglagan, ug ang iyang mga ngabil maoy lit-ag sa iyang kaugalingon.
Ayaw paglipay sa diha nga ang imong kaaway mapukan, ug ayaw pamayaa ang imong kasingkasing sa diha nga siya mapandol; kay tingali unyag ang Ginoo makakita niini ug dili mahimuot, ug ipalayo ang iyang kasuko gikan kaniya.
Siya nga nagpanalangin sa usa ka higala uban sa usa ka kusog nga tingog, sayo nga mobangon sa pagkabuntag, isipon nga pagtunglo.
Ang mga pulong sa baba sa tawo nga maalamon magpasidungog kaniya, apan ang mga ngabil sa usa ka buangbuang maglamoy kaniya. Ang sinugdan sa mga pulong sa iyang baba binuang, ug ang kataposan sa iyang pakigsulti daotan nga kabuang.
Alaot kadtong purongpurong sa garbo sa mga palahubog sa Efraim, ug sa nagkalawos nga bulak sa iyang mahimayaong kaanyag, nga anaa sa ulo sa tabunok nga walog niadtong nangapukan tungod sa bino! Kay kini mao ang sugo ibabaw sa sugo, sugo ibabaw sa sugo; lagda ibabaw sa lagda, lagda ibabaw sa lagda, diyotay dinhi, diyotay didto.” Hinuon pinaagi sa langyaw nga mga ngabil ug pinaagi sa laing dila ang Ginoo mosulti niining maong katawhan, nga kanila miingon siya, “Kini mao ang pahulay; hatagi ninyo ug pahulay siya nga gikapoyan; ug kini mao ang pahulay,” apan dili sila mamati. Busa ang pulong sa Ginoo alang kanila mao ang sugo ibabaw sa sugo, sugo ibabaw sa sugo; lagda ibabaw sa lagda, lagda ibabaw sa lagda, diyotay dinhi, diyutay didto; aron sila mangadto, ug mangahayang, ug mangabali, ug malaang ug madakpan. Busa pamatia ninyo ang pulong sa Ginoo, kamo nga mga mabiaybiayon, nga nagmando niining katawhan diha sa Jerusalem! Tungod kay kamo nag-ingon, “Kami naghimo ug usa ka kasabotan uban sa kamatayon, ug uban sa Sheol kami may gikauyonan; sa diha nga moagi na ang naghaguros nga bunal, kini dili modangat kanamo; kay ang kabakakan gihimo namong dalangpanan, ug diha sa kabakakan kami magpasalipod sa among kaugalingon”; busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios, “Tan-awa, gibutang nako didto sa Zion alang sa usa ka patukoranan ang usa ka bato, usa ka sinulayan nga bato, usa ka bililhon nga bato nga patukoranan, sa patukoranan nga lig-on, ‘Siya nga motuo dili magdali.’ Ug ang hustisya himoon nako nga latid, ug ang pagkamatarong mao ang tunton; ug ang unos nga yelo molaglag sa dalangpanan sa kabakakan, ug ang katubigan mosanap sa dapit nga tagoanan.” Unya ang inyong kasabotan uban sa kamatayon papason, ug ang inyong gikauyonan uban sa Sheol dili molungtad, sa diha nga ang naghaguros nga bunal moagi na, kamo hampakon niini. Sa makadaghan nga kini moagi, kini mokuha kaninyo; kay sa matag buntag kini moagi, sa adlaw ug sa gabii; ug makalilisang gayod ang pagsabot sa mensahe niini. Tan-awa, ang Ginoo adunay usa nga gamhanan ug kusgan; sama sa usa ka bagyo nga yelo, usa ka makalaglag nga bagyo, sama sa usa ka unos nga kusog, nag-awas nga katubigan, ibusdak niya kini ngadto sa yuta diha sa kabangis.
Human sa ilang pagbugalbugal kaniya, gihuboan nila siya sa kupo ug gisul-ob kaniya ang iyang kaugalingong mga bisti, ug unya gidala siya aron ilang ilansang sa krus.
madumtanon sila sa Dios, mayubiton, mapahitas-on, tigpanghambog, tigmugna ug daotan, masupilon sa mga ginikanan,
o mga kawatan o mga hakog o mga palahubog o mga tigpasipala o mga tulisan nga makapanunod sa gingharian sa Dios.
Apan kon kamo magpinahitay ug magtinukbanay sa usa ug usa, pagbantay kamo nga dili kamo mahurot pinaagi sa usa ug usa.
Busa ang dila usab usa ka gamayng bahin sa lawas, ug nagpasigarbo sa mga dagkong butang. Unsa ka dako sa lasang nga masunog sa usa ka gamayng kalayo! Ug ang dila usa ka kalayo. Sa mga bahin sa atong lawas, ang dila maoy usa ka kalibotan sa pagkadaotan nga naghugaw sa tibuok lawas ug nagduslit sa tibuok kinaiyahan, ug dinuslitan ug kalayo sa imperno.
Kay siya nga manimalos tungod sa dugo mahinumdom kanila; siya dili malimot sa pagtuaw sa mga sinakit.
Ang mga daotan naglanit sa espada ug nagbingat sa ilang pana aron sa pagpukan sa kabos ug sa nanginahanglan, sa pagpatay niadtong naglakaw sa katarong;
Mga mapahitas-on nga mga tawo nagtago ug lit-ag alang kanako, ug pinaagi sa mga pisi nagbukhad sila ug pukot, sa daplin sa agianan nagbutang sila ug mga laang alang kanako. Selah
ako usab mokatawa sa inyong katalagman; ako magtamay sa diha nga aboton kamo ug kalisang,
Ang mga pulong sa usa ka tabian sama sa usa ka lamian nga pagkaon; kini manaog ngadto sa kinasulorang bahin sa lawas.
Kadungganan alang sa usa ka tawo ang paglikay gikan sa pakigbingkil, apan ang tanang buangbuang makig-away.
Nakakita ba ikaw ug usa ka tawo nga maalamon sa iyang kaugalingong mga mata? Aduna pay paglaom ang buangbuang kay kaniya.
Ang mga mayubiton nagpadilaab ug kalayo diha sa usa ka siyudad, apan ang mga tawo nga maalamon naglikay sa kaligutgot.
Ayaw patalinghogi ang tanang mga pulong nga gisulti sa mga tawo kay tingali unya ug makadungog ikaw sa imong sulugoon nga magtunglo kanimo; ang imong kasingkasing nasayod nga ikaw gayod sa makadaghan nagtunglo sa uban.
Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok, kay pinasikad sa imong mga pulong ikaw ilhong matarong ug pinasikad sa imong mga pulong ikaw hukman sa silot.”
Apan si Jesus miingon kanila, “Kamo mao ang mga nagpakamatarong sa inyong kaugalingon sa atubangan sa mga tawo, apan ang Dios nahibalo sa inyong mga kasingkasing kay ang gipakahalangdon sa mga tawo dulumtanan man sa atubangan sa Dios.
Tungod niini ang Dios mitugyan kanila diha sa tinguha sa ilang kasingkasing ngadto sa kahugawan, sa pagpakaulaw sa ilang kaugalingong mga lawas, kay ang kamatuoran mahitungod sa Dios ilang gipulihan ug bakak ug mao na hinuoy ilang gisimba ug gialagaran ang binuhat ug wala nila simbaha ug alagara ang Magbubuhat nga dalaygon hangtod sa kahangtoran! Amen.
Busa, ang naghunahuna nga siya nagbarog angay nga magbantay kay tingali unya ug mapukan siya.
Dili kita magpagarbo sa atong kaugalingon o maghagit sa usa ug usa o masina ang usa batok sa usa.
Apan ang salawayong pakighilawas ug ang tanang kahugaw o kahakog, kinahanglan nga dili gani mahisgotan diha kaninyo kay dili man kini angay sa mga balaan, kay mga bahin man kita sa iyang lawas. “Tungod niining maong hinungdan, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug makig-usa siya sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa ka unod.” Kini usa ka dakong misteryo, apan ako nagsulti mahitungod kang Cristo ug sa iglesia. Hinuon, alang sa matag usa ka lalaki diha kaninyo, kinahanglang mahigugma gayod sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon ug ang asawa kinahanglang magtahod sa iyang bana. bisan ang binastos o sulting binuang o sulting law-ay, mga butang nga dili angay; apan mga pasalamat hinuon.
Apan karon isalikway usab ninyo kining tanan: kasuko, kapungot, pagpangdaot, pagpasipala ug ang law-ay nga sinultian sa inyong baba.
kini siya nagpagarbo sa iyang kaugalingon, wala siyay nahibaloan kondili nagkabuang sa mga pagpakiglantugi ug pagpakiglalis nga mosangpot sa kasina, pagbahinbahin, pagsulti ug pagdaot sa uban, daotan nga mga katahap,
Apan siya naghatag ug dugang pa nga grasya, busa ang kasulatan nag-ingon, “Ang Dios nagsanta sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya naghatag ug grasya.”
dili magbalos ug daotan sa daotan o magbalos ug pasipala sa pagpasipala kondili magpanalangin hinuon kay alang niini kamo gitawag aron makaangkon ug panalangin.
Hangtod kanus-a ba kamo maghulga sa usa ka tawo aron mapukan siya ninyong tanan, sama sa kuta nga nagharag, sama sa usa ka koral nga nagkaguba?
Alaot ako, nga ako milangyaw sa Mesek, nga mipuyo ako sa mga tolda sa Kedar! Dugay na ang akong puluy-anan diha uban sa mga nagdumot sa kalinaw. Ako alang sa pakigdait; apan sa dihang ako mosulti, sila alang sa gubat!
Tungod sa kakulang sa kahoy ang kalayo mapalong; diin gani nga walay tabian, ang panag-away mahunong. Sama nga ang mga uling alang sa abo, ug ang kahoy alang sa kalayo, mao usab ang palaaway nga tawo alang sa paghaling ug panagbingkil. Ang mga pulong sa usa ka tabian sama sa lamian nga pagkaon; manganaog sila ngadto sa kinasulorang bahin sa lawas.
Sa tanang butang ang maalamon nga tawo magbuhat uban sa kahibalo, apan ang buangbuang magpagarbo sa iyang kabuang.
Mahimo unta nga amang ang mga ngabil nga bakakon, nga nagsulti ug panamastamas batok sa matarong uban sa garbo ug pagtamay.
“Pamati kanako, kamo nga nahibalo sa pagkamatarong, ang katawhan nga sa ilang kasingkasing anaa ang akong balaod; ayaw ninyo kahadloki ang pagtamay sa mga tawo, o mangaluya kamo tungod sa ilang mga pagbiaybiay.
Apan sultihan ko kamo, ayaw ninyo balosi ang daotan. Apan kon may mosagpa kanimo sa tuo nimong aping, itaon kaniya ang pikas usab,
Isalikway ninyo ang tanang kayugot ug kasuko ug kapungot ug mga pagsingka ug pagpasipala lakip ang tanang kadaotan,
Kinahanglang walay usa nga maglimbong sa iyang kaugalingon. Kon aduna kaninyoy maghunahuna nga siya maalamon niining panahona, kinahanglang magpakabuang siya aron mahimo siyang maalamon. Kay ang kaalam niining kalibotana binuang alang sa Dios. Kay nasulat, “Iyang dakpon ang mga maalamon diha sa ilang pagkamaalamon.”
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab. Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo. Tan-awa unsa ka dagko sa agi sa mga letra niining akong pagsulat kaninyo pinaagi sa akong kaugalingong kamot. Sila nga nagtinguha sa paghimo ug maayong pagpasundayag sa unod mao ang buot magpugos kaninyo sa pagpatuli ug kini aron lamang nga sila dili lutoson tungod sa krus ni Cristo. Kay bisan gani silang mga tinuli wala man magsubay sa Balaod apan sila naninguha nga kamo magpatuli aron ilang ipasigarbo ang inyong unod. Apan dili lang unta mahitabo kanako ang pagpasigarbo gawas sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi niini, ang kalibotan gilansang sa krus alang kanako, ug ako alang sa kalibotan. Kay dili ang pagkatinuli o ang pagkadili tinuli mao ang may bili, kondili ang pagkabag-ong binuhat. Ang kalinaw ug kaluoy maanaa unta sa tanan nga nagkinabuhi subay niining maong lagda sa Israel sa Dios. Sukad karon, ayaw na ako ipasamok ni bisan kinsa kay gidala nako sa akong lawas ang mga timaan ni Jesus. Ang grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo mag-uban sa inyong espiritu, mga igsoon. Amen. Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Ang tubag nga malumo makapahupay sa kasuko, apan ang pulong nga hait makapahagit sa kasuko.
Adunay bulawan ug daghang mga mahalong bato; apan ang mga ngabil sa kahibalo maoy usa ka bililhong alahas.