Kategorya
145 Mga Bersikulo sa Biblia: Tinagong mga Sala
Higala, walay sala nga atong mabuhat nga dili makita sa Ginoo. Bisan pa kon matago nato sa uban ang atong gibuhat, ang Dios nasayod sa tanan nga anaa sa atong kasingkasing.
Sama sa nahitabo ni Acan didto sa libro ni Josue, bisan gitago niya ang iyang sala, nadiskubrehan ra gihapon ug grabe ang nahitabo niya ug sa iyang pamilya. Ang Biblia nagtudlo nato nga ang tinagoang mga sala makadaot gyud sa atong kinabuhi.
Sa Proverbio 28:13, giingnan ta, "Kadtong nagtago sa iyang mga sala dili mouswag, apan kadtong nagasugid ug nagabiya niini makadawat ug kaluoy." Ug si Jesus mismo miingon sa Lucas 8:17, "Kay walay tinago nga dili mahibaloan, ug walay natago nga dili mabaniog ug mahayag."
Bisag daw natago pa ang atong mga sala karon, moabot ra gyud ang panahon nga kini mahibaloan. Moabot ra gyud ang adlaw nga atong atubangon ang resulta sa atong mga gibuhat.
Busa karon, importante gyud nga atong susihon ang atong kaugalingon ug atong ilhon ang mga sala nga atong gitagoan. Hinumdumi nga bisan dili makita sa uban kining atong mga sala, ang Dios nakakita. Siya nasayod sa tanan natong gihunahuna ug gibuhat, bisan ang atong gitagoan.
Panahon na nga atong ihatag ang atong kinabuhi ngadto Kaniya. Isugid nato ang atong mga sala ug mangayo Kaniya og pasaylo uban ang mapaubsanon ug mahinulsulon nga kasingkasing. Sama sa giingon sa Salmo 32:5, "Giangkon ko kanimo ang akong sala, ug wala ko itago ang akong pagkadautan. Miingon ako: Isugid ko ang akong mga kalapasan kang Jehova; ug gipasaylo mo ang akong sala."
Ayaw kalimot, higala, nga kon atong ilhon atong mga sala sa Ginoo ug mobiya niini, makadawat kita og pasaylo ug kaluwasan nga gikan lamang Kaniya.
Siya nga nagtabon sa iyang kalapasan dili mouswag, apan siya nga nagsugid ug nagbiya niini makakab-ot ug kaluoy.
Gibutang nimo ang among mga kasal-anan sa imong atubangan, ang among mga sala nga tinago diha sa kahayag sa imong nawong.
Kay ang tanan nga nagbuhat ug daotan nagdumot sa kahayag, ug dili moduol sa kahayag, kay tingali unya ug madayag ang ilang mga binuhatan.
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
Kay gikan sa langit gipadayag ang kapungot sa Dios batok sa tanang pagkadili diosnon ug pagkadaotan sa mga tawo nga nagpugong sa kamatuoran pinaagi sa ilang pagkadaotan.
Unya si Josue miingon kang Acan, “Anak ko, ihatag ang himaya sa Ginoo, ang Dios sa Israel ug dayega siya. Ug sultihi ako karon kon unsay imong nabuhat; ayaw kini itago kanako.”
Kay ang akong mga mata anaa sa tanan nilang mga pamaagi. Sila wala matago gikan kanako o ang ilang kalapasan matago sa akong mga mata.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Alaot kadtong magtago sa ilang pagtambag gikan sa Ginoo, nga ang mga buhat anaa sa kangitngit, ug nag-ingon, “Kinsay nakakita kanato? Kinsay nakaila kanato?”
Ug sa atubangan niya walay binuhat nga natago, apan ang tanang butang hubo ug dayag sa iyang mga mata nga kaniya mohatag ra unya kita ug husay.
Kon kita mag-ingon nga may pakig-ambitay kita uban kaniya apan naglakaw kita diha sa kangitngit, namakak kita ug wala magsubay sa kamatuoran.
Sa diha nga nagpakahilom ako, nagkaut-ot ang akong mga bukog tungod sa akong pag-agulo sa tibuok nga adlaw. Kay sa adlaw ug sa gabii ang imong kamot bug-at ibabaw kanako; ang akong kusog nauga sama sa kainit sa ting-init. Selah Giila nako ang akong sala nganha kanimo, ug wala nako tagoi ang akong kasal-anan; miingon ako, “Isugid nako ang akong kalapasan ngadto sa Ginoo,” unya imong gipasaylo ang pagkadaotan sa akong sala. Selah
Ang maayong tawo gikan sa maayong bahandi sa iyang kasingkasing magpagula ug maayo, apan ang daotang tawo gikan sa iyang daotang bahandi magpagula ug daotan. Kay gikan sa kapuno sa kasingkasing mosulti ang iyang baba.
Busa unsa man? Magpakasala ba kita kay dili man kita ilalom sa Balaod kondili ilalom sa grasya? Dili gayod!
“Busa ayaw kamo kahadlok kanila kay walay nalilong nga dili mapadayag o tinagoan nga dili mabutyag.
Kon isugid nato ang atong mga sala, siya kasaligan ug matarong nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug maghinlo kanato gikan sa tanang pagkadili matarong.
Kay walay butang nga natago nga dili ipadayag, ug walay tinagoan nga dili mahibaloan ug mabutyag.
Busa bisan unsay inyong gisulti diha sa ngitngit madungog ra unya diha sa hayag; ug ang inyong gihunghong sulod sa mga tinagong lawak, ibutyag ra unya diha sa ibabaw sa mga atop.
unya sa maong Adlaw nga, sumala sa akong Maayong Balita, hukman sa Dios ang mga tinagoan sa mga tawo pinaagi kang Cristo Jesus.
Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.
ug naghukom siya sa kalibotan diha sa pagkamatarong; nagpahamtang siya sa hukom ngadto sa katawhan diha sa kaangayan.
Kon kita mag-ingon nga may pakig-ambitay kita uban kaniya apan naglakaw kita diha sa kangitngit, namakak kita ug wala magsubay sa kamatuoran. Apan kon kita naglakaw diha sa kahayag, ingon nga siya anaa sa kahayag, kita may pakig-ambitay sa usa ug usa, ug ang dugo ni Jesus nga iyang Anak naghinlo kanato gikan sa tanang sala.
Ang magbutangbutang sa iyang silingan diha sa tago laglagon nako. Ang mapahitas-on nga tinan-awan ug ang mapalabilabihon nga kasingkasing dili nako maantos.
Himoa ang imong kasingkasing nga mabinantayon kanunay; kay gikan niini nag-agas ang mga tubod sa kinabuhi.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
Pagmaigmat, pagbantay kanunay. Ang inyong kaaway nga mao ang yawa naglibotlibot sama sa liyon nga nagngulob ug nangita ug iyang matukob.
Unya sa diha nga ang pagpangibog masamkon na, mahimugso ang sala, ug ang sala sa dihang mahingpit na, magdala ug kamatayon.
Tan-awa, ikaw nagtinguha ug kamatuoran sa mga sulod nga bahin; busa tudloi ako sa kaalam diha sa tinago nakong kasingkasing.
Siguro gayod nga ang daotang tawo dili mahimong dili masilotan, apan ang matarong luwason.
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
“Busa ako maghukom kanimo, O balay sa Israel, ang matag usa sumala sa iyang mga pamaagi, nag-ingon ang Ginoong Dios. Paghinulsol kamo ug talikdi ninyo ang tanan ninyong kalapasan aron ang pagkadaotan dili mahimong inyong kalaglagan.
Kitang tanan sama sa mga karnero nga nangasaag; ang matag usa kanato misimang ngadto sa iyang kaugalingon nga dalan; ug gibutang sa Ginoo diha kaniya ang kasal-anan natong tanan.
Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok, kay pinasikad sa imong mga pulong ikaw ilhong matarong ug pinasikad sa imong mga pulong ikaw hukman sa silot.”
Kon gipalabi pa nako ang kadaotan dinhi sa akong kasingkasing, ang Ginoo dili unta magpatalinghog.
Kay kon kita magpadayon sa tinuyo nga pagpakasala human nato madawat ang kahibalo sa kamatuoran, wala nay nahibilin pa nga halad nga inihaw alang sa mga sala,
Busa ayaw pagpanghukom sa dili pa ang panahon, hangtod nga moabot ang Ginoo nga mao ang magdala ngadto sa kahayag sa mga butang nga karon natago diha sa kangitngit ug magpadayag sa mga katuyoan sa mga kasingkasing. Unya ang pagdayeg gikan sa Dios maangkon sa matag usa.
Kay kitang tanan kinahanglan mangatubang sa hukmanan ni Cristo aron ang matag usa modawat sumala sa nabuhat sa iyang lawas, maayo man o daotan.
kon ako nagtabon sa akong mga kalapasan gikan sa mga tawo, pinaagi sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,
Siya nga naglakaw sa kaligdong naglakaw sa kasigurohan, apan siya nga nagbalit-ad sa iyang mga pamaagi masakpan.
Kay ang bayad sa sala mao ang kamatayon apan ang gasa gikan sa Dios mao ang kinabuhing dayon diha kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
Ug ayaw kamo pag-ambit sa mga dili mabungahong buhat sa kangitngit, hinuon kinahanglang ibutyag ninyo kini.
Ang mga sala sa pipila ka tawo dayag kaayo, nagpadulong ngadto sa paghukom, apan ang mga sala sa uban madayag ra unya. Ang mga maayong binuhatan usab dayag kaayo, ug bisan pa kon dili, kini dili magpabilin nga natago.
Pasunda ang akong mga lakang sa imong saad, ug ayaw itugot nga may bisan unsa nga kadaotan nga maggahom kanako.
Tan-awa, ang kamot sa Ginoo dili mubo nga kini dili makaluwas, o ang iyang dalunggan bungol, nga kini dili makadungog; Kami nagpanghikap sa bungbong sama sa buta, kami nagpanghikap sama niadtong walay mga mata; kami nadagma diha sa kaudtohon ingon sa kilomkilom, taliwala kanila nga himsog, kami sama sa mga tawong patay. Kaming tanan nagngulob sama sa mga oso, nag-agulo pag-ayo sama sa mga salampati; kami nangita sa hustisya, apan walay nakaplagan; sa kaluwasan, apan kini layo kanamo. Kay ang among mga kalapasan gipadaghan sa imong atubangan, ug ang among mga sala nagpamatuod batok kanamo, kay ang mga kalapasan ania uban kanamo, ug kami nakaila sa among mga kasal-anan: naglapas ug naglimod sa Ginoo, ug mibiya gikan sa pagsunod sa among Dios, nagsulti ug pagpanglupig ug pagsupil, naghunahuna ug nagsulti ug mga pulong nga bakak gikan sa kasingkasing. Ang hustisya gisalikway, ug ang pagkamatarong nagpaantaw; kay ang kamatuoran napukan sa kadalanan, ug ang katarong dili makasulod. Ang kamatuoran kulang, ug kadtong mobiya sa daotan naghimo sa iyang kaugalingon nga usa ka tukbonon. Ang Ginoo nakakita niini, ug kini nakapasubo kaniya nga walay hustisya. Siya nakakita nga walay bisan usa, ug nahibulong nga walay nagpataliwala; busa ang iyang kaugalingon nga bukton nagdala ug kaluwasan kaniya, ug ang iyang pagkamatarong mao ang naglig-on kaniya. Iyang gisul-ob ang pagkamatarong ingon nga usa taming sa dughan, ug ang helmet sa kaluwasan sa iyang ulo; iyang gisul-ob ang mga bisti sa panimalos ingon nga bisti ug gitabonan ang iyang kaugalingon sa kapungot ingon sa usa ka kupo. Sumala sa ilang binuhatan, siya usab magbalos, kaligutgot ngadto sa iyang mga kabatok, panimalos ngadto sa iyang kaaway, sa mga pulo siya magpahamtang sa tumbas. Tungod niini sila mahadlok sa ngalan sa Ginoo gikan sa kasadpan, ug sa iyang himaya gikan sa sidlakan; kay siya moanhi sama sa magbaha nga suba, nga gihuyop sa hangin sa Ginoo. apan ang inyong mga kasal-anan maoy nakapahimulag kaninyo ug sa inyong Dios, ug ang inyong mga sala nakapatago sa iyang nawong gikan kaninyo, nga tungod niana siya dili makadungog.
“Ayaw kamo panghukom aron dili kamo hukman. O kon kini mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin? Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya! Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta. “Sulod kamo agi sa sigpit nga ganghaan kay lapad ang ganghaan ug sayon ang dalan nga padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nanulod agi niini. Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini. “Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob. Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan? Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga. Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga. Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo. Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat.
Ang daotan mopalayo bisan ug walay naggukod, apan ang matarong isog sama sa liyon.
Bulahan siya nga ang kalapasan gipasaylo, nga ang sala gitabonan. Daghan ang mga kasakitan sa mga tawong daotan; apan ang gugmang walay paglubad naglibot kaniya nga nagsalig sa Ginoo. Pagmaya diha sa Ginoo ug paglipay, kamong mga matarong ug paninggit kamo sa kalipay, kamong tanan nga matarong ug kasingkasing! Bulahan ang tawo nga kaniya wala isipa sa Ginoo ang kasal-anan, ug nga diha sa iyang espiritu walay limbong.
sa diha nga sudyaan kita sa atong mga kasingkasing, kay ang Dios labaw pa kay sa atong mga kasingkasing ug siya nahibalo sa tanan.
Busa ngadto kaniya nga nasayod unsay maayong buhaton ug wala magbuhat niini, sala kini alang kaniya.
Kon ikaw, O Ginoo, nagtimaan pa unta sa mga kasal-anan, O Ginoo, kinsa ba ang makasugakod?
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan,
Pagbantay kamo sa inyong kaugalingon. Kon ang imong igsoon makasala, badlonga siya, ug kon siya maghinulsol, pasayloa siya. Mao usab unya sa adlaw nga ipadayag na ang Anak sa Tawo. Niadtong adlawa, siya nga atua sa atop ug ang iyang mga butang anaa sa sulod sa balay, ayaw pakanaoga aron sa pagkuha pa niini, ug mao man usab siya nga atua sa uma, ayaw na pabalika. Hinumdomi ninyo ang asawa ni Lot. Si bisan kinsa nga nagtinguha sa pagluwas sa iyang kinabuhi, mawad-an hinuon siya niini, apan si bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi, magpatunhay hinuon niini. Sultihan ko kamo, nga niana unyang gabhiona adunay duha ka tawo sa usa ka higdaanan, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin. Duha ka babaye maggaling, ang usa kuhaon ug ang usa mahibilin.” Ug sila miingon kaniya, “Asa man, Ginoo?” Siya mitubag kanila, “Diin gani ang patay, atua usab didto magtapok ang mga agila.” Ug kon sa usa ka adlaw makasala siya sa makapito batok kanimo, ug sa makapito moduol siya kanimo ug moingon, ‘Nagbasol ako,’ kinahanglang pasayloon nimo siya.”
Busa, biniyaan ang tanang pagkadaotan ug ang tanang panglimbong ug pagpakaaron-ingnon ug kasina ug ang tanang pagpangdaot sa dungog,
Ang kalapasan nagsulti ngadto sa daotan sulod sa iyang kasingkasing; walay pagkahadlok sa Dios sa atubangan sa iyang mga mata.
Ang tanang mga pamaagi sa tawo putli diha sa iyang kaugalingong mga mata, apan ang Ginoo nagtimbang sa espiritu.
“Kon ang imong igsoon makasala batok kanimo, lakaw, sultihi siya sa iyang sayop tali kanimo ug kaniya lamang. Kon maminaw siya kanimo, nadani nimo siya. Apan kon dili siya maminaw kanimo, pagdala ug usa o duha ka tawo uban kanimo, aron nga pinaagi sa pagpamatuod sa duha o tulo ka saksi malig-on ang matag pulong. Kon magdumili siya sa pagpaminaw kanila, isugilon ngadto sa iglesia ug kon dili gihapon siya maminaw bisan pa sa iglesia, isipa siya nga usa ka Gentil ug tigpaningil ug buhis.
sumala sa nasulat: “Walay matarong, bisan usa, walay usa nga nakasabot, walay bisan usa nga nangita sa Dios. Ang tanan mitipas, ug nangasayop silang tanan; walay nagbuhat ug maayo, wala bisan usa.”
silotan nako ang ilang kalapasan pinaagi sa bunal, ug ang ilang kasal-anan pinaagi sa mga pagbunal;
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag,
“Ako naghimo ug pakigsaad uban sa akong mga mata; unsaon man nako pagsud-ong sa usa ka ulay?
Isalikway gikan kanimo ang daotan nga pagpanulti, ug ipahilayo gikan kanimo ang sukwahi nga pagsulti.
Wala gayoy tawo nga matarong ibabaw sa yuta nga nagbuhat ug maayo ug wala magpakasala.
Apan kon kita naglakaw diha sa kahayag, ingon nga siya anaa sa kahayag, kita may pakig-ambitay sa usa ug usa, ug ang dugo ni Jesus nga iyang Anak naghinlo kanato gikan sa tanang sala.
Gitipigan nako ang imong pulong sulod sa akong kasingkasing, aron dili ako makasala batok kanimo.
“Kamo mao ang asin sa yuta apan kon ang asin kawad-an sa iyang lami, unsaon pa man sa pagpabalik sa kaparat niini? Kini wala na gayoy kapuslanan ug angay na lang kining isalibay sa gawas aron tunobtunoban sa mga tawo. “Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago. Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
Apan alang kanako, hapit na mapandol ang akong mga tiil; hapit na maligas ang akong mga lakang. Sila sama sa usa ka damgo sa diha nga ang usa ka tawo mahigmata, sa pagmata, tamayon nimo ang ilang paghanduraw. Sa dihang nasakit ang akong kalag, sa dihang mibati ug kangutngot ang akong kasingkasing, ako buangbuang ug walay alamag, sama ako sa usa ka mananap nganha kanimo. Bisan pa niana, ako ania gihapon uban kanimo; gikuptan nimo ang tuo nakong kamot. Ikaw magmando kanako pinaagi sa imong pagtambag, ug unya dawaton nimo ako sa himaya. Kinsa may akoa nga anaa sa langit gawas kanimo? Ug walay bisan unsa dinhi sa ibabaw sa yuta nga akong gitinguha gawas kanimo. Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya, apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing ug ang akong bahin hangtod sa kahangtoran. Kay tan-awa, sila nga nagpalayo kanimo mangahanaw; gilaglag nimo silang tanan nga malimbongon kanimo. Apan alang kanako, maayo ang pagpaduol ngadto sa Dios; Ang Ginoo nga Dios gihimo nako nga akong dalangpanan, aron isugilon nako ang tanan nimong mga buhat. Kay nasina ako sa mga mapahitas-on, sa diha nga nakita nako ang kauswagan sa mga daotan.
Kaming tanan nangahimo nga sama sa usa nga hugaw, ug ang tanan namong matarong nga binuhatan sama sa usa ka bisti nga nahugawan. Kaming tanan nangalaya sama sa usa ka dahon, ug ang among mga kasal-anan, sama sa hangin, nagpalid kanamo.
Kay wala nako buhata ang maayo nga akong gitinguha, apan ang daotan nga wala nako tinguhaa maoy akong gibuhat.
busa manuol kita sa Dios uban ang matinud-anon nga kasingkasing uban sa hingpit nga kasigurohan sa pagtuo, human mahinlo ang atong mga kasingkasing pinaagi sa pagbisibis gikan sa daotan nga tanlag ug human mahugasi ang atong mga lawas sa lunsay nga tubig.
Ang matag dalan sa usa ka tawo matarong diha sa iyang kaugalingong mga mata, apan ang Ginoo magtimbang sa kasingkasing.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon. Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.
Palayo gikan kanako, kamong mga tigbuhat ug daotan, aron nga ako magtuman sa kasugoan sa akong Dios.
Sa maong higayon, sa nagkatigom ang linibo sa mga panon sa katawhan nga tungod niana nagkatinumbanay sila, si Jesus misugod sa pagsulti ngadto una sa iyang mga tinun-an, “Pagbantay kamo sa patubo sa pan sa mga Pariseo nga mao ang pagpakaaron-ingnon. Ug ang matag usa nga magsulti ug pulong batok sa Anak sa Tawo pasayloon, apan ang magpasipala batok sa Espiritu Santo, dili gayod pasayloon. Ug sa diha nga ila kamong dad-on sa atubangan sa mga sinagoga ug sa mga pangulo ug sa mga kagahom, ayaw kamo kabalaka kon unsaon o unsay inyong itubag o unsay inyong isulti. kay ang Espiritu Santo magtudlo ra kaninyo nianang panahona kon unsay kinahanglan ninyong isulti.” Usa ka tawo diha sa panon miingon kaniya, “Magtutudlo, sultihi ra ang akong igsoong lalaki nga bahinon ang kabilin uban kanako.” Apan si Jesus mitubag kaniya, “Kinsa bay naghimo kanako nga maghuhukom o tigbahin alang ninyo?” Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.” Ug iyang gisuginlan sila ug usa ka sambingay nga nag-ingon, “Ang yuta sa usa ka tawong adunahan naghatag ug daghang abot. Ug naghunahuna siya sa iyang kaugalingon nga nag-ingon, ‘Unsa may akong buhaton nga wala man akoy kahiposan sa akong mga abot?’ Ug siya miingon, ‘Mao kini ang akong buhaton: akong gub-on ang akong mga kamalig ug magtukod ako ug dagko pa, ug didto akong hiposon ang tanan nakong abot ug mga kabtangan. Ug unya moingon ako sa akong kalag, Kalag ko, ikaw adunay daghang kabtangan nga gitagana alang sa daghang katuigan. Pagpahayahay, kaon, inom ug paglipay.’ Walay tinabonan nga dili ukban o tinagoan nga dili mahibaloan. Apan ang Dios miingon kaniya, ‘Buang! Karong gabhiona ang imong kalag kuhaon gikan kanimo ug ang mga butang nga imong giandam, kang kinsa na man unya kini?’ Ingon niana ang nagpaadunahan sa iyang kaugalingon apan dili adunahan ngadto sa Dios.” Ug siya miingon sa iyang mga tinun-an, “Busa sultihan ko kamo, ayaw kamo kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi, kon unsay inyong kaonon o bahin sa inyong lawas, kon unsay inyong isul-ob. Kay ang kinabuhi labaw pa kay sa pagkaon, ug ang lawas labaw pa kay sa bisti. Tan-awa ninyo ang mga uwak: wala sila magpugas o mag-ani; wala silay hiposanan o kamalig, apan ang Dios nagpakaon kanila. Pagkalabaw pa gayod ninyo ug bili kay sa mga langgam! Ug kinsa man kaninyoy makadugang ug usa ka takna sa gitas-on sa iyang kinabuhi pinaagi sa pagkabalaka? Ug kon kamo dili makahimo sa pagbuhat sa ingon ka gamayng butang, nganong mabalaka man kamo mahitungod sa ubang mga butang? Tan-awa ninyo ang mga lirio, giunsa nila sa pagtubo, wala sila maghago o magkalinyas. Apan sultihan ko kamo nga bisan pa si Solomon sa tibuok niyang himaya wala gani makabisti sama sa usa niini. Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang sagbot nga karon buhi diha sa kaumahan ug ugma ilabay ngadto sa pugon, labaw pa nga kamo bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig! Busa ayaw kamo pangita unsay inyong kaonon ug unsay inyong imnon, ug ayaw kamo kabalaka. Busa bisan unsay inyong gisulti diha sa ngitngit madungog ra unya diha sa hayag; ug ang inyong gihunghong sulod sa mga tinagong lawak, ibutyag ra unya diha sa ibabaw sa mga atop.
Busa kon ang imong tuo nga mata mao ang makaingon sa imong pagpakasala, lugita ug isalibay kini kay maayo pa nga mawad-an ikaw ug usa ka bahin sa imong lawas kay sa ibanlod ang tibuok nimong lawas ngadto sa imperno. “Bulahan ang mga kabos sa espiritu kay ila ang gingharian sa langit. Ug kon ang imong tuo nga kamot mao ang makaingon sa imong pagpakasala, putla ug isalibay kini kay maayo pa nga mawad-an ikaw ug usa ka bahin sa imong lawas kay sa itambog ang tibuok nimong lawas ngadto sa imperno.
Pugngi ang imong sulugoon gikan sa mga sala nga tinuyo; dili unta kini maggahom ibabaw kanako! Unya mahimo akong dili masaway, ug walay kalabotan sa dakong kalapasan.
Ako miingon diha sa akong kasingkasing, ang Dios maghukom sa matarong ug sa daotan, kay nagtakda siya ug panahon alang sa tanang katuyoan ug alang sa tanang buhat.
Busa wala ka gayoy ikapasangil, O tawo, si kinsa ka man nga naghukom, kay sa imong paghukom sa uban, naghukom ikaw sa imong kaugalingon, kay ikaw nga naghukom nagbuhat man usab sa samang mga butang. apan himaya ug kadungganan ug kalinaw alang sa matag tawo nga nagbuhat ug maayo, sa mga Judio una sa tanan ug sa Grego, kay ang Dios walay pinalabi. Ang tanang nakasala nga wala ang Balaod mangalaglag nga wala ang Balaod, ug ang tanang nakasala diha sa Balaod hukman pinaagi sa Balaod. Kay dili ang mga namati sa Balaod maoy matarong atubangan sa Dios, kondili ang mga nagtuman sa Balaod mao ang himoong matarong. Kon ang mga Gentil nga kanila wala ang Balaod nagbuhat sa gimbut-an sa balaod sa ila lamang kinaugalingon, kana balaod na nganha sa ilang kaugalingon, bisan ug wala kanila ang Balaod. Sila nagpakita nga ang buhat sa Balaod nasulat diha sa ilang kasingkasing, ug ang ilang tanlag usab nagpamatuod niini, ug ang ilang nagkasumpaki nga hunahuna magtulisok o maglaban kanila unya sa maong Adlaw nga, sumala sa akong Maayong Balita, hukman sa Dios ang mga tinagoan sa mga tawo pinaagi kang Cristo Jesus. Apan kon ikaw gitawag nga Judio ug nagsalig sa Balaod ug nagpasigarbo diha sa Dios, ug nasayod sa iyang kabubut-on ug miuyon sa mga butang nga halangdon, ingon nga gitudloan ikaw gikan sa Balaod, ug nagtuo sa imong kaugalingon nga ikaw tigtultol sa mga buta, kahayag sa mga anaa sa kangitngit, Apan nahibalo kita nga ang hukom sa Dios subay sa kamatuoran ngadto sa mga nagbuhat sa maong mga butang. tigpanton sa mga walay alamag, magtutudlo sa mga kabataan, ingon nga nakabaton ikaw sa dagway sa kahibalo ug sa kamatuoran diha sa Balaod— busa karon, ikaw nga nanudlo sa uban, dili ba nimo tudloan ang imong kaugalingon? Ikaw nga nagwali batok sa pagpangawat, mangawat ba ikaw? Ikaw nga nag-ingon nga ang tawo kinahanglang dili manapaw, manapaw ba ikaw? Ikaw nga nagdumot sa mga larawan, mangawat ba ikaw sa mga templo? Ikaw nga nagpasigarbo diha sa Balaod, magpakaulaw ba ikaw sa Dios pinaagi sa paglapas sa Balaod? Kay sumala sa nasulat, “Tungod kaninyo ang ngalan sa Dios gipasipad-an taliwala sa mga Gentil.” Ang pagpatuli may kapuslanan gayod kon magtuman ikaw sa Balaod, apan kon ikaw maglapas sa Balaod, ang imong pagkatinuli mahimo nga pagkadili tinuli. Busa, kon ang usa ka tawo nga dili tinuli magtuman sa mga tulumanon sa balaod, dili ba nga ang pagkadili tinuli isipon nga pagkatinuli? Sa ingon niana, siya nga dili tinuli diha sa lawas apan nagtuman sa Balaod, maghukom kanimo nga nagbaton sa sinulat nga lagda ug sa pagkatinuli apan naglapas sa Balaod. Kay ang pagka-Judio dili diha sa dayag lamang o sa dayag nga pagtuli sa unod. Ang pagka-Judio anaa sa sulod, ug ang pagkatinuli anaa sa kasingkasing, pinaagi sa Espiritu ug dili sa nasulat, kay ang pagdayeg dili gikan sa tawo kondili gikan sa Dios. Nagdahom ba ikaw, O tawo, nga makaikyas ka sa hukom sa Dios, ikaw nga naghukom sa mga nagbuhat sa maong mga butang nga imo usab nga gibuhat?
Bulahan ang tawo nga may kahadlok kanunay sa Ginoo, apan siya nga nagpagahi sa iyang kasingkasing mahulog ngadto sa katalagman.
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo.
Kay misalig ako nga bisan kamatayon, o kinabuhi, o mga anghel o mga kadagkoan o mga butang karon o mga butang nga umaabot o mga gahom, o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
Sa namalandong ako sa akong mga dalan, gipabalik nako ang akong mga tiil ngadto sa imong mga pagpamatuod.
hinuon ang matag tawo matintal sa diha nga madala ug madani siya sa iyang kaugalingong pangibog. Unya sa diha nga ang pagpangibog masamkon na, mahimugso ang sala, ug ang sala sa dihang mahingpit na, magdala ug kamatayon.
Busa, ayaw ninyo paharia ang sala diha sa inyong may kamatayon nga lawas, aron patumanon sa mga pangibog niini.
Ang Ginoo mao ang akong kahayag ug ang akong kaluwasan; kinsa man ang akong kahadlokan? Ang Ginoo mao ang salipdanan sa akong kinabuhi; kinsa man ang akong kalisangan?
Ug ang mga iya ni Cristo Jesus naglansang sa ilang unod diha sa krus uban ang mga pangibog ug mga tinguha niini.
bisan ang kangitngit dili ngitngit alang kanimo, ang kagabhion hayag sama sa adlawan; kay ang kangitngit sama sa kahayag alang kanimo.
“Dili ang tanan nga moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo,’ makasulod sa gingharian sa langit, kondili siya nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit. Daghan unya ang moingon kanako nianang adlawa, ‘Ginoo, Ginoo, dili ba nga sa imong ngalan nagpropesiya man kami ug sa imong ngalan kami naghingilin sa mga demonyo ug nga sa imong ngalan naghimo sa daghang mga milagro?’ Ug unya sultihan ko sila, ‘Wala gayod ako makaila kaninyo, pahawa gikan kanako, kamong mga tigpamuhat ug daotan.’
Kay panahon na nga sugdan ang pagtuman sa hukom diha sa balay sa Dios; ug kon kini magsugod man kanato, unsa man kahay dangatan sa mga tawo nga wala magtuman sa Maayong Balita sa Dios?
Siya naghatag ug gahom niadtong naluya, ug kaniya nga walay kabaskog nagdugang siya ug kusog.
Ang dalan sa usa ka buangbuang matarong sa iyang kaugalingong mga mata, apan ang maalamon nga tawo mamati ug tambag.
Paglipay, O batan-ong lalaki, sa imong pagkabatan-on, ug itugot nga ang imong kasingkasing magdasig kanimo sa mga adlaw sa imong pagkabatan-on. Lakaw diha sa mga pamaagi sa imong kasingkasing ug sa panan-aw sa imong mga mata. Apan hibaloi nga niining tanang mga butang, ang Dios maghukom kanimo.
Walay tawo nga nagbuhat ug limbong nga makapuyo sa akong balay; walay tawo nga nagsulti ug bakak nga magpadayon sa akong atubangan.
Tungod niini ang Dios mitugyan kanila diha sa tinguha sa ilang kasingkasing ngadto sa kahugawan, sa pagpakaulaw sa ilang kaugalingong mga lawas, kay ang kamatuoran mahitungod sa Dios ilang gipulihan ug bakak ug mao na hinuoy ilang gisimba ug gialagaran ang binuhat ug wala nila simbaha ug alagara ang Magbubuhat nga dalaygon hangtod sa kahangtoran! Amen.
Ayaw pagmaalamon sa imong kaugalingong mga mata; kahadloki ang Ginoo, ug palayo gikan sa daotan.
Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan.
Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok,
Akong mga anak, nagsulat ako kaninyo niining mga butanga aron kamo dili magpakasala. Apan kon may makasala man gayod, kita adunay Manlalaban nga mangatubang sa Amahan, si Jesu-Cristo, ang matarong.
Ang Dios magpatalinghog ug magbuntog kanila, siya nga naglungtad gikan pa sa kakaraanan; Selah tungod kay sila wala mag-usab ug walay kahadlok sa Dios.
Ang mga makasasala diha sa Zion nangahadlok; ang pagkurog mihakop sa mga mapasipalahon, “Kinsa ba kanato ang makapuyo uban sa kalayo nga naglamoy? Kinsa ba kanato ang makapuyo uban sa walay kataposan nga pagkasunog?”
Kay ang pulong sa Dios buhi ug naglihok, hait pa kay sa espada nga duhay sulab, modulot lahos ngadto sa nag-ulang sa kalag ug espiritu, sa mga lutahan ug sa mga kauyokan ug motugkad sa mga hunahuna ug katuyoan sa kasingkasing. Ug sa atubangan niya walay binuhat nga natago, apan ang tanang butang hubo ug dayag sa iyang mga mata nga kaniya mohatag ra unya kita ug husay.
Ang kaligdong sa matarong maggiya kanila, apan ang pagkabaliko sa maluibon maglaglag kanila.
Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan; hatagi ako ug kadasig diha sa imong mga dalan.
Kasaligan ang pulong ug takos nga dawaton sa hingpit, nga si Cristo Jesus mianhi sa kalibotan aron sa pagluwas sa mga makasasala. Ug ako mao ang labaw sa mga makasasala,
Ang balaod miabot aron pagpadaghan sa kalapasan apan diin gani midaghan ang sala, ang grasya milabi pa hinuon pagdagaya,
O Dios, ikaw nasayod sa akong mga kabuang; ang kasaypanan nga akong nabuhat wala matago gikan kanimo.
Kon kita mag-ingon nga wala kitay sala, gilimbongan nato ang atong kaugalingon ug wala kanato ang kamatuoran. Kon isugid nato ang atong mga sala, siya kasaligan ug matarong nga mopasaylo kanato sa atong mga sala ug maghinlo kanato gikan sa tanang pagkadili matarong.
Adunay dalan nga daw matarong alang sa usa ka tawo, apan ang kataposan niini mao ang dalan ngadto sa kamatayon.
Apan ang salawayong pakighilawas ug ang tanang kahugaw o kahakog, kinahanglan nga dili gani mahisgotan diha kaninyo kay dili man kini angay sa mga balaan, kay mga bahin man kita sa iyang lawas. “Tungod niining maong hinungdan, ang lalaki mobiya sa iyang amahan ug inahan ug makig-usa siya sa iyang asawa, ug silang duha mahimong usa ka unod.” Kini usa ka dakong misteryo, apan ako nagsulti mahitungod kang Cristo ug sa iglesia. Hinuon, alang sa matag usa ka lalaki diha kaninyo, kinahanglang mahigugma gayod sa iyang asawa sama sa iyang kaugalingon ug ang asawa kinahanglang magtahod sa iyang bana. bisan ang binastos o sulting binuang o sulting law-ay, mga butang nga dili angay; apan mga pasalamat hinuon.
Unya ikaw motawag ug ang Ginoo motubag; ikaw motuaw ug siya moingon, Ania ako. “Kon imong kuhaon gikan sa imong taliwala ang yugo, ang pagtulisok sa tudlo ug ang pagsulti ug ngil-ad,
ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo,
Sa ingon niana ang matag usa kanato maghatag unya ug husay sa iyang kaugalingon ngadto sa Dios.
Ang mapahitas-on nga mga mata ug ang kasingkasing nga mapalabilabihon, nga mao ang lampara sa daotan, sala.
Ug kon ang buhat ni bisan kinsa masunog ra, siya mag-antos sa kapildihan apan siya maluwas ingon nga nakalatas sa kalayo.
Ayaw hinumdomi ang mga sala sa akong pagkabatan-on o ang akong mga kalapasan; sumala sa imong gugmang walay paglubad, hinumdomi ako, tungod ug alang sa imong kaayo, O Ginoo!
Buhata sa sulod nako ang hinlo nga kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ug lig-ona ang espiritu sa sulod nako. Ayaw ako isalikway gikan sa imong atubangan, ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako. Ibalik kanako ang kalipay sa imong kaluwasan, ug agaka ako diha sa masinugtanon nga espiritu.
apan ang inyong mga kasal-anan maoy nakapahimulag kaninyo ug sa inyong Dios, ug ang inyong mga sala nakapatago sa iyang nawong gikan kaninyo, nga tungod niana siya dili makadungog.
Ako miingon, “Bantayan nako ang akong mga pamaagi aron dili ako makasala pinaagi sa akong dila; sap-ongan nako ang akong baba samtang ang mga daotan anaa pa sa akong atubangan.” Kuhaa ang imong hampak gikan kanako; naut-ot ako pinaagi sa pagbunal sa imong kamot. Sa diha nga ikaw magpanton sa tawo tungod sa iyang kasal-anan, giguba nimo sama sa usa ka anunugba ang unsay mahal alang kaniya; sa pagkatinuod ang matag tawo usa lamang ka gininhawa! Selah “Pamatia ang akong pag-ampo, O Ginoo ug dungga ang akong pagtuaw; ayaw pagpakahilom niining akong mga luha. Kay ako dumuduong nimo, usa ka lumalabay sama sa tanan nakong mga katigulangan. Lingiw gikan kanako, aron makasinati ako ug kalipay, sa dili pa ako mogikan ug mahanaw.” Nagpakaamang ako ug nagpakahilom; gipugngan nako ang akong kaugalingon bisan sa maayo; misamot hinuon ang akong kasakit,
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.
Ako nahisalaag sama sa usa ka nawala nga karnero; pangitaa ang imong alagad, kay wala nako kalimti ang imong kasugoan.
sama sa gilay-on sa silangan gikan sa kasadpan, mao usab ang gilay-on sa iyang pagpahimulag kanato gikan sa atong mga kalapasan.
Nganong tan-awon man nimo ang puling nga anaa sa mata sa imong igsoon ug wala hinuon nimo tagda ang troso nga anaa sa kaugalingon nimong mata? O unsaon man nimo pag-ingon sa imong igsoon, ‘Ambi, kuhaon nako ang puling gikan sa imong mata,’ nga anaa may troso sa kaugalingon nimong mata? Tigpakaaron-ingnon! Kuhaa una ang troso gikan sa kaugalingon nimong mata ug unya makakita ka na pag-ayo aron sa pagkuha sa puling gikan sa mata sa imong igsoon.
Kay ang nagbuhat ug dili matarong balosan tungod sa iyang gibuhat nga dili matarong ug walay pinalabi.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
kay ang matarong nga tawo mapukan sa makapito ug mobangon pag-usab; apan ang daotan mapukan pinaagi sa katalagman.
Ang uban nasakit tungod sa ilang kasal-anan, ug tungod sa ilang kalapasan, nag-antos sa kasakit; giluod sila sa bisan unsang pagkaon ug nagkaduol sila sa mga ganghaan sa kamatayon. Unya mituaw sila ngadto sa Ginoo sa ilang kagul-anan, ug siya miluwas kanila sa ilang mga kalisdanan; Pasultiha niana ang mga gilukat sa Ginoo, nga gilukat niya gikan sa kamot sa kaaway, gipadala niya ang iyang pulong ug giayo sila, ug iyang giluwas sila gikan sa ilang pagkalaglag.
Sa imong pagkamatarong luwasa ug tabanga ako; ikiling kanako ang imong igdulungog ug luwasa ako!
Ang tanan nga nagpabilin diha kaniya dili magpakasala; ang tanan nga nagpakasala wala makakita kaniya o makaila kaniya.