Kategorya
111 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagpangawat, Kawat
Higala, ang pulong sa Ginoo nagtudlo nato nga gidili ang pagpangawat. Sala kini sa atong Ginoo ug sala usab kini sa balaod sa tawo. Wala gyuy maayong makuha sa pagpangawat, silot hinoon ang abton. Busa, limpyohi nato ang atong kasingkasing gikan sa dautan ug likayi ang mga dalan nga padulong sa kamatayon.
Ang pagpangawat walay mahatag nga kaayohan sa atong kinabuhi, sama ra kini sa pagbutang ug pisi sa atong liog. Dako man o gamay ang gikawat, sala gihapon kini kay gikuha nato ang dili ato. Walay pasumangil sa atong Ginoo bisan unsa pa ang atong panginahanglan.
Ang Biblia nag-ingon, "Ang kawatan dili na mangawat, hinunoa maningkamot nga magtrabaho gamit ang iyang mga kamot aron makatabang sa mga nanginahanglan." (Efeso 4:28) Imbis nga mangawat, gusto ni Jesus nga mahimong manggihatagon kita ug kanunay adunay ikapaambit. Busa, importante ang pagtrabaho ug dili nato angayng ibaliwala ang mga kabtangan sa uban nga ilang gipaningkamutan.
Bisan kon wala ka madakpi sa unang higayon nga nangawat ka, ayaw pagtuo nga dili ka mahibaloan. Moabot gyud ang panahon nga mabayran nato ang atong mga sala ug basin pa gani, mapriso ka ug dugay. Hunahunaa pag-ayo ang imong gibuhat. Ayaw pagpadala sa tentasyon ug ayaw itugot nga mabuang ka sa imong sitwasyon.
Pangitaa ang Ginoo kay sa Iyang walay kinutuban nga kaluoy, Iya kitang tagaan sumala sa Iyang bahandi ug himaya. Ayaw pagpadala sa tintasyon sa kaaway. Pangayo ug tabang, biyai ang dautang batasan, ug paminawa ang tingog sa Espiritu Santo. Sunda ang mga sugo sa Ginoo, barug sa Iyang pulong, ug makita nimo nga Iya kang ampingan matag adlaw.
Ayaw pagsalig diha sa pagpanglupig, ayaw paglaom diha sa pagpangawat; kon ang mga bahandi modaghan, ayaw ibutang ang imong kasingkasing niana.
Ang mga bahandi nga nakuha pinaagi sa pagkadaotan dili magpulos, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
Ang pagbaton ug mga bahandi pinaagi sa usa ka bakakong dila maoy usa ka gabon nga gipalid, ug lit-ag sa kamatayon.
Ayaw kawati ang kabos tungod kay siya kabos, o daogdaogon ang mga sinakit diha sa ganghaan; kay ang Ginoo maglaban sa ilang katungod, ug magkuha sa kinabuhi niadtong nangilog kanila.
Unya miingon siya kanako, “Kini mao ang tunglo nga moabot sa ibabaw sa tibuok nga yuta. Kay ang tanan nga mangawat puohon diha sa usa ka palid sumala niini ug ang tanan nga manumpa ug bakak puohon sumala niini. Pagulaon nako kini, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, ug kini mosulod sa balay sa kawatan, ug sa sulod sa balay niadtong nanumpa ug bakak pinaagi sa akong ngalan, ug magpabilin kini taliwala sa iyang balay ug maglamoy niini uban sa mga kahoy ug mga bato nga anaa niini.”
o mga kawatan o mga hakog o mga palahubog o mga tigpasipala o mga tulisan nga makapanunod sa gingharian sa Dios.
Siya miingon kaniya, “Unsang sugoa?” Ug si Jesus miingon, “Ayaw pagpatay, Ayaw panapaw, Ayaw pangawat, Ayaw pagsaksi ug bakak,
Kay gikan sa kasingkasing mogula ang mga daotang hunahuna, pagpatay, panapaw, salawayong pakighilawas, pangawat, pagsaksi ug bakak, pagpasipala.
Ug si Zaqueo mitindog ug miingon sa Ginoo, “Tan-awa, Ginoo, ang katunga sa akong katigayonan ihatag nako sa mga kabos, ug kon aduna man kanilay akong gilimbongan ug bisan unsa, ulian nako siya sa upat ka pilo.”
Ayaw kawati ang kabos tungod kay siya kabos, o daogdaogon ang mga sinakit diha sa ganghaan;
busa karon, ikaw nga nanudlo sa uban, dili ba nimo tudloan ang imong kaugalingon? Ikaw nga nagwali batok sa pagpangawat, mangawat ba ikaw?
dili mangawat, hinuon magpakita sila sa bug-os nga pagsalig, aron nga diha sa tanang butang mahimo nila nga angayan ang pagtulun-an sa Dios nga atong Manluluwas.
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
nga walay bisan kinsa nga maglapas ug mamintaha sa iyang igsoon sa bisan unsang butang. Kay ang Ginoo mao ang tigpanimalos mahitungod niining tanan sumala sa among hugot nga gipasidaan ug gipamatud-an kaninyo.
Busa, tan-awa, ako batok sa mga propeta, nag-ingon ang Ginoo, nga nangawat sa akong mga pulong gikan sa usa ug usa.
Ang dili husto nga timbangan dulumtanan sa Ginoo, apan ang husto nga timbang maoy iyang kalipay.
Kay ako, ang Ginoo, nahigugma sa hustisya, gidumtan nako ang pagpangawat ug ang kasaypanan; ako matinud-anon nga maghatag kanila sa ilang balos, ug ako maghimo ug walay kataposang kasabotan uban kanila.
“Kon ang usa ka tawo mangawat ug baka o karnero ug ihawon niya kini o ibaligya, kinahanglan nga mobayad siya ug lima ka baka alang sa usa ka baka, ug upat ka karnero alang sa usa ka karnero. Ang kawatan mag-uli sa hingpit gayod, kon wala gayod siyay mahimo, ibaligya siya alang sa iyang nakawat. “Kon ang usa ka tawo magtugyan ngadto sa iyang isigkatawo ug asno o baka o karnero o bisan unsang mananap aron pabatonan unya mamatay kini o maangol o gikuha nga walay nakakita niini, ang panumpa sa Ginoo magpataliwala kanilang duha aron sa pagsuta kon wala ba gayod siya manghilabot sa bahandi sa iyang isigkatawo, ug ang tag-iya modawat sa panumpa, ug ang nagbantay dili kinahanglang mobayad. Apan kon kini gikawat gikan kaniya, kinahanglang mobayad siya sa tag-iya niini. Kon nakuniskunis kini sa mga mananap, kinahanglang dad-on kini niya ingon nga kamatuoran ug dili siya pabayaron sa unsay nakuniskunis. “Kon ang usa ka tawo manghulam ug hayop sa iyang isigkatawo, unya naangol kini o mamatay, ug ang tag-iya niini wala diha, kinahanglan nga siya mobayad gayod. Kon ang tag-iya niini diha, ang nanghulam dili pabayaron. Kon kini inabangan, ang kadaot mataplan sa abang. “Kon tintalon sa usa ka lalaki ang usa ka ulay nga dili sinayoran ug makigdulog kaniya, kinahanglan nga mohatag siya sa bugay alang kaniya ug kini iyang pangasaw-on. Kon ang amahan sa babaye magdumili gayod sa paghatag kaniya ngadto sa lalaki, kinahanglan nga mobayad ang lalaki sa bili nga tukma sa bugay alang sa mga ulay. “Ayaw gayod tugoti nga mabuhi ang babayeng tigsalamangka. “Si bisan kinsa nga makighilawas sa mananap, kinahanglan nga patyon. Kon ang kawatan maabtan nga nanglungkab ug gikulata unya mamatay, walay pakasad-on sa iyang dugo. “Si bisan kinsa nga maghalad ngadto sa bisan unsang dios gawas sa Ginoo lamang kinahanglang laglagon. “Ayaw buhati ug daotan ang usa ka langyaw o magdaogdaog kaniya, kay kamo mga langyaw kaniadto sa yuta sa Ehipto. Ayaw ninyo pasipad-i si bisan kinsa nga biyuda o ilo. Kon pasipad-an ninyo sila unya magpakitabang sila kanako, pamation gayod nako ang ilang mga pagpakitabang. Ug ang akong kapungot mosilaob ug patyon ko kamo pinaagi sa espada, ug ang inyong mga asawa mangahimong biyuda ug ang inyong mga anak mahimong walay mga amahan. “Kon magpahulam kamo ug salapi ngadto kang bisan kinsa sa akong katawhan nga kabos nga anaa uban kanimo, ayaw kamo pagpakasama sa mga tigpahulam ngadto kaniya ug ayaw gayod pangayo ug tubo gikan kaniya. Kon magdawat ikaw ug bisti ingon nga garantiya sa imong isigkatawo, kinahanglan nga iuli nimo kini kaniya sa dili pa mosalop ang adlaw, kay mao lamang kini ang iyang igtatabon, mao kini ang iyang kupo alang sa iyang lawas. Unsa may lain nga iyang katulgan? Ug kon magpakitabang siya kanako, pamation nako siya kay maluluy-on man ako. “Ayaw kamo pagsulti ug daotan batok sa Dios o magtunglo sa tigdumala sa inyong katawhan. “Ayaw langana sa paghatag ang inyong mga halad gikan sa kadagaya sa inyong mga abot ug gikan sa mga inawas sa inyong mga pug-anan. “Ihatag ninyo kanako ang kamagulangan sa inyong mga anak. Apan kon naabtan siya sa pagsilang sa adlaw, adunay pakasad-on sa iyang dugo. Buhata usab ninyo kini sa inyong mga baka ug sa inyong mga karnero. Pito ka adlaw nga magpabilin ang kamagulangan diha sa iyang inahan ug sa ikawalo nga adlaw, ihatag kini kanako. “Kamo mahimong mga tawo nga balaan alang kanako busa ayaw kamo pangaon ug unod nga gikuniskunis sa mga mananap nga ihalas sa kapatagan, ilabay ninyo kini ngadto sa mga iro. Kon ang kinawat nga mananap makaplagan nga buhi diha sa iyang kamot, baka man o asno o karnero, kinahanglang magbayad siya ug duha ka pilo.
Iya sa Ginoo ang yuta ug ang tanan nga anaa niini, ang kalibotan ug ang mga nagpuyo niini;
Siya nga hakog sa dili matarong nga ganansiya naghimo ug kasamok sa iyang panimalay, apan siya nga nagdumot sa mga suborno mabuhi.
nga nagpahamtang sa hustisya alang sa mga dinaogdaog; nga naghatag ug pagkaon sa mga gigutom. Ang Ginoo nagpahigawas sa mga binilanggo;
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
“Ayaw pagsulti ug tinumotumo nga taho. Ayaw pagpakig-abin sa tawong daotan aron mahimong saksi nga bakakon.
Bisan ug ang mga bitik sa mga daotan migapos kanako, wala nako kalimti ang imong Balaod.
“Kon ang usa ka tawo masakpan nga nanagit sa usa sa iyang mga igsoon sa katawhan sa Israel, ug kon nag-isip siya niini ingon nga ulipon o iyang gibaligya, ang nagdagit patyon. Sa ingon niini puohon ninyo ang daotan sa inyong taliwala.
Tungod niini, “Dili ka manapaw; Dili ka magpatay; Dili ka mangawat; Dili ka mangibog,” ug ang bisan unsa pa nga sugo, nalangkob niining mga pulonga nga nag-ingon, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
Siya nga nangawat sa iyang amahan o sa iyang inahan ug moingon, “Dili kana kalapasan,” kauban sa tawo nga tigpangguba.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
mga tawo nga nagsalig sa ilang katigayonan, ug nangandak diha sa kadaghan sa ilang mga bahandi? Walay makalukat sa iyang kaugalingon o makahatag ngadto sa Dios sa bili sa iyang kinabuhi,
Kon kami nagpugas ug butang nga espirituhanon diha kaninyo, dako ra ba diay kon kami moani ug mga butang gikan ninyo?
Diha sa ilang garbo, ang mga daotan milutos sa mga kabos sa hilabihan; ipabitik unta sila diha sa mga laang nga ilang gimugna.
Siya nga nahigugma sa salapi dili matagbaw sa salapi o siya nga nahigugma sa bahandi dili matagbaw sa tubo. Kini kakawangan usab.
Kon ikaw nga makakita ug usa ka kawatan, ikaw makighigala kaniya, ug makig-uban ikaw sa mga mananapaw.
Tan-awa, kini mao ang mga daotan, anaa kanunay sa kaharuhay, sila miuswag sa mga bahandi.
Apan hibaloi ninyo nga kon ang pangulo sa panimalay nasayod pa unsang taknaa sa kagabhion moabot ang kawatan, magtukaw unta siya ug dili niya itugot nga lungkabon ang iyang balay. Busa kamo usab kinahanglang mangandam kay ang Anak sa Tawo moabot sa takna nga wala ninyo dahoma.
Ang imong mga pangulo masupilon ug kauban sa mga kawatan. Ang matag usa nahigugma sa suborno ug nagtinguha sa mga gasa. Wala nila panalipdi ang mga wala nay amahan, ug ang mga sumbong sa biyuda wala modangat kanila.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Diha sa tanang paghago adunay bunga, apan ang sulti lamang mohatod ngadto sa kawalad-on.
mga tawo nga ang mga kamot anaa ang kadaotan, ug ang ilang tuong kamot napuno sa mga suborno.
Sila napuno sa tanang matang sa pagkadili matarong, pagkadaotan, kahakog, kangil-ad. Puno sila sa kasina, pagpatay, pakig-away, pagpangilad, daotang tinguha, pagpanglibak, pagdaot sa dungog; mahitungod sa iyang Anak nga gikan sa kaliwat ni David sumala sa unod madumtanon sila sa Dios, mayubiton, mapahitas-on, tigpanghambog, tigmugna ug daotan, masupilon sa mga ginikanan,
Kay ang Ginoo nahigugma sa hustisya; siya dili mobiya sa iyang mga balaan. Ang matarong molungtad hangtod sa kahangtoran, apan ang kaliwat sa mga daotan laglagon.
Ang mga iro dako ug kaon, sila dili gayod matagbaw. Ang mga tigbantay sa karnero usab walay panabot; sila misimang ngadto sa kaugalingon nilang mga dalan, ang matag usa sa iyang kaugalingong kaayohan, ang usa ug ang tanan.
Ang bahandi nga daling makuha magkawala, apan kadtong nagtigom sa hinayhinay magpadaghan niini.
Alaot kadtong naglaraw ug kadaotan ug nagbuhat sa daotan diha sa ilang mga higdaanan! Sa pagkabuntag, sila magbuhat niini, tungod kay kini anaa sa gahom sa ilang kamot.
Ang mga sundalo usab nangutana kaniya, “Ug kami, unsa may among buhaton?” Siya miingon kanila, “Ayaw na kamo panulis o magbutangbutang, ug kinahanglang matagbaw kamo sa inyong mga suhol.”
Kay ang daotan nagpasigarbo sa mga pangandoy sa iyang kasingkasing ug ang tawong hakog nagtunglo ug nagsalikway sa Ginoo.
ug kon may buot mokiha kanimo ug moilog sa imong bisti, ihatag pa gayod kaniya ang imong kupo, ug kon may mopugos kanimo sa pagpauban kaniya ug usa ka milya, ubani siya ug duha ka milya. Hatagi ang nagpakilimos kanimo ug ayaw balibari ang buot mohulam kanimo.
Kay ang paghigugma sa salapi mao ang gamot sa tanang pagkadaotan ug tungod sa maong pangibog may mga tawo nga nahisalaag gikan sa pagtuo ug ilang giduslak ang ilang kaugalingon sa daghang kasakit.
Ang tanang daotan sa yuta gisalikway nimo sama sa taya; busa gihigugma nako ang imong mga pagpamatuod.
Maayo pa ang diyotay nga pinaagi sa pagkamatarong, kay sa mga dagkong abot nga pinaagi sa dili matarong.
Ayaw kahadlok sa diha nga ang usa ka tawo maadunahan, sa diha nga ang bahandi sa iyang balay mousbaw. Kay sa diha nga mamatay siya, wala siyay madala bisan unsa; ang iyang bahandi dili manaog sunod kaniya.
Ang pan nga madawat pinaagi sa limbong tam-is alang sa usa ka tawo, apan human niana, ang iyang baba mapuno sa gagmayng bato.
Siya nagpili kang David nga iyang alagad, ug nagkuha kaniya gikan sa mga toril sa karnero; gikan sa pagsunod sa mga bayeng karnero nga adunay mga gagmay, gidala niya siya, aron mahimong tigbantay ni Jacob nga iyang katawhan, ug sa Israel nga iyang panulundon. Busa giatiman niya sila sumala sa katarong sa iyang kasingkasing, ug gimandoan niya sila pinaagi sa kabatid sa iyang mga kamot.
Ayaw daogdaoga ang biyuda, ang wala nay amahan, ang dumuduong o ang kabos; ug walay bisan kinsa kaninyo nga maghunahuna ug daotan batok sa iyang igsoon sulod sa iyang kasingkasing.”
Maayo pa ang diyotay nga anaa sa matarong kay sa kadagaya sa daghan nga makasasala. Kay ang mga bukton sa mga daotan balion; apan ang Ginoo magsapnay sa mga matarong.
“Kon ang usa ka tawo magtugyan ug salapi o katigayonan ngadto sa iyang isigkatawo aron patipigan, unya kawaton kini diha sa balay niadtong tawhana, kon ang kawatan masakpan, kinahanglang mobayad siya ug duha ka pilo.
usa ka tawo nga nag-inusara, walay anak o igsoon, apan walay kataposan ang tanan niyang paghago, ug ang iyang mga mata wala gayod matagbaw sa mga bahandi, mao nga siya mangutana, “Alang kang kinsa ako naghago ug naghikaw sa akong kaugalingon sa kalipay?” Kini usab kakawangan ug usa ka makasusubo nga buluhaton.
Siya mag-atang sama sa usa ka kawatan, ug magpadaghan sa mga dili matinud-anon diha sa kalalakin-an.
Siya nga naghatag sa kabos dili makulangan, apan ang molingiw sa iyang mga mata makabaton ug daghang pagtunglo.
Hatagi ug hustisya ang kabos ug ang mga wala nay amahan; labani ang katungod sa mga sinakit ug sa nanginahanglan.
Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.”
Ang kauban sa usa ka kawatan nagdumot sa iyang kaugalingong kinabuhi; iyang nadungog ang tunglo, apan walay bisan unsa nga gibutyag.
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag,
Siya nga nagpahisalaag sa matarong ngadto sa dalan nga daotan mahulog ngadto sa iyang kaugalingong gahong; apan ang dili masaway makabaton ug maayong panulundon.
Sakmiton unta sa tigpautang ang tanan nga anaa kaniya; lungkabon unta sa mga dumuduong ang tanan niyang hinagoan!
Kamong, mga dato, panghilak ug paniyabaw kamo tungod sa mga kalisdanan nga taliabot kaninyo. Mga igsoon, ingon nga sumbanan sa pag-antos ug pagpailob, palandonga ang mga propeta nga nagsulti diha sa ngalan sa Ginoo. Tan-awa, giisip nato nga bulahan ang nag-antos. Nakadungog kamo mahitungod sa pagkamainantoson ni Job, ug nakita ninyo ang katuyoan kaniadto sa Ginoo, unsa gayod ka mapuanguron ug ka maluluy-on sa Ginoo. Apan labaw sa tanan, mga igsoon, ayaw gayod kamo panumpa, bisan pinaagi sa langit o pinaagi sa yuta, o sa bisan unsang panumpa, hinuon ang inyong Oo himoa nga Oo, ug ang inyong dili himoa nga dili, aron dili kamo mahiagom sa paghukom. Aduna ba kaninyoy nag-antos? Paampoa siya. Aduna bay malipayon? Paawita siyag pagdayeg. Aduna ba kaninyoy nasakit? Ipatawag kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia ug paampoa sila alang kaniya, maghaplas kaniya ug lana pinaagi sa ngalan sa Ginoo. Ang pag-ampo sa pagtuo mag-ayo sa masakiton, ug siya pabangonon sa Ginoo, ug kon siya nakasala man, pasayloon siya. Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan. Si Elias usa ka tawo nga sama kanato ug kinaiya, ug sa iyang pag-ampo, siya nag-ampo nga dili unta mag-ulan, ug wala kini moulan sa yuta sulod sa tulo ka tuig ug unom ka bulan. Unya siya nag-ampo pag-usab ug ang langit nagpaulan ug ang yuta naghatag sa mga abot niini. Mga igsoon ko, kon aduna kaninyoy nahisalaag gikan sa kamatuoran ug may usa nga makapabalik kaniya, Ang inyong kadato nangadunot ug ang inyong mga bisti gipangotkot sa mga mananap. hibaloi nga si bisan kinsa nga makapabalik sa makasasala gikan sa pagkahisalaag niini sa iyang dalan magluwas sa kalag niini gikan sa kamatayon ug magtabon ug daghang mga sala. Ang inyong bulawan ug salapi gitay-an, ug ang ilang taya mahimong saksi batok kaninyo, ug mag-ut-ot sa inyong unod sama sa kalayo. Kamo nagtigom ug bahandi alang sa kataposang mga adlaw.
Siya nga naglakaw nga matarong ug nagsulti nga ligdong, nga nagtamay sa ganansiya gikan sa mga pagpanglupig, nga nagsawilik sa iyang mga kamot aron dili modawat ug suborno, nga nagsampong sa iyang mga dalunggan gikan sa pagpamati mahitungod sa pagpaagas ug dugo, ug nagpiyong sa iyang mga mata gikan sa pagtan-aw sa daotan,
“Ang ilang tutunlan usa ka lubong nga binuksan, ang ilang dila gigamit sa paglimbong.” “Ang kalala sa mga bitin anaa sa ilalom sa ilang mga ngabil.” “Ang ilang baba puno sa mga panghimaraot ug sa mga pait nga pulong.”
Ug miingon siya kanila, “Nasulat, ‘Ang akong balay tawgon nga balay ampoanan,’ apan gihimo ninyo kini nga langob sa mga tulisan.”
“Tungod kay ang mga kabos gilupigan, tungod kay ang mga nanginahanglan nag-agulo, karon motindog ako,” nag-ingon ang Ginoo, “Ibutang nako siya diha sa kasigurohan nga iyang gipangandoy.”
Ang kabangis sa daotan magbanlod kanila, tungod kay sila nagdumili sa pagbuhat unsay matarong.
Si Jesus mitubag, “May usa ka tawo nga milugsong gikan sa Jerusalem paingon sa Jerico, ug nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan, nga mihubo ug mibun-og kaniya ug unya milakaw, gibiyaan siya nga himatyon. Ug naatol nga may pari nga miagi niadtong dalana. Ug sa iyang pagkakita sa tawo, didto siya miagi sa pikas. Mao man usab ang usa ka Levihanon, sa pag-abot niya sa maong dapit ug sa pagkakita sa tawo, didto usab siya moagi sa pikas. Apan ang usa ka Samarianhon, sa iyang pagpanaw, miabot sa nahimutangan sa tawo ug sa iyang pagkakita kaniya, naluoy siya. Ug siya miduol kaniya ug gibugkosan ang iyang mga samad, gibuboan ug lana ug bino, unya iyang gipasakay sa iyang hayop ug gidala siya ngadto sa usa ka balay abotanan, ug giatiman niya siya. Ug sa pagkasunod adlaw mikuha siya ug duha ka denario ug gihatag kini sa tag-iya sa balay abotanan ug miingon, ‘Atimana siya ug bisan pilay sobra nga imong magasto bayran ko lang unya ikaw sa akong pagbalik.’ Karon, sa imong paghunahuna, hain man niining tulo ang nagpakita nga silingan sa tawo nga nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan?” Siya mitubag, “Kadtong nagpakita ug kaluoy.” Ug si Jesus miingon kaniya, “Lakaw ug buhata usab kana.”
Ang daotan mangutang ug dili mobayad, apan ang matarong maluluy-on ug manghatag. Kay kadtong gipanalanginan sa Ginoo manag-iya sa yuta, aron kadtong gitunglo niya laglagon.
Ang ilang mga lawa dili mangahimo nga mga bisti; ang mga tawo dili magtabon sa ilang kaugalingon pinaagi sa ilang mga buhat. Ang ilang mga buhat mao ang mga buhat sa kadaotan, ug ang mga buhat sa pagpanglupig anaa sa ilang mga kamot.
Ang kaligdong sa matarong maggiya kanila, apan ang pagkabaliko sa maluibon maglaglag kanila.
“Busa ako maghukom kanimo, O balay sa Israel, ang matag usa sumala sa iyang mga pamaagi, nag-ingon ang Ginoong Dios. Paghinulsol kamo ug talikdi ninyo ang tanan ninyong kalapasan aron ang pagkadaotan dili mahimong inyong kalaglagan.
Gitalikdan nimo ang tanan nga nangasaag gikan sa imong mga lagda, kay ang ilang limbong lawang lamang.
Ang gitinguha diha sa usa ka tawo mao ang pagkamaunongon, ug ang usa ka tawo nga kabos maayo pa kay sa usa ka bakakon.
Ibalik sa pito ka pilo ngadto sa sabakan sa among silingan ang pagpakaulaw nga ilang gihimo kanimo, O Ginoo!
Bulahan ang tawo nga naghimo niini, ug ang anak sa tawo nga maghupot niini, nga nagtuman sa adlaw nga igpapahulay ug wala magpasipala niini, ug nagpugong sa iyang kamot sa pagbuhat ug bisan unsa nga daotan.”
Ngano nga nagpagarbo ikaw, O gamhanang tawo, sa kadaotan nga gihimo batok sa mga diosnon? Sa tibuok nga adlaw
Busa ngadto kaniya nga nasayod unsay maayong buhaton ug wala magbuhat niini, sala kini alang kaniya.
Ang tinguha sa tapolan magpatay kaniya, kay ang iyang mga kamot nagdumili sa pagbuhat.
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Ang sukwahi nga mga timbangan ug sukwahi nga mga sukdanan managsama nga dulumtanan sa Ginoo.
Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
Wala bay kahibalo ang mga tigbuhat sa kasal-anan, nga nagkaon sa akong katawhan sama sa ilang pagkaon ug pan, ug wala magsangpit sa Dios?
kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
Siya nga nagdaogdaog sa kabos aron sa pagpadaghan sa iyang bahandi, o manghatag ngadto sa adunahan, modangat lamang ngadto sa kawalad-on.
Kay ang Ginoo nga Dios adlaw ug taming; ang Ginoo mohatag ug grasya ug himaya. Walay maayo nga butang nga ihikaw niya gikan niadtong mga naglakaw nga matarong.
Mangawat ba ang tawo sa Dios? Apan kamo nangawat kanako ug kamo nag-ingon, ‘Giunsa namo pagpangawat kanimo?’ Sa inyong mga ikapulo ug sa mga halad.
“Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang tawo nga mosulod sa toril nga dili moagi sa pultahan apan mokatkat hinuon ug laing kaagian, kana siya kawatan ug tulisan.
Mangawat ba kamo, mopatay, manapaw, manumpa ug bakak, magsunog ug insenso ngadto kang Baal, ug magsunod sa laing mga dios nga wala ninyo mailhi,
Ang mga tawo dili magtamay sa usa ka kawatan kon siya mangawat aron sa pagtagbaw sa iyang kaugalingon sa diha nga siya gigutom.
“Kon ang usa ka tawo mangawat ug baka o karnero ug ihawon niya kini o ibaligya, kinahanglan nga mobayad siya ug lima ka baka alang sa usa ka baka, ug upat ka karnero alang sa usa ka karnero. Ang kawatan mag-uli sa hingpit gayod, kon wala gayod siyay mahimo, ibaligya siya alang sa iyang nakawat.
“Ingon nga ang kawatan maulawan sa dihang madakpan, mao usab ang balay sa Israel maulawan: sila, ang ilang mga hari, ang ilang mga pangulo, ang ilang mga pari ug ang ilang mga propeta,
Nahibalo ikaw sa kasugoan: ‘Ayaw panapaw, Ayaw pangawat, Ayaw pagsaksi ug bakak, Ayaw panikas, Tahora ang imong amahan ug inahan.’ ”
Ang kawatan kinahanglang dili na mangawat, kondili maghago hinuon, magbuhat sa mga maayong butang pinaagi sa iyang mga kamot aron may ikahatag siya ngadto sa mga nagkinahanglan.