Kategorya
151 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagkawalay Pagtagad sa Uban
Sa Pulong sa Dios, daghan tag makat-unan bahin sa pagkawalay pagtagad ug sa epekto niini sa atong kinabuhi. Una sa tanan, giaghat kita nga higugmaon nato ang atong isigkatawo sama sa atong kaugalingon, walay pili-pilion.
Sa sulat ni Santiago, gipasidan-an kita bahin sa pagkampi ug kung giunsa kini makaingon nga dili makiangayon ang atong pagtratar sa uban, nga magpakita sa atong pagkawalay pagtagad sa ilang mga panginahanglan ug pag-antos.
Dugang pa, ang Biblia nagsulti usab kanato bahin sa kahinungdanon sa pagtagad sa mga tawo sa atong palibot ug sa pagmaluloy-on sa mga nag-antos. Sa sambingay sa maayong Samarianhon, gitudloan kita ni Jesus nga dili kita angay magpakita og pagkawalay pagtagad sa kasakit ug panginahanglan sa uban.
Kinahanglan nga andam kita nga motabang ug mohatag og kahupayan, bisan kinsa pa sila o asa man sila gikan. Ang pagkawalay pagtagad makaapekto usab sa atong relasyon sa Dios. Sa Pinadayag, si Jesus nagpadala og sulat sa iglesia sa Laodicea, nga nagbadlong sa ilang pagkal lukewarm ug pagkawalay pagtagad sa espirituwal.
Giawhag kita nga magmadasigon sa atong gugma ug pag-alagad Kaniya. Ang Biblia nagpakita kanato nga ang pagkawalay pagtagad dili usa ka kinaiya nga makapahimuot sa Dios o makapalambo sa kaayohan sa atong katilingban. Isip mga magtutuo, kinahanglan maningkamot kita sa paghigugma ug pag-alagad sa atong isigkatawo, pagpakita og kaluoy sa mga nag-antos, ug pagtagad sa mga panginahanglan sa uban.
Sa pagbuhat niini, atong gipakita ang mga prinsipyo sa Dios nga anaa sa Biblia ug nakatampo sa pagtukod og usa ka katilingban nga mas matarong ug mas nagkahiusa.
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
“Pamatia kini, O mga buangbuang ug walay alamag nga katawhan, nga adunay mga mata apan dili makakita, nga adunay mga dalunggan apan dili makadungog.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Apan ang panimalay sa Israel dili mamati kanimo kay sila dili mamati kanako, kay ang tibuok panimalay sa Israel gahi ug agtang ug tig-a ug kasingkasing.
Ayaw kamo pagpakasama sa inyong katigulangan, nga kanila ang unang propeta misinggit, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon, Balik kamo karon gikan sa inyong daotan nga mga pamaagi, ug gikan sa inyong daotan nga mga buhat.’ Apan sila wala mamati o magpatalinghog kanako, nag-ingon ang Ginoo.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
O Ginoo, wala ba magtan-aw sa kamatuoran ang imong mga mata? Ikaw naghampak kanila apan wala sila mobati ug kasubo; ikaw nag-ut-ot kanila apan sila nagdumili sa pagdawat sa pagsaway. Ilang gihimo nga ang ilang mga nawong gahi pa kay sa bato; nagdumili sila sa paghinulsol.
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Apan sila wala mamati o magpakiling sa ilang mga dalunggan, kondili nagpatikig sa ilang mga liog, aron dili sila makadungog, ug makadawat ug pahimangno.
Kawang lamang ang akong paghampak sa inyong mga anak, wala nila dawata ang pagsaway; ang inyong kaugalingong espada maoy milamoy sa inyong mga propeta, sama sa usa ka manunukob nga liyon.
Ilang gipaatubang kanako ang ilang likod ug dili ang ilang nawong, ug bisan kon nagpadayon ako sa pagtudlo kanila, wala sila mamati aron sa pagdawat sa pahimangno.
Hatagi ug hustisya ang kabos ug ang mga wala nay amahan; labani ang katungod sa mga sinakit ug sa nanginahanglan. Tabanga ninyo ang mga kabos ug ang mga nanginahanglan, luwasa sila gikan sa kamot sa daotan.”
Siya na nagsampong sa iyang mga dalunggan sa pagpakitabang sa kabos, magpakitabang usab apan dili pamation.
“ ‘Nasayod ako sa imong mga buhat, nga ikaw dili bugnaw ug dili usab init. Maayo unta ug bugnaw ka pa o init! Ug kay ikaw dagaang man lamang, dili bugnaw ug dili usab init, iluwa ko ikaw gikan sa akong baba.
Apan kon ang usa ka igsoong lalaki o babaye walay bisti ug nakulangan sa inadlaw nga pagkaon, ug unya usa kaninyo moingon kanila, “Panglakaw kamo nga malinawon, painiti ug busga ang inyong kaugalingon,” apan wala kamo maghatag kanila sa mga kinahanglanon sa lawas, unsa may kapuslanan niini?
Ako nagpadala nganha kaninyo sa tanan nakong mga alagad, ang mga propeta, gipadala nako sila sa pag-ingon, ‘Biya kamo karon, ang matag usa kaninyo gikan sa iyang daotang dalan ug usba ang inyong mga binuhatan, ug ayaw pagsunod sa laing mga dios aron sa pag-alagad kanila, ug unya kamo magpuyo sa yuta nga akong gihatag kaninyo ug sa inyong mga katigulangan.’ Apan wala kamo magpakiling sa inyong mga dalunggan o mamati kanako.
Iyang gitigom ang mga pari ug ang mga Levihanon ug miingon kanila, “Pangadto kamo sa mga siyudad sa Juda ug panguha kamo ug salapi gikan sa tibuok Israel matag tuig aron sa pag-ayo sa balay sa inyong Dios, ug tan-awa ninyo nga inyong dalion ang maong butang.” Apan ang mga Levihanon wala magdali niini.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Kon magsulti ako ug laing mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel apan walay gugma, ako usa lamang ka saba nga agong o alingisig nga piyangpiyang. apan kon ang hingpit moabot na, ang dili hingpit mahanaw. Sa bata pa ako, nagsulti ako ingon nga bata, naghunahuna ako ingon nga bata, nangatarungan ingon nga bata apan sa nahamtong na ako, gibiyaan nako ang mga gawi nga binata. Kay sa pagkakaron, ang atong makita sa salamin hanap lamang nga panagway apan unya sa nawong ug nawong na. Sa pagkakaron, bahin lamang ang akong nahibaloan, apan unya masabtan ra nako ang tanan, ingon nga ang tanan kanako nasabtan. Ug karon magpabilin kining tulo, ang pagtuo, ang paglaom, ug ang gugma, apan ang labing dako niini mao ang gugma. Ug kon ako adunay gahom pagpropesiya, ug makasabot sa tanang mga misteryo ug sa tanang kahibalo, ug kon ako adunay hingpit nga pagtuo nga makapabalhin ug mga bukid, apan walay gugma, ako walay kapuslanan. Kon akong ipanghatag ang tanan nakong katigayonan ug kon itahan nako ang akong lawas aron sunogon apan walay gugma, dili kini magpulos kanako.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
Kay ang tibuok nga Balaod natingob diha sa usa ka sugo, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita. Ug gikan kaniya nabatonan nato kining maong sugo, nga ang nahigugma sa Dios kinahanglan nga mahigugma usab sa iyang igsoon.
Busa kita nga mga lig-on kinahanglang motabang pagpas-an sa mga kaluyahon sa mga huyang, ug dili magpahimuot sa atong kaugalingon. Ug miingon usab siya, “Paglipay kamo, O mga Gentil, uban sa iyang katawhan”; ug usab, “Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanang mga Gentil, ug ipadayeg siya sa tanang katawhan”; ug dugang pa, si Isaias miingon, “Motungha ang gamot ni Jesse, siya nga mobarog aron sa paghari sa mga Gentil; kaniya maglaom ang mga Gentil.” Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom. Nagtuo gayod ako mahitungod kaninyo, akong mga igsoon, nga kamo puno sa pagkamaayo, napuno sa tanang kahibalo ug may katakos sa pagtambag sa usa ug usa. Apan mahitungod sa pipila ka butang nagsulat ako kaninyo nga maisogon agig pagpahinumdom kaninyo, tungod sa grasya nga gihatag kanako sa Dios aron mahimo akong alagad ni Cristo Jesus ngadto sa mga Gentil diha sa pagpangalagad ingon nga pari sa Maayong Balita sa Dios aron ang halad sa mga Gentil dawaton ingon nga gibalaan sa Espiritu Santo. Busa diha kang Cristo Jesus may ikapasigarbo ako sa akong buhat alang sa Dios. Kay dili ako mangahas sa paghisgot ug bisan unsa gawas sa gibuhat ni Cristo pinaagi kanako aron magmasinugtanon ang mga Gentil, pinaagi sa pulong ug buhat. Pinaagi sa gahom sa mga milagro ug sa mga katingalahan, pinaagi sa gahom sa Espiritu sa Dios, nga tungod niana, natapos nako pagwali ang Maayong Balita mahitungod kang Cristo sukad sa Jerusalem hangtod sa kayutaan libot sa Ilirico. Ang matag usa kanato kinahanglang magpahimuot sa atong isigkatawo alang sa iyang kaayohan aron siya malig-on.
Ug kon adunay tawo nga wala magsangkap alang sa iyang mga kadugo, ilabi na sa iyang panimalay, siya naglimod sa iyang pagtuo ug labaw pa siyang daotan kay sa dili magtutuo.
“Kon ang imong igsoon makasala batok kanimo, lakaw, sultihi siya sa iyang sayop tali kanimo ug kaniya lamang. Kon maminaw siya kanimo, nadani nimo siya. Apan kon dili siya maminaw kanimo, pagdala ug usa o duha ka tawo uban kanimo, aron nga pinaagi sa pagpamatuod sa duha o tulo ka saksi malig-on ang matag pulong. Kon magdumili siya sa pagpaminaw kanila, isugilon ngadto sa iglesia ug kon dili gihapon siya maminaw bisan pa sa iglesia, isipa siya nga usa ka Gentil ug tigpaningil ug buhis.
Ayaw ihikaw ang maayo gikan kanila nga may katungod niini kon anaa sa imong gahom ang pagbuhat niini.
Ipahampak o ipabadlong ako sa tawong matarong usa kini ka kaluoy, apan ayaw gayod itugot nga ang lana sa daotan idihog sa akong ulo; kay ang akong pag-ampo kanunay nga batok sa ilang daotang nga buhat.
kon ibubo nimo ang imong kalag ngadto sa gigutom ug tagbawon ang tinguha sa mga sinakit, ang imong kahayag mosubang sa kangitngitan, ug ang imong kadulom mahimong sama sa kaudtohan.
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
“Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago. Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
Kon ang usa ka bahin mag-antos, ang tanan magdungan sa pag-antos; kon ang usa ka bahin pasidunggan, ang tanan magdungan sa paglipay.
Ang akong mga mata nagpaagas ug daghang luha tungod kay ang mga tawo wala magtuman sa imong Balaod.
Ang relihiyon nga putli ug walay buling sa atubangan sa Dios nga atong Amahan mao kini: ang pagtabang sa mga ilo ug mga biyuda diha sa ilang kalisdanan ug ang pag-amping sa kaugalingon nga dili mabulingan sa kalibotan.
Busa nganong maghukom ka man sa imong igsoon? O nganong magtamay ka man sa imong igsoon? Kitang tanan moatubang ra unya sa hukmanan sa Dios; kay nasulat kini, “Ingon nga ako buhi, nag-ingon ang Ginoo, ang tanan moluhod sa akong atubangan, ug ang tanang dila magsugid ngadto sa Dios.” Sa ingon niana ang matag usa kanato maghatag unya ug husay sa iyang kaugalingon ngadto sa Dios.
Ug si bisan kinsa nga mohatag ug bisan usa na lang ka baso nga bugnawng tubig aron ipainom sa usa niining ubos nakong mga tinun-an tungod kay siya usa ka tinun-an, sa pagkatinuod sultihan ko kamo, dili gayod siya kawad-an sa iyang ganti.”
Kay nahinloan na man ninyo ang inyong mga kalag pinaagi sa inyong pagkamasinugtanon sa kamatuoran ngadto sa matinud-anon nga paghigugma nga inigsoon gikan sa putli nga kinasingkasing, paghigugmaay kamo sa usa ug usa nga mainiton gayod.
Maayo alang sa tawo nga magpakita ug kalooy ug magpahulam, nga maghimo sa iyang mga buhat uban ang hustisya.
Ang Ginoo nagbantay sa mga dumuduong, siya nagtuboy sa mga biyuda ug sa mga wala nay amahan; apan ang dalan sa mga daotan iyang gilaglag.
Luwasa kadtong gipangdala ngadto sa kamatayon; pugngi kadtong nangapandol paingon sa ihawan. Kon ikaw moingon, “Tan-awa, wala kami mahibalo niini,” dili ba siya nga nagsusi sa kasingkasing nakasabot niini? Dili ba siya mga nagbantay sa imong kalag nahibalo niini, ug dili ba siya magbalos sa tawo sumala sa iyang buhat?
O Ginoo, kinsa man ang magpabilin sa imong Tolda? Kinsa man ang magpuyo sa imong bungtod nga balaan? Siya nga naglakaw nga dili masaway ug nagbuhat sa matarong, ug nagsulti sa kamatuoran gikan sa iyang kasingkasing;
apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Wala untay maningkamot alang lamang sa iyang kaugalingong kaayohan, kondili sa kaayohan hinuon sa uban.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Pagkinabuhi kamo nga maalamon ngadto sa mga anaa sa gawas, pahimusli ninyo ang panahon.
Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan.
tun-i ang pagbuhat ug maayo; pangitaa ang hustisya, badlonga ang pagpangdaogdaog, panalipdi ang wala nay amahan, labani ang biyuda.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Ang akong kasingkasing nakulbaan, nawad-an ako sa akong kusog; ang kahayag sa akong mga mata nawala usab kanako. Ang akong mga higala ug ang akong mga kaubanan nagpalayo sa akong kasakit, ug ang akong kadugo nagpaantaw sa layo.
Si Jesus mitubag, “May usa ka tawo nga milugsong gikan sa Jerusalem paingon sa Jerico, ug nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan, nga mihubo ug mibun-og kaniya ug unya milakaw, gibiyaan siya nga himatyon. Ug naatol nga may pari nga miagi niadtong dalana. Ug sa iyang pagkakita sa tawo, didto siya miagi sa pikas. Mao man usab ang usa ka Levihanon, sa pag-abot niya sa maong dapit ug sa pagkakita sa tawo, didto usab siya moagi sa pikas. Apan ang usa ka Samarianhon, sa iyang pagpanaw, miabot sa nahimutangan sa tawo ug sa iyang pagkakita kaniya, naluoy siya. Ug siya miduol kaniya ug gibugkosan ang iyang mga samad, gibuboan ug lana ug bino, unya iyang gipasakay sa iyang hayop ug gidala siya ngadto sa usa ka balay abotanan, ug giatiman niya siya. Ug sa pagkasunod adlaw mikuha siya ug duha ka denario ug gihatag kini sa tag-iya sa balay abotanan ug miingon, ‘Atimana siya ug bisan pilay sobra nga imong magasto bayran ko lang unya ikaw sa akong pagbalik.’ Karon, sa imong paghunahuna, hain man niining tulo ang nagpakita nga silingan sa tawo nga nahulog ngadto sa mga kamot sa mga tulisan?” Siya mitubag, “Kadtong nagpakita ug kaluoy.” Ug si Jesus miingon kaniya, “Lakaw ug buhata usab kana.”
Gipasalamatan nako ang akong Dios diha sa tanan nakong paghandom kaninyo. nga nakabaton sa samang pakigbisog nga inyo kaniadtong nakita kanako, ug inyo karong nadungog nga anaa kanako. Sa tanan nakong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay nag-ampo uban sa kalipay, mapasalamaton tungod sa inyong pagpakig-ambit diha sa Maayong Balita sukad sa unang adlaw hangtod karon.
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
“Alaot kamong mga eskriba ug mga Pariseo, mga tigpakaaron-ingnon! Kay naghatag kamo ug ikapulo sa mga lamas, sa herbabuyna, sa anis ug sa kumino, apan wala kamo magtagad sa labaw pang mahinungdanong mga butang sa Balaod, ang hustisya, kaluoy, ug pagtuo. Kining mga butanga kinahanglan gayod unta nga inyong buhaton, sa walay pagpabaya sa uban.
Dili ba kini mao ang pagpaambit sa imong pan ngadto sa gigutom, ug pagdala sa kabos nga walay balay ngadto sa imong balay; sa diha nga ikaw makakita sa hubo, imo siyang bistihan, ug nga ikaw dili magtago gikan sa imong kaugalingon nga kadugo?
Amahan sa mga wala nay amahan ug tigpanalipod sa mga biyuda ang Dios nga anaa sa iyang balaang puluy-anan.
Diha sa landong sa imong atubangan gitagoan nimo sila gikan sa mga daotang laraw sa katawhan; gitagoan nimo sila diha sa imong puluy-anan nga layo sa kakuyaw gikan sa kaguliyang sa mga dila.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon. Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran, moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
Ang Ginoo puno sa grasya ug matarong; ang atong Dios maluluy-on! Ang Ginoo nanalipod sa mga yano; sa dihang gipaubos ako, iya akong giluwas.
Mga igsoon ko, ayaw kamo pagpakita nga adunay pinalabi ingon nga kamo nagbaton sa pagtuo sa atong Ginoong Jesu-Cristo sa himaya. Kay si bisan kinsa nga nagtuman sa tibuok balaod apan naglapas sa usa, nahimo siyang sad-an sa tanan. Kay siya nga nag-ingon, “Ayaw panapaw,” nag-ingon man usab, “Ayaw pagpatay.” Bisan pa kon ikaw wala manapaw apan nakapatay, ikaw nahimong malapason sa balaod. Kinahanglan nga magsulti ug magbuhat kamo ingon nga mga tawo nga hukman ubos sa balaod sa kagawasan. Kay ang hukom walay kaluoy alang sa tawo nga wala magpakita ug kaluoy, apan ang kaluoy modaog batok sa hukom. Mga igsoon ko, unsa may kapuslanan kon ang usa ka tawo mag-ingon nga siya adunay pagtuo apan walay binuhatan? Makaluwas ba kaniya ang maong pagtuo? Apan kon ang usa ka igsoong lalaki o babaye walay bisti ug nakulangan sa inadlaw nga pagkaon, ug unya usa kaninyo moingon kanila, “Panglakaw kamo nga malinawon, painiti ug busga ang inyong kaugalingon,” apan wala kamo maghatag kanila sa mga kinahanglanon sa lawas, unsa may kapuslanan niini? Busa ang pagtuo patay sa iyang kaugalingon kon kini walay binuhatan. Apan adunay moingon, “Ikaw adunay pagtuo ug ako adunay binuhatan.” Pakitai ako sa imong pagtuo nga walay binuhatan, ug pinaagi sa akong binuhatan ipakita nako kanimo ang akong pagtuo. Ikaw nagtuo nga ang Dios usa ra; husto ka. Bisan ang mga demonyo nagtuo ug nagkurog. Kay kon adunay usa ka tawo nga mosulod sa inyong tigom nga may mga singsing nga bulawan ug nagsul-ob ug matahom nga bisti, ug mosulod usab ang usa ka tawong kabos nga nagsul-ob ug nagkagidlay nga bisti, Apan, O tawong walay pulos, buot ba ikaw masayod nga patay ang pagtuo nga walay binuhatan? Dili ba nga si Abraham nga atong amahan gihimong matarong pinaagi sa binuhatan sa iyang paghalad kang Isaac nga iyang anak diha sa halaran? Imong nakita nga ang pagtuo naglihok uban sa iyang binuhatan, ug nga ang iyang pagtuo nahingpit pinaagi sa iyang binuhatan. Ang kasulatan natuman nga nag-ingon, “Si Abraham mituo sa Dios, ug kini giisip kaniya nga pagkamatarong,” ug siya gitawag nga higala sa Dios. Nakita ninyo nga ang tawo gihimong matarong pinaagi sa iyang binuhatan ug dili pinaagi sa pagtuo lamang. Ug sa samang paagi, dili ba si Rahab nga nagbaligya sa iyang dungog gihimo man nga matarong pinaagi sa binuhatan sa iyang pagdawat sa mga sinugo ug sa pagpagula kanila sa laing agianan? Kay ingon nga patay ang lawas nga walay espiritu, mao man usab, patay ang pagtuo nga walay binuhatan. ug kamo motagad kaniya nga nagsul-ob ug matahom nga bisti ug moingon kaniya, “Lingkod diri sa maayong dapit,” samtang sa tawong kabos moingon kamo, “Tindog diha,” o “Lingkod diri sa akong tiilan,” dili ba may pinalabi kamo diha sa inyong taliwala ug nangahimong mga maghuhukom nga may mga hunahunang daotan?
Pasidunggi ang imong amahan ug inahan, ug Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.”
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Busa pagdinasigay kamo ug lig-ona ninyo ang usa ug usa, sama sa inyong gibuhat karon.
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab.
Adunay mga higala nga magpakaaron-ingnon nga mga higala, apan adunay usa ka higala nga magpabilin nga suod pa kay sa usa ka igsoon.
Ang gagmayng mga liyon mag-antos sa kawad-on ug kagutom; apan ang mga nangita sa Ginoo dili makulangan sa bisan unsang butang nga maayo.
Busa kon aduna may pagdasig diha kang Cristo, kon aduna may pagkadinasig sa gugma, kon aduna may pakig-ambitay diha sa Espiritu, kon aduna may pagbinatiay ug pagkinaluy-anay, aron nga diha sa ngalan ni Jesus ang tanang tawo moluhod didto sa langit, dinhi sa yuta ug sa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magsugid nga Ginoo si Jesu-Cristo alang sa pagdayeg sa Dios nga Amahan. Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog, kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot. Buhata ninyo ang tanang butang sa walay pagbagulbol o pagpakiglalais, aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan, nga nagpadayon sa pagtanyag sa pulong alang sa kinabuhi, aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako mapasigarbohon nga ako wala diay magdagan nga walay pulos o maghago nga walay pulos. Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan. Sa ingon, kinahanglang maglipay usab kamo ug maglipay uban kanako. Naglaom ako diha sa Ginoong Jesus nga sa dili madugay akong ipadala si Timoteo nganha kaninyo aron malipay usab ako sa pagkahibalo sa mga butang mahitungod kaninyo. hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
“Ayaw kamo panghukom aron dili kamo hukman. O kon kini mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin? Busa, kon kamo, bisan sa inyong pagkadaotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, unsa pa kaha ang inyong Amahan nga anaa sa langit nga mohatag ug mga maayong butang ngadto sa mga nangayo kaniya! Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta. “Sulod kamo agi sa sigpit nga ganghaan kay lapad ang ganghaan ug sayon ang dalan nga padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nanulod agi niini. Apan sigpit ang ganghaan ug lisod ang dalan nga padulong sa kinabuhi ug diyotay ra ang mga nakatultol niini. “Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob. Maila ninyo sila pinaagi sa ilang mga bunga. Pupoon ba ang paras gikan sa kasampinitan o ang mga igos gikan sa kasagbotan? Busa ang matag kahoy nga maayo mobunga ug mga maayong bunga apan ang walay pulos nga kahoy mobunga ug mga daotang bunga. Ang maayong kahoy dili makabunga ug mga daotang bunga ug usab ang kahoyng walay pulos dili makabunga ug mga maayong bunga. Ang matag kahoy nga wala mamunga ug mga maayong bunga putlon ug itambog ngadto sa kalayo. Kay ang hukom nga inyong ipakanaog mao usab ang ihukom kaninyo, ug ang takos nga inyong ihatag mao usab ang takos nga inyong madawat.
Unya ikaw motawag ug ang Ginoo motubag; ikaw motuaw ug siya moingon, Ania ako. “Kon imong kuhaon gikan sa imong taliwala ang yugo, ang pagtulisok sa tudlo ug ang pagsulti ug ngil-ad,
Kay gipangandoy nako nga makigkita kaninyo aron makapaambit kaninyo ug espirituhanong gasa aron sa paglig-on kaninyo, nga sa ato pa, magdinasigay kita pinaagi sa pagtuo sa usa ug usa, sa inyo ug sa ako.
mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan.
Sumala sa hiyas nga nadawat sa matag usa, gamita ninyo kini alang sa usa ug usa ingon nga mga maayong piniyalan sa nagkalainlaing grasya sa Dios.
Nganong tan-awon man nimo ang puling nga anaa sa mata sa imong igsoon ug wala hinuon nimo tagda ang troso nga anaa sa kaugalingon nimong mata? O unsaon man nimo pag-ingon sa imong igsoon, ‘Ambi, kuhaon nako ang puling gikan sa imong mata,’ nga anaa may troso sa kaugalingon nimong mata? Tigpakaaron-ingnon! Kuhaa una ang troso gikan sa kaugalingon nimong mata ug unya makakita ka na pag-ayo aron sa pagkuha sa puling gikan sa mata sa imong igsoon.
Hinuon, “kon gutomon ang imong kaaway, pakan-a siya; kon uhawon, paimna siya; kay sa imong pagbuhat niini magpundok ikaw ug mga baga diha sa ibabaw sa iyang ulo.” Ayaw pagpadaog sa daotan, dag-a ang daotan pinaagi sa maayo.
siya nga wala magbutangbutang pinaagi sa iyang dila, ug wala magbuhat ug daotan ngadto sa iyang higala, wala usab magpasipala batok sa iyang isigkatawo;
Siya nga magsunod sa pagkamatarong ug sa pagkamaluluy-on makakaplag sa kinabuhi ug kadungganan.
Gibangon niya ang kabos gikan sa abog, ug gisakwat niya ang nanginahanglan gikan sa tapok sa mga hugaw,
Mga hinigugma, maghigugmaay kita sa usa ug usa kay ang gugma iya sa Dios, ug siya nga nahigugma gipakatawo sa Dios ug nakaila sa Dios. Ang wala mahigugma wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma.
Busa dili na kita maghukom sa usa ug usa, apan tinguhaa hinuon ang dili gayod pagbutang ug kapandolan o babag diha sa dalan sa inyong igsoon.
Busa, ako nga binilanggo diha sa Ginoo, naghangyo kaninyo nga unta magkinabuhi kamo nga takos gayod sa tawag nga alang niini gitawag kamo, Siya nga nanaog, siya usab ang misaka sa ibabaw, saylo pa sa tanang kalangitan, aron mapuno niya ang tanang mga butang. Ug ang iyang mga gasa mao nga ang uban mahimong mga apostoles, ang uban mga propeta, ang uban mga ebanghilista, ang uban mga pastor ug mga magtutudlo, aron sa pagsangkap sa mga balaan alang sa buhat sa pagpangalagad, alang sa paglig-on sa lawas ni Cristo, hangtod makakab-ot kitang tanan ngadto sa pagkahiniusa sa pagtuo ug sa kahibalo mahitungod sa Anak sa Dios, ug ngadto sa kahamtong sa pagkatawo, sa sukod sa gidak-on sa kahingpitan ni Cristo, aron kita dili magpabilin nga mga bata nga mapadpad ngadto nganhi ug madala sa matag hangin sa doktrina pinaagi sa kaigmat ug lipatlipat sa mga tawo nga batid sa pagmugnag kasaypanan. Hinuon sa magsulti kita sa kamatuoran uban sa gugma, magtubo unta kita sa tanang paagi ngadto kang Cristo, nga mao ang ulo. Gikan kaniya ang tibuok lawas, ingon nga natakdo ug nasumpay pinaagi sa matag lutahan nga nagdugtong niini; sumala sa paglihok sa matag bahin, motubo ang lawas ngadto sa paglig-on sa iyang kaugalingon diha sa gugma. Busa ako moingon ug magpamatuod niini tungod sa Ginoo, nga kinahanglan dili na kamo magkinabuhi sama sa mga Gentil diha sa pagkawalay hinungdan sa ilang panghunahuna, kay gingitngitan man ang ilang pagpanabot, nahimulag gikan sa kinabuhi sa Dios tungod sa pagkawalay kahibalo nila, tungod sa kagahi sa ilang kasingkasing. Sila nawad-an na sa pagbati ug mitugyan sa ilang kaugalingon ngadto sa pagpatuyang, hangol sa pagbuhat sa tanang matang sa kahugawan. uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma, Apan si Cristo wala ninyo makat-oni sa ingon niana, kon tinuod man nga kamo nakadungog mahitungod kaniya ug gitudloan diha kaniya, ingon nga ang kamatuoran anaa kang Jesus. Gitudloan kamo sa paghukas sa inyong daang pagkatawo nga iya pa sa inyong karaang pamatasan nga nadunot tungod sa mga malimbongong kaibog, sa pagbag-o diha sa espiritu sa inyong mga salabotan, ug sa pagsul-ob sa bag-ong pagkatawo nga gibuhat sumala sa dagway sa Dios diha sa matuod nga pagmakatarong ug pagkabalaan. Tungod niini, sa mahukas na ninyo ang bakak, ang matag usa kaninyo kinahanglang magsulti sa kamatuoran ngadto sa iyang isigkatawo, kay kita mga bahin man sa usa ug usa. Kasuko kamo apan ayaw pagpakasala tungod niini, ayaw pasalopi sa adlaw ang inyong kasuko, ug ayaw ninyo hatagi ug higayon ang yawa. Ang kawatan kinahanglang dili na mangawat, kondili maghago hinuon, magbuhat sa mga maayong butang pinaagi sa iyang mga kamot aron may ikahatag siya ngadto sa mga nagkinahanglan. Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw. matinguhaon sa pagpatunhay sa espirituhanong panaghiusa pinaagi sa bugkos sa panagdait.
Busa kon ikaw magdala sa imong halad ngadto sa halaran, ug didto mahinumdom ikaw nga ang imong igsoon may kasuko batok kanimo, biyai ang imong halad sa atubangan sa halaran, unya adtoa una ang imong igsoon ug pakig-uli kaniya, unya balik ug ihalad ang imong halad.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat,
Siya nga manggihatagon panalanginan, kay nagpaambit siya sa iyang pan ngadto sa kabos.
Busa ngadto kaniya nga nasayod unsay maayong buhaton ug wala magbuhat niini, sala kini alang kaniya.
ang imong panon nakakaplag ug puluy-anan didto; ikaw, O Dios, nagtagana gikan sa imong kaayo alang sa mga kabos.
Mahitungod sa tawo nga luya ug pagtuo, dawata ninyo siya, dili sa pakiglalis bahin sa mga katarongan.
ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo,
aron walay pagkabahin diha sa lawas, hinuon aron ang mga bahin niini makaangkon sa samang pagtagad alang sa usa ug usa. Kon ang usa ka bahin mag-antos, ang tanan magdungan sa pag-antos; kon ang usa ka bahin pasidunggan, ang tanan magdungan sa paglipay.
Ayaw kamo pangutang ug bisan unsa kang bisan kinsa, gawas sa paghigugma sa usa ug usa, kay ang nahigugma sa iyang isigkatawo nakatuman sa kasugoan.
Mga igsoon, kon ang usa ka tawo maligas ngadto sa kalapasan, kamong mga espirituhanon kinahanglan nga mopahiuli kaniya uban sa espiritu sa kalumo. Pagmatngon sa imong kaugalingon, basin ug matintal ka usab. Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo. Tan-awa unsa ka dagko sa agi sa mga letra niining akong pagsulat kaninyo pinaagi sa akong kaugalingong kamot. Sila nga nagtinguha sa paghimo ug maayong pagpasundayag sa unod mao ang buot magpugos kaninyo sa pagpatuli ug kini aron lamang nga sila dili lutoson tungod sa krus ni Cristo. Kay bisan gani silang mga tinuli wala man magsubay sa Balaod apan sila naninguha nga kamo magpatuli aron ilang ipasigarbo ang inyong unod. Apan dili lang unta mahitabo kanako ang pagpasigarbo gawas sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi niini, ang kalibotan gilansang sa krus alang kanako, ug ako alang sa kalibotan. Kay dili ang pagkatinuli o ang pagkadili tinuli mao ang may bili, kondili ang pagkabag-ong binuhat. Ang kalinaw ug kaluoy maanaa unta sa tanan nga nagkinabuhi subay niining maong lagda sa Israel sa Dios. Sukad karon, ayaw na ako ipasamok ni bisan kinsa kay gidala nako sa akong lawas ang mga timaan ni Jesus. Ang grasya sa atong Ginoong Jesu-Cristo mag-uban sa inyong espiritu, mga igsoon. Amen. Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Kinahanglang walay sulting daotan nga manggula gikan sa inyong baba, kondili kanang maayo lamang nga makapalig-on ug angay sa higayon, aron makahatag kini ug kaayohan ngadto sa mga naminaw.
Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Unya si Pedro miduol ug miingon kaniya, “Ginoo, makapila ba makasala ang akong igsoon batok kanako, ug pasayloon nako siya? Makapito ba?” Si Jesus mitubag kaniya, “Wala ako mag-ingon kanimo nga makapito, kondili 70 ka pito.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Unya motubag siya kanila nga mag-ingon, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gihikaw ninyo kini ngadto sa usa niining labing ubos, gihikaw usab kini ninyo kanako.’
Ang pagpadayag sa imong mga pulong naghatag ug kahayag, naghatag kini ug salabotan alang sa mga yano.
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita.
Ayaw paglipay sa diha nga ang imong kaaway mapukan, ug ayaw pamayaa ang imong kasingkasing sa diha nga siya mapandol; kay tingali unyag ang Ginoo makakita niini ug dili mahimuot, ug ipalayo ang iyang kasuko gikan kaniya.
Kon magsulti ako ug laing mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel apan walay gugma, ako usa lamang ka saba nga agong o alingisig nga piyangpiyang.
Busa pagdinawatay kamo sa usa ug usa ingon nga si Cristo midawat kaninyo, alang sa himaya sa Dios.
Ang Espiritu sa Ginoong Dios ania kanako, tungod kay gidihogan ako sa Ginoo aron sa pagdala sa maayong balita ngadto sa mga sinakit; ako gipaanhi niya aron sa pagbugkos sa mga nadugmok nga kasingkasing, aron sa pagmantala sa kagawasan sa mga binihag, ug sa pag-abli sa bilanggoan alang sa mga ginapos;
Ang tawong matarong nahibalo sa katungod sa kabos; ang daotan nga tawo dili makasabot niini nga kahibalo.
Walay Judio o Grego, walay ulipon o gawasnon, walay lalaki o babaye, kay kamong tanan usa ra diha kang Cristo Jesus.
Tahora ninyo ang tanang tawo. Higugmaa ninyo ang kaigsoonan. Kahadloki ninyo ang Dios. Tahora ninyo ang hari.
Dayega ang Ginoo! O pagpasalamat kamo sa Ginoo, kay siya maayo; kay ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran!
Ang Dios sa pailob ug pagdasig maghatag unta kaninyong tanan ug pagsinabtanay sa usa ug usa sumala kang Cristo Jesus,
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon.
Busa ayaw pagpanghukom sa dili pa ang panahon, hangtod nga moabot ang Ginoo nga mao ang magdala ngadto sa kahayag sa mga butang nga karon natago diha sa kangitngit ug magpadayag sa mga katuyoan sa mga kasingkasing. Unya ang pagdayeg gikan sa Dios maangkon sa matag usa.
Unya ang Hari moingon kanila nga diha sa iyang tuo, ‘Duol ngari, kamong mga dinayeg sa akong Amahan, dawata ninyo ang gingharian nga gitagana alang kaninyo sukad pa sa pagkatukod sa kalibotan.
Padayon sa inyong inigsoon nga paghigugmaay. Kita adunay usa ka halaran diin ang mga nag-alagad sa tolda walay katungod sa pagkaon. Kay ang mga lawas sa mga mananap nga ang dugo gidala sa labawng pangulong pari ngadto sa dapit nga balaan ingon nga halad alang sa sala, gisunog didto sa gawas sa kampo. Sa ingon niini si Jesus usab nag-antos didto sa gawas sa ganghaan aron sa pagbalaan sa katawhan pinaagi sa kaugalingon niyang dugo. Busa mangadto kita kaniya sa gawas sa kampo, nga magpas-an sa mga pagtamay kaniya. Kay dinhi sa kalibotan wala kitay siyudad nga molungtad, hinuon kita nangita niadtong siyudad nga umaabot. Busa pinaagi kaniya himoon nato sa kanunay ang halad sa pagdayeg ngadto sa Dios, sa ato pa, sa bunga sa mga ngabil nga nag-ila sa iyang ngalan. Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios. Pagmasinugtanon kamo sa inyong mga pangulo, ug pagpailalom kamo kanila, kay sila nagtukaw alang sa inyong mga kalag, ingon nga sila mga tawo nga unya maghatag ug husay, aron ang ilang buluhaton himoon nila uban sa kalipay, dili uban sa kasubo, kay kini dili man makahatag kaninyo ug kaayohan. Pag-ampo kamo alang kanamo, kay kami masaligon nga kami nagbaton ug maayong tanlag, nagtinguha sa pagkinabuhi nga dungganan sa tanang butang. Giawhag ko kamo sa labaw pa ka mainiton nga inyo kining himoon aron ako mahibalik diha kaninyo sa labing madali. Ayaw ninyo kalimti ang pag-abiabi sa mga dumuduong, kay pinaagi niini adunay nakaalagad ug mga anghel nga wala lang nila hibaloi.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
Siya nga nagdaogdaog sa kabos nagtamay sa iyang Magbubuhat, apan siya nga may kaluoy sa nanginahanglan nagtahod kaniya.
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Bulahan siya nga nagtagad sa mga kabos; ang Ginoo magluwas kaniya sa adlaw sa kalisdanan; Apan ikaw, O Ginoo, kaluy-i ako ug patindoga ako, aron panimaslan nako sila. Pinaagi niini maila nako nga ikaw nahimuot kanako, tungod kay ang akong kaaway dili man makadaog batok kanako. Apan ikaw nagsapnay kanako tungod sa akong kaligdong, ug nagpahimutang kanako diha sa imong atubangan hangtod sa kahangtoran. Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, gikan sa walay kataposan ngadto sa walay kataposan! Amen ug Amen. ang Ginoo manalipod kaniya, ug mag-atiman kaniya nga mabuhi; mabulahan siya diha sa yuta; dili nimo siya itugyan ngadto sa kabubut-on sa iyang mga kaaway. Ang Ginoo magpalig-on kaniya diha sa iyang higdaanan sa kasakit; diha sa iyang sakit ayohon nimo ang tanan niyang balatian.
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Kon inyo man gayod nga gituman ang harianong balaod sumala sa kasulatan, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon,” maayo ang inyong gibuhat.
Bulahan ang tanan nga may kahadlok sa Ginoo, nga naglakaw subay sa iyang mga dalan! Magkaon ikaw sa bunga sa kabudlay sa imong mga kamot; magmalipayon ikaw, ug magmaayo kini alang kanimo.
“Kon ang imong igsoon makasala batok kanimo, lakaw, sultihi siya sa iyang sayop tali kanimo ug kaniya lamang. Kon maminaw siya kanimo, nadani nimo siya.
Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo.
Kay ako nagsulti pinaagi sa grasya nga gihatag kanako ngadto sa matag usa kaninyo sa dili paghunahuna ug labaw sa angay ninyo nga hunahunaon mahitungod sa inyong kaugalingon, kondili sa paghunahuna uban sa kaligdong sibo sa gidak-on sa pagtuo nga gihatag sa Dios sa matag usa.
Kay ang nanginahanglan sa kanunay dili kalimtan, ug ang paglaom sa mga kabos dili mawala sa dayon.
Maoy akong pag-ampo nga unta ang inyong gugma moawas pa gayod uban sa kahibalo ug sa tanang pagpanabot
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon,
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba. Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa. Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo. Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon. Panalangini kadtong mga naglutos kaninyo; pag-ampo ug ayaw panunglo. Paglipay kamo duyog sa mga nalipay, hilak duyog sa mga nanghilak. Pagsinabtanay kamo sa usa ug usa; ayaw pagmapahitas-on, hinuon pakig-uban sa mga ubos ug kahimtang; ayaw pagpakamaalamon diha sa inyong kaugalingon. Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.