Kategorya
108 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagkawalay Pakialam
Naa gyuy mga higayon nga mobati ta og kaluya, nga daw wala’y gana sa tanan, sa mga tawo sa atong palibot, sa atong mga trabaho, ug bisan sa atong pagtuo. Murag wala na tay pakialam sa uban, sa ilang mga problema ug mga pag-antos. Wala na tay gibati nga kaluoy o simpatiya.
Kining kaluya, makapugong sab nato sa pagkab-ot sa atong mga pangandoy. Nawad-an ta og gana nga maningkamot ug molampos. Kontento na lang ta sa kung unsa ang naa, bisan kung nahibalo ta nga kaya pa nato og mas labaw pa.
Pero higala, dili ta angay magpabilin niining kahimtanga. Dili kini ang atong destinasyon. Hinumdumi nga pinaagi sa gahom ni Hesus, mas labaw pa ta sa mga mananaog. Siya ang atong kusog, bisan kung daw wala na tay gana mopadayon.
Busa, bangon! Amua, pag-ampo sa Ginoo. Barug nga malig-on sa katuyoan nganong gitawag ka Niya. Kay sa tinuod lang, kaya nimo ang tanan pinaagi ni Kristo nga nagapalig-on kanimo. Ayaw kalimot ana ha.
aron dili kamo magtapol, hinuon mosundog kanila nga nakapanunod sa mga saad tungod sa ilang pagtuo ug pailob.
“ ‘Nasayod ako sa imong mga buhat, nga ikaw dili bugnaw ug dili usab init. Maayo unta ug bugnaw ka pa o init! Ug kay ikaw dagaang man lamang, dili bugnaw ug dili usab init, iluwa ko ikaw gikan sa akong baba.
Ayaw kamo pagtinapolan, hinuon pagmainiton kamo diha sa Espiritu. Alagari ninyo ang Ginoo.
kay wala man sila makasabot mahitungod sa pan, hinuon ang ilang mga kasingkasing nagmagahi.
Kay ang pagbiya sa mga yano magpatay kanila, ug ang pagpatuyang sa mga buang maglaglag kanila;
Busa ngadto kaniya nga nasayod unsay maayong buhaton ug wala magbuhat niini, sala kini alang kaniya.
“Anak sa tawo, ikaw nagpuyo taliwala sa usa ka balay nga masupilon, nga adunay mga mata sa pagtan-aw apan dili makakita, adunay mga dalunggan sa pagpamati apan dili makadungog, kay sila usa ka masupilon nga panimalay.
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
Adto sa hulmigas, ikaw nga tapolan; palandonga ang iyang mga pamaagi, ug pagmaalamon.
Busa, hinigugma kong mga igsoon, pagmalig-on kamo, dili matarog, magmadagayaon kanunay sa buluhaton sa Ginoo, kay nasayod man kamo nga diha sa Ginoo ang inyong paghago dili makawang.
Kay bisan gani sa diha pa kami uban kaninyo, among gihatag kaninyo kining maong sugo: Kon adunay dili buot mobuhat, ayaw siya pakan-a.
Busa, pagbantay kamo pag-ayo sa inyong pagkinabuhi, dili ingon nga mga walay kaalam kondili ingon nga mga maalamon, magpahimulos sa panahon kay ang mga adlaw karon daotan man.
Tungod niini, ako nagpahinumdom kanimo sa pagpasiga pag-usab sa gasa nga anaa kanimo pinaagi sa pagpandong kanimo sa akong mga kamot,
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Kay bisan gani sa diha pa kami uban kaninyo, among gihatag kaninyo kining maong sugo: Kon adunay dili buot mobuhat, ayaw siya pakan-a. Kay nakadungog kami nga ang uban kaninyo nagkinabuhi sa pagkatapolan, walay laing nahimo kondili ang pagpanghilabot sa buhat sa uban. Karon ang maong mga tawo among gisugo ug gitambagan diha sa Ginoong Jesu-Cristo, nga kinahanglan magbuhat sila nga malinawon aron makakaon sila sa ilang kaugalingong pagkaon.
Siya mihatag sa iyang kaugalingon alang kanato aron sa paglukat kanato gikan sa tanang pagkadaotan ug sa pagputli alang sa iyang kaugalingon sa usa ka katawhan nga iya gayod, madasigon sa maayong binuhatan.
Ang kamot nga tapolan maoy hinungdan sa kakabos, apan ang kamot sa kugihan makapahimong adunahan. Ang anak nga nag-ani panahon sa ting-init maalamon, apan ang anak nga natulog panahon sa ting-ani nagdala ug kaulawan.
Hunahunaa siya nga miantos sa maong pagsupak sa mga makasasala batok kaniya, aron dili kamo maluya o mawad-an ug paglaom.
Diyotay nga pagkatulog, diyotay nga paghinanok, diyotay nga pagpiko sa mga kamot aron sa pagpahulay, ug ang kakabos modangat kanimo sama sa usa ka tulisan, ug ang kawalad-on sama sa tawo nga sangkap sa hinagiban.
Maayo na man unta ang inyong dagan. Kinsa ba gayod ang mibabag kaninyo sa inyong pagtuman sa kamatuoran?
Tungod niining butanga, himoa ninyo ang tanang paningkamot aron nga sa inyong pagtuo modugang ang kaligdong, ug sa kaligdong ang kahibalo, ug sa kahibalo ang pagpugong sa kaugalingon, ug sa pagpugong sa kaugalingon ang pagkamalahutayon, ug sa pagkamalahutayon ang pagkadiosnon, ug sa pagkadiosnon ang pagbati nga inigsoon, ug sa pagbati nga inigsoon ang gugma. Kay kon kining mga butanga inyong mabatonan ug magtubo, dili kamo mahimong walay hinungdan o dili mabungahon diha sa inyong kahibalo sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Ug gawas pa niini, kamo nahibalo sa takna, nga panahon na alang kaninyo sa pagmata gikan sa pagkatulog kay karon duol na kanato ang kaluwasan kay sa dihang mituo kita.
Apan mitubag ang iyang agalon nga nag-ingon kaniya, ‘Daotan ug tapolan nga ulipon! Nasayod diay ikaw nga ako nag-ani gikan sa dili nako pinugas ug naghipos gikan sa dili nako pinaliran?
busa, dili kita mangatulog, sama sa uban, hinuon magtukaw kita ug magmaugdang.
Busa andama ang inyong mga salabotan, pagmaugdang, laomi ninyo sa hingpit ang grasya nga ihatag kaninyo inigpadayag unya kang Jesu-Cristo.
“Pangandam kamo ug pasigaa ang inyong mga suga. Ug pagpakasama kamo sa mga tawo nga nagpaabot sa ilang agalon sa iyang pagpauli gikan sa kombira sa kasal aron ila dayong ablihan siya sa dihang moabot siya ug magtuktok.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan,
Adto sa hulmigas, ikaw nga tapolan; palandonga ang iyang mga pamaagi, ug pagmaalamon. Bisan walay labaw, pangulo o tigmando, nag-andam siya sa iyang pagkaon panahon sa ting-init, ug nagtigom sa iyang pagkaon panahon ting-ani.
“Kay ang gingharian sama sa usa ka tawo nga sa dayon na niyang langyaw, mitawag sa iyang mga ulipon ug mipiyal kanila sa iyang katigayonan. Ang usa gihatagan niya ug lima ka talanton, ang usa duha, ug ang usa, usa ka talanton, ang matag usa sumala sa iyang katakos. Unya milakaw siya. Ang nakadawat ug lima ka talanton milakaw dayon ug kini iyang gipamatigayon ug nakaganansya siya ug laing lima ka talanton. Ang nakadawat ug duha ka talanton nakaganansya usab ug laing duha ka talanton. Apan ang nakadawat ug usa ka talanton milakaw ug nagkalot sa yuta ug gilubong niya ang salapi sa iyang agalon. Unya, human sa taas nga panahon, miabot ang agalon niadtong mga ulipon ug nangayo ug husay kanila. Ang lima kanila mga buangbuang ug ang lima mga maalamon. Ug ang nakadawat ug lima ka talanton miatubang kaniya ug nagdala ug laing lima ka talanton ug miingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug lima ka talanton, ania, nakaganansya ako ug laing lima ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ug ang nakadawat ug duha ka talanton miduol usab nga nag-ingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug duha ka talanton, tan-awa, nakaganansya ako ug laing duha ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ang nakadawat usab ug usa ka talanton miduol nga nag-ingon, ‘Ginoo, nakaila ako nga ikaw usa ka tig-a nga pagkatawo, nag-ani sa dili nimo pinugas ug nanghipos sa dili nimo pinaliran. Busa nahadlok ako ug milakaw ug gilubong nako ang talanton diha sa yuta. Ania ra ang unsay imoha.’ Apan mitubag ang iyang agalon nga nag-ingon kaniya, ‘Daotan ug tapolan nga ulipon! Nasayod diay ikaw nga ako nag-ani gikan sa dili nako pinugas ug naghipos gikan sa dili nako pinaliran? Imo untang gidiposito sa bangko ang akong salapi ug unya sa akong pagpauli madawat unta nako ang unsay akoa nga may tubo. Busa kuhaa ninyo ang talanton gikan kaniya ug ihatag kana sa ulipon nga may napulo ka talanton. Kay ang matag usa nga adunay iya hatagan ug dugang pa ug makabaton siya sa kadagaya. Apan siya nga walay iya, kuhaan sa bisan unsa nga anaa kaniya. Kay ang mga buangbuang, sa pagdala nila sa ilang mga lampara, wala magbalon ug lana, Ug ilabay ninyo ang walay pulos nga ulipon ngadto sa kangitngitan sa gawas, didto ang mga tawo manghilak ug magkagot ang ilang mga ngipon.’
ug karon humana kini aron ang inyong pagtinguha matugbangon sa inyong pagtiwas niini gikan sa unsay anaa kaninyo.
Ang panghunahuna nga anaa sa unod mosangpot sa kamatayon apan ang panghunahuna nga anaa sa Espiritu mosangpot sa kinabuhi ug kalinaw.
Ang kalag sa tapolan mangandoy, ug walay bisan unsa nga makuha, samtang ang kalag sa makugihon gisangkapan nga madagayaon.
Pagmatngon, mga igsoon, basin unya nga diha kaninyo adunay daotan ug dili matinuohong kasingkasing nga mibiya gikan sa buhi nga Dios.
Apan pagbantay kamo sa tanang panahon, nga mag-ampo nga unta makabaton kamo ug kalig-on aron sa pag-ikyas gikan niining tanang mga butang nga mahitabo ug sa pagbarog sa atubangan sa Anak sa Tawo.”
Sa iyang saad ang Ginoo dili langaylangayan, nianang paglangaylangay nga gihunahuna sa uban. Apan siya mapailobon hinuon kaninyo, dili buot nga adunay mahanaw kondili nga ang tanan makakab-ot unta sa paghinulsol.
Busa, ako nga binilanggo diha sa Ginoo, naghangyo kaninyo nga unta magkinabuhi kamo nga takos gayod sa tawag nga alang niini gitawag kamo,
Ingon nga ang lagsaw nangandoy sa tubig sa kasapaan, ang akong kalag usab nangandoy kanimo, O Dios. Sama sa usa ka makamatay nga samad sa akong lawas, ang akong mga kaaway nagtamay kanako, samtang nagpadayon sila sa pag-ingon kanako, “Hain man ang imong Dios?” Ngano nga nagsubo man ikaw, O akong kalag, ug nganong nahasol man ikaw sa sulod nako? Laom sa Dios; kay magdayeg ako pag-usab kaniya, ang akong magtatabang ug akong Dios. Ang akong kalag giuhaw sa Dios, sa Dios nga buhi. Kanus-a ba ako moadto ug moatubang sa Dios?
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Ang katapolan maghatod ngadto sa lawom nga pagkatulog, ug ang tapolan nga tawo mag-antos sa kagutom.
Mga igsoon, wala ako mag-isip nga nakabaton na apan usa ka butang ang akong gibuhat, ang pagkalimot sa mga butang nga nangagi ug ang pagpadayon paingon sa unahan. Nagpadayon ako paingon sa dag-anan alang sa ganti sa langitnong pagtawag sa Dios diha kang Cristo Jesus.
Usa ka butang ang akong gipangayo sa Ginoo, nga akong pangitaon; nga makapuyo ako sa balay sa Ginoo sa tanang mga adlaw sa akong kinabuhi, aron sa pagsud-ong sa katahom sa Ginoo, ug sa pagpakisayod diha sa iyang Templo.
Wala ba kamo masayod nga sa usa ka lumba ang tanang apil sa lumba modagan, apan usa ra ang makadawat sa ganti? Busa dagan aron kamo makadawat sa ganti. Ang matag magdudula naningkamot sa pagpugong sa iyang kaugalingon sa tanang mga butang. Sila naghimo gayod niini aron makadawat ug korona nga madunot ra, apan kita sa dili madunot. Busa ako midagan, dili ingon nga walay tumong, ang akong sinumbagan dili sama sa nagsumbag sa hangin, hinuon gihigpitan nako ang akong lawas ug giulipon kini, kay basin unya ug sa akong pagwali ngadto sa uban, mahimo akong sinalikway.
Busa sa ingon niana, maania man kita sa atong balay o mahilayo, kita nagtinguha sa pagpahimuot kaniya.
Ang kamot nga tapolan maoy hinungdan sa kakabos, apan ang kamot sa kugihan makapahimong adunahan.
Kon kamo andam ug masinugtanon, kamo magkaon sa maayong abot sa yuta. Pamati, O kalangitan, ug patalinghog, O yuta; kay ang Ginoo nagsulti, “Nag-atiman ug nagmatuto ako ug mga anak apan sila misupil kanako. Apan kon kamo magdumili ug mosupil, lamyon kamo pinaagi sa espada kay ang baba sa Ginoo nagsulti.”
Bisan unsa nga makaplagan nga buhat sa imong kamot, buhata kana uban ang imong kusog; kay didto sa Sheol diin ikaw moadto walay buluhaton, o paghunahuna, o kahibalo o kaalam.
Unya gisuginlan sila ni Jesus ug usa ka sambingay aron pagpaila nga kinahanglang mag-ampo sila kanunay ug dili maluya.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
iwali ang pulong, pagmadasigon maayo man ang kahigayonan o dili; himoa ang pagpamadlong, ang pagpasidaan ug ang pagpangdasig diha sa tanang pagkamainantoson ug sa pagpanudlo.
O Dios, ikaw mao ang akong Dios, nangita ako kanimo, ang akong kalag giuhaw kanimo; ang akong unod nangandoy kanimo, sama sa usa ka yuta nga uga ug mingaw diin walay tubig.
Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
Pagmaigmat, pagbantay kanunay. Ang inyong kaaway nga mao ang yawa naglibotlibot sama sa liyon nga nagngulob ug nangita ug iyang matukob.
Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog, kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot.
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
“Ang gingharian sa langit ikatandi sa napulo ka dalaga nga nagdala sa ilang mga lampara ug miadto aron sa pagsugat sa pamanhonon. Ug samtang nangadto sila aron sa pagpalit, miabot ang pamanhonon ug silang mga naandam misulod uban kaniya ngadto sa kombira sa kasal ug unya ang pultahan gitak-opan. Human niini nangabot usab ang ubang mga dalaga nga nag-ingon, ‘Ginoo, ginoo, ablihi kami!’ Apan siya mitubag nga nag-ingon, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, wala ako makaila kaninyo.’ Busa pagtukaw kamo kay wala kamo mahibalo sa adlaw o sa takna.
Ug bisan unsay inyong buhaton, sa pulong o sa buhat, buhata ang tanan sa ngalan sa Ginoong Jesus, uban sa pagpasalamat ngadto sa Dios nga Amahan pinaagi kaniya.
Ako mao ang punoan sa paras, kamo mao ang mga sanga. Ang magpabilin kanako ug ako diha kaniya, siya mamunga ug daghan, kay kon kamo bulag kanako wala gayod kamoy mahimo.
Ayaw pasagdi ang hiyas nga anaa kanimo nga gikahatag kanimo pinaagi sa propesiya uban sa pagpandong kanimo sa mga kamot sa mga kadagkoan. Buhata kining mga butanga ug igahin ang imong kaugalingon alang niini aron ang imong pag-uswag madayag sa tanan.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Bulahan sila nga nagtamod sa iyang mga pagpamatuod, nga sa tibuok nga kasingkasing nangita kaniya,
Samtang adlawan pa kinahanglang magbuhat kita sa mga buluhaton niya nga nagpadala kanako. Moabot ang kagabhion ug wala nay tawo nga makahimo sa pagbuhat.
ug ang paglaom dili mopakyas kanato kay ang gugma sa Dios gikabubo man nganhi sa atong mga kasingkasing pinaagi sa Espiritu Santo nga gikahatag nganhi kanato.
Busa kinahanglan nga manglimbasog gayod kita sa pagsulod sa maong pahulay, aron walay usa kanato nga mapukan tungod sa samang panag-ingnan sa pagkamasupilon.
sama sa mga bata nga bag-o pang nahimugso, tinguhaa ninyo ang espirituhanong gatas nga walay sagol, aron nga pinaagi niini kamo motubo ngadto sa kaluwasan,
“Nganong nagtawag man kamo kanako ug ‘Ginoo, Ginoo,’ apan wala magbuhat sa akong gisulti?
Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
aron nga sumala sa iyang naghingapin nga himaya, itugot unta niya nga malig-on kamo sa gahom pinaagi sa iyang Espiritu diha sa kinasuloran sa inyong pagkatawo, ug aron si Cristo magpuyo diha sa inyong mga kasingkasing pinaagi sa pagtuo, aron kamo, ingon nga mga pinagamot ug pinasukad diha sa gugma, makabaton unta ug gahom sa pagsabot uban sa tanang mga balaan, kon unsa ang gilapdon ug ang gitas-on ug ang gihabogon ug ang giladmon, ug sa pagkahibalo sa gugma ni Cristo nga milabaw sa tanang kaalam aron mapuno kamo sa bug-os nga kahingpitan sa Dios.
Buhata sa sulod nako ang hinlo nga kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ug lig-ona ang espiritu sa sulod nako. Ayaw ako isalikway gikan sa imong atubangan, ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako. Ibalik kanako ang kalipay sa imong kaluwasan, ug agaka ako diha sa masinugtanon nga espiritu.
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Sa tibuok nakong kasingkasing nangita ako kanimo; ayaw itugot nga ako mahisalaag gikan sa imong kasugoan!
Kay ang pagkamainiton alang sa imong balay milukop kanako, ug ang mga pagpakaulaw nila nga nagpakaulaw kanimo ania madakdak kanako.
“Paningkamot kamo pagsulod agi sa pultahan nga sigpit kay sultihan ko kamo nga daghan ang maninguha sa pagsulod apan dili makahimo.
Ang tapolan dili modaro panahon sa tingtugnaw; magpangita siya panahon sa ting-ani ug walay makuha.
“Dili ang tanan nga moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo,’ makasulod sa gingharian sa langit, kondili siya nga nagbuhat sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit.
“Pangitaa ang Ginoo samtang makaplagan pa siya, sangpita siya samtang anaa pa siya sa duol;
Apan ang takna taliabot, ug karon mao na, nga ang tinuod nga mga magsisimba magsimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran, kay kini sila mao ang gipangita sa Amahan nga magsimba kaniya. Ang Dios espiritu ug ang mga magsimba kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.”
Ang kagabhion hapit na matapos ug ang adlaw nagsingabot na. Busa isalikway nato ang mga buhat sa kangitngit ug isul-ob nato ang mga hinagiban sa kahayag. Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina. Apan isul-ob ninyo ang Ginoong Jesu-Cristo, ug ayaw tagda ang unod alang sa mga pangibog niini.
Ug ayaw kamo paghubog sa bino, kay kana maoy pagpatuyang; hinuon magpapuno kamo sa Espiritu.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Siya nga nagpuyo diha sa panalipod sa Labing Halangdon, nga nagpahulay ilalom sa landong sa Labing Gamhanan,
Ug si Jesus miingon kaniya, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok nimong kasingkasing ug sa tibuok nimong kalag ug sa tibuok nimong salabotan. Mao kana ang dako ug unang sugo.
Ang dalan sa tapolan gituboan sa mga tunok, apan ang agianan sa matarong usa ka lapad nga dalan.
“Kamong tanan nga giuhaw, dali ngari sa katubigan; ug siya nga walay salapi, dali, palit, ug kaon! Dali, palit ug bino ug gatas nga walay salapi ug walay bayad.
Ako nagsulti niini alang sa inyong kaayohan, dili sa pagpugong kaninyo, kondili alang sa mga butang nga angay ug aron mahingpit gayod ang inyong pag-alagad sa Ginoo.
Kaluy-i intawon ako, O Dios, sumala sa imong gugmang walay paglubad; sumala sa imong dakong kaluoy papasa ang akong mga kalapasan. Buhata sa sulod nako ang hinlo nga kasingkasing, O Dios, ug bag-oha ug lig-ona ang espiritu sa sulod nako. Ayaw ako isalikway gikan sa imong atubangan, ug ayaw kuhaa ang imong balaang Espiritu gikan kanako. Ibalik kanako ang kalipay sa imong kaluwasan, ug agaka ako diha sa masinugtanon nga espiritu. Unya tudloan nako sa imong mga pamaagi ang mga malapason, ug ang mga makasasala mamalik nganha kanimo. Luwasa ako gikan sa sala sa pagpatay, O Dios, ikaw nga Dios sa akong kaluwasan, ug ang akong dila mag-awit sa kusog mahitungod sa imong pagkamatarong. O Ginoo, abliha ang akong mga ngabil, ug ang akong baba magpadayag sa pagdayeg kanimo. Kay ikaw dili malipay sa halad nga inihaw; kon ako maghalad ug halad nga sunogon dili ikaw mahimuot. Ang halad nga dawaton sa Dios mao ang espiritu nga mapaubsanon; ang usa ka mapaubsanon ug mahinulsolon nga kasingkasing, O Dios, dili nimo isalikway. Buhata ang maayo alang sa Zion, sumala sa imong maayong kabubut-on; patindoga pag-usab ang mga kuta sa Jerusalem, unya ikaw mahimuot sa mga matarong nga halad, sa halad nga sunogon ug sa tibuok nga halad nga sunogon; unya ihalad nila ang mga torong baka ibabaw sa imong halaran. Hugasi ako pag-ayo gikan sa akong kasal-anan, ug hinloi ako gikan sa akong sala!
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
Lig-ona ang mga kamot nga luya, ug lig-ona ang mga tuhod nga huyang. Ingna sila nga adunay mahadlokon nga kasingkasing, “Pagmalig-on, ayaw kahadlok! Tan-awa, ang inyong Dios moanhi uban ang panimalos, uban ang pagbalos sa Dios. Siya moanhi ug magluwas kaninyo.”
Ang akong kalag gihidlaw, Oo, nangandoy sa mga hawanan sa Ginoo; ang akong kasingkasing ug ang akong unod nag-awit nga malipayon ngadto sa Dios nga buhi.
Apan gikan didto mangita kamo sa Ginoo nga inyong Dios ug makakaplag kamo kaniya kon mangita kamo kaniya sa tibuok ninyong kasingkasing ug sa tibuok ninyong kalag.
Sukad sa mga adlaw ni Juan nga Tigbautismo hangtod karon, ang gingharian sa langit nahiagom sa kapintas ug ang mga mapintas milugos sa pag-angkon niini.
Paduol kamo sa Dios ug siya mopaduol kaninyo. Mga makasasala, hugasi ang inyong mga kamot, ug putlia ang inyong mga kasingkasing, kamong mga maduhaduhaon!