Kategorya
122 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Kawalay Hustisya
Ang Proverbio 17:15 nag-ingon, "Ang nagpakamatarong sa daotan ug ang nagpakasala sa matarong, silang duha parehong dulumtanan sa Ginoo." Makita nato nga ang Dios nasilag gyud sa pagpakamatarong sa daotan ug sa pagpakasala sa matarong. Wala’y lugar ang paboritismo o kurapsyon sa Iyang hustisya. Ang Ginoo matarong sa tanan Niyang dalan, kanunay nga nangita sa balanse ug walay pagpihig.
Sa Isaias 1:17, ang Dios nagtawag nato nga molihok batok sa inhustisya: "Pagkat-on sa pagbuhat ug maayo; pangitaa ang hustisya, tulua ang gidaugdaug, hatagi ug hustisya ang ilo, panalipdi ang biyuda." Kini nga bersikulo nagdasig nato nga mahimong ahente sa pagbag-o ug makigbisog alang sa hustisya sa tanang paagi, dili lang sa atong mga pulong, kondili sa atong mga buhat usab. Daghan kaayo ang naapektuhan sa inhustisya sa tibuok kalibutan. Mag-ampo kita sa Ginoo nga dili kita mahimong kabahin sa bisan unsang buhat sa pagkadaotan ug inhustisya.
Sa Miqueas 6:8, gipahinumdoman kita: "Gipahayag na niya kanimo, O tawo, kon unsa ang maayo ug unsa ang gipangayo sa Ginoo kanimo: Pagbuhat lang ug matarong, paghigugma sa kaluoy, ug paglakaw nga mapainubsanon uban sa imong Dios." Isip mga Kristiyano, responsibilidad nato nga sundon ang ehemplo ni Jesus ug mobarog alang sa hustisya sa kalibutan nga kasagaran kulang niini.
Importante nga hinumdoman nga ang hustisya anaa sa kamot sa Dios, dili sa atoa. Magsalig kita sa Iyang gahom ug mangayo sa Iyang giya sa atong pakigbisog alang sa hustisya.
ang Ginoo nahibalo gayod unsaon sa pagluwas sa mga tawong diosnon gikan sa mga pagsulay ug sa pagbutang sa mga dili matarong ilalom sa silot hangtod sa adlaw sa paghukom,
Siya nga maghimong matarong sa daotan ug siya nga maghukom sa matarong managsama nga dulumtanan sa Ginoo.
Gipakita na niya kanimo, O tawo, kon unsa ang maayo; unsa ba ang gikinahanglan sa Ginoo kanimo kondili ang pagbuhat sa hustisya ug ang gugmang walay paglubad ug ang paglakaw nga mapaubsanon uban sa imong Dios?
“Ayaw kamo paghimo ug dili matarong nga paghukom, sa mga sukod sa gitas-on, sa gibug-aton o sa gidaghanon.
tun-i ang pagbuhat ug maayo; pangitaa ang hustisya, badlonga ang pagpangdaogdaog, panalipdi ang wala nay amahan, labani ang biyuda.
Sa diha nga mabuhat ang hustisya, kalipay kini sa matarong, apan kapukanan sa tigbuhat ug daotan.
Ang dili husto nga timbangan dulumtanan sa Ginoo, apan ang husto nga timbang maoy iyang kalipay.
Apan padagaydaya ang hustisya sama sa katubigan ug ang pagkamatarong sama sa usa ka sapa nga walay pagkahubas.
Ang bakakon nga mga ngabil dulumtanan alang sa Ginoo, apan kadtong nagbuhat nga matinumanon maoy iyang kalipay.
Alaot kadtong nagsugo sa dili matarong nga mga sugo, ug ang mga tigsulat nga nagpunay ug sulat sa pagpanglupig, Ingon nga ang akong kamot nakakab-ot sa mga gingharian sa mga diosdios, nga ang mga larawan nga kinulit labaw pa kay niadtong atua sa Jerusalem ug sa Samaria, dili ba nako buhaton ngadto sa Jerusalem ug sa iyang mga diosdios ang gibuhat nako sa Samaria ug sa iyang mga larawan?” Sa diha nga ang Ginoo mahuman na sa tanan niyang gibuhat sa bukid sa Zion ug sa Jerusalem, silotan niya ang pagkamapahitas-on sa hari sa Asiria, ug ang iyang pagpasigarbo. Kay siya miingon: “Pinaagi sa kusog sa akong kamot nahimo nako kini, ug pinaagi sa akong kaalam, kay ako adunay pagpanabot; akong gikuha ang mga utlanan sa mga katawhan, ug gisakmit nako ang ilang mga bahandi; sama sa torong baka, akong gipakanaog kadtong naglingkod sa mga trono. Nakaplagan sa akong kamot sama sa usa ka salag ang mga bahandi sa mga katawhan, ug sama sa mga tawo nga nanghipos sa mga itlog nga biniyaan, busa gitigom nako ang tanang kayutaan, ug walay usa nga mikapakapa o mibuka sa baba o mipiyak.” Makapangandak ba ang wasay sa kaugalingon niini nga kini labaw kaniya nga naggamit niini, o makapadako ba ang gabas sa kaugalingon niini batok kaniya nga naggamit niini? Sama sa usa ka bunal nga buot mobakyaw kaniya nga maoy nag-alsa niini o sama sa usa ka sungkod nga buot moalsa kaniya nga dili kahoy! Busa ang Ginoo, ang Ginoo sa mga panon, magpadala ug makaniwang nga sakit ngadto sa iyang tambok nga mga manggugubat ug ubos sa iyang himaya adunay pagdilaab nga mahaling, sama sa nagdilaab nga kalayo. Ang suga sa Israel mahimong kalayo, ug ang iyang Balaan mahimong usa ka siga, ug kini mosunog ug molamoy sa iyang katunokan ug kasampinitan sulod sa usa ka adlaw. Ug ang himaya sa iyang kalasangan ug ang iyang mabungahon nga yuta laglagon sa Ginoo, kalag ug lawas, ug mahisama kini sa usa ka tawong masakiton nga nag-anam ug kaniwang. Ang mahibilin sa mga kahoy sa iyang kalasangan pipila na lamang, nga ang usa ka bata makasulat niini. aron sa paghiklin sa nanginahanglan gikan sa hustisya, ug sa pagsakmit sa katungod sa mga kabos sa akong katawhan, aron ang mga biyuda mahimo nga ilang inilog, ug aron ang mga wala nay amahan mahimo nga ilang tukbonon!
Adunay unom ka butang nga gidumtan sa Ginoo, pito ang dulumtanan niya: mapahitas-ong mga mata, bakakon nga dila, ug mga kamot nga nag-ula ug dugo nga walay sala, kasingkasing nga naglaraw ug daotan, mga tiil nga tulin nga modagan ngadto sa daotan, usa ka bakakon nga saksi nga nagsulti ug mga bakak, ug usa ka tawo nga nagpugas ug kasamok diha sa mga kaigsoonan.
Hatagi ug hustisya ang kabos ug ang mga wala nay amahan; labani ang katungod sa mga sinakit ug sa nanginahanglan. Tabanga ninyo ang mga kabos ug ang mga nanginahanglan, luwasa sila gikan sa kamot sa daotan.”
Pamatud-i ako nga matarong, O Dios, ug labani ang akong katungod batok sa usa ka katawhan nga dili diosnon; luwasa ako gikan sa mga tawo nga limbongan ug dili matarong!
Ang tawong matarong nahibalo sa katungod sa kabos; ang daotan nga tawo dili makasabot niini nga kahibalo.
Pamati, O among Dios, kay kami gibugalbugalan. Isumbalik sa ilang kaugalingong ulo ang ilang pagbugalbugal ug itugyan sila aron kuhaan sa ilang kabtangan diha sa yuta diin sila nangabihag. Ayaw taboni ang ilang kasal-anan ug ayaw papasa ang ilang sala gikan sa imong panan-aw kay sila naghagit kanimo sa pagkasuko sa atubangan sa mga tigtukod.
Biya sa daotan, ug buhata ang maayo; aron magpuyo ikaw hangtod sa kahangtoran. Kay ang Ginoo nahigugma sa hustisya; siya dili mobiya sa iyang mga balaan. Ang matarong molungtad hangtod sa kahangtoran, apan ang kaliwat sa mga daotan laglagon. Ang mga matarong manag-iya sa yuta, ug magpuyo niini hangtod sa kahangtoran.
“Tungod kay ang mga kabos gilupigan, tungod kay ang mga nanginahanglan nag-agulo, karon motindog ako,” nag-ingon ang Ginoo, “Ibutang nako siya diha sa kasigurohan nga iyang gipangandoy.”
Bukha ang imong baba alang sa amang, alang sa mga katungod sa tanan nga biniyaan. Bukha ang imong baba, paghukom diha sa pagkamatarong, panalipdi kanunay ang mga katungod sa kabos ug nanginahanglan.
kay matarong alang sa Dios nga ang mga nagsakit kaninyo balosan niya ug kasakit. Ug kamo nga gisakit makapahulay uban kanamo sa diha nga ang Ginoong Jesus ipadayag na gikan sa langit uban sa iyang gamhanang mga anghel diha sa nagdilaab nga kalayo.
Paglipay kamo tungod kaniya, O kalangitan, O mga balaan ug mga apostoles ug mga propeta, kay alang kaninyo gipakanaog na sa Dios ang hukom batok kaniya!”
Si Alejandro, ang tigsalsal ug bronsi, nakahimo kanako ug dakong kadaot. Ang Ginoo maghatag unya kaniya sumala sa iyang mga binuhatan.
Ayaw tuisa ang hustisya. Ayaw pagdapig ug mga tawo ug ayaw pagdawat ug suborno kay ang suborno nagbuta sa mga mata sa mga maalamon ug nagbalit-ad sa mga pulong sa mga matarong.
Kay ako, ang Ginoo, nahigugma sa hustisya, gidumtan nako ang pagpangawat ug ang kasaypanan; ako matinud-anon nga maghatag kanila sa ilang balos, ug ako maghimo ug walay kataposang kasabotan uban kanila.
Ang usa ka bakakon nga saksi dili mahimo nga dili silotan, ug siya nga magsulti ug mga bakak dili makaikyas.
Mao kini ang giingon sa Ginoo: Buhata ninyo ang hustisya ug ang pagkamatarong, ug luwasa siya nga gitulis gikan sa kamot sa nagdaogdaog. Ayaw pagbuhat ug kasaypanan o kapintas ngadto sa langyaw, sa wala nay amahan ug sa biyuda o magpaagas ug dugo sa walay sala niining dapita.
Busa kay giyatakan man ninyo ang mga kabos, ug nagpahamtang kaniya ug tubo sa trigo, nakatukod kamo ug mga balay nga hinimo gikan sa sinapsap nga bato, apan kamo dili makapuyo niini; nagtanom kamo ug mga matahom nga kaparasan apan kamo dili makainom sa bino niini. Kay ako nahibalo sa kadaghan sa inyong mga kalapasan ug unsa ka dako ang inyong mga sala— kamo nga nagsakit sa mga matarong, nga nagdawat ug suborno, ug nagsalikway sa mga nanginahanglan diha sa ganghaan.
O Ginoo, ikaw magpatalinghog sa tinguha sa mapaubsanon; ikaw maglig-on sa ilang kasingkasing, ikaw magkiling sa imong igdulungog sa paghatag ug hustisya sa mga wala nay amahan ug sa mga dinaogdaog, aron nga ang tawo nga iya sa yuta dili na manaogdaog.
Ayaw kaguol tungod sa mga daotan, ayaw kasina niadtong mga tigbuhat ug sayop! Kay sa dili madugay ang mga daotan mangawala; bisan ug susihon nimo pag-ayo ang iyang dapit, siya wala na didto. Apan ang mga mapaubsanon manag-iya sa yuta, ug maglipay sa ilang kaugalingon diha sa kadagaya sa kauswagan. Naglaraw ang daotan batok sa matarong, ug nagkagot ang iyang mga ngipon tungod kaniya; apan ang Ginoo nagkatawa sa daotan kay siya nakakita nga umaabot ang iyang adlaw. Ang mga daotan naglanit sa espada ug nagbingat sa ilang pana aron sa pagpukan sa kabos ug sa nanginahanglan, sa pagpatay niadtong naglakaw sa katarong; ang ilang espada molagbas sa ilang kaugalingong kasingkasing, ug ang ilang pana mangabali. Maayo pa ang diyotay nga anaa sa matarong kay sa kadagaya sa daghan nga makasasala. Kay ang mga bukton sa mga daotan balion; apan ang Ginoo magsapnay sa mga matarong. Ang Ginoo nahibalo sa mga adlaw sa mga dili masaway, ug ang ilang panulundon magpabilin hangtod sa kahangtoran; dili sila maulawan sa mga panahon nga daotan, sa mga adlaw sa gutom sila may kadagaya. Kay sa dili madugay putlon sila sama sa balili, ug mangalaya sama sa lunhaw nga mga sagbot.
Hustisya lamang gayod ang sunda aron mabuhi kamo, ug makapanunod sa yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.
nga walay bisan kinsa nga maglapas ug mamintaha sa iyang igsoon sa bisan unsang butang. Kay ang Ginoo mao ang tigpanimalos mahitungod niining tanan sumala sa among hugot nga gipasidaan ug gipamatud-an kaninyo.
Kon ang kaluoy ipakita ngadto sa daotan, dili siya makakat-on sa pagkamatarong, diha sa yuta sa kaligdong magbuhat siya ug daotan, ug dili motan-aw sa kahalangdon sa Ginoo. O Ginoo, ang imong kamot gibayaw, apan wala sila makakita niini. Pakit-a sila sa imong mainitong tinguha alang sa imong katawhan, ug maulawan sila. Ipaut-ot sila sa kalayo alang sa imong mga kaaway.
“Ayaw tuisa ang katarongan nga iya sa inyong kabos diha sa iyang kaso. Palayo gikan sa usa ka bakak nga sumbong ug ayaw patya ang walay sala ug ang matarong kay dili ko gayod palingkawason ang daotan.
Ang daotang mga tawo dili makasabot ug hustisya, apan kadtong nagtinguha sa Ginoo nakasabot niini sa hingpit.
“Ayaw buhati ug daotan ang usa ka langyaw o magdaogdaog kaniya, kay kamo mga langyaw kaniadto sa yuta sa Ehipto. Ayaw ninyo pasipad-i si bisan kinsa nga biyuda o ilo.
Dugang pa, nakita nako ilalom sa adlaw nga diha sa dapit sa hustisya, dihay pagkadaotan, ug diha sa dapit sa pagkamatarong, dihay kasal-anan. Ako miingon diha sa akong kasingkasing, ang Dios maghukom sa matarong ug sa daotan, kay nagtakda siya ug panahon alang sa tanang katuyoan ug alang sa tanang buhat.
Ang magbutangbutang sa iyang silingan diha sa tago laglagon nako. Ang mapahitas-on nga tinan-awan ug ang mapalabilabihon nga kasingkasing dili nako maantos.
Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Tungod sa tulo ka kalapasan sa Israel, ug tungod sa upat, dili nako bakwion ang silot; tungod kay gibaligya nila ang matarong alang sa plata ug ang nanginahanglan alang sa usa ka paris sa sapatos— sila nga nagyatak sa ulo sa mga kabos ngadto sa abog sa yuta ug nagsalikway sa dalan sa mga sinakit; ang usa ka tawo ug ang iyang amahan misulod ngadto sa usa ra ka babaye, nga tungod niana ang akong balaan nga ngalan napanamastamasan;
“Unya ako moanha kaninyo aron sa paghukom ug ako mahimong tulin nga saksi batok sa mga tigsalamangka, batok sa mananapaw, batok sa mga nanumpa sa bakak, batok kanila nga nagdaogdaog sa sinuholan pinaagi sa iyang suhol, sa biyuda ug sa ilo, batok sa nagsalikway sa dumuduong, ug wala mahadlok kanako, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
Ang kasaligan nga saksi dili mamakak, apan ang bakakon nga saksi magsulti ug mga bakak.
Ang pagpakita ug pagdapig dili maayo, apan alang sa usa ka buok pan ang tawo maghimo ug sayop.
Apan siya nga nagpasigarbo, papasigarboha niini, nga siya nakasabot ug nakaila kanako, nga ako mao ang Ginoo nga nagbuhat sa gugmang walay paglubad, sa hustisya ug sa pagkamatarong dinhi sa yuta, kay niining mga butanga ako mahimuot, nag-ingon ang Ginoo.”
nga pinaagi sa pulong naghimo sa tawo nga sad-an, ug nagbutang ug usa ka lit-ag alang niadtong nagbadlong diha sa ganghaan, ug nagpasimang sa matarong tungod sa usa ka butang nga walay hinungdan.
nga nagpahamtang sa hustisya alang sa mga dinaogdaog; nga naghatag ug pagkaon sa mga gigutom. Ang Ginoo nagpahigawas sa mga binilanggo; ang Ginoo nagpabuka sa mga mata sa mga buta. Ang Ginoo nagpatindog niadtong mga nagsukamod; ang Ginoo nahigugma sa mga matarong. Ang Ginoo nagbantay sa mga dumuduong, siya nagtuboy sa mga biyuda ug sa mga wala nay amahan; apan ang dalan sa mga daotan iyang gilaglag.
Nagsulti ba gayod kamo sa pagkamatarong, kamong mga gamhanang pangulo? Naghukom ba kamo sa mga anak sa mga tawo diha sa katarong? Ang matarong maglipay sa dihang makita niya ang panimalos; manghugas siya sa iyang mga tiil diha sa dugo sa mga daotan. Ang mga tawo mag-ingon, “Sa pagkatinuod adunay ganti alang sa mga matarong; sa pagkatinuod, adunay Dios nga maghukom dinhi sa yuta.” Wala, diha sa inyong kasingkasing kamo naglaraw ug daotan; ang inyong mga kamot nagbuhat ug daotan diha sa yuta.
Pinaagi sa hustisya ang hari naghatag ug kalig-on sa yuta, apan siya nga maningil ug mga gasa naggun-ob niini.
“Dili ba mao kini ang pagpuasa nga akong gipili, ang paghubad sa mga higot sa pagkadaotan, ang pagtangtang sa mga pisi sa yugo, ang pagpagawas sa mga dinaogdaog, ug ang pagbali sa tanang mga yugo? Dili ba kini mao ang pagpaambit sa imong pan ngadto sa gigutom, ug pagdala sa kabos nga walay balay ngadto sa imong balay; sa diha nga ikaw makakita sa hubo, imo siyang bistihan, ug nga ikaw dili magtago gikan sa imong kaugalingon nga kadugo?
“Ayaw daogdaoga ang usa ka sinuholan nga ulipon nga kabos ug nagkinahanglan, bisan siya usa sa imong mga igsoon o usa sa mga langyaw nga anaa sa imong yuta sulod sa inyong mga lungsod. Ihatag kaniya ang iyang suhol sa adlaw nga iya kining gihagoan sa dili pa mosalop ang adlaw kay siya kabos ug ang iyang kasingkasing nagsalig niini, kay tingali unya ug mosangpit siya sa Ginoo batok kanimo ug kini mahimong sala diha kanimo.
Naunsa ba nga ang siyudad nga matinumanon nahimo man nga usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog, siya nga kaniadto puno sa hustisya! Ang pagkamatarong maoy nagpuyo diha kaniya, apan karon ang mga mamumuno na.
Ayaw kawati ang kabos tungod kay siya kabos, o daogdaogon ang mga sinakit diha sa ganghaan; kay ang Ginoo maglaban sa ilang katungod, ug magkuha sa kinabuhi niadtong nangilog kanila.
Apan luwason niya ang mga walay amahan gikan sa ilang baba, ang mga nanginahanglan gikan sa kamot sa mga gamhanan. Busa ang kabos adunay paglaom, ug ang pagkadaotan magtak-om sa iyang baba.
Alaot kadtong magtawag sa daotan nga maayo, ug sa maayo nga daotan, nagbutang sa kangitngit ingon nga kahayag, ug sa kahayag ingon nga kangitngit, ug nagbutang sa pait ingon nga tam-is, ug sa tam-is ingon nga pait!
Siya nga nagdaogdaog sa kabos nagtamay sa iyang Magbubuhat, apan siya nga may kaluoy sa nanginahanglan nagtahod kaniya.
“Apan alaot kamong mga Pariseo, kay naghatag kamo sa ikapulo sa mga lamas sama sa herbabuyna ug sa kaningag ug sa tanang utanon, apan inyong gipasagdan ang hustisya ug ang gugma alang sa Dios! Kining mga butanga kinahanglan gayod nga inyo untang buhaton sa walay pagpasagad sa uban.
Pamatia kini, kamo nga nagyatak sa mga nanginahanglan, ug nagdala sa mga kabos sa yuta ngadto sa kataposan, nga nag-ingon, “Kanus-a pa ba matapos ang bag-ong subang sa bulan, aron kita makabaligya ug trigo? Ug ang adlaw nga igpapahulay, aron ikabaligya nato ang trigo, aron padiyotayon ang epha ug padak-on ang siklo, ug aron makalimbong kita pinaagi sa mga timbangan nga limbongan, aron ang mga kabos mapalit nato alang sa plata, ug ang mga nanginahanglan sa usa ka paris nga sandalyas, ug ikabaligya ang mga biya sa trigo?”
“Ayaw pagsulti ug tinumotumo nga taho. Ayaw pagpakig-abin sa tawong daotan aron mahimong saksi nga bakakon. “Sa unom ka tuig magpugas kamo sa inyong yuta ug magtigom sa mga abot niini, apan sa ikapitong tuig papahulayon ninyo kini ug pasagdan nga walay pugas, aron ang mga kabos sa inyong katawhan makakaon, ug unsay mahibilin nila maoy kaonon sa mga ihalas nga mananap. Buhata usab ninyo kini sa inyong parasan ug sa inyong olibo. “Sulod sa unom ka adlaw buhata ninyo ang inyong mga buluhaton ug sa ikapitong adlaw kinahanglan nga mopahulay kamo aron makapahulay ang inyong baka ug ang inyong asno ug ang anak sa inyong ulipon nga babaye ug ang langyaw maulian sa kabaskog. Tagda ang tanan nakong gisulti kaninyo. Ug ayaw hisgoti ang ngalan sa ubang mga dios o ipadungog kini gikan sa inyong baba. “Makatulo sa usa ka tuig maghimo kamo ug kasaulogan alang kanako. Himoa ninyo ang Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo sumala sa akong gisugo kaninyo. Magkaon kamo ug pan nga walay patubo sulod sa pito ka adlaw sulod sa gitakda nga panahon sa bulan sa Abib, kay niini migula kamo gikan sa Ehipto ug walay si bisan kinsa nga magpakita sa akong atubangan nga walay dala. Kinahanglan nga himoon ninyo ang Kasaulogan sa Pag-ani sa mga unang bunga sa inyong mga paghago, sa inyong gipugas sa uma. Ug himoa ninyo ang Kasaulogan sa Paghipos sa Abot sa kataposan sa tuig, sa dihang hiposon ninyo gikan sa uma ang bunga sa inyong mga paghago. Makatulo sa usa ka tuig nga ang tanan ninyong lalaki kinahanglang mopakita sa atubangan sa Ginoong Dios. “Ayaw ninyo ihalad ang dugo sa inyong halad kanako uban sa pan nga may patubo o isalin hangtod sa pagkabuntag ang tambok sa giihaw sa kasaulogan alang kanako. “Ang una sa mga unang abot sa inyong yuta kinahanglang dad-on ngadto sa balay sa Ginoo nga inyong Dios. “Ayaw pabukali ang nating kanding diha sa gatas sa inahan niini. Ayaw pagsunod sa daghan aron sa pagbuhat ug daotan, o sa pagsaksi ug bakak diha sa usa ka kaso pinaagi sa pagdapig sa daghan aron sa pagtuis sa katarongan, “Gipaanha nako ang usa ka anghel nganha kaninyo aron sa pagbantay kaninyo sa dalan ug sa pagdala kaninyo ngadto sa dapit nga akong giandam. Pamati kamo kaniya ug tumana ang iyang tingog. Ayaw kamo pagsupak kaniya kay siya dili mopasaylo sa inyong mga kalapasan, kay ang akong ngalan anaa kaniya. “Apan kon mamati kamo pag-ayo sa iyang tingog ug buhaton ninyo ang tanan nga akong gisulti, ako mahimong kaaway sa inyong mga kaaway ug kabatok sa inyong mga kabatok. “Kon ang akong anghel mag-una kaninyo ug magdala kaninyo ngadto sa mga Amorihanon, sa mga Hitihanon, sa mga Perisihanon, sa mga Canaanhon, sa mga Hibihanon, sa mga Jebusihanon, ug wagtangon nako sila, ayaw gayod pagyukbo sa ilang mga diosdios o mag-alagad kanila o magbuhat sumala sa ilang mga buhat, hinuon gub-a kini ug dugmoka ninyo ang ilang mga batong haligi. Kinahanglan nga mag-alagad kamo sa Ginoo nga inyong Dios ug ako magpanalangin sa inyong pan ug sa inyong tubig ug kuhaon nako ang sakit gikan kaninyo. Walay babaye nga makuhaan sa iyang gisabak o dili makaanak diha sa inyong yuta ug tumanon nako ang gidaghanon sa inyong mga adlaw. Magpadala ako ug kahadlok una kaninyo ug libogon nako ang tanang katawhan nga inyong adtoan ug pakig-awayan, ug himoon nako nga ang tanan ninyong mga kaaway motalikod kaninyo. Ug magpadala ako ug mga putyokan nganha kaninyo nga moabog sa mga Hibihanon, sa mga Canaanhon ug sa mga Hitihanon gikan sa inyong atubangan. Dili nako sila papahawaon gikan sa inyong atubangan sulod sa usa ka tuig kay tingali unya ug ang yuta mahimo nga kamingawan ug modaghan ang mga ihalas nga mananap batok kaninyo. o sa pagpakita ug pagdapig ngadto sa usa ka tawong kabos diha sa iyang kaso.
“Ayaw paghimo ug dili makataronganong paghukom; ayaw paglaban sa kabos o magdapig sa tawo nga gamhanan, kondili diha sa pagkamatarong maghukom ikaw sa imong isigkatawo.
Tungod niini ang Ginoo maghulat aron siya magmaluluy-on kaninyo; busa bayawon niya ang iyang kaugalingon aron siya adunay kaluoy kaninyo. Kay ang Ginoong Dios sa hustisya; bulahan ang tanan nga nagpaabot kaniya.
Sama sa buntog nga nagtapok sa mga piso nga wala niya lumlomi, mao usab siya nga nag-angkon ug mga bahandi apan dili pinaagi sa katarong; taliwala sa iyang mga adlaw, kini mobiya kaniya, ug sa iyang kataposan siya mahimong usa ka buangbuang.
Nakita nako pag-usab ang tanan nga mga pagdaogdaog nga gihimo ilalom sa adlaw. Ug tan-awa, ang mga luha niadtong mga dinaogdaog, ug walay bisan usa nga naghupay kanila! Didto sa dapit sa mga nagdaogdaog kanila adunay gahom, ug walay bisan usa nga naghupay kanila.
“Alaot kamong mga eskriba ug mga Pariseo, mga tigpakaaron-ingnon! Kay naghatag kamo ug ikapulo sa mga lamas, sa herbabuyna, sa anis ug sa kumino, apan wala kamo magtagad sa labaw pang mahinungdanong mga butang sa Balaod, ang hustisya, kaluoy, ug pagtuo. Kining mga butanga kinahanglan gayod unta nga inyong buhaton, sa walay pagpabaya sa uban.
Ang sukwahi nga timbangan dulumtanan sa Ginoo, ug ang mga limbongan nga sukdanan dili maayo.
Ayaw ninyo pasipad-i si bisan kinsa nga biyuda o ilo. Kon pasipad-an ninyo sila unya magpakitabang sila kanako, pamation gayod nako ang ilang mga pagpakitabang.
Ang hustisya gisalikway, ug ang pagkamatarong nagpaantaw; kay ang kamatuoran napukan sa kadalanan, ug ang katarong dili makasulod. Ang kamatuoran kulang, ug kadtong mobiya sa daotan naghimo sa iyang kaugalingon nga usa ka tukbonon. Ang Ginoo nakakita niini, ug kini nakapasubo kaniya nga walay hustisya.
Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.”
“ ‘Tinunglo ang magtuis sa hustisya nga alang sa langyaw, sa wala nay amahan ug sa biyuda!’ Ug ang tanang katawhan moingon, ‘Amen!’
Ang Ginoo maghukom sa mga kadagkoan ug sa mga pangulo sa iyang katawhan, “Kamo mao ang naglamoy sa parasan, ang inilog sa mga kabos anaa sa inyong mga balay. Unsay buot ninyong ipasabot sa inyong pagdugmok sa akong katawhan pinaagi sa paggaling sa nawong sa mga kabos?” nag-ingon ang Ginoong Dios sa mga panon.
Dili maayo ang pagdapig sa tawong daotan, o ang paghikaw sa hustisya gikan sa matarong.
Apan ang Ginoo naglingkod sa iyang trono hangtod sa kahangtoran; siya nag-andam sa iyang trono alang sa pagpanghukom; ug naghukom siya sa kalibotan diha sa pagkamatarong; nagpahamtang siya sa hukom ngadto sa katawhan diha sa kaangayan. Ang Ginoo dalangpanan sa mga dinaogdaog, usa ka kuta sa panahon sa kalisdanan.
Kay ang mga daotang tawo nakita uban sa akong katawhan; sila naghupo sama sa mga mangangayam nga nag-atang. Sila nagbutang ug usa ka lit-ag; sila manakop ug mga tawo. Sama sa usa ka halwa nga napuno sa mga langgam, ang ilang mga balay napuno sa mga limbong; busa sila nangahimong dagko ug mga dato, sila nanambok ug nahimsog. Wala sila mahibalo sa utlanan sa mga buhat sa pagkadaotan; wala sila maghukom pinaagi sa hustisya sa katungod sa mga wala nay amahan, aron kini mouswag, ug wala nila labani ang katungod sa mga nanginahanglan. Dili ba nako sila silotan tungod niining mga butanga? nag-ingon ang Ginoo, ug dili ba nako ipanimalos ang akong kaugalingon nganha sa usa ka nasod nga sama niini?”
Siya nga moingon sa daotan, “Ikaw walay sala,” tunglohon sa mga katawhan, kasilagan sa kanasoran; apan kadtong magbadlong sa daotan adunay kalipay, ug ang usa ka maayong panalangin moabot kanila.
Ngano nga gipakita nimo kanako ang kasal-anan ug ikaw nagtan-aw sa kasamok? Ang pagkalaglag ug ang pagpanglupig ania sa akong atubangan; ang kagubot ug ang panagbingkil mitungha. Busa ang balaod walay gahom, ug ang hustisya wala gayod magpadayon. Kay ang daotan naglibot sa matarong, busa ang hustisya nagpadayon nga gituis.
Ug dili ba hatagan sa Dios ug hustisya ang iyang mga pinili nga nagpakitabang kaniya sa adlaw ug gabii? Maglangaylangay ba siya pagtabang kanila? Sultihan ko kamo, nga sa madali iyang hatagan sila ug hustisya. Apan sa pag-abot sa Anak sa Tawo, makakita ba kaha siya ug pagtuo dinhi sa kalibotan?”
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Siya nga nagdaogdaog sa kabos aron sa pagpadaghan sa iyang bahandi, o manghatag ngadto sa adunahan, modangat lamang ngadto sa kawalad-on.
Ayaw gayod kamo pagdawat ug suborno, kay ang suborno magbuta sa mga tawo nga anaa sa katungdanan ug magtuis sa mga pulong sa matarong.
Makapakig-uban ba kanimo ang daotang pangulo nga nagmugna ug daotang buhat pinaagi sa lagda? Naghiusa sila batok sa kinabuhi sa matarong, ug gihukman nila nga patyon ang walay sala.
Sa pagkadungog ni Ahab nga si Nabot patay na, si Ahab mitindog ug miadto sa parasan ni Nabot nga Jesreelhanon aron manag-iya niini.
Kon makita nimo diha sa usa ka lalawigan nga ang mga kabos gidaogdaog ug gihikawan sa hustisya ug katungod, ayaw kahibulong sa maong butang, kay ang labaw gisud-ong niadtong labaw pa ug adunay labaw pa kay kanila.
Ang tawong daotan modawat ug usa ka suborno gikan sa sabakan aron sa pagtuis sa mga pamaagi sa hustisya.
Kay gigutom ako ug inyo akong gipakaon, giuhaw ako ug inyo akong gipainom, dumuduong ako ug inyo akong giabiabi, hubo ako ug inyo akong gibistihan, nasakit ako ug inyo akong giduaw, nabilanggo ako ug inyo akong giadto.’
“Alaot kadtong nagtukod sa iyang balay sa paagi nga dili matarong, ug sa iyang mga lawak sa itaas sa paagi nga dili makataronganon; nga naghimo sa iyang isigkatawo nga mag-alagad nga walay bayad ug dili mohatag kaniya sa iyang suhol;
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.”
Ang wala maugmad nga yuta sa mga kabos naghatag unta ug daghang abot apan nahanaw kini diha sa pagkawalay hustisya.
Unsa may inyong buhaton sa adlaw sa pagsilot diha sa bagyo nga umaabot gikan sa layo? Kang kinsa man kamo modangop aron magpakitabang, ug asa man ninyo ibilin ang inyong bahandi?
Kamong, mga dato, panghilak ug paniyabaw kamo tungod sa mga kalisdanan nga taliabot kaninyo. Mga igsoon, ingon nga sumbanan sa pag-antos ug pagpailob, palandonga ang mga propeta nga nagsulti diha sa ngalan sa Ginoo. Tan-awa, giisip nato nga bulahan ang nag-antos. Nakadungog kamo mahitungod sa pagkamainantoson ni Job, ug nakita ninyo ang katuyoan kaniadto sa Ginoo, unsa gayod ka mapuanguron ug ka maluluy-on sa Ginoo. Apan labaw sa tanan, mga igsoon, ayaw gayod kamo panumpa, bisan pinaagi sa langit o pinaagi sa yuta, o sa bisan unsang panumpa, hinuon ang inyong Oo himoa nga Oo, ug ang inyong dili himoa nga dili, aron dili kamo mahiagom sa paghukom. Aduna ba kaninyoy nag-antos? Paampoa siya. Aduna bay malipayon? Paawita siyag pagdayeg. Aduna ba kaninyoy nasakit? Ipatawag kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia ug paampoa sila alang kaniya, maghaplas kaniya ug lana pinaagi sa ngalan sa Ginoo. Ang pag-ampo sa pagtuo mag-ayo sa masakiton, ug siya pabangonon sa Ginoo, ug kon siya nakasala man, pasayloon siya. Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan. Si Elias usa ka tawo nga sama kanato ug kinaiya, ug sa iyang pag-ampo, siya nag-ampo nga dili unta mag-ulan, ug wala kini moulan sa yuta sulod sa tulo ka tuig ug unom ka bulan. Unya siya nag-ampo pag-usab ug ang langit nagpaulan ug ang yuta naghatag sa mga abot niini. Mga igsoon ko, kon aduna kaninyoy nahisalaag gikan sa kamatuoran ug may usa nga makapabalik kaniya, Ang inyong kadato nangadunot ug ang inyong mga bisti gipangotkot sa mga mananap. hibaloi nga si bisan kinsa nga makapabalik sa makasasala gikan sa pagkahisalaag niini sa iyang dalan magluwas sa kalag niini gikan sa kamatayon ug magtabon ug daghang mga sala. Ang inyong bulawan ug salapi gitay-an, ug ang ilang taya mahimong saksi batok kaninyo, ug mag-ut-ot sa inyong unod sama sa kalayo. Kamo nagtigom ug bahandi alang sa kataposang mga adlaw. Tan-awa, ang mga suhol nga inyong gitikas gikan sa mga mamumuo nga nag-ugmad sa inyong kaumahan nagsinggit, ug ang mga singgit sa mga nag-ani midangat sa mga dalunggan sa Ginoo sa mga panon.
Ang tanan nakong kabukogan mag-ingon, “O Ginoo, kinsa ba ang sama kanimo, ikaw nga nagluwas sa mga huyang gikan kaniya nga kusgan ra kaayo alang kaniya, ang kabos ug ang huyang gikan niadtong nagtulis kaniya?”
“Ayaw buhati ug daotan ang usa ka langyaw o magdaogdaog kaniya, kay kamo mga langyaw kaniadto sa yuta sa Ehipto.
Kay unsa man ang paglaom sa walay Dios sa dihang puohon siya sa Dios, sa dihang kuhaon sa Dios ang iyang kinabuhi? Magpatalinghog ba ang Dios sa iyang pagtuaw, sa dihang moabot kaniya ang kasamok?
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Ang Ginoo magbungkag sa balay sa mapahitas-on, apan panalipdan ang utlanan sa biyuda.
Kay ang Ginoo nahigugma sa hustisya; siya dili mobiya sa iyang mga balaan. Ang matarong molungtad hangtod sa kahangtoran, apan ang kaliwat sa mga daotan laglagon.
Ang pagpanglupig makahimo gayod nga buangbuang sa tawong maalamon, ug ang usa ka suborno makapadaot sa hunahuna.
Giluwas nimo ang mga mapaubsanon, apan ang imong mga mata anaa sa mga mapahitas-on aron imo silang ipaubos.
“Apan alang kanako, ako mangita sa Dios, ug ngadto sa Dios akong itugyan ang akong tuyo. Siya nga nagbuhat sa mga dagkong butang ug dili matukib, mga butang nga katingalahan nga dili maihap.
Ang pagbuhat sa pagkamatarong ug hustisya labaw nga dawaton sa Ginoo kay sa halad.
Siya nga naglakaw nga matarong ug nagsulti nga ligdong, nga nagtamay sa ganansiya gikan sa mga pagpanglupig, nga nagsawilik sa iyang mga kamot aron dili modawat ug suborno, nga nagsampong sa iyang mga dalunggan gikan sa pagpamati mahitungod sa pagpaagas ug dugo, ug nagpiyong sa iyang mga mata gikan sa pagtan-aw sa daotan,
Ang mga tawo nagbalhin sa mga utlanan; nanulis sila ug kahayopan ug gipangtugway kini. Ang tagoangkan makalimot kanila; ang ulod malipay kanila; ang ilang ngalan dili na gayod mahinumdoman; busa ang ilang pagkadaotan naputol sama sa usa ka kahoy.’ “Ilang gikaon ang babaye nga wala makaanak, ug wala maghimo ug maayo ngadto sa biyuda. Hinuon ang Dios naglugway sa kinabuhi sa gamhanan pinaagi sa iyang gahom; manindog sila sa diha nga mawad-an ug paglaom ang ilang kinabuhi. Siya naghatag kanila ug kasigurohan ug gipaluyohan sila; ang iyang mga mata anaa sa ilang mga dalan. Sila gituboy sa makadiyot lamang, ug unya nangahanaw; nangaluya sila ug nangalawos sama sa sagbot, ug gipangkutlo kini sama sa mga uhay sa trigo. Kon kini dili tinuod, kinsa ang mopamatuod nga ako bakakon, ug mopadayag nga ang akong pakigpulong walay bili?” Ilang giabog ang asno sa mga walay amahan; ilang gikuha ang baka sa biyuda ingon nga pasalig. Ilang gitukmod ang mga kabos pagawas sa kadalanan; ang tanang kabos sa kalibotan nanago.
Maayo pa ang diyotay nga pinaagi sa pagkamatarong, kay sa mga dagkong abot nga pinaagi sa dili matarong.
O Ginoo, ikaw nasayod; hinumdomi ako ug duawa ako, ug ipanimalos ako sa mga naglutos kanako. Ayaw ako kuhaa diha sa imong pagkamapailobon; hibaloi nga tungod ug alang kanimo, ako nag-antos sa kaulawan.
Nasayod ako nga ang Ginoo naglaban sa katungod sa mga sinakit, ug nagpahamtang sa hustisya alang sa mga nangkinahanglan.
Kining tanan akong nakita samtang gigamit nako ang akong hunahuna sa tanang buhat nga gihimo ilalom sa adlaw, samtang ang tawo nangulo sa tawo alang sa iyang kadaotan.
Unya nangutana kaniya ang mga panon sa katawhan nga nag-ingon, “Unsa man diay ang among buhaton?” Siya mitubag kanila, “Kadtong adunay duha ka buok bisti, kinahanglang maghatag niadtong walay iya, ug siya nga adunay pagkaon, kinahanglang magbuhat sa sama niini.”
Siya nga naghatag sa kabos dili makulangan, apan ang molingiw sa iyang mga mata makabaton ug daghang pagtunglo.
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
Sa pagkatinuod, ang Dios dili mobuhat nga dinaotan, ug ang Labing Gamhanan dili motuis sa hustisya.
Ang dili matarong nga tawo dulumtanan sa matarong, apan siya nga ang dalan tul-id dulumtanan sa daotan.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
Hinumdomi ninyo sila nga anaa sa bilanggoan, ingon nga daw nabilanggo usab kamo uban kanila, ug sila usab nga gidagmalan, kay kamo anaa man usab sa lawas.
Ang Espiritu sa Ginoong Dios ania kanako, tungod kay gidihogan ako sa Ginoo aron sa pagdala sa maayong balita ngadto sa mga sinakit; ako gipaanhi niya aron sa pagbugkos sa mga nadugmok nga kasingkasing, aron sa pagmantala sa kagawasan sa mga binihag, ug sa pag-abli sa bilanggoan alang sa mga ginapos; Ako maglipay pag-ayo diha sa Ginoo, ang akong kalag magmalipayon diha sa akong Dios; kay ako gibistihan niya sa mga bisti sa kaluwasan, ako gisul-oban niya sa kupo sa pagkamatarong, sama sa pamanhonon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa usa ka purongpurong nga bulak, ug sama sa pangasaw-onon nga nagdayandayan sa iyang kaugalingon sa iyang mga alahas. Kay ingon nga ang yuta nagpagitib sa iyang turok, ug ingon nga ang tanaman nagpaturok sa mga gitisok niini, ang Ginoong Dios usab magpaturok sa pagkamatarong ug pagdayeg sa atubangan sa tanan nga kanasoran. aron sa pagmantala sa tuig nga gikahumut-an sa Ginoo, ug sa adlaw sa pagpanimalos sa atong Dios; sa paghupay niadtong tanan nga nagsubo;
Ang kadato dili magpulos sa adlaw sa kaligutgot, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
“Ayaw gayod ninyo daogdaoga ang usa ka dumuduong. Nahibalo kamo kon unsay bation sa usa ka dumuduong kay mga dumuduong man kamo kaniadto sa yuta sa Ehipto.
Ang mga galamiton sa mga hakog daotan; naghimo siya ug daotan nga mga laraw aron sa paglaglag sa kabos pinaagi sa bakak nga mga pulong, bisan ug ang hangyo sa mga nanginahanglan matarong.
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.