Kategorya
105 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Kaugalingon
Nakabantay ka ba, higala? Usahay, diba, masentro ta sa atong kaugalingon, nga wa kaayo ta kabantay sa panginahanglan sa uban. Maingon nato nga naa ra gyud sa atoa ang atong atensyon, ug kon unsa lang ang makaayo nato. Makapalipay man siguro sa una, pero sa tinud-anay, makadaot ni sa atong kaugalingon.
Dili gyud ni maayo sa atong Ginoo. Ang iyang pulong nag-ingon nga mas maayo ang mohatag kaysa modawat, ug gihigugma niya ang naghatag nga malipayon. Gusto sa Espiritu Santo nga naa tay kasingkasing nga mabination sa panginahanglan sa uban, nga motabang sa atong isigkatawo. Sama sa giingon sa 1 Corinto 10:24, "Ayaw pangitaa ang kaugalingong kaayohan, kondili ang kaayohan sa uban."
Anak man ta sa Dios, kinahanglan magkinabuhi ta sama niya, nga magpakita sa mga bunga sa Espiritu Santo. Ang pagkahakog dili gyud kinaiya sa Dios. Buotan ug manggihatagon siya nga Amahan. Kon lahi ang atong gipakita, kana gikan sa atong tawhanong kahuyang, ug kinahanglan nato ning biyaan aron maangkon nato ang iyang kalooy ug grasya.
Kon nakasala ka pinaagi sa pagkahakog, ayaw kabalaka. Maayo si Jesus ug andam siyang mopasaylo sa atong mga sala ug mohinlo kanato gamit ang iyang Dugo. Pagkahuman, paningkamuti ang pagbuhat sa maayo ug makapahimuot sa atong Ginoo. Magmabinantayon ta, dili lang para sa atong kaugalingon. Pangayo og pasaylo sa mga nasakitan nato, ug dili lang ang atong kinabuhi ang maluwas, kondili madala pa nato ang uban ngadto sa atong Ginoo.
Dili kita magpagarbo sa atong kaugalingon o maghagit sa usa ug usa o masina ang usa batok sa usa.
Busa kita nga mga lig-on kinahanglang motabang pagpas-an sa mga kaluyahon sa mga huyang, ug dili magpahimuot sa atong kaugalingon. Ug miingon usab siya, “Paglipay kamo, O mga Gentil, uban sa iyang katawhan”; ug usab, “Dayega ninyo ang Ginoo, kamong tanang mga Gentil, ug ipadayeg siya sa tanang katawhan”; ug dugang pa, si Isaias miingon, “Motungha ang gamot ni Jesse, siya nga mobarog aron sa paghari sa mga Gentil; kaniya maglaom ang mga Gentil.” Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom. Nagtuo gayod ako mahitungod kaninyo, akong mga igsoon, nga kamo puno sa pagkamaayo, napuno sa tanang kahibalo ug may katakos sa pagtambag sa usa ug usa. Apan mahitungod sa pipila ka butang nagsulat ako kaninyo nga maisogon agig pagpahinumdom kaninyo, tungod sa grasya nga gihatag kanako sa Dios aron mahimo akong alagad ni Cristo Jesus ngadto sa mga Gentil diha sa pagpangalagad ingon nga pari sa Maayong Balita sa Dios aron ang halad sa mga Gentil dawaton ingon nga gibalaan sa Espiritu Santo. Busa diha kang Cristo Jesus may ikapasigarbo ako sa akong buhat alang sa Dios. Kay dili ako mangahas sa paghisgot ug bisan unsa gawas sa gibuhat ni Cristo pinaagi kanako aron magmasinugtanon ang mga Gentil, pinaagi sa pulong ug buhat. Pinaagi sa gahom sa mga milagro ug sa mga katingalahan, pinaagi sa gahom sa Espiritu sa Dios, nga tungod niana, natapos nako pagwali ang Maayong Balita mahitungod kang Cristo sukad sa Jerusalem hangtod sa kayutaan libot sa Ilirico. Ang matag usa kanato kinahanglang magpahimuot sa atong isigkatawo alang sa iyang kaayohan aron siya malig-on.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Wala untay maningkamot alang lamang sa iyang kaugalingong kaayohan, kondili sa kaayohan hinuon sa uban.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon.
Kay ang mga tawo unya mahigugmaon sa ilang kaugalingon, mahigugmaon sa salapi, mapahitas-on, hambogiro, bugalbugalon, masinupakon sa mga ginikanan, walay igabalos, dili diosnon,
Siya nga nagtamay sa iyang isigkatawo nakasala, apan malipayon siya nga maluluy-on sa mga kabos.
Ang matag usa kanato kinahanglang magpahimuot sa atong isigkatawo alang sa iyang kaayohan aron siya malig-on.
Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon.
Ug didto ang tibuok lungsod migula aron sa pagsugat kang Jesus, ug sa ilang pagkakita kaniya, gihangyo nila siya sa pagpahawa sa ilang kayutaan.
Ug si Jesus miingon sa iyang mga tinun-an, “Kon adunay buot mosunod kanako, kinahanglang magdumili siya sa iyang kaugalingon ug magpas-an sa iyang krus, ug magsunod kanako. Kay si bisan kinsa nga buot moluwas sa iyang kinabuhi, mawad-an hinuon niini ug bisan kinsa nga mawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako, makakaplag niini. Kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan apan kawad-an sa iyang kinabuhi? O unsa may ikahatag sa tawo ingon nga bugti sa iyang kinabuhi?
Ipaduol ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, ug dili ngadto sa pagpausbaw sa kaugalingon.
Siya na nagsampong sa iyang mga dalunggan sa pagpakitabang sa kabos, magpakitabang usab apan dili pamation.
Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.”
Karon timan-i kini: siya nga nagpugas ug diyotay moani usab ug diyotay, siya nga nagpugas ug daghan moani usab ug daghan.
Ang labing dako kaninyo, mahimong inyong sulugoon ug si bisan kinsa nga magpataas sa iyang kaugalingon ipaubos ug si bisan kinsa nga magpaubos sa iyang kaugalingon ipataas.
Walay usa kanato nga nagkinabuhi alang sa iyang kaugalingon, ug walay usa kanato nga mamatay alang sa iyang kaugalingon.
Siya nga naghatag sa kabos dili makulangan, apan ang molingiw sa iyang mga mata makabaton ug daghang pagtunglo.
Maayo alang sa tawo nga magpakita ug kalooy ug magpahulam, nga maghimo sa iyang mga buhat uban ang hustisya.
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Kay kamo, mga igsoon, gitawag ngadto sa kagawasan. Apan lamang ayaw ninyo gamita ang inyong kagawasan ingon nga kahigayonan sa unod, kondili pinaagi sa gugma alagari ninyo ang usa ug usa.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Sa mga dato niining panahona karon, sugoa sila nga dili magpataas sa ilang kaugalingon o magbutang sa ilang paglaom diha sa walay kasigurohan nga mga bahandi, kondili diha sa Dios nga madagayaong naghatag kanato sa tanang butang alang sa atong kalipay. Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon. Sa ingon niini nagtigom sila ug bahandi alang sa ilang kaugalingon nga usa ka maayong patukoranan alang sa umaabot, aron ilang mahuptan ang tinuod nga kinabuhi.
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
Siya nga nahigugma sa salapi dili matagbaw sa salapi o siya nga nahigugma sa bahandi dili matagbaw sa tubo. Kini kakawangan usab.
Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon. Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon.
Ayaw kahadlok sa diha nga ang usa ka tawo maadunahan, sa diha nga ang bahandi sa iyang balay mousbaw. Kay sa diha nga mamatay siya, wala siyay madala bisan unsa; ang iyang bahandi dili manaog sunod kaniya.
“Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago. Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
kon ibubo nimo ang imong kalag ngadto sa gigutom ug tagbawon ang tinguha sa mga sinakit, ang imong kahayag mosubang sa kangitngitan, ug ang imong kadulom mahimong sama sa kaudtohan.
Luwasa kadtong gipangdala ngadto sa kamatayon; pugngi kadtong nangapandol paingon sa ihawan. Kon ikaw moingon, “Tan-awa, wala kami mahibalo niini,” dili ba siya nga nagsusi sa kasingkasing nakasabot niini? Dili ba siya mga nagbantay sa imong kalag nahibalo niini, ug dili ba siya magbalos sa tawo sumala sa iyang buhat?
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Batan-on ako kaniadto ug karon tigulang na ako, apan wala ako makakita sa matarong nga gibiyaan, o ang iyang anak magpakilimos ug pan.
usa ka tawo nga nag-inusara, walay anak o igsoon, apan walay kataposan ang tanan niyang paghago, ug ang iyang mga mata wala gayod matagbaw sa mga bahandi, mao nga siya mangutana, “Alang kang kinsa ako naghago ug naghikaw sa akong kaugalingon sa kalipay?” Kini usab kakawangan ug usa ka makasusubo nga buluhaton.
Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.” Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit. Hinuon, “kon gutomon ang imong kaaway, pakan-a siya; kon uhawon, paimna siya; kay sa imong pagbuhat niini magpundok ikaw ug mga baga diha sa ibabaw sa iyang ulo.” Ayaw pagpadaog sa daotan, dag-a ang daotan pinaagi sa maayo.
Ang mangita sa iyang kinabuhi mawad-an niini, apan ang mawad-an sa iyang kinabuhi tungod kanako, makakaplag hinuon niini.
Kon nakakaplag ikaw ug dugos, kaon lamang sa igo kanimo, kay tingali unya ug masobrahan ikaw niini ug isuka kini.
Apan kon ang usa ka igsoong lalaki o babaye walay bisti ug nakulangan sa inadlaw nga pagkaon, ug unya usa kaninyo moingon kanila, “Panglakaw kamo nga malinawon, painiti ug busga ang inyong kaugalingon,” apan wala kamo maghatag kanila sa mga kinahanglanon sa lawas, unsa may kapuslanan niini?
Panghatag kamo ug kamo hatagan. Ang hustong takos, dinasok, tinantan ug nag-awas, ibutang ra unya diha sa inyong sabakan. Kay ang gidaghanon nga inyong ihatag mao usab unya ang gidaghanon nga inyong madawat.”
Ayaw ihikaw ang maayo gikan kanila nga may katungod niini kon anaa sa imong gahom ang pagbuhat niini.
Sumala sa hiyas nga nadawat sa matag usa, gamita ninyo kini alang sa usa ug usa ingon nga mga maayong piniyalan sa nagkalainlaing grasya sa Dios.
Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo.
Siya nga hakog sa dili matarong nga ganansiya naghimo ug kasamok sa iyang panimalay, apan siya nga nagdumot sa mga suborno mabuhi.
Apan siya naghatag ug dugang pa nga grasya, busa ang kasulatan nag-ingon, “Ang Dios nagsanta sa mga mapahitas-on, apan sa mga mapaubsanon siya naghatag ug grasya.”
Nanghatag siya nga madagayaon, nanghatag sa mga kabos; ang iyang pagkamatarong molungtad hangtod sa kahangtoran; ang iyang sungay bayawon diha sa kadungganan.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita. Ug gikan kaniya nabatonan nato kining maong sugo, nga ang nahigugma sa Dios kinahanglan nga mahigugma usab sa iyang igsoon.
Ug siya namatay alang sa tanan, aron sila nga mga buhi magkinabuhi dili na alang sa ilang kaugalingon, kondili alang kaniya nga namatay ug nabanhaw tungod kanila.
Siya nga magyubit sa kabos nagtamay sa iyang Magbubuhat; ang malipay sa katalagman dili mahimo nga dili silotan.
O Ginoo ang akong kasingkasing dili palabilabihon, ang akong mga mata dili mapahitas-on; wala ako magbaton ug mga butang nga hilabihan ra ka dagko ug hilabihan ka katingalahan alang kanako.
Si Jesus miingon kaniya, “Kon buot kang mahingpit, lakaw, ibaligya ang imong kabtangan ug ang halin ihatag sa mga kabos ug makabaton ikaw ug bahandi didto sa langit; unya balik ug sunod kanako.”
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat,
Ang gagmayng mga liyon mag-antos sa kawad-on ug kagutom; apan ang mga nangita sa Ginoo dili makulangan sa bisan unsang butang nga maayo.
Siya mitubag kanila, “Kadtong adunay duha ka buok bisti, kinahanglang maghatag niadtong walay iya, ug siya nga adunay pagkaon, kinahanglang magbuhat sa sama niini.”
Ako nasayod nga walay lain nga maayo alang kanila, kay sa paglipay ug sa pagbuhat sa labing maayo samtang buhi pa sila; ug nga kini gasa sa Dios ngadto sa tawo nga ang matag usa kinahanglang mokaon ug moinom, ug maglipay diha sa tanan niyang paghago.
Ang kamot sa makugihon magmando, samtang ang tapolan ibutang ngadto sa usa ka pinugos nga buhat.
Apan kon kamo magpinahitay ug magtinukbanay sa usa ug usa, pagbantay kamo nga dili kamo mahurot pinaagi sa usa ug usa.
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Apan siya nga hamili naghimo sa mga butang nga hamili ug pinaagi sa mga butang nga hamili siya magbarog.
Siya nga nagpahisalaag sa matarong ngadto sa dalan nga daotan mahulog ngadto sa iyang kaugalingong gahong; apan ang dili masaway makabaton ug maayong panulundon.
Ang tanang maayong paghatag ug ang tanang hingpit nga gasa gikan sa kahitas-an, gikan sa Amahan sa mga kahayag, kinsa walay pagkausab o anino sa pagkabalhin.
kay bisan ug nahibalo sila sa Dios, wala nila siya pasidunggi ingon nga Dios o magpasalamat sila kaniya, hinuon ang ilang pangatarongan nahimong walay hinungdan ug gingitngitan ang ilang walay buot nga kasingkasing.
Kay kinsa bay naghimo kanimo nga lahi? Ug unsa bay anaa kanimo nga wala nimo madawat? Ug kon ikaw nakadawat, nganong manghambog man ikaw nga daw wala makadawat?
Kay ang daotan nagpasigarbo sa mga pangandoy sa iyang kasingkasing ug ang tawong hakog nagtunglo ug nagsalikway sa Ginoo.
Ang usa ka maayong tawo magbilin ug usa ka panulundon alang sa mga anak sa iyang mga anak, apan ang katigayonan sa mga makasasala gitigom alang sa mga matarong.
Ug siya miingon usab sa tawo nga nagdapit kaniya, “Sa dihang maghatag ikaw ug dakong paniudto o panihapon, ayaw dapita ang imong mga higala o ang imong mga igsoon o ang imong mga kabanay o ang mga dato nga silingan, basin ug mobalos sila sa pagdapit kanimo ug unya mabalosan ka. Apan sa dihang maghatag ikaw ug kombira, maoy dapita ang mga kabos, ang mga bakol, ang mga piang, ang mga buta, ug mabulahan ikaw tungod kay sila dili man makabalos kanimo. Balosan ka ra unya sa panahon nga banhawon ang mga matarong.”
Siya nga manggihatagon panalanginan, kay nagpaambit siya sa iyang pan ngadto sa kabos.
hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Kay ang paghigugma sa salapi mao ang gamot sa tanang pagkadaotan ug tungod sa maong pangibog may mga tawo nga nahisalaag gikan sa pagtuo ug ilang giduslak ang ilang kaugalingon sa daghang kasakit.
“Pagmatngon kamo nga ang inyong maayong binuhatan dili ninyo himoon atubangan sa mga tawo aron lamang makita nila kini, kay sa ingon niana wala kamoy ganti gikan sa inyong Amahan nga anaa sa langit. Moabot unta ang imong gingharian, matuman unta ang imong kabubut-on dinhi sa yuta maingon sa langit. Ihatag kanamo karon ang pagkaon namo sa matag adlaw ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo, ug ayaw kami itugyan sa pagsulay kondili luwasa kami gikan sa daotan. Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan. “Ug sa dihang magpuasa kamo, ayaw pagpakita nga nasubo kamo, sama sa mga tigpakaaron-ingnon kay gipasagdan nila nga nagkagidlay ang ilang mga nawong aron ang mga tawo makakita kanila nga nagpuasa. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan ikaw, sa dihang magpuasa ka, panghiso sa imong ulo ug panghilam-os sa imong nawong aron ang imong pagpuasa dili makita sa mga tawo kondili sa imong Amahan nga anaa sa tago, ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo. “Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing. “Ang mata mao ang suga sa lawas. Busa kon maayo ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kahayag; apan kon masakiton ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kangitngit. Busa kon ang kahayag nga anaa kanimo kangitngit diay, pagkadako gayod sa maong kangitngit! “Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi. “Busa, sultihan ko kamo, ayaw kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi kon unsay inyong kaonon o unsay inyong imnon, o mahitungod sa inyong lawas kon unsay inyong ibisti. Dili ba ang kinabuhi labaw pa man kay sa pagkaon ug ang lawas labaw pa kay sa bisti? Tan-awa ninyo ang mga langgam sa kalangitan; wala sila magpugas o mag-ani o maghipos ngadto sa mga kamalig apan ang inyong langitnong Amahan nagpakaon kanila. Dili ba labaw pa man kamo ug bili kay kanila? Ug kinsa man kaninyo ang makadugang ug diyotay sa gitas-on sa iyang kinabuhi pinaagi sa pagkabalaka? Ug nganong mabalaka man kamo mahitungod sa bisti? Palandonga ninyo ang mga lirio sa kaumahan, giunsa nila pagtubo, wala sila maghago o magkalinyas. Apan sultihan ko kamo nga bisan pa si Solomon sa tibuok niyang himaya wala gani makabisti sama sa usa kanila. Apan kon maghatag ikaw ug limos, ayaw pahibaloa ang wala nimong kamot sa gibuhat sa tuo nimong kamot Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang mga tanom sa kaumahan nga karon buhi pa apan ugma ilabay na ngadto sa hudno, dili ba labaw pa kamong bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig? Busa ayaw na kamo kabalaka nga mag-ingon, ‘Unsay among kaonon?’ o ‘Unsay among imnon?’ o ‘Unsay among ibisti?’ Kay ang mga Gentil nagtinguha niining tanan ug ang inyong langitnong Amahan nasayod nga kamo nagkinahanglan niining tanan. Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo. “Busa ayaw na kamo kabalaka mahitungod sa ugma, kay ang ugma may kabalaka sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa usa ka adlaw ang iyang kaugalingong suliran. aron matago ang imong limos ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Wala ako magpasabot nga ang uban mahamugaway ug kamo magkalisod. Apan agig pagpakig-angay kinahanglan nga ang inyong pagkaadunahan karon magsangkap sa ilang kawad-on aron nga unya ang ilang kaadunahan magsangkap usab sa inyong kawalad-on, ug sa ingon niana adunay kaangayan.
Maayo pa ang tipik sa pan nga bahaw nga adunay kalinaw, kay sa usa ka balay nga napuno sa hudyaka nga inubanan sa panagbingkil.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
O Ginoo, kinsa man ang magpabilin sa imong Tolda? Kinsa man ang magpuyo sa imong bungtod nga balaan? Siya nga naglakaw nga dili masaway ug nagbuhat sa matarong, ug nagsulti sa kamatuoran gikan sa iyang kasingkasing;
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon,
Ayaw paglaraw ug daotan batok sa imong silingan nga nagpuyo nga masaligon tupad kanimo.
Apan siya nga wala mahibalo niini ug nagbuhat ug butang nga angay sa pagbunal, mahiagom sa diyotay nga pagbunal. Ang matag usa nga gihatagan ug daghan, daghan ang pangitaon gikan kaniya; ug siya nga gitugyanan sa mga tawo ug daghan, labaw pa nga paninglan nila ug daghan.
“Alaot kamong mga eskriba ug mga Pariseo, mga tigpakaaron-ingnon! Kay naghatag kamo ug ikapulo sa mga lamas, sa herbabuyna, sa anis ug sa kumino, apan wala kamo magtagad sa labaw pang mahinungdanong mga butang sa Balaod, ang hustisya, kaluoy, ug pagtuo. Kining mga butanga kinahanglan gayod unta nga inyong buhaton, sa walay pagpabaya sa uban.
Kay walay kalainan sa Judio ug sa Grego, kay ang mao nga Ginoo sa tanan, madagayaon ngadto sa tanan nga nagtawag kaniya. Kay “ang tanan nga nagtawag sa ngalan sa Ginoo maluwas.”
Ang pagkamaunongon ug pagkamatinumanon magpatunhay sa hari, ug ang iyang trono gilig-on tungod sa pagkamatarong.
Kay ang panalipod sa kaalam sama sa panalipod sa salapi; ug ang kaayohan sa kahibalo mao nga ang kaalam manalipod niadtong naghupot niini.
Ug ang Ginoo miingon kang Cain, “Hain si Abel nga imong igsoon?” Ug siya mitubag, “Wala ako mahibalo! Tigbantay ba god ako sa akong igsoon?”
Mga igsoon ko, ayaw kamo pagpakita nga adunay pinalabi ingon nga kamo nagbaton sa pagtuo sa atong Ginoong Jesu-Cristo sa himaya. Kay si bisan kinsa nga nagtuman sa tibuok balaod apan naglapas sa usa, nahimo siyang sad-an sa tanan. Kay siya nga nag-ingon, “Ayaw panapaw,” nag-ingon man usab, “Ayaw pagpatay.” Bisan pa kon ikaw wala manapaw apan nakapatay, ikaw nahimong malapason sa balaod. Kinahanglan nga magsulti ug magbuhat kamo ingon nga mga tawo nga hukman ubos sa balaod sa kagawasan. Kay ang hukom walay kaluoy alang sa tawo nga wala magpakita ug kaluoy, apan ang kaluoy modaog batok sa hukom. Mga igsoon ko, unsa may kapuslanan kon ang usa ka tawo mag-ingon nga siya adunay pagtuo apan walay binuhatan? Makaluwas ba kaniya ang maong pagtuo? Apan kon ang usa ka igsoong lalaki o babaye walay bisti ug nakulangan sa inadlaw nga pagkaon, ug unya usa kaninyo moingon kanila, “Panglakaw kamo nga malinawon, painiti ug busga ang inyong kaugalingon,” apan wala kamo maghatag kanila sa mga kinahanglanon sa lawas, unsa may kapuslanan niini? Busa ang pagtuo patay sa iyang kaugalingon kon kini walay binuhatan. Apan adunay moingon, “Ikaw adunay pagtuo ug ako adunay binuhatan.” Pakitai ako sa imong pagtuo nga walay binuhatan, ug pinaagi sa akong binuhatan ipakita nako kanimo ang akong pagtuo. Ikaw nagtuo nga ang Dios usa ra; husto ka. Bisan ang mga demonyo nagtuo ug nagkurog. Kay kon adunay usa ka tawo nga mosulod sa inyong tigom nga may mga singsing nga bulawan ug nagsul-ob ug matahom nga bisti, ug mosulod usab ang usa ka tawong kabos nga nagsul-ob ug nagkagidlay nga bisti, Apan, O tawong walay pulos, buot ba ikaw masayod nga patay ang pagtuo nga walay binuhatan? Dili ba nga si Abraham nga atong amahan gihimong matarong pinaagi sa binuhatan sa iyang paghalad kang Isaac nga iyang anak diha sa halaran? Imong nakita nga ang pagtuo naglihok uban sa iyang binuhatan, ug nga ang iyang pagtuo nahingpit pinaagi sa iyang binuhatan. Ang kasulatan natuman nga nag-ingon, “Si Abraham mituo sa Dios, ug kini giisip kaniya nga pagkamatarong,” ug siya gitawag nga higala sa Dios. Nakita ninyo nga ang tawo gihimong matarong pinaagi sa iyang binuhatan ug dili pinaagi sa pagtuo lamang. Ug sa samang paagi, dili ba si Rahab nga nagbaligya sa iyang dungog gihimo man nga matarong pinaagi sa binuhatan sa iyang pagdawat sa mga sinugo ug sa pagpagula kanila sa laing agianan? Kay ingon nga patay ang lawas nga walay espiritu, mao man usab, patay ang pagtuo nga walay binuhatan. ug kamo motagad kaniya nga nagsul-ob ug matahom nga bisti ug moingon kaniya, “Lingkod diri sa maayong dapit,” samtang sa tawong kabos moingon kamo, “Tindog diha,” o “Lingkod diri sa akong tiilan,” dili ba may pinalabi kamo diha sa inyong taliwala ug nangahimong mga maghuhukom nga may mga hunahunang daotan?
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon.
Apan kon diha sa inyong mga kasingkasing aduna kamoy pait nga kasina ug hinakog nga tinguha, ayaw kamo panghambog ug pamakak batok sa kamatuoran.
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Apan ang biyuda nga nagkinabuhi diha sa pagpatuyang sa kaugalingon, patay na bisan buhi pa siya.
Kay diin gani anaa ang kasina ug ang hinakog nga tinguha anaa usab ang kagubot ug ang tanang ngil-ad nga buhat.
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
Siya nga dili makighugoyhugoy nangita sa iyang kaugalingong tinguha sa nagsupak sa tanang maayo nga pagpanghukom.