Kategorya
103 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagdumot
Higala, delikado gyud ning pagdumot. Ang pulong sa Ginoo nagpasidaan nato bahin sa iyang mga sangputanan. Makita nato sa Bibliya, diha sa Wali sa Bukid, giingon sa Ginoo: "Apan ako moingon kaninyo, nga bisan kinsa nga masuko batok sa iyang igsoon, sad-an siya sa hukmanan; ug bisan kinsa nga moingon sa iyang igsoon, ‘Buang,’ sad-an siya sa Sanhedrin; ug bisan kinsa nga moingon kaniya, ‘Ululaw,’ sad-an siya sa kalayo sa impyerno" (Mateo 5:22).
Kon mas mosuod ta sa Ginoo ug molambo sa Iyang presensya, mas masayod ta sa atong mga sala, sa sulod ug sa gawas. Kinahanglan natong biyaan ang pagpakaaron-ingnon ug ang kayugot kay basin nagtipig diay tag pagdumot samtang nagpakaaron-ingnon nga wala. Likayan nato kining espirituha ug mangayo tag pasaylo sa Ginoo, moluwat niini sa ngalan ni Jesus. Kay ang pagdumot makadaot dili lang sa atong kasingkasing, apan lakip na sa atong huna-huna ug lawas.
“Ayaw pagdumot sa imong igsoon diha sa imong kasingkasing. Badlonga ang imong isigkatawo, kay tingali unya ug magpas-an ikaw ug sala tungod kaniya.
Siya nga nag-ingon nga anaa siya sa kahayag apan nagdumot sa iyang igsoon, kini siya anaa pa gihapon sa kangitngit.
Apan siya nga nagdumot sa iyang igsoon, anaa sa kangitngit ug naglakaw diha sa kangitngit ug wala siya mahibalo kon asa siya padulong, kay ang kangitngit mibuta man sa iyang mga mata.
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita.
Ang tanan nga nagdumot sa iyang igsoon mamumuno, ug kamo nasayod nga ang matag mamumuno walay kinabuhing dayon nga nagpabilin diha kaniya.
“Apan sultihan ko kamong mga namati, Higugmaa ang inyong mga kaaway, buhati ug maayo kadtong mga nagdumot kaninyo. Panalangini ang mga nagtunglo kaninyo ug pag-ampo alang sa mga nagdaogdaog kaninyo.
Ug kuhaon sa Ginoo gikan kaninyo ang tanang balatian ug walay bisan usa sa daotan nga sakit didto sa Ehipto nga inyong nahibaloan nga ipahamtang nganha kaninyo, apan ipahamtang niya kini nganha sa tanang magdumot kaninyo.
Ang pagdumot naghatag ug kasamok, apan ang gugma nagtabon sa tanang mga kalapasan.
kon bairon nako ang akong naggilawgilaw nga espada ug ang akong kamot magkupot sa paghukom, ako manimalos sa akong mga kaaway, ug akong paninglan ang mga nagdumot kanako.
Pinaagi sa imong mga lagda nakabaton ako ug salabotan; tungod niini gidumtan nako ang tanang paagi nga sayop.
Dumtan kamo sa tanang tawo tungod sa akong ngalan. Apan ang molahutay hangtod sa kataposan maluwas.
panahon sa paghigugma, ug panahon sa pagdumot; panahon pakiggubat ug panahon alang sa pakigdait.
Ang mga mapahitas-on dili makatindog sa atubangan sa imong mga mata; nagdumot ikaw sa tanang tigbuhat ug daotan.
Ang Ginoo nagsulay sa matarong ug sa daotan, ug ang iyang kalag nagdumot niadtong nahigugma sa pagpanglupig.
gidumtan nako ang pundok sa mga tigbuhat ug daotan, ug dili ako molingkod uban sa mga daotan.
Gidumtan nimo ang mga nagtagad sa mga walay bili nga diosdios, apan ako nagsalig sa Ginoo.
Kay nag-ulog-ulog siya diha sa iyang kaugalingong nga mata, nga ang iyang kadaotan dili makaplagan ug dili dumtan.
Kay ang tanan nga nagbuhat ug daotan nagdumot sa kahayag, ug dili moduol sa kahayag, kay tingali unya ug madayag ang ilang mga binuhatan.
gihigugma nimo ang pagkamatarong ug gidumtan ang pagkadaotan. Tungod niana ang Dios, ang imong Dios, nagdihog kanimo sa lana sa kalipay labaw sa imong mga kauban;
Kay dili kaaway ang nagtamay kanako, makaantos ako niini; dili usab kabatok nako ang nagpahitaas batok kanako, busa makatago ako gikan kaniya. Apan ikaw kini, ang sama kanako, akong kauban, akong suod nga higala. Tam-is ang atong pagsultihanay; sa balay sa Dios nagkuyog kita sa pagpanglakaw uban sa panon.
Isalikway ninyo ang tanang kayugot ug kasuko ug kapungot ug mga pagsingka ug pagpasipala lakip ang tanang kadaotan, apan pagmaluluy-on kamo sa usa ug usa, ug lumo ug kasingkasing, mapinasayloon sa usa ug usa, ingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Cristo.
Patindoga ang Dios, patibulaaga ang iyang mga kaaway; pakagiwa usab gikan sa iyang atubangan kadtong nagdumot kaniya!
Daghan pa kay sa buhok sa akong ulo ang mga nagdumot kanako sa walay hinungdan; gamhanan kadtong buot molaglag kanako, kadtong miasdang kanako pinaagi sa mga bakak. Kinahanglan ba nakong iuli ang wala nako kawata?
Ang Ginoo nahigugma niadtong nagdumot sa daotan; siya nagbantay sa kinabuhi sa iyang mga balaan; siya nagluwas kanila gikan sa kamot sa mga daotan.
Dili nako ibutang sa atubangan sa akong mga mata ang bisan unsa nga daotan. Gidumtan nako ang buhat niadtong mga nahisalaag, kini dili motapot kanako.
Gilibotan nila ako sa mga pulong sa pagdumot, ug mihasmag sila kanako sa walay hinungdan. Pinaagi sa akong baba maghatag ako ug dagkong mga pasalamat ngadto sa Ginoo; magdayeg ako kaniya taliwala sa panon sa katawhan. Kay siya nagbarog diha sa tuong kamot sa nanginahanglan, aron sa pagluwas kaniya gikan sa mga naghukom kaniya ngadto sa kamatayon. Tugbang sa akong gugma nakigbatok sila kanako, bisan ug ako nag-ampo alang kanila. Busa sila mibalos kanako ug daotan alang sa maayo ug pagdumot alang sa akong gugma.
Adunay unom ka butang nga gidumtan sa Ginoo, pito ang dulumtanan niya: mapahitas-ong mga mata, bakakon nga dila, ug mga kamot nga nag-ula ug dugo nga walay sala, kasingkasing nga naglaraw ug daotan, mga tiil nga tulin nga modagan ngadto sa daotan, usa ka bakakon nga saksi nga nagsulti ug mga bakak, ug usa ka tawo nga nagpugas ug kasamok diha sa mga kaigsoonan.
Ang pagkahadlok sa Ginoo maoy pagdumot sa daotan. Ang garbo ug ang pagkamapahitas-on ug ang daotan nga pamaagi ug ang daotan nga mga pulong akong gidumtan.
Ang tawo nga maluluy-on nagbuhat ug maayo sa iyang kaugalingon, apan ang bangis nga tawo nagpasakit sa iyang kaugalingon.
Ang mga tawo nga sukwahi ug hunahuna dulumtanan sa Ginoo, apan kadtong hingpit sa ilang mga pamaagi iyang kalipay.
Maayo pa ang pagkaon nga utanon diin anaa ang gugma, kay sa pinatambok nga baka nga inubanan ug pagdumot.
Ang mga hunahuna sa daotan dulumtanan sa Ginoo, apan ang mga pulong sa putli makalipay kaniya.
Siya nga nagdumot, nagpakaaron-ingnon pinaagi sa iyang mga ngabil ug nagtago ug limbong sa iyang kasingkasing; sa diha nga siya magsulti ug maayo ayaw siya tuohi, kay adunay pito ka dulumtanan diha sa iyang kasingkasing; bisan pa ug ang iyang pagdumot matabonan ug limbong, ang iyang pagkadaotan madayag diha sa katilingban.
Ang usa ka bakakon nga dila nagdumot sa nasakitan niini, ug ang usa ka ulog-ulogan nga baba nagbuhat ug kalaglagan.
Ang inyong bag-ong pagsubang sa mga bulan ug ang inyong gitakda nga mga kasaulogan gikaligutgotan sa akong kalag; nangahimo sila nga kabug-at alang kanako, gikapoyan na ako sa pagpas-an niini.
Kay ako, ang Ginoo, nahigugma sa hustisya, gidumtan nako ang pagpangawat ug ang kasaypanan; ako matinud-anon nga maghatag kanila sa ilang balos, ug ako maghimo ug walay kataposang kasabotan uban kanila.
Pamatia ang pulong sa Ginoo, kamo nga nagkurog tungod sa iyang pulong: “Ang inyong kaigsoonan nga nagdumot kaninyo, ug nagsalikway kaninyo tungod sa akong ngalan nag-ingon, ‘Ipahimaya ang Ginoo, aron makita namo ang inyong kalipay’; apan sila mao ang pakaulawan.
Ang akong panulundon nahimo alang kanako nga sama sa usa ka liyon sa lasang, siya mingulob batok kanako, busa gidumtan nako siya.
Bisan pa niana nagpadayon ako sa pagpadala kaninyo sa tanan nakong mga alagad nga mga propeta, sa pag-ingon, ‘Ayaw buhata kining dulomtanan nga butang nga akong gidumtan!’
Ang tanan nilang pagkadaotan atua sa Gilgal; didto nagsugod ako sa pagdumot kanila. Tungod sa pagkadaotan sa ilang mga binuhatan hinginlan nako sila gikan sa akong balay. Dili na ako mahigugma kanila; ang tanan nilang mga pangulo mga masupilon.
Sila nagdumot kaniya nga nagbadlong didto sa ganghaan ug nasilag kaniya nga nagsulti sa kamatuoran.
Dumti ang daotan ug higugmaa ang maayo, ug ipahamtang ang hustisya diha sa ganghaan; basin na lamang ug ang Ginoo, ang Dios sa mga panon, mapuno sa kaluoy sa mga salin ni Jose.
kamo nga nagdumot sa maayo ug nahigugma sa daotan, nga naglaksi sa panit gikan sa akong katawhan, ug sa ilang unod gikan sa ilang mga bukog;
Ayaw kamo paglaraw ug daotan diha sa inyong mga kasingkasing batok sa usa ug usa ug ayaw higugmaa ang pagpanumpa ug bakak, kay kining tanang mga butanga akong gidumtan, nag-ingon ang Ginoo.”
“Gihigugma ko kamo,” nag-ingon ang Ginoo. Apan kamo miingon, “Sa unsang paagi nga ikaw nahigugma kanamo?” “Dili ba si Esau igsoon man ni Jacob?” nag-ingon ang Ginoo. “Apan bisan pa niana akong gihigugma si Jacob, apan gidumtan nako si Esau. Gihimo nako nga awaaw ang iyang kabukiran ug gipasagdan ang iyang panulundon ngadto sa mga irong ihalas sa kamingawan.”
“Nakadungog kamo nga kini giingon, ‘Higugmaa ang imong silingan ug dumti ang imong kaaway.’ Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Unya dumtan kamo sa tanan tungod sa akong ngalan, apan ang molahutay hangtod sa kataposan maluwas.
“Bulahan kamo sa dihang dumtan kamo sa mga tawo, ug sa dihang isalikway kamo nila ug bugalbugalan, ug isalikway ang inyong ngalan ingon nga daotan tungod sa Anak sa Tawo!
Ang kalibotan dili makadumot kaninyo apan kini nagdumot kanako kay nagpamatuod man ako mahitungod niini nga ang mga buhat niini daotan.
Kamo gikan sa inyong amahan nga mao ang yawa ug nagtinguha kamo sa pagbuhat sa kabubut-on sa inyong amahan. Siya mamumuno gayod sukad pa sa sinugdan, ug walay labot sa kamatuoran kay ang kamatuoran wala man diha kaniya. Sa dihang mamakak siya, magsulti siya tukma sa iyang kaugalingong kinaiya kay siya bakakon man ug amahan sa mga bakak.
“Kon ang kalibotan nagdumot kaninyo, hibaloi nga una akong gidumtan kay kaninyo. Kon kamo iya pa sa kalibotan, ang kalibotan nahigugma unta sa mga iya, apan kay kamo dili man iya sa kalibotan, hinuon gipili kamo nako gikan sa kalibotan, tungod niini nagdumot kaninyo ang kalibotan.
Ang nagdumot kanako, nagdumot usab sa akong Amahan. Kon wala pa nako buhata taliwala kanila ang mga buhat nga wala mabuhat sa uban, wala unta silay sala. Apan karon sila nakakita ug nagdumot na kanako ug sa akong Amahan. Kini aron matuman ang pulong nga nasulat sa ilang balaod, ‘Nagdumot sila kanako sa walay hinungdan.’
Ako mihatag kanila sa imong pulong apan ang kalibotan nagdumot kanila kay dili man sila iya sa kalibotan, ingon nga ako dili iya sa kalibotan.
madumtanon sila sa Dios, mayubiton, mapahitas-on, tigpanghambog, tigmugna ug daotan, masupilon sa mga ginikanan,
Busa ang panghunahuna nga anaa sa unod batok sa Dios, kay sa balaod sa Dios wala kini mailalom, gani kini dili gayod mahimo,
Ayaw balosi ug daotan ang daotan, buhata hinuon ang maayo sa atubangan sa tanang tawo. Kon mahimo, sumala sa inyong maarangan, pagpuyo nga makidaiton uban sa tanang tawo. Mga hinigugma, ayaw panimalos, kondili hatagi hinuon ninyo ug higayon ang kapungot sa Dios; kay nasulat, “Akoa ang pagpanimalos, ako ang mobayad, nag-ingon ang Ginoo.”
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon.
Karon nahimo na ba ako ninyong kaaway tungod sa akong pagsugilon kaninyo sa kamatuoran?
Ug dayag kaayo ang mga buhat sa unod nga mao kini: salawayong pakighilawas, kahugaw, kaulag, Karon, ako, si Pablo, magsulti kaninyo nga kon magpatuli gani kamo, si Cristo dili magpulos kaninyo. pagsimba ug mga diosdios, pagsalamangka, pagdinumtanay, panagbingkil, pangabubho, kapungot, kahakog, pagkabahinbahin, pagpundokpundok, kasina, paghuboghubog, mapatuyangong hudyaka ug mga butang nga sama niini. Pasidan-an ko kamo sama sa akong pagpasidaan kaninyo kaniadto, nga ang mga nagbuhat sa maong mga butang dili makapanunod sa gingharian sa Dios.
Kasuko kamo apan ayaw pagpakasala tungod niini, ayaw pasalopi sa adlaw ang inyong kasuko, ug ayaw ninyo hatagi ug higayon ang yawa.
Isalikway ninyo ang tanang kayugot ug kasuko ug kapungot ug mga pagsingka ug pagpasipala lakip ang tanang kadaotan,
Ug ayaw kamo pag-ambit sa mga dili mabungahong buhat sa kangitngit, hinuon kinahanglang ibutyag ninyo kini.
Tinuod, ang uban nagwali kang Cristo gikan sa kasina ug sa pagpalabaw, apan ang uban gikan sa maayong kabubut-on.
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon.
Apan karon isalikway usab ninyo kining tanan: kasuko, kapungot, pagpangdaot, pagpasipala ug ang law-ay nga sinultian sa inyong baba.
Matngoni nga wala kaninyoy magbalos ug daotan sa daotan, hinuon tinguhaa ninyo sa kanunay ang pagbuhat ug maayo ngadto sa usa ug usa ug ngadto sa tanan.
kay matarong alang sa Dios nga ang mga nagsakit kaninyo balosan niya ug kasakit. Ug kamo nga gisakit makapahulay uban kanamo sa diha nga ang Ginoong Jesus ipadayag na gikan sa langit uban sa iyang gamhanang mga anghel diha sa nagdilaab nga kalayo. Siya magpahamtang ug panimalos batok kanila nga wala moila sa Dios ug kanila nga wala magtuman sa Maayong Balita sa atong Ginoong Jesus.
walay pagbati, walay kaluoy, tigbutangbutang, mapatuyangon, bangis, madinumtanon sa maayo,
Kay kaniadto kita usab mga walay kahibalo, mga masukihon, nahisalaag, nagpaulipon sa nagkalainlaing mga pangibog ug mga kahilayan, nagkinabuhi diha sa daotan ug kasina, gidumtan sa mga tawo ug nagdumtanay sa usa ug usa.
Gihigugma nimo ang pagkamatarong ug gidumtan nimo ang pagkamalapason; tungod niana gidihogan ikaw sa Dios, sa imong Dios, sa lana sa kalipay labaw kanila nga imong mga kauban.”
Kay kon kita magpadayon sa tinuyo nga pagpakasala human nato madawat ang kahibalo sa kamatuoran, wala nay nahibilin pa nga halad nga inihaw alang sa mga sala, kondili ang usa ka makalilisang nga pagpaabot sa hukom ug kabangis sa kalayo nga maglamoy sa mga kaaway.
Tinguhaa ang pagpakigdait uban sa tanang tawo ug ang pagkabalaan nga kon wala kini walay si bisan kinsa nga makakita sa Ginoo. Tan-awa ninyo nga walay si bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios, nga walay “gamot sa kapaitan” nga maghimo ug kasamok ug tungod niini, daghan ang mahugaw,
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko, Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay, kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios.
Diin ba magsukad ang mga gubat ug mga panag-away diha kaninyo? Dili ba sa inyo man nga mga pangibog nga naggubat diha sa mga bahin sa inyong lawas? Ipaubos ang inyong kaugalingon atubangan sa Ginoo ug siya magtuboy kaninyo. Mga igsoon, ayaw kamo pagdinaotay batok sa usa ug usa. Siya nga nagdaot sa usa ka igsoon o naghukom sa iyang igsoon, nagdaot sa balaod ug naghukom sa balaod. Apan kon ikaw maghukom sa balaod, dili ikaw tigbuhat sa balaod kondili maghuhukom. Usa ra ang tighatag ug balaod ug maghuhukom nga makahimo sa pagluwas ug sa paglaglag. Apan ikaw, si kinsa ka man nga nanghukom sa imong silingan? Tan-awa ra, kamo nga nag-ingon, “Karon o ugma mangadto kami nianang lungsora ug didto magpabilin kami ug usa ka tuig ug magpatigayon ug manapi,” nga wala man kamo mahibalo mahitungod sa kaugmaon. Kay unsa ba ang inyong kinabuhi? Kamo sama lamang sa aso nga sa makadiyot nagpakita ug unya nahanaw lamang. Moingon unta kamo, “Kon itugot sa Ginoo, kami mabuhi ug among buhaton kini o kana.” Apan karon nanghambog kamo sa inyong pagkaandakan. Daotan ang maong pagpangandak. Busa ngadto kaniya nga nasayod unsay maayong buhaton ug wala magbuhat niini, sala kini alang kaniya. Nangandoy kamo apan wala kamo makabaton. Nagpatay kamo ug tawo ug nasina apan wala kamo makaangkon. Nakig-away kamo ug nakiggubat. Wala kamo makabaton tungod kay wala man kamo mangayo.
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.
Busa, biniyaan ang tanang pagkadaotan ug ang tanang panglimbong ug pagpakaaron-ingnon ug kasina ug ang tanang pagpangdaot sa dungog,
dili magbalos ug daotan sa daotan o magbalos ug pasipala sa pagpasipala kondili magpanalangin hinuon kay alang niini kamo gitawag aron makaangkon ug panalangin.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Mga hinigugma, maghigugmaay kita sa usa ug usa kay ang gugma iya sa Dios, ug siya nga nahigugma gipakatawo sa Dios ug nakaila sa Dios. Ang wala mahigugma wala makaila sa Dios kay ang Dios gugma.
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita. Ug gikan kaniya nabatonan nato kining maong sugo, nga ang nahigugma sa Dios kinahanglan nga mahigugma usab sa iyang igsoon.
Kay ang paghigugma alang sa Dios mao kini, nga tumanon nato ang iyang kasugoan. Ug ang iyang kasugoan dili bug-at.
Ug ang gugma mao kini, nga kinahanglang magkinabuhi kita subay sa iyang kasugoan. Mao kini ang iyang sugo, ingon sa inyo nang nadungog sukad pa sa sinugdan, nga kinahanglang magkinabuhi kamo diha niini.
Apan kining mga tawhana nagpasipala sa bisan unsang butang nga wala nila masabti ug ang mga butang nga ilang nahibaloan pinaagi sa tawhanong kinaiya nga sama sa mga mananap nga walay kabuot, pinaagi niini sila nangalaglag.
Apan kamo, mga hinigugma, hinumdumi ang mga gisulti kaniadto sa mga apostoles sa atong Ginoong Jesu-Cristo, kay sila miingon kaninyo, “Sa kataposang panahon may manungha nga mga mayubiton, nagpahiuyon sa ilang dili diosnon nga mga pangibog.” Mao kini sila ang naghimo ug mga pagbahinbahin, mga tawong kalibotanon, wala magbaton sa Espiritu.
Hinuon anaa kini kanimo, gidumtan nimo ang mga buhat sa mga Nicolaita, nga gidumtan usab nako.
Ug sila nagmadaogon batok kaniya pinaagi sa dugo sa Nating Karnero ug sa pulong sa ilang pagpamatuod, tungod kay wala man sila mahigugma sa ilang mga kinabuhi bisan ngadto sa kamatayon.
Unya ang dragon nasuko batok sa babaye, ug miadto siya sa pagpakiggubat batok sa tanan nga uban pang mga kaliwat sa babaye, sa mga nagtuman sa kasugoan sa Dios ug nagdala ug pagpamatuod mahitungod kang Jesus.
Ug ang napulo ka sungay nga imong nakita, sila ug ang bangis nga mananap, magdumot sa daotang babaye, ug siya ilang laglagon ug huboan, ug ang iyang unod ilang kan-on ug siya ilang sunogon pinaagi sa kalayo,
Ug siya misinggit sa kusog nga tingog nga nag-ingon, “Nagun-ob na, nagun-ob na ang bantogang Babilonia! Ug nahimo na siyang puluy-anan sa mga demonyo, ug tagoanan sa tanang hugawng espiritu, ug tagoanan sa tanang langgam nga hugaw ug tagoanan sa tanang mananap nga hugaw ug dulumtanan
Sa gawas anaa ang mga iro, ang mga salamangkiro, ang mga makihilawason, ang mga mamumuno, ang mga nagsimba ug mga diosdios, ug ang tanang nahigugma ug naghimo sa bakak.