Kategorya
110 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Kahakog
Higala, ang kasingkasing nga hakog mao kadtong dili makatagamtam sa tanang gibuhat sa Ginoo kada adlaw aron itagana ang atong panginahanglan ug atimanon kita. Murag walay kabusog, kanunay lang gigutom sa kwarta, wala magtagad sa kabubut-on ug katuyoan sa Ginoo.
Daghan na ang naguba tungod sa kahakog. Natuo sila nga mouswag sila pinaagi sa limbong ug pagpangilad, wala’y pakabana sa mga tawong maayo og kasingkasing. Ayaw kalimti, higala, nga ang Ginoo dili mokonsiderar nga inosente ang sad-an. Hukman Niya ang atong mga binuhatan. Busa, atubangon nato ang Ginoo uban ang tinuod nga pagpaubos.
Kon nakapangawat ka, nakapanlimbong o nakapangilad, pangayo og pasaylo sa Ginoo ug iuli ang imong gikuha pinaagi sa pagpahimulos sa kainosente sa uban. Ang kahakog mahimong hinungdan sa sakit, makatangtang sa imong katulugon, ug dili ka malipay sa bisan unsa nga imong buhaton. Ang imong konsensya moakusar kanimo ug ang kalinaw mopalayo gikan kanimo.
Karon ang maayong adlaw aron magsugod sa pagbuhat sa husto ug pagbilin og maayong ehemplo sa kinabuhi sa mga tawo nga misalig kanimo. Hinay-hinay lang, higala. Wala’y dali nga kalampusan. Salig sa Ginoo, sa kusog nga Iyang gihatag, ug tuohi nga kaya nimo ang tanan diha kang Kristo nga nagpalig-on kanimo.
Kay ang daotan nagpasigarbo sa mga pangandoy sa iyang kasingkasing ug ang tawong hakog nagtunglo ug nagsalikway sa Ginoo.
Kay ang paghigugma sa salapi mao ang gamot sa tanang pagkadaotan ug tungod sa maong pangibog may mga tawo nga nahisalaag gikan sa pagtuo ug ilang giduslak ang ilang kaugalingon sa daghang kasakit.
“Ayaw kaibog sa balay sa imong isigkatawo. Ayaw kaibog sa asawa sa imong isigkatawo o sa iyang sulugoon nga lalaki o sa iyang sulugoon nga babaye o sa iyang baka o sa iyang asno o sa bisan unsang butang nga iya sa imong isigkatawo.”
Ug siya miingon kanila, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang tanang kahakog, kay ang kinabuhi sa tawo wala diha sa kadaghan sa iyang mga katigayonan.”
Ang tinguha sa tapolan magpatay kaniya, kay ang iyang mga kamot nagdumili sa pagbuhat. Sa tibuok adlaw ang daotan mangibog, apan ang matarong maghatag ug dili mahinugon.
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.”
Sunoga sa kalayo ang kinulit nga larawan sa ilang mga diosdios. Ayaw kaibgi ang plata o ang bulawan nga anaa kanila o kuhaon ninyo kini alang sa inyong kaugalingon, aron nga dili kamo malit-ag niini kay kini dulumtanan alang sa Ginoo nga inyong Dios.
Apan ang salawayong pakighilawas ug ang tanang kahugaw o kahakog, kinahanglan nga dili gani mahisgotan diha kaninyo kay dili man kini angay sa mga balaan,
Alaot kadtong naglaraw ug kadaotan ug nagbuhat sa daotan diha sa ilang mga higdaanan! Sa pagkabuntag, sila magbuhat niini, tungod kay kini anaa sa gahom sa ilang kamot. Tindog kamo ug lakaw, kay kini dili mao ang inyong pahulayanan; tungod sa kahugawan nga naglaglag uban sa hilabihan nga pagkalaglag. Kon ang usa ka tawo magsuroysuroy nga magsulti ug walay hinungdan ug mga bakak, nga nag-ingon, “Ako magsangyaw kanimo mahitungod sa bino ug sa ilimnon,” siya mahimo nga tigsangyaw niini nga katawhan! Tigomon gayod nako kamong tanan, O Jacob, tigomon nako ang mga salin sa Israel; tigomon nako sila sama sa mga karnero sa toril, sama sa panon sa karnero diha sa ilang sibsibanan, usa ka banha nga panon sa katawhan. Siya nga magbukas ug agianan mosaka una kanila; sila molapos ug moagi sa ganghaan ug mogula pinaagi niini. Ang ilang hari molabay sa ilang atubangan, ang Ginoo nga nangulo kanila. Gikaibgan nila ang mga kaumahan ug giilog kini; ug ang mga balay ug gisakmit kini; ilang gidaogdaog ang usa ka tawo ug giilog ang iyang balay, ang tawo ug ang iyang panulundon.
Apan sultihan ko kamo nga ang tanan nga motan-aw ug babaye uban ang kaulag, nakapanapaw na kaniya diha sa sulod sa iyang kasingkasing.
Apan ang sala, sa dihang nakakita ug higayon diha sa kasugoan, naghimo sa tanang matang sa pangibog dinhi sa sulod nako. Kay ang sala patay kon wala ang Balaod.
Busa patya ninyo ang unsay yutan-on diha sa sulod ninyo: salawayong pakighilawas, kahugaw, unodnong kaibog, daotang tinguha, ug ang kahakog nga maoy pagsimba ug mga diosdios.
Ang hakog nga tawo naghagit ug away, apan siya nga nagsalig sa Ginoo magmauswagon.
Tungod niini, “Dili ka manapaw; Dili ka magpatay; Dili ka mangawat; Dili ka mangibog,” ug ang bisan unsa pa nga sugo, nalangkob niining mga pulonga nga nag-ingon, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
o mga kawatan o mga hakog o mga palahubog o mga tigpasipala o mga tulisan nga makapanunod sa gingharian sa Dios.
Ug kining mga butanga mga pasidaan alang kanato, aron dili kita mangandoy ug mga daotang butang ingon sa ilang gibuhat.
“Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.
Nangandoy kamo apan wala kamo makabaton. Nagpatay kamo ug tawo ug nasina apan wala kamo makaangkon. Nakig-away kamo ug nakiggubat. Wala kamo makabaton tungod kay wala man kamo mangayo.
Siya nga hakog sa dili matarong nga ganansiya naghimo ug kasamok sa iyang panimalay, apan siya nga nagdumot sa mga suborno mabuhi.
“Kay gikan sa labing gamay ngadto sa labing dako kanila, ang matag usa hakog sa dili matarong nga ganansiya; ug gikan sa propeta ngadto sa pari, ang matag usa nanglimbong.
Busa akong ihatag ang ilang mga asawa ngadto sa lain ug ang ilang mga uma ngadto sa mobuntog kanila, tungod kay gikan sa labing gamay ngadto sa labing dagko ang matag usa hakog sa dili matarong nga ganansiya; gikan sa propeta ngadto sa pari ang matag usa naglimbong.
Walay sulugoon nga makahimo pag-alagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon ang ikaduha o labanan niya ang usa ug tamayon ang ikaduha. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi.”
Kay unsa may kapuslanan alang sa usa ka tawo sa pag-angkon niya sa tibuok kalibotan apan mawad-an sa iyang kinabuhi?
Kay nasayod kamo niini, nga ang tanang makihilawason o hugaw o hakog, nga sa ato pa, tigsimba ug mga diosdios, walay mapanunod sa gingharian ni Cristo ug sa Dios.
Dugang pa niini, gikan sa tanang katawhan, pagpili ug mga tawo nga may katakos, mga tawo nga mahadlokon sa Dios, mga tawo nga kasaligan ug nagdumot sa suborno. Ibutang kining mga tawhana ibabaw kanila, ingon nga mga pangulo sa mga linibo, sa mga ginatos, sa mga tag-50, ug sa mga tagnapulo.
Tungod sa kasal-anan sa iyang kahakog ako nasuko, ako naghampak kaniya, gitagoan nako ang akong nawong ug nasuko; apan siya mipadayon pagbalik diha sa pamaagi sa iyang kaugalingong kasingkasing.
Busa nakahunahuna ako nga kinahanglan akong agdahon ang mga igsoon sa pag-anha kaninyo una kanako, ug sa pagpahigayon daan niining panalangin nga inyong gisaad, aron kini maandam dili ingon nga usa ka pagpamugos gikan kaninyo kondili ingon nga inyong kinabubut-ong hatag.
Ug sultihan ko pa gayod kamo, sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa lungag sa dagom kay sa usa ka dato sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
Ang kadato dili magpulos sa adlaw sa kaligutgot, apan ang pagkamatarong magpalingkawas gikan sa kamatayon.
Ayaw paghago aron sa pag-angkon ug bahandi; pagmaalamon sa pagpugong. Sa diha nga ang imong mata magtan-aw niini, kini mawala; kay sa kalit kini makabaton ug mga pako, molupad sama sa usa ka agila paingon sa langit.
Siya nga nahigugma sa salapi dili matagbaw sa salapi o siya nga nahigugma sa bahandi dili matagbaw sa tubo. Kini kakawangan usab.
Gikaibgan nila ang mga kaumahan ug giilog kini; ug ang mga balay ug gisakmit kini; ilang gidaogdaog ang usa ka tawo ug giilog ang iyang balay, ang tawo ug ang iyang panulundon.
Apan ang Dios miingon kaniya, ‘Buang! Karong gabhiona ang imong kalag kuhaon gikan kanimo ug ang mga butang nga imong giandam, kang kinsa na man unya kini?’ Ingon niana ang nagpaadunahan sa iyang kaugalingon apan dili adunahan ngadto sa Dios.”
Sa tibuok adlaw ang daotan mangibog, apan ang matarong maghatag ug dili mahinugon.
Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan.
Apan sila nga maikagon nga mahimong dato mangahulog ngadto sa pagpakasala, ngadto sa laang, ngadto sa daghang binuang ug makadaot nga mga pagpangibog nga nag-unlod sa mga tawo ngadto sa pagkagun-ob ug sa pagkalaglag.
Ang tihik nga tawo nagdali nga madato, ug wala mahibalo nga ang kawalad-on moabot kaniya.
Ug ang mga Pariseo nga mga mahigugmaon sa salapi, nakadungog niining tanan ug sila mibugalbugal kaniya. Apan si Jesus miingon kanila, “Kamo mao ang mga nagpakamatarong sa inyong kaugalingon sa atubangan sa mga tawo, apan ang Dios nahibalo sa inyong mga kasingkasing kay ang gipakahalangdon sa mga tawo dulumtanan man sa atubangan sa Dios.
“Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing.
Ibaligya ang inyong kabtangan, ug panghatag kamo ug limos; sangkapi ang inyong kaugalingon sa mga sudlanan sa salapi nga dili madunot, sa bahandi sa langit nga dili mahurot diin walay kawatan nga makaduol ug walay mananap nga mokutkot. Kay hain gani ang inyong bahandi, atua usab ang inyong kasingkasing.
Tungod sa ilang kahakog, ila kamong panapion pinaagi sa tinumotumo nga mga pulong. Sukad pa sa karaang panahon ang hukom kanila wala maghunong, ug ang ilang kalaglagan wala matulog.
usa ka tawo nga nag-inusara, walay anak o igsoon, apan walay kataposan ang tanan niyang paghago, ug ang iyang mga mata wala gayod matagbaw sa mga bahandi, mao nga siya mangutana, “Alang kang kinsa ako naghago ug naghikaw sa akong kaugalingon sa kalipay?” Kini usab kakawangan ug usa ka makasusubo nga buluhaton.
Ingon niini ang mga pamaagi sa tanan nga hakog sa ganansiya; kini nagkuha sa kinabuhi sa mga tag-iya niini.
Nangandoy kamo apan wala kamo makabaton. Nagpatay kamo ug tawo ug nasina apan wala kamo makaangkon. Nakig-away kamo ug nakiggubat. Wala kamo makabaton tungod kay wala man kamo mangayo. Nangayo kamo apan wala makadawat niini tungod kay sayop man ang inyong pagpangayo, aron lamang usik-usikan alang sa inyong mga pangibog.
Ang nagsalig sa iyang mga bahandi mapukan, apan ang matarong magmauswagon sama sa lunhaw nga dahon.
Sa nakita ni Jesus nga ang tawo nasubo, siya miingon, “Pagkalisod gayod sa mga adunahan sa pagsulod sa gingharian sa Dios! Kay sayon pa sa kamilyo ang paglusot sa mata sa dagom kay sa usa ka adunahan sa pagsulod sa gingharian sa Dios.”
Ang usa ka maayong ngalan maoy pilion kay sa dagkong mga bahandi, ug ang kahimuot maayo pa kay sa plata o bulawan.
Wala ko kini isulti tungod sa akong kawalad-on, kay ako nakakat-on man sa pagpahaom sa akong kaugalingon sa bisan unsang kahimtang nga akong nahimutangan. Nasayod ako unsa ang kakabos ug unsa ang kabuhong, sa bisan unsa ug sa tanang pagkabutang, nasinati nako ang pagkabusog ug ang pagkagutom, ang kabuhong ug ang kawalad-on.
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Apan ako mag-ingon, pagkinabuhi kamo diha sa Espiritu ug ayaw ninyo tumana ang mga tinguha sa unod. Kay ang mga tinguha sa unod supak sa Espiritu, ug ang Espiritu supak sa unod, kay kini silang duha nagkasumpaki sa usa ug usa, aron dili kamo makahimo sa buot ninyong buhaton.
Ang mga sundalo usab nangutana kaniya, “Ug kami, unsa may among buhaton?” Siya miingon kanila, “Ayaw na kamo panulis o magbutangbutang, ug kinahanglang matagbaw kamo sa inyong mga suhol.”
Kay kamo may kaluoy man sa mga binilanggo, ug gikalipay ninyo nga sakmitan sa inyong katigayonan, kay inyo mang nahibaloan nga kamo adunay usa ka labaw pa ka maayong bahandi ug nga kini molungtad.
Ipalayo gikan kanako ang kabakakan ug ang pagpamakak; ayaw ako hatagi ug kakabos o kadato; pakan-a ako sa pagkaon nga gikinahanglan nako, kay tingali unya ug ako mabusog, ug maglimod kanimo, ug mag-ingon, “Kinsa ba ang Ginoo?” o tingali unya ug mahimo akong kabos ug mangawat, ug magpasipala sa ngalan sa akong Dios.
Kay unsa bay makuha sa tawo kon maangkon niya ang tibuok kalibotan ug malaglag o mapildi ang iyang kaugalingon?
si Gihasi nga sulugoon ni Eliseo nga tawo sa Dios, miingon, “Tan-awa, ang akong agalon nagluwas niining Naaman nga Sirianhon sa walay pagdawat diha sa iyang kamot nianang iyang gidala. Ingon nga ang Ginoo buhi, ako moapas kaniya ug kuhaon nako ang bisan unsa gikan kaniya.” Busa si Gihasi misunod kang Naaman. Ug sa pagkakita ni Naaman nga may nagsunod kaniya, nanaog siya sa karwahi aron sa pagsugat kaniya ug miingon, “Maayo ba ang tanan?” Ug siya miingon, “Ang tanan maayo. Ang akong agalon nagpaanhi kanako nga nag-ingon, ‘Karon may miabot kanako gikan sa kabungtoran sa Efraim nga duha ka batan-ong lalaki gikan sa pundok sa mga propeta, hatagi sila, ako naghangyo kanimo, ug usa ka talanton nga plata ug duha ka mahalon nga bisti.’ ” Ug si Naaman miingon, “Ikalipay ang pagkuha sa duha ka talanton.” Ug iyang gipugos siya, ug giputos ang duha ka talanton nga plata sa duha puntil, lakip ang duha ka mahalon nga bisti, ug gipalukdo sa duha sa iyang mga sulugoon ug ilang gidala kini sa atubangan ni Gihasi. Ug sa pag-abot niya sa bungtod, iyang gikuha kini gikan sa ilang kamot, ug gihipos kini sa sulod sa balay ug iyang gipalakaw ang mga tawo, ug sila namahawa. Unya misulod siya ug mitindog sa atubangan sa iyang agalon. Ug si Eliseo miingon kaniya, “Diin ka man gikan, Gihasi?” Ug siya miingon, “Ang imong sulugoon wala molakaw sa laing dapit.” Apan siya miingon kaniya, “Wala ba mahiuban kanimo ang akong kasingkasing sa pagkanaog sa tawo sa iyang karwahi aron sa pagsugat kanimo? Panahon ba karon sa pagdawat ug salapi ug bisti, mga kaolibohan ug mga parasan, mga karnero, mga baka, mga sulugoon nga lalaki ug mga sulugoon nga babaye? Busa ang sanla ni Naaman motakboy kanimo ug sa imong mga kaliwat hangtod sa hangtod.” Ug siya mipahawa sa iyang atubangan nga usa ka sanlahon ug puti kaayo.
“Kay ang gingharian sama sa usa ka tawo nga sa dayon na niyang langyaw, mitawag sa iyang mga ulipon ug mipiyal kanila sa iyang katigayonan. Ang usa gihatagan niya ug lima ka talanton, ang usa duha, ug ang usa, usa ka talanton, ang matag usa sumala sa iyang katakos. Unya milakaw siya. Ang nakadawat ug lima ka talanton milakaw dayon ug kini iyang gipamatigayon ug nakaganansya siya ug laing lima ka talanton. Ang nakadawat ug duha ka talanton nakaganansya usab ug laing duha ka talanton. Apan ang nakadawat ug usa ka talanton milakaw ug nagkalot sa yuta ug gilubong niya ang salapi sa iyang agalon. Unya, human sa taas nga panahon, miabot ang agalon niadtong mga ulipon ug nangayo ug husay kanila. Ang lima kanila mga buangbuang ug ang lima mga maalamon. Ug ang nakadawat ug lima ka talanton miatubang kaniya ug nagdala ug laing lima ka talanton ug miingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug lima ka talanton, ania, nakaganansya ako ug laing lima ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ug ang nakadawat ug duha ka talanton miduol usab nga nag-ingon, ‘Ginoo, gihatagan nimo ako ug duha ka talanton, tan-awa, nakaganansya ako ug laing duha ka talanton.’ Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’ Ang nakadawat usab ug usa ka talanton miduol nga nag-ingon, ‘Ginoo, nakaila ako nga ikaw usa ka tig-a nga pagkatawo, nag-ani sa dili nimo pinugas ug nanghipos sa dili nimo pinaliran. Busa nahadlok ako ug milakaw ug gilubong nako ang talanton diha sa yuta. Ania ra ang unsay imoha.’ Apan mitubag ang iyang agalon nga nag-ingon kaniya, ‘Daotan ug tapolan nga ulipon! Nasayod diay ikaw nga ako nag-ani gikan sa dili nako pinugas ug naghipos gikan sa dili nako pinaliran? Imo untang gidiposito sa bangko ang akong salapi ug unya sa akong pagpauli madawat unta nako ang unsay akoa nga may tubo. Busa kuhaa ninyo ang talanton gikan kaniya ug ihatag kana sa ulipon nga may napulo ka talanton. Kay ang matag usa nga adunay iya hatagan ug dugang pa ug makabaton siya sa kadagaya. Apan siya nga walay iya, kuhaan sa bisan unsa nga anaa kaniya. Kay ang mga buangbuang, sa pagdala nila sa ilang mga lampara, wala magbalon ug lana, Ug ilabay ninyo ang walay pulos nga ulipon ngadto sa kangitngitan sa gawas, didto ang mga tawo manghilak ug magkagot ang ilang mga ngipon.’
Kamong, mga dato, panghilak ug paniyabaw kamo tungod sa mga kalisdanan nga taliabot kaninyo. Mga igsoon, ingon nga sumbanan sa pag-antos ug pagpailob, palandonga ang mga propeta nga nagsulti diha sa ngalan sa Ginoo. Tan-awa, giisip nato nga bulahan ang nag-antos. Nakadungog kamo mahitungod sa pagkamainantoson ni Job, ug nakita ninyo ang katuyoan kaniadto sa Ginoo, unsa gayod ka mapuanguron ug ka maluluy-on sa Ginoo. Apan labaw sa tanan, mga igsoon, ayaw gayod kamo panumpa, bisan pinaagi sa langit o pinaagi sa yuta, o sa bisan unsang panumpa, hinuon ang inyong Oo himoa nga Oo, ug ang inyong dili himoa nga dili, aron dili kamo mahiagom sa paghukom. Aduna ba kaninyoy nag-antos? Paampoa siya. Aduna bay malipayon? Paawita siyag pagdayeg. Aduna ba kaninyoy nasakit? Ipatawag kaniya ang mga kadagkoan sa iglesia ug paampoa sila alang kaniya, maghaplas kaniya ug lana pinaagi sa ngalan sa Ginoo. Ang pag-ampo sa pagtuo mag-ayo sa masakiton, ug siya pabangonon sa Ginoo, ug kon siya nakasala man, pasayloon siya. Busa ngadto sa usa ug usa pagsinugiray kamo sa inyong mga sala ug pag-ampo kamo alang sa usa ug usa, aron kamo mangaayo. Ang pag-ampo sa tawong matarong dako ug kahimoan. Si Elias usa ka tawo nga sama kanato ug kinaiya, ug sa iyang pag-ampo, siya nag-ampo nga dili unta mag-ulan, ug wala kini moulan sa yuta sulod sa tulo ka tuig ug unom ka bulan. Unya siya nag-ampo pag-usab ug ang langit nagpaulan ug ang yuta naghatag sa mga abot niini. Mga igsoon ko, kon aduna kaninyoy nahisalaag gikan sa kamatuoran ug may usa nga makapabalik kaniya, Ang inyong kadato nangadunot ug ang inyong mga bisti gipangotkot sa mga mananap. hibaloi nga si bisan kinsa nga makapabalik sa makasasala gikan sa pagkahisalaag niini sa iyang dalan magluwas sa kalag niini gikan sa kamatayon ug magtabon ug daghang mga sala. Ang inyong bulawan ug salapi gitay-an, ug ang ilang taya mahimong saksi batok kaninyo, ug mag-ut-ot sa inyong unod sama sa kalayo. Kamo nagtigom ug bahandi alang sa kataposang mga adlaw.
Siya nga mahigugma sa kalingawan mahimong kabos nga tawo; siya nga mahigugma sa bino ug lana dili maadunahan.
Atimana ninyo ang panon sa Dios nga anaa diha kaninyo, nga ilalom sa inyong pagbantay, dili ingon nga gipugos kamo kondili sa kinabubut-on sumala sa pagbuot sa Dios gayod, dili alang sa makauulawng pagpanapi kondili inubanan hinuon sa kadasig,
Ipaduol ang akong kasingkasing ngadto sa imong mga pagpamatuod, ug dili ngadto sa pagpausbaw sa kaugalingon.
Ang bahandi nga daling makuha magkawala, apan kadtong nagtigom sa hinayhinay magpadaghan niini.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
“Busa, sultihan ko kamo, ayaw kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi kon unsay inyong kaonon o unsay inyong imnon, o mahitungod sa inyong lawas kon unsay inyong ibisti. Dili ba ang kinabuhi labaw pa man kay sa pagkaon ug ang lawas labaw pa kay sa bisti?
Ayaw itugot nga ang imong kasingkasing masina sa mga makasasala, hinuon padayon diha sa pagkahadlok sa Ginoo sa tibuok adlaw.
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Siya nga nagdaogdaog sa kabos nagtamay sa iyang Magbubuhat, apan siya nga may kaluoy sa nanginahanglan nagtahod kaniya.
Kay bisan gani sa diha pa kami uban kaninyo, among gihatag kaninyo kining maong sugo: Kon adunay dili buot mobuhat, ayaw siya pakan-a.
Panghatag kamo ug kamo hatagan. Ang hustong takos, dinasok, tinantan ug nag-awas, ibutang ra unya diha sa inyong sabakan. Kay ang gidaghanon nga inyong ihatag mao usab unya ang gidaghanon nga inyong madawat.”
Ayoha ninyo ang mga masakiton, banhawa ang mga patay, hinloi ang mga sanlahon, pagulaa ang mga demonyo. Nakadawat kamo nga walay bayad, panghatag nga walay bayad.
dili palahubog, dili tigpangdapat hinuon lumo, dili palaaway, ug dili mahigugmaon ug salapi.
Ang gitinguha diha sa usa ka tawo mao ang pagkamaunongon, ug ang usa ka tawo nga kabos maayo pa kay sa usa ka bakakon.
Ug ang Ginoo miingon kaniya, “Kamong mga Pariseo naghinlo sa gawas sa kupa ug sa plato, apan sa sulod kamo puno sa panikas ug kadaotan. Ug pasayloa kami sa among mga sala, kay kami usab nagpasaylo man sa tanang nakautang kanamo, ug ayaw kami itugyan ngadto sa pagsulay.” Mga buang! Dili ba nga ang naghimo sa gawas mao man usab ang naghimo sa sulod? Apan ilimos ninyo kanang anaa sa sulod, ug tan-awa, ang tanan mahinlo alang kaninyo.
Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo.
ingon nga mga masulub-on apan sa kanunay malipayon, ingon nga mga kabos apan nagpadato sa daghang tawo, ingon nga mga walay nahot apan nakabaton sa tanang mga butang.
Ug iyang gisuginlan sila ug usa ka sambingay nga nag-ingon, “Ang yuta sa usa ka tawong adunahan naghatag ug daghang abot. Ug naghunahuna siya sa iyang kaugalingon nga nag-ingon, ‘Unsa may akong buhaton nga wala man akoy kahiposan sa akong mga abot?’ Ug siya miingon, ‘Mao kini ang akong buhaton: akong gub-on ang akong mga kamalig ug magtukod ako ug dagko pa, ug didto akong hiposon ang tanan nakong abot ug mga kabtangan. Ug unya moingon ako sa akong kalag, Kalag ko, ikaw adunay daghang kabtangan nga gitagana alang sa daghang katuigan. Pagpahayahay, kaon, inom ug paglipay.’ Walay tinabonan nga dili ukban o tinagoan nga dili mahibaloan. Apan ang Dios miingon kaniya, ‘Buang! Karong gabhiona ang imong kalag kuhaon gikan kanimo ug ang mga butang nga imong giandam, kang kinsa na man unya kini?’
Maayo pa ang diyotay nga pinaagi sa pagkamatarong, kay sa mga dagkong abot nga pinaagi sa dili matarong.
Kay sumala sa inyo nang nasayran, kami wala gayod mogamit ug mga pulong sa pag-ulog-ulog o takuban sa kadalo, ang Dios saksi niini.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina.
nga walay bisan kinsa nga maglapas ug mamintaha sa iyang igsoon sa bisan unsang butang. Kay ang Ginoo mao ang tigpanimalos mahitungod niining tanan sumala sa among hugot nga gipasidaan ug gipamatud-an kaninyo.
Maayo pa ang diyotay nga may pagkahadlok sa Ginoo, kay sa dakong bahandi nga inubanan sa kasamok
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Adunay naghatag nga walay pugongpugong apan midugang pa hinuon ang kaadunahan; adunay nagpugong sa iyang ihatag, ug nag-antos lamang hinuon sa kawalad-on. Ang tawo nga manggihatagon magmauswagon, ug ang nagbisibis bisibisan usab.
Sama sa iyang paggula gikan sa taguangkan sa iyang inahan, mobalik siya nga hubo ingon sa iyang paggula, ug walay madala bisan unsa sa iyang paghago, nga madala unta niya diha sa iyang kamot.
“Tungod kay wala moila ug pahulay ang iyang kadalo, dili siya makatipig sa butang nga iyang gikahimut-an. Wala gayoy nahibilin human siya mokaon busa dili gayod molungtad ang iyang pagkamauswagon.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Siya nga manggihatagon panalanginan, kay nagpaambit siya sa iyang pan ngadto sa kabos.
Wala ako maibog sa plata o bulawan o bisti ni bisan kinsa. Kamo gayod nahibalo nga kining mga kamota maoy nag-atiman alang sa akong mga panginahanglan ug sa akong mga kauban. Ang tanang mga butang gipakita nako kaninyo nga ang mga maluyahon kinahanglang inyong tabangan pinaagi sa samang paghago nga maghinumdom sa pulong sa Ginoong Jesus nga iyang gisulti, ‘Labaw pang bulahan ang paghatag kay sa pagdawat.’ ”
Wala untay maningkamot alang lamang sa iyang kaugalingong kaayohan, kondili sa kaayohan hinuon sa uban.
mga tawo nga nagsalig sa ilang katigayonan, ug nangandak diha sa kadaghan sa ilang mga bahandi? Walay makalukat sa iyang kaugalingon o makahatag ngadto sa Dios sa bili sa iyang kinabuhi,
Ayaw kamo pagbuhat ug bisan unsa pinaagi sa kahakog o pagpagarbo sa kaugalingon, apan diha sa pagpaubos isipa ang uban nga labaw pang maayo kay sa inyong kaugalingon. kay hapit siya mamatay alang sa buluhaton ni Cristo, nagtahan sa iyang kinabuhi aron sa paghulip sa inyong pag-alagad kanako. Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Sila miingon, “Kang Cesar.” Ug siya miingon kanila, “Busa, ihatag ninyo kang Cesar ang mga butang nga iya ni Cesar ug sa Dios ang mga butang nga iya sa Dios.”
Kay kamo, mga igsoon, gitawag ngadto sa kagawasan. Apan lamang ayaw ninyo gamita ang inyong kagawasan ingon nga kahigayonan sa unod, kondili pinaagi sa gugma alagari ninyo ang usa ug usa.
Ug ang kalibotan mahanaw ug ang pangibog niini apan siya nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Sa pagkadungog ni Jesus niini, siya miingon kaniya, “Usa pa ka butang ang imong kulang. Ibaligya ang tanan nimong katigayonan ug ihatag sa mga kabos, ug makaangkon ikaw ug bahandi didto sa langit, ug unya anhi ug sunod kanako.”
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.
Ayaw pagsalig diha sa pagpanglupig, ayaw paglaom diha sa pagpangawat; kon ang mga bahandi modaghan, ayaw ibutang ang imong kasingkasing niana.
Ayaw kamo pagpahisalaag, “Ang daotang pakig-uban makadaot sa maayong pamatasan.” Pagmaugdang kamo, pagmatarong ug ayaw na kamo pagpakasala kay ang uban walay kahibalo mahitungod sa Dios. Gisulti ko kini aron maulaw kamo.
Kay ang nagkinabuhi sumala sa unod naghunahuna kanunay sa mga butang sa unod, apan ang nagkinabuhi sumala sa Espiritu naghunahuna kanunay sa mga butang sa Espiritu. Ang panghunahuna nga anaa sa unod mosangpot sa kamatayon apan ang panghunahuna nga anaa sa Espiritu mosangpot sa kinabuhi ug kalinaw.
Kay ang Dios dili daotan nga tungod niana kalimtan na lamang niya ang inyong buhat ug ang gugma nga inyong gipadayag alang kaniya pinaagi sa inyong pag-alagad sa mga balaan, sama sa inyo pa gihapong gibuhat.
Ang panghunahuna nga anaa sa unod mosangpot sa kamatayon apan ang panghunahuna nga anaa sa Espiritu mosangpot sa kinabuhi ug kalinaw.
Alaot kamong nagtigom ug mga balay, ug nagdugang ug mga uma, hangtod nga wala nay dapit, ug kamo gihimo nga magpuyo nga mag-inusara taliwala sa yuta!
Mahitungod niadtong nahisabod diha sa kasampinitan, kini mao kadtong nakadungog sa pulong apan ang mga kabalaka niining kalibotana ug ang gugma sa bahandi magtuok sa pulong ug kini dili makapamunga.
Apan hibaloi kini nga sa kataposang mga adlaw mangabot ang mga panahon sa kalisdanan. Apan ikaw nakasunod pag-ayo sa akong pagpanudlo, sa paggawi, sa tumong sa kinabuhi, sa pagtuo, sa pagkamainantoson, sa gugma, sa pagkamalahutayon, sa mga paglutos, sa mga pag-antos, sa mga nahitabo kanako didto sa Antioquia, sa Iconio ug sa Listra, unsa nga mga paglutos nga akong giantos, ug giunsa sa Ginoo sa pagpalingkawas kanako gikan niining tanan. Sa pagkatinuod, ang tanan nga nagtinguha sa pagkinabuhi nga diosnon diha kang Cristo Jesus lutoson gayod. Apan ang mga tawong daotan ug ang mga tigpakaaron-ingnon mosamot pa sa pagkadaotan, manglimbong ug malimbongan. Apan ikaw, padayon diha sa imong nakat-onan ug gituohan pag-ayo, nga nahibalo kon kinsa ang imong nakat-onan niini, ug nga sukad sa imong pagkabata nakahibalo ikaw sa balaan nga kasulatan nga takos sa pagtudlo kanimo ngadto sa kaluwasan pinaagi sa pagtuo kang Cristo Jesus. Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Dios mahimong hingpit, sangkap alang sa tanang maayong buluhaton. Kay ang mga tawo unya mahigugmaon sa ilang kaugalingon, mahigugmaon sa salapi, mapahitas-on, hambogiro, bugalbugalon, masinupakon sa mga ginikanan, walay igabalos, dili diosnon,
Ang kawatan kinahanglang dili na mangawat, kondili maghago hinuon, magbuhat sa mga maayong butang pinaagi sa iyang mga kamot aron may ikahatag siya ngadto sa mga nagkinahanglan.