Kategorya
107 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Dautang Impluwensya
Kon maghuna-huna ta bahin sa dili maayong mga impluwensya, importante nga hinumdoman nato nga ang Biblia naghatag nato og klaro nga giya kon unsaon nato pag-atubang kini nga mga sitwasyon. Sa Proverbio 13:20 mabasa nato: "Ang maalamong tawo makig-uban sa mga maalamon, apan ang buangbuang makig-uban sa mga buangbuang."
Importante kaayo nga pilion nato pag-ayo ang atong mga higala ug kauban. Ang dili maayong mga impluwensya makapahisalaag nato, makapalayo nato gikan sa atong mga prinsipyo ug mga mithi. Mao nga importante kaayo nga palibutan nato ang atong kaugalingon og mga tawo nga parehas og mga mithi nato ug mo-inspire nato nga molambo ug mouswag.
Sa 1 Corinto 15:33, naa tay laing importante nga bersikulo: "Ayaw kamo pagpahisalaag: “Ang dautang panag-uban makadaot sa maayong pamatasan.”" Kining pasidama nagpahinumdom nato nga ang atong mga relasyon direkta nga makaapekto sa atong kinaiya ug moralidad. Ang pagkahibalo niini makatabang nato nga mopalayo gikan sa mga tawo nga modani nato ngadto sa dili maayo o negatibo nga mga pamatasan.
Kinahanglan nga mapilion kita ug atong timbang-timbangon ang impluwensya sa mga tawo sa atong kinabuhi. Ang Biblia nag-awhag nato nga mangita og mga kauban nga makapalig-on nato ug mo-encourage nato nga magkinabuhi subay sa Kristiyanong mga mithi. Pinaagi sa pagpili og maayo sa atong mga higala, malikayan nato ang dili maayong impluwensya ug mapalambo nato ang mga relasyon nga makatabang nato nga molambo sa espirituwal.
Ayaw kamo pagpahisalaag, “Ang daotang pakig-uban makadaot sa maayong pamatasan.”
Adunay mga higala nga magpakaaron-ingnon nga mga higala, apan adunay usa ka higala nga magpabilin nga suod pa kay sa usa ka igsoon.
Ang matarong nga tawo molikay sa daotan, apan ang dalan sa daotan nagpahisalaag kanila.
Ayaw kamo pagpakighiusa uban sa dili magtutuo. Kay unsa may anaa sa panag-abin sa pagkamatarong ug sa pagkadaotan? O unsa may panag-ambitan sa kahayag ug sa kangitngit?
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.
Daghang mga tawo magpahayag sa iyang kaugalingong pagkamaunongon, apan kinsay makakaplag ug usa ka matinumanon nga tawo?
Ayaw pagsulod sa agianan sa daotan, ug ayaw paglakaw sa dalan sa mga tawong daotan. Likayi kini; ayaw pagsubay niini; tipas gikan niini ug padayon.
Wala ako maglingkod uban sa mga tawo nga bakakon, o moapil sa mga tigpakaaron-ingnon; gidumtan nako ang pundok sa mga tigbuhat ug daotan, ug dili ako molingkod uban sa mga daotan.
kay ang tawo nga sukwahi usa ka dulumtanan sa Ginoo, apan ang matarong anaa sa iyang pagsalig.
Siya nga naglakaw uban sa mga maalamon mahimong maalamon, apan ang kauban sa mga buangbuang mag-antos sa kadaot.
Diin walay paggiya, ang katawhan mangapukan; apan diha sa kadaghan sa mga magtatambag adunay kasigurohan.
Makadala ba ug kalayo ang usa ka tawo diha sa iyang sabakan ug ang iyang mga bisti dili masunog? O makalakaw ba ang usa ka tawo ibabaw sa init nga mga baga ug ang iyang mga tiil dili mapaso?
Ug ayaw kamo pag-ambit sa mga dili mabungahong buhat sa kangitngit, hinuon kinahanglang ibutyag ninyo kini.
Ang usa ka mayubiton mangita sa kaalam ug mapakyas, apan ang kahibalo sayon alang kaniya nga may pagpanabot. Palayo gikan sa buangbuang, kay diha kaniya ikaw walay makita nga mga pulong sa kahibalo.
Ang tawo nga bangis nagdani sa iyang isigkatawo, ug naggalgal kaniya diha sa dalan nga dili maayo.
Ayaw pagpakighigala sa usa ka tawo nga daling masuko, o mokuyog sa tawo nga masuk-anon, kay tingali unya ug ikaw makakat-on sa iyang mga pamaagi, ug magbitik sa imong kaugaligon diha sa usa ka lit-ag.
Anak ko, kon ang mga makasasala magtintal kanimo, ayaw pag-uyon kanila. Kon sila moingon, “Uban kanamo, mangatang kita aron sa pag-ula ug dugo, atong patyon sa walay kukaluoy ang walay sala;
Apan karon ako nagsulat kaninyo nga dili kamo makigkauban kang bisan kinsa nga nagpakaigsoon nga makihilawason o hakog o tigsimbag mga diosdios o tigpasipala o palahubog o tikasan, dili gayod bisan sa pagpakigsalo kaniya sa pagpangaon.
Bulahan ang tawo nga wala maglakaw subay sa tambag sa mga daotan, o magtindog diha sa dalan sa mga makasasala, o maglingkod sa mga lingkoranan sa mga mayubiton;
Siya nga maglibotlibot sa pagpanglibak nagbutyag sa mga tinagoan; busa ayaw pagpakigkauban niadtong magsulti ug binuang.
Apan hibaloi kini nga sa kataposang mga adlaw mangabot ang mga panahon sa kalisdanan. Apan ikaw nakasunod pag-ayo sa akong pagpanudlo, sa paggawi, sa tumong sa kinabuhi, sa pagtuo, sa pagkamainantoson, sa gugma, sa pagkamalahutayon, sa mga paglutos, sa mga pag-antos, sa mga nahitabo kanako didto sa Antioquia, sa Iconio ug sa Listra, unsa nga mga paglutos nga akong giantos, ug giunsa sa Ginoo sa pagpalingkawas kanako gikan niining tanan. Sa pagkatinuod, ang tanan nga nagtinguha sa pagkinabuhi nga diosnon diha kang Cristo Jesus lutoson gayod. Apan ang mga tawong daotan ug ang mga tigpakaaron-ingnon mosamot pa sa pagkadaotan, manglimbong ug malimbongan. Apan ikaw, padayon diha sa imong nakat-onan ug gituohan pag-ayo, nga nahibalo kon kinsa ang imong nakat-onan niini, ug nga sukad sa imong pagkabata nakahibalo ikaw sa balaan nga kasulatan nga takos sa pagtudlo kanimo ngadto sa kaluwasan pinaagi sa pagtuo kang Cristo Jesus. Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Dios mahimong hingpit, sangkap alang sa tanang maayong buluhaton. Kay ang mga tawo unya mahigugmaon sa ilang kaugalingon, mahigugmaon sa salapi, mapahitas-on, hambogiro, bugalbugalon, masinupakon sa mga ginikanan, walay igabalos, dili diosnon, walay pagbati, walay kaluoy, tigbutangbutang, mapatuyangon, bangis, madinumtanon sa maayo, mabudhion, madalidalion, garboso, mahigugmaon sa kahilayan inay mahigugmaon sa Dios, nagbaton ug dagway sa pagkadiosnon apan naglimod sa gahom niini. Likayi kini sila.
Kon adunay moanha kaninyo ug wala magdala sa maong pagtulun-an, ayaw ninyo siya padayona sa inyong balay ug ayaw ninyo siya ug abiabiha, kay siya nga mag-abiabi kaniya makig-ambit sa iyang daotan nga binuhatan.
Ug kon ang imong mata maoy makaangin kanimo sa pagpakasala, lugita kini ug isalibay kay maayo pa alang kanimo nga mosulod sa kinabuhi bisan usa na lang ang imong mata, kay sa adunay duha apan itambog ikaw ngadto sa kalayo sa imperno.
Pagmaigmat, pagbantay kanunay. Ang inyong kaaway nga mao ang yawa naglibotlibot sama sa liyon nga nagngulob ug nangita ug iyang matukob.
Dili nako ibutang sa atubangan sa akong mga mata ang bisan unsa nga daotan. Gidumtan nako ang buhat niadtong mga nahisalaag, kini dili motapot kanako.
Kasaligan ang mga samad sa usa ka higala; naghingapin ang mga halok sa usa ka kaaway.
Ug kon ang imong tuo nga kamot mao ang makaingon sa imong pagpakasala, putla ug isalibay kini kay maayo pa nga mawad-an ikaw ug usa ka bahin sa imong lawas kay sa itambog ang tibuok nimong lawas ngadto sa imperno.
Karon, mga igsoon, sa ngalan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, kami magsugo kaninyo nga magpalayo kamo gikan sa tanang igsoon nga nagkinabuhi nga tapolan ug dili sumala sa pagtulun-an nga inyong nadawat gikan kanamo.
Palayo gikan kanako, kamong mga tigbuhat ug daotan, aron nga ako magtuman sa kasugoan sa akong Dios.
Kay kamo dili makainom sa kupa sa Ginoo dungan sa kupa sa mga demonyo. Dili usab kamo makaambit sa kan-anan sa Ginoo ug sa kan-anan sa mga demonyo.
Ayaw ikiling ang akong kasingkasing ngadto sa bisan unsa nga daotan, aron sa paghago sa akong kaugaligon sa mga buhat nga daotan, kauban sa mga tawo nga nagbuhat ug kasal-anan; ug ayaw ako pakan-a sa ilang mga maayo nga pagkaon!
Naghangyo ako kaninyo mga igsoon, sa pagbantay sa mga naghimo ug mga pagbahinbahin ug mga kapandolan nga supak sa pagtulun-an nga inyong nakat-onan, ug likayi sila.
Palayo gikan sa buangbuang, kay diha kaniya ikaw walay makita nga mga pulong sa kahibalo.
Ang usa ka maalamon nga tawo makakita sa daotan ug magtago sa iyang kaugalingon; apan ang yano mopadayon ug mag-antos tungod niini.
Ayaw kasina sa mga daotang tawo, o magtinguha sa pagpakig-uban kanila; Kon ikaw maluya sa adlaw sa kalisdanan, ang imong kusog gamay ra. Luwasa kadtong gipangdala ngadto sa kamatayon; pugngi kadtong nangapandol paingon sa ihawan. Kon ikaw moingon, “Tan-awa, wala kami mahibalo niini,” dili ba siya nga nagsusi sa kasingkasing nakasabot niini? Dili ba siya mga nagbantay sa imong kalag nahibalo niini, ug dili ba siya magbalos sa tawo sumala sa iyang buhat? Anak ko, kaon ug dugos, kay kini maayo, ug ang mga tinulo sa dugos tam-is sa imong pagtilaw. Hibaloi nga ang kaalam ingon niana diha sa imong kalag; kon ikaw makakaplag niini, adunay kaugmaon, ug ang imong paglaom dili makawang. Ayaw pangatang sama sa tawo nga daotan batok sa puluy-anan sa matarong; ayaw buhati ug kadaot ang iyang panimalay; kay ang matarong nga tawo mapukan sa makapito ug mobangon pag-usab; apan ang daotan mapukan pinaagi sa katalagman. Ayaw paglipay sa diha nga ang imong kaaway mapukan, ug ayaw pamayaa ang imong kasingkasing sa diha nga siya mapandol; kay tingali unyag ang Ginoo makakita niini ug dili mahimuot, ug ipalayo ang iyang kasuko gikan kaniya. Ayaw kasubo sa imong kaugalingon tungod sa mga tigbuhat ug daotan, ug ayaw kasina sa daotan; kay ang ilang mga kasingkasing naglaraw ug kabangis, ug ang ilang mga ngabil naglitok ug daotan.
Siya nga nagtuman sa Balaod anak nga maalamon, apan ang kauban sa mga palakaon nagpakaulaw sa iyang amahan.
Siya nga namati sa pahimangno anaa sa dalan paingon sa kinabuhi, apan siya nga nagsalikway sa pagbadlong nasaag.
Kon kita mag-ingon nga may pakig-ambitay kita uban kaniya apan naglakaw kita diha sa kangitngit, namakak kita ug wala magsubay sa kamatuoran. Apan kon kita naglakaw diha sa kahayag, ingon nga siya anaa sa kahayag, kita may pakig-ambitay sa usa ug usa, ug ang dugo ni Jesus nga iyang Anak naghinlo kanato gikan sa tanang sala.
Kay igo na kadtong nangaging panahon sa pagbuhat sumala sa kabubut-on sa mga Gentil, sa paggawi diha sa pagpatuyang, sa kaulag, sa paghuboghubog, sa mapatuyangong paghudyaka, sa walay hunong nga pag-inom ug dulumtanan nga pagsimba ug mga diosdios. Sila natingala nga kamo karon dili na makig-uban kanila sa samang pagpatuyang, ug kamo ila nang bugalbugalan.
Busa ayaw kamo pagpakig-ambit kanila, kay bisan tuod kangitngit kamo kaniadto, karon kahayag na kamo tungod sa Ginoo. Pagkinabuhi kamo ingon nga mga anak sa kahayag,
Siya nga nahigugma sa kaalam naghimo sa iyang amahan nga malipayon, apan siya nga nakig-uban sa mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog nag-usik sa iyang katigayonan.
Ang tawo nga naglatagaw gikan sa dalan sa pagpanabot mopahulay diha sa katilingban sa mga patay.
Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina.
Kon ikaw nga makakita ug usa ka kawatan, ikaw makighigala kaniya, ug makig-uban ikaw sa mga mananapaw. “Gitugyan nimo ang imong baba sa kadaotan, ug ang imong dila naglaraw ug limbong.
Ang mga tawo nga sukwahi ug hunahuna dulumtanan sa Ginoo, apan kadtong hingpit sa ilang mga pamaagi iyang kalipay.
Ang usa ka higala mahigugma sa tanang panahon, ug ang usa ka igsoon natawo alang sa kalisdanan.
“Kon ang kalibotan nagdumot kaninyo, hibaloi nga una akong gidumtan kay kaninyo. Kon kamo iya pa sa kalibotan, ang kalibotan nahigugma unta sa mga iya, apan kay kamo dili man iya sa kalibotan, hinuon gipili kamo nako gikan sa kalibotan, tungod niini nagdumot kaninyo ang kalibotan.
Siya nga ang dalunggan mamati sa mahinungdanong pagmaymay magpabilin uban sa mga maalamon. Siya nga nagsalikway ug pahimangno nagtamay sa iyang kaugalingon, apan ang namati ug pagbadlong makakab-ot ug kahibalo. Ang pagkahadlok sa Ginoo maoy pahimangno diha sa kaalam, ug ang pagkamapaubsanon mag-una sa kadungganan.
Biyai ang pagkayano, ug mabuhi ikaw, ug lakaw subay sa dalan sa maayong pagpanabot.”
Sa kataposan, mga igsoon, bisan unsang butang nga matuod, bisan unsang butang nga dungganan, bisan unsang butang nga matarong, bisan unsang butang nga putli, bisan unsang butang nga matahom, bisan unsang butang nga maayo ug dungog, kon aduna may labing maayo, kon aduna may pagdayeg, hunahunaa ninyo kining mga butanga.
Kay nakabaton man kita niining maong mga saad, mga hinigugma, hinloan nato ang atong kaugalingon sa tanang kahugaw sa unod ug sa espiritu, ug hingpiton nato ang pagkabalaan diha sa pagkahadlok sa Dios.
“Ayaw ihatag sa mga iro ang butang nga balaan ug ayaw iitsa ang inyong mga perlas ngadto sa mga baboy kay tingali unya ug ila kining yatakyatakan ug sumbalikon unya nila kamo ug hambaton.
Hunong, anak ko, sa pagpamati sa pahimangno nga magpahisalaag lamang gikan sa mga pulong sa kahibalo.
Ayaw itugyan ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa sala ingon nga galamiton sa pagkadili matarong, hinuon itugyan ang inyong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga mga tawo nga nabuhi gikan sa kamatayon ug ang mga bahin sa inyong lawas ngadto sa Dios ingon nga mga galamiton sa pagkamatarong.
anak ko, ayaw paglakaw sa dalan uban kanila, isibog ang imong tiil gikan sa ilang agianan; kay ang ilang mga tiil nagdagan padulong sa kadaotan ug sila nagdali aron sa pag-ula ug dugo.
Ayaw pagtipon sa mga palainom ug bino, o sa mga palakaon ug karne; kay ang palahubog ug ang palakaon modangat sa kakabos, ug ang pagkahingatulog magbisti sa usa ka tawo ug mga nuog.
Hugasi ang inyong kaugalingon; himoa ang inyong kaugalingon nga hinlo; kuhaa ang daotan sa inyong mga binuhatan gikan sa atubangan sa akong mga mata; hunonga ang pagbuhat ug daotan, tun-i ang pagbuhat ug maayo; pangitaa ang hustisya, badlonga ang pagpangdaogdaog, panalipdi ang wala nay amahan, labani ang biyuda.
Ang kagabhion hapit na matapos ug ang adlaw nagsingabot na. Busa isalikway nato ang mga buhat sa kangitngit ug isul-ob nato ang mga hinagiban sa kahayag. Ingon nga anaa sa kahayag, magkinabuhi kita nga ligdong, dili sa pagpatuyang ug sa paghubog, dili sa mga salawayong pakighilawas ug mga kalaw-ayan, dili sa pagpakig-away ug kasina. Apan isul-ob ninyo ang Ginoong Jesu-Cristo, ug ayaw tagda ang unod alang sa mga pangibog niini.
“Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob.
Kay ang atong pagpakig-away dili man sa unod ug dugo, kondili batok sa mga nagmando, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga makagagahom sa kalibotan nga gingitngitan, batok sa mga daotan nga espirituhanong panon diha sa mga langitnong dapit.
Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya. Kay ang tanan nga anaa sa kalibotan, ang pangibog sa unod ug ang pangibog sa mga mata ug ang garbo sa kinabuhi, dili gikan sa Amahan kondili sa kalibotan. Ug ang kalibotan mahanaw ug ang pangibog niini apan siya nga nagtuman sa kabubut-on sa Dios magpabilin hangtod sa kahangtoran.
Ang pagsalig diha sa usa ka dili kasaligan nga tawo panahon sa kasamok sama sa usa ka daot nga ngipon o sa usa ka tiil nga napiang.
Likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarong, pagtuo, gugma ug pakigdait, uban sa mga nagtawag sa Ginoo gikan sa putli nga kasingkasing.
Adunay unom ka butang nga gidumtan sa Ginoo, pito ang dulumtanan niya: mapahitas-ong mga mata, bakakon nga dila, ug mga kamot nga nag-ula ug dugo nga walay sala, kasingkasing nga naglaraw ug daotan, mga tiil nga tulin nga modagan ngadto sa daotan, usa ka bakakon nga saksi nga nagsulti ug mga bakak, ug usa ka tawo nga nagpugas ug kasamok diha sa mga kaigsoonan.
Siya nga nagdumot, nagpakaaron-ingnon pinaagi sa iyang mga ngabil ug nagtago ug limbong sa iyang kasingkasing; sa diha nga siya magsulti ug maayo ayaw siya tuohi, kay adunay pito ka dulumtanan diha sa iyang kasingkasing; bisan pa ug ang iyang pagdumot matabonan ug limbong, ang iyang pagkadaotan madayag diha sa katilingban.
Gipugngan nako ang akong mga tiil gikan sa tanang dalan nga daotan, aron nga ako makatuman sa imong pulong.
Siya nga nagbadlong sa usa ka tawo makakaplag unya ug dugang kahimuot, kay kaniya nga nag-ulog-ulog pinaagi sa iyang dila.
Apan pagbantay kay basin unya ug ang imong kagawasan mahimong kapandolan sa mga huyang.
Ilikay ang akong mga mata gikan sa pagtan-aw sa kakawangan; hatagi ako ug kadasig diha sa imong mga dalan.
Ang paglimbong anaa sa kasingkasing sa naglaraw ug daotan, apan kadtong naglaraw ug maayo adunay kalipay.
Ang daotan makakita niini ug masuko, magpakagot siya sa iyang mga ngipon ug dayon matunaw; mangahanaw ang tinguha sa mga daotan.
Ug kon ang imong kamot o tiil maoy makaangin kanimo sa pagpakasala, putla kini ug ilabay kay maayo pa alang kanimo nga mosulod sa kinabuhi bisan pungkol o bakol, kay sa duha ang imong kamot o duha ang imong tiil apan itambog ikaw ngadto sa kalayo nga dayon. Ug kon ang imong mata maoy makaangin kanimo sa pagpakasala, lugita kini ug isalibay kay maayo pa alang kanimo nga mosulod sa kinabuhi bisan usa na lang ang imong mata, kay sa adunay duha apan itambog ikaw ngadto sa kalayo sa imperno.
Busa kay gilibotan man kita sa ingon ka baga nga panganod sa mga saksi, sinalikway ang tanang pagkamalahutayon ug ang sala nga daling mobalikos kanato, managan kita uban sa lahutay sa lumba nga gibutang sa atong atubangan,
Busa panggula kamo gikan kanila, ug bulag kamo gikan kanila, nag-ingon ang Ginoo, ug ayaw na kamo paghikap ug hugaw; unya dawaton ko kamo.
Kon ang usa ka tawo maglingiw sa iyang dalunggan gikan sa pagpamati sa Balaod bisan ang iyang pag-ampo dulumtanan.
Ang lana ug ang pahumot makalipay sa kasingkasing, apan ang kalag gidugmok sa kagul-anan.
Ingon nga mga anak nga masinugtanon, ayaw kamo pagpahiuyon sa mga pangibog kaniadto sa wala pa kamoy kahibalo. Apan ingon nga siya nga nagtawag kaninyo balaan, kinahanglang kamo usab magbalaan sa tanan ninyong paggawi, kay nasulat man, “Kinahanglan nga kamo magbalaan, kay ako balaan man.”
Kay ang nagkinabuhi sumala sa unod naghunahuna kanunay sa mga butang sa unod, apan ang nagkinabuhi sumala sa Espiritu naghunahuna kanunay sa mga butang sa Espiritu. Ang panghunahuna nga anaa sa unod mosangpot sa kamatayon apan ang panghunahuna nga anaa sa Espiritu mosangpot sa kinabuhi ug kalinaw.
Ayaw pagdali sa pagpandong sa mga kamot o moambit sa mga sala sa uban. Pagputli sa imong kaugalingon.
Pagmaugdang kamo, pagmatarong ug ayaw na kamo pagpakasala kay ang uban walay kahibalo mahitungod sa Dios. Gisulti ko kini aron maulaw kamo.
Siya nga mahigugma sa paglapas mahigugma sa panagbingkil; siya nga magpahabog sa iyang pultahan nangita ug kadaot.
Mga hinigugma, ayaw ninyo tuohi ang tanang espiritu, apan sulayi ninyo ang mga espiritu kon sila iya ba sa Dios kay daghan ang mga mini nga propeta nga nanungha sa kalibotan.
Pagtukaw ug pag-ampo kamo aron dili kamo mahisulod ngadto sa pagsulay. Sa pagkatinuod, matinguhaon ang espiritu apan luya ang lawas.”
Ayaw kasinahi ang tawo nga bangis ug ayaw pagpili sa bisan unsa sa iyang pamaagi;
Kay bisan tuod ang inyong pagkamasinugtanon naabot ngadto sa tanan, nga tungod niana nalipay ako tungod kaninyo, buot nako nga magmaalamon kamo mahitungod sa maayo, apan mga walay alamag mahitungod sa daotan.
Kini usab mga panultihon sa maalamon: Ang pagdapig diha sa paghukom dili maayo. Siya nga moingon sa daotan, “Ikaw walay sala,” tunglohon sa mga katawhan, kasilagan sa kanasoran; apan kadtong magbadlong sa daotan adunay kalipay, ug ang usa ka maayong panalangin moabot kanila.
Susiha ako, O Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing! Sulayi ako ug hibaloi ang akong mga hunahuna! Ug tan-awa kon aduna bay daotan nga pamaagi dinhi kanako, Ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan!
hinuon gihigpitan nako ang akong lawas ug giulipon kini, kay basin unya ug sa akong pagwali ngadto sa uban, mahimo akong sinalikway.
Susiha ang inyong kaugalingon kon anaa ba kamo sa pagtuo. Sulayi ang inyong kaugalingon. Wala ba ninyo masinati nga si Jesu-Cristo anaa kaninyo?—gawas kon nangapakyas kamo.
Ang daotang mga tawo dili makasabot ug hustisya, apan kadtong nagtinguha sa Ginoo nakasabot niini sa hingpit.
Apan ikaw, pagbantay sa tanang panahon, antosa ang mga kasakitan, buhata ang katungdanan sa usa ka magsasangyaw sa Maayong Balita, tumana ang imong buluhaton.