Kategorya
103 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagbakak
Higala, ang bakak way maayo nga madala. Atubangan sa Ginoo, ang bakak makadaot ug mohatag ug mapait nga resulta sa nagbuhat niini labi na kung madakpan. Ayaw pagbakak aron lang makalikay sa responsibilidad o aron lang makapalipay sa uban, kay ang pagbakak mohimo nimo nga tawo nga dili kasaligan.
Kung nagbakak ka, nahibalo ka sa imong gibuhat, ug kung ang imong konsensya wala gani magpakita ug pagbasol, nawala na nimo ang kahadlok sa Ginoo ug naandan na nimo ang pagbakak. Kung kaya nimo mubakak bisag nagtan-aw sa mata sa imong isig-tawo, naa ka sa sayup nga dalan, dili lang tungod sa imong gibuhat sa uban, kundili kay wala kay paki kung unsa ka tan-awon sa Ginoo.
Kung naandan na nimo ang pagbakak, mahimo kang layo ug bugnaw nga tawo. Bisag sa sinugdanan murag okay ra mubakak kausa, kung sublion pa nimo, murag nag-abli kag pultahan, ug sa dihang mahunumduman nimo, ulahi na ang tanan, dili na ka kapundang ug dako na ang gintang nga imong nahimo.
Ang pagbakak makapalayo nimo sa Ginoo ug mawad-an kag mga higala ug maayong relasyon. Ang bakakon naglimbong sa iyang kaugalingon, mawala ang iyang respeto, pagdayeg, ug kasegurohan. Karon nga nahibalo ka niini, pagbantay sa mga pulong nga mogawas sa imong baba ug ayaw pagpaulipon sa mga dautang espiritu nga gusto nimong dili musulti sa tinuod.
Ang bakak mahimo nimong lit-ag nga ang bugtong makaluwas nimo mao ang pagsugid sa imong mga sala kang Kristo, pagpalayo sa dautan ug pagbaton ug matinud-anon nga kasingkasing sa tanang panahon. Ang pagbakak makapalayo nimo sa Ginoo, ayaw itugot nga mabuhi ka nga wala Siya. Naa pa kay panahon sa pagtul-id sa imong dalan ug pagbuhat sa husto.
Sa gawas anaa ang mga iro, ang mga salamangkiro, ang mga makihilawason, ang mga mamumuno, ang mga nagsimba ug mga diosdios, ug ang tanang nahigugma ug naghimo sa bakak.
Ayaw na kamo pamakak sa usa ug usa, ingon nga nahukasan na kamo sa inyong daan nga kinaiya uban sa mga batasan niini
Ang usa ka tawo nga matarong nagdumot sa pagpamakak, apan ang daotang tawo nagbuhat sa makauulaw ug talamayon.
Ang usa ka bakakon nga saksi dili mahimo nga dili silotan, ug siya nga magsulti ug mga bakak dili makaikyas.
Apan alang sa mga talawan, sa mga walay pagtuo, sa mga dulumtanan, sa mga mamumuno, ug sa mga makihilawason, sa mga salamangkiro ug sa mga nagsimba ug mga diosdios, ug sa tanang mga bakakon, ang ilang bahin anaa sa linaw nga nagdilaab sa kalayo ug asupri, nga mao ang ikaduhang kamatayon.”
Apan si Pedro miingon, “Ananias, ngano bang gisudlan man ni Satanas ang imong kasingkasing aron ikaw mamakak sa Espiritu Santo ug ikaw manguha sa halin sa yuta?
sa mga makihilawason, sa mga makig-unay ug isigkalalaki, sa mga mamimihag ug tawo, sa mga bakakon, sa mga tigpanumpa ug bakak, ug bisan unsa pa nga kabatok sa maayong pagtulun-an
Ang ngabil nga matinud-anon molahutay hangtod sa kahangtoran, apan ang usa ka bakakon nga dila molungtad sa makadiyot lamang.
Walay tawo nga nagbuhat ug limbong nga makapuyo sa akong balay; walay tawo nga nagsulti ug bakak nga magpadayon sa akong atubangan.
Ang kasaligan nga saksi dili mamakak, apan ang bakakon nga saksi magsulti ug mga bakak.
Ang maayo nga mga pulong dili moangay sa usa ka buangbuang; labawng dili angay ang bakakon nga mga pulong sa usa ka pangulo.
Adunay unom ka butang nga gidumtan sa Ginoo, pito ang dulumtanan niya: mapahitas-ong mga mata, bakakon nga dila, ug mga kamot nga nag-ula ug dugo nga walay sala, kasingkasing nga naglaraw ug daotan, mga tiil nga tulin nga modagan ngadto sa daotan, usa ka bakakon nga saksi nga nagsulti ug mga bakak, ug usa ka tawo nga nagpugas ug kasamok diha sa mga kaigsoonan.
kadtong salin sa Israel; sila dili magbuhat ug sayop o mosulti ug mga bakak, o ang malimbongon nga dila makaplagan pa diha sa ilang baba. Sila manibsib ug manghigda, ug walay bisan kinsa nga maghadlok kanila.
Ug ang mga maghuhukom magpakisusi pag-ayo, ug kon bakakon ang saksi ug nagsaksi ug bakak batok sa iyang igsoon, buhata ngadto kaniya ang sama sa iyang gihunahuna nga buhaton ngadto sa iyang igsoon. Sa ingon nga paagi puohon ninyo ang daotan gikan sa inyong taliwala.
Ang bakakon nga mga ngabil dulumtanan alang sa Ginoo, apan kadtong nagbuhat nga matinumanon maoy iyang kalipay.
Tungod niini, sa mahukas na ninyo ang bakak, ang matag usa kaninyo kinahanglang magsulti sa kamatuoran ngadto sa iyang isigkatawo, kay kita mga bahin man sa usa ug usa.
“Ang ilang tutunlan usa ka lubong nga binuksan, ang ilang dila gigamit sa paglimbong.” “Ang kalala sa mga bitin anaa sa ilalom sa ilang mga ngabil.” “Ang ilang baba puno sa mga panghimaraot ug sa mga pait nga pulong.”
Kamo gikan sa inyong amahan nga mao ang yawa ug nagtinguha kamo sa pagbuhat sa kabubut-on sa inyong amahan. Siya mamumuno gayod sukad pa sa sinugdan, ug walay labot sa kamatuoran kay ang kamatuoran wala man diha kaniya. Sa dihang mamakak siya, magsulti siya tukma sa iyang kaugalingong kinaiya kay siya bakakon man ug amahan sa mga bakak.
Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong.
ikaw naglaraw ug daotan. Ang imong dila sama sa hait nga labaha, ikaw nga nagbuhat nga malimbongon. Gihigugma nimo ang daotan labaw sa maayo, ug ang pagbakak labaw sa pagsulti sa kamatuoran. Selah Gihigugma nimo ang tanang mga pulong nga makadaot, O dila nga malimbongon.
Mao kini ang mga butang nga inyong buhaton: Isulti ang kamatuoran ngadto sa usa ug usa, ihatag diha sa inyong mga ganghaan ang mga hukom nga matuod ug pagbuhat alang sa kalinaw.
Apan kon diha sa inyong mga kasingkasing aduna kamoy pait nga kasina ug hinakog nga tinguha, ayaw kamo panghambog ug pamakak batok sa kamatuoran. Dili kini mao ang kaalam nga naggikan sa kahitas-an kondili yutan-on, tawhanon ug yawan-on.
Siya nga nagtago sa pagdumot adunay bakakon nga mga ngabil, ug siya nga nagsulti ug usa ka butangbutang usa ka buangbuang.
Laglagon nimo kadtong nagsulti ug mga bakak; ang Ginoo nagdumot sa mga tawong madugoon ug mga malimbongon.
“Ayaw pagsulti ug tinumotumo nga taho. Ayaw pagpakig-abin sa tawong daotan aron mahimong saksi nga bakakon.
Sila napuno sa tanang matang sa pagkadili matarong, pagkadaotan, kahakog, kangil-ad. Puno sila sa kasina, pagpatay, pakig-away, pagpangilad, daotang tinguha, pagpanglibak, pagdaot sa dungog;
Kay gikan sa kasingkasing mogula ang mga daotang hunahuna, pagpatay, panapaw, salawayong pakighilawas, pangawat, pagsaksi ug bakak, pagpasipala.
Ipalayo gikan kanako ang kabakakan ug ang pagpamakak; ayaw ako hatagi ug kakabos o kadato; pakan-a ako sa pagkaon nga gikinahanglan nako,
Siya nga nag-ingon, “Ako nakaila kaniya,” apan wala magtuman sa iyang mga sugo, kini siya bakakon, ug wala kaniya ang kamatuoran;
Ug siya miingon, “Mianhi ang imong igsoon uban sa limbong ug mikuha sa imong panalangin.”
Ayaw pagsaksi batok sa imong silingan sa walay hinungdan, ug ayaw paglimbong pinaagi sa imong mga ngabil.
“Ayaw gamita sa walay kapuslanan ang ngalan sa Ginoo nga imong Dios kay ang Ginoo dili mag-isip nga walay sala niadtong naggamit sa walay kapuslanan sa iyang ngalan.
Ang mga daotan nahisalaag sukad pa sa taguangkan; nakasala sila sukad sa ilang pagkahimugso, nagsulti ug bakak.
Ayaw pagdalidali sa imong baba, o padalidalion ang imong kasingkasing sa pagsulti ug usa ka pulong atubangan sa Dios, kay ang Dios atua sa langit, ug ikaw anaa sa yuta, busa diyotaya lamang ang imong mga pulong.
Ang pagbaton ug mga bahandi pinaagi sa usa ka bakakong dila maoy usa ka gabon nga gipalid, ug lit-ag sa kamatayon.
Unya ang mga pangulong pari ug ang tibuok nga Sanhedrin nangita ug ikabutangbutang batok kang Jesus aron mapatay nila siya Samtang didto si Jesus sa Betania sa balay ni Simon nga sanlahon, apan wala silay nakita, bisan pa ug daghang bakakon nga mga saksi ang miduol. Apan sa kataposan dihay duha nga miatubang
Ipalayo gikan kanako ang dalan sa kabakakan; ug tudloi ako sa imong Balaod uban sa grasya.
Ang usa ka tawo nga nagsaksi ug bakak batok sa iyang isigkatawo sama sa usa ka puspos o espada o sa talinis nga udyong.
Ug gisalikway namo ang mga tinago nga makauulaw, wala mangilad o magtuis sa pulong sa Dios. Hinuon, pinaagi sa dayag nga pagsulti sa kamatuoran, kami nagpaila sa among kaugalingon ngadto sa tanlag sa tanang tawo sa atubangan sa Dios.
Magkinabuhi ako subay sa dalan nga hingpit. O kanus-a ba ikaw moanhi kanako? Magkinabuhi ako diha sa hingpit nga kasingkasing sulod sa akong balay. Dili nako ibutang sa atubangan sa akong mga mata ang bisan unsa nga daotan. Gidumtan nako ang buhat niadtong mga nahisalaag, kini dili motapot kanako.
busa karon, ikaw nga nanudlo sa uban, dili ba nimo tudloan ang imong kaugalingon? Ikaw nga nagwali batok sa pagpangawat, mangawat ba ikaw?
Ang kaligdong sa matarong maggiya kanila, apan ang pagkabaliko sa maluibon maglaglag kanila.
Apan karon isalikway usab ninyo kining tanan: kasuko, kapungot, pagpangdaot, pagpasipala ug ang law-ay nga sinultian sa inyong baba.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
pinaagi sa pagpakaaron-ingnon sa mga bakakon nga ang kaugalingong tanlag gipasoan sa nagbagang puthaw,
Ayaw kamo pailad ni bisan kinsa pinaagi sa mga sulti nga walay kapuslanan, kay tungod niining mga butanga ang kapungot sa Dios moabot diha sa mga tawong masupilon.
Kay ang Ginoo nahigugma sa hustisya; siya dili mobiya sa iyang mga balaan. Ang matarong molungtad hangtod sa kahangtoran, apan ang kaliwat sa mga daotan laglagon.
Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok,
Ang tigbuhat ug daotan mamati sa daotang mga ngabil; ug ang usa ka bakakon mamati sa usa ka dila nga makalaglag.
Bantayi ang imong dila gikan sa daotan, ug ang imong ngabil gikan sa pagsulti ug limbong.
Kon kita mag-ingon nga may pakig-ambitay kita uban kaniya apan naglakaw kita diha sa kangitngit, namakak kita ug wala magsubay sa kamatuoran.
Kay gikan sa langit gipadayag ang kapungot sa Dios batok sa tanang pagkadili diosnon ug pagkadaotan sa mga tawo nga nagpugong sa kamatuoran pinaagi sa ilang pagkadaotan.
Kon adunay naghunahuna nga siya matinuohon apan wala magpugong sa iyang dila hinuon naglimbong sa iyang kaugalingong kasingkasing, ang iyang tinuohan kawang.
“Kon ang usa ka tawo mangawat ug baka o karnero ug ihawon niya kini o ibaligya, kinahanglan nga mobayad siya ug lima ka baka alang sa usa ka baka, ug upat ka karnero alang sa usa ka karnero. Ang kawatan mag-uli sa hingpit gayod, kon wala gayod siyay mahimo, ibaligya siya alang sa iyang nakawat.
Kon ang usa ka pangulo mamati sa kabakakan, ang tanan niyang mga tinugyanan mahimong daotan.
Siya nga naglakaw nga dili masaway ug nagbuhat sa matarong, ug nagsulti sa kamatuoran gikan sa iyang kasingkasing; siya nga wala magbutangbutang pinaagi sa iyang dila, ug wala magbuhat ug daotan ngadto sa iyang higala, wala usab magpasipala batok sa iyang isigkatawo;
Apan sa akong pagkakita nga sila wala magtarong sumala sa kamatuoran sa Maayong Balita, ako miingon kang Cefas sa atubangan nilang tanan, “Kon ikaw nga Judio nagkinabuhi man gani sama sa Gentil ug dili ingon sa Judio, unsaon man nimo pagpugos sa mga Gentil sa pagkinabuhi sama sa mga Judio?”
Busa, biniyaan ang tanang pagkadaotan ug ang tanang panglimbong ug pagpakaaron-ingnon ug kasina ug ang tanang pagpangdaot sa dungog,
usa ka bakakon nga saksi nga nagsulti ug mga bakak, ug usa ka tawo nga nagpugas ug kasamok diha sa mga kaigsoonan.
Dili nako ibutang sa atubangan sa akong mga mata ang bisan unsa nga daotan. Gidumtan nako ang buhat niadtong mga nahisalaag, kini dili motapot kanako.
naglapas ug naglimod sa Ginoo, ug mibiya gikan sa pagsunod sa among Dios, nagsulti ug pagpanglupig ug pagsupil, naghunahuna ug nagsulti ug mga pulong nga bakak gikan sa kasingkasing.
“Busa ako maghukom kanimo, O balay sa Israel, ang matag usa sumala sa iyang mga pamaagi, nag-ingon ang Ginoong Dios. Paghinulsol kamo ug talikdi ninyo ang tanan ninyong kalapasan aron ang pagkadaotan dili mahimong inyong kalaglagan.
Sa walay pagsibog pangusgan nato pagkupot ang paglaom sa atong tinuohan, kay kasaligan siya nga nagsaad kanato.
Siya nga nagtabon sa iyang kalapasan dili mouswag, apan siya nga nagsugid ug nagbiya niini makakab-ot ug kaluoy.
Nagsulti ba gayod kamo sa pagkamatarong, kamong mga gamhanang pangulo? Naghukom ba kamo sa mga anak sa mga tawo diha sa katarong? Ang matarong maglipay sa dihang makita niya ang panimalos; manghugas siya sa iyang mga tiil diha sa dugo sa mga daotan. Ang mga tawo mag-ingon, “Sa pagkatinuod adunay ganti alang sa mga matarong; sa pagkatinuod, adunay Dios nga maghukom dinhi sa yuta.” Wala, diha sa inyong kasingkasing kamo naglaraw ug daotan; ang inyong mga kamot nagbuhat ug daotan diha sa yuta.
Himoa nga ang inyong isulti ‘Oo’ Kon ‘Oo’, ‘Dili’ kon ‘Dili’, kay bisan unsa nga kapin niini naggikan sa daotan.
Apan giuloulohan nila siya pinaagi sa ilang baba, pinaagi sa ilang dila sila namakak kaniya.
sa mga putli, nagpakita ikaw sa imong kaugalingon nga putli, ug sa mga daotan, nagpakita ikaw sa imong kaugalingon nga sukwahi.
Nagsulti ako sa tinuod diha kang Cristo, wala ako mamakak; ang akong tanlag nagsaksi niini kanako diha sa Espiritu Santo,
Ang usa ka bakakon nga saksi dili mahimo nga dili silotan, ug siya nga magsulti ug bakak malaglag.
Kon gipalabi pa nako ang kadaotan dinhi sa akong kasingkasing, ang Ginoo dili unta magpatalinghog.
Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Palayo gikan sa usa ka bakak nga sumbong ug ayaw patya ang walay sala ug ang matarong kay dili ko gayod palingkawason ang daotan.
Ang mga mata sa Ginoo nagbantay sa kahibalo, apan iyang gibuntog ang mga pulong sa dili matinud-anon.
Sama sa mga panganod ug sa hangin nga walay ulan ang usa ka tawo nga nanghambog sa gasa nga wala niya ihatag.
“Pagbantay kamo sa mga mini nga propeta nga moanha kaninyo nga magsul-ob ug bisti sa karnero apan sa sulod sila mga lobo nga manunukob.
Kay “Siya nga buot mahigugma sa kinabuhi ug motan-aw sa maayong mga adlaw, papugngi niya ang iyang dila gikan sa daotan ug ang iyang mga ngabil gikan sa pagsulti ug limbong. Pabiyai niya ang daotan ug ipabuhat kaniya ang maayo, ipapangita kaniya ang kalinaw ug ipakab-ot kini.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat,
Ayaw ako ug kuhaa uban sa mga daotan, uban sa mga tigbuhat ug daotan, nga nagsulti ug pakigdait sa ilang isigkatawo, apan ang pagkadaotan anaa sa ilang mga kasingkasing.
Siya nga unang magpadayag sa iyang katungod daw matarong, hangtod nga ang uban moabot ug magsusi kaniya.
Dili kita magpagarbo sa atong kaugalingon o maghagit sa usa ug usa o masina ang usa batok sa usa.
Magkinabuhi ako subay sa dalan nga hingpit. O kanus-a ba ikaw moanhi kanako? Magkinabuhi ako diha sa hingpit nga kasingkasing sulod sa akong balay.
Nagsulti ako sa tinuod diha kang Cristo, wala ako mamakak; ang akong tanlag nagsaksi niini kanako diha sa Espiritu Santo, Ug dili lamang kana ra, kondili si Rebeca usab nagsamkon ug mga anak gikan sa usa ka tawo, si Isaac nga atong amahan, bisan sa wala pa mahimugso ang mga bata ug sa wala pa makahimo ug bisan unsa nga maayo o daotan, aron matuman gayod ang tuyo sa Dios sa pagpili dili pinaagi sa mga buhat kondili pinaagi sa iyang pagtawag. Si Rebeca giingnan, “Ang magulang mag-alagad sa manghod.” Sumala sa nasulat, “Si Jacob akong gihigugma, apan si Esau akong gikasilagan.” Busa unsa may atong ikasulti? Nga ang Dios dili makiangayon? Dili gayod! Kay siya nag-ingon kang Moises, “Kaluy-an nako kadtong aduna akoy kaluoy ug magmapuangoron ako niadtong aduna akoy puangod.” Busa wala kini mag-agad sa kabubut-on sa tawo o sa iyang paningkamot, kondili sa kaluoy sa Dios. Kay ang kasulatan nag-ingon sa Paraon, “Gituboy ko ikaw aron mapadayag ang akong gahom, aron ang akong ngalan masangyaw diha sa tibuok kalibotan.” Busa ang Dios may kaluoy kang bisan kinsa nga buot niya, ug magpagahi sa kasingkasing ni bisan kinsa nga buot niya. Busa moingon ikaw kanako, “Nganong mangita pa man siya ug sayop? Kay kinsa may makababag sa iyang pagbuot?” nga dako ang akong kaguol ug walay paghunong ang kasakit sa akong kasingkasing. Apan kinsa ka man, O tawo, nga motubag sa Dios? Ang gihulma moingon ba diay sa naghulma, “Nganong giingon man nimo ako pagbuhat niini?” Wala ba diay katungod ang magkukulon sa paghimo ug usa ka sudlanan alang sa hamili nga kagamitan ug laing sudlanan alang sa yano nga kagamitan gikan sa mao rang usa ka inumol? Unsa man kon ang Dios, sa tinguha sa pagpadayag sa iyang kapungot ug sa pagpaila sa iyang gahom, miantos diha a dakong pagpailob sa mga butang nga kapungtanan nga angay sa kalaglagan, aron sa pagpaila sa kadagaya sa iyang himaya ngadto sa mga butang nga kaluy-anan nga iyang gitagana ngadto sa himaya, bisan kanato nga iyang gitawag, dili lamang gikan sa mga Judio kondili gikan sa mga Gentil usab? Ug mao gayod kini ang gisulti diha sa basahon ni Hosea, “Ang dili akong mga katawhan tawgon nako nga ‘akong katawhan,’ ug ang babaye nga wala higugmaa tawgon nako nga ‘akong hinigugma.’ ” “Ug sa dapit diin giingnan sila, ‘Kamo dili akong katawhan,’ tawgon sila nga ‘mga anak sa Dios nga buhi.’ ” Ug si Isaias mituaw mahitungod sa Israel, “Bisan pa kon ang gidaghanon sa mga anak ni Israel sama sa balas sa dagat, ang mahibilin lamang mao ang maluwas, kay uban sa kahingpit ug kadali, tumanon sa Ginoo ang iyang hukom sa kalibotan.” Ug sama sa gitagna ni Isaias: “Kon ang Ginoo sa mga panon wala pa magbilin kanato ug kaliwat, mahisama unta kita sa Sodoma ug mahimo unta kitang ingon sa Gomora.” Kay palabihon nako nga mahimong tinunglo gikan kang Cristo tungod ug alang sa kaayohan sa akong mga igsoon, sa akong mga kaliwat sumala sa unod,
Ug sila manganha kanimo sama sa katawhan nga manganha, ug sila manglingkod sa imong atubangan ingon nga akong katawhan ug sila mamati sa imong mga pulong, apan sila dili magbuhat niini, kay pinaagi sa ilang mga baba sila magpakita sa hilabihang gugma, apan ang ilang kasingkasing nagsunod sa ilang ganansiya.
Maayo pa ang kabos nga tawo nga naglakaw diha sa iyang kaligdong, kay sa tawo nga dato nga sukwahi diha sa iyang mga pamaagi.
Ako wala magsulat kaninyo tungod kay wala kamo mahibalo sa kamatuoran, kondili tungod kay kamo nahibalo na niini ug nga walay bakak nga naggikan sa kamatuoran.
Naghangyo ako kaninyo mga igsoon, sa pagbantay sa mga naghimo ug mga pagbahinbahin ug mga kapandolan nga supak sa pagtulun-an nga inyong nakat-onan, ug likayi sila.
Ayaw ibutang ang inyong pagsalig sa mga pangulo, sa anak sa tawo, nga kaniya walay tabang.
Busa kamo usab, sa gawas mga matarong sa atubangan sa mga tawo, apan sa sulod, napuno kamo sa pagpakaaron-ingnon ug sa kadaotan.
Ang dili husto nga timbangan dulumtanan sa Ginoo, apan ang husto nga timbang maoy iyang kalipay.
Busa ayaw pagpanghukom sa dili pa ang panahon, hangtod nga moabot ang Ginoo nga mao ang magdala ngadto sa kahayag sa mga butang nga karon natago diha sa kangitngit ug magpadayag sa mga katuyoan sa mga kasingkasing. Unya ang pagdayeg gikan sa Dios maangkon sa matag usa.
O Ginoo, kinsa man ang magpabilin sa imong Tolda? Kinsa man ang magpuyo sa imong bungtod nga balaan? Siya nga naglakaw nga dili masaway ug nagbuhat sa matarong, ug nagsulti sa kamatuoran gikan sa iyang kasingkasing;