Kategorya
118 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagtuo
Higala, ang pagtuo, gasa kini nga dili magsalig sa panahon o sa imong nakita, kondili sa pagtuo sa pulong sa Ginoo. Sa Roma 10:17 nag-ingon, "Busa ang pagtuo pinaagi sa pagpamati, ug ang pagpamati pinaagi sa pulong ni Cristo." Mao nga ang labing maayong paagi aron makabaton og pagtuo mao ang pagpamati sa gikan sa Ginoo.
Importante nga dili lang nato pamatian gamit ang atong mga dalunggan, kondili gamit usab ang atong kasingkasing, nga magmatngon sa tingog sa Espiritu Santo diha sa atong intuwisyon. Ang kalibutan kanunayng mosinggit og mga negatibo nga butang ug mosulay sa pagpaluya sa imong buot pinaagi sa pagpakita og mga imposible nga sitwasyon, apan ang imong hunahuna ug kasingkasing molig-on kon imong ipunting ang imong atensyon sa pulong sa Ginoo.
Gisugyot ko nga basahon nimo ang Biblia. Ang nahisulat niini mao lamang ang makatabang nimo nga magmalig-on bisan kon ang imong mga mata wala makakita sa imong gilauman, apan tungod niini, ang imong kasingkasing mosalig nga kini mahitabo.
Ang Ginoo nagbutang og sukod sa pagtuo sa imong kasingkasing. Paningkamuti kada adlaw nga kini dili mokunhod, kondili modako matag buntag. Niining paagiha, bisan pa kon ang mga hangin mohuros batok kanimo, dili ka malaglag, kondili mabuhi ka aron isaysay ang mga katingalahan sa imong Ginoo.
Paglipay ug pagmalig-on sa imong kaugalingon, kay kon ang Ginoo nag-ingon, kini matuman.
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
“Hilom kamo ug ilha ninyo nga ako mao ang Dios. Gibayaw ako taliwala sa mga nasod, gibayaw ako dinhi sa yuta!”
Kay tungod sa grasya kamo nangaluwas pinaagi sa pagtuo ug kini dili gikan kaninyo, kini gasa sa Dios— dili tungod sa mga binuhatan aron walay bisan kinsa nga magpasigarbo.
Ug kon walay pagtuo dili gayod mahimo ang pagpahimuot kaniya. Kay si bisan kinsa nga moduol sa Dios kinahanglang motuo nga siya anaa ug nga siya magganti sa mga nangita kaniya.
Ug didto ilang gidala kaniya ang usa ka paralitiko nga naghigda sa iyang higdaanan. Ug sa pagkakita ni Jesus sa ilang pagsalig, siya miingon sa paralitiko, “Anak, ayaw kaguol, ang imong mga sala gipasaylo na.”
Unya si Jesus mitubag kaniya nga nag-ingon, “O babaye, pagkadako sa imong pagtuo! Matuman alang kanimo ang imong gitinguha.” Ug dihadiha naayo ang iyang anak nga babaye.
Sa pag-abot ni Jesus sa balay sa pangulo, nakita niya ang mga tigtukar sa plawta ug ang pundok sa mga tawo nga nagkaguliyang.
Bisan tuod ug kamo wala makakita kaniya, kamo nahigugma, ug bisan pa nga wala kamo makakita kaniya, kamo nagtuo ug nangalipay sa dili ikaasoy nga kalipay ug puno sa himaya. Ingon nga sangpotanan sa inyong pagsalig, kamo nakabaton sa kaluwasan sa inyong mga kalag.
kay nasayod man kamo nga ang pagsulay sa inyong pagtuo mosangpot sa pagkamalahutayon. Ug kinahanglan nga ang pagkamalahutayon maghingpit sa iyang buhat aron kamo mahingpit ug masangkap nga walay makulang.
Apan adunay moingon, “Ikaw adunay pagtuo ug ako adunay binuhatan.” Pakitai ako sa imong pagtuo nga walay binuhatan, ug pinaagi sa akong binuhatan ipakita nako kanimo ang akong pagtuo.
Ang pag-ampo sa pagtuo mag-ayo sa masakiton, ug siya pabangonon sa Ginoo, ug kon siya nakasala man, pasayloon siya.
Pagtukaw kamo, barog kamo diha sa pagtuo, pagpakalalaki kamo, pagmakusganon.
aron nga ang pagkatinuod sa inyong pagtuo, nga labaw pa ka bililhon kay sa bulawan nga madugta nga sulayan pinaagi ug kalayo, mosangpot ngadto sa pagdayeg ug paghimaya ug pagpasidungog inigpadayag unya kang Jesu-Cristo.
Akong gipili ang dalan sa pagkamatinumanon; gibutang nako ang imong mga tulumanon sa akong atubangan.
Salig sa Ginoo sa tibuok nimong kasingkasing ug ayaw pagsalig sa imong kaugalingong salabotan. Sa tanan nimong mga dalan ilha siya, ug siya magtul-id sa imong mga agianan.
Pinaagi kaniya kamo nagsalig sa Dios nga nagbanhaw kaniya gikan sa mga patay ug mihatag kaniya ug himaya, aron nga ang inyong pagtuo ug paglaom maanaa sa Dios.
apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Ug si Jesus miingon kaniya, “Mituo ba ikaw tungod kay nakita nimo ako? Bulahan kadtong wala makakita apan nagtuo.”
ayaw kahadlok, kay ania ako uban kanimo, ayaw kabalaka, kay ako mao ang imong Dios; lig-onon ko ikaw ug tabangan ko ikaw, ituboy ko ikaw pinaagi sa akong madaogon nga tuong kamot.
Sa walay pagsibog pangusgan nato pagkupot ang paglaom sa atong tinuohan, kay kasaligan siya nga nagsaad kanato.
Ug ang tanang butang nga inyong pangayoon pinaagi sa pag-ampo madawat ninyo kon aduna kamoy pagtuo.”
Ug bisan unsay inyong pangayoon pinaagi sa akong ngalan, buhaton nako kini aron ang Amahan mapasidunggan diha sa Anak. Kon mangayo kamo ug bisan unsa pinaagi sa akong ngalan, kini akong buhaton.
Busa ingon nga inyong gidawat kaniadto si Cristo Jesus nga Ginoo, pagkinabuhi kamo diha kaniya, pinagamot ug pinatubo diha kaniya ug gilig-on diha sa pagtuo, ingon nga gitudloan kamo niini, nag-awas sa pagpasalamat.
Busa sultihan ko kamo nga bisan unsay inyong pangayoon pinaagi sa pag-ampo, tuohi nga nadawat na ninyo kini ug kamo makadawat niini.
Kay ang tanan nga maggikan sa Dios magbuntog sa kalibotan ug ang pagdaog nga nagbuntog sa kalibotan mao kini, ang atong pagtuo.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Si Jesus mitubag nga nag-ingon kanila, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, kon aduna kamoy pagtuo ug dili magduhaduha, makahimo kamo dili lamang sa nahimo ngadto sa kahoyng igera, kondili bisan pag moingon kamo niining bukira, ‘Maalsa ka ug matambog ngadto sa lawod,’ kini mahimo.
Kay ako nagsulti pinaagi sa grasya nga gihatag kanako ngadto sa matag usa kaninyo sa dili paghunahuna ug labaw sa angay ninyo nga hunahunaon mahitungod sa inyong kaugalingon, kondili sa paghunahuna uban sa kaligdong sibo sa gidak-on sa pagtuo nga gihatag sa Dios sa matag usa.
Apan ang tinuod mao nga ilang gitinguha ang usa ka labaw pa ka maayong yuta, nga sa ato pa, langitnon. Tungod niana ang Dios dili maulaw nga angkonon nga ilang Dios kay siya nakaandam na man ug lungsod alang kanila.
Pakigbisog diha sa maayong pakigbisog sa pagtuo. Hupti ang kinabuhing dayon nga niini gitawag ikaw ug niini ikaw naghimo ug maayong pagsugid sa atubangan sa daghang mga saksi.
Si Jesus mitubag kaniya, “Wala ba ako mag-ingon kanimo nga kon motuo ikaw makita nimo ang himaya sa Dios?”
Unya gihikap niya ang ilang mga mata ug miingon, “Sumala sa inyong pagtuo kini mahimo alang kaninyo.”
Nakigbisog na ako sa maayong pakigbisog, natapos ko na ang lumba, gituman nako ang pagtuo. Sukad karon adunay gitagana alang kanako nga purongpurong sa pagkamatarong nga niadto unyang adlawa iganti kanako sa Ginoo, ang matarong nga maghuhukom, ug dili lamang kanako ra kondili usab sa tanang mga nahigugma sa iyang pagpadayag.
Apan ang tawo nga nagduhaduha gihukman kon siya mokaon, kay dili man gikan sa pagtuo, ug ang tanan nga dili gikan sa pagtuo sala.
Si Jesus miingon kaniya, “Ako mao ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi. Ang nagtuo kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya ug ang tanan nga buhi ug nagtuo kanako dili na gayod mamatay. Motuo ba ikaw niini?”
Labing maayo ang pagdangop ngadto sa Ginoo kay sa pagsalig diha sa tawo. Labing maayo ang pagdangop ngadto sa Ginoo kay sa pagsalig diha sa mga pangulo.
kay ang Dios wala maghatag kanato ug espiritu sa katalaw kondili sa gahom ug sa gugma ug sa pagpugong sa kaugaligon.
Pagmatngon, mga igsoon, basin unya nga diha kaninyo adunay daotan ug dili matinuohong kasingkasing nga mibiya gikan sa buhi nga Dios. Apan pagtinambagay kamo sa usa ug usa matag adlaw, samtang matawag pa kini nga “karong adlawa,” aron wala kaninyoy magmagahi tungod sa pagpakamalimbongon sa sala. Kay kita nahimong mga mag-aambit kang Cristo, kon ang atong unang pagsalig padayonon gayod nato pagkupot nga malig-on hangtod sa kataposan,
Sukol kamo kaniya ingon nga kamo lig-on sa inyong pagtuo, sa nahibaloan ninyo nga ang samang mga pag-antos kinahanglan gayod masinati ninyong tanan nga kaigsoonan nga ania sa kalibotan.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
Ikaw nagbantay kaniya diha sa hingpit nga pakigdait, nga ang hunahuna nagpabilin diha kanimo, tungod kay siya nagsalig kanimo.
Palayo gikan kanako, kamong mga tigbuhat ug daotan, aron nga ako magtuman sa kasugoan sa akong Dios.
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato? Siya nga wala mohikaw sa iyang kaugalingong Anak kondili mitugyan hinuon kaniya alang kanatong tanan, dili ba ihatag usab niya kanato ang tanang mga butang uban kaniya?
Duol kanako, kamong tanan nga nagbudlay ug nabug-atan ug papahulayon ko kamo. Pas-ana ninyo ang akong yugo ug pagtuon kamo gikan kanako kay ako maaghop ug mapaubsanon sa kasingkasing ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. aron sa pag-ingon kaniya, “Ikaw ba kadtong moanhi, o magpaabot pa ba kami ug lain?” Kay sayon ang akong yugo ug gaan ang akong palas-anon.”
Dili ingon nga nagpaka-agalon kami kaninyo sa inyong pagtuo, hinuon, kami naghago uban kaninyo alang sa inyong kalipay, tungod kay kamo malig-ong nagbarog sa inyong pagtuo.
Karon dayag nga walay tawo nga nahimong matarong sa atubangan sa Dios pinaagi sa Balaod, kay “Mabuhi ang matarong pinaagi sa pagtuo.”
Ug ako masaligon nga siya nga nagsugod ug maayong buhat diha kaninyo maghingpit niini hangtod sa adlaw ni Jesu-Cristo.
Ug uban niining tanan, dad-a ninyo ang taming nga mao ang pagtuo nga pinaagi niini makapalong kamo sa tanang mga nagdilaab nga udyong sa daotan.
Siya dili mahadlok sa mga balita nga daotan; ang iyang kasingkasing lig-on, nagsalig diha sa Ginoo.
Ug niining tanan, wala sila makadawat sa gisaad kanila bisan sila gipamatud-an sa ilang pagtuo, Tungod sa pagtuo si Abel mihalad ngadto sa Dios sa labaw ka maayo nga halad kay sa kang Cain, nga pinaagi niini siya gipamatud-an ingon nga tawong matarong. Ang Dios nagmatuod niini diha sa pagdawat sa iyang mga halad. Apan tungod niini, bisan ug siya patay na, siya nagsulti pa gihapon. kay gitagana man sa Dios ang labaw pa ka maayong butang alang kanato, nga kondili uban kanato sila dili mahingpit.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
“Ayaw kamo kaguol diha sa inyong kasingkasing. Salig kamo sa Dios ug salig usab kamo kanako.
Kay kita nasangyawan man usab sa Maayong Balita sama kanila, hinuon ang pulong nga ilang nadungog wala magpulos kanila, kay ang mga nakadungog niini wala man modawat niini uban sa pagtuo.
aron ang inyong pagtuo dili diha sa kaalam sa mga tawo kondili diha sa gahom sa Dios.
Ug kadtong nakaila sa imong ngalan mosalig kanimo, kay ikaw, O Ginoo, wala mobiya niadtong mga nangita kanimo.
Ang matag pulong sa Dios matuod gayod; siya usa ka taming ngadto sa modangop kaniya.
Kay kita nasayod nga kon madugta na kining atong yutan-ong puluy-anan nga tolda, aduna kitay tinukod sa Dios, usa ka balay nga dili binuhat sa mga kamot, walay kataposan didto sa langit.
Kadtong nagsalig sa Ginoo nahisama sa bukid nga Zion, nga dili matarog, apan magpabilin hangtod sa kahangtoran.
kon kamo magpadayon gayod sa pagtuo, dili matarog ug lig-on ug dili mobulag sa paglaom sa Maayong Balita nga inyong nadungog nga giwali ngadto sa tanang mga binuhat ilalom sa langit ug nga niini ako, si Pablo, nahimong alagad.
Sila nga may kahadlok kanimo makakita kanako ug mangalipay, kay diha sa imong pulong naglaom ako.
Sa pagkadungog ni Jesus kaniya, siya nahibulong ug miingon kanila nga nanguyog kaniya, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga bisan sa Israel wala akoy nakitang pagsalig nga sama niini.
Apan siya wala magduhaduha sa saad sa Dios, kondili nalig-on pinaagi sa pagtuo, samtang naghimaya siya sa Dios, masaligon sa hingpit nga ang Dios makatuman gayod sa iyang saad.
ug gikan kaniya makadawat kita sa bisan unsa nga atong pangayoon kay kita nagtuman man sa iyang mga sugo ug nagbuhat sa makapahimuot kaniya.
Gibatonan nato kini ingon nga usa ka kasaligan ug lig-on nga angkla sa kalag, usa ka paglaom nga molatas ngadto sa kinasulorang bahin sa templo luyo sa tabil,
Kay diha kang Cristo Jesus bisan ang pagkatinuli o ang pagkadili tinuli dili magpulos, kondili ang pagtuo nga nagbuhat pinaagi sa gugma.
Unya pasibogon ang akong mga kaaway sa adlaw nga ako mosangpit. Kini akong maila, nga ang Dios dapig kanako.
Busa kini gipasikad sa pagtuo aron nga sumala sa grasya malig-on ang saad ngadto sa tanang kaliwat, dili lamang ngadto sa mga nagpailalom sa Balaod kondili ngadto usab sa mga nakig-ambit sa pagtuo ni Abraham kay siya mao man ang amahan natong tanan,
Ayaw kamo kabalaka mahitungod sa bisan unsang butang, apan sa tanang butang ipahibalo ninyo sa Dios ang inyong mga hangyo pinaagi sa pag-ampo ug sa pagpangamuyo uban ang pagpasalamat. Ug ang kalinaw sa Dios nga milapaw sa tanang pagpanabot, magbantay sa inyong mga kasingkasing ug sa inyong mga hunahuna diha kang Cristo Jesus.
nga mga gibantayan sa gahom sa Dios pinaagi sa pagtuo alang sa kaluwasan nga andam aron ipadayag unya sa kataposang panahon.
Dili! Hinuon diha niining tanang mga butang kita labaw pa sa mga mananaog pinaagi kaniya nga nahigugma kanato.
apan ang akong tawo nga matarong magkinabuhi pinaagi sa pagtuo, ug kon siya mosibog man, kaniya walay kalipay ang akong kalag.”
Kay sa Dios lamang maghulat sa hilom ang akong kalag, kay gikan kaniya ang akong paglaom.
Ang Ginoo mao ang akong kahayag ug ang akong kaluwasan; kinsa man ang akong kahadlokan? Ang Ginoo mao ang salipdanan sa akong kinabuhi; kinsa man ang akong kalisangan?
Si Jesus miliso ug sa iyang pagkakita kaniya, miingon, “Paglipay anak, ang imong pagsalig nakaayo kanimo.” Ug dihadiha ang babaye naayo.
Ug ang atong nabatonang pagsalig kaniya mao kini, nga kon mangayo kita ug bisan unsa sumala sa iyang kabubut-on, siya mamati gayod kanato. Ug kon nasayod man kita nga siya mamati gayod kanato bisan unsay atong pangayoon, kita nasayod nga ato nang nabatonan ang gipangayo kaniya.
Ikiling ang imong igdulungog, ug pamatia ang mga pulong sa maalamon, ug pasunda ang imong kasingkasing sa akong kahibalo; kay kini makalipay kon ikaw magtipig niini diha kanimo, kon ang tanan niini andam diha sa imong mga ngabil. Aron ang imong pagsalig maanaa sa Ginoo, akong gipahibalo kini kanimo karong adlawa, nganha gayod kanimo.
Siya naghatag ug gahom niadtong naluya, ug kaniya nga walay kabaskog nagdugang siya ug kusog. Usa ka tingog nga nagsinggit, “Andama ninyo sa kamingawan ang dalan sa Ginoo, himoang tul-id diha sa kamingawan ang usa ka lapad nga dalan alang sa atong Dios. Bisan ang mga batan-on mangaluya ug kapoyon, ug ang mga batan-on mangapukan sa hilabihang kakapoy; apan kadtong naghulat sa Ginoo magbag-o sa ilang kusog, sila manglupad pinaagi sa mga pako sama sa mga agila, sila managan ug dili kapoyon, sila manglakaw ug dili mangaluya.
Kay kon pinaagi sa imong baba magsugid ikaw nga si Jesus mao ang Ginoo, ug magtuo diha sa imong kasingkasing nga siya gibanhaw sa Dios gikan sa mga patay, maluwas ikaw.
moingon ngadto sa Ginoo, “Akong dalangpanan ug akong kuta, akong Dios nga akong gisaligan.”
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
ug makaplagan diha kaniya, dili nga nagbaton ako sa pagkamatarong pinasikad sa Balaod, kondili ang pagkamatarong nga pinaagi sa pagtuo kang Cristo, ang pagkamatarong nga gikan sa Dios nga nagsukad sa pagtuo.
Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.
Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Karon ang pagtuo mao ang kasigurohan sa mga butang nga atong gilaoman ug ang hugot nga pagsalig sa mga butang nga dili nato makita. Kay siya nagpaabot man niadtong lungsod nga may mga patukoranan, nga ang magtutukod ug magbubuhat mao ang Dios. Tungod sa pagtuo si Sara gayod nakadawat usab ug gahom sa pagsamkon, bisan tuod siya lapas na sa panuigon, kay iya mang giisip nga kasaligan kadtong naghimo sa saad. Busa gikan sa usa ka tawo, kaniya nga sama ra sa patay na, misanay ang mga kaliwatan nga sama ka daghan sa mga bituon sa kalangitan ug nga ingon sa dili maisip nga balas sa kabaybayonan. Diha sa pagtuo kini silang tanan nangamatay nga wala makadawat sa mga gisaad kanila, apan gikan sa layo sila makakita niini ug nahinangop ug miila nga sila mga dumuduong ug mga langyaw lamang dinhi sa yuta. Kay ang mga tawo nga magsulti sa ingon nagpadayag nga sila nangita sa ilang yutang puluy-anan. Kon mao pay ilang gihunahuna ang yuta nga ilang gigikanan, sila may kahigayonan pa unta sa pagbalik. Apan ang tinuod mao nga ilang gitinguha ang usa ka labaw pa ka maayong yuta, nga sa ato pa, langitnon. Tungod niana ang Dios dili maulaw nga angkonon nga ilang Dios kay siya nakaandam na man ug lungsod alang kanila. Tungod sa pagtuo si Abraham, sa dihang gisulayan siya, mihalad kang Isaac, ug siya nga nakadawat sa mga saad andam sa paghalad sa iyang bugtong nga anak nga mahitungod kaniya kini giingon, “Pinaagi kang Isaac ang imong mga kaliwat hatagan ug ngalan.” Iyang giisip nga ang Dios makahimo pagbanhaw sa mga tawo gikan sa mga patay, nga tungod niana, sa sinambingay nga pagkasulti, iyang nadawat pagbalik si Isaac. Kay tungod niini ang atong katigulangan nakadawat sa langitnong pag-uyon.
Wala untay maulawan sa mga naglaom diha kanimo; maulawan unta kadtong nagbudhi nga walay hinungdan.
Apan siya gisamaran tungod sa atong kalapasan, napangos siya tungod sa atong mga kasal-anan, diha kaniya ang silot nga naghimo kanato nga bug-os, ug pinaagi sa iyang mga labod kita nangaayo.
Tungod niining butanga, himoa ninyo ang tanang paningkamot aron nga sa inyong pagtuo modugang ang kaligdong, ug sa kaligdong ang kahibalo, ug sa kahibalo ang pagpugong sa kaugalingon, ug sa pagpugong sa kaugalingon ang pagkamalahutayon, ug sa pagkamalahutayon ang pagkadiosnon, ug sa pagkadiosnon ang pagbati nga inigsoon, ug sa pagbati nga inigsoon ang gugma.
Unya ang mga tinun-an miduol kang Jesus nga silasila ra ug miingon, “Nganong wala man kami makapagula niini?” Ug nausab ang iyang dagway sa ilang atubangan, ang iyang nawong midan-ag sama sa adlaw, ug ang iyang bisti miamag sa kaputi sama sa kahayag. Ug siya miingon kanila, “Tungod sa kagamay sa inyong pagtuo. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kon may pagtuo kamo nga sama sa liso sa mustasa, inyong ingnon kining bukira, ‘Balhin ngadto,’ ug kini mobalhin, ug walay dili mahimo alang kaninyo.”
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Mga igsoon, kay aduna man kitay pagsalig nga makasulod sa Dapit nga Balaan pinaagi sa dugo ni Jesus, Kon mao pa, dili ba gihunong na unta ang paghalad niini? Kon ang mga magsisimba nahinlo pa sa makausa ug sa dayon, wala na unta silay pagbati sa pagkaanaa pa sa ilang mga sala. pinaagi sa bag-o ug buhi nga agianan nga iyang gibuksan alang kanato lahos sa tabil, nga sa ato pa, pinaagi sa iyang lawas, ug kay kita aduna may bantogang pari nga nagdumala sa balay sa Dios, busa manuol kita sa Dios uban ang matinud-anon nga kasingkasing uban sa hingpit nga kasigurohan sa pagtuo, human mahinlo ang atong mga kasingkasing pinaagi sa pagbisibis gikan sa daotan nga tanlag ug human mahugasi ang atong mga lawas sa lunsay nga tubig.
Ang ngalan sa Ginoo maoy usa ka lig-ong tore; ang matarong modagan ngadto niini ug maluwas.
Ipabati kanako sa kabuntagon ang imong gugmang walay paglubad, kay diha kanimo gibutang nako ang akong pagsalig. Tudloi ako sa dalan nga akong subayon, kay nganha kanimo gibayaw nako ang akong kalag.
Ang Espiritu tin-awng nagpahayag nga sa ulahing mga panahon adunay mamiya gikan sa pagtuo, nga magtagad sa mga malimbongon nga espiritu ug sa mga pagtulun-an sa mga demonyo,
Ang tanan nga nagtuo nga si Jesus mao ang Cristo gipakatawo gikan sa Dios ug ang tanan nga nahigugma sa nagpakatawo nahigugma usab sa gipakatawo.
Bulahan sila nga nagtamod sa iyang mga pagpamatuod, nga sa tibuok nga kasingkasing nangita kaniya,
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.” Busa makaingon kita nga masaligon, “Ang Ginoo mao ang akong magtatabang, dili ako mahadlok; unsa may mahimo sa tawo kanako?”
Ug siya miingon kanila, “Tungod sa kagamay sa inyong pagtuo. Kay sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, nga kon may pagtuo kamo nga sama sa liso sa mustasa, inyong ingnon kining bukira, ‘Balhin ngadto,’ ug kini mobalhin, ug walay dili mahimo alang kaninyo.”
Kay diha niini ang pagkamatarong sa Dios gipadayag pinaagi sa pagtuo ngadto sa pagtuo sumala sa nasulat, “Ang matarong mabuhi pinaagi sa pagtuo.”
Busa tungod kay gihimo man kitang matarong pinaagi sa pagtuo, kita may pagkigdait na uban sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo. Kay kon sa dihang mga kaaway pa kita sa Dios, kita gipasig-uli ngadto sa Dios pinaagi sa kamatayon sa iyang Anak, labaw pa karon nga napasig-uli na kita, luwason kita pinaagi sa iyang kinabuhi. Ug dili lamang kay kini ra, kondili nga nagmalipayon usab kita diha sa Dios pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi kaniya nadawat nato karon ang pasig-uli. Busa ingon nga ang sala misulod sa kalibotan pinaagi sa usa ka tawo ug ang kamatayon pinaagi sa sala, nga tungod niini ang kamatayon mikuyanap ngadto sa tanang tawo kay ang tanan nakasala man— hinuon ang sala diha na sa kalibotan sa wala pa ang Balaod, apan ang sala dili isipon diin wala ang Balaod. Hinuon, sukad kang Adan hangtod kang Moises, ang kamatayon naghari sa katawhan, bisan pa sa mga tawo nga ang mga sala dili sama sa paglapas ni Adan, nga maoy usa ka sumbanan kaniya nga umaabot. Apan ang gasa nga walay bayad dili sama sa kalapasan. Kay kon daghan ang nangamatay tungod sa sala sa usa ka tawo, labaw pa nga midagaya ngadto sa daghan ang grasya sa Dios ug ang gasa diha sa maong grasya niadtong usa ka tawo nga si Jesu-Cristo. Ug ang gasa nga walay bayad dili sama sa sangpotan sa sala niadtong usa ka tawo. Kay ang hukom niadtong usa ka paglapas nagdala ug silot, apan ang walay bayad nga gasa alang sa daghang kasal-anan nagdala ug pagmatarong. Kon tungod sa paglapas sa usa ka tawo naghari ang kamatayon tungod sa maong tawo, labaw pang maghari diha sa kinabuhi kadtong makadawat sa madagayaong grasya ug sa gasa sa katarong pinaagi kang Jesu-Cristo. Busa ingon nga ang sala sa usa ka tawo misangpot sa pagkahinukman sa tanang mga tawo, mao usab ang matarong nga buhat sa usa ka tawo misangpot sa paghimong matarong sa kinabuhi alang sa tanan. Kay ingon nga pinaagi sa pagkamasinupakon sa usa ka tawo daghan ang nahimong makasasala, mao usab nga pinaagi sa pagkamasinugtanon sa usa ka tawo daghan ang gihimong matarong. Pinaagi kaniya nakabaton kita ug kaagian pinaagi sa pagtuo paingon niining maong grasya nga atong gibarogan ug kita nagmalipayon sa atong paglaom sa pag-ambit sa himaya sa Dios.
nasayod nga ang tawo dili mahimong matarong pinaagi sa mga buhat sumala sa Balaod kondili pinaagi sa pagtuo kang Jesu-Cristo. Ug kami mituo kang Cristo Jesus aron kami himoong matarong pinaagi sa pagtuo kang Cristo, ug dili pinaagi sa mga buhat sumala sa Balaod, kay pinaagi sa buhat sumala sa Balaod walay bisan kinsa nga himoong matarong.
Kay tungod sa grasya kamo nangaluwas pinaagi sa pagtuo ug kini dili gikan kaninyo, kini gasa sa Dios—
Karon ang pagtuo mao ang kasigurohan sa mga butang nga atong gilaoman ug ang hugot nga pagsalig sa mga butang nga dili nato makita.
Magmalipayon kamo niini bisan tuod ug masubo kamo sa makadiyot diha sa nagkalainlaing mga pagsulay, aron nga ang pagkatinuod sa inyong pagtuo, nga labaw pa ka bililhon kay sa bulawan nga madugta nga sulayan pinaagi ug kalayo, mosangpot ngadto sa pagdayeg ug paghimaya ug pagpasidungog inigpadayag unya kang Jesu-Cristo.