Higala, ang pagka-maestro sa lawas ni Kristo, dako kaayo ni nga responsibilidad. Kay pinaagi sa atong mga gitudlo, ang iglesia mapalig-on. Kita maoy suga sa kangitngit, katin-awan sa kalibutan nga puno sa kagubot, ug tukma nga pulong nga mogiya sa kasingkasing.
Dakong panalangin ang pagka-maestro sa pulong niining panahona, kay kining kalibutan nagkinahanglan nga magiyahan ngadto sa kamatuoran ni Kristo. Busa, importante kaayo nga kita kanunayng duol sa Espiritu Santo aron masabtan nato ang gikan sa baba sa Amahan para sa Iyang katawhan.
Aron dili ta magtudlo og sayop base sa atong kaugalingon o sa atong kaugalingong kaalam, kondili sa kaalam sa Kahitas-an. Kung maestro ka, ayaw pagpalayo sa pulong ug pagsulti uban ang dakong responsibilidad. Magbantay sa pagtudlo sa dili tinuod, kay hinumdumi nga atubangan sa tanan, kita hukman sa Ginoo; paningkamuti nga dili ka makitang sad-an.
Sama sa giingon sa Galacia 6:6, "Ang ginatudloan sa pulong kinahanglan nga magapakig-ambit sa tanang maayong butang ngadto sa nagatudlo kaniya." Mao ni ang atong giya, higala.
Mga igsoon ko, dili kinahanglan nga daghan kaninyo ang mahimong mga magtutudlo kay nahibalo man kamo nga labaw ka higpit ang paghukom nga atong madawat.
ang tawo nga maalamon mamati usab ug magdugang sa kinaadman, ug ang tawo nga may panabot makabaton sa maayong mga tambag,
Ang sinugdanan sa kaalam mao kini: Batoni ang kaalam, ug bisan unsay imong makuha, batoni ang pagpanabot.
ug ang mga butang nga imong nadungog gikan kanako sa atubangan sa daghang mga saksi, itugyan ngadto sa kasaligan nga mga tawo nga may katakos sa pagpanudlo usab sa uban.
Busa sa inyong pagpanglakaw himoang mga tinun-an ang tanang kanasoran, nga magbautismo kanila sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo, Ug didtoy usa ka dakong linog kay dihay anghel sa Ginoo nga mikunsad gikan sa langit ug miadto ug iyang giligid ang bato ug milingkod niini. nga magtudlo kanila sa pagtuman sa tanan nga akong gisugo kaninyo, ug tan-awa, ako mag-uban kaninyo kanunay hangtod sa kataposan sa kapanahonan.”
Kay niining panahona karon angayan na unta kamo nga mahimong mga magtutudlo, nagkinahanglan pa man diay hinuon kamo nga adunay mosubli sa pagtudlo kaninyo sa unang mga pagtulun-an sa pulong sa Dios. Nagkinahanglan kamo ug gatas, dili pagkaon nga gahi,
Ug ang iyang mga gasa mao nga ang uban mahimong mga apostoles, ang uban mga propeta, ang uban mga ebanghilista, ang uban mga pastor ug mga magtutudlo,
Bansaya ang bata diha sa dalan nga iyang laktan, ug sa diha nga matigulang siya, dili siya mobiya gikan niini.
Aduna akoy labaw pang pagpanabot kay sa tanan nakong magtutudlo, kay ang imong mga pagpamatuod maoy akong pamalandong.
Ug tudloi sila sa mga lagda ug mga tulumanon ug ipahibalo kanila ang dalan nga maoy ilang subayon ug ang angay nilang buhaton.
Himoa ako nga mahibalo sa imong mga dalan, O Ginoo, tudloi ako sa imong mga agianan. Tultoli ako diha sa imong kamatuoran, ug tudloi ako, kay ikaw mao ang Dios sa akong kaluwasan; kanimo naghulat ako sa tibuok nga adlaw.
Kon walay pagtambag ang mga plano makawang, apan diha sa daghang mga magtatambag kini molampos.
Walay nag-alagad ingon nga sundalo nga mangilabot sa mga kalihokan sa kinabuhi kay ang iyang tumong mao man ang pagpahimuot sa nagpasulod kaniya.
Atimana ninyo ang panon sa Dios nga anaa diha kaninyo, nga ilalom sa inyong pagbantay, dili ingon nga gipugos kamo kondili sa kinabubut-on sumala sa pagbuot sa Dios gayod, dili alang sa makauulawng pagpanapi kondili inubanan hinuon sa kadasig, dili sa pagharihari kanila nga gipiyal kaninyo kondili ingon nga mga panag-ingnan sa panon.
Ug si Jesus mitubag kanila, “Ang akong gitudlo dili akoa, kondili iya sa nagpadala kanako.
Ang tibuok nga Kasulatan gisulat uban sa lamdag sa Dios ug mapuslanon alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id ug alang sa pagmatuto diha sa pagkamatarong,
Hatagi ug pahimangno ang usa ka tawong maalamon ug siya mahimong labaw pang maalamon; tudloi ang matarong nga tawo ug siya magdugang pa sa kinaadman.
“Kamo mao ang kahayag sa kalibotan. Ang siyudad nga mahimutang sa ibabaw sa bungtod dili gayod matago. Ang mga tawo dili usab magdagkot ug suga aron ibutang kini sa ilalom sa gantangan kondili sa ibabaw sa tungtonganan ug kini moiwag kanilang tanan nga anaa sa sulod sa balay. Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Apan ikaw, padayon diha sa imong nakat-onan ug gituohan pag-ayo, nga nahibalo kon kinsa ang imong nakat-onan niini, ug nga sukad sa imong pagkabata nakahibalo ikaw sa balaan nga kasulatan nga takos sa pagtudlo kanimo ngadto sa kaluwasan pinaagi sa pagtuo kang Cristo Jesus.
Tudloan nila ang akong katawhan sa kalainan sa balaan ug sa kasagaran, ug ipaila kanila ang kalainan sa hugaw ug sa hinlo.
Si bisan kinsa nga nahigugma sa pagpanton, nahigugma sa kahibalo, apan siya nga nagdumot sa pagbadlong hungog.
Ug matag adlaw, sa Templo ug sa balay, sila wala mohunong sa pagtudlo ug sa pagwali nga si Jesus mao ang Cristo.
Ug didto sa sinagoga siya misugod sa pagsulti nga maisogon, apan sa pagkadungog ni Priscila ug ni Aquila kaniya, gidala nila siya ug gipasabot pag-ayo kaniya ang dalan sa Dios.
Apan si Pablo ug si Bernabe mipabilin sa Antioquia, nagtudlo ug nagwali sa maayong balita uban sa daghang magtutuo.
Hangtod nga moabot ako, kugihi ang pagbasa sa kasulatan ngadto sa katawhan, ang pagdasig ug ang pagpanudlo.
Ang mga kadagkoan nga maayong nagdumala kinahanglang isipon nga takos sa duha ka pilo nga pasidungog, ilabina kadtong naghago diha sa pulong ug sa pagpanudlo.
Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios.
Ang bunal ug ang pagbadlong naghatag ug kaalam, apan ang usa ka bata nga gipasagdan naghatag ug kaulawan sa iyang inahan.
Pahimatngonan nako ikaw ug tudloan sa dalan nga imong laktan; tambagan nako ikaw uban ang akong mga mata nganha kanimo.
nga mao ang naghimo kanamong takos nga alagad sa bag-ong kasabotan, dili sa nasulat kondili sa Espiritu kay ang nasulat makamatay, apan ang Espiritu maghatag ug kinabuhi.
Paningkamoti pag-ayo ang pagpakita sa imong kaugalingon ngadto sa Dios ingon nga iyang nahimut-an, usa ka magbubuhat nga dili maulaw, nga sa hustong paagi magpasabot sa pulong sa kamatuoran.
Busa, hinigugma kong mga igsoon, pagmalig-on kamo, dili matarog, magmadagayaon kanunay sa buluhaton sa Ginoo, kay nasayod man kamo nga diha sa Ginoo ang inyong paghago dili makawang.
Siya mao ang among gisangyaw sa among pagpasidaan sa tanang mga tawo ug sa among pagpanudlo sa tanang mga tawo diha sa tanang kaalam, aron among ikapaatubang silang tanan ingon nga mga hamtong diha kang Cristo.
Ug kon ako nga inyong Ginoo ug Magtutudlo naghugas man sa inyong mga tiil, kamo usab kinahanglang maghinugasay sa inyong mga tiil.
Pamati sa tambag ug dawata ang pahimangno, aron ikaw makaangkon ug kaalam alang sa umaabot.
“Busa bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong maalamon nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa bato. Mibundak ang ulan ug miabot ang mga baha ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya apan kadto wala mapukan kay natukod man ibabaw sa bato. Apan si bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug dili magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong buangbuang nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa balas. Mibundak ang ulan ug miabot ang mga baha, ug mihuros ang mga hangin ug mihapak niadtong balaya ug kadto napukan ug dako kaayo ang iyang pagkapukan.”
Siya nga gikatudloan sa pulong kinahanglang mopaambit sa tanang mga maayong butang ngadto sa nagtudlo kaniya.
Diin walay paggiya, ang katawhan mangapukan; apan diha sa kadaghan sa mga magtatambag adunay kasigurohan.
Sa tanang butang ipakita ang imong kaugalingon ingon nga panag-ingnan sa maayong binuhatan, diha sa pagpanudlo ipakita ang kaputli, kaligdong ug
Tan-awa, ikaw nagtinguha ug kamatuoran sa mga sulod nga bahin; busa tudloi ako sa kaalam diha sa tinago nakong kasingkasing.
Nagtuo gayod ako mahitungod kaninyo, akong mga igsoon, nga kamo puno sa pagkamaayo, napuno sa tanang kahibalo ug may katakos sa pagtambag sa usa ug usa.
Gitudloan ko ikaw sa dalan sa kaalam; gitultolan ko ikaw diha sa mga agianan sa pagkamatarong. Sa dihang maglakaw ikaw, ang imong mga lakang dili mapugngan; ug kon ikaw magdagan, dili ikaw mapandol.
Ug kining mga pulonga nga gisugo nako kaninyo niining adlawa maanaa sa inyong kasingkasing. Itudlo ninyo kini sa makugihon ngadto sa inyong mga anak, ug hisgoti ninyo kini sa dihang maglingkod kamo diha sa inyong balay ug sa dihang maglakaw kamo sa dalan ug sa inyong paghigda ug sa inyong pagbangon.
Ang usa ka kaliwatan magdayeg sa imong mga buhat ngadto sa laing kaliwatan, ug magpahayag sa imong mga gamhanang buhat.
“Ang tinun-an dili labaw sa iyang magtutudlo o ang ulipon labaw sa iyang agalon. Igo na alang sa tinun-an nga mahisama sa iyang magtutudlo ug sa ulipon nga mahisama sa iyang agalon. Kon ang pangulo sa panimalay ilang ginganlan ug Beelzebul, unsa pa kaha ka ngil-ad sa ilang ingalan sa mga sakop sa iyang panimalay!
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
Sabta ninyo kini, hinigugma kong mga igsoon. Kinahanglan nga ang matag tawo mag-inabtik sa pagpamati, maghinay sa pagsulti, maghinay sa pagkasuko, Mga igsoon ko, isipa nga tumang kalipay sa dihang makasugat kamo ug nagkalainlaing mga pagsulay, kay ang kasuko sa tawo dili magbuhat sa pagkamatarong sa Dios.
Ang maalamon diha sa kasingkasing gitawag nga tawong may panabot, ug ang makalipay nga mga pulong nagdugang sa pagkamadanihon.
Kay kamo nasayod kon giunsa namo, sama sa amahan ngadto sa iyang mga anak, pagmaymay sa matag usa kaninyo ug pagdasig kaninyo ug pagpahimangno kaninyo sa pagkinabuhi nga takos sa Dios nga nagtawag kaninyo ngadto sa iyang kaugalingong gingharian ug himaya.
Ug ang iyang mga gasa mao nga ang uban mahimong mga apostoles, ang uban mga propeta, ang uban mga ebanghilista, ang uban mga pastor ug mga magtutudlo, aron sa pagsangkap sa mga balaan alang sa buhat sa pagpangalagad, alang sa paglig-on sa lawas ni Cristo,
Ang akong mga ngabil naglitok ug pagdayeg kay ikaw nagtudlo man kanako sa imong mga lagda.
Ang mga tawong maalamon nagtigom ug kahibalo, apan ang baba sa buangbuang nagdala ug kalaglagan.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
ang nagmaymay, sa iyang pagpangmaymay; ang nag-amot, diha sa pagkamadagayaon; ang nangulo, diha sa kadasig; ang naghimo ug mga buhat sa kaluoy, diha sa kasaya.
Kay kini mao ang sugo ibabaw sa sugo, sugo ibabaw sa sugo; lagda ibabaw sa lagda, lagda ibabaw sa lagda, diyotay dinhi, diyotay didto.”
Ang pagpadayag sa imong mga pulong naghatag ug kahayag, naghatag kini ug salabotan alang sa mga yano.
Buhata ninyo ang inyong nakat-onan ug nadawat ug nadungog ug nakita kanako ug ang Dios sa kalinaw mag-uban kaninyo.
Apan sa sulod sa inyong mga kasingkasing gahina ninyo si Cristo ingon nga Ginoo, andam kamo kanunay sa pagtubag kang bisan kinsa nga mangutana sa hinungdan sa paglaom nga anaa kaninyo.
Ang balaod sa Ginoo hingpit, nagpahiuli sa kalag; ang pagpamatuod sa Ginoo tinuod, naghimong maalamon sa mga walay alamag;
Ang kaalam tuboran sa kinabuhi alang sa mga nagbaton niini, apan ang kabuang mao ang pagpanton sa mga buangbuang.
Ayaw kamo pagpahiuyon niining kalibotana, hinuon tugoti nga mausab ang inyong kaugalingon pinaagi sa pagbag-o sa inyong hunahuna, aron inyong masuta unsa ang kabubut-on sa Dios, unsa ang maayo, ang kahimut-an ug ang hingpit.
Apan ako naghangyo kaninyo, mga igsoon, pinaagi sa ngalan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga unta kamong tanan magkauyon ug diha kaninyo walay pagkabahin, kondili mausa unta hinuon kamo diha sa samang hunahuna ug samang panabot.
Ang usa ka mayubiton mangita sa kaalam ug mapakyas, apan ang kahibalo sayon alang kaniya nga may pagpanabot.
Mao usab ang hamtong nga mga babaye, kinahanglan nga diosnon sa ilang paggawi, dili tigpangdaot ug dili mga ulipon sa bino, mga magtutudlo sa maayo, aron sila makatudlo sa mga batan-ong babaye paghigugma sa ilang mga bana ug mga anak,
kay diha kang Cristo Jesus kamong tanan nahimo na man nga mga anak sa Dios pinaagi sa pagtuo. Kay ang tanan kaninyo nga gibautismohan ngadto kang Cristo nagsul-ob kang Cristo.
Kay bisan pa ug pila ka libo ang mag-agak kaninyo diha kang Cristo, dili daghan ang inyong amahan. Kay ako nahimong inyong amahan diha kang Cristo Jesus pinaagi sa Maayong Balita.
aron dili kamo magtapol, hinuon mosundog kanila nga nakapanunod sa mga saad tungod sa ilang pagtuo ug pailob.
Malipayon ang tawo nga makakaplag ug kaalam ug ang tawo nga makakab-ot ug pagpanabot,
Karon, naghangyo kami kaninyo, mga igsoon, sa pag-ila sa mga naghago diha kaninyo ug nangulo kaninyo diha sa Ginoo ug nagmaymay kaninyo, ug sa pagtahod kanila pag-ayo diha sa gugma tungod sa ilang buluhaton. Pagdinaitay kamo tali kaninyo.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
iwali ang pulong, pagmadasigon maayo man ang kahigayonan o dili; himoa ang pagpamadlong, ang pagpasidaan ug ang pagpangdasig diha sa tanang pagkamainantoson ug sa pagpanudlo.
Sultihan ko kamo, nga sa adlaw sa paghukom ang mga tawo maghatag unya ug husay alang sa matag pulong nga walay pulos nga ilang gilitok, kay pinasikad sa imong mga pulong ikaw ilhong matarong ug pinasikad sa imong mga pulong ikaw hukman sa silot.”
Gipugngan nako ang akong mga tiil gikan sa tanang dalan nga daotan, aron nga ako makatuman sa imong pulong.
Ang matag pulong sa Dios matuod gayod; siya usa ka taming ngadto sa modangop kaniya.
Nagmata ako sa wala pa ang mga pagtukaw sa kagabhion, aron ako mamalandong sa imong saad.
Kay bisan unsay nasulat kaniadto, gisulat alang sa pagtudlo kanato aron nga pinaagi sa pailob ug pinaagi sa pagdasig gikan sa kasulatan, makabaton unta kita ug paglaom.
Ang usa ka tawo nga maalamon gamhanan pa kay sa tawo nga kusgan, ug ang tawo sa kahibalo kay kaniya nga adunay kusog;
Kon aduna man kaninyoy nakulangan ug kaalam, papangayoa siya sa Dios nga naghatag nga madagayaon ngadto sa tanang tawo ug sa walay pagpamuyboy, ug kini ihatag kaniya.
pinagamot ug pinatubo diha kaniya ug gilig-on diha sa pagtuo, ingon nga gitudloan kamo niini, nag-awas sa pagpasalamat.
Dawata ang akong pahimangno kay sa plata, ug ang kahibalo kay sa piniling bulawan; kay ang kaalam maayo pa kay sa mga alahas, ug ang tanan nimong gitinguha dili ikatandi niini.
Bisan ug ang Ginoo maghatag kanimo sa pan sa kagul-anan ug sa tubig sa kasakit, ang imong Magtutudlo dili na magtago sa iyang kaugalingon, kondili ang imong mga mata makakita sa imong Magtutudlo. Ug ang imong dalunggan makadungog sa usa ka pulong sa luyo nimo, nga nag-ingon, “Kini mao ang dalan, lakaw diha niini,” sa diha nga molingi ikaw sa tuo o sa diha nga molingi ikaw sa wala.
Ipahayag nako ang imong ngalan ngadto sa akong kaigsoonan; sa kinataliwad-an sa katilingban dayegon ko ikaw:
Apan kinahanglan nga motubo kamo diha sa grasya ug sa kahibalo sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesu-Cristo. Kaniya ang himaya karon ug hangtod sa kahangtoran. Amen.
Tultoli ako diha sa imong kamatuoran, ug tudloi ako, kay ikaw mao ang Dios sa akong kaluwasan; kanimo naghulat ako sa tibuok nga adlaw.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Kay buot nakong masayran ninyo, mga igsoon, nga ang Maayong Balita nga akong giwali dili sumala sa tawo. Kay wala nako kini madawat gikan sa tawo, wala ako tudloi niini, kondili pinaagi sa pagpadayag ni Jesu-Cristo.
Ang iyang agalon miingon kaniya, ‘Maayo! Buotan ug kasaligan nga ulipon. Kasaligan ikaw sa diyotay, busa piyalan ko ikaw sa daghan. Duyog sa kalipay sa imong agalon.’
Apan ang gahing pagkaon alang sa mga hamtong, alang kanila nga ang mga salabotan nabatid pinaagi sa pagbansay sa pag-ila sa maayo gikan sa daotan.
Anak ko, kon imong dawaton ang akong mga pulong ug tipigan ang akong mga sugo diha kanimo, kay ang kaalam mosulod sa imong kasingkasing, ug ang kahibalo makapahimuot sa imong kalag; ang maayong panghukom magbantay kanimo; ang pagpanabot magpanalipod kanimo; magpalingkawas kini kanimo gikan sa dalan sa daotan, gikan sa mga tawong nagsulti ug mga daotan nga pulong, nga mibiya sa mga agianan sa pagkamatarong aron maglakaw diha sa mga dalan sa kangitngit, nga nalipay sa pagbuhat ug daotan, ug nahimuot sa pagkasukwahi sa daotan; mga tawo nga hiwi ang mga agianan, ug sukwahi diha sa ilang mga pamaagi. Maluwas ikaw gikan sa babayeng mananapaw, gikan sa asawa sa laing tawo pinaagi sa iyang maayo nga mga pulong, nga nagbiya sa kauban sa iyang pagkabatan-on ug nalimot sa kasabotan sa iyang Dios; kay ang iyang balay nagharag ngadto sa kamatayon, ug ang iyang mga agianan ngadto sa mga patay; walay miadto kaniya nga mibalik o mibalik sa mga agianan sa kinabuhi. maghimo sa imong dalunggan nga matinagdanon sa kaalam ug magkiling sa imong kasingkasing ngadto sa pagpanabot; Busa ikaw maglakaw sa dalan sa mga maayong tawo, ug magsubay sa mga agianan sa mga matarong. Kay ang mga matarong magpuyo sa yuta ug ang ligdong nga mga tawo magpabilin diha niini; apan ang mga daotan hinginlan gikan sa yuta, ug ang mabudhion ibton gikan niini. Oo, kon ikaw magsinggit alang sa kaalam, ug magpatugbaw sa imong tingog alang sa pagpanabot, kon ikaw mangita niini sama sa plata ug mangita niini sama sa tinagoan nga mga bahandi, ikaw makasabot sa pagkahadlok sa Ginoo ug makaplagan nimo ang kahibalo sa Dios.
Alang niini ako gitudlo nga magwawali ug apostol (ako nagsulti sa tinuod, wala ako magbakak), magtutudlo sa mga Gentil diha sa pagtuo ug sa kamatuoran.
Ang ulo nga ubanon purongpurong sa himaya; kini naangkon diha sa dalan sa pagkamatarong.
Mga igsoon, wala ako mag-isip nga nakabaton na apan usa ka butang ang akong gibuhat, ang pagkalimot sa mga butang nga nangagi ug ang pagpadayon paingon sa unahan. Nagpadayon ako paingon sa dag-anan alang sa ganti sa langitnong pagtawag sa Dios diha kang Cristo Jesus.
Pamati, O mga anak, sa pahimangno sa usa ka amahan, ug pamati, aron makahibalo kamo ug mga maayong hunahuna; Pamati, anak ko, ug dawata ang akong mga pulong, aron modaghan ang katuigan sa imong kinabuhi. Gitudloan ko ikaw sa dalan sa kaalam; gitultolan ko ikaw diha sa mga agianan sa pagkamatarong. Sa dihang maglakaw ikaw, ang imong mga lakang dili mapugngan; ug kon ikaw magdagan, dili ikaw mapandol. Hupti gayod ang pahimangno, ayaw siya buhii; bantayi siya kay siya mao ang imong kinabuhi. Ayaw pagsulod sa agianan sa daotan, ug ayaw paglakaw sa dalan sa mga tawong daotan. Likayi kini; ayaw pagsubay niini; tipas gikan niini ug padayon. Kay sila dili makatulog gawas kon sila makabuhat ug daotan; ang ilang pagkatulog mawala gawas kon sila makapapandol sa uban. Kay sila nagkaon sa pan sa pagkadaotan, ug nag-inom sa bino sa pagkabangis. Apan ang agianan sa matarong sama sa kahayag sa kaadlawon, nga nag-anam ug kahayag ang pagdan-ag hangtod sa pag-abot sa kabuntagon. Ang dalan sa daotan sama sa hilabihan nga kangitngit; sila dili mahibalo kon unsa ang ilang napandolan. kay ako naghatag kaninyo ug maayong pagtulun-an; ayaw ninyo biyai ang akong gitudlo.
Sumala sa hiyas nga nadawat sa matag usa, gamita ninyo kini alang sa usa ug usa ingon nga mga maayong piniyalan sa nagkalainlaing grasya sa Dios. Ang magsulti, kinahanglan magsulti ingon sa pulong sa Dios; ang mag-alagad, kinahanglan mag-alagad sumala sa katakos nga gihatag sa Dios, aron nga sa tanang butang ang Dios mahimaya pinaagi kang Jesu-Cristo. Iya ang himaya ug ang paggahom hangtod sa kahangtoran. Amen.
Ang Dios sa paglaom magpuno unta kaninyo sa tumang kalipay ug kalinaw tungod sa inyong pagtuo, aron nga pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo magmadagayaon kamo sa paglaom.
Ang mga pulong sa maalamon sama sa mga tugsok, ug sama sa mga lansang nga maayo nga pagkatarok ang mga pulong nga natigom nga gihatag sa usa ka tigbantay sa mga karnero.
Bisan ug ang Ginoo maghatag kanimo sa pan sa kagul-anan ug sa tubig sa kasakit, ang imong Magtutudlo dili na magtago sa iyang kaugalingon, kondili ang imong mga mata makakita sa imong Magtutudlo.
Ug kadtong mga maalamon modan-ag sama sa kasanag sa wanang sa kalangitan, ug kadtong nagkabig sa daghan ngadto sa pagkamatarong, sama sa mga bituon hangtod sa kahangtoran.
Tungod niini, si bisan kinsa nga maglapas bisan sa labing gamay niining mga sugo ug magtudlo sa mga tawo sa pagbuhat sa ingon, kini siya isipon nga iwit didto sa gingharian sa langit apan si bisan kinsa nga magbuhat ug magtudlo niini, siya isipon nga dako didto sa gingharian sa langit.
Ang tinun-an dili labaw sa iyang magtutudlo, apan ang matag usa nga matudloan sa hingpit mahisama sa iyang magtutudlo.
Kon ang usa ka tawo magputli sa iyang kaugalingon gikan sa butang nga dili dungganan, mahimo siyang sudlanan alang sa dungganan, binalaan ug mapuslanon sa agalon sa panimalay, andam sa tanang maayong buluhaton.