Kategorya
105 Mga Bersikulo sa Biblia Bahin sa Pagkamaabiabihon
Ang pagkamaabiabihon usa ka timaan sa tinuod nga gugma. Kon imong dawaton ang bisan kinsa sa imong panimalay, daw sama ra nga nag-abiabi ka ug anghel, sama sa giingon sa Hebreohanon 13:2, "Ayaw kalimti ang pagkamaabiabihon, kay pinaagi niini ang uban, wala tuyoa, nakaabiabi ug mga anghel."
Isip mga anak sa Dios, importante kaayo nga atong ipakita ang Iyang gugma dinhi sa kalibutan, aron makita sa uban si Jesus kanato ug makakaplag sila sa kaluwasan. Kon wala kitay pagtagad sa uban, nagpasabot lang nga si Kristo wala pa hingpit nga maporma sa atong kasingkasing.
Ang Bibliya naggiya kanato kon unsaon nato pagkinabuhi, ug ang pagkamaabiabihon nagpasabot sa pag-abiabi sa uban nga walay ginapaabot nga balos. Kinahanglan nga andam ang atong kasingkasing sa pag-alagad nga tinuod, kay ang matag usa bililhon sa atong Ginoo.
Busa, ayaw ta pagduha-duha sa paghatag ug kapasilongan sa tugnaw, atop sa kainit, pag-abag sa mga nanginahanglan, ug pagpakaon sa gigutom. Kanunay kitang maningkamot sa pagbuhat ug maayo, sama sa gitudlo sa 1 Pedro 4:9, "Pagmaabiabihon kamo sa usag usa nga walay pagbagulbol."
Magbuhat kita ug maayo nga walay ginapaabot nga balos, kay nahibalo kita nga kini makapahimuot sa Dios, sama sa giingon sa Proverbio 19:17, "Ang maluloy-on sa kabos nagapahulam kang Jehova, ug ang iyang maayong buhat balosan Niya."
Busa, ingon nga kita adunay kahigayonan, buhaton nato ang maayo ngadto sa tanang mga tawo, ilabi na kanila nga mga sakop sa panimalay sa pagtuo.
Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon.
Kay gigutom ako ug inyo akong gipakaon, giuhaw ako ug inyo akong gipainom, dumuduong ako ug inyo akong giabiabi,
Ang pangulo sa iglesia kinahanglan nga dili salawayon, bana sa usa ka asawa, mapinugnganon sa kaugalingon, buotan, ligdong, maabiabihon, maayo sa pagpanudlo,
kondili maabiabihon, mahigugmaon sa maayo, mabuot, matarong, putli, mapinugnganon sa kaugalingon,
unya ikaw mahimuot sa mga matarong nga halad, sa halad nga sunogon ug sa tibuok nga halad nga sunogon; unya ihalad nila ang mga torong baka ibabaw sa imong halaran.
ug mabulahan ikaw tungod kay sila dili man makabalos kanimo. Balosan ka ra unya sa panahon nga banhawon ang mga matarong.”
Ug gidala niya sila sa iyang balay, ug gidulotan sila ug pagkaon ug uban sa iyang tibuok panimalay siya nalipay nga siya mituo sa Dios.
Ug ang mga lumad didto nagpakita kanamo ug talagsaong kaayo, kay sila nagdaob, ug kaming tanan giabiabi nila tungod kay nagsugod na man pag-ulan ug tugnaw ang panahon.
Ayaw pag-ingon sa imong silingan, “Lakaw ug anhi pag-usab, ugma ihatag nako kini”—sa diha nga ikaw aduna na niini.
Busa higugmaa ninyo ang dumuduong kay kamo mga dumuduong didto sa yuta sa Ehipto.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo, kay nasayod man kamo nga gikan sa Ginoo madawat ninyo ang panulundon ingon nga maoy inyong ganti, kay kamo nag-alagad man sa Cristo nga Ginoo.
“Ayaw buhati ug daotan ang usa ka langyaw o magdaogdaog kaniya, kay kamo mga langyaw kaniadto sa yuta sa Ehipto.
Pangalagad kamo uban sa maayong kabubut-on ingon nga alang sa Ginoo ug dili alang sa mga tawo
namatud-an nga maayo ug binuhatan, kon nagmatuto ug mga anak, nagpakita sa pagkamaabiabihon, nanghugas sa mga tiil sa mga balaan, nagtabang sa mga nagkalisodlisod, ug nagmakugihon sa pagbuhat ug maayo sa tanang paagi.
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Sa nagpadayon sila sa ilang paglakaw, misulod siya sa usa ka balangay, ug usa ka babaye nga ginganlan ug Marta midawat kaniya sa iyang balay. Ug siya may igsoong babaye nga ginganlan ug Maria nga milingkod usab sa tiilan sa Ginoo ug namati sa iyang gitudlo. Ayaw kamo pagdala ug sudlanan sa salapi o bag, o mga sandalyas, ug ayaw kamo paghunong aron sa pagtagad kang bisan kinsa diha sa dalan. Apan si Marta nga nagkapuliki sa kadaghan sa iyang buhat sa pagsilbi miduol kang Jesus ug miingon kaniya, “Ginoo, dili ka ba lang magtagad nga ako gipasagdan sa akong igsoon nga mao ray magsilbi? Busa ingna siya nga motabang kanako.” Apan ang Ginoo mitubag kaniya, “Marta, Marta, naguol ug nasamok ikaw sa daghang mga butang. Apan usa lamang ka butang ang gikinahanglan. Nakapili si Maria sa maayong bahin nga dili na makuha gikan kaniya.”
“Kon ang usa ka dumuduong magpuyo uban kaninyo sa inyong yuta, ayaw kamo pagbuhat ug daotan kaniya.
Ug sa nabautismohan na siya kauban sa iyang panimalay, mihangyo siya kanamo nga nag-ingon, “Kon inyo akong gihukman nga matinud-anon sa Ginoo, adto kamo abot sa akong balay.” Ug siya namugos kanamo.
Busa pagdinawatay kamo sa usa ug usa ingon nga si Cristo midawat kaninyo, alang sa himaya sa Dios.
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.
Maayo alang sa tawo nga magpakita ug kalooy ug magpahulam, nga maghimo sa iyang mga buhat uban ang hustisya.
Kay ang Dios dili daotan nga tungod niana kalimtan na lamang niya ang inyong buhat ug ang gugma nga inyong gipadayag alang kaniya pinaagi sa inyong pag-alagad sa mga balaan, sama sa inyo pa gihapong gibuhat.
“Ang nagdawat kaninyo nagdawat kanako ug ang nagdawat kanako nagdawat sa nagpadala kanako. Ang nagdawat sa propeta tungod kay siya usa ka propeta, modawat ug ganti nga alang sa usa ka propeta ug ang nagdawat sa tawong matarong tungod kay siya usa ka tawong matarong, modawat ug ganti nga alang sa usa ka tawong matarong. Ug si bisan kinsa nga mohatag ug bisan usa na lang ka baso nga bugnawng tubig aron ipainom sa usa niining ubos nakong mga tinun-an tungod kay siya usa ka tinun-an, sa pagkatinuod sultihan ko kamo, dili gayod siya kawad-an sa iyang ganti.”
Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios?
Mahitungod sa tawo nga luya ug pagtuo, dawata ninyo siya, dili sa pakiglalis bahin sa mga katarongan.
Kay kamo, mga igsoon, gitawag ngadto sa kagawasan. Apan lamang ayaw ninyo gamita ang inyong kagawasan ingon nga kahigayonan sa unod, kondili pinaagi sa gugma alagari ninyo ang usa ug usa.
Bisan unsa ang inyong buluhaton, buhata kini sa kinasingkasing ingon nga alang sa Ginoo ug dili sa tawo,
“Si bisan kinsa nga tungod sa akong ngalan nagdawat sa usa ka gamayng bata nga sama niini, nagdawat kanako.
Ang Dios naghatag ug panimalay sa mga nag-inusara; siya nagpagula sa mga binilanggo ngadto sa kauswagan; apan ang mga masinupakon magpuyo sa uga nga yuta.
Ayaw talikdi ang imong higala ug ang higala sa imong amahan; ug ayaw pag-adto sa balay sa imong igsoon sa adlaw sa imong kalisdanan. Maayo pa ang silingan nga duol kay sa igsoon nga layo.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Usa sa mga Pariseo midapit kang Jesus sa pagkaon uban kaniya, ug sa iyang pag-adto sa balay sa Pariseo, mitambong siya sa kan-anan. Ug dihay usa ka babaye sa lungsod, usa ka makasasala, nga sa iyang pagkahibalo nga si Jesus nagtambong sa kan-anan didto sa balay sa Pariseo, siya nagdala ug pahumot nga sinulod sa usa ka tibod nga alabastro. Sa nagtindog siya nga naghilak luyo sa tiilan ni Jesus, misugod siya sa paghumod sa mga tiil ni Jesus pinaagi sa iyang mga luha ug gipahiran kini pinaagi sa buhok sa iyang ulo, ug mihalok sa iyang mga tiil, ug unya gidihogan kini ug pahumot. Sa pagkakita niini sa Pariseo nga nagdapit kaniya, siya misulti sa iyang kaugalingon, “Kon propeta pa kining tawhana, mahibalo unta siya kon kinsa ug unsang matanga sa pagkababaye ang mihikap kaniya, kay kini siya makasasala man.” Sa pag-abot nila ngadto kang Jesus, sila nagpakiluoy kaniya pag-ayo nga nag-ingon, “Angayan siya nga buhatan nimo niini Ug si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Simon, aduna unta akoy isulti kanimo.” Ug siya mitubag, “Unsa kana, Magtutudlo?” Si Jesus miingon, “Dihay usa ka tigpautang nga may duha ka nakautang. Ang usa nakautang kaniya ug lima ka gatos ka denario ug ang usa 50 ka denario. Sa diha nga wala silay ikabayad, iyang gipasaylo silang duha. Karon, kinsa man kanila ang labawng mahigugma kaniya?” Si Simon mitubag, “Sa akong hunahuna, siya nga gipasaylo ug labaw.” Ug si Jesus miingon kaniya, “Husto ang imong paghukom.” Sa pagliso niya atubang sa babaye, miingon siya kang Simon, “Nakita ba nimo kining babaye? Misulod ako sa imong balay, wala ako nimo hatagi ug tubig alang sa akong mga tiil, apan iyang gihumod ang akong mga tiil pinaagi sa iyang mga luha ug gipahiran niya kini sa iyang buhok. Wala ikaw mohalok kanako, apan sukad sa akong pagsulod dinhi, siya walay hunong sa paghalok sa akong mga tiil. Wala nimo hisoi ug lana ang akong ulo, apan ang akong mga tiil iyang gidihogan ug pahumot. Busa tungod niini, sultihan ko ikaw, ang iyang mga sala nga daghan gipasaylo kay dako man ang iyang paghigugma, apan siya nga gipasaylo ug diyotay lamang, gamay ra ug paghigugma.” Ug siya miingon sa babaye, “Ang imong mga sala gipasaylo na.” Unya sila nga nagtambong sa kan-anan uban kaniya misugod sa pag-ingon ngadto sa ilang kaugalingon, “Kinsa ba kining tawhana nga nagpasaylo ug mga sala?” kay siya nahigugma sa atong nasod ug siya nagtukod sa atong sinagoga.” Ug siya miingon sa babaye, “Ang imong pagsalig nakaluwas kanimo. Lakaw nga malinawon.”
Tan-awa, ingon nga ang mga mata sa mga alagad nagtutok sa kamot sa ilang mga agalon, ingon nga ang mga mata sa sulugoon nga babaye ngadto sa kamot sa iyang agalon nga babaye, mao usab ang among mga mata nagtutok sa Ginoo nga among Dios, hangtod nga siya adunay kaluoy kanamo.
Gibukhad niya ang iyang kamot ngadto sa mga kabos, ug gitunol ang iyang mga kamot ngadto sa mga nanginahanglan.
Unya sa pagtubag ang Hari moingon kanila, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos niining akong mga igsoon, gibuhat usab ninyo kini kanako.’
Siya nag-abot sa balay ni Simon nga tigbuhat ug panit, nga ang balay anaa sa daplin sa dagat.”
Busa naghangyo ako kaninyo mga igsoon, pinaagi sa mga kaluoy sa Dios, sa pagtugyan sa inyong mga lawas isip halad nga buhi, balaan ug makapahimuot sa Dios nga mao ang inyong espirituhanon nga pagsimba.
Kinahanglan nga ang matag usa kaninyo magtan-aw dili lamang sa iyang kaugalingong mga kaayohan, kondili sa mga kaayohan usab sa uban.
nga nagpahamtang sa hustisya alang sa mga dinaogdaog; nga naghatag ug pagkaon sa mga gigutom. Ang Ginoo nagpahigawas sa mga binilanggo; ang Ginoo nagpabuka sa mga mata sa mga buta. Ang Ginoo nagpatindog niadtong mga nagsukamod; ang Ginoo nahigugma sa mga matarong. Ang Ginoo nagbantay sa mga dumuduong, siya nagtuboy sa mga biyuda ug sa mga wala nay amahan; apan ang dalan sa mga daotan iyang gilaglag.
Dili ba kini mao ang pagpaambit sa imong pan ngadto sa gigutom, ug pagdala sa kabos nga walay balay ngadto sa imong balay; sa diha nga ikaw makakita sa hubo, imo siyang bistihan, ug nga ikaw dili magtago gikan sa imong kaugalingon nga kadugo?
Ug kining tanan gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto kaniya pinaagi kang Cristo, ug naghatag kanamo sa buluhaton sa pagpasig-uli
Ug ang Ginoo mipakita kang Abraham didto sa kakahoyan ni Mamre, samtang naglingkod siya dapit sa pultahan sa iyang tolda diha sa kainit sa adlaw. Unya siya miingon, “Mobalik gayod ako kanimo kon moabot na ang panahon ug tan-awa, si Sarah nga imong asawa makabaton ug usa ka anak nga lalaki.” Ug si Sarah naminaw didto sa pultahan sa tolda nga diha sa likod ni Abraham. Karon si Abraham ug si Sarah tigulang na sila kaayo. Mihunong na kang Sarah ang naandang kinaiya sa mga babaye. Busa mikatawa si Sarah sa iyang kaugalingon nga nag-ingon, “Karon na hinuon nga ako tigulang na, ug ang akong bana tigulang na usab, aduna pa ba akoy kalipay?” Unya ang Ginoo miingon kang Abraham, “Nganong mikatawa si Sarah nga miingon, ‘Tinuod ba gayod nga ako manganak, karon nga tigulang na ako?’ Aduna bay mga butang nga lisod alang sa Dios? Sa gitakda nga panahon mobalik ako kanimo, sa tingpamulak, ug si Sarah makabaton ug usa ka anak nga lalaki.” Unya si Sarah milimod nga nag-ingon, “Wala ako mokatawa,” kay nahadlok man siya. Siya miingon, “Dili, mikatawa gayod ikaw.” Unya ang mga tawo mitindog gikan didto ug milantaw ngadto sa Sodoma ug si Abraham mikuyog sa paghatod kanila ngadto sa dalan. Ang Ginoo miingon, “Itago ba nako gikan kang Abraham ang akong buhaton, nga si Abraham mahimo man gayod nga usa ka dako ug lig-on nga nasod, ug diha kaniya panalanginan ang tanang mga nasod sa yuta? Dili, kay gipili nako siya aron magsugo sa iyang mga anak ug panimalay nga sunod kaniya aron magsubay sila sa dalan sa Ginoo, pinaagi sa pagbuhat sa pagkamatarong ug sa hustisya, aron ang Ginoo magpadangat kang Abraham niadtong gisaad kaniya.” Giyahat niya ang iyang mga mata, ug mitan-aw siya ug nakita niya nga dihay tulo ka tawo nga nagtindog atbang kaniya, ug sa iyang pagkakita kanila, midagan siya gikan sa pultahan sa iyang tolda aron sa pagtagbo kanila ug siya mihapa sa yuta. Ug ang Ginoo miingon kaniya, “Tungod kay ang singgit batok sa Sodoma ug sa Gomora dako kaayo, ug tungod kay ang ilang sala hilabihan gayod ka bug-at, molugsong ako karon aron sa pagsusi kon gibuhat ba gayod nila ang tanan sumala sa singgit nga miabot kanako ug kon wala, mahibaloan ra nako.” Unya ang mga tawo miliko gikan didto ug mipaingon sa Sodoma apan si Abraham nagtindog pa sa atubangan sa Ginoo. Unya miduol si Abraham ug miingon kaniya, “Laglagon ba usab nimo ang mga matarong uban sa mga daotan? Pananglit adunay 50 ka matarong sa sulod sa siyudad, laglagon ba diay nimo ug dili nimo sayloan ang dapit tungod sa 50 ka matarong nga anaa sa sulod niini? Malayo unta kanimo ang pagbuhat sa ingon niana nga patyon nimo ang mga matarong uban sa mga daotan, ug nga sa ingon niana ang mga matarong mahisama sa mga daotan. Malayo unta kana kanimo! Dili ba nga ang Maghuhukom sa tibuok nga yuta magbuhat man sa matarong?” Ug ang Ginoo miingon, “Kon makakita ako sa Sodoma ug 50 ka matarong sulod sa siyudad, sayloan nako ang tibuok nga dapit tungod kanila.” Si Abraham mitubag, “Ania karon, ako nangako sa pagsulti sa akong Ginoo, bisan ako abog ug abo lamang. Pananglit, ang 50 ka matarong makulangan ug lima, laglagon ba nimo ang tibuok tungod niadtong lima nga nakulang?” Ug siya miingon, “Dili nako laglagon kon didto adunay 45.” Ug miusab siya sa pagsulti kaniya ug miingon, “Pananglit may makita didto nga 40.” Ug mitubag siya, “Dili nako kini buhaton tungod lamang sa 40.” Ug miingon siya, “Akong agalon, kon ako nakakaplag ug kahimuot diha sa imong atubangan, dili unta kamo mosaylo sa inyong ulipon. Ug miingon siya, “Dili unta masuko ang akong Ginoo, ug ako mosulti. Pananglit may makita didto nga 30.” Ug siya mitubag, “Dili nako buhaton kini kon adunay 30 nga makita didto.” Ug miingon siya, “Tan-awa, nangako ako sa pagsulti sa akong Ginoo. Pananglit may 20 nga makita didto.” Siya mitubag, “Dili nako kini laglagon tungod sa 20.” Ug siya miingon, “Dili unta masuko karon ang akong Ginoo kon mosulti ako sa makausa na lang. Pananglit may napulo nga magkaplagan didto.” Mitubag siya, “Dili nako kini laglagon tungod sa napulo.” Ug mipadayon ang Ginoo sa paglakaw human siya makigsulti kang Abraham, ug si Abraham mipauli sa iyang dapit. Magpakuha kita karon ug diyotay nga tubig ug manghugas kamo sa inyong mga tiil ug pahulay kamo sa landong sa kahoy samtang magkuha ako ug diyotayng pagkaon aron makapabaskog kaninyo ug human niana makapadayon kamo kay nakahapit na man kamo sa inyong ulipon.” Ug sila miingon, “Buhata ang imong gisulti.” Ug si Abraham midali pagsulod sa tolda ngadto kang Sarah, ug miingon kaniya, “Dali, pagkuha ug tulo ka takos nga pinong harina, masaha kini ug himoa nga pan.” Ug midagan si Abraham ngadto sa panon sa mga baka, ug mikuha siya ug usa ka nating baka nga humok pa ug maayo, ug gihatag niya sa sulugoon nga midali sa paghikay niini. Mikuha usab siya ug keso ug gatas, ug ang nating baka nga gihikay ug iyang gidulot sa atubangan nila ug siya nagtindog duol kanila ilalom sa kahoy ug nangaon sila.
Ug siya miingon kanila, “Pananglit usa kaninyo nga may higala moadto kaniya sa tungang gabii ug moingon kaniya, ‘Higala, pabayloa ako ug tulo ka buok pan aron ang dugo sa tanang mga propeta, nga naula sukad pa sa pagtukod sa kalibotan, paninglon gikan niining kaliwatan, sukad pa sa dugo ni Abel hangtod sa dugo ni Zacarias nga namatay sa taliwala sa halaran ug sa balaang dapit. Oo, sultihan ko kamo nga paninglon gayod kini gikan niining kaliwatana. Alaot kamong mga batid sa Balaod, kay inyong gikuha ang yawi sa kahibalo. Kamo mismo wala mosulod niini ug ang mga nanulod niini inyong gibabagan.” Sa iyang pagbiya gikan didto, ang mga eskriba ug mga Pariseo misugod sa paglisodlisod kaniya ug sa paghagit kaniya sa pagsulti mahitungod sa daghang mga butang, ug nag-atang sila aron sa pagdakop kaniya pinaagi sa mga pulong nga gikan sa iyang baba. kay ang akong higala miabot gikan sa panaw ug wala gayod akoy ikadulot kaniya’. Ug siya motubag gikan sa sulod, ‘Ayaw ako ug samoka, ang pultahan gitakpan na ug ang akong mga bata ania na uban kanako sa higdaanan, dili ako makabangon sa paghatag kanimo ug bisan unsa’. Sultihan ko kamo, bisan ug dili siya mobangon sa paghatag kaniya ug bisan unsa tungod kay sila higala, apan tungod sa iyang mapugsanong hangyo mobangon na lang siya ug mohatag sa bisan unsa nga iyang gikinahanglan.
O Ginoo, kinsa man ang magpabilin sa imong Tolda? Kinsa man ang magpuyo sa imong bungtod nga balaan? Siya nga naglakaw nga dili masaway ug nagbuhat sa matarong, ug nagsulti sa kamatuoran gikan sa iyang kasingkasing;
Siya na nagsampong sa iyang mga dalunggan sa pagpakitabang sa kabos, magpakitabang usab apan dili pamation.
Unya motubag siya kanila nga mag-ingon, ‘Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, ingon nga gihikaw ninyo kini ngadto sa usa niining labing ubos, gihikaw usab kini ninyo kanako.’
“Ayaw gayod ninyo daogdaoga ang usa ka dumuduong. Nahibalo kamo kon unsay bation sa usa ka dumuduong kay mga dumuduong man kamo kaniadto sa yuta sa Ehipto.
Sila nga may kahadlok kanimo makakita kanako ug mangalipay, kay diha sa imong pulong naglaom ako.
mapasalamaton tungod sa inyong pagpakig-ambit diha sa Maayong Balita sukad sa unang adlaw hangtod karon.
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Pagkinabuhi kamo nga maalamon ngadto sa mga anaa sa gawas, pahimusli ninyo ang panahon. Himoa kanunay nga madanihon ang inyong pagpamulong, tinimplahan ug asin, aron inyong mahibaloan kon unsaon ninyo pagtubag kang bisan kinsa.
Maayo pa ang pagkaon nga utanon diin anaa ang gugma, kay sa pinatambok nga baka nga inubanan ug pagdumot.
Ug kasikbit niadtong dapita mao ang kayutaan nga iya sa pangulo sa maong pulo nga ginganlan ug Publio, nga midawat kanamo ug maabiabihong mipapuyo kanamo sulod sa tulo ka adlaw.
Kay ako nagsulti pinaagi sa grasya nga gihatag kanako ngadto sa matag usa kaninyo sa dili paghunahuna ug labaw sa angay ninyo nga hunahunaon mahitungod sa inyong kaugalingon, kondili sa paghunahuna uban sa kaligdong sibo sa gidak-on sa pagtuo nga gihatag sa Dios sa matag usa.
Kay ang paghimo sa maong pagtabang dili lamang magsangkap sa kawalad-on sa mga balaan kondili magpaawas usab sa daghang mga pagpasalamat ngadto sa Dios.
dili magsulti ug daotan mahitungod kang bisan kinsa, magmakigdaiton, magmalumo, ug magpakita sa hingpit nga pagkamatinahuron ngadto sa tanang tawo.
Wala untay maningkamot alang lamang sa iyang kaugalingong kaayohan, kondili sa kaayohan hinuon sa uban.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
“Pagmatngon kamo nga ang inyong maayong binuhatan dili ninyo himoon atubangan sa mga tawo aron lamang makita nila kini, kay sa ingon niana wala kamoy ganti gikan sa inyong Amahan nga anaa sa langit. Moabot unta ang imong gingharian, matuman unta ang imong kabubut-on dinhi sa yuta maingon sa langit. Ihatag kanamo karon ang pagkaon namo sa matag adlaw ug pasayloa kami sa among mga utang sama nga gipasaylo usab namo ang mga nakautang kanamo, ug ayaw kami itugyan sa pagsulay kondili luwasa kami gikan sa daotan. Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga kalapasan, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga kalapasan. “Ug sa dihang magpuasa kamo, ayaw pagpakita nga nasubo kamo, sama sa mga tigpakaaron-ingnon kay gipasagdan nila nga nagkagidlay ang ilang mga nawong aron ang mga tawo makakita kanila nga nagpuasa. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan ikaw, sa dihang magpuasa ka, panghiso sa imong ulo ug panghilam-os sa imong nawong aron ang imong pagpuasa dili makita sa mga tawo kondili sa imong Amahan nga anaa sa tago, ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo. “Ayaw kamo pagtigom ug mga bahandi alang kaninyo dinhi sa yuta diin ang mga mananap ug ang taya mangutkot ug diin ang mga kawatan manglungkab ug mangawat. “Busa sa dihang maghatag ikaw ug limos, ayaw pagpatingog ug trumpeta sa imong atubangan sama sa gihimo sa mga tigpakaaron-ingnon diha sa mga sinagoga ug diha sa kadalanan aron sila dayegon sa mga tawo. Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sila nakadawat na sa ilang ganti. Apan pagtigom kamo ug mga bahandi alang kaninyo didto sa langit diin walay mga mananap o taya nga mangutkot ug diin walay mga kawatan nga manglungkab ug mangawat. Kay hain gani ang imong bahandi, anaa usab diha ang imong kasingkasing. “Ang mata mao ang suga sa lawas. Busa kon maayo ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kahayag; apan kon masakiton ang imong mata, ang tibuok nimong lawas mapuno sa kangitngit. Busa kon ang kahayag nga anaa kanimo kangitngit diay, pagkadako gayod sa maong kangitngit! “Walay tawo nga makaalagad ug duha ka agalon kay mahitabo man nga dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang usa o dapigan niya ang usa ug tamayon niya ang usa. Dili kamo makaalagad sa Dios ug sa mga bahandi. “Busa, sultihan ko kamo, ayaw kabalaka mahitungod sa inyong kinabuhi kon unsay inyong kaonon o unsay inyong imnon, o mahitungod sa inyong lawas kon unsay inyong ibisti. Dili ba ang kinabuhi labaw pa man kay sa pagkaon ug ang lawas labaw pa kay sa bisti? Tan-awa ninyo ang mga langgam sa kalangitan; wala sila magpugas o mag-ani o maghipos ngadto sa mga kamalig apan ang inyong langitnong Amahan nagpakaon kanila. Dili ba labaw pa man kamo ug bili kay kanila? Ug kinsa man kaninyo ang makadugang ug diyotay sa gitas-on sa iyang kinabuhi pinaagi sa pagkabalaka? Ug nganong mabalaka man kamo mahitungod sa bisti? Palandonga ninyo ang mga lirio sa kaumahan, giunsa nila pagtubo, wala sila maghago o magkalinyas. Apan sultihan ko kamo nga bisan pa si Solomon sa tibuok niyang himaya wala gani makabisti sama sa usa kanila. Apan kon maghatag ikaw ug limos, ayaw pahibaloa ang wala nimong kamot sa gibuhat sa tuo nimong kamot Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang mga tanom sa kaumahan nga karon buhi pa apan ugma ilabay na ngadto sa hudno, dili ba labaw pa kamong bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig? Busa ayaw na kamo kabalaka nga mag-ingon, ‘Unsay among kaonon?’ o ‘Unsay among imnon?’ o ‘Unsay among ibisti?’ Kay ang mga Gentil nagtinguha niining tanan ug ang inyong langitnong Amahan nasayod nga kamo nagkinahanglan niining tanan. Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo. “Busa ayaw na kamo kabalaka mahitungod sa ugma, kay ang ugma may kabalaka sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa usa ka adlaw ang iyang kaugalingong suliran. aron matago ang imong limos ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Siya nga manggihatagon panalanginan, kay nagpaambit siya sa iyang pan ngadto sa kabos.
Sa pagkadungog niini sa usa sa mga mitambong sa kan-anan, siya miingon kang Jesus, “Bulahan siya nga magkaon didto sa gingharian sa Dios!” Apan si Jesus miingon kaniya, “Dihay usa ka tawo nga mihatag ug dakong kombira, ug nanapit siya ug daghan. Ug sa panahon na sa kombira, gipaadto niya ang iyang ulipon aron sultihan ang mga dinapit, ‘Dali na kamo kay andam na ang tanan.’ Apan managsama silang tanan nga misugod sa pagbalibad. Ang una miingon kaniya, ‘Nakapalit ako ug uma, ug kinahanglan nga moadto ako sa pagtan-aw niini. Hangyoon ko ikaw, pasayloa lang ako.’ Ug ang usa miingon, ‘Nakapalit ako ug lima ka paris nga baka, ug moadto ako aron pagsusi kanila. Hangyoon ko ikaw, pasayloa lang ako.’ Ug dihay usa ka tawo sa iyang atubangan nga nanghupong. Ug may laing usa pa nga miingon, ‘Bag-o lang ako nga naminyo, busa dili ako makaadto.’ Unya ang ulipon mipauli ug misugilon niini ngadto sa iyang agalon. Ug uban sa kasuko ang tagbalay miingon sa iyang ulipon, ‘Lakaw dayon ngadto sa mga kadalanan ug mga agianan sa lungsod, ug dad-a dinhi ang mga kabos, mga bakol, mga buta ug ang mga piang.’ Unya ang sulugoon miingon, ‘Ginoo, nabuhat na nako ang imong gisugo, apan aduna pa gihapoy mga bakanteng dapit.’ Ang agalon miingon, ‘Lakaw ngadto sa kadalanan ug sa kasuokan ug pugsa ang mga tawo sa pag-anhi aron mapuno kining akong balay. Kay sultihan ko kamo, walay bisan usa niadtong mga dinapit nga makatilaw sa akong kombira.’ ”
Ug karon maghangyo ako kanimo, tinahod nga ginang, dili ingon nga magsulat ako kanimo ug usa ka bag-ong sugo, kondili ang ato nang nabatonan sukad pa sa sinugdan, nga kinahanglang maghigugmaay kita sa usa ug usa. Ug ang gugma mao kini, nga kinahanglang magkinabuhi kita subay sa iyang kasugoan. Mao kini ang iyang sugo, ingon sa inyo nang nadungog sukad pa sa sinugdan, nga kinahanglang magkinabuhi kamo diha niini.
Ikaw nagpatubo sa balili alang sa kahayopan, ug mga tanom alang sa paghago sa tawo, aron siya makahimo sa pagkuha ug makaon gikan sa yuta,
Busa kita nga mga lig-on kinahanglang motabang pagpas-an sa mga kaluyahon sa mga huyang, ug dili magpahimuot sa atong kaugalingon.
Busa kon aduna may pagdasig diha kang Cristo, kon aduna may pagkadinasig sa gugma, kon aduna may pakig-ambitay diha sa Espiritu, kon aduna may pagbinatiay ug pagkinaluy-anay, aron nga diha sa ngalan ni Jesus ang tanang tawo moluhod didto sa langit, dinhi sa yuta ug sa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magsugid nga Ginoo si Jesu-Cristo alang sa pagdayeg sa Dios nga Amahan. Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog, kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot. Buhata ninyo ang tanang butang sa walay pagbagulbol o pagpakiglalais, aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan, nga nagpadayon sa pagtanyag sa pulong alang sa kinabuhi, aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako mapasigarbohon nga ako wala diay magdagan nga walay pulos o maghago nga walay pulos. Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan. Sa ingon, kinahanglang maglipay usab kamo ug maglipay uban kanako. Naglaom ako diha sa Ginoong Jesus nga sa dili madugay akong ipadala si Timoteo nganha kaninyo aron malipay usab ako sa pagkahibalo sa mga butang mahitungod kaninyo. hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Ug kami nag-awhag kaninyo, mga igsoon, pahimangnoi ang mga tapolan, dasiga ang mga maulawon, tabangi ang mga luya, pagpailob sa tanan.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Ug ang Dios makahimo sa paghatag sa tanang panalangin nga naghingapin nganha kaninyo, aron kamo makabaton kanunay ug igo sa tanang butang, madagayaon alang sa tanang maayong buhat.
Adunay mga higala nga magpakaaron-ingnon nga mga higala, apan adunay usa ka higala nga magpabilin nga suod pa kay sa usa ka igsoon.
Unya matag adlaw sa mag-usa sila pagtambong didto sa Templo, ug sa pagpikaspikas sa pan diha sa ilang kabalayan, nagsalo sila sa pagpangaon nga may kasadya ug manggihatagon nga mga kasingkasing, nagdayeg sa Dios ug nakapahimuot sa tanang tawo. Ug ang Dios nagdugang ug mga linuwas sa ilang gidaghanon matag adlaw.
Kay ang usa ka adlaw diha sa imong mga hawanan maayo pa kay sa usa ka libo sa gawas niini. Palabihon nako nga mahimong tigbantay sa pultahan sa balay sa akong Dios, kay sa pagpuyo diha sa mga tolda sa pagkadaotan.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon. Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran, moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Ug sumala sa inyong buot nga buhaton sa mga tawo nganha kaninyo, buhata kini ngadto kanila.
Ug ayaw ninyo kalimti ang pagbuhat ug maayo ug ang pagkamanggihatagon, kay ang maong mga halad makapahimuot sa Dios.
Luwasa kadtong gipangdala ngadto sa kamatayon; pugngi kadtong nangapandol paingon sa ihawan.
Nanghatag siya nga madagayaon, nanghatag sa mga kabos; ang iyang pagkamatarong molungtad hangtod sa kahangtoran; ang iyang sungay bayawon diha sa kadungganan.
Kay ang gingharian sa Dios dili pagkaon o ilimnon, kondili pagkamatarong ug pakigdait ug kalipay diha sa Espiritu Santo. Busa siya nga nag-alagad kang Cristo kahimut-an sa Dios ug uyonan sa mga tawo. Busa tinguhaon nato ang pakigdait ug paglig-on sa usa ug usa.
Ug si bisan kinsa nga mohatag ug bisan usa na lang ka baso nga bugnawng tubig aron ipainom sa usa niining ubos nakong mga tinun-an tungod kay siya usa ka tinun-an, sa pagkatinuod sultihan ko kamo, dili gayod siya kawad-an sa iyang ganti.”
O kahadloki ninyo ang Ginoo, kamo nga iyang mga balaan, kay ang may kahadlok kaniya walay makulang!
kon ibubo nimo ang imong kalag ngadto sa gigutom ug tagbawon ang tinguha sa mga sinakit, ang imong kahayag mosubang sa kangitngitan, ug ang imong kadulom mahimong sama sa kaudtohan.
Kinahanglan nga magbuhat sila ug maayo, magpadato sa mga maayong binuhatan, andam sa pagtabang ug manggihatagon.
Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
Amahan sa mga wala nay amahan ug tigpanalipod sa mga biyuda ang Dios nga anaa sa iyang balaang puluy-anan.
Kay gigutom ako ug inyo akong gipakaon, giuhaw ako ug inyo akong gipainom, dumuduong ako ug inyo akong giabiabi, hubo ako ug inyo akong gibistihan, nasakit ako ug inyo akong giduaw, nabilanggo ako ug inyo akong giadto.’
Ug sa diha nga ang usa ka langyaw mopuyo uban kanimo ug magsaulog sa Pagsaylo ngadto sa Ginoo, ipatuli ang tanan niyang mga lalaki unya makaduol siya ug makasaulog niini, mahimo siyang sama sa usa ka lumad sa maong yuta. Apan walay si bisan kinsa nga dili tinuli nga makakaon niini.
Ug ang akong Dios magsangkap sa tanan ninyong kinahanglanon sumala sa iyang kadato, sa himaya diha kang Cristo Jesus.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob;
Bukha ang imong baba, paghukom diha sa pagkamatarong, panalipdi kanunay ang mga katungod sa kabos ug nanginahanglan.
Iyahat nako ang akong mga mata ngadto sa kabungtoran; Diin ba maggikan ang akong tabang? Ang akong tabang naggikan sa Ginoo, nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.
Ug siya miingon usab sa tawo nga nagdapit kaniya, “Sa dihang maghatag ikaw ug dakong paniudto o panihapon, ayaw dapita ang imong mga higala o ang imong mga igsoon o ang imong mga kabanay o ang mga dato nga silingan, basin ug mobalos sila sa pagdapit kanimo ug unya mabalosan ka. Apan sa dihang maghatag ikaw ug kombira, maoy dapita ang mga kabos, ang mga bakol, ang mga piang, ang mga buta, ug mabulahan ikaw tungod kay sila dili man makabalos kanimo. Balosan ka ra unya sa panahon nga banhawon ang mga matarong.”
Paglipay kamo diha sa paglaom, pailob diha sa kasakitan, pag-ampo kanunay. Hatag kamo alang sa mga panginahanglan sa mga balaan; batasana ninyo ang pagkamaabiabihon.
Ayaw ninyo kalimti ang pag-abiabi sa mga dumuduong, kay pinaagi niini adunay nakaalagad ug mga anghel nga wala lang nila hibaloi.
Hinigugma, nagbuhat ikaw nga matinumanon sa bisan unsang pag-alagad ngadto sa mga igsoon ug sa mga dumuduong.