Ang gugma, dili lang kini pulong, kondili buhat. Tan-awa si Jesus, gihalad niya ang iyang kinabuhi para kanato, para mapatawad ang atong mga sala. Dako kaayo iyang gugma nato, bisan wala siyay gisulti, gipakita niya kini pinaagi sa iyang pag-antos para kanimo ug kanako. Angayan gyud nato siyang sundogon kay wala nay mas labaw pa nga buhaton kay sa pagsunod sa iyang ehemplo sa paghigugma.
Gusto sa Ginoo nga maghigugmaay ta, sama sa iyang paghigugma nato. Gikan Kaniya ang tinuod nga gugma, walay kinutuban. Ug kon madawat nimo kini nga gugma, makakat-on ka nga mohigugma nga walay kondisyon. Gusto sa Ginoo nga motubo ang bag-ong henerasyon nga puno sa gugma ug andam mohatag sa tanan para sa mga nanginahanglan.
Kulang gyud karon og gugma ang kalibutan, ug ikaw, gitawag ka nga mahimong ehemplo ni Jesus dinhi sa yuta. Ang gugma, wala kini magtan-aw sa kolor sa panit o sa estado sa kinabuhi. Dili kini bahin sa imong madawat, kondili sa imong mahatag. Mao kana ang tinuod nga gugma.
Apan ang Dios nagpadayag sa iyang gugma alang kanato pinaagi niini, nga bisan sa mga makasasala pa kita, si Cristo nagpakamatay alang kanato.
Siya nga magsunod sa pagkamatarong ug sa pagkamaluluy-on makakaplag sa kinabuhi ug kadungganan.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon. Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran, moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang.
O pagpasalamat sa Dios sa langit, kay ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran.
Kay gihigugma sa Dios ang kalibotan sa ingon nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak aron nga ang tanang motuo kaniya dili malaglag kondili makabaton sa kinabuhing dayon.
Apan ang bunga sa Espiritu mao ang gugma, kalipay, kalinaw, pailob, pagkamaluluy-on, pagkamaayo, pagkamatinumanon, kaaghop, pagpugong sa kaugalingon. Walay balaod nga batok niining mga butanga.
Apan ang Dios nga dato sa kaluoy, tungod sa iyang dakong gugma alang kanato, bisan sa dihang patay pa kita tungod sa atong mga kasal-anan, naghimo kanato nga buhi uban kang Cristo. Tungod sa grasya giluwas kamo.
Ang Ginoo puno sa grasya ug maluluy-on, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad.
Ayaw itugot nga ang pagkamaunongon ug pagkamatinumanon mobiya kanimo; ihigot kini sa imong liog, isulat kini sa papan sa imong kasingkasing. Ayaw pagpakig-away sa usa ka tawo sa walay hinungdan, kon siya wala makahimo ug kadaot kanimo. Ayaw kasinahi ang tawo nga bangis ug ayaw pagpili sa bisan unsa sa iyang pamaagi; kay ang tawo nga sukwahi usa ka dulumtanan sa Ginoo, apan ang matarong anaa sa iyang pagsalig. Ang pagtunglo sa Ginoo anaa sa balay sa daotan, apan iyang panalanginan ang puluy-anan sa matarong. Ngadto sa mga mayubiton, siya mayubiton, apan ngadto sa mga mapaubsanon siya magpakita ug grasya. Ang mga maalamon makapanunod ug dungog, ang mga buang magpasidungog sa kaulawan. Busa makakita ikaw ug grasya ug maayong pagpanabot sa atubangan sa Dios ug sa tawo.
Kita nahibalo ug nagtuo sa gugma nga gibatonan sa Dios alang kanato. Ang Dios gugma ug ang nagpabilin sa gugma nagpabilin sa Dios ug ang Dios nagpabilin diha kaniya.
Ug karon magpabilin kining tulo, ang pagtuo, ang paglaom, ug ang gugma, apan ang labing dako niini mao ang gugma.
Ug si Jesus miingon kaniya, “Higugmaa ang Ginoo nga imong Dios sa tibuok nimong kasingkasing ug sa tibuok nimong kalag ug sa tibuok nimong salabotan. Mao kana ang dako ug unang sugo. Ug ang ikaduha sama ra niini, Higugmaa ang imong silingan sama sa imong kaugalingon.
uban ang tanang pagpaubos ug kaaghop, uban sa pailob, mag-inantosay sa usa ug usa diha sa gugma,
Ug pagkinabuhi kamo diha sa gugma ingon nga si Cristo nahigugma kanato ug alang kanato, mitugyan sa iyang kaugalingon ingon nga humot nga halad ug halad nga inihaw ngadto sa Dios.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala.
Apan ikaw, O Ginoo, Dios nga maluluy-on ug puno sa grasya, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad ug sa pagkamatinumanon.
Kay misalig ako nga bisan kamatayon, o kinabuhi, o mga anghel o mga kadagkoan o mga butang karon o mga butang nga umaabot o mga gahom, o kahabogon, o giladmon, o bisan unsa diha sa tibuok kabuhatan, dili makapahimulag kanato gikan sa gugma sa Dios, sa gugma nga anaa kang Cristo Jesus nga atong Ginoo.
“Mao kini ang akong sugo, nga kinahanglang maghigugmaay kamo sa usa ug usa sama nga ako nahigugma kaninyo.
Apan sultihan ko kamo, higugmaa ninyo ang inyong mga kaaway ug pag-ampo alang sa mga naglutos kaninyo
Ug kon ako adunay gahom pagpropesiya, ug makasabot sa tanang mga misteryo ug sa tanang kahibalo, ug kon ako adunay hingpit nga pagtuo nga makapabalhin ug mga bukid, apan walay gugma, ako walay kapuslanan.
Hinuon ayaw siya isipa nga kaaway, kondili tambagi siya ingon nga igsoon.
Pagyayongay kamo sa mga kabug-at sa usa ug usa, ug sa ingon niana matuman ninyo ang balaod ni Cristo.
Paghigugmaay kamo nga mainiton sa usa ug usa ingon nga mga igsoon, pagpalabwanay kamo sa pagtahod sa usa ug usa.
Kay ang kabukiran mawala ug ang kabungtoran mabalhin, apan ang akong gugmang walay paglubad dili mobulag kanimo, ug ang akong kasabotan sa pakigdait dili mahanaw, nag-ingon ang Ginoo nga adunay kaluoy kanimo.
Wala pa gayoy tawo nga nakakita sa Dios; kon kita maghigugmaay sa usa ug usa, ang Dios magpabilin kanato ug ang iyang gugma nahingpit dinhi kanato.
Kon adunay moingon, “Ako nahigugma sa Dios,” apan nagdumot sa iyang igsoon, bakakon siya. Kay siya nga wala mahigugma sa iyang igsoon nga iyang nakita, dili gayod makahimo sa paghigugma sa Dios nga wala niya makita.
Ipabati kanako sa kabuntagon ang imong gugmang walay paglubad, kay diha kanimo gibutang nako ang akong pagsalig. Tudloi ako sa dalan nga akong subayon, kay nganha kanimo gibayaw nako ang akong kalag.
Walay si bisan kinsa nga adunay gugma nga labaw pa niini, nga ang usa ka tawo magtahan sa iyang kinabuhi alang sa iyang mga higala.
Ang kahadlok wala diha sa gugma, apan ang hingpit nga gugma naghingilin sa kahadlok. Kay ang kahadlok adunay silot ug siya nga nahadlok wala pa mahingpit diha sa gugma.
ug ang Ginoo magpatubo ug magpadato kaninyo diha sa gugma sa matag usa ug ngadto sa tanang tawo, sama sa among gibuhat nganha kaninyo,
ug ang paglaom dili mopakyas kanato kay ang gugma sa Dios gikabubo man nganhi sa atong mga kasingkasing pinaagi sa Espiritu Santo nga gikahatag nganhi kanato.
O pagpasalamat sa Ginoo kay siya maayo man kay ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran.
Ang pagdumot naghatag ug kasamok, apan ang gugma nagtabon sa tanang mga kalapasan.
Kay nahinloan na man ninyo ang inyong mga kalag pinaagi sa inyong pagkamasinugtanon sa kamatuoran ngadto sa matinud-anon nga paghigugma nga inigsoon gikan sa putli nga kinasingkasing, paghigugmaay kamo sa usa ug usa nga mainiton gayod.
Ang gugmang walay paglubad sa Ginoo dili gayod mohunong, ang iyang kaluoy dili gayod matapos; bag-o kini matag buntag; dako ang imong pagkamatinumanon.
Pagpasalamat kamo sa Ginoo kay siya maayo; kay ang iyang gugmang walay paglubad molungtad hangtod sa kahangtoran!
aron ang ilang kasingkasing malig-on sa dihang mahiusa sila diha sa gugma, aron makabaton sila sa tanang bahandi sa kasaligan nga pagpanabot ngadto sa kahibalo mahitungod sa misteryo sa Dios mahitungod kang Cristo.
Ang gugma dili maghimo ug daotan ngadto sa isigkatawo, busa ang gugma mao ang katumanan sa Balaod.
Busa bisan unsa nga buot ninyo nga buhaton sa mga tawo kaninyo, buhata ngadto kanila, kay mao kini ang Balaod ug ang mga Propeta.
Kinsa ba ang makapahimulag kanato gikan sa gugma ni Cristo? Ang pag-antos ba o ang kasakitan o ang paglutos o ang gutom o ang kahubo o ang katalagman o ang espada ba?
Niini ania ang gugma, dili nga kita nahigugma sa Dios kondili nga siya nahigugma kanato ug nagpadala sa iyang Anak nga halad sa pasig-uli alang sa atong mga sala.
Ang Ginoo maluluy-on ug puno sa grasya, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad.
Panahon sa adlaw ang Ginoo magsugo sa iyang gugmang walay paglubad; ug sa gabii ang iyang awit mag-uban kanako, usa ka pag-ampo ngadto sa Dios sa akong kinabuhi.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya.
Sa tanan nilang mga kasakitan siya gisakit, ug giluwas sila sa anghel sa iyang atubangan; diha sa iyang gugma ug sa iyang kaluoy, sila gitubos niya; sila gidala niya ug iyang gikugos sila sa tanang mga adlaw sa kanhing panahon.
Kay ikaw, O Ginoo, maayo, ug mapasayloon, ug madagayaon sa gugmang walay paglubad alang sa tanan nga nagsangpit kanimo.
Kay ang paghigugma alang sa Dios mao kini, nga tumanon nato ang iyang kasugoan. Ug ang iyang kasugoan dili bug-at.
Kay ang tibuok nga Balaod natingob diha sa usa ka sugo, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
kaniya nga mao lamang ang nagbuhat sa dagkong mga katingalahan, kay ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran;
Sa wala pa matukod ang kalibotan, ang Dios nagpili kanato diha kang Cristo aron kita mabalaan ug dili masaway diha sa iyang atubangan. Pinaagi sa gugma, siya nagbuot nang daan nga kita mahimo niyang mga anak pinaagi kang Jesu-Cristo, sumala sa tuyo sa iyang kabubut-on,
Kay ang gugma ni Cristo nagpugong kanamo, tungod kay kami naghukom man sa ingon niini, nga may usa nga nagpakamatay alang sa tanan busa ang tanan nangamatay.
Kay kon tungod sa imong pagkaon nasubo ang imong igsoon, wala na ikaw magsubay sa gugma. Ayaw tugoti nga ang imong gikaon maoy makahimo ug kadaot sa tawo nga gipakamatyan ni Cristo.
Busa kon aduna may pagdasig diha kang Cristo, kon aduna may pagkadinasig sa gugma, kon aduna may pakig-ambitay diha sa Espiritu, kon aduna may pagbinatiay ug pagkinaluy-anay, aron nga diha sa ngalan ni Jesus ang tanang tawo moluhod didto sa langit, dinhi sa yuta ug sa ilalom sa yuta, ug ang tanang dila magsugid nga Ginoo si Jesu-Cristo alang sa pagdayeg sa Dios nga Amahan. Busa, akong mga hinigugma, ingon nga kamo sa kanunay mituman, dili lamang sa panahon nga anaa ako kaninyo, kondili labaw pa gani sa panahon usab nga wala ako diha kaninyo, panglimbasogi ninyo ang inyong kaugalingong kaluwasan uban ang kahadlok ug pagkurog, kay ang Dios mao ang naglihok diha kaninyo, sa pagbuot ug sa pagbuhat alang sa iyang ikahimuot. Buhata ninyo ang tanang butang sa walay pagbagulbol o pagpakiglalais, aron mahimo kamong putli ug dili masaway, mga anak sa Dios nga walay buling taliwala sa usa ka hiwi ug sukihan nga kaliwatan, nga sa taliwala nila kamo magsidlak ingon nga mga kahayag dinhi sa kalibotan, nga nagpadayon sa pagtanyag sa pulong alang sa kinabuhi, aron nga sa adlaw unya ni Cristo ako mapasigarbohon nga ako wala diay magdagan nga walay pulos o maghago nga walay pulos. Apan kon ibubo ako diha sa inyong halad nga inihaw ug sa halad sa inyong pagtuo, ikalipay ko kini ug ako maglipay uban kaninyong tanan. Sa ingon, kinahanglang maglipay usab kamo ug maglipay uban kanako. Naglaom ako diha sa Ginoong Jesus nga sa dili madugay akong ipadala si Timoteo nganha kaninyo aron malipay usab ako sa pagkahibalo sa mga butang mahitungod kaninyo. hingpita ninyo ang akong kalipay pinaagi sa samang hunahuna, ingon nga nagbaton ug samang gugma, nga anaa sa hingpit nga panagkauyon ug usa ka hunahuna.
Ang usa ka higala mahigugma sa tanang panahon, ug ang usa ka igsoon natawo alang sa kalisdanan.
Kay ang Ginoo maayo; ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran, ug ang iyang pagkamatinumanon ngadto sa tanang kaliwatan.
“Malimot ba ang usa ka babaye sa iyang masuso nga bata, nga dili siya magbaton ug kaluoy sa anak sa iyang taguangkan? Bisan kini sila makalimot, apan ako dili gayod malimot kanimo.
magyukbo ako paatubang sa imong Templo nga balaan ug magpasalamat sa imong ngalan tungod sa imong gugmang walay paglubad ug sa imong pagkamatinumanon; kay gibayaw nimo labaw sa tanan ang imong ngalan ug ang imong pulong.
Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan.
Kon magsulti ako ug laing mga pinulongan sa mga tawo ug sa mga anghel apan walay gugma, ako usa lamang ka saba nga agong o alingisig nga piyangpiyang. apan kon ang hingpit moabot na, ang dili hingpit mahanaw. Sa bata pa ako, nagsulti ako ingon nga bata, naghunahuna ako ingon nga bata, nangatarungan ingon nga bata apan sa nahamtong na ako, gibiyaan nako ang mga gawi nga binata. Kay sa pagkakaron, ang atong makita sa salamin hanap lamang nga panagway apan unya sa nawong ug nawong na. Sa pagkakaron, bahin lamang ang akong nahibaloan, apan unya masabtan ra nako ang tanan, ingon nga ang tanan kanako nasabtan. Ug karon magpabilin kining tulo, ang pagtuo, ang paglaom, ug ang gugma, apan ang labing dako niini mao ang gugma. Ug kon ako adunay gahom pagpropesiya, ug makasabot sa tanang mga misteryo ug sa tanang kahibalo, ug kon ako adunay hingpit nga pagtuo nga makapabalhin ug mga bukid, apan walay gugma, ako walay kapuslanan. Kon akong ipanghatag ang tanan nakong katigayonan ug kon itahan nako ang akong lawas aron sunogon apan walay gugma, dili kini magpulos kanako.
Ug mamalandong kita alang sa pagdinasigay sa usa ug usa ngadto sa paghigugma ug sa mga maayong buhat, sa walay pagbiya sa atong panagtigom, ingon sa gibuhat sa pipila, hinuon magdinasigay kita sa usa ug usa ug ilabina gayod sa makita na ninyo nga ang Adlaw nagkaduol na.
kaniya nga pinaagi sa salabotan mihimo sa kalangitan, kay ang iyang gugmang walay paglubad naglungtad hangtod sa kahangtoran;
ug aron si Cristo magpuyo diha sa inyong mga kasingkasing pinaagi sa pagtuo, aron kamo, ingon nga mga pinagamot ug pinasukad diha sa gugma, makabaton unta ug gahom sa pagsabot uban sa tanang mga balaan, kon unsa ang gilapdon ug ang gitas-on ug ang gihabogon ug ang giladmon, ug sa pagkahibalo sa gugma ni Cristo nga milabaw sa tanang kaalam aron mapuno kamo sa bug-os nga kahingpitan sa Dios.
Kay diha kang Cristo Jesus bisan ang pagkatinuli o ang pagkadili tinuli dili magpulos, kondili ang pagtuo nga nagbuhat pinaagi sa gugma.
Labaw sa tanan, pagmainiton kamo kanunay sa inyong gugma sa usa ug usa, kay ang gugma magtabon man sa daghang mga sala. Batasana ninyo ang pag-abiabi sa usa ug usa sa walay pagbagulbol.
Ang gugma dili gayod matapos apan ang mga pagpropesiya mahanaw, ang mga pinulongan mahunong, ang kahibalo mahanaw.
Busa unsa may atong isulti mahitungod niini? Kon ang Dios dapig kanato, kinsa man ang mobatok kanato?
Dayegon ko ikaw, O Ginoo nga akong Dios, uban sa tibuok nako nga kasingkasing, ug himayaon nako ang imong ngalan hangtod sa kahangtoran.
Tungod kay ikaw bililhon sa akong mga mata, ug dungganan, ug ako nahigugma kanimo, ihatag nako ang mga tawo ingon nga puli alang kanimo ug mga katawhan puli sa imong kinabuhi.
Busa pasigaa ang inyong kahayag sa atubangan sa mga tawo aron makita nila ang inyong mga maayong buhat ug dayegon nila ang inyong Amahan nga atua sa langit.
Kay gipangandoy nako nga makigkita kaninyo aron makapaambit kaninyo ug espirituhanong gasa aron sa paglig-on kaninyo, nga sa ato pa, magdinasigay kita pinaagi sa pagtuo sa usa ug usa, sa inyo ug sa ako.
Sa kataposan, mga igsoon, pagmalipayon kamo. Hingpita ang inyong kaugalingon, pagmadasigon kamo, pagsinabtanay kamo sa usa ug usa, pagpuyo kamo nga malinawon, ug ang Dios sa gugma ug kalinaw mag-uban kaninyo.
Kamong mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, sama nga si Cristo nahigugma sa iglesia ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kaniya,
Apan siya nga maluluy-on, nagpasaylo sa ilang kasal-anan, ug wala molaglag kanila; sa makadaghan gipugngan niya ang iyang kasuko, ug wala niya pukawa ang tibuok niyang kaligutgot.
apan si bisan kinsa nga magtuman sa iyang pulong, sa pagkatinuod ang gugma alang sa Dios nahingpit diha kaniya. Pinaagi niini kita nahibalo nga kita anaa kaniya.
Ang yuta, O Ginoo, puno sa imong gugmang walay paglubad; tudloi ako sa imong mga lagda!
Tahora ninyo ang tanang tawo. Higugmaa ninyo ang kaigsoonan. Kahadloki ninyo ang Dios. Tahora ninyo ang hari.
Naghangyo ako kaninyo, mga igsoon, pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo ug pinaagi sa gugma sa Espiritu, sa pagpanglimbasog uban kanako diha sa mga pag-ampo ngadto sa Dios tungod ug alang kanako,
Ayaw ninyo kalimti ang pag-abiabi sa mga dumuduong, kay pinaagi niini adunay nakaalagad ug mga anghel nga wala lang nila hibaloi.
Gihigugma nako ang Ginoo, kay siya nagpatalinghog sa akong tingog ug sa akong mga pangaliyupo. Ako nagtuo, bisan ako nagsulti, “Gisakit ako sa hilabihan gayod”; sa hinanali ako nakaingon, “Ang tanang tawo bakakon.” Unsa man ang akong igasa sa Ginoo sa tanan niyang kaayo kanako? Akong iisa ang kupa sa kaluwasan, ug sangpiton nako ang ngalan sa Ginoo. magbayad ako sa akong mga panaad sa Ginoo, diha sa atubangan sa tanan niyang katawhan. Bililhon sa panan-aw sa Ginoo ang kamatayon sa iyang mga balaan. O Ginoo, ako imong alagad. Ako imong alagad, anak sa imong alagad nga babaye. Gihubad nimo ang akong mga gapos. Akong ihalad kanimo ang halad sa pasalamat, ug magsangpit ako sa ngalan sa Ginoo. Magbayad ako sa akong mga panaad sa Ginoo diha sa atubangan sa tanan niyang katawhan, diha sa mga hawanan sa balay sa Ginoo, sa taliwala nimo, O Jerusalem. Dayega ang Ginoo! Tungod kay iyang gikiling kanako ang iyang igdulungog, busa magsangpit ako kaniya samtang ako buhi pa.
Pinaagi niini kita nahibalo sa gugma, nga siya mitahan sa iyang kinabuhi alang kanato ug kinahanglan nga kita usab magtahan sa atong kinabuhi alang sa mga igsoon. Apan si bisan kinsa nga adunay mga butang alang sa panginabuhi dinhi sa kalibotan, ug makakita sa iyang igsoon nga anaa sa kawalad-on ug unya magtak-op sa iyang kasingkasing, unsaon man sa pagpabilin diha kaniya sa gugma sa Dios? Mga anak, kinahanglan nga maghigugma kita dili lamang pinaagi sa pulong o sa sulti, kondili pinaagi sa buhat ug sa kamatuoran.
Sa panahon nga mahadlok ako, magsalig ako kanimo. Sa Dios nga ang pulong akong gidayeg, diha sa Dios ako nagsalig nga walay kahadlok. Unsay mabuhat sa unod ngari kanako?
Gilansang ako sa krus uban kang Cristo, dili na ako ang nabuhi, kondili si Cristo ang nabuhi sa sulod nako, ug ang kinabuhi nga karon akong gikinabuhi sa unod akong gikinabuhi diha sa akong pagtuo sa Anak sa Dios nga nahigugma kanako ug mitugyan sa iyang kaugalingon alang kanako.
Apan akong gihupay ug gipahilom ang akong kalag, sama sa usa ka gilutas nga bata diha sa iyang inahan; sama sa usa ka gilutas nga bata mao usab ang akong kalag.
Siya nga maayo ngadto sa kabos nagpahulam sa Ginoo, ug siya mobayad kaniya sa iyang nabuhat.
Kay ako, ang Ginoo nga imong Dios, mokupot sa imong tuong kamot; ako mao ang mag-ingon kanimo, “Ayaw kahadlok; ako motabang kanimo.”
Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon.
Mag-awit ako mahitungod sa imong gugmang walay paglubad o Ginoo, hangtod sa kahangtoran; pinaagi sa akong baba ipadayag nako ang imong pagkamatinumanon ngadto sa tanang mga kaliwatan.
Tungod kay siya nagbutang sa iyang gugma kanako, luwason nako siya; ipahiluna nako siya sa itaas tungod kay nakaila siya sa akong ngalan.
Ang Dios sa pailob ug pagdasig maghatag unta kaninyong tanan ug pagsinabtanay sa usa ug usa sumala kang Cristo Jesus,
Ug gikan kaniya nabatonan nato kining maong sugo, nga ang nahigugma sa Dios kinahanglan nga mahigugma usab sa iyang igsoon.
Tan-awa giunsa nako paghigugma ang imong mga lagda; panalipdi ang akong kinabuhi sumala sa imong gugmang walay paglubad.
Ayaw kamo palimbong; ang Dios dili kabugalbugalan, kay bisan unsay ipugas sa tawo, mao usab kana ang iyang anihon. Kay ang magpugas diha sa iyang kaugalingong unod, gikan sa unod mag-ani ug pagkadunot apan ang magpugas diha sa Espiritu, gikan sa Espiritu mag-ani ug kinabuhing dayon. Ug kinahanglang dili kita maluya sa pagbuhat ug maayo, kay sa tukma nga panahon kita mag-ani kon kita dili maluya.
Hinaot unta nga ang Ginoo magtultol sa inyong kasingkasing ngadto sa gugma sa Dios ug ngadto sa pagkamalahutayon ni Cristo.
Sa walay pagsibog pangusgan nato pagkupot ang paglaom sa atong tinuohan, kay kasaligan siya nga nagsaad kanato.
Higugmaa ang Ginoo, kamong tanan nga mga balaan niya! Ang Ginoo manalipod sa mga matinumanon, apan panimaslan niya sa makadaghan ang nagbuhat nga mapagarbohon.
Maayo pa ang diyotay nga may pagkahadlok sa Ginoo, kay sa dakong bahandi nga inubanan sa kasamok Maayo pa ang pagkaon nga utanon diin anaa ang gugma, kay sa pinatambok nga baka nga inubanan ug pagdumot.
Ayaw kamo pangutang ug bisan unsa kang bisan kinsa, gawas sa paghigugma sa usa ug usa, kay ang nahigugma sa iyang isigkatawo nakatuman sa kasugoan.
Ang gugma mapailobon ug maluluy-on. Ang gugma dili masinahon, dili manghambog. Ang gugma dili tigpasigarbo, dili magbinastos, dili mamugas alang sa iyang kaugalingon, dili masuk-anon o madinumtanon. Ang gugma dili malipay sa daotan, apan malipay kini sa kamatuoran, moantos sa tanang butang, motuo sa tanang butang, molaom sa tanang butang, molahutay sa tanang butang. Ang gugma dili gayod matapos apan ang mga pagpropesiya mahanaw, ang mga pinulongan mahunong, ang kahibalo mahanaw.
Karon hinaot nga ang atong Ginoong Jesu-Cristo ug ang Dios nga atong Amahan nga nahigugma kanato ug naghatag kanato sa walay kataposang paglipay ug maayong paglaom pinaagi sa grasya, maglipay unta sa inyong mga kasingkasing ug magpalig-on niini diha sa tanang maayong buhat ug pulong.
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Mga hinigugma, maghigugmaay kita sa usa ug usa kay ang gugma iya sa Dios, ug siya nga nahigugma gipakatawo sa Dios ug nakaila sa Dios.